Zapomnij o mnie

Super historia wciągająca od początku. Momentami przewidywalna, ale intryguje. Końcówka godna wzruszenia. Książka w moim typie. Polecam serdecznie.

Książka dwóch światów. Ktoś chce zapomnieć, a ktoś wciąż brnie w nikczemne sidła zła. Czy uda się znaleźć rozwiązanie? Tego przekonać trzeba się samemu. Książka wciąga w ogrom emocji sprzecznych sobie nawzajem. Miłość, pożądanie, strach to tylko nie wielka ilość emocji jakie czają się na czytelników w książce.

Zaskakująca fabuła dobrze się czyta końcówka bardzo mnie zaskoczyła. Książka warta przeczytania. Polecam

Książka którą czytałam na siłę myślę, że jest to jedna z gorszych książek od tej autorki. Fabuła jak dla mnie była trochę pogmatwana i można się było pogubić.

Zaczynasz czytać, i ja w tytule: zapomnij o mnie. Przepadasz zanim nie skończysz czytać

Ksiazka fenomenalna. Wsciaga od pierwszego zdania.

Zapomnij o mnie to fenomenalna książka, która wciągnie Cię już od pierwszego zdania. Świetnie wykreowani bohaterowie i ich świat, powieść zaskakująca w najmniej spodziewanych momentach, i akcja, która stale jest na niezwykle wysokim poziomie. To książka, która sprawia, że uświadamiamy sobie, że nie da się uciec od błędów przeszłości i że nie każda miłość jest tą "prawdziwą i jedyną".

Marshall pragnie odciąć się od swojej przeszłości i zostawić za sobą wszystkie swoje błędy. Aby tego dokonać, przeprowadza się do Nowego Jorku. Tam zaczyna pracę w straży pożarnej i wynajmuje pokój u pary studentów. Niedługo później poznaje piękną Sarę. Dziewczyna próbuje uwieść młodego mężczyznę, a w nim buzują uczucia, o których do tej pory nie miał pojęcia. Niedługo później okazuje się, że młoda Sara skrywa wiele sekretów. Marshall rozumie, że dziewczyna potrzebuje pomocy...

"Zapomnij o mnie" to tytuł, po który mogłabym sięgnąć w ciemno. Poznałam już pióro K.N. Haner i wiem, czego mogę się po niej spodziewać, w dodatku jest to książka od Wydawnictwa Kobiecego więc dla mnie to oczywiste, że będzie to dobra pozycja. I tak właśnie się stało! Muszę też wspomnieć, że na tę powieść czekałam z zapartym tchem, ponieważ bardzo zaintrygował mnie opis z tyłu okładki. Byłam niesamowicie szczęśliwa, gdy paczka z tą lekturą dotarła do mnie praktycznie na miesiąc przed oficjalną premierą. A teraz już przejdźmy do książki!

Początkowo kompletnie nie mogłam wciągnąć się w tę książkę. Nie mam pojęcia, o co chodzi, ale zaczynała mnie ona nudzić. Już miałam ochotę ją nawet odłożyć i sięgnąć po coś innego, ale później stwierdziłam, że muszę ją przeczytać. Dobrze się stało, że dalej czytałam, bo gdybym zaczęła coś innego, to pewnie nie wróciłabym do tej pozycji tak szybko, a okazała się ona naprawdę świetnym romansem z mnóstwem emocji.

Jestem zaskoczona tym, że cała książka została napisana z perspektywy głównego bohatera. Chyba jeszcze nie czytałam pozycji, która w całości miałaby tylko punkt widzenia męskiej postaci. Jestem zaskoczona, bo bardzo mi się to spodobało. Miło się czytało i właściwie nie brakowało mi rozdziałów z perspektywy kobiety.

Cieszę się, że autorka w swojej książce poruszyła ważne tematy. Uwielbiam, gdy w książkach porusza się coś ważniejszego. Tutaj mamy do czynienia z demonami przeszłości oraz wykorzystywanie seksualne. K.N. Haner wspomniała też o innych istotnych sprawach, ale te wydają się dla mnie po prostu najważniejsze.

Muszę wspomnieć też o bohaterach. Niestety kompletnie nie polubiłam Sary. Znaczy, początkowo ją polubiłam, niestety im dalej zagłębiałam się w lekturę, to zaczynałam ją postrzegać inaczej i moje uczucia wobec tej postaci się zmieniły. Marshall natomiast jest idealnym męskim bohaterem. Przystojny, umięśniony z masą tatuaży. Uwielbiam takich bohaterów i Shall również trafia do grona moich ulubieńców. Chłopak ucieka od przeszłości, stara się od niej odciąć i zacząć nowe życie.

Uważam, że był ON odrobinkę za bardzo skomplikowany. Chciałabym wspomnieć też o Ash'u najlepszym przyjacielu Shall'a, którego po prostu nie dało się nie lubić. Postać idealna, oddany swojemu przyjacielowi, zawsze służył pomocną dłonią i dobrą radą. Tych Bohaterów mogłabym jeszcze wymieniać, ale nie chcę Was zanudzić...

„Zapomnij o mnie” to niesamowita książka, która trzyma w napięciu do samego końca. Jest ona naładowana przeróżnymi emocjami, uczuciami, a także jest nieprzewidywalna. Trzyma w napięciu praktycznie do ostatnich stron. Jestem zdecydowanie na tak! Początek może odrobinkę nieudany, ale obrót spraw, fabuła i nieprzewidywalność zdecydowanie na tak! Poruszająca historia dwójki zagubionych ludzi.

Oczywiście nie byłabym sobą, gdybym nie wspomniała o okładce. Oczywiście jest niesamowita. Jedna z najlepszych, jeśli nie najlepsza od Wydawnictwa Kobiecego. Zresztą śmiało mogę stwierdzić, że może jest ona jedną z najlepszych, jakie widziałam do tej pory! Bardzo mi się podoba i myślę, że wiele osób nie przejdzie obok niej obojętnie.

„Zapomnij o mnie: to pierwszy tytuł K.N. Haner z kategorii New Adult i mam nadzieję, że nie ostatni. Dziewczyna udowodniła, że polscy autorzy też piszą świetne książki i że zdecydowanie warto po nie sięgać. Osobiście muszę częściej czytać książki naszych pisarzy.

K.N. Haner cechuje się prostym i zrozumiałym dla każdego językiem. Mimo że jej książki są naładowane emocjami, czyta je się całkiem szybciutko. W tej książce jak w większości romansów pojawiają się sceny erotyczne. Spokojnie! Nie są one niesmaczne i wyszukane dlatego spokojnie możecie sięgać po tę pozycję. Myślę, że ta lektura powinna spodobać się większości fanek romansów, erotyków, a także książek new adult. Ja już nie mogę się doczekać kolejnych książek tej autorki. Najbardziej czekam na „Sponsor” oraz „Ring Girl".

~Zaczytana Anielka~

„Historia każdego człowieka to zbiór kolorów, od tych najjaśniejszych do tych najciemniejszych. I złudne jest, że to my jesteśmy malarzami.”

Jestem bardzo zaskoczona powieścią Kasi Haner. Pozytywnie zaskoczona. Nie będę ukrywać, że bardzo lubię powieści new adult. Wiele z nich ma nam do przekazania coś więcej niż tylko małostkowe romanse i problemy rozmieszczonych, bogatych dzieciaków. Tu tego nie spotkamy. Dodatkowo narratorem jest mężczyzna. Bardzo miała odmiana po damskich narracjach. Dodatkowo Marshall jest po bardzo ciężkich i trudnych przeżyciach w przeszłości.

Swoją przygodę zaczynamy od momentu, gdy Shall zaczyna nowy etap w Nowym Jorku. Tu ma czystą kartę i stara sobie poukładać swoje nowe życie na tyle na ile potrafi. Z pomocą przychodzi mu przyjaciel z remizy strażackiej.

„Nie wierzyłem w cuda, bo nawet jeśli się przydarzały, to nie mnie.”

W nowym mieszkaniu poznaje Sare. Dziewczynę jeszcze bardziej tajemniczą niż on. Pokaleczoną psychicznie z blinami, które nadal jątrzą i zatruwają ją wciąż na nowo. Nie pozwalają żyć jej tak jak powinna. Żyje kłamstwami i tajemnicami. Nikt nie może jej pomóc.

Bardzo zaskoczy Was tu styl autorki. Jest prosty, łatwo do nas trafia, nie ma zbędnych opisów. Bohaterowie są prości, ale nie płytcy. Żadne wymuskane „gogusie". Ludzie tacy jak my. Mający swoje problemy, podejmujący też źle decyzje, za które muszą ponosić konsekwencje. Tak jak w życiu. Nie zawsze jest wszystko piękne, a życie i los potrafi z nas zadrwić.

Więcej na: [Adres usunięty]

Już od jakiegoś czasu chciałam poznać twórczość autorki i w końcu się udało. Wiele pozytywnych recenzji czytałam o jej książkach i byłam bardzo ciekawa czy i ja będę mieć podobne zdanie. ''Zapomnij o mnie'' to pierwszy tytuł New Adult K. N. Haner. Czy i mi spodobał się ten bestseller?

Marshall ma za sobą trudną przeszłość, o której nie potrafi zapomnieć. Próbuje zacząć wszystko od nowa i przeprowadza się do Nowego Jorku. Znajduje pracę i wynajmuje mieszkanie z dwojgiem studentów. Wtedy właśnie poznaje tajemniczą Sarę, której trudno się oprzeć. Okazuje się jednak, że dziewczyna skrywa sporo sekretów, a jej życie to prawdziwy koszmar. Robi się coraz bardziej niebezpiecznie, ale Marshall mimo wszystko chce jej pomóc. Niespodziewanie pojawia się jeszcze jedna kobieta w jego życiu i mężczyzna nie wie co robić. Czy uda mu się pomóc Sarze? Czy któraś z dziewczyn zdobędzie jego serce?

Już od samego początku wciągnęła mnie ta historia. Bardzo mnie zaciekawiły losy bohaterów, które często były skomplikowane i trudne. Muszę przyznać, że myślałam, że to będzie romans jakich wiele, że to taka niezobowiązująca powieść, ale wcale tak nie było. Zostałam pozytywnie zaskoczona, bo książka porusza wiele trudnych tematów i naprawdę potrafi zaskoczyć i wzbudzić wiele emocji. Sporo się tutaj dzieje i na pewno nie można narzekać na nudę. Są tutaj takie momenty, które potrafiły mnie oburzyć i zdenerwować. Największym szokiem było dla mnie zakończenie, bo czegoś takiego się nie spodziewałam. Myślałam, że wiem jak się skończy ta historia i nawet przez myśl mi nie przeszło, że tak bardzo się mylę. Te ostatnie strony przewracałam z ogromnym zainteresowaniem i to właśnie ta końcówka wywołała we mnie masę emocji. Rozumiałam dlaczego akurat taki finał, ale zostawił mnie ON z najróżniejszymi myślami i odczuciami. Ten wzruszający i smutny moment na pewno długo zostanie mi w pamięci. Dopiero po przeczytaniu książki uświadomiłam sobie, że przecież takie rzeczy naprawdę mogłyby się zdarzyć, że autorka dzięki ciekawej fabule poruszyła dużo ważnych tematów. Tytuł ''Zapomnij o mnie'' po skończeniu tej pozycji nabrał dla mnie innego znaczenia, teraz dopiero widzę jak idealnie pasuje do tej historii.

Główni bohaterowie są dobrze wykreowani i tacy naturalni. Marshall to mężczyzna, który żyje z ogromnym poczuciem winy. Przeszłość już na zawsze będzie do niego powracała, nigdy nie zapomni o tym co kiedyś się stało. Nie miał łatwo, ale często ON sam dokładał sobie problemów i teraz ponosi tego konsekwencje. Nie raz było mi go po prostu szkoda, bo miałam wrażenie, że ciągle ściąga na siebie kłopoty i kibicowałam mu w tej drodze do lepszego życia. Rozumiałam jego obawy, ale były takie momenty, kiedy trochę mnie denerwował swoim niezdecydowaniem i zachowaniem. Kiedy poznaje Sarę nie spodziewa się nawet, że to będzie tak bardzo skomplikowana i trudna relacja. Wie, że dziewczyna potrzebuje pomocy, że codziennie grozi jej duże niebezpieczeństwo, ale czy uda się ją uratować? Jeśli chodzi o Sarę to mam mieszane odczucia. Na pewno bardzo jej współczułam, bo to co się jej przytrafiło nigdy nie powinno się wydarzyć, ale czasami też była irytująca. Nie mogę za wiele o niej zdradzić, ale najbardziej w niej denerwowało mnie to, że wciągała w to wszystko Marshalla, że pomimo różnych wydarzeń ciągle mąciła mu w głowie. Polubiłam za to tę drugą kobietę, którą poznał główny bohater. Emily to naprawdę sympatyczna, pełna empatii i zrozumienia dziewczyna. Miałam nadzieję, że wszystko się w jej życiu ułoży, że będzie szczęśliwa i miałam cichą nadzieję, że jej znajomość z Marshallem nie skończy się za szybko. Myślę, że tutaj każda z postaci wnosi coś do tej historii. Jednych się lubi, innych niekoniecznie, ale każdy z nich jest ważny.

Podoba mi się styl pisania autorki, bo jest naprawdę lekki. Nie znajdziecie tutaj długich i nieciekawych opisów. Jak można się domyślić - pojawia się tutaj sporo scen erotycznych, ale nie są one nużące i za długie, są po prostu dodatkiem do całej fabuły. Autorka skupiła się głównie na przedstawieniu nam bohaterów, ich relacji i ich problemów. Plusem tej książki jest też jej pierwszoosobowa narracja. Narratorem jest Marshall, dzięki czemu możemy dokładnie poznać jego najskrytsze myśli, jego obawy i targające nim emocje. W jednym rozdziale narrację przejmuje Sara i myślę, że było to potrzebne, bo dzięki temu uzyskujemy odpowiedzi na kilka ważnych pytań.

''Zapomnij o mnie'' to książka wzbudzająca masę emocji, która wciąga i intryguje. To przede wszystkim opowieść o miłości, o destrukcyjnej przeszłości, o nadziei, o trudnych relacjach i o bolesnych problemach. Tutaj sporo się dzieje, a zakończenie naprawdę porusza i zaskakuje. Moim zdaniem warto dać jej szansę, a ja na pewno sięgnę też po inne książki autorki.

''Każdy z nas musi znaleźć swoją drogę, swój kompas, by iść ścieżką, która prowadzi we właściwym kierunku.''

''Historia każdego człowieka to zbiór kolorów, od tych najjaśniejszych do tych najciemniejszych. I złudne jest, że to my jesteśmy malarzami.''

[Adres usunięty]

Co kryje się za określeniem "dobra", kiedy właśnie tak nazywamy daną książkę? Chodzi o piękną okładkę, która już z księgarnianej półki przyciąga nasz wzrok? A może o bezbłędny język i przyjemny w odbiorze styl autora? Czy może jednak o fakt, że dana książka nie daje nam o sobie zapomnieć? Moim zdaniem właśnie to czyni lekturę "dobrą" i nie dajcie się zwieźć tytułowi. Nowa powieść K. N. Haner wcale nie tak szybko zniknie z Waszych myśli.

Kilka dni temu skończyłam czytać "Zapomnij o mnie" i nadal jestem pod ogromnym wrażeniem tej historii. Zapowiadała się bardzo niewinnie, ale z każdym kolejnym rozdziałem autorka dolewała oliwy do ognia, przez co fabuła stawała się coraz bardziej skomplikowana i intrygująca. Historia nie wciągnęła mnie od początku, a jej czytanie szło mi dość opornie. Kiedy Marshall przeprowadza się do Nowego Yorku zamieszkuje z rodzeństwem, które akurat szuka współlokatora. Dla głównego bohatera ma to być nowy start, ponieważ chłopak chce odciąć się od haniebnej przeszłości. Mimo, że wycofany, szybko odnajduje wspólny język z Mattem i Sarą. Marshall jest zafascynowany dziewczyną od pierwszego ich spotkania. Sara wywołuje w nim emocje, których chłopak nie do końca potrafi pojąć. Między tą dwójką aż wrzy od niewypowiedzianych słów i ukradkowych spojrzeń. Marshall jednak nie umie rozgryźć zachowania dziewczyny, która ma dwa różne oblicza. Jest miła i niewinna, by za chwilę bez zahamowań uwodzić i dręczyć Marshalla. Kiedy chłopak poznaje ją bliżej okazuje się, że za fasadą beztroski Sara skrywa bolesne doświadczenia. Nie wiedzieć czemu, Marshall dostrzegając jej nieme wołanie o pomoc, chce wyrwać ją ze skażonego świata, w którym utknęła. Czy nie jest jednak na to za późno?

Pewnej nocy, zrządzeniem dość przewrotnego losu, Marshall poznaje Emily. Dziewczyna jest zupełnym przeciwieństwem Sary, i choć serce chłopaka wciąż pozostaje pod jej urokiem, nie potrafi oprzeć się beztroskiej Emily. Szczerze przyznam, że wcale mu się nie dziwię. Emily to postać, która moim zdaniem, uratowała tę historię. To dziewczyna o ogromnym sercu, pełna empatii i współczucia. Dla Marshalla była niczym promyk słońca i podczas lektury bez trudu dało się to zauważyć. Emily wniosła do historii światło, którym nieustannie emanowała. Mam wrażenie, że do jej pojawienia się wszystko rozgrywało się jak w starym filmie- na czarno- białej taśmie. Emily nadała tej historii barw i stała się chyba moją ulubioną postacią.

