Pakiet: Kroniki Diuny. Tomy 1-6

Wstyd przyznać, ale dopiero od niedawna mogę pochwalić się znajomością Herberta. Jego "Diuna" początkowo była dla mnie sporym wyzwaniem, bo książka pod wieloma względami nie należy do najłatwiejszych. W końcu zdołałem jednak poukładać sobie najważniejsze elementy układanki i okazało się, że to wyborne dzieło.

Wszystkie części przeczytałem z wielką przyjemnością, lubię je zdecydowanie bardziej niż późniejsze adaptacje syna Herberta. Moim zdaniem pierwsza część mocno wyróżnia się na tle pozostałych "Kronik Diuny", choć im też niczego nie brakuje. Całość stanowi bardzo dobrą lekturę dla dojrzałego czytelnika, który w sci-fi szuka czegoś więcej niż szelmowskich uśmiechów i widowiskowych starć w przestrzeni kosmicznej.

"Kroniki Diuny" to solidna literatura fantastyczna. Nie jest to może moja ulubiona seria z tego gatunku, ale doceniam spójność i konsekwencje, która cechowała Franka Herberta. Cały obraz tego podejścia do pisania widać dopiero po przeczytaniu wszystkich tomów. Nie tylko autor wiedział bowiem, co się wydarzy, część jego bohaterów również. Przynajmniej w pewnym sensie. Nie będę tu zdradzał za wiele, ale w powieściach pojawia się motyw przewidywania przyszłości. Przedstawiony jest w sposób bardzo zagadkowy, ale na koniec wszystko pięknie łączy się w całość. Dla mnie "Kroniki Diuny" to seria przemyślana i niejednoznaczna, zostawiająca pole do domysłów i skłaniająca do przemyśleń.

Fantastyka z wyższej półki dla dojrzałego odbiorcy.

Na "Kroniki Diuny" składają się misternie skonstruowane intrygi splecione wokół pustynnej planety Arrakis, źródła bezcennej przyprawy. Herbert wlał w swoje dzieła mnóstwo polityki oraz kwestii teologicznych i filozoficznych. Odbiegł za to nieco od klasycznych opisów ultranowoczesnych technologii. Zamiast nich wiele miejsca poświęcił biologii, czy to przedstawiając ogromne czerwie, czy też tworząc ludzkie komputery zdolne do przetwarzania ogromnych ilości danych (mentatów).

Autor na swój sposób podszedł do gatunku i dzięki temu opracował coś kultowego. Muszę jednak przyznać, że przyjemność z odkrywania jego pomysłów psuje nieco trudny sposób przekazu. Na "Kroniki Diuny" składają się dzieła bardzo obszerne, napisane niekiedy w toporny sposób. Dlatego polecam świadomie podchodzić do czytania.

Alicja Sinicka to jedna z moich ulubionych polskich autorek, jeśli chodzi o literaturę współczesną. Czytałam wszystkie trzy książki z pakietu: "Służąca"/ "Stażystka"/ "Obserwatorka" i muszę przyznać, że ta pierwsza najbardziej przypadła mi do gustu. Dawno już nie czytałam tak dobrej i tak wciągającej lektury. Wszystko mi tu pasowało. Fabuła cały czas trzymała w napięciu, akcja toczyła się nieśpiesznie, ale miała także niespodziewane zwroty. Na duży plus zasługuje tło historyczne, które nadawało wszystkiemu odpowiedniej atmosfery. Jeśli więc szukacie dobrego polskiego thrillera, to koniecznie weźcie się za pozycje książkowe tej autorki.

"Kroniki Diuny" wspominam bardzo dobrze. Ogromne wrażenie wywarła na mnie historia, to w jak szczegółowy sposób Herbert podchodził do budowania politycznych intryg i połączeń między bohaterami. Jego postacie są barwne, mają swoje plany, pragnienia, niekiedy z demoniczną konsekwencją wprowadzają je w życie. Bywa też, że ci pozytywni bohaterowie dokonują rzeczy godnych potępienia, dzięki czemu świat nie jest czarno-biały.

Na miejscu autora nieco więcej miejsca poświęciłbym innym planetom niż Arrakis. Niekoniecznie dla urozmaicenia, ale też dla obszerniejszego pokazania całego uniwersum. Jest to jednak niewielki minus. Zdecydowanie polecam.