Nie kochaj mnie. Iskra bogów. Tom 1

Recenzja powstała dla grupy Fantastyka na luzie

Niektóre książki zachwycają nas fabułą, rozbudowanym uniwersum lub wybitną kreacją bohaterów, a inne… po prostu przyjemnie się czyta. I tak właśnie jest w tym przypadku.

Nikt nie marzy o wakacjach, tak jak Jess. Nie może się doczekać żeby wreszcie odciąć się od problemów, uciec przez matką alkoholiczką i odpowiedzialności od opieki nad młodszą siostrą i zwyczajnie w świecie, zrelaksować się.

Dlatego kiedy wyrusza wraz ze swoją przyjaciółką Robyn, jej chłopakiem Cameronem i przyjacielem Joshem na obóz wakacyjny, ostatnim o czym myśli są problemy, komplikacje i… płeć przeciwna. Wszystko się zmienia za sprawą przystojnego chłopaka, który ma więcej tajemnic niż Jess jest w stanie zliczyć. A po za tym… No cóż. Nie ukrywajmy, że daleko mu do człowieka.

Domyślacie się już w którym kierunku zmierzamy. Tak, typowa młodzieżówka z wątkiem paranormalnym. Dość naiwnym jeśli mam być szczera, lecz jednocześnie szalenie uroczym.

Zdecydowanie nie będzie to powieść dla osób, które oczekują “więcej” i “lepiej”. Sam pomysł na fabułę bardzo mi się spodobał i pomimo wielu niedociągnięć, do których zaraz przejdę, świetnie się przy niej bawiłam. Po prostu. To typowa książka przy której można zrelaksować się, odpocząć, pośmiać, spędzić kilka przyjemnych chwil. Styl niezwykle prosty w odbiorze, doskonale nada się już dla młodszego czytelnika i sądzę, że to właśnie nieco młodsi odbiorcy będą się przy niej najlepiej bawić.

Fabułę śledziłam z dużym zainteresowaniem, ciekawiły mnie ich losy i wyczekiwałam kolejnych “smaczków” nawiązujących do mitologii greckiej. A takich jest całkiem sporo. Odnalazłam również swoich faworytów w postaci Apolla - który był najlepiej wykreowaną postacią! -jak również Ateny i jednej z przyjaciółek głównej bohaterki, Leah. Żałuję tylko, że nasza Jess nie słuchała częściej jej rad, bo dziewczyna mówiła z sensem.

Jednak pomimo licznych plusów, powieści daleko od ideału i wobec pewnych wad nie mogłam przejść obojętnie. Bardziej śmieszyło mnie niż denerwowało zachowanie nieśmiertelnych bogów, jak np. Hermesa, któremu daleko było od powagi potężnej istoty, a raczej porozumiewał się młodzieńczym slangiem. Było to o tyle interesujące, że sam przyznał, że bogowie mogą zejść na ziemie raz na sto lat, skąd więc nauczył się takiego języka? Nie mamy pojęcia.

Natomiast już tym co mnie naprawdę drażniło było zachowanie przyjaciółki głównej bohaterki, Robyn, która w kilka minut pogardziła wieloletnią przyjaźnią, a nawet związkiem ze swoim chłopakiem, byleby uganiać się za nową “zdobyczą”. Nie rozumiałam również czemu ludzie wokół akceptują jej zachowanie, zamiast porządnie nią potrząsnąć.

Niestety błędów w rozumowaniu bohaterów, nielogiczności ich zachowań było na pęczki. Dodatkowo pojawił się nieco śmieszny, choć nawet ciekawy motyw, jakoby Prometeusz walczył z Zeusem o swoją śmiertelność “zakładem”, w którym… miałby przez 6 tygodni uwodzić dziewczynę, a gdyby ona jego zalety odrzuciła, stałby się człowiekiem. Niestety w trakcie czytania nieco się pogubiłabym w tym i mam wrażenie, że sama autorka zapomniała o co właściwie miało chodzić. Zabrakło mi jasnego wyjaśnienia na końcu, co się właściwie wydarzyło.

