Niezłe ziółko

Przyjemnie się czyta
Póki co synek słucha z brzuszka 🤰🏻

Piękne ilustracje, wzruszająca treść. Polecam, nie tylko młodszym czytelnikom.

Piękna książka, dzieci słuchają z zaciekawieniem. A Babcia Malutka jest świetna, aż sama zazdroszczę takiej wyluzowanej babci:)) POLECAM

Fajnie się czyta. Synek bardzo zadowolony z książeczki, słucha zywo zainteresowany.

ZNÓW BYĆ DZIECKIEM

Kiedy sięgnęłam po „Niezłe ziółko” Barbary Kosmowskiej, świat który w nim stworzyła zaczarował mnie na dobre. To powieść z literatury dziecięcej, ale co z tego? Czy to, że mam ileś tam lat oznacza, że nie mogę już sięgać po bajki? Powiem szczerze, gdyby wszyscy dorośli od czasu do czasu sięgali po baśnie, bajki czy opowiadania dla dzieci, ten świat byłby lepszy. By znów poczuć się dzieckiem, niewinnym i szczęśliwym, zatopić się w dziecięcych wspomnieniach – lek na całe zło.

Tę książkę przeczytałam dzięki mojej przyjaciółce. Razem z nią i jeszcze jedną koleżanką, mamy taki swój osobisty book-tour. To ona podesłała mi „Niezłe ziółko”. Na początku powiedziałam jej „Ale przecież to książka dla dzieci”, a potem palnęłam się w głowę. I bardzo dobrze! My, dorośli nieraz zapominamy o tym, co dobre i piękne, za bardzo zanurzając się w tym, co poważne i „dorosłe”. Warto czasem wyluzować!

Chociaż ta książka nie pozwoliła mi do końca wyluzować. To historia kilkuletniego Eryka, który dowiaduje się, że jego ukochana babcia, przez całą rodzinę nazywana Babcią Malutką, słynna podróżniczka i zielarka, ma zamieszkać w jego domu rodzinnym. Eryk jest zachwycony! Szybko jednak okazuje się, że babcia jest chora. Mimo tego, czas który chłopiec z nią spędza, jest magiczny, ciepły i pełen dobrych rad i emocji, pachnących ziołami, przez lata zbieranymi przez babcię. Mądrość babci towarzyszy chłopcu na każdym kroku i sprawia, że wszystko wydaje się łatwiejsze.

Piękna, mądra i wzruszająca lektura. Taka, która skłania do przemyśleń, ale też zapewnia przemiłą rozrywkę. Nie wspominając już o cudownych ilustracjach Emilii Dziubak! Całość tworzy atmosferę czarów dzieciństwa, do których tak często tęsknimy.

Pozwólmy sobie samym być dziećmi i raz na jakiś czas sięgnijmy po dziecięcą literaturę. A nuż się okaże, że więcej w niej mądrości niż w niejednej książce z gatunku poważnej literatury dla dorosłych.

[Adres usunięty]

Nie spotkałam jeszcze tak zielonej książki dla dzieci. ‘Niezłe ziółko’ to opowieść o chłopcu Eryku, który bardzo cieszy się na wiadomość, że z nim i z rodzicami zamieszka Babcia Malutka. Nasz główny bohater nie może się doczekać na opowieści, którymi uraczy go babcia.

Opowieść jest napisana językiem prostym, który przyciągnie rówieśników Eryka i zauroczy również starszych czytelników. Natomiast historie Babci Malutkiej dostarczą nam szczyptę przygody w tej pozornie spokojnej i prostej opowieści. Książka dostarcza nam prostych lekcji takich jak to, że nikt nie rodzi się mistrzem, a jedynie trening i ciężka praca sprawi, że osiągniemy sukcesy w danej dziedzinie. Bardzo mnie cieszyło, że bohaterowie tak często podkreślali jak ważna jest wiara w siebie i nikt nie jest w stanie nam jej odebrać. Dzieci bardzo często są oceniane przez rówieśników, co sprawia, że zapominają, jak wiele są warte.

Poza tym czytelnik dowie się kilku przydatnych faktów o zielarstwie, w tym jak obudzić w kimś uczucia przy pomocy lubczyku.

Autorki w tak uroczej opowieści potrafiły też osadzić nieco poważniejszy problem, jakim jest śmierć bliskiej osoby. Sposób, w jaki został przedstawiony proces przeżywania żałoby przez dziecko, może zaskoczyć starszego czytelnika, gdyż dziecko przeżywa ją nieco inaczej i wcale nie gorzej niż osoba dorosła.

