Miedziana rękawica. Magisterium. Tom 2

Od zawsze lubiłem tematykę fantasy oraz science fiction. Zarówno w literaturze, jak i w filmie. Dlatego też nie omieszkałem zajrzeć właśnie do dzieła Holly Black pt. "Miedziana rękawica. Magisterium". To drugi tom tej serii. Książka jest bardzo interesująca. Fabuła osnuta wokół głównego bohatera i grupy jego przyjaciół jest, począwszy od pierwszego rozdziału, niezwykle wciągająca. Niewątpliwie sięgnę po kolejne tomy tej serii. Serdecznie polecam każdemu miłośnikowi fantasy oraz science fiction. 

Od zawsze lubiłem tematykę fantasy oraz science fiction. Zarówno w literaturze, jak i w filmie. Dlatego też nie omieszkałem zajrzeć właśnie do dzieła Holly Black pt. "Miedziana rękawica. Magisterium". To drugi tom tej serii. Książka jest bardzo interesująca. Fabuła osnuta wokół głównego bohatera i grupy jego przyjaciół jest, począwszy od pierwszego rozdziału, niezwykle wciągająca. Niewątpliwie sięgnę po kolejne tomy tej serii. Serdecznie polecam każdemu miłośnikowi fantasy oraz science fiction. 

Fantasy to mój konik. Mam już swoje lata i przeczytałem niejedną książkę z tego gatunku w swoim życiu. Do przeczytania niniejszej powieści skusiła mnie dość ciekawa recenzja zamieszczona na jednym z portali. Nie ukrywam, że do młodzieżowego fantast podchodzę z rezerwą. Nie jest to oczywiście dzieło na miarę Tolkiena, ale przyjemnie mi się ją czytało. Książka napisana łatwym językiem. Fabuła zbudowana w stosunkowo interesujący sposób. Myślę, że ostatecznie mogę wystawić tej powieści ocenę siedem na dziesięć.

Kiedy najbardziej poczytne, amerykańskie autorki powieści młodzieżowych łączą się w duet i tworzą wspólny cykl, nie wypada przejść obojętnie obok. Cassandra Clare (twórczyni książek ze świata Nocnych Łowców) oraz Holly Black (autorka [Adres usunięty]. serii "Okrutny książę") zapraszają czytelników do nowego uniwersum, do Magisterium, magicznej szkoły, w której wybrane dzieciaki uczą się panowania nad żywiołami.

Callum Hunt po zakończeniu pierwszego roku nauki i przejściu przez "Próbę żelaza" spędza wakacje w rodzinnym miasteczku razem z ojcem oraz Mordem - wilkiem ogarniętym chaosem. W tym roku jednak jest inaczej niż kiedyś. Ojciec staje się wycofany względem syna, a wilka traktuje z wrogością. Czara się przelewa, kiedy Callum znajduje w piwnicy łańcuchy przeznaczone dla niego.

Chłopak ucieka do - według niego - bezpiecznego miejsca. Do szkoły. Tam spotyka swoich przyjaciół, Tamarę i Aarona. Rozpoczyna się nowy semestr, Rok Miedzi, podczas którego będą doskonalić swoje umiejętności i nabierać doświadczenia w czarowaniu.

Wszystko się zmienia, kiedy miedziana rękawica - potężny, magiczny artefakt - zostaje skradziony. Czy Callum pogodzi się z prawdą i własnym losem? Co się stanie, jeśli przyjaciele poznają jego najbardziej skrywaną tajemnicę? Po co złodziejowi magiczna rękawica i dlaczego ojciec próbował pozbyć się syna?

"Miedziana rękawica" to drugi tom cyklu Magisterium autorstwa duetu Holly Black i Cassandry Clare. Pierwsza część wywarła na mnie pozytywne wrażenie i pozwoliła miło spędzić czas, dlatego bez wahania sięgnęłam po kontynuację. Podjęłam dobrą decyzję. :)

Druga część wciąga czytelnika w wir przemyślanych i intrygujących wydarzeń, od których ciężko się oderwać. Dynamiczna fabuła oraz kilka zwrotów akcji, a także motyw magii i wszędzie kryjącego się niebezpieczeństwa cudownie kształtuje wyobraźnie. Autorki w tej części doprowadzają do końca wątki z "Próby żelaza", a także pojawia się wiele nowych. Niektóre są bardziej, a inne mniej ciekawe, a jednak ostatecznie układają się w spójną całość.