A pomimo tych wszystkich wad, nieścisłości, logicznych braków w zachowaniu bohaterów i małych absurdów… chce przeczytać drugi tom! Ba, nie mogę się doczekać aż się za niego zabiorę! Ponieważ była to historia na tyle intrygująca i wciągająca, że jestem ciekawa dalszego ciągu. Będzie to moje malutkie “guilty pleasure”, do którego wrócę z przyjemnością.

Romans z elementami mitologii greckiej brzmi bardzo zachęcająco. I właśnie to sprawiło, że zaciekawiła mnie historia Jess i Caydena, którą poznamy w serii „Iskra Bogów”.

Siedemnastoletnia Jessica razem ze swoją przyjaciółką Robyn, jadą na obóz. Są to ich ostatnie wspólne wakacje. Za chwilę każda z dziewczyn pójdzie w swoją stronę wybierając odpowiednią dla siebie uczelnię. Na razie jednak o tym nie myślą, najważniejsze jest tu i teraz. Podczas podróży dochodzi do gwałtownego załamania pogody. Jess ma bardzo realny sen, który zwiastuje jej śmierć. Spotyka w nim przystojnego chłopaka, wilka i przerażającą postać o czerwonych oczach. Szybko jednak o nim zapomina i próbuje cieszyć się nowym miejscem i czasem, który może spędzić z przyjaciółmi. Gdy na obozie spotyka tego samego chłopaka ze snu, zaczyna się zastanawiać czy aby na pewno spała?

Muszę powiedzieć, że pomysł na fabułę jest bardzo dobry. Połączenie romansu z postaciami z mitologii greckiej było doskonałym pomysłem. W powieści pojawiają się nam już znane z lekcji historii opowiadania, ale niektóre zostały trochę zmienione przez autorkę. Dodała ona również kilka własnych postaci i przedstawiła ich historie, ale doskonale wplatając je w mity na tyle, że trudno się zorientować, że są tylko wytworem jej wyobraźni.

Przedstawieni bohaterowie są bardzo różni. Nie polubiłam ani Jess, która nie była konsekwentna w swoich postanowieniach. Ani Caydena, który mimo lat liczonych w setkach, zachowywał się niesamowicie infantylnie.

Na plus zdecydowanie zasługuje rodzeństwo bogów: Atena i Apollo. Sposób bycia, żarty, przenikliwość oraz bijąca od nich mądrość sprawiła, że to oni uratowali tę powieść. Również Hermes, posłaniec bogów, zyskał moją sympatię. Opisywał on, dość subiektywnie, wydarzenia, które obserwował podczas zawodów. Był boskimi uszami i oczami. Jego spostrzeżenia, dość szybko nam wyjaśniły jakie zadanie stoi przed Prometeuszem. W ogóle bogowie w tej powieści zostali przedstawieni bardzo ludzko. Mają nadal boskie przymioty takie jak nieśmiertelność, piękny wygląd i bijący od nich blask, ale nie są wszechwiedzący i widać, że ludzie zostali stworzeni na ich podobieństwo.

Narracja prowadzona jest z dwóch punktów widzenia. Jednym z narratorów jest Jess, opisująca wydarzenia i towarzyszące jej przy tym emocje. Drugim jest Hermes, którego zapiski są podsumowaniem wydarzeń by móc zdać Zeusowi relację z boskich zawodów, których Cayden jest graczem. Dzięki takiemu rozwiązaniu powieść czyta się bardzo szybko, a odpowiedzi na nurtujące nas pytania pojawiają się w odpowiednim czasie.

Iskra bogów to całkiem przyjemna powieść dla młodzieży, jednak wątpię, aby zadowoliła starszego czytelnika. Przedstawiona historia zyskuje dzięki wykorzystaniu w niej mitologii greckiej. Postacie drugoplanowe o wiele bardziej przypadły mi do gustu i uważam, że to właśnie Apollo i Atena ratują całą powieść. Cayden i Jess zachowują się jak typowi nastolatkowie. Są infantylni i reagują przesadnie emocjonalnie. W sytuacji dziewczyny można to jeszcze zrozumieć, jednak sposób bycia Prometeusza pozostawia wiele do życzenia. Książka w mojej ocenie wypadła słabo. Miała potencjał, ale nie został ON niestety wykorzystany.