Jednak Marshall wcale nie był tak zdecydowany w swoich wyborach. Kiedy pojawiła się Emily chłopak jest zmuszony wybrać między dwiema zupełnie różnymi kobietami. Przez dług czas niestety nie umie podjąć żadnej decyzji, a kiedy już jakąś podejmuje... prędzej czy później ją łamie. Niszcząc samego siebie, ponieważ dręczą go wyrzuty sumienia, ale i zadając ból jednej z kobiet, które kocha.

Przyznam szczerze, że jego niezdecydowanie doprowadzało mnie do szewskiej pasji. Niejednokrotnie miałam ochotę najnormalniej w świecie dać mu z liścia i krzyknąć, żeby wziął się w garść, bo podobno to ON w tej historii ma jaja. Poza tym, że Marshall był dla mnie nieco denerwującą postacią, skrywał też ciekawą historię. Niezbyt udane dzieciństwo, a szczególnie ojciec, który wiecznie podkreślał, jak wielkim rozczarowaniem jest dla niego własny syn, doprowadziły Marshalla do ruiny już w wieku piętnastu lat. Właśnie wtedy Marshall popełnił błąd, którego nie umie sobie wybaczyć. Uważa się za potwora niezdolnego do szczęścia i dlatego nie wyobraża sobie związku z żadną kobietą.

Początkowo zakładałam, że historia potoczy się całkiem innym torem, więc fabuła miło mnie zaskoczyła. Po kilkudziesięciu stronach, na których Marshall i Sara bawili się w kotka i myszkę nie byłam pewna, czy dalszy ciąg tej historii będzie ciekawy. W chwili mojego zwątpienia pojawiła się jednak postać Emily i to ona sprawiła, że zaczęłam śledzić losy bohaterów z zapartym tchem.

Autorka wybrała narrację pierwszoosobową, którą sprawuje Marshall. Nie ukrywam, że byłam nieco zdziwiona tym faktem, ale z punktu widzenia całości mogę powiedzieć, że był to dobry wybór. Postacie zostały świetnie wykreowane i zgodnie z zamierzeniem wywołują w czytelniku morze emocie, choć nie zawsze pozytywnych. Tak umiejętne kierowanie uczuciami podczas lektury zasługuje na pochwałę.

Miłym dopełnieniem całości były momenty, w których do głosu dochodziły postacie drugoplanowe. Znajomy z pracy Marshalla, czyli Ash i jego żona Missy, to przykładne małżeństwo, które jednak również zmaga się z pewnymi problemami. Mają swoją historię i przysłowiowe "pięć minut", by zaistnieć. To para, która bardzo szybko wzbudziła moją sympatię i odegrała w całości dość znaczącą rolę.

Nie czytam wielu książek z gatunku New Adult, bo za nimi nie przepadam. Po kilku średnich tytułach, na które trafiłam, odpuściłam sobie ten gatunek. Jednak nie żałuję, że sięgnęłam po "Zapomnij o mnie". Zdecydowanie to jedna z najlepszych powieści tego gatunku, jakie czytałam. To historia trudna, momentami bardzo bolesna, ale też piękna. Pod pozorną schematycznością skrywa się opowieść o skomplikowanej miłości, trudnych życiowych wyborach oraz o godzeniu się z przeszłością. Natomiast samo zakończenie wprawi Was w osłupienie, a i niewykluczone, że uronicie kilka łez.

[Adres usunięty]

28-letni Marshall po tragicznych wydarzeniach w swoim życiu postanawia je całkowicie zmienić. Przeprowadza się do Nowego Jorku z myślą, że tam mu się wszystko ułoży. Ale czy na pewno? Czy nowe miejsce i nowi ludzie pozwolą mu zapomnieć o przeszłości? To chyba nie będzie takie proste zwłaszcza gdy w jego życiu pojawi się Sara- tajemnicza współlokatorka. Marshall chcąc się dowiedzieć jak najwięcej o dziewczynie trafia na takie wiadomości, które go dosłownie zwalają z nóg. Jak sobie z tym poradzi? Jak Sara wpłynie na Marshalla? Jak potoczą się ich losy? Czy jest im pisane szczęście? Musicie koniecznie przekonać się sami.

Książka mnie wciągnęła od pierwszych stron. Cały czas coś się dzieje. Autorka co chwila rzuca takie newsy, że aż szczęka opada. Jak dla mnie jedna z najlepszych powieści New Adult jakie miałam możliwość przeczytać. Akcja wartka, napięcie, miłość, destrukcyjna przeszłość, bolesne doświadczenia to coś co musi tworzyć dobrą powieść i tu zdecydowanie tak jest. A sam koniec no wow, w życiu bym się nie spodziewała takiego obrotu spraw. Kolejna mega bomba, która zaskakuje niesamowicie. Jak dla mnie książka jak najbardziej godna uwagi. A do tego bardzo podoba mi się styl autorki, więc sięgnę po inne jej powieści na pewno. Nie pozostaje mi nic innego jak tylko Polecić. :)

„Linia życia każdego człowieka wygląda jak wykres wzlotów i upadków. Niektórzy mają jednak wyjątkowo albo mniej, albo więcej szczęścia. Ja należałem do tej grupy ludzi, którzy właściwie zawsze mieli pod górkę. Pozornie się do tego przyzwyczaiłem, ale męczyło mnie to. Jedna chwila radości nie równoważyła kolejnych złych emocji i nieprzyjemnych wydarzeń. Starałem się nie myśleć o sobie jako o nieszczęśliwym człowieku, ale właśnie to określenie coraz częściej kołatało mi się po głowie. Poza tym wszystkim jednak wiedziałem, że nie jestem jedyny.”

Życie dwudziestoośmioletniego Marshalla to pasmo samych niepowodzeń i porażek. By zapomnieć o przeszłości, mężczyzna przeprowadza się do Nowego Jorku, by w tym wielkim mieście zacząć wszystko od nowa. Znajduje pracę na posterunku straży pożarnej i wynajmuje pokój u dwójki studentów. I w tym momencie zaczynają się jego kolejne problemy. Jedną z jego współlokatorek jest Sara, dziewczyna dziwna i tajemnicza. Pomiędzy tą dwójką bardzo szybko rodzi się pożądanie, a mężczyzna zakochuje się w młodej studentce. Jednak Sara ma swoje tajemnice, które niszczą ją od środka i ściągają na samo dno. Dziewczyna nie chce pomocy, a Shall wie, że związek z nią nie jest możliwy. Jednak jak wiemy serce to nie sługa i bardzo rzadko słucha rozumu. Na całe szczęście, a może i nieszczęście na jego drodze staje Emily, która także zawraca mu w głowie… Kogo wybierze Marshall? Słodką i kochaną Emily, czy może jednak toksyczną Sarę, którą pokochał całym swoim poranionym sercem? Tego już musicie dowiedzieć się już sami.

„Byliśmy z góry przegrani, a mimo to nadal chciałem walczyć”

„Zapomnij o mnie” to pierwsza książka Kasi, której nie czytałam wcześniej. Jak dobrze pamiętam miałam focha, o to, że pisze coś nowego, a nie kończy starych teksów. Zawzięłam się i postanowiłam, że przeczytam ją dopiero wtedy, gdy ukaże się w papierze i naprawdę nie wiedziałam, że będzie to tak szybko. Tak prawdę powiedziawszy, to cieszę się, że czekałam i mogłam poznać tę historię od razu w całości, bo emocje towarzyszące mi podczas lektury, były po prostu czasami miażdżące. Kasia bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła, bo historia Marshalla jest zupełnie inna, od tego, do czego mnie przyzwyczaiła. Jest bardziej delikatna, mniej wyuzdana i zdecydowanie mniej mroczna. Jak widać, nie tylko erotyki są mocną stroną Kasi, bo napisała genialną i niesamowitą powieść z gatunku New Adult. Kocham jej wszystkie książki, ale Zapomnij o mnie jest zdecydowanie najlepszą i najbardziej doszlifowaną historią, która wyszła spod jej pióra. Brawo Kasiu!

Fabuła książki kręci się wokół trójki bohaterów, Marshalla, Sary oraz Emily. Tym razem nie napiszę, że polubiłam ich wszystkich, bo niestety Sary nie dało się polubić. Już dawno nie miałam tak negatywnych emocji w stosunku do jakiegoś bohatera, ale Kasia ma smykałkę do tworzenia denerwujących i wkurzających postaci. Sara wzbudzała we mnie tak ogromną irytację, że od samego początku miałam ochotę ją zabić. Myślę, że gdybym miała taką możliwość, to wbiłabym jej nóż w serce i ręka by mi nawet nie zadrżała. Nawet gdy dotarłam na sam koniec książki i poznałam wszystko od jej strony, nie zmieniłam o niej zdania. Jeżeli zaś chodzi o Marshalla i Emily to ci bohaterowie zyskali moją sympatię. Marshall to taki bohater, który zaskarbi sobie niejedno kobiece serce. To mężczyzna poraniony z bolesną przeszłością, która go niszczy i mężczyzna czuje się przez nią gorszy. Dopiero Emily uświadamia mu, że jest dobrym i wartościowym człowiekiem i powinien raz na zawsze rozliczyć się z demonami przeszłości, bo dopiero, gdy to zrobi, będzie mógł ruszyć naprzód. Emily jest takim promykiem nadziei, to dziewczyna tak wspaniała, że aż trudno uwierzyć, że stworzyła ją Kasia. To naprawdę cudowna dziewczyna, która pokochała Marshalla takiego, jakim był. Była dla niego wsparciem i opoką w trudnych sytuacjach oraz nadzieją na lepsze jutro. Ale niestety była jeszcze Sara...

O Zapomnij o mnie, mogłabym rozwodzić się przez cały dzień, ale przecież nie o to chodzi w recenzjach. Moim zadaniem jest tylko zachęcenie Was do lektury tej książki, bo uważam, że naprawdę warto. Ta historia jest niczym emocjonalne tornado, które złamie niejedno serce. Wzrusza, chwyta za serce i dostarcza ogromu emocji. To książka pełna bólu, ale i nadziei na lepsze jutro. Zapewniam Was, że podczas lektury nie zabraknie Wam wrażeń, pojawią się łzy wzruszenia, a zakończenie poruszy Was do żywego.

To najlepsza książka, jaką przeczytałam w tym roku! Jestem z Ciebie dumna Kasiu!

Gorąco, gorąco polecam!

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu i Kasi.

Marshalla poznajemy w momencie, gdy wyjeżdża do Nowego Jorku, by rozpocząć nowy etap w swoim życiu, które nie było do tej pory najłatwiejsze. Los nie szczędził mu ciosów, co odbiło się na jego charakterze. Zbuntowany i nieokrzesany chłopak wyrasta na agresywnego mężczyznę. Szczególnie jedno wydarzenie z mrocznej przeszłości nie daje mu spokoju i sprawia, ze nie wierzy w sens życia.

W wielkim mieście trafia do mieszkania studenckiego pewnego rodzeństwa, gdzie poznaje Sarę. Dziewczyna, która zaintrygowała go od początku nie jest jednak dobrym połączeniem z jego osobowością i czym niebawem ma się przekonać. Rośnie między nimi zakazane uczucie, pełne sprzeczności. Zarówno goryczy jak i namiętności z którym walczą oboje.

.

"Nikt nie nauczył mnie, jak kochać kogoś, z kim łączy cie wszystko, a dzieli cały świat."

.

Kiedy wydaje się, że już wszytko stracone, na horyzoncie pojawia się Emily. Dziewczyna zupełnie odmienna od Sary, bezpieczna przystań dla jego serca.

Kogo wybierze chłopak i czy będzie to łatwa droga? Jakie jeszcze niespodzianki szykuje mu los?

📚

Kasia przekazuje nam historię o trudach życia młodego człowieka. O tym jak jedno wydarzenie może mieć wpływ na dalsze życie, zaburza funkcjonowanie i poczucie własnej wartości. Dodatkowo jest to powieść o miłości w wielu jej odsłonach. Miłości bezwarunkowej, jakiej powinno doświadczać dziecko od rodzica, ale w tym przypadki niespełnionej. O miłości zakazanej, destrukcyjnej, pełnej bólu i braku nadziei. W końcu o miłości bezpiecznej i ciepłej, podtrzymującej na duchu, dzięki której patrzy się z nadzieją w przyszłość.

Jest to romans, z elementami erotyku , bo opisy namiętnych scen również tutaj znajdziemy, jednak całość ma przesłanie i głębię, dzięki której historia na pewno pozostanie w pamięci.

..."Kocham cię tak,że sama myśl,iż mógłbym cię stracić,doprowadza mnie do rozpaczy. Myślę o tobie,gdy się budzę i kiedy zasypiam. Każde miejsce,w którym byliśmy razem,kojarzy mi się z tobą. Każdy zapach. Zapach morza już na zawsze pozostanie twoim zapachem, woń Versace Crystal będzie należał do ciebie...."

💮

Marco Antinelli to przystojny,młody i bogaty facet,który może mieć każdą dziewczynę. Potrafił czerpać co najlepsze z życia za młodu. Narkotyki,alkohol i panienki to było jak uzależnienie do czasu ,kiedy poznaje Ginę Serano. Wszystko momentalnie się zmienia. Gina i Marco zostają parą. Wszystko układało się wspaniale,lecz pewien incydent zmienił życie Marco w koszmar. Najpierw bankructwo firmy ojca, później jego śmierć, odsunięcie się przyjaciół,aż w końcu odejście jego dziewczyny. Nic innego mu nie pozostało jak wyjechać i żyć na nowo. Po latach dorobił się fortuny i postanawia zemścić się na ludziach,przez których cierpiał ,a zwłaszcza na Ginie.

💮

Gina Serano to piękna i niezbyt zamożna dziewczyna. Poprzez ciężką pracę jej ojca mogła wyjechać na studia. Ojciec bardzo wspierał córkę do czasu jego choroby. Kiedy zachorował musiała wrócić by zaopiekować się rodziną. Wtedy zaczęła się jej miłosna przygoda z Marco. Zostali parą , którą łączyła gorąca namiętność. Po śmierci ojca Marco musiała go zostawić. Ale czy aby na pewno? Co tak na prawdę wydarzyło się w życiu Giny ,gdy w tak bolesnym momencie zostawiła Marco? Co nią kierowało? I co zrobi gdy Marco wróci do Montobello? I czy powiedzenie"Stara miłość nie rdzewieje"w ich przypadku się sprawdzi?

💮

Książka opowiada o gorącej namiętności ,prawdziwej miłości,zdradzie ,rozczarowaniu i zemście. Zauważyłam też nie tylko ,że to powieść dosyć mocno erotyczna ,ale także włączone w nią są wątki kryminalne. Kto zabił jego ojca? Ta zagadka bardzo mną wstrząsnęła. Każda strona zawiera dużo scen intymnych i nie kiedy dosyć wulgarnych i mrocznych. Fabuła jest na prawdę dobrze napisana,szybko i przyjemnie się czyta ,a dialogi są dobrze dobrane. Możecie odczuwać dużo pozytywnych emocji jak i tych negatywnych.Bohaterowie niezwykle dobrze wykreowani dzięki czemu można wczuć się w ich rolę i odczuwać wraz z nimi te wszystkie emocje. Rozdziały są krótkie ,ale za to zawierają dużo szczegółów z życia naszych bohaterów. Dzięki temu możemy dowiedzieć się co wydarzyło przed rozstaniem Marco i Giny jak i po. Nie sądziłam ,że debiuty naszych pisarzy mogą być tak dobre,a wręcz znakomite. Jestem zachwycona tą książką. Gratuluję autorce jej bogatej wyobraźni i to jak dobrze potrafiła opisać bohaterów i ich przygody. To co się dzieje w książce po prostu mną wstrząsnęło jak i zaintrygowało i całkowicie zmieniło. Jeżeli szukacie książki,która rozgrzeje każdy zakamarek waszego ciała i umysłu to musicie koniecznie ją przeczytać! Polecam

Kolejny udany debiut. Książka wciąga, przykuwa uwagę, czytanie było dużą przyjemnością.

"Dzika, niepohamowana żądza dopadała ich niekiedy w dziwnych miejscach i sytuacjach. Byli jak narkomani".

Głównym bohaterem jest Marco Antonelli, poznajemy go w momencie, gdy ponownie po latach, stał się bogaczem i pała żądzą zemsty. Chce się zemścić na ludziach, którzy jemu i jego rodzinie wyrządzili wiele zła. Marco snuje swą opowieść, często wraca do przeszłości. Widzimy go jako młodego chłopaka. Jego ojciec był wtedy bardzo zamożnym człowiekiem. Ma przyjaciół, używa życia na wszystkie możliwe sposoby. W pewnym momencie zakochuje się z wzajemnością. Jego ukochana to Gina Serano, piękna, zmysłowa, urocza dziewczyna. Ich miłość jest bardzo burzliwa i gwałtowna. Towarzyszą jej częste wybuchy zazdrości, kłótni i gorący seks. Jego ojciec bankrutuje, wkrótce popełnia samobójstwo, a Gina go zostawia. Jego świat w jednej chwili rozpada się jak domek z kart. Nic już nie będzie takie samo. Czy Marco podniesie się po takim ciosie? Lata płyną a ON wciąż nie potrafi zapomnieć o Ginie. Nie potrafi związać się z żadną inną kobietą na dłużej, a ma ich dużo, bardzo dużo.

Nie jest to typowy erotyk, ta książka dała mi o wiele więcej. Znajdziemy tu całkiem sporo dobrej obyczajówki i wątki sensacyjne. Jest to opowieść nasycona prawdziwą miłością, taką, która zdarza się raz na całe życie. Żądza, która zasłania wszystko inne, nie daje o sobie zapomnieć. Namiętność, która spala, pobudza zmysły i ciągle jej mało. Sceny erotyczne są obecne w całej opowieści. Pani Roma ukazała je w całej okazałości, bez zahamowań, mocno, dosadnie, pikantnie, momentami brutalnie. Ta miłość jest pełna pożądania, uniesień, jest zaborcza i zachłanna. Ale i bardzo bolesna, zdradzona, pozbawiona złudzeń. Jakie to wszystko pokomplikowane. Bo czy można kogoś, od tak wyrzucić z serca, zapomnieć?