Historia momentami naprawdę wzrusza, ale zaraz potem uśmiechamy się, czytając o kolejnych przygodach Eryka i babci. Ilustracje są absolutnie przepiękne, więc przyciągną uwagę dziecka i skłonią je do lektury.

super ksiazka nawet dla doroslych polecam jest fajna i pouczajaca

Często kupuję książki ze względu na szatę graficzną i tak też było w tym przypadku. Na początku zachwyciły mnie i mojego syna magiczne i urokliwe ilustracje. A kiedy zaczęliśmy czytać, to okazało się, że treść jest równie cudowna. Bardzo mądra i potrzebna książka. Jeśli ktoś jeszcze ma przed sobą rozmowę z dziećmi na trudny temat dochodzenia i śmierci, to ta pozycja będzie doskonałym do tego pretekstem. Poza tym porusza ważną kwestię wiary w siebie i szacunku do innych. Jest w niej i humor i smutek, całe spektrum emocji. Niby książka dla dzieci, a ja przeżywałam ją równie bardzo mocno, jak mój sześcioletni synek.

To już nasza kolejna książeczka Barbary Kosmowskiej. I wydaje mi się, że najlepsza. Napisana jest bardzo pięknym i plastycznym językiem. Rozdziały są w sam raz do czytania przed snem. Ilustracje to mistrzostwo i magia. Twarda okładka, duża czcionka i przyjemne w dotyku śliskie kartki są dużym plusem. Myślę, że po przeczytaniu tej książki dzieci trochę inaczej patrzą na swoich dziadków. Moja córka chciała od razu zadzwonić do swoich babć. Opowieść uczy wrażliwości i empatii. Są tu i te trudne emocje i te całkiem śmieszne i przyjemne. Myślę, że jest to pozycja, która powinna się znaleźć na półce każdego malucha.

Śmierć - paskudny temat. Ja sam nie lubię o tym myśleć, a co dopiero mam o niej mówić dziecku. Tak, przyznaje się bez bicia, że jestem rodzicem, który do tej pory nie rozmawiał z dzieckiem o czymś takim. Tylko, że teraz widzę, iż trzeba czasem z dziećmi o tym pomówić, bo dzięki temu są one w stanie zrozumieć bardzo dużo. Patrząc na mojego 7-latka wydaje mi się, że jest to malutki bobasek, który dopiero co nauczył się mówić. Wiem, ten okres już dawno minął i trzeba z dzieckiem dużo rozmawiać. "Niezłe ziółko" to taka smutna nieco książka, ale w świetny sposób porusza tak bardzo ważny i bolesny temat.

Przyznaje się, że nie wiedziałem czego mam się spodziewać po takiej książce. Kupiłem bo kupiłem, a dopiero podczas czytania przekonałem się, że mówi ona o śmierci. Na początku byłem zszokowany, no bo jak bajka dla dzieci może traktować o takich tematach? Tylko, że jak się głębiej zastanowić, to chyba dobrze, że ktoś odważył się o tym napisać. W szczególności, że teraz zewsząd docierają do nas informacje o śmierci w wyniku pandemii. Dzięki tej książce dziecko w lepszy sposób jest w stanie zrozumieć przemijanie. Przynajmniej tak jest w przypadku mojego dziecka. Początkowo byłem oburzony, ale teraz książkę polecam.

Książkę kupiłam dla córki, ale przeczytałam najpierw sama. I przyznam szczerze, że byłam zachwycona! "Niezłe ziółko" uczy wrażliwości i szacunku do osób starszych. Przypomniały mi się czasy dzieciństwa, które podobnie jak bohater książki, spędzałam u swojej babci... Kosmowska w wspaniały sposób opowiada o potrzebie poszukiwania swojego celu w życiu i przekonuje, że dojrzewanie nie musi być tragedią! Myślę, że książka będzie wspaniałym upominkiem dla dzieci, którym trudno uwierzyć w siebie. Pozytywna energia opowieści Kosmowskiej ma w sobie urok, któremu nie sposób się oprzeć. Córce również podobała się lektura - zwłaszcza te zabawniejsze momenty!

"Niezłe ziółko" to wspaniała książka dla dzieci i rodziców. Pozwala najmłodszym oswoić się z trudnym tematem, jakim jest śmierć bliskiej osoby. Żałoba to stan z jakim nie radzimy sobie my - dorośli. A co dopiero dziecko. "Niezłe ziółko" pomaga oswoić ten temat, przejść żałobę i pogodzić się ze ze stratą. Moim dzieciom ta niezbyt długa książka bardzo się spodobała i chciały żeby im ją przeczytać jeszcze raz. Dodatkowy plus za przepiękne ilustracje, to prawdziwe dzieła sztuki. Moim zdaniem ta książka powinna znaleźć się w każdym domu. To nieoceniona pomoc w trudnej sytuacji, jaką jest żałoba w rodzinie.

Tę książkę poleciła mi moja bliska koleżanka. W moim otoczeniu nie miała jeszcze sytuacja, że odeszła bliska osoba, z drugiej strony wiem że to nieuniknione. Chciałbym żeby taka sytuacja jak najmniej odbiła się na psychice moich dzieci. Doskonale zdaję sobie sprawę, że poradzenie z żałobą i smutkiem jest koszmarnie trudne dla dorosłego, a co dopiero dla dziecka. Maluchy jeszcze nie wszystko rozumieją, myślą że ukochana babcia czy dziadek wróci, że śmierć jest to stan chwilowy. Książka "Niezłe ziółko" w bardzo umiejętny sposób dotyka tego tematu. To nieoceniona pomoc dla rodziców i oczywiście dla dzieci.

