Nawiedzony Dom na Wzgórzu

Starałam się oceniać tę książkę jako powieść napisaną prawie 100 lat temu, jednakże w dalszym ciągu brakuje mi w niej tych strasznych momentów typowych dla gatunku horror, w który ona się wpisuje. Takich scen jest może ze dwie, jednak nie wywołują one lęku czy przerażenia, a raczej niepewność. Czasami miałam odczucie, że jakieś fragmenty z książki zostały usunięte, momentami czułam się zagubiona w historii - a może to tylko mój umysł odpływał gdzieś indziej... Jedna z głównych bohaterek, Eleanor, strasznie mnie irytowała. Generalnie jestem zawiedziona.

Jeśli chodzi o porównanie do głośnego serialu na Netflixie o tym samym tytule to w ogóle nie mamy o czym gadać. Serial jest kompletnie inny, elementami łączącymi są dom i chyba imiona bohaterów oraz niektóre sceny, a tak to wszystko jest kompletnie inne. Tym razem serial bije na głowę książkę, także polecam, bo ma naprawdę dobry klimat, jak na horror przystało.

Jedno słowo, które mi towarzyszyło podczas czytania książki to "popaprana".

Dziwna, niejasna historia, niesamowicie mnie wciągnęła, ale też koniec nie zaspokoił moich potrzeb. Czułam niedosyt, byłam zawiedziona, że to koniec, że nie wiem nic więcej.

Jednak poznając kolejne losy bohaterów niejednokrotnie odczuwałam dreszcz grozy.

W gruncie rzeczy książka została napisana lekkim tonem, jednak przechodząc przez historię niejednokrotnie odczuwałam dreszcz grozy.

Mimo to, z czystym sercem mogę ją polecić każdemu, kto lubi takie właśnie "popaprane" książki :)

To naprawdę książka, która budzi ogromne zainteresowanie ostatnimi czasy. Wiem, że jest również serial na netflixie, zresztą sama go oglądałam. Przyznam szczerze, że wersja kinowa jak i papierowa nie są spójne, w znacznym stopniu różnią się od siebie.

Powiem Wam, że raczej nie sięgnęłabym po tę książkę, gdyby nie fakt, że sam Stephan King wystawił jej pozytywną rekomendację. I ten fakt zdecydowanie mnie kupił oraz zachęcił. I przyznam, że nie żałuję, ta pozycja zdecydowanie przypadła mi do gustu, zdecydowanie lubię takie klimaty. Okey, nie była perfekcyjna, ale sama idea i sam pomysł zdecydowanie przypadły mi do gustu.

Za co pokochałam tę książkę? Za emocje, za napięcie, za dreszczyk, który cały czas przeszywał mnie po plecach. Uwielbiam jak w książce stopniowo akcja cały czas się rozrasta i staje się coraz bardziej ciekawa, to zdecydowanie. Tylko jest tutaj właśnie jeden problem, ponieważ od samego początku mówimy iż jest to jedynie książka - horror... no niekoniecznie zgodziłabym się z tą teorią. Według mnie, jest to bardziej książka psychologiczna z elementami horroru.

Od początku należy zwrócić uwagę, że nie ma tutaj krwawych scen, jakiś przerażającyh opisów i tradycyjnego rozlewu krwi. Tutaj mamy do czynienia z wątkiem duchów, zastraszenia, zjaw, itp. Jak to bywa zresztą w nawiedzonych domach...

Ahh, ale i tak na pierwszym miejscu przerasta w tej książce wszechobecne przerażenie, strach, niepokój. Tak jak mówiłam, na każdym kroku to narasta, ale w tempie powolnym, po to aby stopniowo atakować nas takiego rodzaju efektami specjalnymi.

Ponadto bohaterowie w książce są wprost genialni. Naprawdę zasługują na ogromny plus. Nie dość, że to ciekawe postacie, to jeszcze wiele wprowadzają do ogólnej fabuły. Przyznam szczerze, że ja byłam pod wrażeniem każdej z postaci. Uwielbiam jak postacie są różnorodne, ciekawe. Lubię jak jedni nas irytują, jedni nas zachwycają,a jeszcze inni intrygują. Tak po prostu ma być, najgorzej właśnie jak w książkach są sami pozytywni bohaterowie. Bo moi drodzy? Gdzie jest wtedy realizm w tych książkach?