Jess marzy tylko o tym by nareszcie odpocząć. Ma trudną sytuację w domu i te wakacje nareszcie mają być dla niej okazją, by się zrelaksować. Jednak już sama podróż pokaże jej, że odpoczynku w tym miejscu nie zazna. Wraz z przyjaciółką poznają innych obozowiczów, a pewna trójka mocno zawróci im w głowie. Kim są te osoby? Jakie zadanie do spełnienia ma Cayden?

Kolejna książka z motywem bogów greckich, przeznaczenia i przygód. Bałam się, że może to być powielanie schematów i ponowne spotkanie z dziećmi ludzi i bogów. Jednak zostałam miło zaskoczona, ponieważ tutaj mamy trochę inaczej ten temat wykorzystany. Ale już tłumaczę o co chodzi.

Caydan to tak naprawdę Prometeusz, który raz na sto lat może przystąpić do pewnego zakładu i jeżeli go wygra, to stanie się śmiertelny. Pomimo wielu niepowodzeń, nadal nie traci nadziei. Tym razem ma plan, który może się udać. Jess za to nie lata za chłopakami, chce się skupić na odpoczynku i w sumie nauce, którą sobie wybrała. Jej życie zaczyna się komplikować, gdy na drodze zaczynają pojawiać się dziwne postacie i mówić jeszcze dziwniejsze rzeczy...

Ogólnie przyznam, że książka bardzo miło mnie zaskoczyła. Wciągnęłam się od niej od samego początku i z wielkim zainteresowaniem śledziłam dalsze losy bohaterów. To historia, która w inny sposób wykorzystuje motyw mitologii greckiej, co bardzo mnie cieszy!

Co do bohaterów zaś, to mam mieszane uczucia, każda postać miała dobre i złe cechy i ciężko mi jednoznacznie wskazać, którą lubiłam, a którą nie. Zaczynając od Jess to osoba, która nie ma lekko, w młodym wieku ma wiele na głowie. Z drugiej zaś strony sama sobie zaprzecza, mówi jedno robi drugie. Cayden za to często mnie irytował. Rozumiałam jego postępowanie, ale kurde bez przesady, igrał sobie z uczuć innych i perfidnie to wykorzystywał. Jednak jeśli mam powiedzieć kogo najbardziej polubiłam to chyba Apolla i Atenę. To postacie, które miały dość ważny udział w całej tej historii, ale były najbardziej "ludzkie" jeśli mogę to tak określić. Byli zabawni, śmieszni i potrafili zachować się odpowiednio do sytuacji.

Książka z początku dość wolno się rozkręca, jest bardzo dużo szczegółowych opisów, co czasami irytowało, ale z czasem robiło się lepiej. Gdy akcja się rozkręciła, ciężko było się wtedy oderwać. Dla mnie dodatkowym plusem była zmienna narracja, która pomagała jeszcze lepiej zrozumieć całą fabułę.

Podsumowując to książka ciekawa i na swój sposób oryginalna. Wciągająca, humorystyczna, pełna przygód i mitologia w tle. Serdecznie mogę Wam ją polecić, chociaż podejrzewam, że bardziej spodoba się młodszym osobom. Jednak mi też przypadła go gustu i będę wyczekiwać kolejnego tomu!

„Był zbyt miły i zbyt dobrze wyglądał. Żadna dziewczyna nigdy by mu nie odmówiła. To było nie do pomyślenia”, czyli Prometeusz i jego podboje.

Od Percy'ego Jacksona zaczęła się moja miłość do czytania książek, a także wzrosło moje zainteresowanie mitologią. Teraz mogę śmiało napisać, że uwielbiam książki z mitologią w tle, a te z mitologią grecką to już w ogóle ubóstwiam. Gdy tylko zobaczyłam, że Media Rodzina ma w planach wydanie książki o takiej tematyce, to nie zwlekałam i wyraziłam chęć jej zrecenzowania.