Na wspomnienie zasługuje postać Złego Władcy, którego duszę nosi w sobie Call. Przez większość książki chłopak porównuje się do antagonisty, stara się postępować poprawnie i nie zbaczać ze ścieżki dobra. Pierwszy raz spotkałam się z podobnym motywem, że główny bohater zna stawkę, o którą gra, i za wszelką cenę nie zamierza doprowadzić do złego. Było to niezwykle upajające. W ogóle cała historia o Złym Władcy, jego życiorys, prowadzone wojny oraz postępowanie, niezwykle urozmaicają lekturę, dodając jej pikanterii oraz tworząc mroczno-niebezpieczny klimat.

Zaskakujące zakończenie wręcz każe sięgnąć po trzeci tom. Jeśli chodzi o minusy, to kilka sytuacji jest naprawdę przewidywalnych oraz pojawiają się motywy łudząco podobne do Harry'ego Pottera. Mowa, oczywiście, o magicznej szkole (Magisterium kontra Hogwart), o nauczycielu-mentorze (relacja Call-Rufus kontra Harry-Dumbledore), o chłopcu mającym w sobie duszę złego czarodzieja (horkruksy) albo o najbliższych przyjaciołach głównego bohatera (Tamara i Aaron kontra Ron i Hermiona). Rozumiem, że w wielu książkach pojawiają się podobieństwa do HP, ale tutaj znalazłam ich aż zanadto.

Podsumowując, "Miedziana rękawica" to niezwykła opowieść o magii, przyjaźni, kłamstwach i przeszłości, która pojawia się w najmniej spodziewanych momentach. Autorki stworzyły wciągającą historię, od której ciężko się oderwać i która porywa dynamiczną akcją oraz mroczną atmosferą. Mimo wielu podobieństw do innej powieści oraz kilku przewidywalnych sytuacji warto sięgnąć po drugi tom Magisterium. Polecam, bo podczas czytania bawiłam się naprawdę przednio. :)

Pomiędzy dobrem a złem

„Człowiek nie jest ani dobry, ani zły” – pisał Honore de Balzac, choć ze stwierdzeniem tym zapewne wielu mogłoby polemizować. Bo czy zawsze mamy wybór pomiędzy byciem dobrym, a złym, czy też rodzimy się już z wyraźnym pęknięciem na naszej osobowości, która pogłębia się wraz z upływem lat, coraz wyraźniej odsłaniając ciemną stronę natury ludzkiej? A może to, czy jesteśmy dobrzy czy źli, jest determinowane przez okoliczności?

Niezależnie od funkcjonujących na ten temat koncepcji, niezależnie od naszej opinii, na świecie jest ktoś, kto przekonany jest o swojej mrocznej stronie. Dowody na jej istnienie są na tyle mocne, że trudno je podważyć, a jednak ten ktoś rozpaczliwie szuka potwierdzenia, że mrok nie opanował jego serca i duszy w pełni, kontrolując na każdym kroku swoje zachowanie i czerpiąc satysfakcję z każdego pozytywnego czynu. O kim mowa? O Callumie, chłopcu, który – według wszelkich znaków na niebie i ziemi – jest tylko naczyniem, w którym zamieszkała dusza Wroga Śmierci.

