Lina

Autor: Sara Antczak Tytuł: Lina Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece Premiera: 2021-01-27 Wychowana w domu dziecka Nina wie, że ma niewiele do stracenia. Wynajmuje pokój w niebezpiecznej dzielnicy Wrocławia, żyje samotnie i ledwo wiąże koniec z końcem. Jedyną odskocznią jest dla niej ścianka wspinaczkowa oraz upragnione wyjazdy w wysokie góry. Dziewczyna postanawia dołączyć do klubu wspinaczkowego, co niespodziewanie okazuje się prawdziwą próbą charakteru. Mikołaj od zawsze chciał zostać himalaistą tak jak jego ojciec. Gdy góry odebrały mu go na zawsze, przeżył załamanie i stoczył się na dno. Miłość do wspinaczki okazała się jednak silniejsza. Chłopak nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. I nie wybaczył człowiekowi, który zostawił jego ojca w górach na pewną śmierć. Wspinaczka jest całym światem Niny i Mikołaja oraz jedyną szansą na ocalenie przed dręczącymi ich demonami. Czy życie na krawędzi przyniesie im ukojenie i pozwoli raz na zawsze rozliczyć się z trudną przeszłością? Jest to moja pierwsza książka w tym roku zawierająca w sobie motyw gór i wyprawy. Spodobała mi się od samego początku. Wcieliłam się w rolę bohaterów i odczuwałam wszystko razem z nimi. Byłam w pewnych momentach zdenerwowana na występujące osoby, niestety długo mnie to uczucie nie opuszczało. Nina starała się pokazać, że jest silna i odporna na niektóre sytuacje, jednak nie udało jej się to do końca. Historia przemawia do mnie. Czytałam ja z zapartym tchem, by poznać dalsze losy bohaterów. Autorka w lekturze pokazuje nam jak ważna jest przyjaźń. Książka zakończyła się w taki sposób, że ja chciałabym kontynuację. Piękna okładka pozwala nam bardziej wyobrazić sobie głównych bohaterów. W pewnych momentach rozpala od środka, co dadaje plusa. Możemy w niej przeczytać, że nie warto się poddawać, a trzeba podążać za marzeniami. Ocena 9/10

Prawda jest nudna. Prawda nikogo nie interesuje. Prawda nie daje pretekstu do plotek.

@[Adres usunięty]ka

Nina jest ofiarą systemu, nie była wychowana lecz tylko przechowana w domach dziecka i placówkach. Doświadczyła najgorszego piekła. Ona była w jego samym środku, a na ciele posiada dowody, swojej odwagi i ludzkiego bestialstwa. Wspinaczka to jedyne co jest tylko jej, dzięki temu czuje, że żyje. Mikołaj posiada rany wewnętrzne, które wciąż są jak świeże. Był na samym dnie, kiedy dostał pomocną dłoń, przyjął pomoc. Z przeszłością po latach nadal się mierzy, nadal nie potrafi zakopać swojego bólu i pogodzić się ze stratą najważniejszej w życiu osoby. Dwie zagubione, zdeterminowane, rozerwane dusze, znajdujące ukojenie w sile gór i wytężonym wysiłku.

Przepiękna historia młodych ludzi, których początki życia były zupełnie różne, ale mają wspólne pasje pozwalające im uciec od wszystkich demonów. Ich drogi krzyżują się w klubie wspinaczkowym, gdzie Mikołaj już przynależy, a Nina bardzo by chciała móc znaleźć gdzieś w końcu miejsce dla siebie, i tym wymarzonym miejscem jest klub. Dereminacja, siła, hart ducha, odwaga, wytrwałość i zawziętość dziewczyny zostanie wystawiona na próbę, gdzie tylko dla najlepszych jest miejsce. Przy okazji próba będzie dotyczyła również jej wnętrza, bardzo zranionego, zamkniętego, przepełnionego bólem i lękiem. W życiu doświadczyła tak wiele, że nie ufa nikomu, a w górach właśnie zaufanie do partnera to podstawa. Wzajennie powierza się sobie swój los. Mikołaj jest chłopakiem, który pochodzi z dobrego domu, ale stracił najważniejszą osobę i zabroniono mu spełniania marzeń, przez co sięgnął dna. Dzięki niesamowitym przyjaciołom miał szansę się podnieść, lecz jego wnętrze nadal potrzebuje uleczenia. Złość w nim ciągle buzuje a jedyną drogą jaką zna jest ucieczka, lecz nie można uciekać całe życie. Nie spodziewali się, że wzajemnie będą sobie w stanie pomóc. Początkowa niechęć mimo wszystko ich zbliża. Bardzo głęboko poruszająca opowieść o walce, o każdy kolejny dzień, nadzieji i ogromnej pasji, która dodaje skrzydeł. Lina jest nie tylko głównym wyposażeniem w wyprawach, ale i symbolem nierozerwalnej więzi

To historia wychowanej w domu dziecka dziewczyny, która nikomu nie ufa,,jest zaszczuta ,ale chce dokonać czegoś o czym zawsze marzyła. Chce zdobyć szczyt, bo będzie to zapewnieniem że żyje. Książka rewelacja, pełna emocji, o zaufaniu i pokonywaniu życiowych trudności, oraz walka z demonami przeszłości. Polecam

Czy pasję w życiu i miłość można pogodzić? Czy dla pasji można poświęcić swoją miłość? Odpowiedź znaleźć można tą książkę. Całą historię odbieram bardzo pozytywnie i mogę śmiało polecić ją innym osobom, chociaż koncentruje się ona dookoła wspinaczki wysokogórskiej z którą osobiście nie mam nic do czynienia. To jednak nie rzutuje na całość historii, którą czyta się naprawdę bardzo przyjemnie. Dobra opowieść o miłości, która pokazuje, że w życiu nie ma łatwo. Nie można liczyć na to, że zawsze będzie tak pięknie i bajecznie. Sara Antczak stworzyła naprawdę dobrą, wciągającą historię dla wszystkich kobiet.

„Linę” mogę polecić osobom poszukującym w książkach intensywnych uczuć. Przywiązałam się do głównych bohaterów, ich niejednoznaczności, obserwowania wszystkich trudności, które muszą pokonać. Coś czuję, że finalnie będziemy przeczytamy kolejny tom, za co trzymam kciuki, oczywiście. Historia Niny i Mikołaja pokazuje, że zawsze warto o siebie zawalczyć. Może to brzmi banalnie, lecz trzeba pamiętać o tak uniwersalnej prawdzie, nawet najbanalniejszej. Sara Antczak to moje styczniowo-lutowe zaskoczenie, z pewnością zacznę śledzić jej dalszą karierę — powodzenia, Saro!

Nina jest młodą dziewczyną, mieszka we Wrocławiu. Wynajmuje pokój w nieciekawej dzielnicy, pracuje w sklepie sportowym gdzie zarabia najniższą krajową. Ledwo wiąże koniec z końcem, jest bardzo samotna, wychowała się w domu dziecka. Nie ma żadnej rodziny, jej odskocznią jest wspinaczka, dziewczyna nie ma nic do stracenia, więc postanawia dołączyć do klubu wspinaczkowego.

Mikołaj marzył o tym żeby zostać himalaistą tak jej jego ojciec, jednak góry mu go odebrały, co bardzo przeżył. Cały czas żyje przeszłością ma żal do człowieka, który zostawił jego ojca na pewną śmierć. Stoczył się, załamał i sięgnął dna. Jednak miłość do gór i wspinaczki, którą zaszczepił w nim ojciec okazała się silniejsza. Jest jego lekarstwem, dzięki niej jest w stanie funkcjonować, walczyć ze swoimi słabościami i demonami. Kiedy do klubu dołącza tajemnicza Nina, nie zamierza niczego jej ułatwiać.

