Księżniczka incognito. Kroniki Rosewood. Tom 1

Kiedy dowiedziałam się, że „Księżniczka incognito” jest książką napisaną przez brytyjską youtuberkę, w głowie od razu pojawiła mi się myśl, która skłaniała mnie do porównywania tejże lektury do znanej niegdyś trylogii Zoelli – „Girl Online”. Możecie zapytać – dlaczego? Już wyjaśniam! Jednym z powodów jest najzwyczajniej w świecie fakt, że obie autorki zajmują się nagrywaniem różnorodnych filmików, które później wrzucają na swój kanał na YouTube. Ponadto, kiedy zrobiłam szybki research, zauważyłam duże podobieństwo w wyglądzie Connie (Noodlerelli) i Zoe (Zoelli). Być może to w jakiś sposób wywołało we mnie myśl o porównywaniu ich książek. Warto też zauważyć, że w ostatnim czasie Connie zmieniła swój wizerunek (można zaobserwować to zjawisko na jej Instagramie) i już nie przypomina swojej koleżanki „po fachu”.

Mimo wszystko, historia opowiadająca o nie-księżniczce nie przywodziła mi na myśl opowieści Zoelli. Ucieszyłam się, ponieważ otrzymałam coś więcej niż zwykłą opowiastkę o nastoletnich miłościach. Gdybym miała szukać podobieństw na siłę, wskazałabym szybciej „Rywalki” ze względu na opisywane relacje królewskiej rodziny czy sam fakt, że fabuła powiązana jest z sukniami, pałacem czy nauką etykiety. Poza tym nawiązaniem dało się odczuć trochę schematyczności ([Adres usunięty]. odwieczne marzenie o byciu księżniczką), jednak nie przeszkadzało mi to zbytnio. Jak na początek historii skierowanej w głównej mierze do młodzieży, przyznam, że nawet ja – prawie dwudziestoletnia studentka – czerpałam przyjemność z faktu, że śledzę losy Lottie i Ellie. Pamiętajcie więc: wiek w standardowym znaczeniu tutaj nie gra roli! Liczy się to, co Wam w duszy gra.

Nie będę zdradzać wielu szczegółów, ale wiedzcie jedno: Lottie oraz Ellie to swoje całkowite przeciwieństwa! Uwierzcie, wykreowanie fabuły wokół takich dwóch przyjaciółek spowodowało, że aż chciało się czytać wciąż i wciąż! Daję się oczywiście ponieść mojej części serca, w której tkwi jeszcze wewnętrzne dziecko. Równocześnie jest to dowód, że każdy może odnaleźć w sobie taką cząstkę – warto sprawdzić! Jasne, czasem w fabule coś nie gra, można odnieść wrażenie, że coś jest przejaskrawione, jednak która z historii nie ma wad? W tym przypadku niedopowiedzenia schodzą na dalszy plan dzięki wpleceniu pewnego wątku niepewności oraz tajemnicy, który stara się trzymać Czytelnika w napięciu (co nie wychodzi za każdym razem). Co początkowo mnie zaskoczyło, być może (nie jestem w stanie stwierdzić, iż jest tak na pewno – pewność będę mogła uzyskać dopiero po lekturze kolejnych tomów z serii „Kroniki Rosewood”) w książce tej występuje wątek powiązany z odmienną seksualnością bohaterek. Nie zamierzam wdawać się tutaj w dyskusję, ponieważ to tylko moje domniemania, ale jeśli ktoś z Was już przeczytał Księżniczkę incognito, zapraszam do dyskusji lub kontaktu!

„Księżniczka incognito” to w pewnym sensie powrót do dzieciństwa – do tych marzeń o byciu księżniczką lub kimś, na kogo może spoglądać cały świat. Równocześnie to też historia o odkrywaniu siebie – tego, kim jesteśmy, kim chcemy być i, przede wszystkim, o akceptacji. Mnie to przekonuje, oby z Wami stało się to samo!

