Posiadacz

"Każdy Forsyte ma praktyczny... sposób zapatrywania się na rzeczy... oparty przede wszystkim na poczuciu własności... doprowadzonym do najwyższej perfekcji."

Ponadczasowa, wielowymiarowa powieść, do której wracam z wielką przyjemnością, czuję się mocno z nią związana, za każdym razem wyzwala we mnie uczucie satysfakcji czytelniczej. Serdeczne spotkanie z niezwykle interesującym i bliskim sercu przyjacielem, opowieścią, która przykuwa uwagę, wyzwala emocje i skłania do przemyśleń. W miarę zdobywania doświadczeń życiowych odkrywam w książce coś nowego, zaskakującą myśl, ciekawy aspekt, nieco inne spojrzenie na świat. Wyjątkowa saga rodzinna w wiktoriańskim klimacie, sugestywnie nastrajająca, dbająca o każdy szczegół w obrazie atmosfery i ducha tamtych czasów. Przepiękna mieszanka ludzkich charakterów, uczuć, zależności, losowych szans i narzucanych ograniczeń. Chętnie poddaję się takiej płynnej i wciągającej narracji, zagłębiam w kolejne warstwy intrygującej fabuły, cudownie odmalowane portrety postaci, niemal natychmiast nasuwających się refleksji i skojarzeń z obecną rzeczywistością. Jakże wiele można dostrzec wspólnych punktów zaczepienia, zbliżonych systemów wartości, podobnych ludzkich zachowań, budowania fałszywej tożsamości czy ucieczki przed konsekwencjami.

Wspaniale przedstawieni, z różnych perspektyw, reprezentanci zamożnego angielskiego mieszczaństwa. Rodzinę Forsyte'ów poznajemy pod koniec dziewiętnastego wieku, w czasie jej największego rozkwitu, ale również początku znaczących zmian. Uderza nas obraz silnego trwania w tradycyjnych konwenansach, bezwzględnego podporządkowania się idei rodziny, wyolbrzymienia znaczenia rodu, pewności siebie, wyniosłości, małostkowości, zadowolenia z bogactwa i przepychu. Fantastycznie nakreślone postaci, niezwykle barwne, ciekawe, różnorodne, wypełnione nadziejami i pragnieniami, osadzone w obowiązujących normach i zasadach społecznych. Z ogromnym zainteresowaniem zagłębiamy się w ich przekonywujące osobowości, skomplikowane relacje rodzinne, postawy trwania przy nieuchronnie odchodzących już do przeszłości symbolach, mieszczenia się w zwyczajach przyjętych i narzuconych przez epokę, ale również wskazujące na pewne wyłamania w przyjętym schemacie priorytetów, zapowiadające stopniowe przemiany społeczne i obyczajowe. Wnikliwe spojrzenie na znaczenie wolności, indywidualności, barwy miłości, wielkie namiętności, odcienie zdrady, smaki rozczarowań, bezduszną obojętność, intensywność odrzucenia, konsekwencje samotności, wciągnięcia w pułapkę pozorności, hipokryzji i nieposzlakowanej opinii.

[Adres usunięty]

Kiedy zabierałam się za czytanie tej książki, nie podejrzewałam, nawet przez myśl mi nie przeszło, że zabierze mi ona tyle czasu. Niestety, nie chłonęłam jej niczym gąbka wodę. Troszkę trudności sprawił mi styl, jakim "Posiadacz" jest napisany. Dlatego dopiero teraz przychodzę do Was z recenzją. Każdą książkę, jaką zostaję obdarowana przez wydawnictwo MG witam z otwartymi ramionami. Powieści wydane przez MG są nietuzinkowe, niesamowicie ciekawe i wciągające pomimo, że styl jakim są napisane może czasami sprawić problem czytelnikowi i spowolnić czytanie. Nie warto się jednak poddawać i brnąć do przodu.

"Posiadacz" - jest to historia rodziny Forsyte'ów mieszkającej w Wielkiej Brytanii. Nade wszystko są oni nastawieni na posiadanie sporej ilości pieniędzy, jest to dla nich wartość pierwszorzędna. Przejawiają także skłonności do bagatelizowania problemów.

W tej opowieści znajdujemy miłość, namiętność, romans, zdradę, zachłanność oraz zaborczość. Z taką różnorodnością ciężko jest się nudzić. Tom pierwszy ma swój początek w roku 1886 i w największej mierze traktuje o Irenie, June, Bosinney'u i Soamesie. Spokój rodziny burzy żona jednego z Forsyte'ów. Dzięki niej podczas czytania nabrałam rumieńców na twarzy. Jej postać intryguje, przyciąga, zaciekawia. Nie inaczej jest z resztą bohaterów, lecz odnoszę wrażenie, iż to Irena przoduje. Dlaczego to właśnie ona tak zawładnęła moimi myślami? Jaka jest?

Warto też wspomnieć o niejakim panu Bosinney'u. Nie potrafiłam wytłumaczyć jego dziwnego postępowania i z niecierpliwością śledziłam jego zachowanie i poczynania.