Jest to historia bardzo złożona, momentami romantyczna, bolesna i smutna. Bywały również chwile nerwowego napięcia i oczekiwania na to co nam jeszcze zgotuje autorka. Bardzo mi się podobała, przeczytałam z dużą przyjemnością. Dostarczyła mi wielu emocji, była to ciekawa wędrówka w głąb ludzkiego serca. Serca, które pokochało raz na całe życie. Polecam :)

Tatiasza i jej książki :)

Przed Wami 320 stron, które rozgrzeją umysł do czerwoności. Autorka zaprasza

czytelnika w intymny świat głównego bohatera, który co rusz na nowo

przeżywa i wspomina swoje erotyczne uniesienia, robi się naprawdę

gorąco i jeśli ktoś nie czytał takiej pełnej erotyzmu lektury, to z

początku może być zszokowany (ja również ...)

Gdy już przywykłam odrobinę do tego stylu pisania, tematu, który

wciąż mimo wszystko stanowi obyczajowe tabu, to lektura mnie wciągnęła

i jeszcze nieraz miałam wypieki na twarzy.

Tytuł ZAPOMNIJ O MNIE jest tutaj w zupełności adekwatny, gdyż główny

bohater po rozstaniu z ukochaną wciąż próbuje o niej zapomnieć i gdy

poznajemy jego ścieżkę w poszukiwaniu kolejnej partnerki, to

rzeczywiście szczęścia i miłości tam nie ma, bo wciąż w głowie tlą

się wspomnienia, które czytelnik z każdą stroną także poznaje i się

dziwi, a może i nie, że ktoś tak mocno mógł utkwić w pamięci, że

żądza i cielesne uzależnienie mają aż taką siłę ...

Książka przeplata kilka wątków, jest teraźniejszość, gdy Marco

powraca wraz Evą, swoją kuzynką, która udaje jego żonę, do

miasteczka, by zawładnąć firmą dawnego przyjaciela, a właściwie

rywala, no i spotkać się z Giną, dawną miłością, obsesją ... Jest

też przeszłość, gdzie wraz z Marco wracamy do wspomnień, które aż

kipią od erotyzmu, gdzie poznajemy kolejne jego znajomości, nieraz aż

nie do pojęcia, że seks ma aż tyle odmian ...

Czy ludzie są aż tak uzależnienie od seksu, czy odkrycie własnych

pragnień daje wyzwolenie?

Czy zawsze tylko ponętna kobieta wzbudza pożądanie? Czy tylko sypialnia

jest miejscem na uprawianie seksu i ile osób może w tym uczestniczyć?

Emocje, emocje i nieraz trzeba przerwać lekturę, bo niekiedy aż za mocno

jest przesiąknięta dziwnymi upodobaniami niektórych ...

Marco i Gina - którego z tych bohaterów można obdarzyć sympatią?

Co z tego wyniknie, czy dawne uczucia przeminą, czy też w końcu Marco i

Gina będą szczęśliwi? Czy wyjaśni się tajemnica, dlaczego Gina go

kiedyś rzuciła i czy tylko chodziło o pieniądze, które stracił?

Te i inne pytania zada sobie także czytelnik, odkrywając powoli wszystkie

zawiłości z historii życia Marco i Giny. Dowie się też jak łatwo i

zarazem trudno jest robić interesy, by znów na nowo żyć na wyższym

poziomie.

Uczucia, pożądanie, rozmowa a właściwie jej brak, niepotrzebne

tajemnice to wszystko

ukazane w tej opowieści podsyca ciekawość czytelnika, co też takiego

się wydarzyło i

co się wydarzy lub co by było gdyby?

Czy ludzie są tylko dobrzy czy tylko źli? Czy uleganie innym to dobry

wybór?

Książka wywarła na mnie ogromne wrażenie pod każdym względem,

ukazała jak dla mnie trochę inny świat, gdzie rządzi seks, pieniądze,

ale także ukazała wartości życia, czyli szczęście, miłość,

których

niestety nie jest tak łatwo zdobyć, no i potem je utrzymać ...

W tej całej lekturze znając mężczyzn dziwić może jedno, że to

mężczyzna jest tym, co tak bardzo wszystko rozpamiętuje, tak mocno

przeżywa, no chyba, że to podnosi jego ego, ale z opisów tych

wspomnień, mimo, że przesiąkniętych dużą dozą erotyzmu, można

wysnuć wnioski, że mimo wszystko w Marco są jakieś uczucia, bo choć

seks był dla niego jakąś siłą napędową w życiu, to w pewnych

momentach jednak zastanawia się

nad niektórym sposobem postępowania danych osób a także i swoim ...

Polecam, szczególnie osobom, które lubią zawitać do świata erotyki, no

i oddać się lekturze,

która ich wciągnie, gdzie coś się dzieje, na pewno nie wieje nudą, nie

tylko w sypialni ...

Chcecie poznać czyjeś tak głębokie sekrety? Lubicie odkrywać niekiedy

mroczne tajemnice?

To ta lektura jest dla Was!

Powiem Wam szczerze, że historia w Zapomnij o mnie bardzo mnie zaskoczyła, oczywiście w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Ta książka jest inna od pozostałych powieści napisanych przez tę autorkę, jednak nadal można odnaleźć w niej pazur charakterystyczny dla Kasi. W Zapomnij o mnie nie mogło zabraknąć szemranych typków, irytującej głównej bohaterki oraz przekochanego głównego bohatera. No i oczywiście musiał się też pojawić jakiś dramat. W końcu Haner to KRÓLOWA DRAMATÓW, więc jak mogłoby tego zabraknąć w Zapomnij o mnie?? No hello!!

Zauważyłam też, że Kasia uwielbia poruszać w swoich książkach tematy mroczne, które często wzbudzają kontrowersje. Jestem też świadoma tego, że niektóre osoby mogą je odebrać jako niesmaczne. Dla mnie w Zapomnij o mnie takim wątkiem jest historia Sary. Tylko, że ja doskonale zdaję z tego sprawę, czego mogę się spodziewać akurat po tej autorce. Natomiast, jeżeli ktoś rozpoczyna dopiero przygodę z książkami Kasi Haner to może być w ogromnym szoku.

Nie wiem też, jak to się dzieję, ale mam straszną słabość do męskich bohaterów wykreowany przez Kasię. Zachwycałam się już Sedem z Na szczycie, uzależniłam się od Adama z Morfeusza i twierdziłam, że Marcus z serii Mafijnej to mój kolejny książkowy mąż. Jednak kiedy poznałam Marshalla wszystko się zmieniło. Nadal uwielbiam wyżej wymienionych mężczyzn, ale niestety Shall zdetronizował ich wszystkich. Boziu, ile ja bym dała aby spotkać tak fajnego faceta w rzeczywistości.

W Zapomnij o mnie podobało mi się wiele rzeczy. Przede wszystkim fajne jest to, że cała historia jest opisana z perspektywy głównego bohatera, bo tak naprawdę zaczynają mnie już nudzić książki, gdzie narracje prowadzi główna bohaterka. Czasem też warto poczytać, co czuje i myśli facet w pewnych sytuacjach. Uważam, że Kasia idealnie to odzwierciedliła w tej książce. Niewątpliwie plusem Zapomnij o mnie są też fantastyczne zwroty akcji, które potrafią zaskoczyć czytelnika, bo niektórych rzeczy nie można było przewidzieć.

Historia Marshalla pokazuje, że ludzie z nieciekawą przeszłością też mogą się nawrócić, ale jest to trudne, ponieważ społeczeństwo bardzo często nie chce dać im drugiej szansy. Dlatego czasem jest łatwiej takim osobom zacząć od nowa z czystą kartką, w innym miejscu, tak jak to zrobił Shall. Jednak nie każdy potrafi się na to zdecydować, ale warto czasami podjąć ryzyko i dać sobie szansę na normalne życie.

Według mnie tę książkę należy przeczytać.

Pełna wersja recenzji na: [Adres usunięty]

Marshall ma 28 lat, przeprowadza się do Nowego Jorku by odciąć się od przeszłości. Ze względu na to, że jest w ciężkiej sytuacji materialnej, wynajmuje mieszkanie z parą studentów - Sarą i Mattem. Znajduje też pracę i stara się unikać kłopotów. Wszystko idzie zgodnie z planem, wszystko zapowiada nowy start w życiu bohatera.

Jednak szybko okazuje się, że Sara to dziewczyna, której trudno się oprzeć. Wdają się w romans, bohater wierzy, że to może być początek pięknego związku, jednak czar pryska gdy okazuje się, że dziewczyna na co dzień prowadzi niebezpieczną grę i z każdym dniem jej życie przypomina jeszcze większy koszmar. Marshall ma zamiar jej pomóc...

Autorka słynie ze stwarzania piekła bohaterom. Tak stało się i tym razem. Historia jest przepełniona dramatem i bólem. Marshall ma za sobą ciężką przeszłość, kiedy wydaje się, że wszystko już zaczyna iść po jego myśli, to nagle spotyka Sarę, która wszystko zaczyna psuć, oczywiście nie umyślnie... Dziewczyna jest młoda, a jej życie też nie należy do najpiękniejszych. Przechodzi istne piekło, chociaż na pierwszy rzut oka tego nie widać... Zakochują się w sobie, mimo, że nie powinni. Jest to niebezpieczne dla obojga...

Historia jest wciągająca, właściwie już od pierwszych stron zaczyna się coś dziać. Z pewnością nie ma miejsca na nudę i przewidywalność. Miałam sporo teorii, a żadna się nie sprawdziła... Wow! Totalna miazga... A zakończenie? Zaskakujące i wywołujące smutek. Rzadko emocjonuję się tragediami bohaterów, a teraz właśnie tak było. Straszliwie przeżywałam całą historię i czasami byłam o krok od łez!

Podsumowując, jest to jedna z najlepszych książek jakie czytałam. Wywołała we mnie ogrom emocji. Miło spędziłam czas z historią tych bohaterów, wczuwałam się w nią niesamowicie.

Myślę, że warto sięgnąć po tę powieść, ja z całego serca polecam :)

[Adres usunięty]

Przeprowadzka do Nowego Jorku jest dla 28-letniego Marshalla szansą na odcięcie się od dawnego życia i błędów, które popełniał w młodości. Nowa praca, nowe miejsce, nowe życie. Kiedy Marshall dowiaduje się, że para studentów szuka współlokatora, nie zastanawia się długo i w ten sposób poznaje piękną Sarę. Dziewczyny nie odstraszają tatuaże i groźny wygląd Marshalla, wręcz przeciwnie, zaczyna go prowokować i budzić w nim uczucia, których nie wzbudziła w nim dotąd żadna kobieta. Okazuje się jednak, że Sara skrywa wiele sekretów i że wkrótce wciągnie Marshalla w niebezpieczną grę.

Marshall to bohater, który jest pełen sprzeczności. Z jednej strony to prawdziwy mężczyzna, twardy i taki, który dostaje to, czego chce, trochę taki typ „złego chłopca”. Z drugiej są momenty, gdzie bardzo się nad sobą użala, rozdrapuje stare rany, rozpamiętuje swoją nieciekawą przeszłość. Może miało to na celu pokazanie jego drugiej, wrażliwej strony osobowości? Tego nie rozgryzłam, ale Marshall niekiedy zachowuje się jak przysłowiowe ciepłe kluchy. Do pionu stawia go pewna osoba, którą jestem pewna, polubicie tak jak ja. Nie będę zdradała o kogo chodzi, ponieważ została pomnięta w opisie.  Przeczytacie, to się dowiecie o kim myślę :) Sara jest bohaterką samą w sobie trudną, ponieważ tkwi w toksycznym związku, jest wykorzystywana i poniżana przez partnera, ale nie chce się z nim rozstać ani nie pozwala sobie pomóc. Mimo tego mnie ciężko ją było darzyć sympatią, nawet wtedy, kiedy poznałam jej historię prawdziwą historię. Było w niej coś odpychającego, to manipulantka i przez większość powieści ja tak ją odbierałam.

W „Zapomnij o mnie” znajdziemy wątki, które na pewno nie pozostawią nas obojętnymi, relacje rodzinne, które ciężko naprawić, bezwarunkowa przyjaźń i miłość. To również powieść o dawaniu sobie drugiej szansy, o próbie naprawienia błędów, rozliczeniu się z przeszłością tak, by dać szansę przyszłości. W powieści Kate Haner nie brakuje emocji, ona wręcz nimi kipi. Autorka znana jest jako „królowa dramatu” i jej bohaterów osobiste dramaty nie omijają. „Zapomnij o mnie” z dotychczasowych książek Kate Haner, jest jej najlepszą powieścią. Nie ma w niej powtórzeń, które pojawiały się w „Zakazanym układzie”, ciekawym zabiegiem jest narracja poprowadzona tylko z męskiego punktu widzenia. Spójna i dobrze prowadzona fabuła, tajemnice, które skrywają bohaterowie, zwroty w biegu wydarzeń, a także odważne i pikantne sceny, sprawiają, że książka wciąga. Czytałam ją z przyjemnością :)

Fani Kate Haner oraz gatunku new adult będą zachwyceni, choć przyznam szczerze, że i mnie autorka tą książka do siebie przekonała. „Zapomnij o mnie” polecam, nie zawiedziecie się :)

Marshall to młody mężczyzna o ciężkiej przeszłości. Jego dzieciństwo ani późniejsze życie nie było łatwe, a ON stale wpadał w nowe kłopoty. Przeprowadzka do Nowego Jorku miała go zmienić, chciał rozpocząć nowy rozdział i spróbować odnaleźć szczęście. Udaje mu się zamieszkać z Sarą oraz Mattem, rodzeństwem studentów. Shall szybko orientuje się, że Sara wywołuje w nim szereg różnych emocji i chce poznać ją bliżej. Jak się jednak okazuje, nie tylko Marshall ma mroczną i problematyczną przeszłość - Sara również skrywa w sobie wiele demonów. Nie potrafi się od nich uwolnić, stały się one jej życiem, jednak całkowicie niedostępnym dla innych - to jest wyłącznie jej problem i tak jak Shall, stawia wokół siebie mury nie do przejścia. Nagle w życiu mężczyzny zupełnym przypadkiem pojawia się Emily. Co teraz? Czy Marshall poradzi sobie ze swoimi demonami przeszłości? Czy uda mu się pomóc Sarze? Która z kobiet jest mu pisana? Oraz czy Shall uwierzy. że ON również zasługuje na szczęście?

Pierwszą rzeczą, na jaką zwróciłam uwagę od razu po otworzeniu książki była narracja z męskiego punktu widzenia. Całą opowieść czytelnik obserwuje oczami Marshalla, poznaje jego przemyślenia oraz myśli kotłujące się w jego głowie. Autorka w perfekcyjny sposób pokazała także uczuciowość owego bohatera, jego problemy i serce, które niejednokrotnie zostało złamane. Pomimo jego hardości i zewnętrznej siły, wewnątrz jest cierpiącym i potrzebującym wsparcia i miłości mężczyzną. Jego wywody nie są przesadzone ani zbyt rozwlekłe, niemniej jednak autorka przekazała jego uczucia krótko, lecz niezwykle konkretnie i dosadnie, co bardzo mi się spodobało. W powieści jedynie jeden rozdział przedstawiony jest z punktu widzenie bohaterki, jednak jest to rozdział zakańczający, bez którego cała historia nie miałaby tak szokującego finału.

"Wybudowałem wokół siebie mur, który zaczął mnie przytłaczać. Czułem jego ciężar i chłód. Chłód zimnej nasiąkniętej nienawiścią cegły, która zamiast się kruszyć, rosła w siłę. Błądziłem. Szukałem światła, ale nie było wokół mnie osób, które przeprowadziłyby mnie przez gęstą mgłę. Byłem sam. Zupełnie sam."

Powieść "Zapomnij o mnie" zaliczana jest do gatunku new adult, jednak uważam, że jest to książka niezwykle dojrzała i boryka się z naprawdę poważnymi problemami, których bohaterowie doświadczają. Autorka porusza w niej chwilami ciężkie tematy i problematyczne sytuacje, jednak również dzięki temu książka ta jest tak bardzo emocjonalna i nie pozwala się odłożyć nawet na chwilę. Bohaterowie wykreowani zostali idealnie do swoich ról, nie są przesadzeni ani nierealistyczni. Nie są również w żadnym wypadku płytcy, a ich emocje i wewnętrzne rozterki trzymają czytelnika w napięciu. Z jednej strony chciałam, aby ta opowieść jak najszybciej się skończyła, bo tak bardzo chciałam już poznać zakończenie i dowiedzieć, jak cała ta historia się rozwinie - z drugiej strony jednak nie chciałam jej końca i starałam się delektować każdym rozdziałem i wczuwać się w panujący w nich klimat.