"Księżniczka incognito" Connie Glynn wciąga, przytula i obsypuje nas różowym brokatem. Jest to książka dla wszystkich tych którzy kochają tajemnice, zagadki, intrygi, księżniczki, szkoły z internatem oraz dreszczyk emocji. Uwielbiam klimat tej powieści, w której nie zabrakło realizmu magicznego, przyjacielskich więzi oraz walki o marzenia! Szkoła w Rosewood to istny raj dla fanów Harry'go Pottera, gdyż była wzorowana na Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Tu także nie brakuje tajnych przejść, podziału na domy i rywalizacji pomiędzy nimi, wybornego jedzenia oraz wspaniałej biblioteki. Wystarczy odrobina wyobraźni aby się tam znaleźć wraz z naszymi bohaterami. Bardzo podobał mi się styl tej powieści, to jak autorka stara się zaciekawić czytelnika, jakie zabiegi w tym celu stosuje, ponoć już w pierwszej części zostawiając wskazówki do kolejnych tomów.

Książka po prostu super. Bardzo dobrze i szybko się czyta. Polecam zdecydowanie początkującym czytelniczkom. 1010

Książkę kupiłam z myślą że będzie ona dość dziecinna zważając na tytuł, lecz pozory często mylą a książka okazała się bardzo fajną alternatywą na zimne wieczory z herbatką. Bardzo polecam.

Dwie dziewczyny. Pierwsza - pozornie zwyczajna, o przedziwnym nazwisku Pumpkin, marzy o tym by być.. księżniczką 😁 Jej pragnienie ma szansę się ziścić, gdy bohaterka dostaje się do elitarnej szkoły Rosewood Hall. Druga - to prawdziwa księżniczka, o równie zabawnym nazwisku Wolf, marzy o tym by być.. zwykłą nastolatką. Ona także wybiera Rosewood Hall, żeby uciec od swych książęcych obowiązków w Maradawii.

Dyniowe nazwisko Lottie przysparza jej sporo kłopotów a uczniowie szkoły podejrzewają, że je sobie zmyśliła, żeby ukryć prawdziwą (że niby księżniczkową) tożsamość. Bohaterki wpadają na szalony pomysł zamiany miejscami. Życie to jednak nie jest baśń Disneya i nie zawsze wszystko kończy się 'życiem długo i szczęśliwie'. Ktoś odkrywa sekret dziewczyn i spada na nie lawina niefortunnych zdarzeń. Dobrze, że chociaż na horyzoncie jest (prawie) książę z bajki, który uratuje 'księżniczki' z opresji..

Wiecie co? To naprawdę fantastyczna (!) historia. I szczerze? Spodobała mi się o wiele bardziej, niż chciałabym to przyznać. Magia magią, ale autorka stworzyła kawał solidnej opowieści o szczerej i niezwykle silnej przyjaźni. Główne bohaterki to zadziorne i zabawne dziewczyny, których nie da się nie lubić. A Jamie? Och, Jamie. Dlaczego łamiesz mi serce i musisz być tak pociągająco gburowaty i zdystansowany? I którą z dziewczyn tak naprawdę lubisz lubisz?

Jeśli ktoś spodziewa się banalnej historyjki o miłości, to muszę go natychmiast sprowadzić na ziemię. Glynn opisała przepięknie zbudowaną przyjaźń opartą na lojalności, wzajemnej ochronie i.. żądzy przygód. Dziewczyny są świetnym przykładem na to, że to przeciwieństwa się przyciągają i na ich podstawie można stworzyć odrobinę szaloną, ale przede wszystkim - głęboką relację.

Książka jest przezabawna, przeurocza i przemagiczna! Czyta się ją błyskawicznie a jedyny jej minus to ten, że to pierwszy tom serii (a ja za każdym razem obiecuję sobie, że nie będę zaczynać nowych serii i za każdym razem tę obietnicę łamię 😂). No nic - pozostaje mi cierpliwie czekać na kolejną część i starać się 'być życzliwą, być dzielną i być niepowstrzymaną'. Chyba nie muszę dodawać, że dla fanek Disneya ta książka to pozycja obowiązkowa? 😆

Z tego co pokazuje mi platforma Lubimy czytać jest to pierwsza książka od tej autorki, która została wydawana w Polsce. Oczywiście zagraniczna autorka, ale bardzo dużo udziela się w social mediach. Możemy w opisach znaleźć jej linki do wszystkich portali. Autorka wydaje się sympatyczna i jej kolor włosów jest cudowny.

