Nie ma światła w ciemności. Ciemność. Tom 1

"Nie ma światła w ciemności" to kolejna książka, która zaciekawiła mnie swoim opisem. Wiedziałam, że fabuła będzie o miłości, ale także o dramatycznych wydarzeniach i tajemnicach. Czy warto po nią sięgnąć? Czy czymś potrafi zaskoczyć?

Blake wychowała się w rodzinie zastępczej, po tym jak jej rodzice zginęli w tragicznych i tajemniczych okolicznościach. Teraz, gdy jest już dorosła nadal pamięta o tych strasznych wydarzeniach, żyje w ciągłym strachu i jak się okazuje nie bez powodu. Poznanie prawdy wiąże się z dużym niebezpieczeństwem, zagrożona jest jest nie tylko ona, ale również osoby, które kocha. Jakie tajemnice wyjdą na jaw? Czy miłość zwycięży nad dręczącymi ją koszmarami?

Już na samym początku książki można wyczuć niepokojącą atmosferę. W prologu mają miejsce straszne wydarzenia, które już na zawsze zmieniają życie głównej bohaterki. Myślałam, że książka okaże się zwykłym romansem, w którym będą jakieś tajemnice do odkrycia, ale okazało się, że jest trochę inaczej. Owszem, jest tutaj wątek dotyczący miłości, ale równie ważny jest też ten dotyczący przeszłości i tragicznych wydarzeń, które kiedyś się wydarzyły. Myślę, że można zaklasyfikować go jako wątek kryminalny, bo dzieje się w nim sporo i jest przerażająca tajemnica, która prześladuje bohaterów nawet w ich dorosłym życiu. Spodobała mi się fabuła tej książki, ale myślę, że trochę zbyt dużo rozdziałów autorka poświęciła niełatwej miłości, a trochę za mało było wątku kryminalnego. Pojawia się co jakiś czas, bo Blake nie tylko często wraca do wspomnień, ale również na co dzień dzieją się różne dziwne i niepokojące rzeczy, które mogą wskazywać na to, że nie może czuć się bezpiecznie. Z chęcią poczytałabym o tym więcej, bo bardzo mnie zaciekawił wątek jej życia i przeszłości. Mam nadzieję, że w kolejnej części poznam w końcu odpowiedzi na te wszystkie pytania. Podoba mi się pomysł autorki na fabułę, bo w ciekawy sposób połączyła opowieść o miłości z intrygującymi tajemnicami i tak naprawdę nie wiadomo co się jeszcze wydarzy, nie można być niczego pewnym. Zakończenie mnie zaskoczyło i najchętniej od razu chciałabym sięgnąć po kolejny tom, żeby dowiedzieć się co będzie dalej.

Autorka wykreowała ciekawych bohaterów, tutaj nawet postacie drugoplanowe odgrywają ważne role. Spodobała mi się relacja pomiędzy nimi, fajnie się czytało o ich więzi i przyjaźni. Blake wychowała się w rodzinie zastępczej, w której poznała Cole'a, Aubry'ego i inne dzieci, a teraz gdy są dorośli są ze sobą bardzo zżyci, traktują się jak rodzeństwo. Jednak pomiędzy nią a Cole'm rodzi się uczucie, ale Blake boi się odwzajemnić miłość. Przykre i straszne wydarzenia z przeszłości nie dają jej spokoju, a dodatkowo jeszcze ma wrażenie, że coś złego się wydarzy, że ktoś chce wyrządzić krzywdę jej i jej bliskim. Jedyne co mnie w niej denerwowało to to, że chociaż chciała poznać prawdę to jakoś nie szczególnie zabiegała o to, by ją szybko poznać. Wiedziała, że są osoby, które mogą znać jej przeszłość, ale gdy mówili jej, że lepiej sobie odpuścić to nie dopytywała. Dopiero później się to zmieniło, ale czy nie za późno? Jeszcze jedna jej cecha była denerwująca, jej ciągłe przewracanie oczami. Co kilka stron pojawia się zdanie, że przewróciła oczami, trochę za często to czytałam. Z kolei Cole to przystojny mężczyzna, który podoba się kobietom i często to wykorzystywał. On również często wspomina przeszłość, która i dla niego była trudna. Na końcu okazuje się, że wszystkie wydarzenia się ze sobą łączą, a tego się tutaj nie spodziewałam. Autorka nie raz mnie zaskoczyła różnymi sytuacjami, co uważam za duży plus.

