Luca Vitiello. Born in Blood Mafia Chronicles

Niestety, to nie to. Miałam wrażenie, że czytam pierwsza cześć.

Książka pisana oczami Luci to spojrzenie na wydarzenia z pierwszej części z innej perspektywy, która pozwala na zrozumienie motywacji Capo dei capi.

Bardzo świetna książka. Miło było przeczytać ją oczami Łuki. Polecam bardzo gorąco.

„Złączeni honorem” oczami Luki Vitiello

„Urodziłem się potworem. Okrucieństwo płynie w moich żyłach niczym jad. Płynęło w żyłach wszystkich mężczyzn z rodziny Vitiello, przechodziło z ojca na syna. Nieskończona spirala potworności. Urodziłem się potworem, a ostrze, pięści i surowość ojca zrobiły ze mnie jeszcze gorszego potwora.” ~ Cora Reilly, Luca Vitiello

Z niecierpliwością czekałam na tę książkę i w momencie kiedy w końcu ją przeczytałam, ani trochę mnie nie rozczarowała. Jest świetna! Niby to ta sama historia, którą wcześniej poznaliśmy oczami Arii ale jednak nie do końca. Tutaj mamy możliwość lepszego poznania Luki, jego sposobu myślenia i co najlepsze postrzegania Arii. Bardzo podobało mi się jak ją opisywał. Zdecydowanie Luca i Aria to moja ulubiona para, WYMIATAJĄ. Jak najbardziej polecam ten tom fanom całej serii.

Uwielbiam książki Cory Reilly i uważam, że są najlepsze jeśli chodzi o wszystkie powstałe do tej pory serie mafijne. Ta autorka zdecydowanie wie jak ugryźć temat, by zaciekawić a w dodatku wprowadza całą masę emocji, które idealnie łączą się z dojrzałą kreacją bohaterów.

Pierwszy tom serii wspominam z nostalgią choć przecież nie minęło wcale dużo czasu od premiery. Miło było jednak wrócić do początku i lepiej zrozumieć jak to wszystko się zaczęło dzięki "Luca Vitello", czyli akcji ze "Złączonych honorem" w perspektywie Luki Vitiello.

Reilly pisze tak, że warto mieć pod ręką pozostałe tomy serii, ponieważ od razu ma się ochotę sięgnąć po ciąg dalszy. Widać, że doskonale wie w jakim kierunku pokierować fabułą, jak nakreślić sylwetki bohaterów i w którym momencie zadać odpowiedni cios, by czytelnik nie mógł wyjść z podziwu. Wydawać, by się mogło, że jej najnowsza książka nie będzie miała jednak efektu wow skoro wiemy już co się wydarzyło, ale z zaskoczeniem zobaczycie jak perspektywa bohatera potrafi zmienić przebieg wydarzeń.

Luca to wspaniały bohater, idealny do tego, by rozłożyć jego życie na czynniki pierwsze. Z jednej strony mamy zatrważającego mafiosa, mężczyznę, który nie cofnie się przed niczym. Z drugiej nagle widzimy małego chłopca, który stał się potworem przez próby ułożenia przez własnego ojca. Ciężka ręka, zastraszenia i trudy dojrzewania sprawiły, że Luca nie miał wyboru. Przyznam, że ta perspektywa bardzo zmieniła mój pogląd na temat bohatera i nie tylko lepiej go zrozumiałam, ale i sama dalsza fabuła wydała mi się przez to bardziej świadoma.

Gdy w życiu mężczyzny pojawiła się Aria, ON najpierw widział w niej kobietę podstawioną przez ojca. To ON znalazł dla niego żonę, to ON pozwolił jej układać ją po swojemu. Cieszył się, że w końcu mieszkający w nim potwór wyjdzie na światło dnia i zniszczy niewinność dziewczyny. Los jednak chciał inaczej, miłość wzięła górę a emocje związane z tą przemianą idealnie nakreśliły wagę uczucia. Przyznam, że z zapartym tchem śledziłam wydarzenia z perspektywy głównego bohatera i ani przez moment nie miałam poczucie, że autorka odgrzewa to co już wcześniej napisała.