Uważam, że książka "Zapomnij o mnie" była na swój sposób piękna. To opowieść o walce o siebie, o odzyskiwaniu wiary, pokonywaniu uprzedzeń oraz godzeniu się z przeszłością. To całkowicie nowy start, który bohaterom może przynieść dosłownie wszystko. Akcja powieści była świetnie rozłożona, a niektóre rozdziały nie pozwały na spokojny oddech. Bardzo wczułam się w tę historię i wbrew tytułowi - długo o niej nie zapomnę. Tej książce należy się miejsce w czołówce moich ulubionych i najbardziej emocjonujących dla mnie powieści. Była niezwykła, wzruszająca, pouczająca i szokująca. Zakończenia, jakie zaserwowała Kasia Haner, w ogóle się nie spodziewałam... i do tej pory nie mogę uwierzyć, że stało się właśnie tak. To było moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki, jednak z całą pewnością wkrótce nadrobię poprzednie tytuły. Zachęcam do lektury, bo powieść ta jest bardzo emocjonalna i na swój sposób piękna. Dodatkowo, na samym końcu książki wklejona została playlista, która idealnie sprawdza się podczas czytania.

“Wyjeżdżałem stąd pokonany i sponiewierany. Już czas, by ci, którzy się do tego przyczynili zapłacili mi za to”.

Marco ma wszystko. Bogatego ojca, przyjaciół i wspaniałą dziewczynę, Ginę. Pewnego dnia jego ojciec bankrutuje i popełnia samobójstwo, a przyjaciele Marco odwracają się od niego. Narzeczona porzuca go, aby związać się z jego kolegą. Po latach Marco staje się znów zamożnym człowiekiem i powraca do rodzinnego miasteczka, żeby rozliczyć się z przeszłością.

Niestety, “Zapomnij o mnie” nie zrobiło na mnie takiego wrażenia jakbym chciała. Powiem więcej, od pierwszych stron trochę się przestraszyłam, że to będzie erotyk, bez fabuły. Jednak nie było tak źle. “Zapomnij o mnie” to historia Marco, zakochanego chłopaka, który w jednym momencie stracił wszystko narzeczoną, ojca i pieniądze. Przez wiele lat uważał, że Gina zostawiła go tylko dlatego, że został bankrutem. Ale czy to prawda? Mężczyzna przyjeżdżając do rodzinnej miejscowości pragnie odkryć, co się tak naprawdę stało i jaka tajemnica kryje się za śmiercią ojca i odejściem Giny. Podsumowując, nie było bardzo źle. “Zapomnij o mnie” to romans z elementami erotyku i z porywającą tajemnicą. Jeśli lubicie ten gatunek to na pewno wam się spodoba.

“Związek z nią był jedynym, na czym mu zależało w życiu, które tak nagle przewróciło mu się do góry nogami”.

I[Adres usunięty]

Erotyki w świecie czytelniczym to dość specyficzna forma literatury i bardzo wymagająca od pisarza. W końcu napisać dobry erotyk mogę porównać jedynie do skoku na bungee bez dodatkowego zabezpieczenia – albo się uda albo nie. I pani Roma zrobiła coś niesamowitego – napisała doskonały erotyk, który nie jest powieleniem dotychczasowo spotykanych przeze mnie historii.

Marco kiedyś miał wszystko – bogactwo, piękno i czego tylko dusza zapragnie. Niestety los jest przewrotny i właśnie to wszystko mu odebrał. Po latach powraca do miejsca swojego młodzieńczego życia i pragnie zemsty. Zemsty okrutnej i dotkliwej, która zmieni życie wielu osób. Historia, którą zaserwowała mi autorka powaliła mnie na kolana! I nie tylko przesyceniem pożądania, namiętności i emocji. Fabuła, która jest spójna, a ma doskonale dopasowane ze scenami erotycznymi naprawdę nadaje się „na medal”. Mimo, że wszystko dzieje się dość szybko, a opowieść, którą snuje nasz bohater przepleciona jest powrotami do przeszłości, nie pozostawi w nas niesmaku czy też uczucia, ze czegokolwiek brakło. W gwoli jasności ta książka to porządna historia o miłości, która ewidentnie trafia się raz na całe życie. Opowieść, która porusza do cna, bo przecież nie tylko pozytywne aspekty życia są tu poruszone. Nie zapominajmy o nienawiści, zemście i bólu, którego tu równie pełno co erotyki. Debiut pani Nowicz to naprawdę dobra literatura, chodź faktycznie nie dla każdego.

Reasumując: jak na moje oko to kolejna dobra książka tego roku! Chętnie się za nią wzięłam i chętnie dałam porwać się namiętnej historii przepełnionej uczuciowym rollercoasterem!

Marco to bogaty, a w dodatku przystojny Włoch, który ma wszystko o czym mógłby tylko zamarzyć. Młodość pełna luksusowych samochodów, imprez, przyjaciół, a do tego piękna dziewczyna, która totalnie zawróciła mu w głowie. Aż pewnego dnia dochodzi do tragedii i życie bohatera rozpada się niczym domek z kart. Jego ojciec popełnia samobójstwo, zostawiając syna z niczym, gdyż zbankrutowali, przyjaciele, którzy byli tacy wspaniali odsuwają się od niego, a dziewczyna, za którą szalał i która wydawałoby się szalała za nim zostawia go, dla jego kumpla. Marco załamany wydarzeniami wyjeżdża. Jednak nie ma zamiaru tak tego wszystkiego zostawić i piętnaście lat później, kiedy znów jest bogatym człowiekiem, postanawia wrócić do rodzinnego miasta i zmierzyć się z przeszłością. Zamierza odkryć prawdę o ojcu, o sobie, ale przede wszystkim o kobiecie, która z dnia na dzień go porzuciła. Marco planuje zemstę na ludziach, którzy tak wiele złego mu wyrządzili, jednak czy będzie w stanie tego dokonać, kiedy przeszłość zmiesza się z teraźniejszością, a uczucia tak długo wypierane znów odżyją?

"Zapomnij o mnie" to książka przepełniona namiętnością, miłością, ale również tajemnicami i bólem. Ciekawy pomysł na historię, którą bardzo przyjemnie się czytało, a z każdą kolejną stroną wciągała coraz bardziej. Bohaterowie między, którymi tak bardzo iskrzyło i którzy wiele dla siebie poświęcili. Książka pełna seksu, czasami brutalności, ale również wielkiego uczucia, które było w stanie przetrwać wiele lat, mimo niemożności bycia z drugą osobą. Historia, która pokazuje, że mimo zapewnień i wielkich planów na zemstę człowiek czasami zapomina o uczuciach i o tym, że zawsze odzywają się w najmniej spodziewanym momencie. O tym, że nie zawsze wszystko jest takie jak mogłoby się wydawać, a czasami nie można powiedzieć wszystkiego, by móc ochronić drugą osobę. Lektura, w której przeszłość miesza się z teraźniejszością, a przyszłość nie maluje się w kolorowych barwach, jednak jak to los, lubi płatać figle i jeszcze wszystko może się zmienić. Książka przepełniona emocjami i sprawiająca, że trudno ją odłożyć. Polecam.

Marco ma wszystko. Władzę, dom, pieniądze, i ją - miłość swojego życia, Ginę. Oboje bardzo szczerze i otwarcie myślą o swojej przyszłości. Jednak idealne plany pewnego dnia lęgną w gruzach. Zaczyna się od samobójstwa ojca Marco, spowodowanego jego bankructwem. Każda osoba, na jaką mógł liczyć odchodzi bezpowrotnie, nawet Ona. Gina Serano odchodzi do przyjaciela Marco i wychodzi za niego za mąż. Dosłownie prawdziwy kop od życia.

Marco z czasem odbija się od dna. Zakłada własny biznes i pnie się po szczeblach kariery i bogactwa. Wraca do miejsca, gdzie wszystko się skończyło, by zacząć na nowo i dać jej popalić. Jego plan jest iście "diabelski". Zrobi wszystko, by ponownie rozkochać w sobie Ginę, tylko po to by później rzucić go w sposób jaki ona rzuciła jego.

Myślicie, że plan się uda?

Dlaczego Gina nagle odeszła od Marca?

Pomiędzy zawirowaniami namiętnej i ostrej miłości, kryje się tajemnica, która zwali cię z nóg.

Wow! Nie spodziewałam się, że "Zapomnij o mnie" będzie tak świetną książką! To bardzo ostra, namiętna, niebezpieczna i zaskakująca pozycja. Odniosłam wrażenie, że z każdym rozdziałem moje usta otwierały się coraz szerzej ze zdziwienia i zaskoczenia. Mroczna tajemnica jaka wisiała nad rodziną Antonelli przez lata zwali was z nóg. Powieść ta, jest idealnym przykładem tego, do czego jest zdolny człowiek, by się zemścić - w obie strony.

Polecam gorąco!

Ta książka już od pierwszych stron wciąga w świat seksu, miłości, pożądania i bogactwa. Akcja podzielona jest na to co było kiedyś i na to jest teraz. Bardzo fajnie jest właśnie to pomieszane - retrospekcje głównego bohatera są w punkt.

Poznajemy Marco Antonelli'ego jako młodego chłopaka. Chłopaka, w którym szaleją hormony. Od wczesnych lat zasmakowywuje się w świecie dorosłych. Prowadzi hulaszczy tryb życia.

"Szybkie samochody, szybkie jachty i szybki seks."

To było właśnie piętnaście lat temu. W tamtym okresie najważniejsze były kobiety i dawanie sobie ujścia szalejących hormonów. Nie ważne, ze to były dziewczyny na raz. Dziewczyny, kobiety, mężatki - dosłownie brał wszystko co tylko rozkładało przed nim nogi. Brutalne? Nieczułe? Ale właśnie za takiego macho uchodził.

Do czasu, gdy po dłuższej nieobecności ponownie w Montobello zjawia się Gina.

"Uczucie do Giny było jak przekleństwo, jak garb, który zrasta się z człowiekiem i nie można się go pozbyć. Wryła się w jego głowę, serce i duszę tak skutecznie, ze pewnego dnia postanowił przestać z tym walczyć. Kochał Ginę i nic nie mógł na to poradzić."

Pomyślelibyście, że w końcu się ustatkuje i uspokoi skoro się zakochał? Pewnie tak by było, gdyby nie bankructwo i tajemnicza śmierć jego ojca. A gwoździem do trumny było odejście Giny do innego - jego kumpla, który staje się wrogiem.

Poczuł się jakby mu ktoś wyrwał serce. Wyjeżdża z Montobello i wyrusza w świat. W świat pasji, pożądania, seksu. Wszystko co robi ma związek z Gina - by zagłuszyć serce i skutecznie wybić ja sobie z głowy. No a do kompletu pragnie zemsty. Własnie dlatego przez tych piętnaście lat pnie się do góry, staje się znowu bogaczem.

Staje się na powrót dawnym Marco. Liczy się dla niego tylko seks, kobiety, pożądanie. Długo to trwa.

Ale w końcu...

Nastaje ten długo wypatrywany dzień - powraca. Powraca by zmierzyć się z przeszłością. I już nic nigdy nie będzie takie same.

"Wrócił po piętnastu latach i nagle nic, co wydawało się takie oczywiste, nie było już takie."

Ale czy aby na pewno to co zapamiętał i to, co wie do tej pory jest głównym jego celem? O co mu tak naprawdę chodzi? A co z tym wszystkim ma wspólnego Fabio, brat Giny? Czysta zemsta? Odegranie się na mężu Giny? Nawet nie przypuszcza, ze wkładając kij w to mrowisko jego serce zostanie rozdarte na strzępy. Prawda okaże się bolesna, a droga do niej wyboista i z dziurami. Będzie musiał dobrze się trzymać aby z niej nie wypaść. A może lepiej byłoby zboczyć z kursu, zostawić to wszystko swojemu biegowi i najzwyczajniej w świecie zapomnieć?

Historia kochanków stworzona przez autorkę do złudzenia przypomina ni historie Romeo i Julii. Walkę rodzin o gotówkę także. Pazerność dla jednego a dla drugiego rodzina. Autorka doskonale przedstawiła nam emocje, jakie miotały głównym bohaterem. Bez problemu odnalazłam się w jego świecie. Niektóre słowa, określenia bywały okrutne ale właśnie taki był świat Marco. Mrok otulał jego serce i nie dawał dojść do niego słońcu.

Dodatkowym plusem w tej historii jest fakt, że zagadkowa śmierć ojca głównego bohatera tez zbiera swoje żniwa. A prawda będzie zaskakująca niczym fajerwerki w nowy rok.

Jednak Włosi i "włoska mafia" przynajmniej mi od razu stają przed oczyma, łączą się. W romansie z mroczną historią w tle.

Książka do samego końca trzyma w stopniowanym napięciu. Z każdą przekręcaną kartka krok za krokiem zagłębiamy się w historie głównych bohaterów.

Jedyne co mi troszkę przeszkadzało to przydługie opisy. Fakt, że bardzo dużo wnosiły od fabuły. Ale dla mnie było troszkę przez to nudnawo. Nie było takich uniesień i porywów. Wszystko działo się na spokojnie. Nawet same zbliżenia były takie przystopowane. Miało być gwałtownie i gorąco a nie do końca tak wyszło. Tempo akcji i tempo opisów do złudzenia przypominało mi Trylogię Zmysłów Irene Cao. Właśnie dlatego jestem troszkę zawiedziona. Po okładce i opisie oczekiwałam czegoś gorącego. Czegoś co mnie uniesie na wyżyny. Do fabuły i bohaterów nie mogę się przyczepić bo są idealnie zobrazowani. Tylko ten brak tego włoskiego temperamentu i tej ognistości mnie zawiódł. Przynajmniej ja mam takie odczucia.

Marco to bogaty, a w dodatku przystojny Włoch, który ma wszystko o czym mógłby tylko zamarzyć. Młodość pełna luksusowych samochodów, imprez, przyjaciół, a do tego piękna dziewczyna, która totalnie zawróciła mu w głowie. Aż pewnego dnia dochodzi do tragedii i życie bohatera rozpada się niczym domek z kart. Jego ojciec popełnia samobójstwo, zostawiając syna z niczym, gdyż zbankrutowali, przyjaciele, którzy byli tacy wspaniali odsuwają się od niego, a dziewczyna, za którą szalał i która wydawałoby się szalała za nim zostawia go, dla jego kumpla. Marco załamany wydarzeniami wyjeżdża. Jednak nie ma zamiaru tak tego wszystkiego zostawić i piętnaście lat później, kiedy znów jest bogatym człowiekiem, postanawia wrócić do rodzinnego miasta i zmierzyć się z przeszłością. Zamierza odkryć prawdę o ojcu, o sobie, ale przede wszystkim o kobiecie, która z dnia na dzień go porzuciła. Marco planuje zemstę na ludziach, którzy tak wiele złego mu wyrządzili, jednak czy będę w stanie tego dokonać, kiedy przeszłość zmiesza się z teraźniejszością, a uczucia tak długo wypierane znów odżyją?

"Zapomnij o mnie" to książka przepełniona namiętnością, miłością, ale również tajemnicami i bólem. Ciekawy pomysł na historię, którą bardzo przyjemnie się czytało, a z każdą kolejną stroną wciągała coraz bardziej. Bohaterowie między, którymi tak bardzo iskrzyło i którzy wiele dla siebie poświęcili. Książka pełna seksu, czasami brutalności, ale również wielkiego uczucia, które było w stanie przetrwać wiele lat, mimo niemożności bycia z drugą osobą. Historia, która pokazuje, że mimo zapewnień i wielkich planów na zemstę człowiek czasami zapomina o uczuciach i o tym, że zawsze odzywają się w najmniej spodziewanym momencie. O tym, że nie zawsze wszystko jest takie jak mogłoby się wydawać, a czasami nie można powiedzieć wszystkiego, by móc ochronić drugą osobę. Lektura, w której przeszłość miesza się z teraźniejszością, a przyszłość nie maluje się w kolorowych barwach, jednak jak to los, lubi płatać figle i jeszcze wszystko może się zmienić. Książka przepełniona emocjami i sprawiająca, że trudno ją odłożyć. Polecam.

Książka „Zapomnij o mnie” Romy Nowicz to powieść obyczajowa. Marco dwudziestoletni chłopak, który miał w życiu wszystko, pieniądze, dobry start w dorosłość, troskliwego ojca i dziewczynę, którą kochał nade wszystko. Ale życie lubi płatać figle. Zbankrutowali, stracili wszystko. Ojciec popełnił samobójstwo, dziewczyna odeszła do bogatszego. Po 15 latach Marco powraca do swojego miasteczka, aby się zemścić na wszystkich, którzy doprowadzili ojca do śmierci. Czy było to samobójstwo czy morderstwo? Szykuje także zemstę na dawnej dziewczynie, ale czy zemsta to dobry pomysł jak się kogoś mocno kocha?

Czy Marco odkryje sekret rodzinny, czy miłość i namiętność zwyciężą?

*

*

Książka pełna erotyki, pożądania i miłości. Sceny łóżkowe bardzo pikantne. Powieść pełna sprzeczności, z ciekawą fabułą. Uwiodła mnie i nie mogłam się oderwać od czytania. Napisana rewelacyjnie. Pełna emocji, wspomnień i fantazji erotycznych. Nie jestem fanką takich pozycji, ale ta powieść mnie urzekła. Czyta się doskonale. Pani Roma perfekcyjnie napisała tę książkę. Bardzo wciągająca, po przeczytaniu zapadnie wam na długo w pamięci. Styl i dialogi są nadzwyczajne. Barwne i interesujące postacie. Historia pełna żaru i napięcia.

Powiem szczerze, że sięgając po książkę „Zapomnij o mnie” Romy Nowicz nie spodziewałam się wiele, raczej sztampowego erotyku, który dostarczy mi rozrywki na jeden wieczór. Tymczasem książka mnie zaskoczyła. Oczywiście, że jest to erotyk, sceny erotyczne są naprawdę gorące, ale jest też w niej dużo więcej. Emocje, tajemnica, napięcie, wątek sensacyjny. To wszystko sprawia, że od książki trudno się oderwać.