Dla obojga wspinaczka jest całym światem, ale czy takie życie przyniesie im, choć trochę ukojenia? Czy będą potrafili zapomnieć o przeszłości?

Tę książkę przeczytałam w jeden dzień, historia opowiedziana przez autorkę wciągnęła mnie od pierwszej strony. Nim się obejrzałam przekręcałam ostatnią stronę. Jestem zachwycona, to była tak dobra, piękna i poruszająca lektura. Polecam z całego serca każdemu. Bardzo polubiłam bohaterów, zarówno Ninę jak i Michała. Jednak bardziej podziwiam dziewczynę, to, co przeszła było okropne. Życie nieźle dało jej pod [motyla nóżka], nie jeden człowiek na jej miejscu już by ze sobą skończył, ale ona wzięła życie za rogi. Choć bywały chwile załamania to nie podała się. Niestety do tej pory na swojej drodze spotykała same wredne osoby, ale kiedy dołączyła do grupy stałą się jej częścią.

Czasem narzekamy na swoje życie, że jest beznadziejne, że nam się nie układa, ale kiedy czyta się takie historie, które dają do myślenia dostrzegamy, że mamy więcej niż inni.

"Lina"

"Oni wiedzą, że życie jest jak wspinaczka-jeden błąd i możesz stracić wszystko".

Nina, wychowanka Przechowalni, jedynym sensem jej życie jest wspinaczka oraz marzenia i zdobyciu szczytów.

Mikołaj od zawsze chciał zostać himalaista, jednak tragiczne wydarzenia i śmierć ojca sprawiają że chłopak toczy się na dno. Dzięki przyjaciołom udaje mu się wyjść na prostą i wraz z Klubem wspinaczkowym zdobywa szczyty.

Tych dwoje, nie miało łatwej przeszłości. Każdy z nich nosi w sobie rany i swoje własne demony..tylko góry potrafią ukoić ich serca i ból. Czy mają szansę na szczęście?

Nie tego się spodziewałam, sięgając po tę książkę. Myślałam, że sięgam po kolejny romans a góry będą tylko ozdoba. Ale jak ja się myliłam i całe szczęście zaskoczenie jest jak najbardziej pozytywne.

W książce dostajemy taką dawkę emocji i złych i dobrych, że po skończeniu długi zbierałam się aby coś napisać o niej. Historia pełna bólu, tragicznych wydarzeń, które ukształtowały charakter bohaterów. Nina jest bohaterką, w moich oczach i na pewno w oczach Sokoła. Jej determinacja jest godna podziwu i pomimo niesprzyjającego losu, stawia kolejne kroki na przód aby walczyć o siebie i swoje marzenia. Jedynie co ja przeraża to uczucie, ale znając jej historie niesposob się jej dziwić.

Książka opisująca prawdziwe życie, które nie jest usłane różami, pokazuje walkę o przetrwanie w świecie, który nie zawsze jest przyjazny.

Warto sięgnąć po tę książkę aby zmierzyć się z wydarzeniami i historia dwójki młodych ludzi, dla góry to całe życie. A ja czytając przeniosłam się wraz z nimi na tę szczytny. Szczególnie te w Polskich Tatrach, które kocham i co roku wracam ❤️

Góry, wspinaczka, tragedie i krok do miłości.

Czy miłość do gór może być tak wielka, by ryzykować dla niej życie? Czy może byś tym samym sensem życia, kiedy wspinając się coraz wyżej jawnie igramy ze śmiercią?

Osobiście uwielbiam czytać książki o tematyce górskiej mimo że w same góry chętnie jakoś się nie zapuszczam.

Tym razem otrzymałam opowieść, po której długo dochodziłam do siebie. Autorka dopracowała ją w każdym calu, dostarczając na każdym kroku nie tylko wielkich emocji, ale też górskiej wiedzy.

Nina to dziewczyna, którą matka oddała do sierocińca w wieku trzech lat. Od tego czasu los dla dziewczynki nie był łaskawy. Poznajemy ją jako młodą kobietę, która ledwo wiąże koniec z końcem, walczy o każdy dzień i która próbuje pozbierać się po tragedii, jaka ją spotkała. Tylko miłość do wspinania pozwala jej wierzyć w to, że któregoś dnia będzie lepiej. Zdeterminowana, aby wyjechać w wysokie góry próbuje zapisać się do klubu górskiego, którym kieruje gwiazda himalaizmu.

Mikołaj natomiast to chłopak, który dzięki ojcu pokochał góry niemalże od urodzenia. Jednak, kiedy chłopak ma 12 lat jego ojciec ginie na wyprawie w górach i od tego dnia Mikołaj próbuje je znienawidzić. Oddaje się wszelkim używkom, ryzykownym zachowaniom i krótko mówić stacza się na dno. Jednak ma wokół siebie ludzi, którzy nie pozwalają mu na takie marnowanie życia. Mikołaj odkrywa, że pasja do wspinaczki i gór nigdy w nim nie zgasła i po swojemu bierze się za jej doskonalenie. Należy również do klubu wysokościowego, z którym uczestniczy w wielu wyprawach. Ludzie z klubu są zgraną paczką i ma tam przyjaciół, na których naprawdę może polegać. Kiedy do klubu chce dołączyć Nina bardzo negatywnie jest do niej nastawiony.

Co wydarzy się dalej? Czy Nina i Mikołaj złapią nić porozumienia? Czy dziewczyna spełni swoje marzenie? Czy może los zdecyduje zupełnie inaczej?

Może będę nieobiektywna, ale ta książka to dla mnie małe mistrzostwo świata. Genialnie się ją czyta, pochłania w całości, bez przerwy, wyciska łzy z oczu, a jednocześnie też wkurza i irytuje. Tak jak główni bohaterzy tej powieści.

Czytając ją powoli wchodziłam w świat Niny i Mikołaja, z każdą stroną budowałam sobie ich obraz, przeżywałam ich rozterki, odczuwałam ich emocje, bałam się o nich, kiedy groziło im niebezpieczeństwo i kibicowałam ich relacji.

Idealna zarówno dla młodzieży, jak i dorosłych. Dla pasjonatów gór, ale też dla tych, którzy niewiele o nich wiedzą, bo Sara krok po kroku nas po nich oprowadza. Widać, że wiedza z niej płynąca jest doświadczana przez autorkę – ktoś, kto nie przeżył górskich wypraw i wspinaczek nie potrafiłby z głowy tak wspaniale o nich pisać.

Z jednej strony czytając chciałam już się dowiedzieć, jaki będzie koniec, a z drugiej bardzo żal było mi ją kończyć. Po zakończeniu natomiast wiele rzeczy musiałam sobie poukładać i przemyśleć.

To była naprawdę niesamowita przygoda i z niecierpliwością czekam na więcej, a książkę z czystym sumieniem polecam każdemu.

Uwielbiam sięgać po książki polskich autorów i muszę przyznać, że ostatnio mam wyjątkowe szczęście, co do wyboru pozycji. "Lina" wciągnęła mnie od pierwszych stron, skutecznie oderwała od otaczającej rzeczywistości i wessała do swego świata, czyniąc ze mnie naocznego świadka tej przejmującej, przeszywającej serce historii. I choć początkowo lekko obawiałam się, że opowieść może przybrać formę banalnego, ckliwego romansu, to dość szybko przekonałam się, iż autorka szykuje swoim czytelnikom prawdziwą bombę emocjonalną, po której niełatwo będzie się pozbierać.

Początek powieści jest dość subtelny, po to, by stopniowo rozbudzić wyobraźnię i zasiać w duszy zamęt. Kolejne sekrety, bolesne doświadczenia bohaterów odkrywane są stopniowo, po to, by w końcu przytłoczyć, rozsypać serce w drobny mak. Z każdą kolejną stroną historia przeszywa jeszcze mocniej, a pisarka gra na czytelniczych emocjach niczym prawdziwy wirtuoz. Podsumowując, otrzymujemy porywającą, silnie angażującą, niezapomnianą lekturę, po jakiej naprawdę ciężko się pozbierać.

