Pakiet Kroniki Diuny. Tomy 1-6

"Kroniki Diuny" to solidna literatura fantastyczna. Nie jest to może moja ulubiona seria z tego gatunku, ale doceniam spójność i konsekwencje, która cechowała Franka Herberta. Cały obraz tego podejścia do pisania widać dopiero po przeczytaniu wszystkich tomów. Nie tylko autor wiedział bowiem, co się wydarzy, część jego bohaterów również. Przynajmniej w pewnym sensie. Nie będę tu zdradzał za wiele, ale w powieściach pojawia się motyw przewidywania przyszłości. Przedstawiony jest w sposób bardzo zagadkowy, ale na koniec wszystko pięknie łączy się w całość. Dla mnie "Kroniki Diuny" to seria przemyślana i niejednoznaczna, zostawiająca pole do domysłów i skłaniająca do przemyśleń.

Fantastyka z wyższej półki dla dojrzałego odbiorcy.

Na "Kroniki Diuny" składają się misternie skonstruowane intrygi splecione wokół pustynnej planety Arrakis, źródła bezcennej przyprawy. Herbert wlał w swoje dzieła mnóstwo polityki oraz kwestii teologicznych i filozoficznych. Odbiegł za to nieco od klasycznych opisów ultranowoczesnych technologii. Zamiast nich wiele miejsca poświęcił biologii, czy to przedstawiając ogromne czerwie, czy też tworząc ludzkie komputery zdolne do przetwarzania ogromnych ilości danych (mentatów).

Autor na swój sposób podszedł do gatunku i dzięki temu opracował coś kultowego. Muszę jednak przyznać, że przyjemność z odkrywania jego pomysłów psuje nieco trudny sposób przekazu. Na "Kroniki Diuny" składają się dzieła bardzo obszerne, napisane niekiedy w toporny sposób. Dlatego polecam świadomie podchodzić do czytania.

Frank Herbert to pisarz, który miał (i wciąż ma) bardzo duży wpływ na wygląd obecnej fantastyki, a wywarł go głównie "Kronikami Diuny". Inspiracje jego pomysłami widać u George'a Lucasa (Moc rycerzy Jedi przypomina zdolności Bene Gesserit) czy Jarosława Grzędowicza (Kireneni z "Pana Lodowego Ogrodu" przypominają Fremenów) - Herbert jest więc obecny we współczesnej kulturze.

"Kroniki Diuny" to seria wielowątkowa, o niełatwym do zrozumienia przekazie. Choć początek sugeruje, że jego głównymi bohaterami będą członkowie rodu Atrydów, jest to tylko część prawdy. Odniosłam wrażenie, że najważniejszą rolę w całej konstrukcji świata przedstawionego pełni planeta Diuna. To ona jest miejscem najważniejszych wydarzeń i tematem, który wiecznie powraca.

Cykl w dużej mierze stawia na politykę, myślę, że można go pod tym względem porównać do "Gry o tron" choć u Herberta trup ściele się znacznie mniej gęsto.

"Kroniki Diuny" wspominam bardzo dobrze. Ogromne wrażenie wywarła na mnie historia, to w jak szczegółowy sposób Herbert podchodził do budowania politycznych intryg i połączeń między bohaterami. Jego postacie są barwne, mają swoje plany, pragnienia, niekiedy z demoniczną konsekwencją wprowadzają je w życie. Bywa też, że ci pozytywni bohaterowie dokonują rzeczy godnych potępienia, dzięki czemu świat nie jest czarno-biały.

Na miejscu autora nieco więcej miejsca poświęciłbym innym planetom niż Arrakis. Niekoniecznie dla urozmaicenia, ale też dla obszerniejszego pokazania całego uniwersum. Jest to jednak niewielki minus. Zdecydowanie polecam.

Opowieść o Diunie to klasyka fantastyki. Powiem tak - cała historia jest dobra, ale jeżeli mam być sprawiedliwy, to wolę Andrzeja Sapkowskiego. Mam wrażenie, że Herbert czasem gubił się w opowiedzianej przez siebie historii. Niby całość to jedna historia, ale czasem mam wrażenie jakby każda książka żyła własnym życiem. Chociaż nie mogę powiedzieć, że pakiet jest zły. Jest dobry, ale jeżeli chodzi o klasyfikację, to Diuna będzie zajmowała u mnie drugie lub trzecie miejsce. I tak polecam Wam te książki do przeczytania, bo z klasyką należy się zapoznać. Chociażby z szacunku dla wielkiego autora - Franka Herberta.

Bardzo ciekawa seria dla lubiących fantastykę. Polecam na jesienne i zimowe wieczory.

Normalnie nie czytam takich książek, ale ta seria jest wyjątkowa. Pochłania i wciąga. Plus fabuła i cały stworzony świat jest bardzo mądrze zbudowany i przemyślany w każdym calu. Aż można się zdziwić że napisana została tak dawno:D

Alicja Sinicka to jedna z moich ulubionych polskich autorek, jeśli chodzi o literaturę współczesną. Czytałam wszystkie trzy książki z pakietu: "Służąca"/ "Stażystka"/ "Obserwatorka" i muszę przyznać, że ta pierwsza najbardziej przypadła mi do gustu. Dawno już nie czytałam tak dobrej i tak wciągającej lektury. Wszystko mi tu pasowało. Fabuła cały czas trzymała w napięciu, akcja toczyła się nieśpiesznie, ale miała także niespodziewane zwroty. Na duży plus zasługuje tło historyczne, które nadawało wszystkiemu odpowiedniej atmosfery. Jeśli więc szukacie dobrego polskiego thrillera, to koniecznie weźcie się za pozycje książkowe tej autorki.