Mamy w tej książce narrację pierwszoosobową. Narratorką jest Blake, to ona o wszystkim opowiada, jej uczucia i emocje poznajemy najbardziej. Rozdziały zostały podzielone na "teraz" i "wtedy", dzięki temu możemy czytać o teraźniejszych wydarzeniach i o tych z przeszłości. Dodatkowo Blake często wspomina swoje dzieciństwo, możemy lepiej wyobrazić sobie jej życie. Spodobał mi się też styl pisania autorki, jest naprawdę lekki i dobrze czytało mi się tę książkę. Wątek miłosny czasem troszkę mi się dłużył, ale nie dlatego, że był nudny, a dlatego, że jak najszybciej chciałam poznać rozwiązanie tych wszystkich zagadek.

"Nie ma światła w ciemności" to ciekawa książka, która opowiada nie tylko o miłości, znajdziecie tutaj również wątek dotyczący przerażającej przeszłości i tajemnicy, która ma wpływ na obecne życie bohaterów. Te dwa główne wątki łączą się w ciekawą całość, która wciąga i też czasem zaskakuje. Mam nadzieję, że szybko sięgnę po kolejną część, bo jestem bardzo ciekawa jak się to wszystko skończy i jaka jest prawda.

"Miłość to jedyne, co utrzymuje nas przy zdrowych zmysłach. Gdyby nie ona, cierpienie, którego doświadczamy, nie byłoby nic warte. Gdyby nie cierpienie, nie docenialibyśmy dobrych rzeczy, które daje nam życie. Czasem można odnieść wrażenie, że życie tylko rzuca ci kłody pod nogi, ale trzeba nauczyć się wstawać po upadku i dalej walczyć."

[Adres usunięty]

Romans z mocną dozą dreszczyku. Inaczej bym tego nie nazwała. Blake jako dziecko była świadkiem tragicznego zabójstwa swoich rodziców, to wydarzenie odcisnęło na niej spore piętno. Jako dziecko znajduje schronienie w rodzinie zastępczej, gdzie spotyka samych dobrych ludzi, zaprzyjaźnia się z nimi.

Teraz, kiedy Blake jest dorosła przeszłość dalej ją prześladuje, dziewczyna ogląda się na każdym kroku i boi się zaangażować w związek, bo boi się, że zaraz kolejna osoba zostanie jej odebrana. Kiedy przeszłość ją dopada postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i rozpoczyna jeszcze raz poszukiwania prawdy co do przeszłych wydarzeń.

Cole i Blake mają bardzo zażyłą relację czego osoby postronne nie potrafią zrozumieć. Są przyjaciółmi na dobre i złe, lecz czy łączy ich tylko przyjaźń?

Czy Blake będzie potrafiła się zaangażować mimo przeszłości, czy jednak ci źli wygrają i dziewczyna odpuści swoje szczęście? Historia naprawdę mocno wciągająca, mimo irytujących przemyśleń głównej bohaterki, bardzo fajnie mi się czytało tą historię, a Cole wydaje się naprawdę intrygującą postacią. A zwrot akcji na końcu? W życiu bym się tego nie spodziewała! Ja mocno polecam! :)

O Claire Contreras słyszę po raz pierwszy i dlatego po lekturę "Nie ma światła w ciemności" sięgnęłam praktycznie na ślepo. Po przeczytaniu opisu postanowiłam dać jej szansę, chociaż nie wiedziałam, czego mam się spodziewać. Już sam prolog wzbudził moją ciekawość, bo zapowiedział coś więcej niż kolejny, schematyczny romans. Wypadł tajemniczo, ciekawie i mnie wciągnął. Ale czy dalej było równie dobrze?