Nastoletnia Jess marzy o tym, by wreszcie odpocząć w wakacje. Na górskim obozie spotyka jednak Caydena, chłopaka o szmaragdowych oczach, któremu udaje się ją zauroczyć. Problem w tym, że Cayden to... tytan Prometeusz, któremu Zeus w każdym stuleciu pozwala stanąć do walki o śmiertelność. Czy Cayden odniesie zwycięstwo? I czy Jess zdoła ocalić swoje serce?

Mitologia grecka od zawsze była moim konikiem. Pierwszy tom wprowadza nas w świat bogów i tytanów oraz zasad panujących w ich świecie. Podobnie jak w Percym Jacksonie wydarzenia dzieją się współcześnie. Możemy zobaczyć jak świat zwykłych ludzi współgra z boskimi mocami. Jednak ta książka to nie tylko fantastyka, ale także romans. Mamy niebotycznie przystojnego mężczyznę, Caydena (który tak na marginesie jest Prometeuszem) i dwie przyjaciółki, które będą walczyły o względy tego boskiego chłopaka. Jess, główną bohaterkę ciągnie do Caydena od pierwszego spotkania. Cieszę się, że wątek romansowy jest rozwijany spokojnie i bohaterowie stopniowo się w sobie zakochują (a nie jak w większości książek o takiej tematyce wyznają sobie miłość po pięćdziesięciu stronach).

Dobrze, że to nie jest jedyny wątek. Dużo bardziej podoba mi się wątek związany z mitologią. Spotkamy się z Ateną, Apollem, Hermesem, Zeusem i wieloma innymi postaciami. Autorka przywołuje wiele znanych mitów i dodaje do nich swoją interpretację. Zapiski Hermesa to chyba najlepsza część tej książki. Sarkastycznie i z humorem podsumowuje akcję.

Autorka oczywiście powiela stereotypy. Romans jak to romans jest trochę przewidywalny. Jednak cała ta otoczka sprawia, że czyta się z przyjemnością. Na pewno przeczytam kolejne tomy.

Jeśli lubicie romanse, to Nie kochaj mnie na pewno przypadnie wam do gustu. Jeśli tak jak ja unikacie takich książek to z kolei wątek związany mitologią grecką was wciągnie.

Marah Woolf to niemiecka pisarka i autorka książek o tematyce miłosnej skierowanej dla młodego pokolenia. Jej twórczość z pewnością zasługuje na pozytywne opinie. Na swoim koncie ma serie powieści pochodzących z cyklu: Saga Księżycowa, która w Niemczech uważana jest za prawdziwy bestseller.

„Iskra bogów. Nie kochaj mnie” to pierwsza część serii opowiadająca o walce mitologicznych postaci na Ziemi. Wycieńczona trudami życia Jess pragnie odpoczynku i chwili relaksu. Postanawia mile spędzić wakacje na obozie wraz ze swoją przyjaciółką, która uwielbia uganiać się za chłopakami. Główna bohaterka poznaje chłopaka o pięknych, szmaragdowymi oczach, które jak twierdzi, widziała we śnie. Cayden - obiekt westchnień Jess, nie jest zwyczajnym nastolatkiem, na jakiego wygląda. Jego postać niesie ze sobą ogromny sekret i wiele komplikacji, które zdają się nie odpychać młodej dziewczyny.

Książkę czyta się łatwo, szybko i przyjemnie. Nie zawiera skomplikowanych wątków. Głównym tematem jest po prostu miłość nastolatków, która w swojej prostocie przypada każdemu do gustu. Poprzez rozbudowane monologi łatwiej czytelnikowi zagłębić się w świat przesiąknięty magią i wyobrazić sobie bohaterów, wraz z którymi przenosimy się do innego świata.

Powieść ta bardzo mi się spodobała i z pewnością jest godna polecenia. Pokazał mi potęgę pięknego uczucia, jakim jest miłość. Polecam ja młodym dziewczyna lubiącym romanse, w których główna męska postać jest chodzącą tajemnicą, trudną do rozszyfrowania.