"Luca Vitiello" to mroczna książka, która dorównuje klimatem całej serii. Dorównuje jej także wykonaniem i poziomem, ponieważ ani na moment nie zwalnia tempa. Myślę, że Cora Reilly nie musi już nikomu udowadniać jak dobra jest w tym co robi. Niepokój miesza się z pożądaniem, napięcie wisi w powietrzu a niebezpieczeństwo konkuruje z zakazanym uczuciem. Kto wygra? Kto wyjdzie z tej walki cało?

"Luca Vitiello" to książka, której premiery nie mogłam się doczekać. Uwielbiam twórczość Cory Reilly, a całą serię "Born in Blood mafia chronicles" darzę ogromną sympatią. To od niej zaczęła się moja miłość do romansów z wątkiem mafijnym.

Tym razem poznajemy świat oczami Luci i jeszcze raz zagłębiamy się w historię, którą z pozoru znamy ze "Złączonych honorem". Ale czy na pewno wszystkie karty zostały przed nami odkryte? Czy już nic nas nie zaskoczy?

Uważam, że ta część jest potrzebna, aby lepiej poznać Lucę i jego przeszłość. Mężczyzna daje nam dostęp do swoich wspomnień i do piekła, które przeszedł. To, w jaki sposób był traktowany przez ojca jest straszne. Żadne dziecko nie powinno wychowywać się w domu pozbawionym miłości, gdzie nie ma miejsca na chwilę słabości, czy chociażby okazanie emocji. Kolejne lata życia też nie były dla niego łatwe, aż w końcu poznaje Arię...

Luca to mężczyzna silny, dominujący, z pozoru nie okazujący żadnych uczuć. Jednak w środku skrywający swoje serce. Z poprzednich części już wiemy, że dla miłości jest gotów poświęcić wiele. To w jaki sposób zajmuje się Arią, daje jej czas, nie chce jej skrzywdzić i posiada anielską cierpliwość jest godne pochwały.

Niektóre wydarzenia się powieliły, jednak nie odebrało mi to przyjemności z czytania. Mam wrażenie, że ta część jest jeszcze mroczniejsza. Podobało mi się także lepsze poznanie relacji Luci z Matteo. To, jak chłopiec dbał o brata, nie chciał, aby stało mu się coś złego. Jestem zakochana w bohaterach, w tej fabule i serii. "Luca Vitiello" to idealne dopełnienie, którego mi brakowało. Ta pełna uczuć i emocji książka skradła moje serce, a główny bohater jeszcze więcej zyskał w moich oczach.

Jeśli jeszcze nie znacie tej serii, to warto ją przeczytać!

Uwielbiam serię złączeni. Każda część ma w sobie to coś. Jednak póki co "Luca Vitiello" przebija każdą. Niby to ta sama historia co część pierwsza ale czytając ja oczami Luki mamy zupełnie inny obraz . To w jaki sposób się zmienia, jak postrzega siebie i cała mafie i to całe zaaranżowane małżeństwo z Arią.

Luka to twardy bezwzględny mężczyzna. Wychowany przez ojca na swojego zastępcę, d dziecka trenowany by nie okazać strach, bólu i uczuć. Pod tą pozorną twardością kryje się jednak zupełnie inny mężczyzna. Pod wypływem Arii staje się słaby ale czy aby napewno?Ta część serii, przybliża nam perspektywę z męskiego punktu widzenia mafię.

Mimo żę czytałąm każa częśc i sama historia Arii i Luki jest mi znana , czytając ją z tego punktu widzenia mam wrażenie, że jest zupełnie inna. Czytałam ja mega szybko, musiałam poznać całą historie do końca. A przecież ja znałam. Czytałam ja z wypiekami na twarzy. Miłośnicy scen łóżkowych także będą zadowoleni.