Filarem tej słodko-gorzkiej, frapującej powieści są doskonale wykreowane, niebanalne postacie. To ludzie z krwi i kości, boleśnie poturbowani przez niesprawiedliwy los. Ogromny, wręcz przytłaczający bagaż doświadczeń ukształtował ich charaktery, wycofał z normalnej codzienności, zamknął serca na zdawać się może niepotrzebne emocje. Ich życiu nadaje sens wspinaczka, adrenalina, niebezpieczeństwo, to jedyny sposób na ucieczkę, chwilę normalności, wolności. I choć oboje usilnie się wzbraniają przed kiełkującym uczuciem, to wygląda na to, iż tylko oni mogą wzajemnie sobie pomóc z bólem i okrutną przeszłością. Czy odważą się zaryzykować i postawić wszystko na jedną kartkę? Czy miłość okaże się lekiem na całe zło? A może jednak życie ponownie boleśnie potrząśnie nimi i przypomni, jak daleko mu do pięknej bajki?

Język autorki jest nienaganny, cechuje go lekkość, przystępność oraz wyjątkowa sugestywność, dzięki czemu kartki same przelatują przez palce, a czytelnik z zapartym tchem śledzi nakreśloną historię. Na ogromny plus zasługują również malownicze, sugestywne opisy wspinaczek, a także emocji im towarzyszącym. Czytający czuje się niemal, jak naoczny świadek, a niekiedy nawet jak uczestnik wyprawy na górski szczyt. Czyni to z powieści fascynujące doświadczenie, którego nawet na chwilę nie chce się przerywać, a jednak, ciekawość, jak dalej potoczą się losy Mikołaja i Niny jest silniejsza i nie pozwala zbyt długo delektować się lekturą.

Ta słodko-gorzka historia jest niczym samo życie, nieobliczalna, wywołująca lawinę skrajnych emocji, czasem ciężka do zaakceptowania. To właśnie ten prawdziwy, przemawiający przekaz sprawia, że czytelnik tak mocno się angażuje, przeżywa perypetie bohaterów niczym swoje własne, kibicuje im całym sercem, całkowicie zapominając o otaczającym go świecie.

"Lina" to niesłychanie przejmująca opowieść, z niebezpieczną, fascynującą pasją w tle, jaka nie pozostawi nikogo obojętnym. Zanurzcie się w tej poruszającej lekturze, wyruszcie w niezapomnianą, boleśnie prawdziwą, angażującą podróż i przekonajcie się na własnej skórze, do czego jest zdolna prawdziwa miłość. Ta książka zatrząśnie waszym sercem! Polecam gorąco!

"Jeszcze rok temu myślałam, że życie wypełnione strachem nie ma sensu. Chciałam być wolna. Chciałam odejść na własnych warunkach. Ale teraz walczę, bo chcę żyć. W strachu czy bez, wszystko jedno. Dopóki żyję, jest nadzieja. A po drugiej stronie nie ma nic, teraz czuję to bardzo wyraźnie.”

„Lina” jest jedną z tych autentycznych książek, które czytasz i czujesz, że temat w niej zawarty jest zgłębiony na milion możliwych sposobów. Nie ma w tej historii niczego powierzchownego, a co więcej, choć historia wydaje się niepozorna, to jednak skrywa w sobie to coś. Mikołaj i Nina są bohaterami, których los nie oszczędzał. I chociaż zmagają się z różnym rodzajem bólu, to odcisnął ON wielkie piętno na ich obecnym życiu. Nina wychowana w domu dziecka, potrafi zmieścić swoje całe życie w jednym plecaku. Chcąc dołączyć do klubu wspinaczkowego musi wykazać się twardym charakterem, ale przede wszystkim siłą, bo nie ma w nim miejsca dla kogoś słabego. Jest nieufna i jest typem samotniczki, której ciężko otworzyć się przed innymi. Mikołaj natomiast to chłopak, który dosięgnął dna po śmierci ojca. Uzależnienie nigdy nie dało mu o sobie zapomnieć. Zmaga się z nim każdego dnia i przezwycięża je tylko dzięki pasji, jaką są góry i wspinaczka. Otaczają go przyjaciele, jednak w swoim życiu potrzebuje też chwili dla siebie. Zarówno Nina, jak i Mikołaj niosą ze sobą spory bagaż doświadczenia, który ciąży i nie pozwala w pełni cieszyć się życiem. Ich poznanie nie zwiastuje wcale niczego dobrego, ale ból ich łączy. Spodobał mi się sposób, w jaki autorka opisała relację, która połączyła ich ze sobą. Nie była ona typowa, nie była też oczywista, jednak zrodziła się między nimi w taki naturalny sposób. Pasja i odwaga, którą okazywali bohaterowie podczas wspinaczki jest nad wyraz godna podziwu. Przede wszystkim, dlatego że musieli wykazać się zaufaniem - nie tylko do partnera, któremu powierzali życie, ale także do swoich umiejętności. Piękna, bolesna i niesłychanie emocjonalna historia! Przewracając kolejne kartki „Liny” czułam, że nie chce rozstawać się z tą książką. I tu przyznam, że chociaż minęło już kilka chwil od przeczytania, wciąż czuję niedosyt i chęć powrotu do losów bohaterów, ale też do pióra autorki. Nie dość, że jest przepełnione emocjami, to do tego przynosi ukojenie (mimo całego bólu przelanego w bohaterów). Przeogromnie polecam!

Uwielbiam książki, które wciągają mnie od pierwszej strony. Korzystając z faktu, że wcześniej nie miałam z twórczością Sary Antczak żadnej styczności, postanowiłam dać szansę jej najnowszej powieści czyli ,,Linie". O czym właściwie jest historia Niny Rajner i Mikołaja Sokołowskiego? Oboje skrzywdzeni przez los i nieszczęśliwe zbiegi wydarzeń, spotykają się w klubie CRUX, który zrzesza fanów wspinaczki. To właśnie tam pod okiem Rajewskiego czwórka ,,szczęśliwców" ma wyjechać na wyprawę na Elbrus, najwyższy szczyt Kaukazu, liczący ponad 5600 m.n.p.m. Czy Nina ma szansę dorównać tym, którzy wspinaczce poświęcili długie godziny treningów, jeśli nie całe życie?

Dziewczyna wychowana w Przechowalni. Zostawiona samej sobie, swojemu bólowi i strachowi. Postanawia zmienić swoje życie, wspinaczka daje jej nadzieję. Nadzieję na to, że jeszcze może zaświecić dla niej słońce. Mikołaj - chłopak wychowany w pełnej rodzinie do czasu, gdy w wieku 12 lat nie spotkała go tragedia. Przeszedł skrajną drogę, by na końcu dzięki wspinaniu się robić nie do końca legalne rzeczy. W takim stanie poznaje swojego przyjaciela Bartka, Damiana oraz Piotrka. Czy chłopcy, a właściwie mężczyźni podejmą się wyzwania, by przyjąć Rajner w swoje szeregi?

Muszę przyznać, że już od początku wyczuwałam niesamowity potencjał tej historii i nie pomyliłam się. Mimo, że ma nieco ponad 280 stron czyta się ją błyskawicznie. Idealna propozycja dla fanów wspinaczki, ale także relacji i wydarzeń, które wpływają na nasze dalsze życie. Sara Antczak ukazuje, że nie wszystko, co na pierwszy rzut oka jest idealne, pod wierzchnią warstwą także takie jest. Bohaterowie zostali bardzo ciekawie wykreowani. Z jednej strony Nina, która przeżyła ciężkie dni, Mikołaj, który musiał dosięgnąć dna, by zrozumieć, co jest w życiu najważniejsze. Także jego przyjaciele - Damian, dbający o komfort Niny, Piotrek, który przewartościowuje swoje postępowanie oraz Bartek - chłopak, który na pierwszy rzut oka zabiega o kolejne dziewczyny. A jak jest naprawdę?