Blake Brennan od dziecka musiała wiele przeżyć, aby być tu, gdzie znajduje się teraz. Względnie szczęśliwa, z poukładanym życiem i przyjaciółmi u boku. Już jako mała dziewczynka zmuszona była być świadkiem tragicznej śmierci swoich rodziców. Potem trafiła pod opiekę swojej ciotki, która po kilku latach zmarła na raka, aż wreszcie zamieszkała u rodziny zastępczej. Tam poznała swoich najlepszych przyjaciół i nową rodzinę, a nawet miłość. Ale przeszłość i tysiące pytań nigdy nie dawały jej żyć w spokoju. Dramatyczne przeżycia dręczą ją do dziś. Żyje w ciągłym strachu o tych, których kocha i o siebie samą.

Blake przeżyła w swoim życiu tak wiele, że podziwiam ją za siłę ducha, jaką sobą reprezentuje. Po takich wydarzeniach ja pewnie już dawno bym się całkowicie poddała. Mimo to nie można nie zauważyć, jak wielki wpływ na jej codzienne życie mają wydarzenia z przeszłości. Nigdzie nie czuje się bezpieczna. Boi się na poważnie zaangażować w związek z drugą osobą z obawy, co może przynieść przyszłość. Jedyną osobą, przy której czuje się bezpieczna i kochana jest Cole, jej były chłopak, z którym nie pozwala sobie być z powodu wielu wydarzeń przeszłości. Mimo to w pewnym momencie nie zostaje jej nic innego, jak zaryzykować, bo inaczej już do końca życia będzie żałować, że straciła szansę na bycie szczęśliwą. Blake wzbudziła we mnie wielki szacunek i jej historię czytało mi się bardzo dobrze.

Cole to idealny książkowy chłopak, w którym zapewne każda czytelniczka się zakocha. Pod wieloma względami jest cudowny, chociaż bywały też momenty, w którym popełniał błędy i podejmował głupie decyzje - zwłaszcza we fragmentach z przeszłości. Mimo wszystko gołym okiem widać, że chłopak ma serce na dłoni i nigdy nie ma na myśli niczego złego. Jego słowa i czyny wzruszały i powodowały rój motyli w brzuchu. Naprawdę wielka szkoda, że znaleźć takiego faceta w prawdziwym życiu to nie lada wyzwanie.

Autorka przeplata fabułę książki między przeszłością, a teraźniejszością, dzięki czemu nie tylko poznajemy początki relacji Blake i Cole'a, ale też kilka sekretów z ich przeszłości. Nie ukrywam, że momentami się w tym wszystkim gubiłam, ale jednocześnie podoba mi się, że autorka postanowiła je wkręcić w fabułę. Nie mogę zaprzeczyć, że autorka miała konkretny pomysł na fabułę i to nawet ciekawy. Co prawda ja dodałam dwa do dwóch dość szybko i nie byłam zbytnio zaskoczona, ale z pewnością znajdą się tacy, którym spodoba się dodanie do romansu nutki tajemniczości. Niestety tutaj muszę stwierdzić, że moim zdaniem zawiodło trochę wykonanie. Być może mam takie wrażenie, ponieważ książka jest bardzo króciutka i fabuła leci w ekspresowym tempie? Czasami wszystko wydawało się naciągane, autorka zdradzała rąbka tajemnicy, by zaraz przeskoczyć do następnego wątku i zapomnieć o bombie, jaką zrzuciła. Zdecydowanie zbyt szybko kończyła pewne fragmenty i to mi uwierało. Przez to lektura tej książki nie była idealna.