To najlepsza część z całej serii (póki co bo przede mną ost "złączeni miłością ). Mroczna , poruszająca, pozostawiająca słodko-gorzki smak miłości w świeci mafii. Miłości , która w tym świecie to oznaka słabości. Obie książki "Złączeni honorem" i "Luca Vitiello" to niejako dwie połówki tej samej historii. Historii od której zaczęła się cała seria...

Polecam zarówno tą jak i pozostałe części serii....

Luca to dodatek do serii Złączonych który wprowadził zupełnie inne światło na meską część półświatka w moich oczach. Chociaż przyznam szczerze że na początku ciężko było mi zacząć czytać teraz cieszę się, że jednak się przekonałam.

Luca od zawsze wzbudzał we mnie respekt ale też nigdy do końca mu nie ufałam. Oceniałam go przez pryzmat jego bezdusznego ojca. Miałam go za mężczyznę pozbawionego uczuć.

Czytając historie Złączonych honorem jego oczami dostrzegłam, że uczucie którym obdarzył swoją żonę nie jest powierzchowne. Zrodziło się już bardzo wcześnie tylko potrzebowało czasu aby dojrzeć. Byłam przekonana, że Wszytsko co dotyczas robił wykonywał na czyjeś polecenie bądź dlatego że -tak wypadalo". Przekonałam się, że chronił Arie od początku. Miała być tylko Rękojmią pokoju między Nowym Jorkiem a Chicago a stała się dla niego jego miłością, której nie miał okazji doświadczyć przez całe swoje dotychczasowe życie.

"Chciałem jej całej, każdej najmniejszej rzeczy, nie tylko jej ciała, ale także jej uśmiechów, bliskości, jej cudownych jęków i westchnień. Przytuliłem ją mocniej. Miłość."

Niewątpliwie jest to część, która zbliża nas do męskiego grona bohaterow. Dante to postać do której byłam najbardziej zdystansowana chociaż zawsze imponował mi jego elegancki styl bycia i spokój. Po raz kolejny udowodnił, że każde jego słowo i czyny są przemyślane. Mroczną aurę w tej pozycji rozluźniają zabawne dialogi między BRAĆMI, którzy stałe szukają powodów aby sobie dogryźć. Nie znajdziecie tutaj wielu różnic między pierwszym tomem serii ale z pewnością zyskacie większy szacunek do nowojorskich członków mafii.

Ciesze się, że miałam okazję przeczytać ten tom serii i udało mi się do niego przekonać. Będę teraz zupełnie inaczej patrzeć na naszego Capo ❣️

Luca Vitiello

Cora Reilly

Wydawnictwo NieZwykłe

"Luca, jesteś członkiem rodziny mafijnej. Będziesz zabijał, okaleczał w moim imieniu. Będziesz niszczył i palił..."

"Miłość to słabość, na którą capo nie może sobie pozwolić.."

Takimi frazesami Luca był karmiony od najmłodszych lat przez swojego sadystycznego, nieczułego ojca.

Musiał znosić wiele bólu, być twardy i nieugięty jak ojciec, nie mógł należycie opłakać nawet śmierci matki.

Ojciec szkolił go na przyszłego capo i nie liczył się z uczuciami syna.

Wpajał mu również brak szacunku do kobiet, które Salvatore traktował gorzej od psa, były potrzebne jedynie

do zaspokajania żądz i wyżywania na nich swych frustracji.

Luca wyrastając w takim otoczeniu musiał być bezlitosny i twardy jak stal, zabijać bez zmrużenia oka, a miłość

była abstrakcją do czasu, aż ojciec wybrał mu na żonę Arię, która powoli kruszyła mury i pokazała mu, że drzemią

w nim pokłady dobroci i zdolny jest do miłości.