Julia, lat 15

źródło: [Adres usunięty]

Mitologia grecka zawsze była jedną z tych ulubionych i najbardziej rozpowszechnianą. Już od wczesnych lat podstawówki jesteśmy w stanie wymienić imiona bogów i to czym się trudnią na Olimpie. Autorzy książek licznie prześcigają się w kolejnych powiewach świeżości nadając im współczesnego smaku. Przyszła pora na zapoznanie się z twórczością Marah Woolf, jest to moje pierwsze spotkanie z piórem tej autorki, a czy było udane, zaraz się przekonacie.

Główną bohaterką książki „Iskra Bogów. Nie kochaj mnie” jest Jess, nastolatka, która wraz ze swoimi przyjaciółmi chce spędzić czas na zabawie, relaksie, z dala od zmartwień i problemów. Czy będzie jej to dane? Wraz ze swoją przyjaciółką Robyn jadą na letni obóz, na którym pojawia się grupa dość wyróżniających się nastolatków. Szczególną uwagę przykuwa Cayden, który wydaje się być zdystansowany i ukrywający jakiś ważny sekret. To ten typ, który sprawia, że jest jak wabik na dziewczyny, które lgną do niego, jak ćmy do światła. Serce głównej bohaterki przy nim także zaczyna niebezpiecznie do niego gnać, co może przynieść jej wiele kłopotów, czego dziewczyna nie jest świadoma.

Nie od dziś wiadomo, że bogowie uwielbiali pogrywać ze śmiertelnikami, ale także ze sobą, zaczęli prowadzić grę z jednym z potężnych tytanów, a mianowicie z Prometeuszem, której stawka dotyka nieśmiertelnej natury. Przez wieczność nudzą się, szukając bodźców, które przypomną im o tym, że życie to coś więcej niż egzystencja i romanse.

Czy Cayden zainteresuje się Jess? Jaką grę prowadzi ten chłopak i to spotkanie było zbiegiem okoliczności, czy też zadziałała nieco większa i bardziej niebezpieczna siła, którą jest przeznaczenie? Co będzie jeśli Jess pokocha Caydena? Kto wygra tą rozgrywkę?

„Iskra Bogów. Nie kochaj mnie” to świetna lektura, która przeniosła mnie do przedsionku Olimpu, aby przysłuchiwać się rozgrywkom toczonym przez bogów. Marah Woolf ma niesamowity talent do pisania historii, które rzucają na ciebie urok, z którego nie jesteś w stanie się wyzwolić. Od samego początku opowieść całkowicie mnie urzekła, to świetna mieszanka greckiej mitologii, miłości i dramatu. Czy autorka zaryzykowała wybierając mitologię grecką? Może odrobinę, jednak zdołała poradzić sobie z tym tematem ukazując go z zupełnie innej perspektywy. Nie można nie zauważyć, że Woolf jest bardzo dobrze zaznajomiona z mitologią grecką, przedstawiona przez nią historia jest bardzo szczegółowa. Historię poznajemy z perspektywy głównej bohaterki, Jess jest bardzo niezależna, jej ojciec zaginął dwa lata temu, więc praktcznie w pojedynkę dba o swoją młodszą siostrę i matkę.. Podziwiam, jak silna jest i to, że mimo trudów marzy o zostaniu archeologiem.

„Iskra Bogów. Nie kochaj mnie” jest zatem nie tylko ekscytującą, ale także pouczającą lekturą, oryginalną i świeżą, choć oczywiście dramat utrzymany został w stylu książki młodzieżowej. Gorąco Wam polecam i wyczekuję drugiego tomu, ponieważ jestem niesamowicie ciekawa, co autorka dla nas jeszcze przygotowała.