"Nie ma światła w ciemności" to dobre połączenie romansu, tajemnicy, napięcia i tragedii. Co prawda nie jest to książka idealna, do kilku aspektów można by się przyczepić i jest zdecydowanie za krótka, ale nie można zaprzeczyć, że wciąga i czyta się ją przyjemnie. Historia Cole'a i Blake jest interesująca i na pewno przyłapiecie się na tym, że zaczynacie im mocno kibicować. Zakończenie natomiast sprawia, że nieważne czy książka się nam podobała, czy nie, chcemy wiedzieć co będzie dalej. Mam nadzieję, że część druga pojawi się u nas już niedługo.

Recenzja z bloga [Adres usunięty]

Kolejna autorka, która wkroczyła na polskie salony Claire Contrares, z którą „znam się” między innymi z książek takich jak „The player” albo „Kaleidoscope Hearts”

Pierwszym punktem mojej opinii jest okładka. Ja wiem, że nie ocena się po okładce, ale recenzenci bardzo często lubią sobie na nie ponarzekać, ja natomiast będę się rozpływała nad jej subtelnością, delikatnością i urokiem. Mi ciężko dogodzić z szatą graficzną, ale ta jest niesamowita, lepsza zdecydowanie niż oryginał.

Kolejnym zabiegiem, coraz częściej stosowanym w książkach przez autorów czy to polskich czy zagranicznych są rozdziały typu wcześniej i teraz. I powiem wam, że u mnie z tym bywa różnie raz je lubię a raz nie. Czasami są to smętne historie, które tak naprawdę są zapychaczami książki. W tym przypadku natomiast jest to wspaniała uzupełnienie i wyjaśnienie całej historii.

A o czym jest książka ? Nie jest na pewno banalnym romansem dziewczyny po przejściach, która szuka swojego miejsca w świecie. Jest to historia, gdzie demony przeszłości kroczą za tobą, aż cię kiedyś dopadną. Nie ma szansy aby od nich się uwolnić, wiele krwi musi zostać przelanej, wiele zadanego bólu muszą przejść bohaterowie, aby dotrzeć do swojej idylli.

Bohaterowie, których polubiłam od pierwszych stron. Trójka przyjaciół, których wiele łączy a zarazem dzieli. Blake, która jest tutaj narratorem i opowiada nas swoją historię życia pełnego bólu, rozczarowań i śmierci. Jedynym światełkiem w jej ciemności był Cole, ale czy ON będzie w stanie znieść jej mrok ? Cienie, które nie dają jej spokoju tak łatwo nie odpuszczają.

Akcja, która czaruje i przenosi w świat walki o samego siebie i o swoich bliskich. Świata, który jest straszny i ocieka mrokiem i zagadkami, które rodzą się z każdą kolejną stroną.

Jeżeli przeczytaliście do tej pory mogło zabrzmieć mrocznie, ale chciałam wam przedstawić książkę, z trochę innej perspektywy i trochę zaintrygować, bo książka jest naprawdę świetnie dopracowana nie tylko stylistycznie ale przede wszystkim emocjonalnie.

Jedyne czego może mi zabrakło to rozdziały z perspektywy Cole, chciałabym wkraść się choć na chwilę do jego głowy i zobaczyć co w niej siedzi, bo jest wspaniałym mężczyzną, także ma swoją mroczną przeszłość, która nie daje mu spokoju. Która tej dwójce nie daje spokoju i nie odpuszcza.

Koniec niezwykle intrygujący i w jak można kończyć w takich momentach książki. No @[Adres usunięty]ce my tu czekamy na część kolejną ! Do roboty drogie Panie :D :D

Polecam, jeżeli macie ochotę na coś emocjonalnego, głębokiego i zagadkowego. Gwarantuje nie będziecie się przy niej nudzić. Dla mnie dycha.

„Przeszłość zanurzona w ciemności. Teraźniejszość spowita tajemnicą. Przyszłość w której nie można uciec przed prawdą.”

