Kryminał Kulinarny T.2 Czerwone Złoto

"Czerwone złoto" to druga cześć cyklu kulinarnych kryminałów opowiadających o kucharzu - detektywie. Pierwsza "Diabelski owoc" stanowiła moje odkrycie kryminalno-kulinarne tego roku :).

Kolejne spotkanie z autorem uważam za równie udane jak poprzednie, zabrakło mi tylko tego pierwiastka odkrywania, którego doświadczyłam przy pierwszej części.

Akcja powieści dzieje się jakiś rok po wydarzeniach znanych z "Diabelskiego owocu". Na przyjęciu organizowanym przez burmistrza Paryża, w którym uczestniczył Xavier Kieffer, ginie największy mistrz sushi - Ryunosuke Mifune. To co początkowo wygląda na przykry wypadek, naszemu bohaterowi wydaje się zaplanowanym z mistrzowska precyzją morderstwem. Detektyw - amator zostaje przez samego burmistrza poproszony o zbadanie sprawy. Wiadomo, takiej prośby nie należy odrzucać.

Kieffer w tej części, mimo pierwotnej chęci by odsunąć się od śledztwa, po prośbie burmistrza i z przyczyn osobistych połyka haczyk zmuszający go do przeprowadzenia prywatnego dochodzenia. Można wyczuć że nabiera trochę wprawy, choć nie traci swojej nieporadności, za sprawą której tak wielu czytelników go polubiło.

Czego zabrakło mi w tej części?

Mocnej kryminalnej akcji. Rozwinięcia, a nie podążania tym samym nurtem. To co było świeże w pierwszym tomie, w drugim już takie nie jest... Brak mi dramatyzmu. To taki kryminał w rytmie slow :) A może po prostu trzeba zrobić większą przerwę między tomami.

Co zatem pozytywnego, oferuje książka?

Pyszne opowieści o potrawach i miejscach, które jak w przypadku pierwszej części tworzą swoisty przewodnik kulinarno-gastronomiczny :). Książkę czyta się miło i przyjemnie. Nie jest mroczną lekturą, choć nie brakuje w niej akcji. Ukazuje nam kuchnię, od kuchni z przyprawionym wątkiem kryminalnym.

Tak jak w poprzedniej części, tak i w tej znajdziemy wiele informacji dotyczących świata gastronomicznego. Tym razem za sprawą dochodzenia, które prowadzi główny bohater poznamy kulisy tradycyjnych połowów, handlu, farmach i hodowli zagrożonych wyginięciem tuńczyków błękitnopłetwych. Dowiemy się również co nieco o inżynierii genetycznej, jak również japońskiej kuchni sushi. Wszystkie te informacje są pieczołowicie zebrane i rzetelnie opisane przez autora, co wysoko sytuuje ich wartość.

Co jeszcze oferuje "Diabelski owoc"?

Obserwacje pewnego zjawiska, nad którym już kiedyś miałam okazję się zastanowić. Otóż w jaki sposób wpływa na ekosystem to, że że ludzie jedzą więcej ryb, to że pojawiają się mody na pewne potrawy, jak na przykład sushi. Popyt rośnie, naturalnych produktów jednak nie przybywa, wprost przeciwnie ich występowanie maleje i nie jest w stanie zaspokoić stale rosnących potrzeb. To bardzo świadoma część powieści, która ma dla mnie wielkie znaczenie.

Podsumowując: "Czerwone złoto" to wyjątkowa lektura, nie tylko dla fascynatów kulinarnych. Mam nadzieję, że w Polsce zostaną wydane kolejne części. Gorąco polecam. Jeśli będę miała okazję, po trzeci tom, tak czy inaczej sięgnę z apetytem.

"Czerwone złoto" to kryminał kulinarny, zupełnie inna odmiana kryminału niż znamy. Tutaj dominują nuty kuchenne, a detektywem jest kucharz. Poznajcie Xaviera Kieffera, znanego luksemburskiego kucharza i detektywa-hobbystę. To już drugi tom z jego przygodami, po "Diabelskim owocu", gdzie poznajemy nie tylko tajniki kuchni, ale i jego spostrzegawczość i działanie szybsze od policji.

Tym razem Kieffer zostaje zaproszony przez bliską kobietę na niezwykłe przyjęcie, które odbywa się w Luwrze, a do tego kolację przygotowuje słynny kucharz sushi, Ryuunosuke Mifune. Jest to impreza zamknięta, zorganizowana przez mera Paryża. W otoczeniu dzieł sztuki pojawiają się dzieła sztuki kulinarnej, tylko sam kucharz wygląda jakoś blado i sztywno - aż w końcu pada bez życia....