Wiele lat temu, podczas Zimnej Masakry, nie tylko zginęła matka chłopca, ale ON sam został raniony w nogę, zaś jego ciało wykorzystał Constantine Madden. Teraz Callum musi żyć z tą prawdą, starając się jednocześnie nie dopuścić, aby poznało ją otoczenie. Jest to o tyle trudne, że w Magisterium zdobył prawdziwych przyjaciół, zaś po przejściu Próby Żelaza, czuje się tu jak w domu. A właściwie lepiej, bowiem ojciec, który po stracie żony całkowicie zanegował magię, wciąż jeszcze nie pogodził się z faktem, że jego syn uczy się w Magisterium. Dlatego wakacje Calluma są prawdziwą udręką, pogłębianą jeszcze przez niechęć ojca do Morda, oswojonego wilka, a właściwie ogarniętego chaosem zwierzęcia, które nieustannie towarzyszy chłopcu. Młody mag chętnie wróciłby do szkoły, choć myśląc o swojej sytuacji nigdy nie przypuszczał, że już wkrótce jego marzenie się ziści…

O niezwykłym odkryciu, jakiego Callum dokonał we własnym domu, o zamiarach ojca wobec chłopca, a także o sekretnych badaniach i tajemniczym artefakcie przeczytamy w drugim tomie historii o niezwykłej szkole i równie niezwykłym trzynastolatku. Już pierwszy tom cyklu „Magisterium”, zatytułowany „Próba ognia” stanowił mocne uderzenie magii i przeniósł nas do świata pełnego zaklęć, tajemnych mocy i zwierząt chaosu. Kolejna część, „Miedziana rękawica”, jeszcze mocniej utwierdza nas w przekonaniu, że autorski duet Holly Black i Cassandra Clare, stanowi poważne zagrożenie dla pozycji J.K. Rowling. W powieści znajdziemy silne wpływy autorki bestsellerów, widać również fascynację autorek postacią Harry`ego Pottera, jednak na tym gruncie wyrasta nowa jakość. Nastoletni Callum, nie tylko zmaga się z wyzwaniami stawianymi przez szkołę, ale i z własną naturą. Czytelnicy, którzy mieli już możliwość poznać tego odważnego chłopca doskonale wiedzą, czego się można po nim spodziewać. Ci zaś, którzy przygodę z magią rozpoczynają od drugiego tomu opowieści, z pewnością znajdą w Callumie przyjaciela, a właśnie przyjaciele będą mu teraz szczególnie potrzebni.

Callum nigdy nie przypuszczał, że będzie musiał ukrywać się przed własnym ojcem, a co więcej – że jego własny ojciec dopuści się kradzieży Alkahestu, czyli rękawicy wykonanej z połączenia wszystkich żywiołów. Ów artefakt, stworzony przez grupę badaczy zwaną Zakonem Nieładu, służyć miał pozbawieniu makara zdolności kontrolowania chaosu. Co prawda mógł jej używać każdy z magów, ale do nadania jej mocy, niezbędne jest żyjące serce istoty chaosu. Czy ma być to serce Calluma? Czy ojciec rzeczywiście jest przekonany, że w chłopcu mieszka dusza Maddena, że jest ON przeznaczony złu?

Na te pytania przyjdzie nam odpowiedzieć podczas lektury „Miedzianej rękawicy”, powieści zaskakującej, pełnej zwrotów akcji i wyzwań, z którymi przyjdzie zmierzyć się bohaterom. Tajemnica Calluma, świadomość wydarzeń z przeszłości, ale i rzekomo niecnej działalności ojca może stać się prawdziwą barierą, uniemożliwiającą dalsza przyjaźń z Tamarą i Aaronem. Czy jednak tak wspaniałą trójkę może cokolwiek rozdzielić? Dowiemy się tego nie tylko obserwując lawinowo toczące się wydarzenia, ale i świat pełne magii oraz niebezpieczeństwa, wyjątkowo obszernie w tym tomie przez autorki nakreślony. I choć na pierwszy plan wysuwa się w tej części zdecydowanie ojciec Calluma, Alaistair, to jednak wszystkie elementy książki doskonale ze sobą współgrają, zaś autorki wykreowały rzeczywistość, która fascynuje, która wciąga nas bez reszty, która rzuca na nas magiczne zaklęcie Czy podejmiemy to wyzwanie? Czy podniesiemy rzuconą miedzianą rękawicę?

Justyna Gul

Qulturasłowa

Magisterium. Miedziana Rękawica – Czego nie zrobiłby Zły Władca?