„Nie ma światła w ciemności” to pierwsza książka autorstwa Claire Contreras, którą miałam okazję przeczytać, byłam jej ciekawa, opis fabuły, tak jak piękna okładka sprawiła, że chciałam się pokusić o jej przeczytanie. Bardzo ciekawiła mnie ta tajemnica, która unosiła się między bohaterami. Autorka przekazuje nam coś świeżego, chociaż nie jest pozbawione wad, ale czy powinniśmy się tak czepiać? Nie ma książek, które nie mają wad, czy też nie mają w sobie czegoś, co będzie nam gdzieś przeszkadzało, jednak to nie my jesteśmy ich autorami, możemy jedynie gdybać, oceniać i mówić o tym, co nam się podobało, a co nas zawiodło, jak w takim rozrachunku poradziła sobie Claire Contreras?

Główną bohaterką książki „Nie ma światła w ciemności” jest dziewczyna, która w wieku czterech lat przeżyła w swoim życiu więcej niż nie jedna dorosła kobieta. Jej świat lgnął w gruzach, a ona tak naprawdę musiała borykać się sama z traumą z przeszłości. Co takiego się wydarzyło w życiu Blake? Jaka krzywda ją spotkała? Blake, jako czterolatka była świadkiem zabójstwa rodziców. Blake została porwana, jednak nie została pozbawiona życia, a co dziwniejsze podrzucona pod dom ciotki, skąd po jej śmierci trafiła do rodziny zastępczej. Tam poznaje Cole’a, który w pewien sposób staje się jej rodziną, przyjacielem i opoką, kimś ważnym, bez kogo nie wyobraża sobie życia. Obecnie dziewczyna uczęszcza do szkoły prawniczej usiłując dojść do ładu sama ze sobą. Odkąd pamięta dręczą ją koszmary przeszłości, tego, co widziała w nocy, kiedy jej świat skończył, jedynym lekiem na te straszne sny był Cole, jego ramiona obejmujące ją ciasno i zapewniające jej poczucie bezpieczeństwa. Więź między tą dwójką jest elektryzująca, magnetyczna i przyciągająca. Dla Blake, ta szkolna sportowa gwiazda, chłopak z problemami jest kimś tak ważnym, że strach przed jego utratą ją paraliżuje. Blake jest niezdolna do wyrażenia swojej miłości, nawiedzana przez koszmary, wspomnienia i ataki paniki. Lekiem na całe zło jest Cole Murphy. Czy kobieta bojąca się kochać, przełamie się i odda wszystko człowiekowi, który ma jej duszę? Czy pokona swój strach, wypuści przeszłość i stworzy przyszłość dla nich obojga? Czy tajemnica przeszłości zrujnuje miłość? Czy odkryje kto i dlaczego ją obserwuje?

„Nie ma światła w ciemności” to książka, w której emocje zaczynają się mieszać tworząc niesamowitą mieszankę wybuchową. Mamy tutaj narastające napięcie, tajemnicę i zwroty akcji pozostawiające rozchwiane czytelnicze emocje. Claire Contreras stworzyła nie tylko fantastyczne postacie pierwszoplanowe, ale i te działające w cieniu, drugoplanowe rozwijające się przy pięknym i trudnym czuciu.

Nie odkryto dlaczego czasami złe rzeczy dotykają dobrych ludzi, zupełnie bez powodu. Świat lega w gruzach, a przecież jeszcze o poranku wszystko było takie normalne, znane, a przede wszystkim stabilne i bezpieczne. Bohaterowie walczą o swoje prawo do miłości, przeszłość jednak nie zamierza pozostać tam, gdzie powinna, powróci z zemstą odkrywając przy tym szokujące fakty. Losy Blake i Cola są splecione i muszą naprawić przeszłość, aby utorować sobie wspólną przyszłość.

„Nie ma światła w ciemności” jest powieścią intensywną, tajemniczą, ekscytującą i zbyt krótką, ta książka wciągnie cię do środka i nie będziesz w stanie przestać jej czytać. Zakończenie łamie serce, zostawia czytelnika z ogromnym niedosytem i oczekiwaniem na kolejny tom, momentami można zarzucić tej historii przewidywalność, czy nierówne tempo akcji, niektóre sytuacje mogły wydawać się naciąganie, ale mnie to nie przeszkadzało i zdecydowanie pragnę więcej.