Jestem mamą dwójki urwisów. Moje dzieci jakiś czas temu musiały się zmierzyć ze stratą swojej ukochanej babci. Dla mnie jako dla dojrzałego człowieka było to bardzo traumatyczne doświadczenie, a co dopiero gdy mówimy o małych dzieciach. Przyznam się szczerze, że zupełnie nie miałam pomysłu, jak sobie poradzić z tą trudną sytuacją. Książkę "Niezłe ziółko" poleciła nam nasza znajoma psycholog. I ta publikacja bardzo pomagała nam, jako rodzicom i naszym dzieciom. Bardzo powoli oswajają się z żałobą. Dodatkowo dzieciakom spodobały się kolorowe ilustrację. Bardzo polecam tę książkę wszystkim rodzicom.

Wzruszająca opowieść nie tylko dla najmłodszych. Książkę kupiłam dla dziecka i zgodnie ze swoim stałym zwyczajem, sama chciałam zapoznać się z jej treścią i przepadła, a zazwyczaj robię to tylko pobieżnie, tak pro forma, aby nie było później żadnej wtopy. Tutaj jednak historia Eryka urzekła mnie od samego początku. Bardzo się cieszę, że w natłoku taśmową wydawanych badziewiach dla dzieci daje się również jeszcze spotkać tego typu książki. "Niezłe ziółko" już trafiło do mojej córki, a ja mam nadzieje, że niebawem będę mogła kupić jej kolejną książkę pani Barbary Kosmowskiej. Polecam każdemu, kto szuka czegoś dla swojej pociechy.

Niby to książka dla dzieci, ale i dorosły niejednokrotnie wzruszy się przy jej lekturze. Dlaczego tak twierdzę? Bo sam jestem takim dorosłym, który nie podejrzewałby, że tak go urzeknie "książka dla dzieci". Oj żeby wszystkie książki były takie, to na stałe przerzuciłbym się na literaturę dziecięcą. Jak dla mnie, matki czwórki dzieci w wieku szkolnym jest to książka wprost skrojona pod moje urwisy. Mam nadzieje, że wszystkie z nich prędzej czy później przeczytają historię Eryka, bo na razie kupiłem ją dla najstarszego syna, a wyjdzie im to tylko na zdrowie. Gorąco i bardzo mocno polecam książkę "Niezłe ziółko".

O czym jest ta książka? O tym, że ABSOLUTNIE, ALE TO POD ŻADNYM POZOREM, NIE WOLNO PŁAKAĆ (nawet, jeśli umrze bliska Ci osoba). Nikomu. A już szczególnie chłopcom! Bo cała wtłaczana w nich od maleńkości idea toksycznej męskości pójdzie na marne, a tego byśmy przecież nie chcieli – nieszczęśliwy chłopiec, to prawdziwie męski chłopiec. Zapamiętać – żadnego ujawniania emocji!

No, ale przejdźmy do dziewczynek. I nauczmy je, że ich miejsce jest w kuchni i przy odkurzaczu, wymarzony prezent to kwiaty (przecież każda kobieta je uwielbia, bo, jak powszechnie wiadomo, płeć żeńska funkcjonuje jako jedna masa), hobby – no, naturalnie – szukanie chłopaka (w przerwach od gotowania i wylewania tych groźnych łez, jak jakaś histeryczka – ach, te baby…), a jedyna kategoria, w jakiej można je ocenić, to uroda, bo próżno się doszukiwać czegoś więcej w jakiejś tam dziewczynce – w końcu nie jest chłopcem. Proste i zrozumiałe.

Ach, no i na zakończenie dodajmy, że pieski i kotki są super, ale już świnie przykładowo nie, bo ich nazwa nie brzmi tak czadersko, jak ukochanych zwierzątek domowych. Choć i na tym polu klapa, bo świnka morska (przyjaciółka naszego małego mizogina, tj. głównego bohatera) to zwierzę stadne, a w tej opowieści czuje się najlepiej samotnie.

A, no i rdzenni mieszkańcy Ameryki to nie żadni Indianie, ani tym bardziej pomysł na kostium halloweenowy. Takie tam zwyczajne autorki niedopatrzenie.

Pani Barbaro, no minimalny research by się jednak przydał… O! I przewietrzenie poglądów. To koniecznie. A książek proszę już więcej nie pisać – mamy wystarczająco dużo nieszczęśliwych dzieciaków. Naprawdę nie trzeba im jeszcze dokładać kłopotów ze zdrowiem psychicznym na przyszłe lata. Z góry bardzo dziękuję.