Czas rozpocząć drugi rok nauki władania nad żywiołami! Tym razem Callum Hunt nie unika ponownej wizyty w Magisterium, a wręcz przeciwnie - nie może doczekać się powrotu do magicznej szkoły i swoich przyjaciół. Nie wszystko jednak idzie po myśli chłopca, a ciążące na jego barkach tajemnice nie pozwalają o sobie zapomnieć. Jakie przygody tym razem czekają bohaterów książki? Wszystkich ciekawych odpowiedzi na to pytanie zapraszam do lektury drugiego tomu Magisterium zatytułowanego „Miedziana Rękawica”.

Call zakończył swój pierwszy rok nauki w Magisterium i wrócił do domu. Wakacje jednak nie były dla chłopaka tym co dla większości dzieci i bynajmniej nie stanowiły powodu do radości. Napięte stosunki z ojcem, kłótnie na temat jego powrotu do szkoły i kontynuowania nauki władania magicznymi mocami, a przede wszystkim brak akceptacji zwierzęcego przyjaciela, ogarniętego chaosem wilka Morda sprawiły, że Call nie czuł się w domu zbyt dobrze. Z utęsknieniem odliczał dni do rozpoczęcia kolejnego roku i ponownego spotkania z przyjaciółmi. Jednak nawet w najgorszych myślach bohater nie podejrzewał, że będzie zmuszony uciekać przed swoim ojcem, a szkoła okaże się dla niego jednym schronieniem. Choć nawet tam, otoczony najbliższymi mu osobami, chłopak nie będzie bezpieczny, a przyjaźń Calla, Aarona i Tamary zostanie wystawiona na ciężką próbę.

"Próba Żelaza" rozpoczynająca przygodę w magicznym świecie, stworzonym w umyśle dwóch popularnych pisarek Holly Black i Cassandry Clare, zaczęła się dość przeciętnie i sprawiła, że dość ostrożnie podeszłam do lektury "Miedzianej Rękawicy" pewna, że przyjdzie nam wraz z bohaterami śledzić kolejne etapy nauki i obserwować mniej lub bardziej interesujące zajęcia. Byłam więc ogromnie zaskoczona, i to w jaki najbardziej pozytywnym znaczeniu, gdy okazało się, że autorki wykorzystały nakreślony wcześniej świat i charaktery by ruszyć z akcją z kopyta.

Główna oś fabuły "Miedzianej Rękawicy" poświęcona jest ojcu Calla i tytułowemu magicznemu artefaktowi, który został skradziony z Magisterium, a chłopak wraz z przyjaciółmi za wszelką cenę będą chcieli go odzyskać. Nie zabrakło jednak miejsca na pogłębienie tajemnic otaczających głównego bohatera, nauki historii wykreowanego świata, czy lepszego poznania pozostałych bohaterów, którzy tak samo jak Call zmieniają się i widocznie dorastają pod wpływem rozgrywanych wydarzeń. Co ważniejsze jednak po raz kolejny zaserwowano czytelnikom emocjonujące zakończenie zaostrzające apetyt na kolejny tom.

Drugi tom wyraźnie się rozkręca i czytelnik z coraz większym zapałem obserwuje poczynania Calla i jego przyjaciół. W porównaniu do początku serii sporo się zmieniło i to na zdecydowany plus. Przede wszystkim nie widać już tak mocno inspiracji cyklem J.K. Rowling, co zdecydowanie przysłużyło się nie tylko wykreowanemu światu, ale i fabule. Autorki pokierowały bohaterami poza znane ścieżki, pozwalając im się rozwinąć. Opuszczenie dość ciasnych murów szkoły stanowi nie tylko wyzwanie dla młodych adeptów magii, ale i fantastyczną przygodę dla czytelnika, a zakończenie po raz kolejny zaskakuje. Pozostaje mieć tylko nadzieje, że kolejne tomy również utrzymają tendencję wzrostową, a wtedy Magisterium na pewno pozostanie na dłużej w sercach czytelników.

Ocena: 7,5/10

Sara Glanc

Długo czekałam na kontynuację serii Magisterium, byłam bardzo ciekawa, jak dalej potoczyły się losy Calluma Hunta i jego przyjaciół. Wiem, że sporo osób porównuje ten cykl do książek o Harrym Potterze i choć można znaleźć podobieństwa to sama się na nich nie skupiam, gdyż jest to zupełnie inna historia.