Mimo, że historia Luci i Arii była mi znana, to przedstawiona z perspektywy Luci kompletnie się różni,

była ciekawa i interesująca. Chłonęłam każdy rozdział jak gąbka wodę i odkrywałam ich na nowo.

Szczególnie miło było wejść w umysł głównego bohatera i wraz z nim przechodzić jego transformację

od maszyny do zabijania po czułego i namiętnego kochanka, który szanuje swoją kobietę i liczy się z jej uczuciami.

Miłość może uleczyć, może też zranić, ale w tym wypadku była jak kompres na nieczułe serce.

książkę bardzo polecam, jest to jedna z moich ulubionych serii.

Tula/ Trójkąt Literacki

Kiedy pierwszy raz zobaczyłam okładkę „Złączonych honorem” i przeczytałam na jej temat więcej informacji, wiedziałam, że to będzie coś, nie mogłam się doczekać, żeby sięgnąć po tą książkę i spędzić z jej bohaterami więcej czasu. Świat mafii jest brutalny, gorszący i bardzo niebezpieczny. Próba przetrwania w surowym i świecie drobnej i kruchej istotki, której los został przesądzony, kiedy miała zaledwie piętnaście lat, poruszyła mną. Od tej chwili, kiedy zaczęłam swoją przygodę z cyklem Born in Blood Mafia Chronicles minęło sporo czasu, a moje zadowolenie z każdej kolejnej książki nie maleje, a wzrasta. Muszę przyznać, że wypełniacze serii mają różną opinię, jedni twierdzą, że jest zupełnie niepotrzebna, inni, że nie wyobrażając sobie, aby miało jej nie być, bo rozjaśnia wiele i rzuca inny obraz na to, dlaczego bohaterowie postąpili w taki, a nie w inny sposób. Kiedy zobaczyłam, że wydawnictwo wydaje powieść „Luca Vitiello” wiedziałam, że chcę ją przeczytać i na pewno to zrobię, bowiem Luca jest jednym z moich ulubionych bohaterów.

Świat mafii nie jest przyjemny ani Prost zwłaszcza, kiedy jest się dzieckiem. Jego brutalność i agresja nie tylko zatruwają młode umysły, ale także czynią młodego człowieka bezdusznym, twardym i nie zdolnym do cieplejszych uczuć. Miłość jest uważana za słabość, której nie powinien odczuwać żaden syn mafii. Spryt, przebiegłość, siła i brutalność, owszem, to są cechy, które są wartościowe, bez których żaden mężczyzna tam nie przetrwa. Czujność i spostrzegawczość, aby swoich wrogów wyprzedzać o krok, a najlepiej o kilka, przecież lepiej samemu zadać cios niż pozwolić wbić sobie ostrze prosto w plecy, prawda?

Mafia nie jest miejscem dla słabych, nie można dostrzec w nim światła, nie ma w nim miejsca na radość i szczęście, jest jedynie mrok, ból i rozpacz. Ci słabsi zwyczajnie nie dają sobie tam rady. Ludzie wychowywani na żołnierzy mają wpajane, że lojalność wobec familii jest wszystkim, co powinni pamiętać i czuć. Z rodziną jednak bywa różnie, zwłaszcza tą z krwi i kości. Zazdrosną, zaborczą i gotową do wbicia noża prosto w plecy, albo zaserwowana kulki między oczy. Zdrada nie jest czymś zaskakującym, dlatego rodzina musi przygotować swoje dzieci na wszystko, co najgorsze. Najważniejsza jest tradycja i przestrzeganie zasad, bycie twardym i niezłomnym, na łzy nie ma tutaj miejsca i nigdy nie będzie, gdyż kary bywają okrutne.

