Na mieszkańców nienazwanego miasta spada niespodziewana plaga - z dnia na dzień ich percepcja zostaje ograniczona. Otwierają oczy i dostrzegają jedynie białą mgłę. Epidemia tzw. białej ślepoty dotyka wszystkich, za nic mając ich status społeczny, rodzinny, karierę oraz stan konta.
Przerażone władze zamykają chorych w szpitalu psychiatrycznym, gdzie mają oni odbyć kwarantannę. Pod ładnymi słowami skrywa się jednak niebezpieczna prawda - zarażeni stają się więźniami pilnowanymi przez uzbrojonych żołnierzy.
Wśród osób dotkniętych białą ślepotą budzą się atawistyczne cechy, rozpoczyna się nieludzka walka o jedzenie, miejsce do spania i władzę. Epidemia wymyka się spod kontroli. Tylko jedna osoba nadal widzi, jednak musi zachować to w tajemnicy, jeśli nie chce stać się narzędziem w rękach nowych przywódców.
Jose Saramago jest wybitnym portugalskim pisarzem, a zarazem noblistą w dziedzinie literatury z 1998 roku. W powieści "Miasto ślepców" opisał powolną degradację społeczeństwa wywołaną przez chorobę. Uniknął przy tym moralnej oceny zachowania bohaterów, pozostawiając ją czytelnikowi. Z uwagi na podobną tematykę jego dzieło nasuwa skojarzenia z "Dżumą" Alberta Camusa czy postapokaliptcznym "Dniem tryfidów" Johna Wyndhama.
W 2008 roku książka doczekała się ekranizacji o tym samym tytule w reżyserii Fernando Meirellesa. W głównych rolach wystąpili Mark Ruffalo oraz Julienne Moore.