Po roku spędzonym w Magisterium, szkole magii, Call spędza wakacje w domu z ojcem, gdzie nie czuje się najlepiej. Towarzyszy mu ogarnięty chaosem wilk Mord, którego jednak musi ukrywać przed zwykłymi ludźmi, a obecność stworzenia wcale nie pomaga chłopakowi w relacjach z ojcem, z którym nie dogaduje się za dobrze odkąd trafił do szkoły. Niestety życie Calla jest w niebezpieczeństwie, ojciec ma w planach uwięzić chłopaka i go zabić, a jedyne miejsce, gdzie będzie bezpieczny to Magisterium. Z czasem wychodzi na jaw, że ktoś próbuje wykraść Alkahest, potężną broń, która w niepożądanych rękach może doprowadzić do tragedii.

Zarówno pierwszy, jak i drugi tom zostały napisane w bardzo stonowanym tonie. Z początku akcja toczy się bardzo powoli i dopiero z czasem się rozwija. Może to być trochę odpychające, kiedy początek jest dość monotonny i nie można się doczekać rozwinięcia akcji, natychmiast gdy wreszcie coś zaczyna się dziać wcale nie tak łatwo oderwać się od książki. Mimo wszystko trzeba przyznać, że w drugim tomie było trochę więcej niespodziewanych zwrotów akcji, tajemnic czy zagadek, które dopiero z czasem wychodziły na światło dzienne i wcale nie były takie oczywiste jakby się mogło wydawać.

W Próbie żelaza Call został przedstawiony jako dobry, ale pokrzywdzony przez los chłopiec. Natomiast w Miedzianej rękawicy autorki postawiły na podkreślenie problemu z jakim zmagał się główny bohater, a mianowicie wewnętrznej walki dobra ze złem. Już pod koniec poprzedniego tomu okazało się, że Call nie do końca jest Callem i sporo w nim zła, które się nie ujawnia, ale objawia się za pomocą jego myśli. W całej powieści chłopak zmaga się z dużym brzemieniem, nie może nikomu powiedzieć o swoim sekrecie, ponieważ obawia się, że wszyscy się od niego odwrócą, gdy tylko poznają prawdę. W ten sposób czytelnicy są świadkami jego ciągłej, wewnętrznej walki, podczas której myśli o rzeczach, które zostałyby uznane za złe, ale zaraz próbuje się reflektować i zastanawia się co zrobiłaby osoba dobra.

Oczywiście w całej powieści najbardziej wyeksponowana jest przyjaźń i troska o drugą osobę. Call wreszcie ma kogoś, kto zawsze go wysłucha i stanie za nim murem. Bardzo mi się podobało to, że nawet, gdy pojawiają się problemy czy sytuacje, w których większość odwróciłaby się od drugiej osoby to tutaj pokazane jest, że prawdziwa przyjaźń i zaufanie są w stanie wiele przetrwać. To pokazuje, że nie jest to kolejna książka, którą się czyta i wiele się nie można z niej nauczyć, to książka, która uczy jak ważna jest przyjaźń i zaufanie, którym darzymy drugą osobę.

To może trochę dziwić, ale Call nie jest najważniejszą postacią w całej historii. Mam wrażenie, że to Aaron, mag chaosu, jest tutaj ważniejszy. Wszyscy zwracają na niego uwagę i to jego trzeba chronić przed niebezpieczeństwami, ponieważ jest zbyt cenny żeby go stracić. Taka równowaga między bohaterami bardzo mi się podoba, bo nie ma jednej najważniejszej postaci, ale każdy ma jakąś rolę do odegrania.

Wydaje mi się, że z tomu na tom historia ta będzie coraz ciekawsza i będzie się działo jeszcze więcej. Teraz może się to wszystko wydawać trochę monotonne, a to, że akcja rozwija się pod koniec książki może denerwować, ale naprawdę warto sięgnąć po tę serię i przenieść się na chwilę do magicznego świata jaki nam zaserwowały autorki.