Głównym bohaterem ,,Luci Vitiello” jest Luca Vitiello, młody mężczyzna, który od najmłodszych lat był wychowywany na to, by w przyszłości stać się capo nowojorskiej mafii. Jest okrutny i bezwzględny, nie liczy się z niczym, jest potworem, przynajmniej w taki sposób o sobie myśli. Jego dzieciństwo nie należało do łatwych, poznał jedynie dyktaturę ojca, ostre wychowanie i ból, kiedy trzeba było go zaznać. Mężczyzna nie zaznał miłości, nie wie, czym tak naprawdę jest beztroskie dzieciństwo, bo go nie zaznał. Nie mógł go poznać skoro czekało na niego życie, którego na prawdę nie miał możliwości wybrać, jego ojciec zdecydował, jak i geny, rodzina, w której przyszło mu się narodzić. Miał nie mieć skrupułów, ani litości, nie czuć współczucia, wyzbywać się miłości. Był poniekąd niszczycielem słabych i bezradnych, rządził twardą ręką pamiętając, że każdy może być jego wrogiem. Mafia była całym jego życiem, nie liczyło się nic innego poza nią. Nie mógł pozwolić sobie na uczucie, bo było niepotrzebne, okazywało słabość i pozbawiało tego, na co pracował od tak długiego czasu. Czy sobie z tym poradzi? Czy na prawdę pozostanie okrutną bestią bez litości? W pewien sposób Lucca był samotny, miał, co prawda Mateo, który był mu oddany, specyficzny na swój sposób, ale to nie było to. Dla niego zasady były ważne, pomimo tego, że nie miał ochoty się żenić wiedział, że to wzmocni mafię, a ona wymaga od niego posłuszeństwa i poświęcenia, o czym dobry przywódca wiedział.

Aria Scuderi jest córką jednego z najbardziej wpływowych ludzi wśród mafijnych rodzin w Chicago. Dziewczyna bardzo dobrze zdaje sobie sprawę z tego, że jej przyszłość prędzej, czy później zostanie z góry przesądzona, jednak nie spodziewała się, że stanie się to tak szybko. Pozornie poukładany świat Scuderi legł w gruzach, kiedy miała zaledwie piętnaście lat, właśnie wtedy jej ojciec postanowił wydać ją za mąż. Nie za byle, kogo, ta transakcja była przemyślana, przyszłym mężem Arii zostanie nie, kto inny, jak Luca „Imadło” Vitielli, najstarszy syn szefa nowojorskiej Cosa Nostry, który swój przydomek uzyskał miażdżąc komuś gardło. Kobiety w tym świecie nie mają żadnych praw, a już zwłaszcza wyboru dotyczącego ich dalszego, dorosłego życia. Nie mogły chodzić, gdzie chciały, z kim chciały, ani się zakochiwać w kimś dla nich wyjątkowym. Czy mężczyzna, który potrafił zabijać gołymi rękami zna cos innego poza okrucieństwem? Czy Aria w jego towarzystwie była bezpieczna? Została zabawką wielkiego człowieka, który mógł z nią zrobić dokładnie to, co tylko chciał. Ta drobna kobieta była jednak bardzo niezależna, zdawała sobie sprawę z tego, jak wiele zależy od jej uległości, czy mogła splamić rodzinny honor? Czy znajdzie w sobie siłę, aby przestać się bać Vitiello?

,,Luca Vitiello” jest opowieścią prowadzoną z perspektywy człowieka, który stał się bezwzględnym capo, ukazuje jak wyglądało jego dzieciństwo, rodzina, jak stracił matkę. Ta powieść zdecydowanie jest bardziej intensywna, słodko – gorzka i mroczna niż „Złączeni obowiązkiem”. Delikatna Aria i bestia, potwór Luca, który ma w sobie także dobre cechy, o których zapomina, nie chcąc dać im dojść do głosu, bo i dlaczego by miał to zrobić? Książkę pochłaniałam znacznie szybciej niż wspomnianych „Złączonych obowiązkiem”, tak wersja tej, już mi znanej historii z perspektywy mężczyzny wciągnęła mnie jeszcze bardziej. Była ciekawa i ujmująca, czułam się jakbym mocniej mogła skupić się na bohaterze i lepiej go poznać, zrozumieć motywy jego działania. Cora Reily utrzymała swój mroczny klimat powieści, pomimo tego, że dostrzegamy ten sam schemat, co w pierwowzorze, jednak została opowiedziana nieco inaczej. Poznajemy mężczyznę, jego przeszłość, chwile, które sprawiły, że stał się takim człowiekiem, brutalnym, bez jakichkolwiek wygładzeń.