Dodatkowym urozmaiceniem i prawdziwą gratką dla miłośników tematu jest słownik pojęć wspinaczkowych. Także przy użyciu ,,branżowego" języka na końcu rozdziałów znajdują się przypisy z wyjaśnieniem. Słowem podsumowania, nie możesz przejść obok ,,Liny" obojętnie. Czekam z niecierpliwością na kolejne wydane pozycje autorstwa Sary Antczak!

Piękna, niezwykle emocjonalna i prawdziwa historia, którą czyta się jednym tchem. "Lina" mnie urzekła, nie tylko stylem autorki, ale przede wszystkim kreacją bohaterów, pierwszoplanowych jak i tych na drugim planie - osobami niezwykle wiarygodnymi, trudnymi, przepełnionych bólem, osamotnionych i niezrozumianych, a w tym wszystkim bardzo silnych. Postaci są świetnie scharakteryzowane, niebanalne, a sama akcja dynamiczna, nie popadająca w melancholię pomimo tematyki.

Świetna książka!

„Góry tylko nas przyzywają. Od nas zależy, czy odpowiemy na wezwanie.”

„(..)myślałam, że życie wypełnione strachem nie ma sensu. Chciałam być wolna. Chciałam odejść na własnych warunkach. Ale teraz walczę, bo chce żyć. W strachu czy bez, wszystko jedno. Dopóki żyję, jest nadzieja. A po drugiej stronie nie ma nic, teraz czuje to bardzo wyraźnie. Tam nie ma nic.”

Chciałabym zacząć od tego, że jestem totalnie zaskoczona tym, co znalazłam w tej książce. Tak naprawdę spodziewałam się romansu z górami w tle, a dostałam.. no właśnie! Dramat? Historię obyczajową? New adult? Romans? Mam wrażenie, że ta historia to połączenie tych kilku gatunków, które złożyły się w tak emocjonalną opowieść, że mimo wielkich chęci przeczytania jej na raz, robiłam sobie małe przerwy, by ochłonąć.

I nie mam tu na myśli, żadnych krwawych jatek, które sprawiałyby, że książka szokuje. Nie! Tu po prostu było tak dużo bólu, z którym musieli walczyć bohaterowie. I nie był to tylko ból fizyczny związany ze wspinaczką. Przede wszystkim, był to ból czysto emocjonalny, polegający na walce z własnymi słabościami. Bohaterowie musieli toczyć walkę z samym sobą. Niejednokrotnie, gdy ciało odmawiało im posłuszeństwa, jedynie siłą woli, przekonywali się, że dadzą radę.

„Lina” bez wątpienia jest książką, która uczy nas pokory. Pokazuje, jak człowiek zaślepiony żalem do innych, nienawiścią i pragnieniem zemsty, potrafi zniszczyć sobie życie. To historia o niesprawiedliwości. O tym, że małe dzieci nie powinni cierpieć tak, jak nasi bohaterowie. Złe towarzystwo, alkohol i narkotyki, sprawiały chwilowe zapomnienie. Człowiek przestawał czuć. Przestawało mu zależeć. Nie czując nic, nie mógł cierpieć.

Uwierzcie mi na słowo. Spodziewałam się lekkiego romansu, a zostałam tak wypruta emocjonalnie, że już po skończeniu książki długo leżałam i zastanawiałam się, jak to możliwe, że życie jest takie niesprawiedliwe? Dlaczego jedni mają piękne domy, wspaniałe rodziny, przyjaciół, pieniądze i szczęśliwe życie a drudzy jako małe dzieci zostają porzuceni, zdani na samych siebie, muszą cierpieć tylko dlatego, że znaleźli się w takim, a nie innym miejscu.

Jeśli czegoś nauczyła mnie ta książka to zdecydowanie docenienia tego, co mamy, oraz wiary, że każdy może się podnieść, nawet będąc już na samym dnie. Jednak, by to zrobić, potrzebujemy pomocnej dłoni. Potrzebujemy kogoś, kto nie odpuści i będzie obok nas, gdy będziemy walczyć z własnymi słabościami.

I choć wiele w tej historii smutku, to jednocześnie jest ona też o nadziei. O wielkiej sile przyjaźni i poszukiwaniu miłości. Mnie osobiście BARDZO się podobała! Nie znam pozostałych książek autorki, wiec nijak mogę je porównać, jednak jestem pewna, że „Lina” zasługuje na miano niesamowitej powieści! Ja jestem zauroczona. Pokochałam tę historię, pomimo że wylałam przy niej trochę łez.

BARDZO POLECAM!! ❤️

DODAJ KSIĄŻKĘ DO BIBLIOTECZKI

PORÓWNAJ CENY

Sortuj:

papierowe

POLECANE KSIĘGARNIE

[Adres usunięty]

22,44

zł

[Adres usunięty]

22,60

zł

[Adres usunięty]

23,24

zł

TaniaK[Adres usunięty]

23,25

zł

[Adres usunięty]

od

24,17

zł

[Adres usunięty]

25,46

zł

W[Adres usunięty]

30,49

zł

POZOSTAŁE KSIĘGARNIE

G[Adres usunięty]

21,06

zł

P[Adres usunięty]

21,81

zł

REKLAMA

KSIĄŻKI AUTORA

PODOBNE KSIĄŻKI

OCENY

ŚREDNIA OCEN

8,8 / 10

28 OCEN

TWOJA OCENA

/ 10

10

ocen

1

ocen

OPINIE [26]

Sortuj:

Data dodania malejąco

94

72

KobiecaKawiarnia

27.01.2021

8 / 10

Na półkach:

Przeczytane

Są wśród Was pasjonaci górskich wspinaczek, albo osoby mające ciche marzenie, by zdobyć najwyższe szczyty tego świata? Jeśli dodatkowo lubicie naprawdę świetne historie z wątkiem romantyczny, w których nie brakuje życiowych problemów,

"A jeśli przez kilka dni z rzędu wiążesz się z kimś liną, chronisz go i jednocześnie powierzasz mu swoje życie, powstaje więź, którą później ciężko przerwać”

"Stałam nad przepaścią i wyobrażałam sobie uczucie spadania, pęd powietrza i moment upadku. Koniec. Żadnego nieba i piekła, żadnego Boga, żadnego nowego życia. Po prostu nicość. Podeszłam do krawędzi skały. Znalazłam się poza czasem, w próżni pomiędzy życiem, a śmiercią..."

.

Uwielbiam książki, które zostają ze mną na dłużej i których nie mogę wyrzucić z głowy. Taką książką bez wątpienia jest dla mnie "Lina". Podobało mi się w niej to, jak rzetelnie i fachowo autorka pokazała z czym wiąże się wspinaczka wysokogórska, jak wykreowała bohaterów, których historia porusza serce i jak wplotła w ich opowieść niełatwe tematy związane ze stratą bliskiej osoby, porzuceniem dziecka, przemocą, traumą, brakiem zaufania. A cala ta mieszanka napisana jest w sposób bardzo przystępny, lekki i przyjemny w odbiorze, budzący ciekawość i chęć, by czytać dalej i dalej i dalej.