John Galsworthy za tę powieść w roku 1932 otrzymał nagrodę Nobla. Czy ten fakt przemawia do nas w takim stopniu, że w ciemno przeczytalibyśmy tę książkę? Różnie bywa, więc może kilka słów o moich odczuciach nie zaszkodzi. "Posiadacza" czytałam długo, pozwoliłam sobie spokojnie krok po kroku poznawać historię tej rodziny Forsyte'ów. Poniekąd chciałam się rozkoszować lekturą ale w większej dużo większej mierze potrzebowałam tego czasu, aby zrozumieć każde zdanie. Książka jest napisana stylem, do którego nie jesteśmy przyzwyczajeni. Może i sprawia ON trochę problemów czytelnikowi. Niemniej jednak obfitość narracji, którą należałoby określić mianem "dogłębnej", wytworność członków rodziny, ich sposób omijania bądź bagatelizowania problemów - te czynniki sprawiają, że warto zaznajomić się z lekturą. "Posiadacz" zawitał na półki księgarń 2 marca br. Wydawnictwo MG jak zwykle dokłada wszelkich starań aby kreacja książki była odpowiednia i przyciągała oko na pierwszy rzut. Mam nadzieję, że dzięki temu powieść zdobędzie swoich fanów i słuch o niej nie zaginie.

Za książkę dziękuję wydawnictwu MG :)

Na sam początek urzekła mnie dedykacja już na rozpoczęciu tej książki. John Galsworthy dedykuje sagę rodu Foryste’ów swojej żonie. Muszę szczerze się przyznać, że jak dotąd nie miałam niestety przyjemności poznać innych dzieł tego pisarza, ale dedykacja jest naprawdę szczególna. Autor książkę poświęca żonie, jakoby właśnie ta saga była dla niej najbardziej odpowiednią i najbardziej jej godną. Naprawdę przepiękne…

A teraz przejdźmy do książki. Cóż, na pewno nie należy ona do łatwych w czytaniu. Osobiście zabierałam się za nią chyba trzy razy, a to dlatego, że posiada ona przeważnie opisy, jest stosunkowo mało dialogów, a wiadomo, że my czytelnicy uwielbiamy szybką akcję i dobre dialogi. Niczym się jednak nie dajcie odstraszyć. Jest dużo opisów, ale za to jakie… Są to barwne opisy, które doskonale oddają istotę roku 1886. Cała akcja toczy się w Londynie, więc dodatkowo mamy okazję do spojrzenia na to miasto z tej perspektywy. Jeżeli chcecie się dowiedzieć jak w tamtych czasach ubierały się kobiety, a jak mężczyźni i co było w zwyczajach, jak zawierano małżeństwa, oraz jaki wpływ na to wszystko miał ród i rodzina – to zdecydowanie jest książka dla Was.

Przykładowo z ubiorem weźmy tutaj np. męża June, który na przyjęciu pokazał się w kapeluszu, który niezbyt pasował mu do reszty ubioru, nie podobał się uczestnikom przyjęcia i w ogóle został źle odebrany. Otóż kiedy właściciel kapelusza nie reagował, to całą winą za jego niestosowny ubiór obarczono jego żonę, bo przecież jak mogła w takim stroju wypuścić męża z domu. Określano go w tym kapeluszu jako „pirata”. Ale to kochani dopiero początek całej zabawy z Foryste’ami. Czeka na Was dużo więcej…

Całość przepięknie wydana, w twardej oprawie, na okładce londyńscy obywatele. Cała historia zawiera niewiele ponad 387 stron, zawarta w dwóch częściach. Jeżeli lubicie zagłębiać się w tamte czasy, to ta książka jest właśnie dla Was.

Moja ocena: 9/10

Polecamy, zespół [Adres usunięty]

John Galsworthy-"epik okresu wiktoriańskiego", czyli moich umiłowanych czasów. W swoich książkach ukazywał życie, elit żyjących w owych czasach, ich problemy, sukcesy i porażki.Za Sagę rodu Forsyte'ów, otrzymał w 1932 roku Nagrodę Nobla. Posiadacz, to pierwszy tom owego cyklu. W książce tej autor wykazał się zrozumieniem i współczuciem dla ludzkiej krzywdy, w czasach gwałtownego wzrostu gospodarczego, gdy fortuny upadały i powstawały nowe.Era nowych wynalazków, wielkich odkryć, ale przede wszystkim ludzkich losów, barwnych i interesujących.To opowieść o ludzkich uczuciach, o miłości, ale i nienawiści, zdradzie i o przemijaniu. Krytyka wiktoriańskiej obłudy oraz wystudiowanej moralności. Całość pisana językiem, który nie można uznać za prosty. Wszystko przedstawione jest kwieciście, z użyciem wymyślnych metafor i porównań.Z tego słynie ta epoka, więc jak dla mnie, wszystko to co zawarte jest w tej pozycji, a więc akcja, oraz język użyty do przedstawienia danych wydarzeń, jest bez wątpienia, dziełem wartym uwagi.