,,Luca Vitiello” to powieść o mafii, o uczuciu, o słabościach i ich pokonywaniu, zmienianiu ich w siłę.

„Siła jej światła przewyższała siłę mojego mroku. Przy niej nie chciałem być zły. Chciałem ją chronić przed tą częścią mojej natury. Ale urodziłem się potworem. Wychowano mnie, żebym niszczył innych.”

Luka Vitiello to niebezpieczny, przerażający mafioso. Okrucieństwo i bezwzględność ma we krwi, nie cofnie się przed niczym i nikim, aby osiągnąć swój cel. Czy człowiek rodzi się potworem? Co doprowadziło do tego, że Luka stał się mordercą bez serca? Perspektywa Luki jest przerażająca i fascynująca jednocześnie. Akcja toczy się bardzo dynamicznie i jest bardzo emocjonalna. Fabuła ukazuje przeszłość i teraźniejszość Luki. Widzimy, co spowodowało, że stał się człowiekiem pozbawionym serca. Styl Pani Cory jak zawsze niesamowicie lekki, płynny, przejrzysty z poczuciem humorem. Szczerość, duży realizm, wyrazistość, a przy tym prostota przekazu, to zdecydowanie atuty tej powieści. Rewelacyjnie wykreowani bohaterowie, ich pokomplikowane, bardzo charakterne osobowości, to, z czym muszą się mierzyć, na co dzień, otoczenie, w jakim przyszło im żyć, robi wrażenie. Aria ma być ozdobą, matką przyszłego capo, ma być posłuszna i uległa we wszystkim. Jej delikatność i dobroć stopniowo zyskuje w oczach Luki. Z czasem oprócz szacunku przychodzi płomienne uczucie… Uczucie, które w mafijnym świecie jest postrzegane, jako słabość…

Pewne nie do końca zrozumiałe rzeczy podczas czytania pierwszej części – z perspektyw Arii – teraz nabierają przejrzystości i pozwalają zrozumieć wiele poruszanych wątków. Jest to rewelacyjne uzupełnienie pierwszej części. Autorka z jednej strony ukazuje bezwzględność i porywczość tych ludzi, a z drugiej bardzo namacalnie ukazuje ogromną miłość, szacunek i zrozumienie między braćmi. Zaufanie, szacunek, potrzeba chronienia, czy wręcz oddanie życia za brata. Jak bardzo pozory i błędne wyobrażenie o drugim człowieku mogą mylić? Fascynacja, pożądanie, namiętność, miłość, bezgraniczne oddanie i zawierzenie. Mrok, tajemnice, odgórnie nakreślone zasady. Rodzina, posłuszeństwo, obowiązki, nieograniczona władza, dla zdobycia i utrzymania, której zrobi się i poświeci wszystko.

Książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie, trudno się oderwać. Ta część jest obowiązkową pozycją dla wszystkich fanów serii. Była to fantastyczna przygoda, która całkowicie mnie usatysfakcjonowała. Polecam, Tatiasza i jej książki :)

Luca od najmłodszych lat był wychowywany na mafioza, który ma być twardy i bezwzględny. Ojciec wpajał mu różne zasady, a młody bohater przestrzegał ich. Mogłoby się wydawać, że bohater po latach spędzonych z ojcem stanie się człowiekiem bez żadnych skrupułów. Luca wzbudza strach wśród ludzi i o to mu chodzi. W pewnym momencie życia na swojej drodze spotyka Arię - dziewczynę, którą od razu uznaje za najpiękniejszą kobietę jaką kiedykolwiek widział. Aria jest nieśmiała, chociaż w niektórych sytuacjach potrafi pokazać swoje waleczne oblicze. Bohaterowie różnią się od siebie, jednak coś ich do siebie przyciąga. Początkowo ich relacja nie była usłana różami, ciągłe problemy i nieporozumienia.