Podobało mi się rownież to, że Autorka w sposób stopniowy pokazuje przed nami szaleństwo bohaterów... To jak po woli każdy z bohaterów staje się po woli obłąkany przez ten dom oraz związane z nim wydarzenia.

Trochę brakowało mi tego bum w tej książce. Chciałabym aby było tego zdecydowanie więcej. Ale niestety... czułam pewnego rodzaju niedosyt w pewnych momentach. I tak polecam każdemu z Was tę książkę. Jeżeli lubicie takiego rodzaju klimaty, to zdecydowanie jest to pozycja idealna dla Was.

Opis fabuły

Zafascynowany doktor John, jako mężczyzna, który uwielbia i bada już od kilkunastu lat zjawiska paranormalne, zaczyna interesować się nawiedzonym domem. Bardzej chodzi tutaj doktorowi nie o same zjawiska, ale o ludzką psychikę i to w jaki sposób ludzki umysł jest sobie w stanie poradzić z takiego rodzaju sytuacjami. Dlatego też pewnego razu John dowiaduje się o nawiedzonym domie na wzgórzu. I postanawia to wykorzystać w najlepszy sposób. Co zamierza? A no próbuje znaleźć chętne osoby, które będą chciały wziąć udział w jego eksperymencie.

Doktor ostatecznie zaprasza jednak trzy osoby, które mają czuć się w tym pałacu jak u siebie w domu. Podczas tego John będzie cały czas badał zjawiska i doszukiwał się dziwnych zachowań u wybrańców.

Bohaterami jest Eleonor, Luke oraz Theodora. Najlepsze jest jednak to, że oni na początku nie dostrzegają wokół siebie nic dziwnego. Do momentu, kiedy dobra zabawa zaczyna się kończyć a zaczyna być widać po bohaterach ogromny strach. Z początku nikt nie dostrzega znaków ostrzegawczych. Wszyscy spędzają czas na dobrej zabawie, świetnie się bawią, korzystają z życia... Przynajmniej tak można powiedzieć.

Odważysz się wejść?

Od czasów „Lśnienia” Kinga, i mrocznego hotelu „Panorama”, czy też „Amityville” Jaya Ansona, na rynku pojawiło się wiele powieści, w których główna rolę odgrywał tak naprawdę budynek. Kumulujący negatywna energię, zamieszkiwany przez potępione dusze, wybudowany na dawnym cmentarzu – niezależnie od wariantu fabuły, tego typu horrory niezmiennie przerażają i wpływają na wyobraźnię. W końcu nigdy nie wiadomo, do jakiego domu my się wprowadzimy …

Tajemnicę jednego z takich domów pragnie zgłębić doktor John Montague, który porzucił filozofię na rzecz analizy zjawisk nadprzyrodzonych. Kierując się przekonaniem, że żaden organizm nie może na dłuższą metę normalnie funkcjonować w warunkach absolutnego realizmu, narażając się na ostracyzm środowiska naukowego, postanawia napisać książkę o zakłóceniach wywołanych przez negatywną energię. Jako przedmiot badawczy, służyć ma stary dom, znany z tego, że … jest nawiedzony. Dom na Wzgórzu, w miasteczku Hillsdale, budzi przerażenie mieszkańców, którzy są przekonani, że w jego murach straszy. Potwierdzałby to fakt, iż żadna z wynajmujących go osób nie wytrzymała tam dłużej niż kilka dni, wszystkie natomiast odradzały pobyt w tym domu. Ciekawość doktora potęguje jeszcze sama historia domu, a właściwie szeregu tajemniczych zgonów z nim związanych.