Historię "Liny" poznajemy z perspektywy dwójki bohaterów. Nina to dziewczyna, którą los doświadczył w bardzo okrutny sposób. Ucieczki przed przeszłością szuka w górach, robi wszystko by dostać się do klubu wysokogórskiego, który pozwoli jej spełnić marzenia i zrealizować wyznaczone sobie cele. Mikołaj jest synem znanego himalaisty, który, gdy chłopak miał zaledwie 12 lat, nie powrócił z górskiej wyprawy. Jego strata już na zawsze pozostawiła głęboki ślad w życiu Mikołaja i sprawiła, iż chłopak stoczył się na dno. Dzięki miłości do wspinaczki, podźwignął się, by obecnie balansować na krawędzi, wciąż przekraczając swoje granice. Jego pierwsze spotkanie z Niną nie należy do udanych. Jednak miłość do wspinaczki, która tkwi głęboko zarówno w Ninie jak i w Mikołaju, z każdą kolejną spędzoną razem chwilą rozbudza w nich uczucia, przed którymi oboje od zawsze starają się uciec. A jedyną drogą ucieczki jaki znają jest ta prowadząca w górę...

.

Jestem szczerze oczarowana dojrzałością tej historii. Losy Niny i Mikołaja poruszyły mnie, ale też pozwoliły dobrze ich zrozumieć, zarówno ich pasje, miłość do gór, zachowanie wobec innych, czy podejmowane decyzje. Autorka bardzo umiejętnie odsłaniała kolejne fragmenty ich osobowości, by z każdym kolejnym chwytać za serce czytelnika, szokować i intrygować. Fajnie, że w "Linie" pojawiają się też fragmenty przy, których niejednokrotnie się uśmiechałam. Całość wypada bardzo przekonująco, rzeczywiście, prawdziwie. Takie książki chce czytać i takie książki lubię czytać. Ze swojej strony bardzo Wam polecam

Historia która chwyciła mnie za serce ❤

Bohaterowie Nina która ma ciężkie życie i jeszcze cięższą przeszłość za sobą. Ale się nie poddaje i z całych sił próbuje spełnić swoje wyznaczone cele . Mikołaj chłopak który z dnia na dzień traci wszystko i upada.

Gdy jest już na dnie dostaje pomocną dłoń i zaczyna wszystko od nowa.

Książka o prawdziwej przyjaźni która wzrusza i łapie za serce . Miłość ktora zdarza się nagle . Nieporozumienia i jedna pasja .

Wspinaczka tutaj gra główna role i jest wszystko idealnie opisane . Dla mnie temat obcy nieznany ale książka mnie wolała i musiałam ją przeczytać i nie żałuję. Książka zdecydowanie warta uwagi i gdybym miała możliwość wyjechała bym teraz w góry i przeczytalabym jeszcze raz ją gdzieś wysoko w niebie . Czuć że bohaterka pisze całą sobą. Każdy miał swoją przeszłość ale uciekają z codziennego życia i cierpienie. Ból, pot i przemęczenie przynosi im ulgę. Jeżeli boicie się sięgnąć po książkę bo temat wspinaczki i gór jest wam obcy nie bójcie się.

Tą historię można pokochać ❤

U mnie zostanie długo w pamięci ❤

Nie umiem znaleźć odpowiedniego słowa, którym mogłabym określić tę książkę. Ogólnie chyba mam problem, żeby ubrać moje uczucia i myśli z nią związane.

Sięgając po nią nie spodziewałam się, że dostanę taką historię. Nie jest to lekka książka, która nie wymaga skupienia. Wręcz przeciwnie. Z każdą kolejną stroną odkrywamy większy ból i cierpienie głównych bohaterów. Poznajemy ich determinację i cel, do którego dążą. Choć życie było dla nich wyjątkowo brutalne, to wciąż znajdują siły i motywacje by walczyć, by żyć, by osiągnąć to czego pragną. Choć droga ta jest wyjątkowo ciężka.

W pewnym sensie przytłaczała mnie przeszłość Mikołaja i Niny. Jednak w tym wypadku uznaje to za pozytyw. Dlaczego? Ponieważ autorka potrafiła tak stworzyć bohaterów i poprowadzić ich historię, że ja nią żyłam i chłonęłam nich emocje tak mocno, jak oni sami. Widać, że w tą książkę zostało włożone wiele pracy i wysiłku. To nie jest lekka historia napisana dla rozrywki i umilenia czasu. To historia pokazująca mroczniejszą część ludzkiego życia, które mimo wszytko nas otaczają. Przypomina mi ona o tym, że tak mało wiemy o innych. O ich przeszłości i problemach. Nie znamy ludzi, których mijamy.

Losy i przeszłość Mikołaja jak i Niny, mimo, że różne sprawiają, że czytelnik nie może powstrzymać się od przewracania kolejnych stron. Ta historia choć głównie ciężka daje nadzieję. Pokazuje, że wystarczy obdarzyć zaufaniem kogoś więcej niż siebie. Wtedy możemy znaleźć kogoś, kto przytrzyma nam tę linę asekuracyjną. Czy to w życiu, czy na ściance.

Czytając tę książkę poczułam, że taka lina jest między mną a bohaterami. I uwierzcie mi. Do ostatnich stron nie chciałam jej puszczać. Książka wbrew pozorom jest krótka. Ma nie całe 300 stron. Z początku myślałam, że czegoś mi w niej zabraknie, bo autorce w tej ilości stron nie uda się przekazać wszystkiego co by chciała. Myliłam się i to bardzo. Przekazała tą historią bardzo dużo.❤️

"Linę" polecam i to bardzo. Wręcz Kosmicznie. ❤️🌟

Polecam! Mnie naprawdę się podobało. Z pewnością jest to miła odmiana od wątków mafijnych, których teraz jest przeogromny przesyt.

“A jeśli przez kilka dni z rzędu wiążesz się z kimś liną, chronisz go i jednocześnie powierzasz mu swoje życie, powstaje więź, którą później ciężko przerwać”

Nina wychowała się w domach dziecka. Jak tylko stała się pełnoletnia to wynajęła pokój we Wrocławiu. Za wszelką cenę chce się utrzymać, ale ledwie wiąże koniec z końcem. Odskocznią od codzienności jest dla niej ścianka wspinaczkowa i wymarzony wyjazd w wysokie góry. Nina postanawia dołączyć do klubu wspinaczkowego, jednak nie jest to takie proste jak się wydaje, bo członkowie raczej nie przyjmują osób z zewnątrz.

Mikołaj od zawsze chciał zostać himalaistą. Jego ojciec też nim był, jednak został w górach na zawsze. Chłopak przeżył załamanie i dotknął samego dna. Miłość do wspinaczki i pomoc przyjaciela ojca okazały się silniejsze i udało mu się wrócić na dobrą drogę. Jednak Mikołaj nigdy nie wybaczył przyjacielowi ojca, który zostawił go w górach na pewną śmierć.

Pewnego dnia, w zastępstwie kierownika klubu wspinaczkowego pojawia się właśnie Rajewski, towarzysz ojca Mikołaja. Chłopak jest wściekły.

Ninę i Mikołaja dręczą demony przeszłości, lekiem dla nich jest wspinaczka. Wtedy choć na chwilę zapominają o tym, co najgorsze.

“Lina” to książka o pasji i wielkiej miłości do gór i wspinaczki. Sara Antczak ma bardzo lekkie pióro, dzięki czemu historię Niny i Mikołaja czyta się szybko i przyjemnie. Tak mnie wciągnęła, że zarwałam z nią nockę, bo nie mogłam się oderwać. Wątek Niny i Mikołaja jest delikatnie przewidywalny, ale nie przeszkadzało mi to jakoś bardzo. Autorka przedstawia tu ciężkie losy wychowanki domu dziecka, tym samym pokazuje jak jest ciężko takim osobom stanąć na nogi po opuszczeniu ośrodka. Mikołaj jest synem himalaisty, który zginął w górach, ciągle nie może poradzić sobie ze stratą ojca. Kiedy chłopak poznaje Ninę w klubie wspinaczkowym, nie jest do niej pozytywnie nastawiony, uważa, że dziewczyna nie da sobie rady. Wspinaczka i adrenalina są dla nich lekiem na wszystko, co ich dotknęło. Czy uda im się rozliczyć z przeszłością i znaleźć wspólny język? Sprawdźcie.