Ta część cyklu pokazuje nam relację bohaterów od tych najgorszych stron. Jesteśmy świadkami wszelkich upadków i prób podołania im. W książce nie brakuje też brutalności.

Powieść pełna jest zwrotów akcji, a także scen trzymających w napięciu. Książka jest niezwykle mroczna, co jak najbardziej przypadło mi do gustu. Warto jednak wspomnieć też o wydarzeniach, które się powielają - były już przedstawione w poprzednich tomach - niestety dla niektórych czytelników może to być bezsensowny zabieg, zapychacz, który zaczyna nudzić. Nie chcę jednak żebyście pomyśleli, że jest to kopia poprzednich tomów - absolutnie nie! Wydarzeń powielających się pojawia się niewiele.

"Luca Vitiello" to książka erotyczna, o czym świadczą "sceny miłosne". Zanim jednak do nich doszło, jesteśmy świadkami zabiegania bohatera o bliskość cielesną. Próbuje na wszelkie sposoby, a Aria nadal jest na "NIE". Na początku było to dla mnie bardzo pozytywne - w końcu bohaterka, która nie wskakuje do łóżka mężczyźnie po jednej propozycji. Autorka jednak zrobiła z tego fabułę na połowę książki. On - zabiega, ona - odmawia... I tak w kółko.

Zdecydowanie na duży plus zasługuje fakt, że autorka stworzyła bardzo ciekawe i barwne postacie, których przeszłość potrafi zaskoczyć nie raz. Zarówno Luca jak i Aria mają w sobie coś intrygującego, a razem potrafią stworzyć istną mieszankę wybuchową.

Styl autorki wydaje mi się być całkiem przyjemnym, jednak ma ona tendencję do przeciągania niektórych scen. Mimo to, książkę czytało mi się fajnie, lekko i szybko. Liczyłam jednak na troszkę więcej... Wydaje mi się, że jest to książka idealna dla osób, które nie oczekują żadnych fajerwerków, a sięgają po książkę przede wszystkim ze względu na mocne sceny erotyczne i ciekawe postacie.

Luca Vitiello to kolejna część serii mafijnej Born in Blood Mafia Chronicles. Jest to poznanie historii Arii i Luci z pierwszej części „Złączeni honorem” ale widziane jego oczami.

„Siła jej światła przewyższała siłę mojego mroku. Przy niej nie chciałem być zły. Chciałem ją chronić przed tą częścią mojej natury. Ale urodziłem się potworem. Wychowano mnie, żebym niszczył innych.”

Poznajemy na nowo Luce i zostajemy wciągnięci w jego mroczną przeszłość jak i teraźniejszość. Pokazuje nam jak wyglądało jego życie i jak wydarzenia z przeszłości wpłynęły na niego by stał się tym kim jest teraz. Luca pokazuje nam jak ON to wszystko widział, przeżywał i odkrywa przed nami swoje uczucia jakie wzbudziła w nim jego kobieta. Odkrywa jak bardzo był w błędzie myśląc, że nie jest zdolny do miłości. I do czego posunie się żeby zapewnić jej bezpieczeństwo. A do tego mamy okazje poznać szerzej wątki które w „Złączeni honorem” nie były rozwinięte i dowiemy się np. co bracia planowali dla ojca i jak dokładnie zginął. Żeby się tego dowiedzieć musicie przeczytać :) Zagłębimy się jeszcze bardziej w świat mafii i mroczną dusze Luci.

