Umorzenie. Joanna Chyłka. Tom 9

1. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia potwierdzona zakupem

   Dodana przez Szymon K. w dniu 2023-09-29

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Bardzo dobra książka.
   
   Warto przeczytać.
   
   Polecam gorąco.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Super Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Agnieszka K. w dniu 2019-03-18

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   8 z 10 osób uznało recenzję za przydatną

   Chyłka i Zordon po raz dziewiąty? Czemu nie!
   
   W końcu wszystkie poprzednie części pochłonęłam tak szybko, jak przeciętny Amerykanin pochłania Cheeseburgera w pewnej McKnajpie.
   
   Dodatkowo los sprawił, że miałam przyjemność czytać tę książkę, siedząc w wygodnym fotelu na dwudziestym którymś piętrze szklanego biurowca przy Emilii Plater w Warszawie. Po raz pierwszy mogłam się wczuć w jej akcję tak mocno!
   
   O tym, co nowego u naszej wspaniałej Joanny możecie przeczytać w wielu poniższych recenzjach. Ja skupię się na moich odczuciach.
   
   To, co mnie zaskoczyło, to fakt, że autor w akcję książki wplótł bohaterkę z innej swojej powieści. Osobiście nie miałam jeszcze okazji czytać Hashtagu, ale postać Tesy przytoczona w „Umorzeniu” zachęciła mnie do tego jeszcze mocniej.
   
   Książkę czyta się bardzo szybko, bo choć w mojej ocenie ma ona nieco inny, lżejszy styl, to wciąga na całego. Podobnie jak poprzednie części.
   
   Remigiusz Mróz zafundował nam mocne zakończenie, po którym czułam się nieswojo. Odczułam nawet złość, że przecież tak nie może skończyć się ta historia… To uczucie towarzyszyło mi przez kilka dni, do czasu kiedy na profilu wydawnictwa pojawiła się zapowiedź kolejnego tomu serii. Nie pozostaje mi więc nic innego, jak cierpliwie czekać!

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Super Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Anna P. w dniu 2019-05-06

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   8 z 11 osób uznało recenzję za przydatną

   “Umorzenie “ to dziewiąty Tom serii o parze prawników. Joanna Chyłka i Kordian Oryński znów mają ręce pełne roboty. Szykują się do obrony człowieka, który w bestialski sposób zabił swoją rodzinę, żonę i dwójkę dzieci .
   
   Jak przystało na Chyłkę,dla niej nie ma rzeczy niemożliwych. Z jakiegoś powodu po raz kolejny podejmuje próbę obrony człowieka z góry skazanego na dożywocie. byłego żołnierza, który zabił swoją rodzinę.
   
   Wielkim atutem podczas obrony ma być alibi, które sprawca ma zapewnione mimo, że ON sam jeszcze o tym nie wie.
   
   Jego znajomy z wojska potwierdza, że tego dnia, kiedy doszło do zabójstwa, przebywał z nim w barze, czyli przeczy temu, że mógł dokonać mordu.
   
   Badania przeprowadzone jednak na miejscu zbrodni wykluczają udział osób trzecich w zajściu więc prawniczka ma nie lada problem do rozwiązania. Czy w takim wypadku alibi jest sfałszowane? Czy może ktoś odpowiednio steruje skazanym Adrianem?
   
   Jedno jest pewne, że nic w tej sprawie nie jest pewne.
   
   Dodatkowym problem Joanny jest jej pogarszający się stan zdrowia. Odmawia leczenia a im bardziej choroba daje we znaki tym bardziej odrzuca od siebie Kordiana.
   
   Jednak tutaj Bardzo pomocną w rozwiązaniu sprawy wydaje się być Tesa, która uważa, że jej mąż zmanipulował Adriana do zabicia swojej rodziny. Uważa także, że jest ON winny innych morderstw za które wyrok odsiaduje niewinny człowiek. Jest to połączony wątek z innej książki Remigiusza a mianowicie Hastag.
   
   Jej teoria jest taka, że wyszukuje osoby będące w głębokiej depresji, którymi łatwo sterować do popełnienia przestępstwa.
   
   Taką osobą idealnie pasującą, jest także sama Joanna Chyłka, która postawiła na umorzenie swoich wszystkich spraw w zamian za sprawiedliwość. Potrafi postawić na szali swoją karierę, związek, cała przeszłość, nie panuje nad emocjami, jest ciężko chora. Idealna kandydatka do manipulacji.
   
   Pragnąc także wyrównać rachunki z przeszłości podejmuje się przeprowadzenia pewnej egzekucji. Chwyta się naprawdę drastycznych środków do przeprowadzenia swojego planu na którym najbardziej cierpi Zordon.
   
   Czym więc jest dzień zero? I kto jest winny śmierci żony i dwójki dzieci byłego żołnierza? Kto tym wszystkim manipuluje? Jaki udział w tym wszystkim ma Langner.? I przede wszystkim czy Chyłką wygra z chorobą, która powoli odbiera jej wszystko?
   
