Nieznajoma

Kiedy w ręce miłośniczki kryminałów i thrillerów wpada książka, na której okładce widnieje jakże piękny napis: "Kropla wina, odrobina zdrady, doprawić morderstwem – oto przepis na thriller, od którego nie można się oderwać!" to efekt może być tylko jeden. Nic i nikt mnie nie zniechęci do jej przeczytania. Chyba że sama książka czy autor/-ka już po fakcie. Druga sprawa, że nie minęło wiele czasu, od kiedy w moje ręce trafiła inna powieść, gdzie również przewinął się motyw romansu z nastolatkiem. Ponieważ warsztat tamtej zdecydowanie mnie uwiódł to postanowiłam zobaczyć jak będzie tutaj.

Wydaje się, że Phoebe Miller ma wszystko. Kochającego męża, ogromny luksusowy dom oraz pieniądze, które same wpływają na jej konto, mimo że nie pracuje w sensie fizycznym. Jednak nawet w idealnym życiu pojawiają się zgrzyty tak jak na szkle po pewnym czasie pojawiają się rysy. Mając do dyspozycji całe dnie wolnego kobieta zaczyna się zaniedbywać i sięgać po coraz większe ilości alkoholu. Jednak pojawiają się też dwa nowe i zarazem stałe elementy. Pierwszy to stare, zdezelowane niebieskie auto, które zaczęło parkować w okolicy, a drugi to nowi sąsiedzi, z którymi kobieta nawiązuje kontakt, mimo iż od dawna unikała jakichkolwiek relacji z innymi ludźmi. W przypadku pojawiającego się grata zaczęła prowadzić dziennik by notować, kiedy i o jakich porach się pojawia oraz jak długo stoi. Z sąsiadką zaś ku swojemu zdziwieniu się zaprzyjaźnia. Niestety nie tylko Violet rozgaszcza się w życiu Phoebe. Również jej syn Jack, który lada dzień zacznie studia wart jest niejednego grzechu co nie pomaga kobiecie w podejmowaniu decyzji. Szczególnie że od pewnego czasu jej stosunki z mężem są delikatnie mówiąc kiepskie.

Kto kryje się w tajemniczym niebieskim aucie? Kim tak naprawdę są sąsiedzi państwa Millerów? Do czego doprowadzi zacieśnienie kontaktów z Violet i jej synem? Co na sumieniu ma mąż Phoebe?

Można zadać więcej pytań, ale lepiej odkryć co się wydarzyło. Muszę przyznać, że mając za sobą inną książkę z romansem między kobietą a nastolatkiem, którą swoją drogą przeczytałam niedawno miałam już zarys jak można to ująć. W pewien sposób wiedziałam zatem czego się spodziewać, choć oczywiste było, że mogłam trafić na coś zupełnie innego. Jak było? Sam romans wydawał się niezwykle podobny jednak akcja sama w sobie to już coś zupełnie innego. Ideałem ta książka nie była, ale pewne jest, że przeczytam kolejną książkę autorki, jeśli tylko coś napisze i zostanie przetłumaczone na język polski.

Phoebe Miller prowadzi spokojne, aczkolwiek nudne życie u boku swojego męża pełniąc rolę żony, matki i gospodyni domowej. Ta sytuacja sprawia, że czuje się nieszczęśliwa, jednak nie ma odwagi postawić na swoim i jedyną jej odskocznią od codziennych zmartwień jest lampka wina.

Od pewnego czasu Phoebe zauważa obce auto stojące nieopodal miejsca jej zamieszkania. Za każdym razem pojawia się w innym miejscu, postój staje się coraz dłuższy a zza kierownicy nikt nie wysiada.

Bawi się wtedy w detektywa dokładnie zapisując dzień, godzinę i długość postoju. Przekonana, że nieznajomy obserwuje właśnie ją, traci czujność kiedy do sąsiedniego domu wprowadza się nowa rodzina, Vicki - która wydaje się być idealną partią na przyjaciółkę i jej syn Jake, który jest bardzo "pomysłowym młodzieńcem", i wtedy... zaczyna robić się gorąco.

Jestem ostatnio spragniona dobrych thrillerów i cieszę się, że ta książka trafiła w moje ręce. Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie tajemniczą fabułą. No bo przecież kim jest osoba z tajemniczego auta? Kim są nowi sąsiedzi i .. kogo tak naprawdę powinna obawiać się główna bohaterka?

Pełna zawiłych intryg i kłamstw powieść, która naprawdę przypadła mi do gustu. Co prawda gdzieś do połowy książki czułam się znużona i zastanawiałam się, w którym momencie to tak naprawdę "thriller psychologiczny" i przyznaję, miałam ogromną ochotę odłożyć tę książkę na bok, tak też dalsza część książki to jakaś torpeda! Naprawdę, chwilowo nie wiedziałam co się dzieje. Akcja gwałtownie nabrała ogromnego tempa, a szereg niewyjaśnionych i zaskakujących wydarzeń wywarł na mnie ogromne wrażenie. Cieszę się, że nie odłożyłam tej książki, bo.. no nie dowiedziałabym się że tak pozytywnie mogła mnie zaskoczyć.