Jest tutaj tak dużo bohaterów, że ciężko właściwie od jakiegokolwiek zacząć. Właściwie autorka skupia się na dwóch dziewczynach, które dostały się do szkoły w Rosewood. Zasady dostania się tam są bardzo wysokie i nie wszystkim się to udaje. Jednak nasza niezawodna Lottie Pumpkin dzięki stypendium jest przyjęta do tej szkoły. Okazuje się, że dzieli pokój z Ellie Wolf, Maradawską księżniczką, która jest właśnie naszą tytułową "Księżniczką Incognito". Niestety tajemnice wychodzą na jaw i już nie bardzo można mówić, że jest ona Incognito. Bardzo dużo odgrywa tutaj przyjaźń między naszymi głównymi bohaterkami. To one odgrywają ważną rolę i dzięki ich znajomości wszystko potoczy się inaczej. Z czasem poznajemy coraz to więcej bohaterów i można naprawdę się pogubić. Nawet ja po kilku rozdziałach musiałam chwilkę pomyśleć jaki bohater skąd itd. Lottie wydaje się bardzo sympatyczną dziewczyną, która ciężko pracuje na swoje oceny i stara się aby wszyscy byli z niej dumni w szczególności mama. Wszystko jednak komplikuje się gdy musi wykonać jedną ważną rzecz dla Ellie. Obiecuje swojemu przyjacielowi Olliemu, że nie wpadnie w żadne kiepskie sytuacje. Jednak na końcu troszkę się to wszystko komplikuje. Natomiast Elli od samego prologu jest pokazana jako twarda i niezależna osoba, i jakimś dziwnym trafem zbiegiem całej fabuły dowiadujemy się jeszcze więcej, i nagle zmienia się w przyjemną księżniczkę. Tutaj już mniej mi się to podobało i odniosłam wrażenie, że troszkę za szybko autorka chciała ją pokazać w tym cudownym świetle. Bohaterowie (całe szczęście) nie byli wcale idealni. Wydaje mi się, że autorka wykreowała ich na takie osoby, jakie można spotkać w szkole. Myślę, że nie jedna z nas oglądała film czy serial, że zawsze w takich szkołach są 3 pewne charaktery: osoba zła, która jak zawsze chce zrobić na złość głównym bohaterką, osobą która jest tzw. "Kujonem" i właściwie same 4 i 5 pod góry do dołu. I już ostatnia osoba to przystojny chłopak. ON w tej książce pojawia się w połowie, ale sam fakt,że jednak autorka postanowiła na takie standardowe rozmieszczenie bohaterów w hierarchii szkolnej.

Książka skierowana jest do młodszej młodzieży, jednak to nie znaczy, że starsza osoba nie będzie się przy niej dobrze bawić!

Osobiście historia naprawdę przypadła mi do gustu i nie miałam jeszcze do czynienia z książką o księżniczce.

Nawet bardziej niż główny wątek, zaintrygowały mnie te poboczne. Autorka zaserwowała nam elementy magiczne, które na pierwszy rzut oka nie są widoczne. I właśnie dlatego tak bardzo mnie to urzekło- magia nie jest czymś, na czym mamy się tutaj skupiać.

Zainteresował mnie również wątek pewnej tajemniczej zagadki. Nie miałam pojęcia, że ON jakkolwiek się będzie rozwijał!

Autorka jednak w tym tomie skupie się najbardziej na relacjach między Ellie i Lottie oraz byciu księżniczką. W notce zapowiedziała, że wszystkie niewyjaśnione wątki przejdą do następnego tomu i tam na pewno zostaną wyjaśnione.

W książce jedynie nie przypadli mi do gustu męscy bohaterowie. Nie potrafiłam ich polubić i chętnie wymieniłabym ich ;D

Lottie Pumpkin jest zwykłą dziewczyną, która ma szansę spełnić swoje marzenia i dotrzymać obietnicy złożonej matce. Dzięki swojej wytrwałości, udaje jej się dostać do szkoły średniej, Rosewood Hall Court.