POWIEW ŚWIEŻOŚCI

Ależ to była zabawa! Czytanie pierwszej części serii Marah Woolf to naprawdę wielki powiew świeżości, jeśli chodzi o literaturę romantyczną z domieszką elementów paranormal. „Iskra bogów” okazuje się być wybuchową mieszanką życia zwyczajnych nastolatków oraz potężnych sił znanych nam z mitologii, sił – które przybierają ludzką postać. Choć oczywiście fabułę należy potraktować z przymrużeniem oka, jak z resztą każdą książkę tego gatunku i powiedziałabym, że to raczej historia bardziej dla młodzieży niż dojrzałego czytelnika, to jednak ja sama rewelacyjnie bawiłam się u jej boku. Bo przeczuwałam, że w dynamicznej akcji mogę doszukać się wielu zwrotów. I tak też było.

TYTAN NA ZIEMI

Historię poznajemy z perspektywy Jess, dobrej, zwyczajnej dziewczyny z bagażem różnych fobii. Dziewczyny, która nie ma łatwego życia, ale próbuje doprowadzić je do normalnego stanu, chcąc na obozie po prostu odetchnąć od codziennych trosk. Tak dla kontrastu, jest zatem także Cayden, Powalający swoim urokiem i zdystansowany. Chłopak, który przyciąga Jess (oraz wiele innych dziewczyn) jak magnes, choć wyraźnie daje jej znak, że nie powinni mieć ze sobą do czynienia. W końcu to nie byle kto. Tytan Promoteusz, waleczny, niemający łatwego zadania. Nie tak prosto utrzymać w tajemnicy wielki sekret i swoje pochodzenie. W tle pojawiają się bardzo ważne dla powieści postaci drugoplanowe. Są Atena i Apollo (czyż te imiona nie wydają się znajome?), jest przyjaciółka Jess, która również zdaje się uganiać za Caydenem… Nad wszystkim czuwają bogowie, którzy będą chcieli mieć w tej sprawie sporo do powiedzenia.

Z ZAPISKÓW HERMESA

Wielkie rozgrywki bogów i tytanów zostały otwarte. Te odbywające się raz na sto lat. Tak ogłosił Zeus. Autorka nie pozostawia czytelnika bez informacji dotyczących świata tych zasiedlających Olimp. Dzięki przeplatającym działy zapiskom Hermesa mamy okazję przyjrzeć się planom najpotężniejszych. Dlaczego Atena miałaby zadecydować, o względy której dziewczyny powinien zabiegać Prometeusz? O co kłócą się bogowie? Kto wzniecił burzę nad lasem, która zdążyła narobić tak wiele problemów? I dlaczego według Hermesa, Jess ma jaja?

PARANORMAL ROMANCE, DLA KOGO?

Jako że książka nie jest wyłącznie powieścią fantasy, bo wkrada się w nią także wątek romantyczny, czytelnik ma okazję przyglądać się powolnemu rozwojowi uczucia Jess i tytana Prometeusza chowającego się pod postacią przystojnego chłopaka. Nie jest tak łatwo, z czego jestem ogromnie zadowolona, bo nie cierpię, kiedy autorzy zbyt szybko wykładają kawę na ławę. Pojawia się kwestia zazdrości. W końcu Cayden sporo uwagi poświęca najlepszej przyjaciółce Jess. Jest powolne dochodzenie do prawdy i wielkie porwanie. W końcu jest moja ogromna chęć, by poznać dalsze etapy tej historii. Pierwszy tom, potraktowany z przymrużeniem oka, dostarczył mi wiele pozytywnych wrażeń. Pomysł wprowadzenia mitologii greckiej w życie zwyczajnych nastolatków okazał się strzałem w dziesiątkę. Wszystkim poszukiwaczom oryginalnych treści z wątkiem romantycznym i domieszką magii bardzo polecam. A mi pozostało wyczekiwać dalszego ciągu, po który na pewno sięgnę.

Już od czasów podstawówki, kiedy temat lekcji dotyczy mitologii i Bogów, to byłam wniebowzięta. Bardzo lubiłam poznawać nowe, mitologiczne osoby oraz ich historię. Tak zostało mi do dzisiaj.