Wybudowany przez niejakiego Hougha Craina dla jego rodziny budynek miał na swoim koncie pierwsza ofiarę, jeszcze zanim przekroczyła ona jego próg. Młoda żona Craina wpadła w poślizg na drodze dojazdowej, chwilę po zobaczeniu domu. Mężczyzna pozostawiony dwójką dzieci szukał ponownie szczęścia w miłości, jednak również jego druga żona zmarła w tajemniczych okolicznościach na terenie domu. Podobnie zresztą jak trzecia, choć ta dokonała swojego żywota z daleka od budynku, bo gdzieś w Europie, gdzie leczyła się na suchoty. Sam Crain zresztą odszedł niedługo później, pozostawiając dwie dorastające córki, które do końca życia kłóciły się o dom. Ostatecznie zamieszkała w nim starsza z nich, tam też zmarła, pozostawiając go rzekomo w rękach swojej opiekunki. W wyniku procesu sądowego dom ostatecznie pozostał jej własnością, choć nie cieszyła się nim długo. Nasilająca się paranoja, przekonanie, że ktoś zakrada się do domu w nocy, popchnęły ją do samobójstwa…

Nic zatem dziwnego, że dom z taką historią zainteresował badacza zjawisk nadprzyrodzonych. Wkładając niemało wysiłku (oraz pieniędzy), by dom wynająć, zdobył ON umowę pozwalającą mu na trzymiesięczny pobyt i badania, ale w obecności jednego z członków rodziny obecnej właścicielki – Luke`a Sandersona. Do pomocy w badaniach, doktor Montague werbuje asystentki: Eleanor Vance, która w przeszłości miała rzekomy kontakt ze zjawiskami psychokinetycznymi oraz uwodzicielską Theodorę, wykazującą zdolności telepatyczne. Czy jednak fakt, że są w czwórkę w strasznym domu im pomoże? Czy dom rzeczywiście ich obserwuje i śledzi każdy ich krok? Wydaje się być o tym przekonana gospodyni, która opuszczając każdego dnia domostwo, do końca nie wierzy, że o poranku zastanie gości żywych …

Co tak naprawdę kryje się w serii tajemniczych zgonów i czy rzeczywiście można nazwać je tajemniczymi? Czy doktor Montague znajdzie dowody na istnienie zjawisk paranormalnych? Czy mieszkańcom nawiedzonego domu uda się przeżyć? Na to pytanie poszukamy odpowiedzi w książce Shirley Jackson, pt. ”Nawiedzony dom na wzgórzu”. Opublikowany nakładem Wydawnictwa Replika horror budzi grozę, a choć nie znajdziemy tu nagłych zwrotów akcji czy burzliwie rozgrywających się scen, to cisza i wyczekiwanie okazują się być znacznie gorsze. Nic zatem dziwnego, że książka stała się inspiracją dla popularnego serialu kręconego dla Netflix, a choć została wydana już stosunkowo dawno, to nie traci nic ze swojej świeżości i mroku, który ja otacza. Dzięki kolejnemu jej wydaniu, i my mamy możliwość doświadczyć tej niezwykle przerażającej atmosfery Domu na Wzgórzu…

Justyna Gul

Qultura słowa

Po obejrzeniu zwiastuna serialu „Nawiedzony Dom na Wzgórzu” miałam obawy co do tej książki, ponieważ ja naprawdę bardzo boję się duchów i innych tego typu zjawisk. Na szczęście książka bardzo odbiega od jej filmowej wersji i nie jest taka straszna, jak myślałam (ale nie czytałam w nocy — tak na wszelki wypadek ;)

Do starego, mrocznego i owianego złą sławą domu na wzgórzu przybywają cztery osoby: doktor Montague – znawca okultyzmu, szukający żelaznych dowodów na istnienie zjawisk paranormalnych, dwie kobiety Eleonor i Theodora, które w przeszłości miały „kontakt” z duchami, a także Luke – przyszły spadkobierca rezydencji. Z początku wydaje się, że będą mieć do czynienia jedynie z niewytłumaczalnymi odgłosami, jednak tak naprawdę mroczny i tajemniczy dom cały czas gromadzi siły, by wybrać spośród śmiałków swoją ofiarę.