Marco Antonelli ma wszystko pieniądze, luksusy, bogatego ojca, przyjaciół i piękną dziewczynę. Uważa się za wybrańca losu, jednak pewnego dnia traci wszystko. Ojciec bankrutuje, jego firma zostaje przejęta, a ON sam popełnia samobójstwo. Marco zostaje bez pieniędzy i bez ojca, a co najgorsze w tych strasznych chwilach odchodzi od niego dziewczyna, która kochał i decyduje się na poślubienie jego dawnego kumpla, a obecnie rywala, którego rodzina przejęła firmę ojca Marco. Zdruzgotany, wyjeżdża, ale determinacja sprawia, że własnymi siłami na powrót się bogaci. Po 15 latach gdy jest bardzo zamożnym człowiekiem wraca do rodzinnego miasteczka, z kuzynką Evą, która udaje jego żonę. Planuje zemstę na rodzinie Davici, chce przejąć firmę ojca i być może zemścić się na byłej kochance. Czy jego plan się powiedzie, czy może Marco w trakcie zmieni zdanie?

NowiczRoma ZapomnijoMnie3

Książkę czyta szybko, wciąga, mimo, że nie jest pisana jak standardowy erotyk. Narracja trzecioosobowa, z perspektywy Marco wędruje przez różne punkty czasowe. Jedna opowieść dotyczy teraźniejszości i powrotu Marco do rodzinnego miasteczka. Jak powiedzie mu się z przejęciem byłej firmy ojca? No i przede wszystkim jak będzie wyglądało jego spotkania z Giną? Okazuje się, że łącząca ich ogromna namiętność nie przeminęła i bardzo trudno trzymać im się z daleka od siebie. Mimo, że Marco chciał myśleć o dziewczynie jak najgorzej, chciał ją nienawidzić, rzeczywistość nie okazuje się taka jednoznaczna. Widząc, że Gina zdecydowanie po latach na niego reaguje zaczyna się zastanawiać czemu tak naprawdę go zostawiła, to wszystko wiąże się z innymi sprawami sprzed lat, ze śmiercią ojca i przejęciem rodzinnej firmy. Czy mężczyzna zdoła ustalić co się tak naprawdę wydarzyło? Cała ta intryga trzyma w napięciu, wyzwala emocje i wzbudza ciekawość. Drugą część powieści (przeplataną z tą pierwszą) stanowią wątki z przeszłości, zarówno te z młodości Marco, jak i z czasów jego relacji z Giną. Wspomina ON jednak również kobiety, z którymi był związany potem. Każda z nich była inna, z każdą wiązała go pewnego rodzaju namiętność, ale patrząc z perspektywy nie był w stanie nawiązać z żadną stałej relacji, gdyż jego serce nie wyleczyło się do końca z uczucia do Giny. Książka składa się z wielu różnych niezwykle silnych emocji, jest żądza, namiętność, chęć zemsty, nienawiść, jest też jednak miłość i pożądanie. Lektura ta na pewno zapewni Wam mnóstwo niezapomnianych, gorących przeżyć. Polecam serdecznie.

Książka "Zapomnij o mnie" jest powieścią o żądzy, namiętności i miłości mimo wszystko. Marco Antonelli ma wszystko, czego pragnąć może młody mężczyzna: kobietę, która go kocha, dużo pieniędzy i grupę oddanych mu przyjaciół. Jednak, gdy traci wszystko, znajomi odsuwają się od niego, ojciec popełnia samobójstwo a narzeczona odchodzi do innego, mężczyzna załamuje się i wyjeżdża z miasteczka. Podróżując, uświadamia sobie,że nadal coś do niej czuje. Wraca do rodzinnych stron, by zemścić się na niej i rodzinie Davici , jednak spotyka na swojej drodze tyle przeszkód, że nie będzie to zbyt łatwe .

Na początku myślałam że to jakaś zwykła denna powieść ale z każdą kolejną stroną byłam ciekawa jak się potoczy burzliwe życie Marshalla, który po ciężkich przeżyciach chcę się oderwać od wszystkiego i żyć szczęśliwie. Każdy kolejny rozdział to niepewność i masa zwrotów akcji przyciągających jeszcze bardziej. Książkę polecam każdemu kto lubi dobrze napisane, lekkie powieści z dużym zwrotem akcji i oczywiście happy endem chociaż nie do końca takim jak pewnie większość myślała ale ja jestem zupełnie zadowolona z zakupu tej książki bo pochłonełam jak z łatwością w krótkim czasie :)

Czasami ucieczka wydaje się najlepszym, czy wręcz jedynym rozwiązaniem. Zostawienie skomplikowanej przeszłości, wszelkich wspomnień i problemów za sobą, rozpoczęcie nowego życia z czystą kartą. Taką właśnie decyzję podjął 28-letni Marshall, wyruszając bez żadnych perspektyw do Nowego Jorku, miasta, które nigdy nie śpi. Praca w remizie strażackiej oraz wynajęty pokój dają mu pewną stabilizację, której od tak dawna poszukiwał, której tak bardzo pragnął. Wprowadzając się do mieszkania zamieszkiwanego przez rodzeństwo nie wiedział jednak, że wkrótce jego relacja ze współlokatorką przybierze niespodziewany obrót. A gdy na jaw stopniowo zaczną wychodzić jej mroczne tajemnice, Marshall będzie musiał podjąć decyzję, czy będzie w stanie to udźwignąć. Czy w końcu uda mu się zostawić swoją ponurą przeszłość za sobą? Jak ostatecznie potoczą się losy tej dwójki?

"Już nie byłem całością. Kawałki mojej duszy już na zawsze dryfowały w próżni, w nicości, a tam nie było niczego dobrego. Żadnej nadziei. Uśmiechu. Wiary, że będzie dobrze".

Przyznam szczerze, że nigdy przedtem nie miałam styczności z twórczością K.N. Haner, więc kompletnie nie wiedziałam, czego mogę spodziewać się po tej pozycji. Przyciągnęła mnie do niej głównie piękna, idealnie stworzona pod kątem kolorystycznym okładka oraz opis, który zwiastował intrygującą historię. Historię, która zaoferuje mi coś więcej, niż tylko kolejny, powielający utarte schematy romans. Czy autorce udało się spełnić moje oczekiwania?

Narracja poprowadzona została w pierwszoosobowej formie, którą zdecydowanie preferuję jeżeli chodzi o literaturę tego gatunku. Ciekawym zabiegiem było natomiast poznawanie całej historii z perspektywy męskiej postaci, co z pewnością nie jest typowym rozwiązaniem, ale mi, szczerze mówiąc, bardzo przypadło do gustu. Dzięki temu jesteśmy w stanie bliżej poznać głównego bohatera, zarówno kotłujące się w nim emocje, ale także fragmenty przeszłości, które ukształtowały go i znacząco wpłynęły na jego obecną postawę. Postawę, której niestety nie zawsze byłam w stanie zrozumieć. Marshall to 28-letni mężczyzna, któremu demony przeszłości nie pozwalają zacząć normalnego życia, zaangażować się w związek, uwierzyć, że ON również zasługuje na szczęście. I o ile jestem w stanie zrozumieć, że jego wycofanie ma swoje podstawy, tak jego emocjonalna niedojrzałość i uczuciowe rozchwianie godne rozhisteryzowanej nastolatki niejednokrotnie mnie irytowało. Natomiast postaci drugoplanowe kupiły mnie całkowicie. Nie chcę zdradzać zbyt wiele, by nie odbierać Wam przyjemności z lektury, ale muszę przyznać, że kreacje oparte na kontrastach i barwne charaktery postaci były idealnym dopełnieniem tej historii.

Przyjemny i przystępny w odbiorze styl K.N. Haner już od pierwszych stron przypadł mi do gustu. Lekkie pióro, odpowiedni balans pomiędzy pędzącą akcją a uzewnętrznianiem się głównego bohatera oraz piekielnie wciągająca fabuła sprawiły, że pozycję tę przeczytałam w zaledwie jeden wieczór. Nieludzka przemoc, narkotyki czy też bezwzględne wykorzystywanie mogą się wydawać dosyć nietypowym, wręcz absurdalnym tłem dla budowania romantycznego wątku, ale uwierzcie mi, nic bardziej mylnego. "Zapomnij o mnie" to miła odskocznia od mdłych i szablonowych historii miłosnych, które zamiast wywoływać emocje, zwyczajnie nużą. A tu tych skrajnych emocji było naprawdę wiele, i chociaż momentami fabuła przypominała operę mydlaną, to pozycja ta miała jednak w sobie coś, przez co nie mogłam się od niej oderwać. Autorka w piękny sposób ukazała również, jak ważne jest pogodzenie się ze swoją przeszłością, jej powolna akceptacja. Jeżeli bowiem nie pokonamy własnych demonów, nie zawalczymy o siebie, nie będziemy w stanie uratować nikogo innego.

Podsumowując, "Zapomnij o mnie" to dosyć mroczna, wyróżniająca się na tle innych słodko-gorzka historia, która mimo kilku niedociągnięć z pewnością jest warta przeczytania. Jeżeli lubicie romanse przełamujące pewne utarte schematy, ten powinien sprawdzić się idealnie.

Marshall nie miał łatwego życia, w młodości popełnił wiele błędów, które prześladują go do chwili obecnej. W końcu postanawia wyjechać do Nowego Jorku, odciąć się raz na zawsze od przeszłości i zacząć wszystko od nowa. Obawia się początków, jednak los wreszcie zaczyna układać się dla niego pomyślnie. Zdobywa pracę, świetnego kumpla, szybko również pojawia się okazja na nowe lokum. Mieszkanie wynajmowane przez dwójkę studentów od razu przypada mu do gustu, mężczyzna nawet nie przypuszcza, że to początek ogromnych kłopotów. Między nim a współlokatorką wręcz błyskawicznie zaczyna silnie iskrzyć. Pożądanie i ciekawość sięgają zenitu, zwłaszcza, że młodej Sary ani trochę nie odstrasza niepokojący wygląd Marschalla. Dziewczyna coraz bardziej go prowokuje, aż w końcu biedny ulega jej całkowicie. Serce przystojniaka zaczyna przepełniać wyjątkowe uczucie, natomiast współlokatorka nagle zaczyna go unikać. Gdy zdesperowany próbuje odkryć, co jest przyczyną tej dziwnej gry i zmiennego nastroju Sary, trafia na jej pamiętnik. Mroczny sekret ukochanej jest prawdziwym ciosem, co gorsze, piekło, w którym uczestniczy, zdaje się być pułapką bez wyjścia.

Czy Marschallowi uda się uratować pokiereszowaną duszę Sary?

A może świadomość, że od lat ma chłopaka sprawi, że postanowi odciąć się raz na zawsze od impulsywnej, niebezpiecznej dziewczyny?

Tylko czy można zapomnieć o kimś, kogo pokochało się bezwarunkowo?

"To był paradoks. Chciałem, by była normalna, a jednocześnie właśnie ta zła strona przyciągała mnie do niej. Wiedziałem, że to wszystko fatalnie się skończy, ale granica już została przekroczona, a ja nie mogłem się wycofać."

Nim zacznę zachwycać się tą powieścią, chciałabym najpierw pogratulować autorce. Doskonale pamiętam, jak wiele czasu potrzebowałam, by otrząsnąć się i zagoić moje poranione serce po lekturze Serii Mafijnej. Byłam wtedy przekonana, iż żadna książka nie będzie w stanie równie mocno mnie emocjonalnie poturbować. Jaka ja byłam naiwna. Chyba na chwilę zapomniałam, że Kasia z każdą powieścią ewoluuje i zaskakuje. Każda jej kolejna pozycja jest jeszcze lepsza, bardziej dopracowana, mocniej przesycona skrajnymi, obezwładniającymi emocjami, które dosłownie przeszywają czytelnika na wskroś. "Zapomnij o mnie" to dowód na to, iż K.N Haner jest mistrzynią w graniu na uczuciach i nie sądzę, że ktokolwiek mógłby ją pod tym względem przegonić.

"Już wiem, co dostrzegałem w niej od samego początku. Strach. Mur emocji. Zagubienie. Krzyk o pomoc, ale tak niemy i słaby, że wyrażała go prowokacją."

Należy również wspomnieć o tym, że zmianom uległ też sam warsztat pisarki. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji poznać twórczości Kasi, bo podchodzicie do niej sceptycznie po przeczytaniu jakiejś negatywnej recenzji, po prostu musicie zacząć od tej pozycji. Nie znajdziecie tu żadnych niedociągnięć, zbędnych opisów czy przerysowanych, zbyt wulgarnych dialogów. Ta książka to przede wszystkim emocje, porażające, pobudzające i uzależniające. Pióro autorki jest nienaganne, nadzwyczaj przyjemne i ekspresyjne. Czytelnik płynie po kolejnych stronach, jakby był w transie. Napięcie nie odpuszcza do samego końca, frapujące dialogi angażują niezwykle silnie, a rozterki głównego bohatera dosłownie rozbijają serce w drobny mak.

"My nie mogliśmy planować. Nie mieliśmy szans na to, by coś szło po naszej myśli. Byliśmy z góry przegrani, a mimo to ja nadal chciałem walczyć."

Akcja powieści jest niezwykle wartka, nie daje czytającemu ani chwili ukojenia. Życie Sary to przykład istnienia piekła na ziemi, co gorsze, ucieczka naprawdę wydaje się niemożliwa. Bezradność naszych bohaterów przytłacza, jednak ciągle tli się nadzieja na szczęśliwy koniec. Niestety ta historia jest nieobliczalna, nie sposób przewidzieć, co wydarzy się na kolejnej stronie, a gdy już wszystko pomału zaczyna się układać, zwykle rozgrywa się kolejny dramat, jeszcze gorszy od poprzedniego. Los bywa okrutny i niesprawiedliwy, cierpią nawet Ci, którzy są wolni od błędów. Mowa tu o przyjaciołach Marschalla, którzy byli dla niego niczym prawdziwa, dawno utracona rodzina. Okazali mu wiele wsparcia i serca, niestety dobroć i szlachetność nie zdołały ich obronić przed własnymi tragediami.

Wszyscy nakreśleni bohaterowie są autentyczni, wyraziści, ujmujący. To zdecydowanie osoby pokrzywdzone przez życie, starające się rozpocząć nowy etap. Nie jest to zadanie łatwe, los rzuca pod ich nogi kolejne kłody, daje namiastkę szczęścia, by po chwili brutalnie to odebrać. Prześladujące ich demony przeszłości nie pozwalają o sobie zapomnieć ani na sekundę, wracają, by zrujnować wszystko, co dotychczas udało im się zbudować. Choć pragną z całego serce stać się ludźmi dobrymi, życie z nich drwi i udowadnia, że nie zasługują na szlachetność czy szczęście. Bardzo przywiązałam się do postaci nakreślonych przez K.N. Haner, kibicowałam im gorliwie, cierpiałam razem z nimi, płakałam, i tak jak oni stopniowo traciłam nadzieję, że wszystko się ułoży, a miłość pokona wszelkie przeszkody. Choć uczucie do Sary doszczętnie wyniszczało Marschalla, z pewnością było czymś wyjątkowym, wartym każdego poświęcenia. Z czasem jednak sama zaczęłam wierzyć, że będzie lepiej, jeśli o niej zapomni. Czy miałam rację? Czy spotka kogoś, kto ukoi jego ból?

"Historia każdego człowieka to zbiór kolorów, od tych najjaśniejszych do najciemniejszych. I złudne jest, że to my jesteśmy malarzami. To los robił z nami, co tylko chciał. Drwił z nas, oszukiwał, dawał nadzieję, a potem ją brutalnie odbierał. Nie wiem, czym sobie na to zasłużyliśmy."

"Zapomnij o mnie" jest nieprzewidywalną, poruszającą, pełną napięcia, wręcz bolesną historią o sieci pozornie drobnych błędów, mających w rzeczywistości dramatyczne konsekwencje. To również powieść o zakazanej miłości, marzeniach o nowym, lepszym życiu, wewnętrznej walce między uczuciem a powinnością, lecz także o podłym, bezlitosnym losie, który starannie zwodzi nadzieją, by po chwili odebrać namiastkę szczęścia w najbardziej brutalny sposób. Gwarantuję, że ta porywająca powieść was totalnie obezwładni, gdy tylko przekroczycie pierwsze strony, nic nie będzie w stanie was od niej oderwać, ale również nic nie ukoi waszego złamanego serca. To jedna z tych pozycji, które bez litości miażdżą emocjonalnie. Przygotujcie się na nieopisaną dawkę przeszywających, niszczących emocji, jakie zawładną waszą duszą na bardzo długo! "Zapomnij o mnie" jest książką, którą zarówno pokochacie, jak i znienawidzicie! Polecam gorąco!

28-letni Marshall po tragicznych wydarzeniach w swoim życiu postanawia je całkowicie zmienić. Przeprowadza się do Nowego Jorku z myślą, że tam mu się wszystko ułoży. Ale czy na pewno? Czy nowe miejsce i nowi ludzie pozwolą mu zapomnieć o przeszłości? To chyba nie będzie takie proste zwłaszcza gdy w jego życiu pojawi się Sara- tajemnicza współlokatorka. Marshall chcąc się dowiedzieć jak najwięcej o dziewczynie trafia na takie wiadomości, które go dosłownie zwalają z nóg. Jak sobie z tym poradzi? Jak Sara wpłynie na Marshalla? Jak potoczą się ich losy? Czy jest im pisane szczęście? Musicie koniecznie przekonać się sami.