Bardzo często pośród różnych książek wyszukuje tych z motywem gdzie są anioły, istoty pozaziemskie albo właśnie mitologiczne. Iskra Bogów nie rzuciła mi się sama w oczy. Poprzez przyjaciółkę, która ją obczaiła w zapowiedziach na jednej ze stron księgarni internetowych wiedziałam, że jako wielka fanka takich klimatów muszę ją koniecznie mieć.

Zacznę od dwóch plusów, które już na samym początku skradli moje serce. Okładka i twarda oprawa. Bardzo rzadko spotkać książki w twardych oprawach, szczególnie te dla młodzieży, czy z gatunku new adult. Teraz przejdźmy do samej historii.

Pierwsza z trzech tomów historia Jess na pozór normalnej nastolatki, która razem z przyjaciółmi jedzie na wakacyjny obóz. Nigdy nie spodziewa się, że jej życie tak bardzo się zmieni. Nie spodziewała się, że spotka chłopaka nie z tego świata i do niego jej serce zabije mocniej.

„Nie musisz martwić się o moje serce. Dla bezpieczeństwa zostawiłam je w domu.”

Od pierwszych chwil między tą dwójką iskrzy, ale oboje mają inne cele a uczucia nie wchodzą w grę. Cayden jest tutaj z misją. Misją, która zmieni jego życie na zawsze.

Od początku mamy bardzo fajnie wszystko wyjaśnione i autorka pomału wprowadza nas w akcje. Wszystkie postępowania bohaterów są dokładnie rozpisane, przez co nie ma problemu zrozumienia kto, z kim i dlaczego.

Nie wszystko jest takie piękne, bo są również czarne charaktery i fałszywe przyjaciółki. To najbardziej mnie tutaj denerwowało. Podejście Robyn do przyjaźni z Jess. Od początku jej nie polubiłam i spodziewałam się, że z niej jest niezłe ziółko.

Jess jest dla mnie bohaterką doskonałą, z którą chętnie bym sama poszła na kawę. Jak na swój wiek i to co w życiu przeszła była dojrzała i starała się mądrze podejmować decyzję i słuchać głosu serca a nie tego co inni mówią. Oczywiście można znaleźć sytuacje, gdzie robiła z siebie kretynkę, ale pomimo tego była naprawdę bardzo dobrze wykreowaną bohaterką.

Co do Caydena, polubiłam go i poniekąd rozumiałam jego postępowanie i w mojej głowie zrodziły się pewne pomysły co do jego akcji. Ten chłopak ma wszystko zaplanowane kro po kroku i moim zdaniem wszystkie jego kroki nie były przypadkowe i jeżeli wszystko pójdzie po jego myśli spełni się jego największe marzenie i wtedy odbierze swoją nagrodę. Koniec oczywiście powoduje,że chce się rwać z głowy włosy, ale także uważam że to był celowy krok, który doprowadzi go do mety, a nagrodą na tej mecie będzie dla niego życie z Jess.

Oczywiście wyczekuje i to z niecierpliwością na następne dwa tomy i mam nadzieję, a zarazem błagam wydawnictwo, aby nie zwlekało. Nie znam niemieckiego, więc ni cholerki nie zrozumiem co oni gutenmorgenują więc chce jak najszybciej kolejne tomy.

Bardzo pozytywny początek serii, który zapowiada świetną podróż z mitologicznymi postaciami i ich perypetie, spiski, wzajemna pomoc i miłość, która daje siłę do tego, aby stanąć do najważniejszej walki.

„Tam gdzie jest światło, jest też cień. Gdzie jest jasno, jest też ciemno. Nic nie jest tylko dobre albo tylko złe.

Lubię połączenie mitologii ze współczesnością, dlatego też skusiłam się na pierwszy tom serii, czyli ,,Iskra bogów. Nie kochaj mnie" Marah Woolf.

Jess nie miała łatwego życia. Obecnie znajduje się jednak ze swoją najlepszą przyjaciółką na obozie górskim, gdzie ma ochotę odpocząć od codziennych problemów. Spotyka tam jednak Caydena, nieziemsko przystojnego, w którym się zakochuje. Problem w tym, że nie ona jedna ma na niego ochotę, a dodatkowo Jess widzi rzeczy niewidoczne dla przeciętnego człowieka.