Pierwsze podejrzenie pada na zatrucie wydzieliną wytwarzaną przez ryby fugu, ale również znajdująca się w końcówkach macek ośmiornic. Jest to substancja śmiertelnie trująca i niebezpieczna - działa błyskawicznie, co widać po nieszczęsnym Mifune. Niepojętym wydaje się, aby mistrz sushi popełnił błąd. Komu więc zależało na jego śmierci? Policja, pod wpływem polityków, działa wyjątkowo opieszale. Mer Paryża prosi więc o pomoc Keiffera, mocno naciska na to. Kucharz, początkowo niechętny, angażuje się w sprawę, aż sam znajduje się w niebezpieczeństwie. Czy uda mu się rozwiązać tę sprawę?

"Czerwone złoto" to bardzo oryginalny kryminał i skarbnica wiedzy na temat sushi. Znajdziecie tutaj nie tylko intrygę kryminalną, ale również sposoby przygotowywania sushi, produkty, których i jak się używa, ale również nowinki techniczne, które ułatwiają wytwarzanie sushi na dużą skalę. Na szczęście nie lubię sushi, bo po tej lekturze zaczęłabym się zastanawiać, czy je jeść.....

Książka jest ciekawie pisana, lekko, a przy tym intrygująco. Keiffer jest bardzo specyficzną postacią i z czasem zyskuje sympatię czytelników, którzy towarzyszą mu podczas wyjaśniania spraw kulinarno-kryminalnych.

Przeczytałam z zainteresowaniem - na pewno jest to książka, która zapada w pamięć ze względu na oryginalny styl i tematykę. Polecam!

[Adres usunięty]

"Czerwone złoto" Toma Hillenbranda to książka dla wszystkich, którzy posmakowali w pierwszym tomie przygód kucharza Xaviera Kieffer'a- "Diabelski owoc".

Od czasu rozpoczęcia związku z najznamienitszą krytyczką kulinarną Francji, luksemburski kucharz zapraszany jest na rozmaite prestiżowe imprezy kulinarne. Jedna z takich imprez- wydana przez mera Paryża, kończy się zaraz po przystawce. Na tej to właśnie kolacji najlepszy, a na pewno najsłynniejszy, kucharz sushi Ryuunosuke Mifune pada nagle martwy. Przyczyna zgonu? Nie inna niż zatrucie rybą. Kucharz detektyw jest jednak bardzo sceptyczny co do przyczyny zgonu. Czy najlepszy kucharz sushi mógłby zatruć się rybą? Czy sam wybierając nie zwróciłby uwagi na jakość i pochodzenie ryby? Kieffer widzi w całym zdarzeniu zbyt wiele sprzeczności, aby uwierzyć w tę wersję wydarzeń. Zanurza się w świat kuchni specjalizującej się w sushi i poznaje okrutną prawdę. Istnieją ryby droższe od złota. Dużo cenniejsze niż ludzkie życie. Czy poznamy przyczynę śmierci Ryuunosuke Mifune? Czy dowiemy się czym tak naprawdę jest tytułowe "Czerwone złoto"?

Hillenbrand pokazuje nam, że wbrew pozornym rozbieżnościom, sztuka kulinariów i mroczny świat zbrodni, są ze sobą powiązane. Bardziej niż moglibyśmy przypuszczać. Łączy je poczucie stylu, cała gama doznań, które równie mocno mogą pobudzić żądzę i wyzwolić najskrytsze pragnienia, uwolnić niepewność i zaintrygować, jak nic innego na świecie.

Za największy plus tej powieści uważam podanie na jednym talerzu - zbrodni, zagadki, zmyślnego dania oraz dużej porcji dowcipu. Kolejnym plusem jest fantastycznie przedstawiony Luksemburg. Po lekturze jestem gotowa, by pojechać do tego miasta i zakochać się w nim tak samo jak autor.

Za minus uważam schematyczność, jaką napisana jest ta powieść. Bardzo podobny zarys do "Diabelskiego owocu". Choć to zupełnie nie odejmuje książce waloru.

Okładka projektu Agnieszki Karmolińskiej jest niepretensjonalna, dzięki czemu zwraca na siebie uwagę na półce. Przedstawia kawałek sushi z tuńczykiem w najprostszej i najbardziej efektownej odsłonie. Książka ma 400 stron i standardową wielkość liter, bardzo przyjemnie się ją czyta. Całość godna polecenia dla osób lubiących kulinarne przygody, zagadki oraz cudowne opisy wspaniałego Luksemburga.

Polecamy, zespół [Adres usunięty]