   Pewne jest to, że za każdym razem jak zaczynam czytać książkę Remigiusza Mroza, tak znikam totalnie na dwa dni. Uwielbiam cięty język Joanny i jej pewność siebie. Seria z Chyłką jest moja ulubioną i wyczekuje kolejnej części jak zapowiedział sam autor. Mógłby zadedykować kolejna część dla wiernej czytelniczki Ani, bo naprawdę uwielbiam ich wszystkich.
   
   Dziękuję za możliwość przeczytania @czwartastronakryminalu @czwartastrona

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Olga P. w dniu 2019-09-22

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   3 z 5 osób uznało recenzję za przydatną

   Chciałam Wam zadać bardzo trudne pytanie, które prędzej czy później pojawia się w naszym życiu moralnym. Na szczęście zazwyczaj pozostaje w sferze przemyśleń i nawet jeśli podejmiemy jednoznaczną decyzję, nie musimy jej wygłaszać na głos ani odwoływać się do konkretnych zdarzeń. Mam na myśli tutaj te oto pytanie: czy morderstwo można usprawiedliwić? Nie wiem, jak jest w Waszym przypadku, ale mnie przechodzą ciarki, gdy słyszę samo pytanie. Jest ono mroczne, zmusza do mocnych i pewnych decyzji albo przyznania się, że nie znamy odpowiedzi. Od dziecka słyszymy o tym, że zabijanie jest złe, że jest największym grzechem, jakiego można dokonać. Słyszymy też o nieumyślnym spowodowaniu śmierci, o samoobronie, która kończy się w tragiczny sposób, o żołnierzach, którzy są bohaterami. Tutaj każdy sam musi się zagłębić we własną moralność i sposób myślenia.
   
   Jednak Joanna Chyłka już dawno wyzbyła się skrupułów i od lat na sali sądowej broni największych współczesnych zbrodniarzy, jakich widziała Polska. Nie waha się wykorzystać każdego szczegółu, który może pomóc jej klientowi, nie zamierza przejmować się cierpieniem innych ludzi. Wykorzystuje sprawiedliwość, by wygrać, nie patrząc, czy ta sprawiedliwość jest nią naprawdę. Tym razem decyduje się bronić byłego żołnierza, który w przypływie szaleństwa zabija w okrutny sposób własną żonę i własne dzieci. Dokonuje prawdziwej masakry. Lecz czy na pewno był to przypływ szaleństwa? Czy w ogóle to ten mężczyzna zamordował? Czy Chyłka odkryje prawdę?
   
   Jest to moje kolejne spotkanie z Joanną Chyłką, do której bez wątpienia mam olbrzymi sentyment i przeżyłam z nią naprawdę wiele dobrych chwil. Mimo to jakoś nie było mi po drodze do przeczytania ostatniego tomu z jej udziałem. Do tego stopnia, że "Umorzenie" przestało być już ostatnim tomem. Z czego osobiście nie jestem zadowolona, ale o tym trochę później. Tymczasem skupiając się na tej części, muszę Wam powiedzieć, że bardzo się zawiodłam na tej książce Remigiusza Mroza.
   
   Najpierw zacznę od największego atutu całej serii, czyli języka, jakim posługuje się autor. Pisze ON w wyjątkowo charakterystyczny sposób, który od pierwszych stron oczarował mnie, ale również zszokował. Bez wątpienia zawsze będę za to cenić Mroza. Przy tym dialogi są naturalne, co pozwala mi przywiązać się do postaci i zobaczyć pełnowymiarowego człowieka, a nie miałką osobowość. Dzięki temu nie mam też problemu, by wejść w fabułę, ponieważ mam wrażenie, że to prawdziwe życie, a ja obserwuję wszystko z boku. Do całości należy dodać zagadkę, która za pomocą języka zaczyna nas otaczać ze wszystkich stron, następnie pojawia się fascynacja, by ostatecznie przekształcić się w nieposkromioną ciekawość.
   
   W "Umorzeniu" historia była jak zawsze bardzo interesująca, a przynajmniej do czasu... W pewnym momencie zaczęła mi się nużyć i szczerze mówiąc, nie pamiętam, kiedy ostatnio tak długo czytałam książkę. Była to opowieść zastępcza, gdy nie miałam przy sobie niczego innego do czytania lub nie mogłam się zdecydować na następną lekturę. I myślę, że to mówi samo za siebie. Wcześniej pożerałam powieści z tej serii w ciągu dnia do trzech. A tu trwało to miesiącami. Pewnie przez ten fakt zagadka kryminalna nie wydawała mi się tak pasjonująca, jak powinna, ale to i tak nie wyjaśnia braku mojego zainteresowania. Mimo to szanuję wielopoziomowość fabuły, ponieważ możemy obserwować wspomnianą zagadkę, a zarazem prywatne życie Chyłki i Kordiana. Ubarwia to całość i nadaje pewnej pikanterii opowieści. W końcu relacja Joanny i Zordona to bardzo ciekawy przypadek z punktu widzenia psychologii.
   