Książka mnie wciągnęła od pierwszych stron. Cały czas coś się dzieje. Autorka co chwila rzuca takie newsy, że aż szczęka opada. Jak dla mnie jedna z najlepszych powieści New Adult jakie miałam możliwość przeczytać. Akcja wartka, napięcie, miłość, destrukcyjna przeszłość, bolesne doświadczenia to coś co musi tworzyć dobrą powieść i tu zdecydowanie tak jest. A sam koniec no wow, w życiu bym się nie spodziewała takiego obrotu spraw. Kolejna mega bomba, która zaskakuje niesamowicie. Jak dla mnie książka jak najbardziej godna uwagi. A do tego bardzo podoba mi się styl autorki, więc sięgnę po inne jej powieści na pewno. Nie pozostaje mi nic innego jak tylko Polecić. :)

Każdy zasługuje na szczęśliwe zakończenie, ale niestety nie każdemu jest ono pisane. Czasem mrok spowijający duszę jest zbyt gęsty i lepki, by można było się od niego uwolnić. Marshall jednak postanowił spróbować. Wyprowadzka do Nowego Jorku miała być dla niego nowym startem. Szansą na normalne życie z dala od znienawidzonego ojca, miasta, które było świadkiem jego upadku i licznych grzechów, które ma na sumieniu. Chłopak próbuje za nie odpokutować i w nowym miejscu, wśród nowych ludzi szuka dla siebie przebaczenia, rozgrzeszenia i szansy na normalne życie. Wtedy jednak pojawia się w nim tajemnicza Sara i ponownie wywraca cały świat Marshalla do góry nogami.

Marshall, to outsider i bad boy z mroczną przeszłością i tatuażami, które znaczą jego ciało niczym blizny. Nie jest to jednak TYPOWY niegrzeczny chłopiec. Shall naprawdę chce się zmienić i mimo licznych grzechów ma w sobie też ogromne pokłady ciepła, empatii i dobroci. Choć mroczne myśli nie opuszczają jego głowy, trzyma swoje demony na krótkiej smyczy, z której naprawdę rzadko się zrywają. Kiedy Marshall wprowadza się do pary młodych studentów, rodzeństwa Matta i Sary, ma nadzieję, że na spokój i normalność. Nie spodziewa się jak bardzo już wkrótce zmieni się jego życie.

Sara jest jak żywioł- dzika i nieokiełznana. Kusi i prowokuje Marshalla, przyciąga go i odpycha. Gra w grę, której reguł Shall nie może zrozumieć. A może nie ma żadnych zasad? Sara jest tak nieobliczalna, że ciężko za nią nadążyć- wzbudza tak wiele skrajnych emocji, że przez dłuższy czas trudno było mi nawet powiedzieć, co o niej myślę. Nie oceniajcie jej jednak zbyt surowo, bo kiedy poznacie jej tajemnice, Wasze serca nie tyle pękną, co pokruszą się na drobne kawałeczki. Sara tkwi w samym środku piekła i nikt nie może jej z niego uwolnić. To, w co została wciągnięta, przypomina ruchome piaski- im bardziej desperacko dziewczyna próbuje się uwolnić tym głębiej się w nie zapada. Jej zachowanie jest niemym krzykiem o pomoc, jednak Sara nie ma siły sama o siebie zawalczyć. Choć Marshall wyciąga do niej rękę i stara się pomóc, niestety dziewczyna bezwiednie ciągnie go na dno, zamiast spróbować się od niego odbić. Jej historia jest straszna, ale nie nieprawdopodobna. I to jest w niej chyba najgorsze, bo naprawdę mogła przydarzyć się każdemu.

Lubię książki K. N. Haner, bo zawsze jest w stanie mnie czymś zaskoczyć. Kiedy już wydaje mi się, że wiem, w jakim kierunku zmierza fabuła, nagle okazuje się, że nie wiem nic. Autorka bardzo lubi usypiać czujność czytelnika i znienacka atakować go nagłymi zwrotami akcji. Nie od dziś wiadomo, że Haner, to „Królowa Dramatów”, ale w każdej kolejnej książce przechodzi samą siebie. W „Zapomnij o mnie”, czuć przejmujący smutek i złość bohaterów na los, który nieustannie z nich kpi. Choć walczą o szczęście, tak naprawdę są bezsilni wobec tego, co ich spotyka. Autorka pokazuje jak wiele miłość może zmienić, ale udowadnia również, że uczucie nie zawsze wystarczy, bo życie to nie bajka, a miłość czasem ciągnie nas na dno.

O CZYM? Czy da się zapomnieć swoją największą miłość? Na to pytanie próbują znaleźć odpowiedź bohaterowie „Zapomnij o mnie”. Ich historia jest przejmująca, dramatyczna, pełna namiętności, miłości, ale też smutku i okrucieństwa. Otwierając książkę wchodzicie w oko cyklonu, dajecie się porwać całej gamie emocji i bez względu na to, jak ostatecznie ocenicie tą historię, na pewno nie pozostaniecie obojętni na los bohaterów. Autorka tak skonstruowała fabułę, byście do końca nie mogli przewidzieć jak ta historia się potoczy. Niektóre wątki mogą wydać się Wam zbędne i niepotrzebnie skupiające całą uwagę na sobie, a nie na tym czego najbardziej chcemy się dowiedzieć, ale kiedy poznacie dramatyczne zakończenie, wszystko nagle nabierze innego znaczenia. Dla mnie ta historia jest kompletna, pełna i piękna. Niczego jej nie brakuje i ma szansę stać się jedną z Waszych ulubionych. Kiedy następnym razem będziecie poszukiwać na zagranicznych stronach ciekawych nowości new adult, przypomnijcie sobie ten tytuł, bo naprawdę nie trzeba daleko szukać, a jedną z najlepszych książek tego gatunku macie właśnie pod swoim nosem.

Nic lepiej nie smakuje niż ogromne pozytywne zaskoczenie książką, co do której nie miało się wcale dużych oczekiwań. K.N Haner, która dała się poznać w erotycznych i mafijnych klimatach, przychodzi do nas dzisiaj z tytułem odrobinę innym. Pokazuje, że nie strasznie jej nowe wyzwania, a w gatunku New Adult czuje się niczym ryba w wodzie.

28- letni Marshall chcąc odciąć się od trudnej przeszłości i błędów młodości postanawia przenieść się do Nowego Jorku. Znajduje nową pracę i wprowadza się do mieszkania pary studentów. Tak poznaje piękną Sarę. Między tą dwójką szybko zaczyna iskrzyć, lecz dziewczyna skrywa wiele sekretów, które znacznie komplikują ich relacje. Marshall szybko uzmysławia sobie, że Sara znajduje się w trudnej sytuacji i potrzebuje pomocy. Czy uda mu się ją ocalić?

Zapomnij o mnie to historia, której, paradoksalnie, na pewno się nie zapomni! K.N. Haner oferuje nam gorący tytuł NA, w którym rodząca się miłość będzie musiała zmierzyć się ze sporymi problemami oraz demonami przeszłości. Od pierwszych stron akcja nabiera tempa, nie spuszczając z tonu aż do samego końca. Nie ma tutaj miejsca na 'lanie wody', a wszystkie wydarzenia mają swoje ważne miejsce w fabule, poruszając przy tym najskrytsze zakamarki naszych serc. Pisarka stawia na uczucia i emocje, i można to wyczuć już od pierwszych stron. To historia, która zawładnie naszym umysłem, sprawi, że będziemy nią żyli, płakali i cieszyli się na zmianę. Jak na autorkę erotyków przystało K.N. Haner nie wyzbyła się zamiłowania do scen łóżkowych, także jest ich całkiem sporo (szczególnie na początku). Mimo to Zapomnij o mnie to książka zdecydowanie bardziej delikatna, niż chociażby wydana parę miesięcy wcześniej, Seria Mafijna, przy czym sprawia wrażenie dojrzalszej, posiadającej głębię, przekaz i przekazująca ważne życiowe wartości.

Pisarka postawiła na pierwszoosobową narrację, zatem całą historię poznajemy okiem Marshalla. Muszę przyznać, że autorce udało się w idealny sposób nakreślić osobowości. Dylematy sercowe, życiowe rozterki, rozważania głównego bohatera nie przytłaczały, nie były wyolbrzymione, za to pozwoliły doskonale go poznać oraz przeżywać wraz z nim dramaty, jak i chwile szczęśliwe. Również reszta znaczących postaci nie może narzekać na brak dopieszczenia. Są wyraziści, barwni i zwyczajnie naturalni. Sara świetnie oddała charakter osoby znajdującej się nad życiową przepaścią. Zamknięta w sobie, zastraszona, bez wiary w poprawę swojego losu. W życiu Marshalla pojawia się jeszcze jedna ważna osoba - to Emily. Dziewczyna niczym promyk słońca rozjaśni mroczne życie głównego bohatera. Kobieta idealna, bez skazy, zabawna i pomocna. Tylko czy Marshall będzie umiał zapomnieć o Sarze? Sposób w jaki pisarka poprowadziła finałowe sceny zasługuje na wiekiem uznanie, gdyż takiego obrotu spraw trudno było się domyślać. K.N Haner kolejny raz udowadnia, że jest Królową Dramatów, a jej zakończenia łamią serca rozsypując je na miliony kawałków.

'Ekscytująca, seksowna, dramatyczna, nieprzewidywalna' - tym razem okładka nie kłamie. Zapomnij o mnie to nie słodkie love story z banalną fabułą, a książka o skomplikowanym uczuciu, trudnych wyborach oraz godzeniu się z własną przeszłością. Pisarka pokazała się w nowej, subtelniejszej odsłonie pokazując, że nie jest autorką jednego tematu, przy czym nie zatraciła swojej bezpośredniości oraz umiejętności manipulowania emocjami czytelnika. Zapomnij o mnie to istna kopalnia uczuć oraz mieszanka zaskakujących wydarzeń. Pozycja idealna dla fanów gatunku.

Przeprowadzka do Nowego Jorku jest dla 28-letniego Marshalla szansą na odcięcie się od dawnego życia i błędów, które popełniał w młodości. Nowa praca, nowe miejsce, nowe życie. Kiedy Marshall dowiaduje się, że para studentów szuka współlokatora, nie zastanawia się długo i w ten sposób poznaje piękną Sarę.

Dziewczyny nie odstraszają tatuaże i groźny wygląd Marshalla, wręcz przeciwnie, zaczyna go prowokować i budzić w nim uczucia, których nie wzbudziła w nim dotąd żadna kobieta. Okazuje się jednak, że Sara skrywa wiele sekretów i że wkrótce wciągnie Marshalla w niebezpieczną grę.

Odkrywając kolejne tajemnice Sary, chłopak szybko zrozumie, że dziewczyna jest na krawędzi i że potrzebuje pomocy. Jednak w tej grze pozorów i sekretów nie będą sami.

Czy dziewczyna, która rozpaliła jego ciało, zdobędzie też jego serce?

"Byliśmy z góry przegrani, a mimo to ja nadal chciałem walczyć."

Muszę powiedzieć, że jestem w pewien sposób zszokowana tą historią. Z drugiej strony nie spodziewałam się, że mogę wynieść z niej tyle wartościowych rzeczy. I to najbardziej mnie w tej powieści zaskoczyło. Chyba każdy z nas wie, jak czasem trudno poradzić sobie z trudnymi przeżyciami z przeszłości lub emocjami. Bohaterowie pokazują nam, że można przezwyciężyć przykre doświadczenia i z nadzieją iść do przodu.

"Nigdy na nikim nie zależało mi tak bardzo jak na niej. Poświęcenie podobno jest jednym z etapów przebaczenia. Ja chciałem pomóc jej, a ona, nawet jeśli nie była tego świadoma, mogła sprawić, że poczułbym się w końcu wolny. Rozgrzeszony. I kochany."

Uwielbiam w książkach narrację z punktu widzenia mężczyzny. Tu z taką właśnie mamy do czynienia. No a jak facet, to wiadomo że będzie konkretnie, ale oczywiście miejsce na uczucia również się znajdzie, bo to najważniejsze, prawda? Przynajmniej ja tak mam. Bardzo, ale to bardzo polubiłam Marshalla, choć czasami powodował u mnie rozstrój nerwowy... Uciekając przed przeszłością i bojąc się przyszłości stara się żyć tu i teraz, jednocześnie obwiniając się i myśląc, że nie zasługuje na nic dobrego przez to co zrobił, gdy był młodym chłopakiem, a z drugiej strony marząc o miłości, szczęściu i spokoju. Ogólnie wszyscy bohaterowie zostali wspaniale wykreowani, zarówno ci pierwszego, jak i drugiego planu. Są podobni do nas, posiadają wady i zalety, dokonują niewłaściwych wyborów. Historia ta jednak uświadamia czytelnika, jak ważne jest to, by wyciągnąć właściwe wnioski i spróbować naprawić popełnione błędy.

"Była jak wiatr. Wymykała mi się z rąk, i choć czułem ją, to nie mogłem jej złapać i zatrzymać przy sobie."

Dłużej podczas lektury zatrzymałam się przy tym jak ciekawie ujęty został wątek dotyczący tego, jak postrzegani są ludzie z przeszłością kryminalną. Jak łatwo osądzają takie osoby inni i jak trudno im zdobyć zaufanie, szacunek czy zatrudnienie. Nie można przekreślać osoby nie znając wszystkich okoliczności danego zdarzenia. Ona i tak musi do końca życia zmagać się z tym, co zrobiła. To jest dla niej największą karą za popełniony błąd.

Autorka wystrzegła się nadmiernych, niepotrzebnych opisów, natomiast skupiła się na zbudowaniu akcji, która, co tu dużo mówić, intryguje, niepokoi i trzyma w napięciu od początku do końca. Zaskakujące zwroty akcji i liczne tajemnice sprawiają, że chce się, aby ta historia trwała i trwała, nie można oderwać się nawet na chwilę.

Na uwagę zasługuje cudowna okładka, a wiecie jak mają sroki okładkowe? To pierwsze, co je chwyta za serce, a raczej wpada w oko. A jeśli dołożyć do tego przewrotny, choć idealnie odzwierciedlający treść tytuł, otrzymujemy zgrabną całość, którą po prostu trzeba przeczytać.

Bardzo lubię gatunek, jakim jest New Adult. A ta książka jest jego kwintesencją. Chciałabym poznać więcej powieści tego rodzaju w wykonaniu Kasi Haner.

"Zapomnij o mnie" to to powieść, w której uczucia i emocje grają pierwsze skrzypce. To książka o sile miłości, prawdziwej przyjaźni, marzeniach, o zmaganiu się z przeszłością, o której chce się zapomnieć, o poczuciu bezpieczeństwa, trudnych relacjach rodzinnych i wykorzystaniu seksualnym w związku. Powiem Wam krótko - to lektura perfekcyjna od pierwszej do ostatniej strony!

Z początku wydawała się nijak ale później zaczęło się dziać i aż pod koniec się popłakałam po prostu wspaniałą książka

Coś genialnego, nie wiem jak inaczej ubrać w słowa to co czułam i przeżywałam czytając tę pozycję. Uwielbiam autorkę, jej pióro mnie zachwyca i nie mogę się doczekać kolejnych książek. Do samego końca nie wiedziałam co sie wydarzy, nieustanne budowanie napięcia i tajemniczości. Mozna pomyśleć, że to już koniec już nic więcej się nie wydarzy, a tu bum..... jak grom z jasnego nieba, znowu zwrot akcji. Super super super, gorąco polecam .

Marco Antonelli ma wszystko, czego tylko zabraknie. Również jego przyjaciele i dziewczyna są idealni. Jednak pewnego dnia, na głowę spada mu prawdziwy ciężar - samobójstwo popełnia jego ojciec. Marco zostaje sam, a w dodatku bez pieniędzy. Potem następuje kolejna tragedia w jego życiu. Przyjaciele odsuwają się od niego, a ukochana odchodzi do jego najlepszego przyjaciela. Po upływie kilku lat Marco znów jest zamożnym człowiekiem i wraca do rodzinnego miasta. Kiedy ponownie spotyka Ginę, jest przekonany, że ich namiętność i uczucia nie wygasły. Teraz to jednak ON chce być tym, którzy porzuci.

Kiedy zaczęłam lekturę tej powieści, byłam tak naprawdę gotowa na wszystko. Z tyłu głowy miałam jednak myśli, że to musi być dobra powieść - a przynajmniej to zasugerował mi opis.

Głównym bohaterem jest Marco, który od pierwszego momentu wzbudził we mnie sprzeczne uczucia. Z jednej strony odczuwałam strach w stosunku do jego osoby. Jego obsesja na punkcie byłej dziewczyny i żądza zemsty mogłaby złamać niejednego czytelnika. Z drugiej strony jednak gołym okiem widać jego cierpienie i złamane serce, które nadal nie chce się zagoić. Przykre jest to, jak duże cierpienie może sprawić nam jedna osoba, którą kochamy.

Gina to była partnerka Marca. Tej bohaterki nie polubiłam i nie zamierzam się z tym kryć. Wzbudzała moje negatywne uczucia, a jej irytujące zachowanie tylko podsycało ten fakt. Jest to kobieta, która sama nie ma pojęcia, czego chce. Najpierw zostawia Marca dla jego przyjaciela. Potem zaczyna uwodzić byłego chłopaka, choć jest już mężatką. Ma czelność wściekać się, że nie jest w stanie przyciągnąć do siebie swojego eks, więc sama go odpycha - tak w kółko.

No nie ma chyba osoby, której by to pasowało. Oczywiście, mogłabym ją wytłumaczyć strachem przed konsekwencjami ponownego związania się z Markiem, jednak dla mnie jest to i tak irytująca i okrutnie toksyczna bohaterka.

Podziwiam Romę Nowicz za to, jak umiejętnie poprowadziła akcję powieści i jak zgrabnie udało jej się zakręcić relacjami między bohaterami. Na plus zasługuje również wprowadzeni do powieści wątku kryminalnego. Sprawiło to, że Zapomnij o mnie nie jest kolejnym schematycznym erotykiem, ale powieścią szalenie wciągającą i wzbudzającą w czytelniku napięcie.