Mam dziś dla Was recenzję książki, która swoją premierę będzie miała 27.01.2021. Chodzi o "Linę" Sary Antczak (dziękuję bardzo @[Adres usunięty]ce za egzemplarz do recenzji!)

Co to była za książka!

Ja wiedziałam, że ta książka wzbudzi we mnie tyle emocji.. nie wiem...po prostu to czułam!❤

Jest to jedna z NAJLEPSZYCH książek, które czytałam do tej pory!

"Stałam nad przepaścią i wyobrażałam sobie uczucie spadania, pęd powietrza i moment upadku. Koniec. Żadnego nieba i piekła, żadnego Boga, żadnego nowego życia. Po prostu nicość. Podeszłam do krawędzi skały. Znalazłam się poza czasem, w próżni pomiędzy życiem, a śmiercią..."

Tytuł może nam wskazywać, że jest to historia, która dotyczy gór i wspinaczek górskich, aczkolwiek dla mnie "lina" miała w tej książce wiele znaczeń💚

Głównymi bohaterami są tutaj Nina i Mikołaj. Oboje z nieciekawą wręcz traumatyczną przeszłością...

...oboje udowodnili, że warto walczyć o swoje marzenia oraz warto mieć przyjaciół i pomocną dłoń zawsze obok...

Dziewczyna wychowana została w domu dziecka, a Mikołaj przeżył załamanie i stoczył się na dno...ocierając się przy tym o śmierć...

Łączy ich miłość do gór i wspinaczek.

Kiedy Nina chce dołączyć do jednego z tajnych klubów wspinaczkowych nikt nie chce jej podać kodu dostępu na spotkania. Każdy traktuje ją oschle, jakby była powietrzem...Ludzie z klubu są już zgraną paczką i nowo przyjęci muszą przejść test... Podczas jednej z wypraw w góry dziewczyna pokazuje na co ją stać. Zyskuje w oczach chłopaków z klubu...I być może w oczach Mikołaja?

Historia wciągnęła mnie strasznie!

Tytułowa lina tak pasuje, że brakuje mi słów co czuje po przeczytaniu tej historii.

Dziękuję autorce za to, że mogłam dowiedzieć się tylu ciekawych rzeczy💙 i jeszcze bardziej pokochać góry!

Nigdy wcześniej nie miałam okazji czytać książki, która tak mocno związana była z taką tematyką.

Polecam Wam ją bardzo gorąco!

Bogaty zasób słownictwa, dobrze rozpisane dialogi, postacie, które intrygują, tajemnica w tle i wspinaczka. Nie chcę nic więcej. Za to chcę więcej Sary i to natychmiast!!! Pasja i umiejętność opowiadania o swojej miłości do gór i wspinaczki - to autorce wyszło na piątkę z plusem. Historia intryguje i wciąga od pierwszej strony. Bohaterowie mają za sobą bolesną przeszłość, o której nic na początku nie wiemy. Autorka krok po kroku odkrywa karty, coraz bardziej szokując i chwytając czytelnika za serce. Przez książkę się płynie, a emocje towarzyszące czytaniu są tak realne, jak na spływie kajakowym rwąca rzeką. To było coś!!!

Gorąco polecam!!!

[Adres usunięty]

Kolejna książka, którą miałam przyjemność czytać dzięki @[Adres usunięty]ce . Premiera "Liny" już 27 stycznia.

Czytałam kilka opinii, w których ta pozycja zdobywa miano rewelacyjnej. Mi jednak się nie udało aż tak pobudzić emocji.

Książkę czytamy z perspektywy dwóch bohaterów.

Nina, wychowanka domu dziecka, nie miała lekkiego życia. Nauczyła się jak przetrwać z dnia na dzień. Znęcanie się psychiczne i fizyczne pozostawiło na niej piętno. Jej jedyną ucieczką są góry, gdzie w końcu może czuć się sobą.

Mikołaj od dziecka kochał góry, miał szczęśliwe dzieciństwo... do momentu aż zabrakło najważniejszej osoby w jego życiu. Gdy jego ojciec ginie podczas wspinaczki, Mikołaj stacza się na dno. Jednak miłość do gór nie umiera, jest jego siłą przetrwania. Wraca, by zdobywać kolejne szczyty, by ratować siebie przed śmiercią.

Zacznę od plusów. Mimo, że ta tematyka wspinaczki kompletnie mnie nie interesuje, autorka wykorzystała i przedstawiła ją w taki sposób, że byłam nią zaciekawiona. Muszę również przyznać, że książka jest bardzo refleksyjna. Fantastycznie czytało mi się niektóre przemyślenia bohaterów. Kilka z nich nawet zaznaczyłam. Sara Antczak poruszyła bardzo trudne tematy - domy dziecka, przemoc, uzależnienia. Z pewnością wielu z was lubi książki z taką tematyką. Sama fabuła skupia się jednak na teraźniejszości, na bólu i osamotnieniu, który towarzyszy Ninie i Mikołajowi, na ich ucieczce od ludzi i życia, na ich walce z przeszłością. Z jednej strony wszystko jest na tak, a jednak nie potrafiłam się w nich wczuć. Czegoś mi zabrakło. Czytało się lekko i szybko, ale nie czułam większych emocji. Nie byłam w stanie utożsamić się z żadną postacią. Mimo to uważam, że książka jest naprawdę dobrze napisana i polecam wam wyrobienie własnego zdania.

„Życie na dole nieodłącznie wiąże się z udawaniem. Codziennie robisz rzeczy, których nie cierpisz. Wykonujesz obowiązki, słuchasz poleceń, załatwiasz sprawy. Udajesz zainteresowanie, pozorujesz zaangażowanie. Każdego dnia spotykasz się z ludźmi, których nie chcesz widzieć. Udajesz zadowolenie, satysfakcję. Tak naprawdę jednak czujesz zmęczenie i znudzenie. I trochę gniewu. (…) Ale nie musi tak być. Wspinaczka to coś prawdziwego. Adrenalina burzy krew w żyłach, rozszerza źrenice, przyśpiesza reakcje.”

Dla Niny i Mikołaja prawdziwe życie toczy się jedynie w górach. Miejscu, które pozwala im zapomnieć o trudnej i bolesnej przeszłości i skupić się jedynie na tym co tu i teraz. Dla nich wyjazd w góry wiąże się z głęboko zakorzenioną potrzebą wolności i ucieczki od trudnej codzienności, która od dawna ich przytłacza i uwiera. I choć droga na szczyt wiąże się z nieustającą walką z samym sobą, z bólem sztywniejących od wysiłku mięśni i poranionych do krwi rąk, z barierami, które muszą pokonać w swoich głowach aby wykonać ten jeden ruch więcej i przezwyciężyć strach to są gotowi na każde poświęcenie by osiągnąć zamierzony cel – zdobycie szczyt. W górach wszystko jest dla nich łatwiejsze, prostsze, bo jak sami mówią choć jest tam mniej tlenu to zdecydowanie więcej sensu. A co z „normalnym” życiem?

Nina od zawsze była sama. Porzucona przez matkę tułała się po zakładach opiekuńczo – wychowawczych i czekał na dzień w którym będzie mogła ostatecznie opuścić znienawidzony ośrodek. Miejsce, które kojarzy jej się tylko z samotnością, odrzuceniem i przemocą. Dziewczyna wkracza w swoje dorosłe życie z jednym plecakiem, wynajętym pokojem w podejrzanej dzielnicy, słabo płatną pracą i głową pełną marzeń o wspinaniu.

Mikołaj w wieku dwunastu lat stracił swojego przyjaciela, mentora i przede wszystkim kochanego tatę. Chłopcu trudno było pogodzić się z odejściem ojca – himalaisty, który zginął podczas wyprawy wysokogórskiej. Zagubiony młody człowiek próbuje odnaleźć się, a raczej zatracić, w szponach nałogu.

Narkotyki stają się dla niego nieodłącznym atrybutem codzienności. Dzięki pomocnej dłoni wyciągniętej przez najbliższych przyjaciół i pasji do wspinania udaje mu się uporządkować swoje życie i stanąć na nogi.

Oboje, Nina i Mikołaj, poznają się w elitarnym klubie wysokogórskim CRUX.

Crux we wspinaczce oznacza najtrudniejsze miejsce na drodze wspinaczkowej. Dla bohaterów „Liny” crux to znacznie więcej niż pokonanie niemożliwego na ścianie. Dla nich to konieczność przezwyciężenia własnych demonów z przeszłości, dzięki czemu ich życie może ruszyć do przodu. Tylko czy tym dwóm zranionym, psychicznie i fizycznie, młodym ludziom uda się wykrzesać siłę aby zostawić za sobą bolesną przeszłość?

✒️

„Lina” Sary Antczak choć jest powieścią w której góry i wspinaczka jest motywem przewodnim to jest też opowieścią o bolesnym dzieciństwie i jego wpływie na późniejsze życie młodych ludzi. To także historia o destrukcyjnej sile nałogu i trudnej drodze wychodzenia z niego, o próbie odnalezienia swojego miejsca w życiu i wreszcie o sile przyjaźni i odpowiedzialności za drugiego człowieka. Poza fabułą na uwagę zasługują tutaj również postacie występujące w książce, które są wyraziste, niezwykle charyzmatyczne i ciekawie wykreowana (i nie mam tu na myśli tylko pierwszoplanowych Niny i Mikołaja). Tutaj nie ma osób zbędnych, każda ma bowiem swoją rolę do spełnienia. Dużym plusem „Liny” są również fragmenty poświęcone treningom na ściance wspinaczkowej i samej wspinaczce na skałkach. Sara Antczak opisuje je w niezwykle realistyczny sposób, co zresztą nie dziwi, bo autorka z pasją sama uprawia tę dyscyplinę sportu.

„Lina” będzie miała swoją premierę 27 stycznia i śmiało możecie zapisać sobie ten tytuł na listę książek „must read”.

Nowy rok zazwyczaj równa się kolejnym świetnym zapowiedziom na nadchodzące miesiące. Lubię ten czas, ponieważ zawsze wśród tego całego wysypu odnaleźć można prawdziwe perełki. Kiedy Wydawnictwo Kobiece zaproponowało mi styczniową nowość do recenzji, po zapoznaniu się z jej opisem – nawet się nie zawahałam. Coś mówiło mi, że będzie to historia, która długo ze mną zostanie. Jak myślicie, czy Lina to rzeczywiście tak dobra powieść?

Ona została wychowana w domu dziecka, a teraz wie, że nie ma niczego do stracenia. Wciąż pamięta straszne rzeczy, które musiała przeżyć w przechowalni, ale wie również, że to ją ukształtowało. Wynajmuje mieszkanie w niebezpiecznej dzielnicy Wrocławia, w pracy nie ma się do kogo odezwać, bo nikt nie chce z nią rozmawiać, jest więc samotna i ledwo wiąże koniec z końcem. Jedyną odskocznią od smutnego życia jest ścianka wspinaczkowa oraz wyjazdy w góry. Dziewczyna postanawia dołączyć do klubu wspinaczkowego, co okazuje się ogromną próbą charakteru. On z kolei wciąż nie może zapomnieć o tragedii, jaka spotkała jego rodzinę. Od zawsze chciał zostać himalaistą, jak jego ojciec, ale gdy góry mu go odebrały - załamał się i stoczył na samo dno. Miłość do wspinaczki była jednak silniejsza... Oboje chcą zapomnieć o dręczącej ich przeszłości, ale czy wspinaczka przyniesie im ukojenie?

Zacznę od głównych bohaterów, ponieważ oni stanowią mocny fundament dla całej historii. Nina to młoda dziewczyna, która przeszła w życiu piekło, czym wzbudziła we mnie ogromne wzruszenie i poczucie bezsilności. Za każdym razem, kiedy pojawiały się fragmenty, w których dziewczyna przypomina sobie życie w domu dziecka, łamało mi to serce. Być może podchodzę do tego zbyt emocjonalnie, bo w końcu to “tylko książka”, ale na myśl, że takie sytuacje dzieją się naprawdę... Sami rozumiecie.

Jeśli chodzi o drugiego głównego bohatera, czyli Mikołaja, to w nim autorka umieściła całe morze bólu i poczucie niesprawiedliwości. Czytając tę książkę, czułam te właśnie jego emocje, a to potęgowało tylko mój sposób odbioru tej historii. Ta postać jest niezwykle silna, bo od dna, w jakim znalazł się Mikołaj nie tak łatwo się odbić. Jego sytuacja również nie była zbyt wesoła, więc w stosunku do niego czułam mnóstwo współczucia, a momenty zwątpienia wzbudzały we mnie smutek. To się nazywa stworzyć życiowych bohaterów.

Sara Antczak nie szczędzi w tej książce smutku, złości i rozpamiętywania przeszłości. Historia tych dwojga poruszyła mnie i sprawiła, że lektura tej powieści zajęła mi tylko kilka godzin – tak bardzo mnie wciągnęła i zajęła moje myśli. Każdy moment słabości ze strony bohaterów zdawał się oddawać moje własne myśli, które miewam czasami, więc moje uczucia w stosunku do tej pozycji coraz bardziej rosły. Autorka stworzyła silnych i charakternych bohaterów, nie robiąc z nich przy tym chodzących ideałów. To samo z resztą tyczy się postaci drugoplanowych (a swoją drogą mam nadzieję, że może Sara Antczak napisze kolejne książki, ale już dotyczące właśnie tamtych bohaterów?). Oczywiście wątek dotyczący wspinaczki górskiej także postawił tę pozycję wyżej w moich oczach i choć nigdy nie miałam z tym sportem do czynienia - bardzo mnie ON zaciekawił.

Świetny styl pisania, umiejętne prowadzenie akcji i ogromna zdolność do zaciekawienia czytelnika – to właśnie cechuje autorkę, której Lina okazała się dla mnie jedną z lepszych powieści obyczajowych, jakie czytałam kiedykolwiek. Jestem zauroczona tą historią i tym, jak prawdziwie życiowa ona jest. Jeżeli jeszcze nie znacie twórczości autorki, to proszę, nadróbcie to. Lina to zdecydowanie pozycja godna bliższego poznania i mam nadzieję, że po nią sięgniecie.

Lina to książka, która powinna być zauważona przez krytyków i być uznaną za jedną z lepszych 2021 roku.

To wspaniała powieść o pierwotnej sile przetrwania, realizacji wyzwań, miłości do gór, do drugiego człowieka, o przyjaźni i zaufaniu.

Losy dwóch poranionych przez życie bohaterów Niny i Mikołaja splatają się pewnego dnia w klubie wspinaczkowym. Mikołaj doświadczony wspinacz, który ma dar pokonywania najtrudniejszych ścian wspinaczkowych i gór., a jednocześnie mocno doświadczony przez los. Nina zaczyna swoją przygodę ze wspinaczką, ale dzięki osobistym doświadczeniom ma wewnętrzną siłę do pokonywania wszelkich trudności. Dla każdego z nich wspinaczka górska znaczy coś innego, ale dla obojga to ucieczka od problemów i pokonywanie swoich ograniczeń. Każde naznaczone piętnem przyszłości, każde samotne, skryte i zranione. Jednak w tym bólu rodzi się porozumienie i miłość.

Grupa ludzi z pasją do gór, którzy wspierają się nawzajem i stanowią dla siebie rodzinę. Każdy z nich może liczyć na drugiego nawet w najcięższych i najtrudniejszych chwilach. Pasja, która rodzi się z bólu, ucieczki i fizycznego wysiłku, który daje wyzwolenie i wolność.

„Lina” to powieść o mrocznej przeszłości, o sile przyjaźni, woli przetrwania, miłości, wolności i pasji.

Tą książkę pochłania się na raz. Nie da się od niej oderwać. Każdy z bohaterów ma swoje słabe i silne strony i dzięki temu są nam bliżsi i pokazują, że wszystko można zmienić i pokonać swoje lęki i ograniczenia.

Książka, która gra na ludzkich emocjach. Przyznaje, że nie raz przyszło mi uronić łezkę nad tą książką. Taki już jestem - uczuciowy. Tylko jak można się nie wzruszyć, czytając taką historię? Tak, wiem, każdy z nas ma inne gusta i zdaje sobie sprawę z tego, że "Lina" nie wszystkim przypadnie do gustu. Ale mi ta książka naprawdę bardzo mocno się podoba. To taka opowieść o przetrwaniu. O tym jak żyć, kiedy ma się do czynienia z różnymi potworami z przeszłości. Czy człowiek będzie miał w sobie na tyle sił, aby się podnieść i walczyć o lepsze życie? Warto się tego dowiedzieć. Ja książkę polecam mocno.

[RECENZJA PRZEDPREMIEROWA]

LINA

Autor: Sara Antczak

Wydawnictwo: Kobiece

Premiera: 27.01.2021

Sara Antczak - Autorka powieści obyczajowych WOLNY i DE KLESZ (2011) oraz KLATKA (2012). Jest absolwentką Wydziału Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej na Uniwersytecie Wrocławskim ze specjalizacją creative writing. Należy do sekcji wspinaczkowej oraz Wrocławskiego Klubu Wysokogórskiego.

LINA – zjawiskowa okłada, ciekawy opis, mocni bohaterowie… a to tego wspinaczka, emocje, przekraczanie własnych granic, przyjaźń, współpraca, walka. Mnóstwo ważnych tematów, połączone w jedną… smaczną dla Czytelnika całość. Sara Antczak wie o czym pisze, zna od podszewki temat wspinaczki i doskonale potrafi przekazać Czytelnikowi tajniki swojej pasji. Słownictwo tematyczne pojawia się od czasu do czasu i zostaje wyjaśnione w przypisach. Ale… nie będzie tu mowy tylko o wspinaczce. Autorce udało się stworzyć nieszablonową historię, wykreować bohaterów w których każdy z nas znajdzie cząstkę siebie, pokazać ich drogę na szczyt, nie tylko górski, ale życiowy. Bohaterowie walczą z demonami przeszłości, pokonują własne słabości, rozliczają się ze wspomnieniami. Stopniowo odkrywają przed Czytelnikiem swoje sekrety, dzięki czemu łatwiej jest nam zrozumieć sposób ich myślenia i motywy działania. Czytając trudno jest odgadnąć – Co wydarzy się dalej? Czy będzie happy end? Czy bolesny upadek na dno? Bohaterów początkowo łączy chłodna relacja, z pozoru wszystko ich dzieli, jednak jest coś co ich łączy - góry.

Mikołaj Sokołowski „Sokół” – młody chłopak, zakochany w górach, syn himalaisty. Kiedy jego ojciec gnie w górach, chłopak przechodzi załamanie i sięga dna. Jako nastolatek pije, ćpa, zadziera z policją, łamie prawo. Ktoś wyciąga do niego pomocną dłoń i Sokół wraca do wspinaczki. Nie może jednak wybaczyć człowiekowi, który zostawił jego ojca na pewną śmierć w górach. Przeżyta w dzieciństwie trauma związana ze śmiercią ojca wciąż do niego wraca. Czy wspinaczka pomoże uporać mu się z demonami przeszłości?

Nina Rainer – wychowanka domu dziecka, próbuje się usamodzielnić, pracuje w sklepie, studiuje, ledwo wiąże koniec z końcem. Źle wspomina czas spędzone w ośrodku, a negatywne wspomnienia wciąż do niej wracają. Odskocznią od szarej rzeczywistości jest dla niej ścianka wspinaczkowa. Dziewczyna postanawia zapisać się do Klubu Wspinaczki CRUX i wyruszyć w góry. Czy Ninie uda się spełnić swoje marzenie? Jakie warunki będzie musiała spełnić, żeby dostać się do klubu? Czy przeszłość pomoże jej dostać się na szczyt, czy może wręcz odwrotnie przeżyje jeszcze nie jeden bolesny upadek?

Nina jest z jednej strony wrażliwa, skromna, cicha, a z drugiej silna, zdeterminowana. Wydaje się, że nic nie jest w stanie jej już złamać czy zatrzymać. Mikołaj cały czas stoi nad przepaścią, jest pogubiony, nie wie jak powinien dalej żyć. Prócz głównych bohaterów pojawiają się też historie innych członków klubu, [Adres usunięty]. Piotrka i Bartka. (Bardzo podobała mi się opowieść Bartka o tym jak poznał Sokoła.) Wspinaczka i Góry to główna oś książki, ale Autorka porusza mnóstwo ważnych tematów. Pokazuje jak ważne w życiu jest posiadanie kogoś po swojej stronie, jak trudne jest wychodzenie z nałogu, jak bardzo ważnymi osobami w naszym życiu są rodzice, jak mocna potrafi być przyjaźń. W książce pojawia się wiele zdań, przy których Czytelnik ma okazję się zatrzymać, przemyśleć je, uznać za prawdziwe i piękne sentencje. Bardzo lubię takie książki. Wszystko jest tak jak powinno być w dobrej książce: emocje, mocni bohaterowie, wciągająca fabuła. Nie ma zbędnych opisów, są tajemnice z przeszłości, każda postać ma określoną rolę i wpływ na wydarzenia. LINĘ polecam dla osób w każdym wieku, ale myślę, że będzie świetną lekturą zwłaszcza dla młodych osób. Ponadczasowa tematyka sprawia, że z pewnością do niej jeszcze wrócę. Pojawiają się też muzyczne utwory znanych, lubiony, cenionych wykonawców.

Jak tylko zobaczyłam zapowiedź tej książki od razu wiedziała, że muszę ją przeczytać. Bardzo dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu za możliwość zapoznania się z tą historią przed premierowo.

Pierwsze moje skojarzenie w chwili, gdy zobaczyłam okładkę i przeczytałam opis było to, że książka będzie bardzo podobna do "(Nie)zdobytej" Melissy Darwood.

Po przeczytaniu lektury mam wrażenie, że autorka inspirowała się jej powieścią i to sprawiło, że mam co do niej odrobinę mieszane uczucia.

Może po prostu mam kiepski tydzień i przez podobną fabułę do ww książki jestem zniesmaczona. Podejrzewam, że jeśli miałabym lepszy dzień to z pewnością bardziej zachwcałabym się tą książką, bo ma ona w sobie to coś. Jest w niej jakiś potencjał, choć mam wrażenie, że nie do końca wykorzystany.

Niemniej jednak książkę czyta się szybko, lekko, ale nie jest to jakaś porywająca historia do której jako czytelnik mogłabym wzdychać i czuć ogromną potrzebę kontynuwowania jej.

Idealna po ciężkim dniu.

Czy polecam?

Tak pół na pół, niemniej jednak książka ma bardzo dobre oceny, co świadczy o tym, że sam/a powinieneś/naś sięgnąć po tę książkę i wyrobić własne zdanie na jej temat.