Johnny. Powieść o księdzu Janie Kaczkowskim

“Nie bój się ! Wszystko jedno, co będzie, ja z tobą będę, ja cię nie zostawię, bo cię kocham! Jak będzie dobrze,”

Patryk nie miał łatwego startu w życiu. Karierę przestępcy rozpoczął już mając dwanaście lat. Później spędził kilka lat na odsiadkach. Jednak nic się nie zmieniło. Po kolejnym wybryku, dzięki wyrokowi sądu trafia do puckiego hospicjum prowadzonego przez ks. Jana Kaczkowskiego. To właśnie tam ma odpracować godziny za swoje przewinienia. Patryk nie wie, że ten wyrok zmieni jego życie.

Jak się okazuje nie tylko podopieczni hospicjum są w ciężkim stanie, jego dyrektor ks. Jan Kaczkowski ma glejaka, jednak pomimo wszelkich przeciwności cały czas działa.

Wydaje mi się, że księdza Kaczkowskiego nie trzeba przedstawiać. “Johnny” to swego rodzaju biografia księdza i Patryka Galewskiego, który dzięki temu, że trafił na księdza Kaczkowskiego przeszedł niesamowitą przemianę. Jan Kaczkowski był niezwykłym człowiekiem, który na przekór przeciwnościom starał się i zmieniał świat. Nawet twardych buntowników, takich jak Patryk, potrafił zaangażować w pomoc innym.

W “Johnnym” mamy przedstawioną historię Patryka i jego przemiany. Autor przeplata ją fragmentami z życia księdza Kaczkowskiego. Johnny to historia niezwykłej przyjaźni, przepełniona emocjami, która pokazuje niezwykłą moc przemiany i udowadnia, że są na tym świecie osoby, które pomimo wszelkich przeciwności robią dobrze rzeczy.

Chyba pierwsza książka, którą przeczytałem w całości "na raz", bo nie można się od niej oderwać. Sięgnąłem po nią... ponieważ skończyłem czytać: Piknik na skraju drogi, Strugackich i nie bardzo wiedziałem, co następne.

Lektura braci Strugackich nie należy do tych prostych, łatwych i przyjemnych, więc po nich, miałem ochotę na coś lekkiego i szybkiego.

Sięgnąłem na półkę po książkę, którą w zeszłym roku zakupiłem na stacji paliw.

Johny.

Tu brawa dla wydawcy za czcionkę. To jest jedna z niewielu książek, którą dam rodzicom i nie będą okularami szurać po papierze. Czcionka jest duża i czytelna nawet dla osób z wadą wzroku.

No i co? Zacząłem czytać i już po pierwszych stronach mnie pochłonęła.

Na zmianę śmiałem się i płakałem, a ludzie patrzeli na mnie, jak na idiotę.

Na jednej stronie zaciskasz powieki i wycierasz oczy chusteczką, a na kolejnej śmiejesz się w głos i nie możesz przestać.

Zacząłem czytać w mieszkaniu przed wyjściem około 15:00, kontynuowałem na ławce w parku, gdzie obok ławki postawiłem sobie trzy piwka, a dokończyłem przed 23:30 już we własnym łóżku.

Ta książka jest historią dwóch skrajnie odmiennych sobie ludzi, których drogi połączył los, a mówiąc prawdę, połączył je Wysoki Sąd, wydając taką a nie inną decyzję.

Nie wiem, na ile tę prawdziwą historię autor podrasował, a na ile zostawił oryginalną,. ale jedno jest pewne. Sprawił, że książkę czyta się szybko, chętnie i z emocjami. Nie można się od niej oderwać.

Okładka książki przedstawia kadr filmowy, o ile się nie mylę. Prosta, bez jakichkolwiek udziwnień, z błękitnym tłem. Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytacie kilka zdań o autorze książki, a na drugim zobaczycie okładkę książki bohatera z tej powieści, Patryka. Stronice są kremowe, czcionka wystarczająca dla oka. Odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane. Książka podzielona została na rozdziały, które nie są ani za długie, ani za krótkie.

Jest to moje pierwsze spotkanie z piórem autora, chociaż pewnie jeden serial jego autorstwa obejrzałam. Nie ma to jednak zbyt wiele wspólnego... ;) Czyta się szybko, bez jakichkolwiek przeszkód. Chyba, że przeszkodami nazwać mogę wydarzenia, jakie mają tu miejsce, które momentami wstrzymują dech w piersiach. Sprawiają, że czytelnik zatrzymuje się, przymyka oczy i studiuje swoje dotychczasowe życie, wybory, problemy... Nie mogę napisać tutaj standardowej recenzji, bo nie jest to powieść wyssana z palca. Jest to historia dwójki ludzi, którzy napotykają się na jednej z dróg i kroczą nią razem. Wśród cierpienia, problemów... Łączy ich niecodzienna, ale jednocześnie piękna relacja, której każdy mógłby im zazdrościć.

Wiele wniosków można wysnuć z przeczytanej książki. Na przykład to, że warto dać ludziom drugą szansę, że wart przebaczać. Że zawsze można pomóc, często wystarczy być tylko przy kimś. Bo ludzie właśnie potrzebują obecności tej drugiej osoby. Potrzymania za rękę... Nie będę mydlić Wam oczu, że same fiołki i szczęśliwe wydarzenia mają miejsce... Jest tu pełno smutku, bólu, śmierci, samotności... Widzimy dobre uczynki i przemianę bohatera, widzimy jak drugi z nich mimo faktu, że sam jest ciężko chory, na pełnej petardzie walczy o codzienność i o to, co wymarzył dla swojego hospicjum. To było naprawdę piękne przeżycie, móc czytać tę historię.

Jestem bardzo zaintrygowana lekturami księdza Jana i na pewno je nadrobię. Dzięki recenzowanej dziś pozycji wiem, że jego książki na pewno są wartościowe. Mądrze mówił, mądrze postępował. Był przykładem niezłomnego człowieka, walczącego o dobro... Jasne, nie znałam go osobiście, wiem też, że nie raz w książkach jest duże przekłamanie... Ale czuję, naprawdę czuję, że to dobry człowiek był i z takiego właśnie inni powinni brać przykład...

Sama sylwetka Patryka i jego życiowej zmiany jest godna podziwu, a to za sprawą jego silnej woli i księdza Jana, tatuśka. Zazdroszczę, że miał szansę trwać przy kimś tak niezwykle inteligentnym, a jednocześnie prostym... Koniecznie muszę obejrzeć film, podobno odzwierciedla wszystko w sto procent, więc pewnie będę płakać, znając siebie i swoje emocje... Niemniej jednak jest to jedna z tych lektur, które mówią o wartościach, o prawdziwym życiu, śmierci... Nic nie jest tu koloryzowane. Zdecydowanie warto przeczytać i wyciągnąć z niej wnioski. Ja wiele przy niej miałam przemyśleń i wciąż pojawiają się nowe...

Polecam Wam szczerze tę książkę, myślę, że wiele i Wy z niej wyciągniecie.

Książka autorstwa Macieja Kraszewskiego opowiadająca o życiu księdza Jana Kaczkowskiego to w mojej opinii pozycja obowiązkowa, dla wszystkich szukających inspiracji życiowych. Mimo iż jest to pozycja opowiadająca o życiu osoby powiązanej z kościołem katolickim, to polecam ją każdemu bez względu na reprezentowane poglądy polityczne. Całość jest napisana w bardzo przyjemny sposób, który nie odrzuca od czytania, a dodatkowo pozycja ta zawiera wiele niesamowitych historii, które potrafią inspirować. Serdecznie polecam każdemu. 

Książka Macieja Kraszewskiego jest pełna humoru, ale też skłania do przemyśleń. Porusza trudne tematy, takie jak wiara w Boga i wiara w drugiego człowieka. W powieści nie brakuje smutnych momentów, są też przekleństwa. Książka bardzo odważnie pokazuje instytucję kościoła i jej wysokich przedstawicieli, niekoniecznie z tej najlepszej strony. Powieść ma dwóch bohaterów, których losy łączą się w pewnym momencie i są pretekstem do opisania wspaniałej historii. Wątki biograficzne dodają książce autentyczności. Na pewno warto przeczytać.  

Ksiądz Jan Kaczkowski to niesamowita postać, której rys został bardzo dobrze przedstawiony w książce. 

Niekonwencjonalny, szczery i pełen humoru duchowny zyskał moją sympatię od pierwszych stron powieści. Zdumiewająca dla mnie okazała się jego siła i chęć niesienia pomocy. Dzięki tej lekturze mogłam lepiej zapoznać się z jego działalnością i na pewno sięgnę po autorskie utwory ks. Kaczkowskiego. Pomimo buntowniczego charakteru również polubiłam postać Patryka i dobrze obserwowało się jego kolejne kroki w normalnym życiu :) Autor wykonał mnóstwo genialnej pracy, dzięki której powstało dzieło dla wszystkich odbiorców bez względu na wiarę czy wyznawane poglądy. Szczerze zachęcam do jego przeczytania! 

Piękna, porywająca i skłaniająca do refleksji książka, którą serdecznie polecam. Znałam wcześniej postać księdza Kaczkowskiego, dlatego gdy usłyszałam o tej książce, koniecznie musiałam ją przeczytać. Historia wciągnęła mnie na tyle, że nie mogłam się od niej oderwać. Książka jest bardzo wzruszająca i porusza ważne życiowe tematy, więc nie obyło się bez łez. Potrzeba na rynku takich pozycji i takich historii. Książka o Johnnym zostanie w mojej pamięci na długo i na pewno jeszcze nie raz do niej wrócę.

Na początku października, swoją premierę miał film pt. "Johnny", który miałam przyjemność obejrzeć. Jest to film opowiadający o księdzu Janie Kaczkowskim oraz człowieku, który dzięki niemu zmienił swoje życie. Film wywarł na mnie ogromne wrażenie. A samą postać księdza Jana znałam z jego wystąpień, jak również książek jego autorstwa.

Kiedy w księgarni Tania Książka zobaczyłam tytuł "Johnny. Opowieść o księdzu Janie Kaczkowskim", bez namysłu zamówiłam tę pozycję.

Narrację prowadzi Patryk Galewski, recydywista, który dzięki charyzmatycznemu księdzu zmienił swoje życie. Mężczyzna już jako nastolatek poznał świat przestępczy. Wielokrotnie karany na przestepstwa. Po kolejnej odsiadce, wyrokiem sądu trafia do prac społecznych do puckiego hospicjum. To tam poznaje księdza Jana Kaczkowskiego, który odmieni jego życie i spojrzenie na świat. Sam ksiądz również nie miał lekko. Urodził się jako wcześniak, z poważną wadą wzroku. Już jako kapłan, na początku nie wzbudzał zaufania nowych parafian. Przez ważne eminencje był lekceważony, a jego pomysł z budową hospicjum, spotkał się z odrzuceniem. Jednak miał podejście do młodzieży oraz ludzi, którzy z prawem mieli na bakier. Angażował ich do pomocy chorym, a pomóc ta totalnie zmieniała ich spojrzenie na świat. Jego niekonwencjonalne działania, które nierzadko "gryzły się" z tym, co przystoi księdzem, zyskały popularność i ogromny szacunek.

Jednak jest to opowieść nie tylko o niezwykłym kapłanie, ale też człowieku, który dzięki niemu zmienił swoje życie, zachowanie. To prawdziwa historia, która wywołuje wiele emocji. Płakałam ze wzruszenia, ale i śmiałam się do łez. Postać księdza Kaczkowskiego jest wyjątkowa, godna szacunku i naśladowania. To był wyjątkowy człowiek, niezwykły kapłan.

Nie można przejść obojętnie wobec tej książki. Jest niesamowita. Publikację "Johnny. Opowieść o księdzu Janie Kaczkowskim", zamówicie na stronie Księgarni Tania Książka. Więcej fascynujących publikacji szukajcie w zakładce Nowości na stronie Księgarni. Oprócz książki polecam również film.

Mama Tosiaczka

Jak już myślisz, że nie masz serca, ludzkich uczuć, a życie pozbawiło cię empatii, to wystarczy wziąć do ręki "Johnn'ego". Hahaha, serio, działa 😉

Ksiądz Jan Kaczkowski i Patryk Galewski. Nie wchodzę w szczegóły, opisów tu nie trzeba, w mediach chyba już wszystko o bohaterach tej książki napisano. W każdym razie, w powieści każdy z nich gra "pierwsze skrzypce". Nie pokuszę się o stwierdzenie o kim jest ta książka bardziej, oboje piszą tę historię, bez nich by jej nie było.

Powieść napisana jest wyjątkowo potocznym językiem, mało takich mam okazję czytać, ale nie przeszkadzało mi w niej nic. Styl nadaje jej autentyczności, sprawia wrażenie, że jej bohaterowie są naturalni. Są sobą w sposobie mówienia, wulgaryzmach, sarkazmach, swoistym poczuciu humoru. Są sobą stając w obliczu śmierci, trudów dnia codziennego ale i chwilach wielkich radości. Mam nadzieję, że ta książka nie koloryzuje bo bardzo chcę wierzyć, że ksiądz Jan właśnie taki był. Nieistotne, że ksiądz (szczerze mówiąc, najmniej mnie to obchodzi), ważne, że był Człowiekiem przywracającym wiarę w ludzi. Podoba mi się, że w książce nie idealizuje się Patryka, co niestety, uważam za duży minus ekranizacji.

Historia jest wzruszająca, pełna emocji. Prowokuje do zastanowienia, zostaje w głowie. Książka z tych nieodkładalnych, bo mimo, że wiesz jak się skończy, pochłania całkowicie.

I taka refleksja na koniec, "dobrze", że "Johnny" nie dożył obecnych czasów. Aby skomentować to, czego jesteśmy świadkami, mogłoby mu zabraknąć ripost.

Ksiądz Jan Kaczkowski, jego drugie imię to Adam, trzecie Johnny, czwarte Kontrowersja. Oddał to, co najcenniejsze, swój czas, tym, którym ten czas się kończył. Był jak trochę jak Sandman w odcinku „Dźwięk jej skrzydeł”. Ile razy był blisko Śmierci? Tysiąc, dwa, trzy... Ostatniemu etapowi życia człowieka towarzyszy niewyobrażalna Samotność. Poczucie bezradności i upokorzenia przytłacza. Życiowym celem Jana było oddanie ludziom ich własnej godności w momencie, kiedy ich ciało domagało się opieki. Zrezygnował z nadętych słów, których używa Kościół, nie w jego stylu był blichtr i księżowska wyniosłość. Rozmawiał na każdy temat, był mistrzem czarnego humoru, śpiewał niereligijne piosenki, a kiedy była taka potrzeba, wtykał papierosa w otwór po tracheotomii. Prawdę podawał z wyczuciem i szacunkiem. Jedyną jego wadą była wada wzroku, ale dzięki niej nie widział przeszkód w dążeniu do celu. Gdzieś między hospicjum a walką o własne zdrowie, prostował życia tych, którym poplątały się ścieżki. Jego ekspresową biografię poznacie dzięki książce „Johnny. Powieść o księdzu Janie Kaczkowskim”, autorstwa Macieja Kraszewskiego. Polska premiera kinowa już 23 września. Zapas chusteczek do nosa OBOWIĄZKOWY!

IG @angelkubrick

Ksiądz Jan Kaczkowski całe życie miał pod górkę. Poświęcił swoje życie służbie Bogu oraz osobom chorym i umierającym. Poszedł tam, dokąd nikt nie chciał chodzić. Niedowidzący, kulawy tak był postrzegany zarówno przez swoich zwierzchników jak i innych ludzi. Nigdzie go nie zapraszano. Uparcie wychodził przed szereg. Był bezpośredni, co myślał, to mówił i nie owijał w bawełnę. Jego kazania przyciągały rzesze ludzi. Nikt się nie nudził, nie wiercił, nie ziewał, nie chrząkał. Ośmieszał szkołę. Zbyt często się uśmiechał i zbyt często żartował. Nie wszystkim się to podobało. Był kapelanem. W szpitalnych salach nie był dziwadłem, ale właściwym człowiekiem na właściwym miejscu. W zawodówce uczył religii. Uczniowie przy nim czuli się lepsi i ważni. Miał szacun. Założył domowe hospicjum, później zbierał środki na budowę prawdziwego hospicjum. Wręcz żebrał. Wreszcie się udało. Ludzie do Jana lgnęli. Diagnoza Glejak nie pozostawiła złudzeń. Do tej pory Jan pomagał chorym i umierającym, a teraz sam będzie potrzebował pomocy. O czym myślą ludzie, którzy wiedzą, że niedługo umrą?

Teraz wyobraźcie sobie, że Jan na swojej drodze spotyka recydywistę, ćpuna, złodzieja, człowieka młodego i wykolejonego. Patryk Galewski, bo o nim mowa trafia do puckiego Hospicjum, żeby odrobić 360 godzin prac społecznych.

"Wiesz, zajmuję się ludźmi, którzy daliby wszystko, żeby być w twojej sytuacji. Bo oni mają przed sobą dni, najwyżej miesiące życia. A ty masz lata. Długie lata. I ty możesz decydować, co z tym życiem zrobić. Masz czas."

Według Patryka ksiądz Jan był dziwny. Jak dla niego był kosmitą -takie było pierwsze wrażenie chłopaka. Patryk był świadkiem, jak odchodzą ludzie. Chłopak przeszedł metamorfozę. Zaskarbił sobie sympatię personelu, pacjentów jak i samego księdza. Z czasem Jan stał się coraz słabszy. Patryk spędzał z nim sporo czasu. Dzięki księdzu dostał przepustkę do życia. Jan pisze książki, udziela wywiadów, pomimo swojej choroby żyje na maxa. Dobry humor go nie opuszcza.

"Dobro czyń, zła unikaj i żyj na pełnej petardzie!"

Autor pokazał historię przyjaźni dwóch różnych ludzi z dwóch różnych światów księdza Jana Kaczkowskiego, niekonwencjonalnego duchowego i Patryka Galewskiego, recydywisty obecnie szefa kuchni. Ksiądz Jan jako jedyny zobaczył w Patryku człowieka i dał mu szansę. Mało tego pokierował jego edukacją. Patryk wyszedł na prostą i stał się kimś. Wszystko, co mu się w życiu udało osiągnąć, zawdzięcza księdzu Janowi Kaczkowskiemu. Czytając tę książkę, płakałam i śmiałam się i tak na przemian.

I co Człowieku ponarzekałeś już sobie dzisiaj na swój nędzny los? Bo co to za życie jak teściowa wciąż żyje? Zupa znowu okazała się za słona, dzieciaki wiecznie marudzą, internet nie działa, jutro znowu trzeba wstać do roboty, a w lodówce nawet nie ma zimnego piwa. Mam dla Ciebie propozycję sięgnij po książkę Johnny... Nie czytasz książek? Nic straconego. Proponuje odwiedzić najbliższe hospicjum, a uwierz mi, że Twoje dotychczasowe problemy okażą się błahostką, jak spojrzysz śmierci w oczy.

Rzadko mi się zdarza pisać recenzję jednej książki przez kilka dni. Po przeczytaniu książki Johnny... chwilę trwało, zanim się pozbierałam i chwyciłam kolejną książkę. Wiara, nadzieja, miłość i trudne czasy, w których, żeby nie odstawać od pozostałych, trzeba być takim samym to tylko niektóre z przesłanek, jakie niesie ta powieść. Autor umiejętnie wprowadził do fabuły zarówno zabawne jak i smutne sytuacje. Cięty język to dodatkowy atut.

" Nic nie dane jest

Na zawsze

Nawet niebo ponad głową

Ma swój kres

Nic nie dane jest

Na zawsze

Pokochajmy to

Co dzisiaj jest ..." -

Marek Torzewski - Nic nie dane jest na zawsze

Za [Adres usunięty]zencki dziękuję Wydawnictwu Agora.