Myślę, że 7/10 to dobra ocena w porównaniu z niezbyt wciągającym początkiem ;)

Wydawnictwo Burda ma rękę do dobrych thrillerów, ostatnio zachwycałam się „Poza kontrolą”, a dziś urzekła mnie „Nieznajoma”. Główne bohaterki obu książek łączy epizod romansu z dużo młodszym mężczyzną i w obu przypadkach nie kończy się to dobrze...

Autorka wplata w fabułę nie tylko elementy zdrady, intrygi i kłamstw. Pojawia się też tajemniczy stalker i zagadkowi sąsiedzi, a ciąg zaskakujących zdarzeń i decyzji bohaterów prowadzi ostatecznie do tragedii. I tu się dopiero zaczyna prawdziwa akcja.

Tak jak pierwsza część nieco mnie ukołysała swoim tempem i uśpiła czujność, tak druga porwała niczym huragan, który ucichł dopiero z ostatnią stroną. Nie przeszkadzało mi nawet to, że fabuła momentami zbaczała na peryferie absurdu. Po prostu świetnie mi się czytało i mimo wytypowania kilku podejrzanych nie udało mi się odgadnąć winnego, autorka okazała się być górą.

Naprawdę dobry thriller psychologiczny, choć nie każdemu przypadnie do gustu zamiłowanie głównej bohaterki do wina i twisty w typowo amerykańskim stylu.

Podczas lektury pierwszych stron „Nieznajomej” Allison Dickson towarzyszył mi „książkowy głód". Otóż moje chęci na czytanie thrillera spadały wraz z ciągnącą się fabułą. Zamysł autorki zaspokoił moje oczy, ale treść nie zaspokoiła duszy.

Główna bohaterka, Phoebe Miller, żyje w zaskakujących luksusach. Nie musi podejmować się pracy, posiada ogromny dom i nie potrzebuje wysokiego stanowiska- pieniądze wręcz same wpływają jej na konto. Mimo dobrobytu kobieta nie jest w pełni szczęśliwa. Po śmierci ojca przestała dbać o siebie, zrezygnowała z siłowni i wizyt u kosmetyczki. Tym, co sprawia jej złudną radość są wino i lody.

Od dłuższego czasu zaskakuje bohaterkę zatrzymujący się, niedaleko jej domu, samochód. Próbuje rozpoznać tożsamość mężczyzny, ale ON bywa sprytniejszy. Anonim wie wszystko o Phoebe. Sytuacja miesza się wraz z wprowadzeniem nowych sąsiadów. Kobieta zaprzyjaźnia się z gospodynią i zostaje oczarowana przez jej, 18-letniego, syna. Tajemnicza osoba, siedząca rutynowo w aucie przez kilka godzin, staje się zmorą i przekleństwem doprowadzającym do obłędu.

Czy bohaterka słusznie boi się mężczyzny? I kim tak naprawdę są nowi sąsiedzi?

Jeśli jesteście czytelnikami, chcącymi szybko uzyskać odpowiedź na powyższe pytania, musicie jednak uzbroić się w cierpliwość. Allison Dickson przesadziła z nadmiarem rozwijającej się akcji. Wiele wątków jest niepotrzebnych, sprowadzających odbiorcę w ślepą uliczkę. Z bezcelowych wydarzeń można by napisać kolejną książkę. Jednak dla osób wczuwających się w losy bohaterów i lubiących rozwiązywać tajemnice, będzie to na pewno wciągająca pozycja.

Zuzia, lat 17

źródło: [Adres usunięty]

Książka składa się z dwóch części w pierwszej poznajemy Pheobe Miller oraz jej męża Wyatta. Małżeństwo mieszka w bogatej dzielnicy i mogłoby się wydawać, że wiedzie spokojne i dostanie życie jednak ich związek praktycznie nie istnieje, a kobieta całymi dniami siedzi sama w domu ponieważ przez złą sławę swojego ojca straciła ochotę na życie towarzyskie. Można nawet powiedzieć, że popada w lekką obsesję na tym punkcie i ma wrażenie, że jest cały czas obserwowana. Jej podejście jednak zaczyna się zmieniać wraz z pojawieniem się naprzeciwko nowych sąsiadów, wtedy kobietę z sąsiadką zaczyna łączyć przyjaźń. Kiedy odnosimy już wrażenie, że życie bohaterki zaczyna się układać, autorka postanowiła wszystko nagle zmienić w drugiej części książki. Tutaj zaczyna się dziać znacznie więcej i akcja nabiera tempa, ponieważ kobieta w niewyjaśnionych okolicznościach ginie tylko kto jest sprawcą tego morderstwa. Ktoś z nowych sąsiadów, tajemnicza osoba która ją obserwowała, mąż, a może ktoś z przeszłości jej ojca? Odpowiedź na to pytanie znajdziecie już w książce. I chociaż w drugiej części książki jest więcej ciekawych wątków to przyznam szczerze, że czasami czegoś mi w niej brakowało bo z jednej strony pojawiał się jakiś ciekawy trop i nagle, albo się kończył albo autorka podawała nam odpowiedź wręcz podaną na tacy bez żadnego elementu zaskoczenia. Nie jest to jednak zła książka, ale nie znalazłam w niej napięcia które by trzymało mnie do ostatniej strony, aby dowiedzieć się kto jest mordercą i jaki miał motyw, ponieważ to zostało zdradzone uważam zbyt szybko.