Jest to opowieść pełna smutku, odrzucenia obsesji na punkcie danej osoby, toksycznych relacji, a także miłości ponad wszystko i gorącej namiętności. Takiej drugiej książki nie znajdziecie, a już szczególnie nie na polskim rynku wydawniczym.

Zapomnij o mnie polecam czytelniczkom o mocnych nerwach, pragnących poznać zupełnie nową i inną powieść erotyczną, w której będą mogły się zanurzyć na długie godziny.

Zapomnij o mnie. Tak, takie słowa wielokrotnie wypowiadała bohaterka, ale czy naprawdę tego właśnie chciała? Myślę, że to tylko jej wyimaginowane pragnienie, i rzeczywiście miała wręcz przeciwne myśli. Jak ktoś chce, aby o nim zapomniano, to sam się usuwa w cień, stara się być niewidoczny. Czy Gina chciała, aby Marco o niej zapomniał?

Marco Antonelli wiódł sielskie życie. Przystojny, z bogatej rodziny, czas spędzał na beztroskiej zabawie. Narkotyki, swawolny seks, żadnych obowiązków. Jednak jego stosunek do życia uległ nagle diametralnej zmianie, gdy poznał Ginę. Zakochał się bez pamięci. Wszystko inne przestało się liczyć, była tylko ona - kobieta jego marzeń. Planowali wspólną przyszłość, deklarowali sobie miłość aż po grób. Jednak skończyło się na obietnicach. Kobieta z dnia na dzień go porzuciła, związała się z jego przyjacielem. Marco dopadły same troski. Gina go porzuciła, ojciec zbankrutował, załamał się i popełnił samobójstwo. Chłopak nie mógł pogodzić się z porażką, aby o wszystkim zapomnieć, wyjechał.

Jednak po piętnastu latach powrócił do rodzinnego miasteczka z kuzynką Evą. Wrócił z zamiarem zemsty i rozliczenia się z przeszłością. Chciał pomścić śmierć ojca, zdradę ukochanej, tych, którzy doprowadzili do bankructwa firmę ojca. Jednak – jak wiadomo – życie potrafi płatać figle. Czy Marco zrealizuje swoje niecne zamiary? Czy jego nienawiść do Giny jest tak mocna, że wyrządzi jej planowaną krzywdę? A być może ich miłość była prawdziwa, i – pomimo gorzkiej przeszłości – będą razem? Trudno odgadnąć jak potoczą się ich losy. Sięgnij po tę powieść przekonasz się sam. Zaznaczam, będzie się działo dużo, masa niespodzianek i nieoczekiwanych zwrotów akcji ...

Zapomnij o mnie to niesamowita, momentami gorzka i bolesna, powieść o trudnej i z góry skazanej na porażkę miłości. O życiowych wyborach, nie zawsze właściwych, ale dokonywanych z sercem na dłoni. O pragnieniu miłości, skrywanych namiętnościach, skrajnych emocjach i dylematach moralnych. Autorka omamia nas scenami upojnego seksu, erotyzmem i magnetyzmem. Przyznać trzeba, że nie brakuje w powieści śmiałego i odważnego seksu, okraszonego przemocą i brutalnością. Zbliżenia są takie, o jakich marzą bohaterowie. Odważne. Wyrafinowane. Wyuzdane. Takie, o których trudno zapomnieć.

Ta powieść to nie jest typowy erotyk, pojawia się w nim wątek kryminalny, który dodaje pikanterii i kolorytu całości. Świetnie osadzony, realizowany sprawnie przez autorkę, lawirujący pomiędzy potajemnymi spotkaniami bohaterów. Całość perfekcyjnie dopracowana w każdym detalu. Cały czas w powietrzu wibruje sensualna atmosfera upojnej namiętności i wirującego erotyzmu. Emocje nam się udzielają, spowita tajemniczością atmosfera zabiera nas w podniebną podróż po zakamarkach ludzkich dusz. Docieramy tam, gdzie mają źródło najskrytsze i jeszcze niewypowiedziane marzenia.

Powieść czyta się sielsko i beztrosko, nawet nie wiadomo kiedy, a już się pojawiła ostatnia strona. A chciałoby się jeszcze więcej, i więcej, i więcej … Każda przeczytana strona zbliżała nas coraz bardziej do bohaterów, w punkcie kulminacyjnym odnosiło się wrażenie, że bohaterowie to my. Ale chwila zapomnienia minęła błyskawicznie, i niestety musieliśmy zejść z obłoków na ziemię …

Zapomnij o mnie to chwila zapomnienia, która się każdemu z nas należy. Każdy ma prawo stąpać po tajemnej otchłani ludzkich emocji, igrać z ogniem namiętności, wyzwolić swoje skrywane marzenia. Gwarantuję, przy tej powieści, to wszystko ma szansę na realizację. Tylko musicie pozwolić sobie na chwilę tylko dla siebie w subtelnej i delikatnej atmosferze, w otoczeniu ciepłej wakacyjnej nocy, przy niegasnącym blasku księżyca, i smaganiu stronic powieści delikatnym morskim wiaterkiem …

Połykałam tę książkę z niepohamowaną pazernością!

Polecam, warta grzechu.

Czy człowiek może jednoczenie kochać dwie osoby? Na to pytanie próbuje odpowiedzieć 28-letni Marshall, który z dosyć trudnych dla siebie powodów, przeprowadza się do Nowego Jorku. Chce uciec od swojej przeszłości. Zaczynając praktycznie od zera, znajduje mieszkanie z dwójką studentów, rodzeństwem: Sarą oraz Mattem. Dziewczyna okazuje się bardzo skrajną dziewczyną. Co to znaczy? Momentami potrafi być bardzo spokojną osobą, a chwilę potem staje się wulkanem energii. Najwyraźniej ten zbiór cech sprawił, że Marshall nie jest w stanie przestać o niej myśleć.

Między bohaterami dochodzi do licznych gorących sytuacji, które zdecydowanie ubarwiają tę książkę. Sarę i Marshalla połączyło ogromne uczucie. Od samego początku możemy się domyślić, że Sara, tak samo, jak Shall, walczy ze swoimi demonami, lecz z czasem okazuje, że Sara skrywa bardzo dramatyczny, straszny sekret. Jej serce nawiedza ogromny bólu, który tylko Marshall potrafi zagłuszyć, ale niestety nie odebrać. Gdy Marshall zdał sobie sprawę, że będąc Sarą, nie dość, że jej nie pomoże, to zaszkodzi również samemu sobie. Pomimo tego, że ją kochał, postanowił odejść. Autorka ukazała w tej książce dojrzałego mężczyznę, podejmującego trudne życiowe decyzje. Marshall jest odpowiednim przykładem bohatera, który za wszelką cenę walczy o siebie i o lepsze jutro. Pożegnał się z przeszłością, by móc w stu procentach skupić się na swojej przyszłości.

Sara z drugiej strony jest bohaterką, której współczułam z całego serca. Czytając książkę, można było doświadczyć jej dobrej strony, lecz toksyczny związek z Jacem kompletnie ją zniszczył i wprowadził w bardzo zły tryb życia.

Jakiś czas później, tragiczny wypadek, jak się potem okazało, stał się dla Marshalla ogromną życiową szansą. Los na jego drodze postawił Emily. Spokojną, miła, szaloną, odpowiedzialną dziewczynę. Dziewczyna ta pokazała Shallowi zupełnie inne znaczenie miłości oraz życia.

Czytając tę książkę, nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Jest to druga książką od K.N. Haner, więc mogę powiedzieć, że widzę kilka podobieństw. Na pewno jedną z nich jest to, że szokuje. Szokuje i to bardzo. W książce możemy spodziewać się wielu wątków, takich jak narkotyki, prostytucja, seks czy też niebezpieczne związki. Czytałam ją z zapartym tchem, od pierwszych stron bardzo kibicowałam Marshallowi, by nareszcie ułożył sobie życie, gdyż patrząc na to, przez co w życiu przeszedł, naprawdę na to zasłużył. Rozdarty między dwiema kobietami: Emily oraz Sarą. Miłością oraz miłością swojego życia, z którą pomimo tragicznego końca i tak łączyła niewidzialna emocjonalna więź.

Jeżeli chcecie dowiedzieć się, jak zakończyła się historia Marshalla, z kim ułożył sobie życie i przede wszystkim, a jakich kolorach zapowiada się jego przyszłość - koniecznie przeczytajcie "Zapomnij o mnie", a gwarantuje Wam, że długo o tej historii nie zapomnicie.

Choć autorka ma w swoim dorobku już sporo książek, "Zapomnij o mnie" było pierwszą na którą postanowiłam się skusić. Powodów było kilka. Po pierwsze kierowała mną ciekawość co takiego ma czytelniczkom do zaoferowania literatura z gatunku "gołej klaty", po drugie dalej eksploruję gatunek NA w poszukiwaniu straconej młodości i po trzecie skusiła mnie sama postać autorki, której zdjęcie zobaczyłam na profilu [Adres usunięty]. Jeśli to właśnie młoda kobieta pisze dla innych młodych kobiet to musi być dobrze, gdyż podaje towar świeży, z długą datą ważności. Zawsze podchodzę z dystansem do książek dla młodzieży pisanych przez panie w kwiecie wieku. "Zapomnij o mnie" z pewnością zadowoli szerokie grono czytelniczek. Na pierwszy rzut oka pozycja ta jest wciągająca, pełna zwrotów akcji i napisana poprawnym językiem. Dopiero jak przyjrzymy się bliżej dostrzeżemy rzeczy, które lekko uniosą nasze brwi.

Marshall opuszcza Dallas i przeprowadza się do Nowego Jorku z postanowieniem odcięcia się od przeszłości i rozpoczęcia nowego życia. Zatrudnia się w remizie , gdzie jego głównym zajęciem jest czyszczenie wozów strażackich. Wprowadzając się do nowego mieszkania, poznaje seksowną Sarę. Para ta od początku ma się ku sobie. Kiedy Marshall dowiaduje się, że dziewczyna ma chłopaka który zmusza ją do prostytucji, postanawia jej pomóc. Jednak czy Sara rzeczywiście tej pomocy potrzebuje? Rozpoczyna się gra w kotka i myszkę.

Byłam bardzo zaskoczona kiedy dowiedziałam się, że pod pseudonimem T.N Haner kryje się młodziutka, polska autorka. Rozpoznania nie ułatwiał fakt, że akcja książki toczy się w Nowym Jorku. Wynika z tego, że powieść utrzymuje się na wysokim, światowym poziomie i jeszcze bardziej potwierdza to co myślę już od dawna, polska literatura jak najbardziej powinna stać się towarem eksportowym.

Zadajmy sobie pytanie, czego oczekujemy sięgając po literaturę z gatunku new adult romance. Po pierwsze musi być dużo miłości, kapka seksu i coś co to wszystko spaja w sensowną całość czyli : ON i ona. Po drugie nasi bohaterowie muszę wpasowywać się w pewien szerszy schemat : ona, piękna dziewczyna bez zahamowań, ON napalony seksowny, niegrzeczny chłopczyk. Całość trzeba podać w stylu łatwym i przyjemnym lecz jednocześnie musi ON zaskakiwać. Przydałoby się sporo zwrotów akcji, gdyż młody czytelnik szybko się nudzi oraz punkt kulminacyjny zwiastujący przemianę bohatera. Ten egzamin autorka zdała na piątkę z plusem. Mamy tutaj dwójkę młodych ludzi, którzy nie dość, że czują do siebie pociąg seksualny to jeszcze zakochują się. Mamy wydarzenie, które sprawia, że nie mogą być razem plus wszystkie konsekwencje z tym związane. Jest, tak częsta w tym gatunku zabawa kotka i myszkę. No i oczywiście sex, emocje, zdrady i znowu sex i emocje i rozstania...i oczywiście okładka z gołą klatą. Miodzio. Czy w takim razie mogę powiedzieć, że trafiłam na dzieło doskonałe? Niestety, muszę was rozczarować. Choć "Zapomnij o mnie" przeczytałam z niesłabnącym zainteresowaniem, to pewne drobne szczegóły sprawiły, że w tym miodzie poczułam jednak łyżkę dziegciu.

Postać głównego bohatera. Marshall początkowo mnie zainteresował, a przynajmniej zwrócił moją uwagę fakt, że nie jest takim typowym, niegrzecznym chłopcem, którego się spodziewałam. Marshall jest mordercą, który odbywszy swoją karę wyszedł na wolność. Odtrącony przez rodzinę postanowił się wyprowadzić i rozpocząć nowe życie. Mając prawie 30 lat, jest nikim, zwykłym "czyścicielem" wozów strażackich, bez szkoły bez oszczędności, za to umiejącym gotować i dobrym w łóżku. No i oczywiście ma tatuaże na każdy dzień roku. Muszę przyznać, że książka ta jest doskonałym potwierdzeniem powiedzenia "miłość jest ślepa". Naprawdę nie mam pojęcia co sprawiło, że nie jedna, a dwie dziewczyny, kompletnie dla Marshalla zwariowały. Po mężczyźnie w sile wieku, możemy się spodziewać, że będzie miał choć własny samochód i kartę kredytową. Tutaj dostajemy kompletnie spłukanego, napalonego pijaka. Życie tego człowieka kręciło się wokół siłowni, baru i łóżka. Czy naprawdę jest to taki łakomy kąsek? Do tego pewne elementy fabuły, dotyczące jego postaci, wydają się gorszące lub nieprawdopodobne. Muszę to powiedzieć na głos : MARSHALL JEST MORDERCĄ. Tak, wsiadł do samochodu po pijaku, to był jego wybór i doskonale zdawał sobie sprawę z możliwych konsekwencji, tak zabił dziewczynę i TAK, musi mieć z tego powodu wyrzuty sumienia do końca życia. Nic tego nie rozgrzeszy. Więc denerwuje mnie próba wybielenia tego co zrobił. Zrobił źle, karygodnie, powinien ponieść karę i żyć z tym do końca życia. Żadne słowa jego partnerek w stylu "nie jesteś mordercą" nie powinny pojawić się na kartach tej książki. Jest to niebezpieczne i umniejsza powagę tego, jak niebezpieczne jest jeżdżenie na gazie.

I pomyślcie, że osoba nadużywająca alkoholu, z kryminalną przeszłością, zostaje zatrudniona w straży pożarnej. Alkohol-kac-ratowanie ludzkiego życia? Niestety to nie idzie za sobą w parze.

Postaci głównych bohaterek. Przepaść między nimi jest jak między niebem a ziemią. Jedynym co ich łączy jest tak naprawdę miłość do Marshalla i rozwiązłość. Sara daje sobą pomiatać, daje się wykorzystywać i handlować swoim ciałem. Widziałam tutaj wiele sposobów na ucieczkę, jednak dziewczyna postanowiła trwać w tym martwym kręgu beznadziei. Cóż jej wybór.

Emily to żywioł. Studentka, przyszła pani weterynarz. Wulkan energii, pochłaniający pizzę w ilościach przemysłowych. Typowa dobra dziewczyna, która i w łóżku rozpali i psa przygarnie.

Oczywiście, nie musicie się domyślać, że to właśnie Marshall, będzie musiał wybrać pomiędzy ogniem a wodą. Jesteście ciekawi tego wyboru? Ja muszę przyznać byłam.

Rzeczą, która zwróciła moją uwagę jest fakt, że wszystko tutaj dzieje się w ekspresowym tempie. Zazwyczaj w przypadku książek new adult nasze bohaterki mają opory przed zaangażowaniem czy seksem na pierwszej randce. Przynajmniej udają niedostępne. Tutaj wszystko potoczyło się niczym w Orient Expressie. Ledwo poznali swoje imiona, a już lądowali w łóżku. I muszę przyznać, że sceny erotyczne były wielce sugestywne i miały wpływ na to, że nie musiałam używać różu na policzkach. Jednak czy ta beztroska jest bezpieczna? Musimy pamiętać, że choć książka skierowana jest do pełnoletnich czytelniczek to sięgną po nią również nastolatki. Jakie wzorce ma ona do przekazania? Jaki styl życia pokazuje? Nie chciałabym aby moja córka czerpała wiedzę właśnie z takich powieści, gdzie czymś naturalnym jest brak zahamowań a sex sprowadzony jest tylko i wyłącznie do roli fizycznego spełnienia. Gdzieś ta miłość, która powinna łączyć dwójkę ludzi, się tutaj pogubiła. Przycupnęła z boku i patrzyła.

Dobrze się czytało. Muszę przyznać, że dostałam dokładnie to czego oczekiwałam: literaturę lekką (momentami nawet zbyt niefrasobliwą), łatwą i przyjemną. Nawet zakończenie, choć nie preferuję zastosowania motywu "szczęścia jednym kosztem drugich" pasowało do całego wydźwięku emocjonalnego tej powieści. Jest to jedna z tych książek, które nie potrzebują jakiejkolwiek reklamy by zdobyć grono wiernych czytelniczek. A więc czytajcie drogie Panie, czerwieńcie się, wzruszajcie i współczujcie naszym bohaterom. Bo jak widać, bycie młodym, to ciążka sprawa. Zdecydowanie o pewnych rzeczach już zapomniałam a autorce udało się je przywołać. Polecam.

Zapomnij o mnie pokazuje, że nie da się uratować każdego przed samozniszczeniem. Nie każdy tez chce otrzymać pomoc od drugiej osoby, albo zwraca się o nią za późno. Podkreśla za to, że każda osoba zasługuje na drugą szansę. W końcu jesteśmy tylko ludźmi i popełniamy błędy, by się na nich uczyć.