Z czystą przyjemnością czytałam i poznawałam na nowo historię Luci i Arii. I powiem wam, że zakochałam się na nowo w bohaterach. W książce nie zbraknie akcji, krewi, zbrodni, intryg, niebezpieczeństwa, walki o władzę, miłości i pożądania.

Luca Vitiello mężczyzna z krwi i kości. Mafiozo, który sieje postrach. Wielu czytelników zadawało sobie pytanie, co siedzi w jego głowie podczas lektury "złączonych nienawiścią" teraz jest okazja, aby się tego przekonać. Autorka oddaję głos Luce.

Jego życie nie było ani pełne miłości, ani kolorowe. Było pełne krwi, nienawiści i wiecznej walki. Jego człowieczeństwo było od początku ukierunkowane na przejęcie władzy. Mafia jest wszystko, co zna, nigdy nie liczył, że w jego życiu pojawi się kobieta, która go pokocha i którą ON pokocha. Jednak Luca wie, że miłość to słaby punkt, który prędzej czy później ktoś będzie chciał wykorzystać...

Tutaj Luca stracił w moich oczach, bo miałam go za zupełnie inny typ faceta, po lekturze pierwszej części, tutaj znajdziemy faceta, który oszalał na punkcie swojej kobiety i zakochał się w niej bezgranicznie. Jednak ja chyba wolę zimnych drani.

Cóż historia, którą już znamy ukazana oczami głównego bohatera. Jak osobiście wolę jednak książkę, z dwóch różnych perspektyw, aniżeli dwie oddzielne, gdzie ponownie dostajemy tą samą historię. W jednej z recenzji przeczytałam, "że to taki odgrzewany kotlet" i niestety muszę się z tym zgodzić.

Szczerze ta część nic szczególnego nie wnosi do tej serii, taki trochę odtwórczy zapychacz i dodatkowy wydatek. Myślałam, że dostanę coś więcej, coś zaskakującego, coś co mną wstrząśnie jak pozostałe części, niestety nie na to liczyłam.

Nie zrażam się, bo kolejne części są o innych bohaterach, więc z przyjemnością zagłębie się w lekturze.

.

Uwielbiam! Kocham! I nigdy nie będę miała dość. „Złączeni honorem” czytałam jakoś ponad rok temu, więc teraz z wielką przyjemnością poznałam tę historię oczami Lucy.

.

Dzięki tej książce możecie poznać życie naszego głównego bohatera od najmłodszych lat. Wniknąć w jego dzieciństwo, zobaczyć sytuacje, które zaważyły na to , jakim stał się człowiekiem. Możemy poznać jego wszystkie myśli, uczucia i emocje podczas każdej poznanej wcześniej sytuacji. Poznać go z innej strony i zrozumieć zachowania, którymi mógł momentami do siebie zrażać. Luca, to bohater, który podczas czytania pierwszej części, bardzo mną zauroczył. Teraz, po przeczytaniu „Luca Vitielo”, śmiało mogłabym się w nim zakochać. Męski, oddany, szczery i stawiający kobietę, rodzinę na pierwszym miejscu. Nic tylko rezerwować!

Kolejny ogromny plus zapoznania się z tą częścią serii to poznanie mafijnych spraw z pierwszej ręki! Cora Reilly przybliża nam świat mafii i panujące tam zasady. Szczerze, momentami brutalnie, co bardzo mi się podobało. Ten klimat jest niesamowicie oddany od pierwszych stron.

.

Jak dla mnie każda z części serii „Born in Blood Mafia Chronicles” mogłaby zostać wydana w ten sposób. Absolutnie nie czułam, żeby to była strata czasu, czy zbędna cześć, która nic nie wnosi. Po raz kolejny niesamowicie wciągnęłam się w wykreowany świat i mam ochotę tylko na więcej!

.