Lubię połączenie mitologii ze współczesnością, jednak jak na razie moim faworytem w tej dziedzinie jest seria ,,Pegaz" Kate O'Hearn. Postanowiłam jednak dać szansę tej trylogii, a właściwie pierwszemu tomowi, który ukazał się kilka dni temu. Nie jest to powieść bardzo fenomenalna, jednak nie ukrywam, że przyjemnie spędziłam z nią jeden dzień.

Publikacja jest naprawdę przepięknie wydana w sztywnej oprawie. Nie zrażajcie się jej objętością, bowiem zapoznałam się z nią w kilka godzin. Na końcu jest kilka ciekawostek mitologicznych. Pewnie skuszę się na kolejne tomy, jednak, jak na razie, autorka nie zachwyciła mnie tak, jak Kate O'Hearn.

,,Iskra bogów. Nie kochaj mnie" Marah Woolf to pierwszy tom serii, w którym bogowie przenoszą się na chwilę do świata ludzi i wprowadzają w życiu niektórych niezły zamęt. Mimo wszystko, jestem ciekawa, co wydarzy się w kolejnych tomach.

O bogowie olimpijscy - cóż to była za rozkoszna lektura!

Ci dwoje nie powinni byli się spotkać.. On nie powinien jej pomagać a ona.. cóż - ona nie powinna była go pokochać.

A wszystko dlatego, że zostali oni wbrew swej woli wplątani w mitologię.

Cayden wygląda niczym młody bóg - emanuje odurzającą mieszanką uroku i zmysłowości a jego czarowi nie jest w stanie się oprzeć żadna dziewczyna. W przypadku tego bohatera porównanie do istoty idealnej nabiera dosłownego znaczenia, bo chłopak jest tak naprawdę.. tytanem Prometeuszem. Ma ON na Ziemi misję do wykonania, ale jego boski plan nie zakłada rozkochania w sobie niewinnej istoty, wpatrzonej w niego ślepiami słodkimi jak u jelonka - Jess. A gdy okaże się, że o względy Caydena zabiega również najlepsza przyjaciółka bohaterki, to dojdzie niemalże do rozlewu.. ambrozji, bo rywalizacja pomiędzy dziewczynami bywa tak samo.. słodka.

Nie jestem wielką fanką fantastyki - ba, sięgam po nią niezwykle rzadko, więc amator ze mnie w tej materii totalny, ale jedno mogę Wam napisać: ta historia jest przeboska! Nie mogłam się od niej oderwać nawet na chwilę. Pomyślicie sobie: Ee tam, kolejne wariacje na temat mitologii zapewne nie mogły się udać, ale to nieprawda!

Zderzenie świata współczesnego z tym znanym z mitów greckich w wersji Woolf wypadło znakomicie i bardzo wiarygodnie.

I uprzedzając komentarze w stylu: fantastyka nie jest dla mnie, napiszę: wyobraźcie sobie, że ta książka to po prostu romans. Dwie przyjaciółki, które w obliczu spotkania z cudownym facetem są w stanie stanąć ze sobą do walki o jego względy. A on, pomimo tego, że czuje niezwykłe przyciąganie do jednej z nich, wybierze tę drugą, bo ma do wypełnienia zadanie.

Niedopowiedzenia, intrygi i elektryzujące napięcie pomiędzy bohaterami sprawiają, że tę historię dosłownie się pochłania. Świat ludzi bywa wystarczająco skomplikowany, także możecie się jedynie domyślać, co się będzie działo, gdy zostaną w niego wplątane elementy boskie.

Powieść sama w sobie jest elektryzująca i hipnotyzująca, ale dzięki zapiskom posłańca bogów - Hermesa, które przepełnione są humorem i ironią cała historia nabiera rumieńców!

Jestem zachwycona i zauroczona i z niecierpliwością czekam na kontynuację! :)