Eleanor Prodence Wolfons jest następczynią tronu Maradawii, od której oczekuje się, że zacznie na poważnie traktować swoje obowiązki. Jednak dziewczyna pragnie wolności, nie roli, która ją ograniczy. Wbrew początkowemu sprzeciwowi ojca, trafia do tej samej szkoły co Lottie.

Obie dziewczyny zostają swoimi współlokatorkami. Po szkole rozchodzi się wieść, że Lottie jest księżniczką. Rozgniewana Elle wyznaje dziewczynie prawdę o swoim pochodzeniu. Później postanawia wykorzystać rodzące się plotki i tak oto "zwyczajna dziewczyna" zaczyna udawać księżniczkę Maradawii. Zostaje portmanką Ellie, czyli osobą, która podaje się za księżniczkę. Jak to zmieni życie obu dziewcząt?

Kiedy miałam 13 lat uwielbiałam książki o księżniczkach. Szczególnie w pamięć zapadł mi "Pamiętnik księżniczki". Pomimo tego, że mam już więcej lat niż wtedy, nadal jest we mnie coś z nastolatki. Nadal uwielbiam bajeczne klimaty. Więc kiedy mój wzrok przyciągnęła okładka książki "Księżniczka incognito" od razu zapisałam ją na liście do przeczytania.

Jest to historia, w której autorka wykreowała dwie różne postacie. Spokojną Lottie i porywczą Ellie. Z czystym sercem mogłabym polecić tę książkę młodszym czytelnikom. Nie zabraknie tu niebezpieczeństwa i tajemnic. Obie dziewczęta będą starać się rozwiązać zagadkę, a pomagać im będzie Jamie Volk, tajemniczy chłopak, który strzeże Ellie, a którego relacja z księżniczką, jest dla Lottie zastanawiająca. Connie wykreowała uroczą relację pomiędzy obiema nastolatkami. Pełną ciepła, troski, lojalności i wzajemnego wsparcia, ale z małymi potknięciami. Przyznam, że dla mnie Ci nastolatkowie są dojrzali jak na swój wiek, rzadko odnosiłam wrażenie, że mają 14 lat.

"Księżniczka incognito" to historia o tym, że nie każdy jest tym za kogo się podaje, ale to również powieść o odnalezieniu własnej drogi. Jakie będą tego konsekwencje?

Książka momentami jest nużąca, ale przez większość czasu było ciekawie. Jak na debiut literacki, ta powieść jest dość dobrze napisana. Urocza, ze szczyptą magicznej atmosfery. Idealna na wieczorny relaks, nie tylko dla nastolatek. Posiada pewne podobieństwa do znanej serii. Jesteście gotowi by poznać blaski i cienie bycia księżniczką?

Lottie od zawsze marzyła, aby zostać księżniczką. Pragnęła dostać się do Rosewood, aby móc tam szkolić etykietę.

Ellie to księżniczka, którą przytłaczają codzienność i obowiązki związane z tytułem. Pragnie być normalną dziewczyną.

Co takiego wydarzy się, kiedy ich drogi się skrzyżują?

Jestem naprawdę zauroczona tą powieścią!

Co prawda ujęłabym, że to młodzieżówka (ktore ostatnio nie bardzo mi podchodzą - może jestem już za stara), która bardzo przypadła mi do gustu! Nie dość że jest przepiękni wydana, każdy detal okładki mnie zachwyca, to całość historii jest równie dobra! Śmiało mogłabym rzec, że w tym przypadku książkę mogę ocenić po okładce.

Historię czyta się bardzo szybko. Nie zauważyłam kiedy mijała mi strona po stronie.

Całość przenosi nas do Rosewood Hall w coś w stylu życia studenckiego. Każdy bohater zawarty w książce jest inny, pomimo ich dużej ilości bardzo szybko spamiętałam kto kim jest i jaką pełni funkcję.

Styl autorki jest bardzo lekki a napisana przez nią powieść tak dobrze opisana, że bez problemu tworzyły mi się w głowie jej obrazy.

Naprawdę świetnie się przy niej bawiłam, a nawet sama poczułam się jak księżniczka :P.

Nie mogę się doczekać kolejnych części, aby poznać dalsze losy bohaterów, w szczególności Lottie, której postać najbardziej przypadła mi do gustu.

Polecam! To powieść,