Kasia Haner jak zwykle dobrze sobie poradziła :)

[Adres usunięty]

Po ciężkim tygodniu w pracy miałam po prostu ochotę na romans. Przejrzałam bestsellery i wiedziałam, że to musi być Zapomnij o mnie. Opis mnie zaintrygował i prędko po tę książkę sięgnęłam. Nie uwierzycie, ale ja byłam przekonana, ze czytam powieść amerykańskiej autorki, jakie było moje zaskoczenie, gdy dochodząc do końca książki, na skrzydełku przeczytałam, że K.N. Haner to polska autorka a ta książka to jej debiut w gatunku New Adult. Prócz tej powieści napisała już sporo, bo osiem powieści. No ja pierwsze słyszę, ale sprawdzę co napisała do tej pory, zwłaszcza, że opis sugeruje, że czeka nas sporo kolejnych powieści autorki. Czy po tej będę chciała sięgać po kolejne?

Marshall ma 28 lat i przyjeżdża do Nowego Jorku, by zacząć nowe życie. Do tej pory nie był aniołem, pił, łajdaczył się, a nawet ma bardzo mroczny sekret. Wielkie miasto ma być nowym początkiem, chce skończyć z tym – kim był przedtem. Dostaje racę w remizie strażackiej, a później znajduje pokój do wynajęcia. To w tym mieszkaniu pozna Sarę, piękną i tajemniczą, nieco mroczną, dziewczynę z charakterem. I gdy już zdąży się zakochać, okaże się, że Sara ma wiele sekretów. Ten związek ma być nie do zrealizowania i chociaż Marshall na początku się buntuje, to w końcu i do niego dociera, że musi sobie wybić Sarę z głowy. Pomocna w tym okazuje się Emily, którą chłopak uratuje z płonącego budynku, ale czy można budować nowy związek, na zasadzie klin klinem, czy ludzi można traktować tak instrumentalnie? Jakie Sekrety ma Sara, jak zareaguje na to Marshall i czy Emily pogodzi się, z tym, że ma być nagrodą pocieszenia? Poczytajcie a się przekonacie.

Autorka jest postacią enigmatycznie, mamy jakieś szczątkowe dane, zdjęcie, przy braku personaliów. Tego się nie czepiam, bo jednak nie każdy w tym wieku chce pisać erotyki, pod własnym nazwiskiem, zwłaszcza, gdy pochodzi z małej miejscowości. Nie wiem dlaczego akcję powieści osadzono w Nowym Jorku, ale może magia Ameryki działa. Pewnie opis życia w USA, rozbawi tych co mieli możliwość sprawdzić jak jest naprawdę, ale ja w Stanach nie mieszkałam, a nawet dałam się porwać klimatowi Wielkiego Jabłka, zwłaszcza, że obecnie oglądam US Open, więc migawki z Nowego Jorku widzę codziennie. I gdybym nie przeczytała, że autorką jest Polka, w życiu bym się nie domyśliła.

Dostajemy do ręki romans, z dawką erotyki, nie powiem, że dawka jest duża, bo jest kilka opisów i to nie w nadmiernej ilości. One po prostu są. Poznajemy chłopaka, którego los nie oszczędza, dostaje po głowie za każdym razem i czasami miałam wrażenie, że nieważne co zrobi, to i tak coś zepsuje. O dziwo, wcale nie jest mi żal Sary, niby miałam jakieś momenty, gdy wzbierała we mnie empatia, rozumiałam po części jej motywy, ale finalnie, np. po opowieści Asha, nie umiałam odnaleźć w niej współczucia, jawiła mi się bardziej jak modliszka, kobieta, która musi mieć każdego. O wiele bardziej polubiłam Emily i byłam wściekła na Marshalla za to jak się zachowuje, ja bym mu nie wybaczyła. Strzeliłabym go w pysk i good by.

Jak widzicie książka wzbudziła we mnie sporo emocji, zasadniczo powieść dla przedziału wiekowego około trzydziestki i w dół, ze względu na raczej prostych bohaterów i oś powieści, która koncentruje się na dylematach sercowych, jakby pomijając pozostałe problemy, czy to głównych bohaterów, czy nawet tych drugoplanowych. Moim zdaniem w autorce drzemie spory potencjał, jeżeli chodzi o obyczajówki i romanse może się jeszcze wyrobić i naprawdę pisać książki w których wspomniane przeze mnie zarzuty już nie będą obecne. Ja będę czekała.

Nadszedł przełomowy moment w twórczości K.N. Haner i to z dwóch powodów. Po pierwsze, dotąd skupiona na gatunku dark romance, na mocnych erotykach osadzonych w brudnej rzeczywistości, autorka postanowiła stworzyć coś łagodniejszego. I choć już z góry zapowiadam, że na pewno nie jest to słodka i niewinna historyjka, „Zapomnij o mnie” to pełnowymiarowe New Adult. Drugi z powodów niech jeszcze przez moment pozostanie tajemnicą, bo nie chciałabym wyjawiać Wam wszystkiego już na samym początku. I nie, nie mam wcale na myśli zmiany wydawnictwa, bo przecież w Kobiecym nazwisko tej pisarki jeszcze nie miało okazji się pojawić. Jeśli jesteście ciekawi i chcecie poznać moją opinię na temat najnowszej powieści K.N. Haner, zapraszam do zapoznania się z recenzją.

ZARYS FABUŁY

Życie z pewnością nie rozpieszcza 28-letniego Marshalla, który teraz postanawia zostawić za sobą przeszłość i rozpocząć zupełnie nowy rozdział. W tym też celu chłopak wyjeżdża do Nowego Jorku, gdzie z pomocą przyjaciela wynajmuje mieszkanie i podejmuje się pracy. To właśnie wtedy poznaje Sarę, z którą przychodzi mu dzielić mieszkanie, dziewczynę, która budzi pożądanie, a zarazem oburzenie. Osobę, która potrzebuje natychmiastowej pomocy, bo jej skomplikowana sytuacja może sprowadzić ją na samo dno. Sęk w tym, że Sara nie chce jej przyjąć.

Czy ten, który dotąd tylko niszczył, będzie potrafił ofiarować wsparcie? Czy problemy innych ludzi nie przytłoczą go do tego stopnia, że kolejny raz powróci do grzechów przeszłości? Co zrobi, kiedy na jego drodze stanie druga kobieta?

MIESZANKA WYBUCHOWA, CZYLI SŁOWO O BOHATERACH

Przeważającą część tej historii poznajemy z perspektywy głównego bohatera, Marshalla, więc może to od niego zacznę charakterystykę postaci, które przy okazji przygody z tą książką podarowały mi cały wachlarz emocji. 28-letni chłopak z ciałem pokrytym tatuażami, na pozór buntowniczy bad boy, w rzeczywistości ciepły, choć nieco zagubiony człowiek, mężczyzna, który potrafi odróżnić dobro od zła i który pomimo przebytej własnej, długiej drogi, jest w stanie wyciągnąć w stronę innych pomocną dłoń. Odważny, ugodowy, choć nie do końca świadomy niespodzianek, które szykuje dla niego los. A wszystko za sprawą kontrowersyjnej Sary. I, podszepnę po cichutku, niewinnej Emily. Pierwsza z dziewczyn to kusicielka, upadająca i zniewolona przez pewnego mężczyznę dwudziestojednolatka, która tak daleko zabrnęła w skomplikowaną relacją wyniszczającą ją od środka, że teraz zdaje się nie mieć wyjścia. Marshall ma względem niej jeden, bardzo poważny problem. Wbrew sobie i zdrowemu rozsądkowi, po prostu się w niej zakochał. Z wzajemnością. Druga z dziewczyn to Emily, miła, niewinna, szczera. Ta stojąca w cieniu. Ta, która na pewno się nie narzuca. Zafundowała autorka petardę wrażeń i namieszała osobowościami. W efekcie cała historia jest tak nieprzewidywalna i tak ekscytująca, że ciężko odłożyć ją na bok.

WSZYSTKO NA PLUS

Książka opowiada o zakochaniu, o pożądaniu skontrastowanym z wewnętrznymi rozterkami, o uczuciach pochodzących prosto z serca, o szczerości – która stanowi podstawę, bazę każdego związku. Fabule nieprzerwalnie towarzyszy poczucie bezradności, rozdarcie bohatera, trudne wybory, impulsywne działanie, ale i dojrzałe, przemyślane decyzje. To dopracowana w każdym calu historia, którą na pewno nie nazwałabym schematyczną czy przewidywalną. Do samego końca autorka mieszała mi w głowie, stąd nie potrafiłam omówić sobie zerknięcia na kolejną i kolejną stronę. A przyjazna kreacja bohaterów z bagażem wad i zalet, sił i słabości utorowała drogę emocjom, których nie w sposób było powstrzymać. Były zwroty akcji, była dynamika. Jedyne czego zabrakło, to… nudy. Piszę o tej książce w samych superlatywach, ale jakże można by inaczej, kiedy jestem nią wciąż oczarowana.

PRZEŁOMOWA KSIĄŻKA, PONIEWAŻ…

Na początku wspominałam o przełomowym momencie w twórczości K.N. Haner. Dlaczego? Teraz nadszedł czas na wyjaśnienia. Proza autorki nie jest mi obca. Mam na swoim koncie przeczytane prawie wszystkie jej książki i choć o każdej z nich jestem w stanie powiedzieć coś dobrego, każdej mogłabym wytknąć choć jeden mankament. „Zapomnij o mnie” to lektura na tak wysokim poziome, że poproszona o nadmienienie wad pozostałabym bez słowa. Bo po prostu ich nie ma. Polecam szczerze, wszystkim poszukiwaczom mocnych, oryginalnych powieści nurtu New Adult. Ostrzegam, że to na pewno nie jest słodka opowiastka i potrafi zarzucić także scenami dla dorosłych. Zerkając na okładkę widzicie jednak eksplozję barw, kuszące ciało i magię i wiedzcie, że przedkłada się to na treść. To wyjątkowa historia, więc warto poświęcić jej swój czas.

[Adres usunięty]

"Historia każdego człowieka to zbiór kolorów, od tych najjaśniejszych do najciemniejszych. I złudne jest to, że to my jesteśmy malarzami. To los robił z nami, co tylko chciał. Drwił z nas, oszukiwał, dawał nadzieję, a potem brutalnie ją odbierał."

Poniedziałek. Dla jednych jeden z najgorszych dni tygodnia, a dla mnie wcale nie taki zły

Marshall 28-letni zagubiony mężczyzna, który wybierając Nowy York na swój nowy dom ma nadzieję na odbudowanie swojego życia. Bohater usiłuje zapomnieć o przeszłości i wydarzeniach z nią związanych, a nowe miejsce ma być pierwszym krokiem ku lepszemu. Dostaje pracę, poznaje nowych ludzi, a wkrótce również ma zamieszkać z dwójką studentów. Nie wie jednak, że kiedy wprowadzi się do ich mieszkania, nic nie będzie takie samo. Bowiem kiedy ujrzy Sarę, pragnienia, które skrył głęboko w sobie odżyją ze zdwojoną siłą. Dziewczyna roztacza wokół się aurę tajemniczości, która z każdym dniem intryguje Marshalla coraz bardziej. Jednak bohater nie wie, że pod tą całą powłoką kryje się coś więcej niż uśmiechnięta studentka. Chłopak za wszelką cenę chciałby pomóc Sarze. Jednak czy da się pomóc komuś kto tej pomocy wcale nie chce przyjąć?

"Zapomnij o mnie" to książka, która pochłonęła mnie w całości. Pokazuje jak niewiele można zrobić, jeśli druga osoba nie wykazuje zainteresowania pomocą. Jaki jedna osoba może mieć wpływ na życie drugiej mimo, że nawet już jej nie widuje. Książka pełna tajemnic, namiętności, momentami grozy. Autorka stworzyła świetny klimat poprzez opisy i samych bohaterów. Bohaterów, którzy nie mieli łatwego życia i musieli wykazać chodź trochę chęci do poprawy swojej przyszłości.

Nie jest to zwykła powieść o miłości, lecz o trudach jakie ludzie spotkają na drodze aby móc być w końcu szczęśliwym. Jednak nawet jeśli wydaje nam się, że nie ma już żadnego rozwiązania, dzieje się coś dzięki czemu wierzymy że nasz los w końcu się odmieni. Książka, która potrafi wzruszyć jak i wstrząsnąć. Na długo ją zapamiętacie. Polecam przeczytać.

Gdybym napisała, że nigdy nie miałam styczności z twórczością K.N. Haner, to bym skłamała. Kiedyś przypadkowo na Wattpadzie natrafiłam na jej książkę "Sponsor", która bardzo mi się spodobała. Później nie zdecydowałam się sięgnąć po inne pozycje tej autorki - teraz mam zamiar to nadrobić, słowo. Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Kobiecego miałam szansę zapoznać się z jej najnowszą książką "Zapomnij o mnie". A teraz weźcie sobie miskę z popcornem, rozsądźcie się wygodnie.. i zapoznajcie się z moją recenzją na temat tej pozycji.

Marshall ma 28 lat, wcześniej nie był łatwym nastolatkiem i sprawiał sporo kłopotów. To właśnie przez między innym jeden tragiczny błąd postanawia wyjechać do Nowego Jorku, gdzie chce zmienić swoje życie i zapomnieć o przeszłości. Tam znajduję pracę i ma możliwość zamieszkania z parą studentów, Sarą oraz z jej bratem. Między Marshallem i Sarą od razu zaczyna iskrzyć, a dziewczyna wywołuje w nim to, czego dawno już nie czuł. Nie zdaje ON sobie jednak sprawy, że Sara ma wiele tajemnic, a ich relacja może się skończyć źle.

“Byliśmy z góry przegrani, a mimo to nadal chciałem walczyć.”

Jeszcze chyba nigdy mi się nie zdarzyło tak, żebym nie polubiła ŻADNEGO z bohaterów.. i mam to na myśli. Nikt z nich nie wzbudził we mnie sympatii. Marshall jest naszym głównym bohaterem, to chłopak z problemami, który stara się wyjść na prosto, tajemniczy, z jednej strony próbuje grać grzecznego chłopaka, a zaś z drugiej strony jest typowym 'bad boyem'. Do pewnego momentu nawet go lubiłam.. a potem wychodzi na jaw, że nasz Shall jest damskim bokserem. Tak, dobrze czytacie. Prawdą jest to, że z każdym rozdziałem zaczynał się zmieniać na lepsze, ale to nie sprawiło, że go polubiłam. Ciężko jest lubić kogoś, kto kiedykolwiek podniósł rękę na kobietę i mówi otwarcie o tym, że zrobił to nie jeden raz. Sara jest współlokatorką, kokietuje go i po części nim manipuluje. Jest ona postacią dość kontrowersyjną. Z jednej strony było mi jej szkoda i chciałam, żeby ktoś wyciągnął wobec niej pomocną dłoń, uwolnił od tego całego koszmaru, a z drugiej strony doprowadzała mnie do szału. Myślę, że gdyby tylko chciała. to miałaby wiele możliwość na wyjście z tej sytuacji, w której się znalazła. A jeżeli zastanawiacie się dlaczego nie polubiłam postaci drugoplanowych czyli np. Asha, który jest kumplem Marshalla z pracy a zarazem jego przyjacielem? To już się śpieszę wam z wyjaśnieniem. Teoretycznie nie zrobili nic złego i wobec Shalla wszyscy zachowywali się w porządku. Ale wtedy Shall zdradza im co się dzieje z Sarą. Spodziewałam się reakcji, w której każdy z nich wykaże się empatią i będzie chciał jej pomóc, a tymczasem oni wzruszyli ramionami i powiedzieli 'zapomnij o niej'. Ta obojętność na ludzką krzywdę, pilnowanie własnego tyłka było tak bolesne i sprawiło, że miałam ochotę ich wszystkich zabić. Jak można być tak nieuczuciowym..

O samej książce nie mogę powiedzieć nic złego. Myślę, że w to jaki sposób zostali przedstawieni bohaterowie jest samo w sobie genialne i bardzo przemyślane. Zgaduję, że mieli oni wzbudzać w czytelniku ten szereg przeróżnych emocji, niekoniecznie pozytywnych. Ogromny plus za męską narrację. Rzadko się zdarza, żeby książki z gatunku NY czytało się jedynie z punktu widzenia mężczyzny - to była bardzo miła odmiana. Autorka może się pochwalić oryginalną i wciągającą fabułą. Mimo tego, że bohaterowie momentami doprowadzali mnie do białej gorączki, to od całości nie mogłam się oderwać. Książka poruszała bardzo wiele ważnych tematów m.in przemoc czy też wyżej wspomnianą manipulację człowiekiem. Sama historia Marshalla i Sary oraz pozostałych osób, którzy mieli w niej ogromne znacznie, była na tyle interesująca, że z wielkim entuzjazmem czekałam na rozwiązanie całej sytuacji. Zostałam mocno zaskoczona zakończeniem. Po części pękło mi serce, ale z drugiej strony byłam nim też usatysfakcjonowana. Ale nie ukrywam, że bym była zadowolona z kontynuacji albo przynajmniej z epilogu #2.

“Więc błagam cię, Marshall. Znienawidź mnie. Znienawidź i zapomnij o mnie.”

Musicie znaleźć miejsce na swojej półce dla "Zapomnij o mnie" , bo jest to pozycja, którą koniecznie musicie przeczytać. Nie oczekujcie cukierkowego romansu, bo tego nie dostaniecie. Jest to mroczna, wstrząsająca i emocjonalna pozycja. Czy Marshall zdobędzie swoje szczęśliwe zakończenie? O tym musicie się przekonać sami.

Recenzja pochodzi z bloga: [Adres usunięty]