Zaliczyłabym tę książkę do typowego dreszczowca, w którym klimat buduje się stopniowo. Autorka dużo uwagi poświęciła na charakterystykę domu, jego historię, rozkład pomieszczeń. W związku z tym początkowo mamy wrażenie, że w książce kompletnie nic się nie dzieje, jednak to tylko wrażenie. Skupiamy się na historii domu, a to „coś” co już się zaczyna, jest gdzieś tam dopiero z tyłu głowy. Dziwne zachowanie dwójki opiekunów domu, drzwi, które chwilę wcześniej były otwarte, już są zamknięte, skrzypienie schodów, podmuchy lodowatego wiatru mimo szczelnie zaciągniętych zasłon, panujący mrok. Powieść „Nawiedzony Dom na Wzgórzu” ma specyficzny nastrój i właśnie te drobne, wtrącone jakby mimochodem szczegóły budują jej klimat.

Książka jest stricte historią nawiedzonego domu, mamy tajemnicze korytarze, ślepe pokoje, wieżyczkę, z jej mroczną przeszłością. W końcu pojawiają się zjawiska nadprzyrodzone, śmiech, głuche uderzenia, napisy na ścianach, które budzą w uczestnikach lęk, ale i fascynację. Podobnie było ze mną, teoretycznie chciałam uciekać z tego domu jak najszybciej, ale nie mogłam, musiałam zobaczyć czy Dom na Wzgórzu wybrał swoją ofiarę :)

Nie znajdziecie tu rozlewu krwi, nikt nie będzie Was ganiał z tasakiem czy inną maczetą, bo wbrew moim przypuszczeniom to nie horror, ale dobry dreszczowiec. Klimatyczny i tajemniczy, budzący niepokój. Ja dałam radę i polecam :)

Czy domy mogą być złe same w sobie? Niektóre na pewno wywołują ciarki i wzbudzają niepokój swymi mrocznymi wnętrzami i nieprzyjazną atmosferą. Takich emocji doświadczyłam również czytając tę książkę. Nie znajdziemy tu galopującej akcji, ale stopniowo narastające napięcie, ciekawość i wręcz poczucie zagrożenia. Lubię takie opowieści i z pewnością obejrzę również serial nakręcony na jej podstawie.

Doktor Montague chcąc przeprowadzić eksperyment w domu, uchodzącym za nawiedzony, zaprasza do niego trzy osoby, których zadaniem jest korzystanie z gościny i notowanie wszelkich paranormalnych odczuć i wydarzeń, z którymi mogą się tu zetknąć. Gośćmi, oprócz doktora, znawcy okultyzmu, są dwie młode kobiety Eleanor i Theodora oraz przyszły spadkobierca domu – Luke. Początkowo wszyscy zdają się dobrze bawić spędzając czas na rozmowach, grach, spacerach i spożywaniu wykwintnych posiłków przygotowywanych przez mrukliwą Panią Dudley. Z czasem jednak zaczynają dziać się zjawiska niewytłumaczalne, które powodują, że atmosfera się zagęszcza, a w bohaterach rodzi się strach. Ktoś, lub coś bawi się nimi, a zabawa ta nie może skończyć się dobrze.

Można powiedzieć, że jest to klasyczna opowieść o nawiedzonym domu ze wszystkim, co znaleźć się w niej powinno. W książce nie ma rozlewu krwi i nie znajdziemy wielu powodów do strachu, ale na pewno doświadczymy klimatu tajemnicy, niepokoju i dreszczu emocji. Autorce udało się wykreować zarówno ciekawych bohaterów, jak i atmosferę grozy, co przy ponadczasowej fabule dało rewelacyjny efekt.

W tej książce Jackson Shirley buduje napięcie w niezwykły sposób. Wszystkie niepokojące zjawiska przedstawia z perspektywy bohaterów, którzy je postrzegają. Dzięki zastosowaniu tego filtra historia niepokoi i budzi grozę w specyficzny sposób. "Nawiedzony Dom na Wzgórzu" to idealna lektura dla każdego fana historii, które mrożą krew w żyłach.

Jeżeli spodziewacie się przeczytać w książce Jackson Shirley historię podobną do tej z nowego serialu Netflixa (który tak na marginesie jest świetny!), to możecie się rozczarować. Scenariusz tej produkcji był tylko inspirowany oryginalną historią. Jednym co łączy obie fabyły, jest tytułowy Dom na Wzgórzu. Mimo to polecam książkę też wszystkim fanom serialu. ;)