BTS. Koreańska fala

BTS jak i k-popu słucham już od dłuższego czasu. Wiele zdążyłam się dowiedzieć, ale nadal poszukuję źródeł, które pogłębią moją wiedzę. I tak w zapowiedziach wydawniczych zauważyłam uaktualnioną wersję „BTS koreańska fala”. Stwierdziłam, że jest to doskonała okazja, by sprawdzić tę książkę, i być może także polecić dalej.

Po przeczytaniu mogę śmiało stwierdzić, że „BTS koreańska fala” to książka, z której wiele można się dowiedzieć nie tylko o BTS, ale też o nurcie muzycznym jakim jest k-pop. Co prawda początek trochę mnie nudził, ponieważ większość informacji już znałam, a nawet dopatrzyłam się w niektórych miejscach pewnych nieścisłości. Jednak warto było czytać dalej i stwierdzam, że jest to świetna książka. Pokazuje wszystkie ważne fakty, daty, wydarzenia i gale. Między innymi dowiedziałam się jak poszczególni członkowie BTS dostali się do wytwórni Big Hit oraz jakie trudności spotkały ich przed i po debiucie. W książce znajdziemy też zdjęcia BTS, zrobione zaraz po wejściu na rynek muzyczny, ale też bardzo aktualne - z ostatniego roku.

W mojej opinii książka jest idealna dla osób, które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z BTS, ale ci którzy siedzą dłużej w temacie też będą mieli dużo przyjemności z czytania. Myślę, że każdy jest w stanie dowiedzieć się czegoś nowego i ciekawego.

Recenzja pochodzi z bloga [Adres usunięty]

BTS to koreański zespół, który stał się również popularny w USA. Zaczęło się od DNA - singiel ten został dostrzeżony nawet zagranicą. Pojawili się jako goście w amerykańskich programach, a oprócz tego wystąpili podczas AMA - American Music Award, co uczyniło ich pierwszym koreańskim zespołem. Już wtedy zrobiło się o nich głośno, a singiel w kolaboracji ze Steve'm Aok'im (MIC DROP) zrobił furorę.

Za to ich kolejny album, Love Yourself: Tear, stał się najlepiej sprzedającym albumem w USA. Jak to się stało, że koreański zespół wybił się tak mocno zagranicą?

BTS. Koreańska fala to przedstawia chłopaków z zespołu - historię każdego z nich, jak sobie radzili za czasów, kiedy trenowali i przygotowywali się do debiutu. Przybliża nam ich charaktery, cechy. Dowiadujemy się o ich sukcesach.

Ale jest jedno ale....

Nie wszyscy wiedzą, ale ja w k-popie siedzę już ponad dekadę. Swojego czasu prowadziłam bloga, który był okrzyknięty największą polską encyklopedią na temat k-popu, miałam swoją grupę tłumaczeniową. Krótko mówiąc - znam się na temacie. A autor tej pozycji? Niekoniecznie. Widać, że to świeżynka, która złapała dobry temat, by zarobić trochę kasy.

Jeśli chodzi o sam k-pop to należy pamiętać, że BTS jest "legendą" swojego pokolenia k-popu. Ten gatunek miał kilka generacji - pierwsza generacja tyczy się dawnych, dawnych artystów typu Seto Taiji AND Boys, H.O.T, Baby VOX. Kolejną generację wyznaczają nam Big Bang, Wonder Girls, Super Junior, Girl's Generation, SHINee. Są to w sumie legendy tego gatunku, bowiem to właśnie dzięki nim świat zaczął dostrzegać k-pop.

Ze świeższych generacji (mam tutaj na myśli rok 2010 i później) znamy MBLAQ, BEAST, 4minute, G.NA, Infinite. Zaliczyłabym tutaj jeszcze EXO, bo pomimo że odnieśli jakiś większy sukces, to jednak nie wybili się na świat tak bardzo i pasują bardziej do tego starszego pokolenia.

Z kolei BTS to najnowsza generacja tej muzyki, która ciągnie się po dzień dzisiejszy. Zapytacie pewnie, co wyznacza kolejną, nową generację k-popu. Trudno powiedzieć. Ja to po prostu czuję i widzę. Głównie widać to po stylu muzyki, która ewoluuje i która co raz bardziej przypomina nam amerykańską muzykę.

Dlatego też należy pamiętać, że BTS to nie odkrycie k-pop'u. Zrobił się ON popularny dzięki innym zespołom. BTS teraz trafił w upodobania i się po prostu wybił.

W książce są pewne niedociągnięcia, ale głównie dlatego, jak wspomniałam na początku, autor jest świeżynką w tym temacie. Mówi o prestiżowych nagrodach i wymienia między innymi nagrodę MAMA, która od kilku lat nie jest prestiżowa. Nie pamiętam dokładnie w którym roku, być może w 2012, było zamieszanie wokół gali, bowiem wyniki były dość kontrowersyjne. Ta sama stacja ma również program muzyczny, którego nagrody nie są tak prestiżowe, bowiem głosowania nie raz były przekłamane i oszukane. Dlatego o nagrodzie MAMA już się nie mówi. Wielkie zespoły i legendy nawet przestają na tej gali występować.

Mamy też trochę zdjęć chłopaków, więc nie czytamy samego tekstu. Cała historia podzielona jest również na rozdziały. Każdy z chłopaków ma jeden dla siebie i w nim dowiadujemy się, jak to wszystko się zaczęło w danym przypadku.

Czyta się dobrze, tekst nie jest nudzący. Autor wyjaśnia kilka podstawowych pojęć, żeby czytelnik wiedział, o czym w ogóle w danej chwili czyta.

BTS. Koreańska fala jest dobra dla tych dociekliwych, których interesuje fenomen tego zespołu, ale wcześniej nie miał styczności z k-pop'em. Dla starych koneserów, takich jak ja, to niestety słaba pozycja, bowiem wiem, co z czym się je i widzę niedociągnięcia.

Premiera książki „BTS: Koreańska fala” ucieszyła wielu fanów kpopu, w tym także mnie. Fakt, że ktoś postanowił opowiedzieć historię ważnego dla mnie zespołu sprawił, że nie mogłam doczekać się aż ta pozycja wpadnie w moje ręce. I na początku rzeczywiście był zachwyt. Ładna okładka, przyjemna dla oka estetyka, czytelna czcionka i dobrej jakości zdjęcia – to chyba jedyne, co mnie satysfakcjonuje.

Nie miałam styczności z innymi pracami pana Besley’a, ale „BTS: Koreańska fala” jest napisana jakby autor usilnie starał się trafić do grupy wiekowej 8-14, zapewne zakładając, że w takim wieku będzie większość czytelników. Odnoszę wrażenie, że autor rzeczywiście poświęcił trochę czasu na research, jednak nie zrobił go wystarczająco dokładnie.

„Urodzony w 1994 roku Hobi stanowi naturalny pomost pomiędzy starszymi kolegami a rocznikiem ’95.” Um, a gdzie Jungkook z ’97?

„Posiadanie w składzie maknae to cecha wspólna wielu zespołów K-popowych.” Wielu? Wszystkich. Maknae to po prostu najmłodszy członek zespołu.

„Obejrzyjcie teledysk do 24/7 = Heaven (…)” Jaki teledysk? O ile mi wiadomo takowy nie istnieje.

Może się czepiam, ale dobór słownictwa i plątanie się w tym, co się pisze też nienajlepiej świadczy o tej książce.

„Muszą spotykać się ze zwykłymi śmiertelnikami(…)” BTS to też ludzie, o czym bardzo często sami przypominają. Widać, że autor nie do końca wie o kim pisze.

„(…)ale nawet gdy przeprowadzili się do luksusowego apartamentu i każdy otrzymał własny pokój, Jimin i J-Hope postanowili we dwóch zająć największy.” Pomijając kwestię autentyczności faktów, to w końcu każdy miał swój własny pokój czy Jimin i J-Hope mieszkali razem w jednym? Bo jedno przeczy drugiemu.

Ostatnia rzecz, o zgrozo, to tłumaczenie. Tłumaczenie, które wypada bardzo słabo. Poczynając od odmiany nazwisk jak „Mina Yoongiego” czy „Moonbyulem z Mamamoo” (gdzie Moonbyul to po prostu Moonbyul, na dodatek dziewczyna); przez odmianę miejscowości – w Busanie zamiast w Busan; aż po zupełnie błędne tłumaczenia. „Noona” to nie „starsza pani” a sposób w jaki w Korei mężczyźni nazywają starszą siostrę (lub osobę w zbliżonym wieku, z którą są blisko). Zwrot full album został przetłumaczony jako album długogrający, gdzie chyba najlepszą opcją byłoby pozostawienie po prostu angielskiej nazwy. Lub po prostu stwierdzenie pełen album. Podobnie ze słowem lightstick przetłumaczonym jako świetlik. Angielska nazwa pasuje tu najlepiej. Tym bardziej, że na końcu książki został umieszczony słowniczek, w którym można było wyjaśnić to słowo.

Tłumacz nie poradził sobie również z odmianą BTS i ARMY przez liczby i rodzaje. Wprawdzie rozumiem, że „BTS jest” prawdopodobnie wzięło się od faktu, iż BTS to zespół, jednakże warto byłoby to podkreślić pisząc na przykład „zespół BTS jest”. W innym przypadku najlepiej brzmiała by tu liczba mnoga odnosząca się do członków zespołu. ARMY to nazwa fanklubu, logicznym więc wydawałoby się używanie tu liczby pojedynczej rodzaju męskiego lub liczby mnogiej traktując słowo ARMY po prostu jako fanów. Nie jestem w stanie zrozumieć skąd tłumaczowi wziął się tu rodzaj żeński. Jedyne co mi przychodzi do głowy to słowo armia, ale jaki to ma związek z fanklubem?

Reasumując nie uważam książki „BTS: Koreańska fala” za kompletną porażkę. Osobie, która nie ma zielonego pojęcia o kpopie i BTS na pewno w znacznym stopniu przybliży zespół, do tej pory trudno było o takie pozycje na półkach polskich księgarni. Mnie przede wszystkim cieszy aspekt wizualny, bo tu chyba nie mam się do czego przyczepić. Niestety nie do końca dobrze przeprowadzony research autora oraz kwestie techniczne takie jak tłumaczenie odbierają jej uroku i sprawiły, że ciężko było mi przebrnąć przez te niewiele ponad 200 stron. Niemniej jednak uważam, że książka będzie ciekawym źródłem dla osób, które dopiero poznają świat koreańskiej muzyki.

"I wish I could love myself"

~

Bardzo lubię czytać biografie różnych artystów. Droga do sławy i praca nad ich sukcesem to dla mnie zawsze ciekawa historia, którą przyjemnie się poznaje. O kpopowej grupie BTS słyszałam już wcześniej. Niektóre ich piosenki widniały na moich playlistach, dlatego z ciekawością sięgnęłam po "Koreańską falę" i poznać chłopaków jeszcze lepiej. Nigdy nie określałam się jako ARMY, więc o każdym z członków wiedziałam bardzo niewiele. Biografia miała mi pomóc w tym aby przybliżyć się nieco do każdego z nich. Czy się udało? Owszem. Muszę przyznać, że książkę czytało się bardzo ciekawie. Dla osoby, która niewiele faktów zna, jest świeża w gronie fanów lub po prostu ciekawa drogi na szczyt, będzie to naprawdę dobry tytuł, po który warto sięgnąć. Co do zagorzałych fanów BTS, jestem prawie pewna, że każdy z wymienionych faktów w tej książce znają, więc nic ich nie powinno zaskoczyć. Niemniej jednak jako fanka innych artystów wiem, że tego typu książka to wspaniały urozmaicenie kolekcji gadżetów które jakie posiadam. Jedyne do czego muszę się przyczepić to wydanie. W rozdziałach pojawią się oddzielne ramki opisujące bangtan bombs i zachęcające do ich obejrzenia. Sam zamysł na pojawienie się tego typu dodatku nie jest zły, jednak strasznie denerwowało mnie to że taka ramka potrafiła rozdzielić całe zdanie na dwie części. Czasami też występowała w środku akapitu. Jak dla mnie najlepiej byłoby, gdyby ramki pojawiały się na końcu rozdziału tak, aby nie przerywać czytania i odrywać czytelnika od pochłanianej historii. Poza tym naprawdę nie mam nic do zarzucenia. Biografia, jak na nieoficjalną, jest naprawdę ciekawie opisana. Przybliża nam każdego z członków grupy, czyli pełni dokładnie taką rolę jaką powinna. Jesteście zainteresowani historią zespołu lub mieliście w planach zaopatrzenie się w tę książkę, czy naprawdę mogę polecić. Ja się bardzo wkręciłam!

Jeśli jest się świeżynką to ta książka jest dobra na początek, bo dzięki niej możemy poznać zespół. Znajdziemy w niej również trochę zdjęć, ale mam wrażenie, że jest ich trochę mniej. W ogóle to uaktualnienie jest mniej kolorowe.

Czyta się dobrze, tekst nie jest nużący. Całość podzielona jest na rozdziały. I tak jak poprzednio, tak i tutaj mamy słowniczek pojęć.

Tak jak już wspomniałam wcześniej jest to dobra pozycja na początek. Dla fanów z pewnością jest to wisienka na torcie. W porównaniu do poprzedniego wydania jest to po prostu zaktualizowana wiedza. Ja sama osobiście dodałabym po prostu więcej zdjęć :)

I w sumie spojrzałam dopiero teraz na oryginalny tytuł i sądzę, że tłumaczenie Ikony k-popu pasowałoby o wiele lepiej, ale to już moje zboczenie zawodowe :D