   Dosłownie wszyscy bohaterowie "Umorzenia" są specyficznymi postaciami, które trudno pomylić z kimkolwiek innym. Stąd wniosek, że ich kreacja jest naprawdę dobra, choć mimo to brakuje im czegoś ludzkiego w zachowaniu i to miejscami mnie irytuje. Ale i tak magnetyzują swoją osobowością. Sprawiają, że chcemy ich dobrze poznać, stać się ich przyjaciółmi lub wrogami. Nie pozwalają obojętnie przejść koło siebie. Największą uwagę z oczywistych względów skupia na sobie Chyłka. Joanna jest osobą, którą po prostu się lubi. Tak bezinteresownie. Miejscami niesamowicie irytuje, podważa zasady naszego świata, ale i tak się ją lubi. Choćbym nie wiem, jak się z nią nie zgadzała i uważała, że jej decyzje czy spojrzenie na świat jest nieodpowiednie, to i tak ją szanuję i akceptuję. Za to Kordiana powinno podawać się jako przykład najbardziej upartego i wytrwałego człowieka na świecie. Można go tylko podziwiać pod tym względem. Jakkolwiek byłoby trudno, jakkolwiek życie dokopałoby mu i tak się nie podda i będzie trwał w zaparte. A przy tym pozostaje niezdarny i bardzo uroczy. W tej części pojawia się również nowa dość istotna postać – Teresa. Jak wszyscy bohaterowie jest oryginałem, ale ją również polubiłam i mam cichą nadzieję, że pozostanie na dłużej.
   
   Wymieniłam Wam wiele pozytywnych aspektów "Umorzenia", więc pewnie w tym momencie dziwicie się już, dlaczego po jej przeczytaniu byłam tak bardzo zawiedziona. Przede wszystkim nawet z tymi zaletami jest to dla mnie bez zawahania najgorsza i najmniej dopracowana część cyklu, co ewidentnie pokazuje, że pisarzowi coś się jednak nie udało. Ale akurat to nawet najlepszym się zdarza, a myślę, że Remigiusz Mróz należy do najlepszych polskich pisarzy. Tylko że od dawna bazuje na tych samych pomysłach. One są bardzo dobre i w swoim czasie były niesztampowe, lecz nie oszukujmy się... To dziewiąta część... To staje się po prostu nudne i powtarzalne. Przez co moja sympatia do cyklu o Joannie Chyłce zaczyna opadać. Gdy wyszło "Umorzenie", to byłam przekonana, że to już ostatni tom i pożegnanie z przygodą. A tu niespodzianka! Jest następny i pewnie jeszcze będzie wiele następnych. Ile można? Co prawda na pewno przeczytam dziesiątą część, ale raczej nie będę pozytywnie nastawiona. Tymczasem pozostaje mi tylko stwierdzić, że mimo mojego wiecznego narzekania polecam serdecznie "Joannę Chyłkę" wszystkim wielbicielom niekonwencjonalnych rozwiązań.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Weronika T. w dniu 2019-03-06

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   9 z 17 osób uznało recenzję za przydatną

   CHYŁKA TAKA SAMA, POMIMO CIĄŻĄCEGO WYROKU
   
   W życiu głównej bohaterki dochodzi do zawirowań. I nie dotyczą one tylko i wyłącznie nowej sprawy sądowej, ale także jej prywatnego życia. Zegar tyka, choroba postępuje, Chyłka wie, że może nie zostało jej już zbyt wiele czasu. Stąd niektóre z jej decyzji mogą poważnie zaskoczyć. I ludzi z jej otoczenia i czytelnika. Jest nawet ciekawiej, niż było dotąd. Mimo to wciąż pozostaje zdeterminowana, z tym kąśliwym komentarzem, ironią i poczuciem humoru. Odważna, bystra i prawie niezłomna. Uff.. kobieta ideał? Może nie dla każdego. Ale na pewno bohaterka, która na zawsze pozostanie w mojej pamięci.
   
   UMIEJĘTNOŚĆ OBSERWACJI SPOŁECZEŃSTWA
   
   Remigiusz Mróz kolejny raz pozostawia mnie w głębokim zdumieniu. Umiejętnością obserwacji społeczeństwa, jakże wiarygodnym dialogiem, przystępną, a zarazem profesjonalną kreacją prawniczego świata buduje obraz lektury, od której tak trudno się oderwać. Każdy kolejny dział kończy się tak, że chce się więcej, urywa w momencie, w którym nie można przestać. Sprytnie wodzi za nos prowadząc rozgrywkę w karty i odkrywając kolejne asy wtedy, kiedy ma na to ochotę. Dosłownie bawiąc się czytelnikiem.
   
   KONTROWERSYJNA SPRAWA
   
   W świetle reflektorów stawia zaś sprawę skazaną na porażkę, a jednak niejednoznaczną, niby oczywistą, choć cały czas ciągnącą za sobą cień sprzeczności. Przykładny mężczyzna, a może szaleniec? W końcu ponoć ci najgorsi kamuflują się najlepiej. A każdy z nas ma jakieś swoje tajemnice, którymi niechętnie się dzieli. Z drugiej strony przyznanie się do winy i alibi, zapewniane przez ludzi zarzekających się, że nie kłamią. Ciężko określić słowami tak doskonale uplecioną fabułę. Rewelacja.
   
   [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 5 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję