Hotel pod jemiołą

Richard Paul Evans to bestsellerowy amerykański pisarz, laureat wielu nagród literackich, jego powieści wydawane są w milionowych nakładach.

Hmmm, chyba zaczęłam poznawanie jego twórczości od niewłaściwej książki. "Hotel pod jemiołą" bowiem ma się nijak do tak zachęcającej notatki biograficznej autora. Albo miałam to nieszczęście trafić na książkę, którą pan Evans "popełnił” w jakimś słabszym momencie swojego życia. Jest jeszcze jedna ewentualność: może to ja zabrałam się zaczytanie w nieodpowiednim momencie ;)

„Nawet w najbardziej szarym życiu może zdarzyć się historia jak z najpiękniejszej powieści.

Kimberly prawie się poddała. Śmierć matki, dwukrotnie zerwane zaręczyny i nieudane małżeństwo sprawiają, że nie wierzy już w szczęście. Pozwala sobie tylko na jedno marzenie – pragnie napisać, powieść o miłości.

W urokliwym hotelu "Pod Jemiołą" organizowany jest kurs dla początkujących pisarzy. Kim poznaje tam tajemniczego Zeke’a, z którym nawiązuje wyjątkową więź. Taką, jaka zdarza się tylko ludziom, którzy podobnie patrzą na świat.

Czy przypadkowe spotkanie będzie dla Kimberly początkiem wielkich zmian?

Czy do najważniejszej powieści – jej własnego życia – los dopisze szczęśliwe zakończenie?

„Hotel pod Jemiołą” to wyjątkowy prezent od Richarda Paula Evansa. Tym razem bestsellerowy autor przypomina, że jeśli nie tracimy wiary, najlepsze lata naszego życia są zawsze przed nami.”

Akcja powieści w większej części rozgrywa się na kursie dla początkujących pisarzy, mamy więc możliwość przyjrzeć się z bliska światkowi pisarskiemu. Sam pomysł moim zdaniem niegłupi, jest w nim spory potencjał, ale mam wątpliwości czy autor wykorzystał go do końca.

Historia początkującej pisarki Kim to typowy romans, z Bożym Narodzeniem w tle, co zapewne miało nas wprowadzić w klimat tego wyjątkowego święta. W moim wypadku nie zadziałało.:)

Główna bohaterka Kim to jak dla mnie dosyć irytująca postać, nie usprawiedliwia jej nawet fakt, że życie nie poskąpiło jej niepowodzeń. Z kolei Zack jest idealny pod każdym względem. Hmm, czy są w ogóle idealni faceci? Raczej nie. Jednak muszę przyznać, że bardzo poruszyła mnie jego historia z przeszłości, co było jedynym chyba plusem całej książki.

Szczerze mówiąc, nie wiem, co jeszcze mogłabym Wam napisać o tej powieści i nie wiem, czy nawet mam ochotę. Może tylko tyle, że jest po prostu nudna i nijaka. Nie zachęcam Was wcale do jej przeczytania, bo uważam, że szkoda czasu, a jak wiecie, jest tyle świetnych książek, którym naprawdę warto poświęcić uwagę. Mam tylko nadzieję, że nie zraniłam uczuć fanów twórczości Richarda Paula Evansa, bo jemu samemu na pewno nie zaszkodziłam ;)

„HOTEL POD JEMIOŁĄ” – przyjemne miejsce na dobrą lekturę…tylko, czy lektura jest dobra ?

Niby prosta i zwyczajna historia miłosna, a jednak czyta się ją jednym tchem. Chyba będę trochę subiektywna w ocenie tej powieści, ponieważ trafiła w moje ręce w momencie, kiedy potrzebowałam takiej historii…

Podobno „najlepsze lata naszego życia są zawsze przed nami”, właśnie tymi słowami wita nas książka Richarda Paula Evansa i pamiętajcie tak jest !!! bez względu na to, jak się teraz czujecie i choćby nie wiadomo jak było wam źle, to – najlepsze jeszcze przed nami.

Kimberly Rossi to główna bohaterka, która do tej pory wiodła normalne, czasem trudne i dramatyczne życie. Źle trafiała w miłości i jednym mężczyzną, który nie zawiódł i nie zranił - był jej ojciec. To na niego zawsze mogła liczyć a ON zawsze wiedział, co będzie dla jego pięknej i mądrej córki najlepsze. To właśnie ON dopomógł szczęściu, które w końcu spotka jego córkę, a później też jego samego… Największym marzeniem Kimberly jest wydać własną książkę, którą już zresztą napisała… tyle, że żadne wydawnictwo nie chciało jej opublikować. Dlaczego? Bo była zbyt idealna a przecież w normalnym życiu nic nie dzieje się idealnie. Zawsze pojawia się jakieś „ale”. Tylko, że Kimberly nie chciała słyszeć o żadnym „ale”, nie dopuszczała też do siebie słów krytyki, które przyjmowała zbyt osobiście, szczególnie gdy pochodziły z ust tajemniczego Zekea, w którym bez wątpienia się zakochuje…

Myślę, że nie mogę napisać nic więcej, gdyż zdradzę za dużo. Co to za hotel? Po co Kimberly tam pojechała? Jaka była diagnoza ojca bohaterki? I kim był Zeke? Trochę przewidywalna, ale z niezwykłą akcją i sympatycznymi bohaterami – naprawdę warto przeczytać :-)

Richard Paul Evans to amerykański pisarz, który urzeka powieściami z klimatem Bożego Narodzenia. Miałam przyjemność czytać już kilka jego książek i nie mogłam oprzeć się najnowszej - „Hotel Pod Jemiołą”. Jak twierdzi sam autor, jest to niejako psikus… Dlaczego? Jeśli zachęci Was moja recenzja – a wierzę w to szczerze - sami go odkryjecie.

Kimberly Rossi pracuje w salonie samochodowym Lexusa w Denver, jednak marzy o byciu pisarką romansów. Nie miała lekkiego życia… Kiedy miała jedenaście lat musiała poradzić sobie z samobójstwem matki. W dorosłym życiu nie potrafiła stworzyć szczęśliwego związku – dwa zakończyły się dość niefortunnie a po małżeństwie pozostały jej tylko dokumenty orzekające rozwód. To właśnie wtedy chcąc odciąć się od przeszłości wyjechała z Las Vegas.

Podczas Święta Dziękczynienia, które spędza u ojca zdradza mu swoje marzenie – chciałaby uczestniczyć w konferencji dla początkujących pisarzy w Hotelu Pod Jemiołą, gdzie prelekcję ma prowadzić znany autor romansów – E.T.Cowell. Pomimo faktu, iż nie jest bogaty a pieniądze mógłby przeznaczyć na ratowanie swojego zdrowia, tata Kimmy opłaca jej pobyt na konferencji.

Kimberly poznaje tam znanych, ale również niewydawanych pisarzy, agentów, celebrytów oraz Zeke’a, swojego bardzo zagadkowego partnera warsztatowego. Jest nieco od niej starszy, przystojny i pełen pasji, kiedy rozmawiają o pisaniu. Czy połączy ich coś więcej niż książki? Czy udział w konferencji przemieni Kim ze zdesperowanej kobiety pragnącej pisać w czarodziejkę zmieniającą słowa pisane w uczucia? Które panele znacząco jej pomogą? I czy pozna E.T. Cowell’a – swoją inspirację i niedościgniony wzór? Jaką rolę w jej życiu i procesie twórczym odegra Zeke?

Na miejscu bohaterka musiała stawić czoła wielu ludziom, którzy chcieli zdeptać jej marzenia o wydaniu książki. Nie chciała przyjąć do siebie nawet konstruktywnej krytyki, bo przecież trudno jest pogodzić się z wytykanymi błędami. Jej kreacja jest bardzo rzeczywista, gdyż pomimo wielu zajęć znajduje czas na telefony do swojego ojca – człowieka który ją wychował i zawsze dawał złote rady.

„(...) nasze najlepsze lata są ciągle przed nami.”*

Kolejna świąteczno-zimowa i zarazem magiczna publikacja Evansa jest dokładnie taka, jakiej się spodziewałam. Z typowym dla siebie językiem, charakterystycznymi bohaterami i wydarzeniami, które nie do końca są czarne lub białe, Evans wprowadza czytelników w świat pisarzy, marzycieli i serwuje nam kolejne niespodzianki. Może i niektóre będziecie w stanie, podobnie jak ja, odkryć przed czasem, ale pomimo to gwarantuję Wam ten podwyższony puls w oczekiwaniu na ostateczną odpowiedź czy mieliśmy rację.

Bardzo urzekło mnie ujęcie zimy, która ogarnęła Hotel Pod Jemiołą zatrzymując uczestników konferencji w swoich progach. Na deser zostałam przeniesiona w miejsca bardzo dla Amerykanów „bożonarodzynkowe” i nie powiem – zazdrościłam Kim tej wycieczki…

Koniecznie muszę napisać Wam o relacji jaka łączyła Kimberly z ojcem – ich czułe przekomarzanki, bliskość i rozmowy stanowiły dla nich filar codzienności, nawet jeśli byli od siebie oddaleni o setki kilometrów. Oboje musieli poradzić sobie z wydarzeniami sprzed lat, choć każde zrobiło to po swojemu. Może dlatego, że pan Rossi był dorosły i więcej wiedział, rozumiał? Czy poznając prawdę, Kim wybaczy matce? Będąc jedenastolatką nie potrafiła bowiem zrozumieć, dlaczego jej rodzicielka tak usilnie chce ją zostawić, odbierając sobie życie…

„Magia Bożego Narodzenia polega na przywoływaniu wspomnień.” **

Podsumowując - „Hotel Pod Jemiołą” to pachnąca świętami i skrząca się na śniegu historia o marzeniach i istocie ich spełniania. O tkwiącej w nas nadziei, miłości, radości i chęci pomocy innym. Ale również o konieczności radzenia sobie z problemami – z depresją, samobójstwem, rakiem i bólem po stracie ukochanych.

Pomimo problemów opisanych w powieści, czyta się ją naprawdę z olbrzymią przyjemnością i szybkością, bowiem jest oparta na prostej fabule, z nutką romansu i tajemnicami na tle zimowej aury. Dodatkowy atut stanowią panele konferencji – może Ci, którzy piszą ‘do szuflady’ skorzystają w przedstawionych tam rad?

* R.P. Evans, "Hotel Pod Jemiołą", Wyd. Znak Literanova, Kraków 2017, s. 283

** Tamże, s. 275

[Adres usunięty]

Okres świąteczny nadal trwa. Oficjalnie zakończy się w lutym. Wciąż cieszymy oko widokiem kolorowych światełek na choinkach ale nie tylko. Jest to też czas, w którym jeszcze zdarzy się przeczytać powieść świąteczną. „Hotel pod jemiołą” w końcu do mnie trafił a jak już się pojawił, nie mógł długo leżeć. Pochłonęłam go w trybie ekspresowym tak, jak poprzednią książkę Evansa „Zimowe sny”, w sumie była czytana kilka razy! Tak, zdarza mi się wracać do czytanych już tytułów.

Ten pisarz ma doskonałe wyczucie smaku. Umiejętnie kreuje fabułę wprowadzając do niej ciepło, miłość, które bezsprzecznie górują nad niepowodzeniami, smutkiem postaci. Tym razem stworzył wyjątkową opowieść o kobiecie, której życie nie szczędziło trosk. Straciła matkę, dwukrotnie z wielkim zaangażowaniem oraz nadzieją weszła w związki z mężczyznami, którzy jednak okazali się nie być warci jej miłości. Po dwóch rozwodach trudno uwierzyć jej w szczęśliwą, pełną szacunku, lojalności, zaufania relację. Kimberly pozwala sobie na tylko jedno marzenie. Pragnie zostać pisarką powieści romantycznych. Ma na swoim koncie już jeden tytuł „Obietnicę pod jemiołą”. Za namową ukochanego ojca, uczestniczy w ekskluzywnym spotkaniu początkujących jeszcze niepublikujących autorów. Staje przed szansą wydania swojej powieści. Nie ma pojęcia jeszcze, iż ten wyjazd nie przyniesie jej tylko tych oczekiwanych korzyści. Kim, aby zrealizować marzenie swoje oraz taty, będzie musiała przejść przez wyboistą drogę. Co czeka na końcu?

Evans jest daleki od tworzenia stricte tylko i wyłącznie romantycznej opowieści. Pomiędzy słowami można, a wręcz należy wyczytać coś znacznie więcej. Pisarz rewelacyjnie ukazuje, jak szalenie ważne jest przebaczenie nie tylko innym, również, a może przede wszystkim samemu sobie. Ono oczyszcza i wprowadza światło w szare dni, gdzie złość a może i nienawiść odbiera radość życia. „Hotel pod jemiołą” może być też po trosze traktowany jako przewodnik dla początkujących autorów. Być może Evans przekazuje nam swoją własną wiedzę z czasów, gdy sam ubiegał się o spełnienie marzenia o wydaniu książki, lub zasłyszaną niemniej jednak myślę, że cenną. Nie sposób nie wspomnieć tutaj o tym, w jak świetny sposób pisarz działa na wyobraźnię czytelnika. Gdy tylko zaczyna się czytać tę książkę od razu wpadamy w nią cali i widzimy wyraźnie wszystko to, o czym czytamy. No i oczywiście ta miłość … w tym przypadku na dwóch polach, rodzicielskim oraz pomiędzy mężczyzną a kobietą. Uczucie jakim darzy ojciec swoją córkę skradło mi serce. To ich relacja najgłębiej zapadła w pamięć.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Znak.

Święta to czas, w którym chcemy czytać powieści o tej tematyce. Nie ma się czemu dziwić, że z roku na rok powstaje coraz więcej takich publikacji. Niecały rok temu zapoznałam się z ,,Obietnicą pod jemiołą", a teraz przyszedł czas na kolejną świąteczną powieść, czyli ,,Hotel pod jemiołą".

Matka Kim, gdy dziewczynka miała 11 lat, w końcu skutecznie popełniła samobójstwo. Nastolatka nie mogła się po tym pozbierać, została tylko z ojcem. W późniejszych latach wiązała się z nieodpowiedzialnymi mężczyznami. Kim marzyła o zostaniu pisarką i teraz jej marzenie mogło się spełnić. Wystarczyło tylko pojechać na kurs dla początkujących pisarzy.

Bardzo lubię twórczość Richarda Paula Evansa, więc postanowiłam skusić się na jego najnowszą powieść. Jest ona drugą publikacją ze świątecznej serii, aczkolwiek w żaden sposób nie jest powiązana fabularnie z ,,Obietnicą pod jemiołą", co uważam za duży plus.

Autor w swojej najnowszej powieści porusza problem utraty bliskiej osoby, weteranów wojennych, nowotworu. Tematyka jest naprawdę bardzo szeroka i choć może wydawać się przygnębiająca to wcale tak nie jest. Richard Paul Evans podaje wszystko w bardzo przystępny sposób. Podobał mi się wątek ze sławnym pisarzem, aczkolwiek był ON dla mnie za bardzo przewidywalny.

,,Hotel pod jemiołą" to kolejna świąteczna pozycja, z którą zapoznałam się w ostatnim czasie. Mimo tego, że ma 300 stron, nie jest to lektura na dłużej niż 3 godziny. Nie jest to może publikacja, która pozostaje na dłużej w pamięci, jednak jak zwykle niesie ze sobą nadzieję na lepsze jutro.

WIELKA SIŁA MARZEŃ

Niektóre książki skrywają w sobie znacznie więcej niż na pierwszy rzut oka jesteśmy w stanie ujrzeć. „Hotel Pod Jemiołą” należy właśnie do wspomnianej przeze mnie kategorii. Ot, na pozór zwykła, przyjemna lekturka o miłości, i to jeszcze w klimacie Świąt Bożego Narodzenia. Tak też myślałam, dopóki nie otworzyłam powieści Richarda Paula Evansa. Siła tej książki leży w jej prostocie, przystępności, ale nade wszystko w fabule, która pokazuje, jak wielka potrafi być siła marzeń, a prawdziwa miłość może na nas czekać dosłownie wszędzie.

Gdy przeczytałam opis książki, od razu pomyślałam „to coś dla mnie!”. Romans, święta, a do tego marzenie głównej bohaterki, aby wydać własną powieść. Ponieważ szczęśliwie udało mi się wygrzebać z szuflady dwie swoje książki, aby ujrzały światło dzienne, wiedziałam że muszę sięgnąć po tę powieść. Bo czasem tak jest, że dana książka sama nam się rekomenduje, jakby chciała cicho, lecz stanowczo szepnąć: „Przeczytaj mnie, przecież wiesz, że jesteśmy dla siebie stworzeni”. Otóż to, „Hotel Pod Jemiołą” i ja byliśmy sobie przeznaczeni. Kiedy już, po raz kolejny, zaczęłam wątpić w swoje marzenia, ta książka uświadomiła mi, jak wielką krzywdę zrobię samej sobie, jeśli się ich wyrzeknę.

Główną bohaterką jest Kimberly Rossi, pracownica salonu samochodowego. Mimo że do tej pory, zdawałoby się, odnosiła wyłącznie porażki na polu uczuciowym, sama pragnie wydać swój romans, zatytułowany „Obietnica Pod Jemiołą”. Kim nosi w sobie ból trzech nieudanych związków, w tym jednego fatalnego małżeństwa, a także traumę po stracie matki, która popełniła samobójstwo, gdy Kim była małą dziewczynką. Jej najlepszym przyjacielem jest jej ojciec. Kiedy więc podczas wizyty w rodzinnym domu na Święto Dziękczynienia, okazuje się, że u jej ojca wykryto nowotwór, dziewczynie wydaje się, że spod nóg usuwa się jej ziemia. Jakby tego było mało, przez telefon wygadała mu się wcześniej, że poważnie myśli o uczestnictwie w kursie dla pisarzy. Jej tata, jak to kochający ojciec, opłaca jej pobyt w Vermoncie w „Hotelu Pod Jemiołą”. Kim wyjeżdża więc na konferencję, nie chcąc zmarnować pieniędzy ukochanego ojca.

Kim marzy, aby spotkać swojego ulubionego autora, E.T. Cowella, który ma wystąpić ostatniego dnia konferencji. To głównie ze względu na jego osobę postanowiła wziąć udział w wydarzeniu. Autor ma opowiedzieć o tym, „dlaczego przestał pisać” i takąż nazwę ma mieć jego prelekcja. Podczas pobytu w Vermoncie Kim poznaje Sam, sympatyczną, ale niezdecydowaną życiowo dziewczynę, a także, nieco później, Zeke'a. Zeke jest na tyle tajemniczy, że dziewczyna bez oporów daje się porwać tej nowej znajomości. Choć czuje, że nie zasługuje na miłość (w końcu, z jakiegoś powodu wszyscy, których kocha od niej odchodzą) pragnie poznać niezwykłego mężczyznę. Kiedy daje mu do recenzji swoją powieść, jest pełna obaw i te obawy się potwierdzają, gdy Zeke mówi jej, co naprawdę myśli o książce. Serce dziewczyny rozrywa się na milion kawałków. Nikt nie lubi krytyki, ale ona czuje, że ten mężczyzna krytykując jej książkę, krytykuje ją samą. Tu muszę przyznać, że to również mój błąd, z którego staram się otrząsnąć. Dzięki tej książce zrozumiałam, że tak nie jest. Że istnieje konstruktywna krytyka, ale również taka, jak to ujął Zeke, którą wypowiadają ludzi, którzy „(...) żyją po to, ab pozbawiać nadziei tych, którzy mają marzenia. Po wspięciu się na szczyt przecinają linę.” Tak naprawdę, kiedy piszesz, tańczysz, śpiewasz, albo prowadzisz firmę, lub robisz cokolwiek w życiu, musisz sobie zadać jedno, na pozór bardzo proste pytanie „dlaczego to robię?”. I jeśli odpowiedzią jest to, że to kochasz, że pisanie, czy cokolwiek innego jest twoją pasją, to powinieneś to robić. „Jeśli pisanie sprawia ci przyjemność, powinnaś pisać, niezależnie od tego, czy komuś to się podoba, czy nie.” Dzięki Zeke, właśnie tych słów potrzebowałam, aby po raz kolejny uwierzyć w swoje marzenia. W swoją wielką siłę marzeń, W swoją siłę.

„Hotel Pod Jemiołą” to książka, która jest lepsza niż sto tysięcy słów wypowiedzianych przez najlepszych mówców coachingowych tego świata. „Jesteś zwycięzcą” (kto zna, ten wie, o co chodzi) to frazes, który wymięka przy lekkim, przystępnym piórze Evansa, który czaruje słowem tych, w których duszy kryją się pragnienia samospełnienia i miłości, a więc w gruncie rzeczy tego, co stanowi o naszym jestestwie.

[Adres usunięty]

"Hotel pod jemiołą” autorstwa Richarda Paula Evansa to książka, którą pochłonęłam w jeden dzień.

Pięknie napisana powieść o miłości, zaufaniu między ojcem, a córką.

Zrobiło na mnie ogromne wrażenie podejście do życia taty bohaterki, ponieważ wie jak ma się zachować i zna odpowiedź na każde pytanie. Potrafi troszczyć się o córkę jak i o ludzi, którzy czują się samotni. Kocha swoją żonę pomimo, że sprawiła mu ból.

Pojawia się niepewność, strach w oczach jeśli chodzi o moment ujawniania prawdy dotyczącej życiowego celu bohaterki – marzenie od wielu lat zostanie pisarką.

Kimberly nie lubi krytyki, ale można to uznać jako pozytywny aspekt jej charakteru.

Zake od początku wywołał u mnie pozytywny odbiór, nawet kiedy był negatywny w swojej ocenie nie zrobił tego w złej wierze.

W sumie to dobrze, że Kimberly pojechała na kurs dla pisarzy, gdyż na moment zapomniała o swojej pracy, ale nie zapomniała o swoim tacie i jego zmaganiach chorobowych. Stara się nie rozmawiać o mamie. Poznała Zaka, który na chwilę pomógł jej oderwać się od jej dotychczasowego świata. Jest dobrym słuchaczem, ale jest bardzo tajemniczy, a momentami zaskakuje.

Kimberly to bohaterka, którą warto poznać, gdyż można się z nią zaprzyjaźnić, porozmawiać na każdy temat.

Każdy z zamieszczonych 40 rozdziałów opracowany został z pomysłowością. Nie zabrakło poczucia humoru w tekstach dialogowych, które stanowi puentę w relacjach córka- tata.

Evans zadbał aby niczego nie zabrakło podczas czytania tej książki. Przykładem na to jest: delikatność, kruchość, wrażliwość na sytuacje życiowe Kimberly związane z jej smutkami z którymi boryka się na co dzień.

Druga przeczytana przeze mnie książka autorstwa Richarda Paula Evansa spowodowała to, że nie zawiodłam się.

Książka godna polecenia każdemu Czytelnikowi, kto lubi czytać powieści kobiece.

Fotografia znajdująca się na oprawie nawiązuje do klimatu zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia, miękka oprawa s.300, Wydawnictwo Znak Literanova.

Idealna książka na prezent pod choinkę.

Richard Paul Evans potrafi słowami łamać kobiece serca. Pisze w taki sposób, że serca topnieją, a łzy często lecą z oczu. Jego najnowsza książka jest jakby o nim samym. Jej bohaterem jest bowiem pisarz romansów :) Ale po kolei.

Główną bohaterką powieści jest Kimberly, początkująca pisarka, która bardzo chce zmienić pasję w zawód. Jej życie nie jest usłane różami, w miłości jej się nie układa, a największą traumą, która ją spotkała i kładzie się cieniem na jej życiu była samobójcza śmierć matki. Kobieta chorowała na depresję i po kilku próbach udało jej się umrzeć. Kimberly samotnie wychowuje ojciec, który bardzo kocha swoją jedynaczkę. Jako prezent gwiazdkowy wykupuje córce udział w konferencji dla pisarzy, drogiej i wymarzonej przez nią. Kim jest zachwycona, ale również trochę przerażona. Główną gwiazdą konferencji jest jej ulubiony pisarz i bardzo chce spotkać go w realu. Na konferencji poznaje wiele osób i nawiązuje nowe przyjaźnie. Ogromne wrażenie robi na niej Zeke, uczestnik konferencji, z którym nawiązuje romans i spędza cudowny czas. Kiedy słyszy o jego przeszłości i próbie samobójczej, zamyka się w sobie i ucieka. Ale to nie koniec... Okazuje się, że Zeke ma jeszcze jedną twarz. Kim wraca do domu i marzy. Nie tylko o byciu pisarką, ale również o miłości, z której zrezygnowała. Zimowe klimaty towarzyszą naszym bohaterom i tworzą romantyczną atmosferę - czy to wystarczy, aby ich ścieżki się splotły? Przeczytajcie!

Richard Paul Evans po raz kolejny oczaruje polskie czytelniczki. Ten mężczyzna wydaje się myśleć jak kobieta i wie, jak poruszyć nasze serca.

Hotel pod jemiołą to ciepła i wzruszająca opowieść o przyjaźni, miłości i dążeniu do realizacji marzeń, skąpana w zimowym klimacie. I choć mamy zimę to ta książka aż kipi od gorących uczuć - polecam :) To świetny pomysł na prezent dla bliskiej osoby.

[Adres usunięty]