Ludowe czarownictwo. Magiczne tradycje, praktyki i wierzenia z polskiego folkloru

Jestem raczej kobietą twardo stąpającą po ziemi. Wróżenie, czarowanie, magia jest mi obca. Chociaż jestem odrobinę przesądna, kiedy widzę obcego czarnego kota, to obchodzę dookoła, widząc kominiarza łapię za guzik, w torebce noszę kasztany i mogłabym tak jeszcze przez chwilę wymieniać... Wszystko to wzięło się z wychowania przez dziadków, którzy tłumaczyli mi świat i pokazywali go po swojemu.

Książka Dobromiły Agiles „Ludowe czarownictwo. Magiczne tradycje, praktyki, wierzenia z polskiego folkloru” od razu przypadła mi do gustu. Pożarłam ją jednym tchem, bo wyjaśniła mi wiele z tych rzeczy przekazanych przez babcię i dziadka.

Dlaczego w Rawiczu była działka świetnie położona, ale na niej nic nie budowano? Bo niegdyś stała tam szubienica i wieszano ludzi, a to powodowało, że ziemia była przeklęta. Dlaczego dziadkowie tak wielką uwagę przykładali do rozpalania ognia w piecu? Bo to była magia ożywiania domu. Dlaczego tak ważna była rola stołu w domu (i u nas też tak jest, że to najważniejszy mebel)? Bo łączył ludzi przy ważnych okazjach. I tak dalej, i tak dalej…

Sami musicie przeczytać i znaleźć swoje wierzenia, rodzinne tradycje. Podejrzewam, że każdy coś odnajdzie, jak choćby o całowaniu chleba. O magii miotły też jest, bo ma wielka moc ochrony nas i domu przed złem. Jeszcze do niedawna te wszystkie wróżby, zaklęcia, przedmioty, obrzędy były w codziennym użyciu. Teraz o ich powoli zapominamy.

Mnóstwo informacji i to sprawdzonych w źródłach, co daje pewność, że nie zostały wymyślone na potrzeby książki. Zresztą autorka już wcześniej zajmowała się pisaniem, odczytywaniem i sprawdzaniem słowiańskich i ludowych tradycji i magii, której nasi przodkowie mieli sporo w życiu.

Są też zaklęcia i rytuały, które mają [Adres usunięty]. przynieść dobrobyt, zdrowie i ochronę.

Czy wierzę w to ludowe czarownictwo? Nie bardziej niż wcześniej, ale lepiej mogę zrozumieć działania niektórych ludzi i to nie tylko starszych, ale też ludowe wierzenia, o których lubię czytać i rozmawiać na ich temat, gdziekolwiek jadę zwiedzać.

Czytając "Ludowe czarownictwo", miałam wrażenie, że przenoszę się do innego świata. Książka jest pełna opowieści o czarownicach i magicznych rytuałach, które były kiedyś na porządku dziennym. Szczególnie zachwyciły mnie opisy zaklęć na miłość i zdrowie, które wydają się być nie tylko tradycyjne, ale i bardzo bliskie dzisiejszym problemom. Możliwe, że niektóre fragmenty są nieco zbyt przydługie, ale całość sprawia, że czuję się zainspirowana do odkrywania własnych korzeni. To naprawdę interesująca lektura dla każdego, kto ceni sobie kulturę i historię.

Wiele informacji o ludowych praktykach i ich znaczeniu w historii Polski otworzyło mi oczy na coś, czego wcześniej nie dostrzegałam. Książka jest dobrze zorganizowana, a ilustracje z pewnością dodają jej uroku, jednak czasami brakowało mi głębszego wyjaśnienia niektórych rytuałów. Mimo to, czuję, że zyskałam nową wartość i zrozumienie dla tradycji, które nas otaczają.

Kto by pomyślał, że stare zaklęcia mogą być tak intrygujące? Po długim dniu w pracy, trafiłem na "Ludowe czarownictwo". Książka wciąga od pierwszych stron, a szczegółowe opisy dawnych obrzędów naprawdę przyciągają uwagę. Zaskoczyło mnie, jak wiele z tych tradycji przetrwało do dziś i jak są one związane z codziennym życiem. Czułem się trochę jak odkrywca, chociaż niektóre z rytuałów wydawały się dość dziwaczne. Mimo to, uważam, że to przydatna lektura dla każdego, kto interesuje się folklorem.

Czy magia naprawdę zniknęła? Zaintrygowało mnie to pytanie, gdy sięgnęłam po "Ludowe czarownictwo". Książka Dobromiły Agiles jest pełna fascynujących rytuałów i wierzeń, które od wieków były częścią polskiego folkloru. Szczególnie urzekły mnie opisy ziół i ich ochronnych właściwości, co sprawiło, że poczułam się jakbym odkrywała sekrety mojej babci. Dzięki tej książce zyskałam nową perspektywę na magię codzienności, chociaż niektóre fragmenty wydawały się zbyt chaotyczne i trudne do przyswojenia.