Hotel na uboczu

Sam pomysł na fabułę dobry, ale mam wrażenie, że to wszystko potoczyło się trochę za szybko. Niektóre wątki nie zostały też dokończone bądź wyjaśnione. Z drugiej strony nie widzę możliwości, by było inaczej.

Hotele na uboczu kryją w sobie wiele tajemnic. Tak naprawdę niektórzy mają tu swoje powody, by nie rzucać się w oczy, by nikt nie zwracał na nich uwagi, a nawet, by odpocząć od ludzi wymyślając coraz to bardziej krwawe historie. Tą opowieść poznamy z perspektywy kilku postaci. Każda z nich zjawiła się w tym hotelu w pewnym celu. Relacje tych osób będą się z sobą wiązały, lub całkowicie nie będą miały ze sobą nic wspólnego. Bardziej chodzi tu o oko obserwatora, różni ludzie będą widzieć i opisywać to samo zajście zupełnie inaczej. Poznamy ich bardziej jako osoby z hotelu zamieszkujące określony numer pokoju. Najbardziej podobało mi się to, że te osoby mają swoje życie prywatne, borykają się ze swoimi problemami mniejszej bądź większej rangi. I teraz gdy już ich nieco znamy, nagle w pobliżu tego hotelu dochodzi do brutalnego morderstwa. Zginie młoda, piękna kobieta, która była influencerką. Miała tylko ocenić hotel i zaprezentować go w mediach. Tutaj czytamy o różnych wersjach wydarzeń, gdzie każde z nich wydaje się być prawdopodobne. Autorka by nieco nam podpowiedzieć pewien scenariusz, ukazuje krótką relację samej zamordowanej. Następnie dużo po tym rozpoczyna się śledztwo i przesłuchiwani zostają mieszkańcy hotelu. Niby sami chcą poznać prawdę, ale bardzo dużo rzeczy nie mówią, niektóre przekręcają, a jeszcze inne pomijają. W pewnym momencie zaczynamy się zastanawiać, czy chcą ukryć tylko sprawy osobiste, czy mają w całej aferze swój udział. Tym bardziej, że każde z nich jest zagniewane, nosi w sobie duży żal, chcą swoje nerwy gdzieś wyładować a nie mają gdzie. Niby też sprawy innych będą błahe, ale czy to oznacza, że są niewinne? Dlaczego od razu chcą uciekać, bądź nagle bardziej na siebie uważają, rozglądają się? Oj pytań jest tu ogrom, a my wiemy tylko jedno, że nie skończymy książki, póki na wszystkie pytania nie uzyskamy odpowiedzi. Niesamowicie wciągająca, zaskakująca, opisana fantastycznym stylem, gdzie charakter postaci jest różny. Duża zagrywka psychologiczna i wspaniały końcowy finał. Bardzo ją polecam!

Sielskie Mazury, piękny Hotel na uboczu, jezioro, cisza i spokój. To właśnie tu udają się ludzie, by odpocząć, złapać oddech. Gdy jednak w jeziorze zostaje odnalezione ciało młodej dziewczyny, blogerki, ten spokój zostaje zaburzony. Goście hotelu zaczynają się obawiać o swoje bezpieczeństwo, gdyż nie wiedzą, czy morderca nie mieszka wśród nich...

Podobał mi się klimat tej powieści, umiejscowienie akcji, oraz kreacja bohaterów. Mamy bowiem okazję poznać ich nieco bliżej. Ich życie, tak często pozorowane na coś, czego tak naprawdę nie ma.

Fabuła wciągnęła mnie od pierwszych stron, a poznawanie jej z perspektywy kilku bohaterów rzucało nowe spojrzenie na całość. Akcja płynęła swoim nurtem, nie pędziła na łeb na szyję, ale angażowała w historię.

Przyznam szczerze, że kiedy mniej więcej w połowie książki autorka ujawniła tożsamość mordercy, trochę mnie to zbiło z pantałyku, bo nie wiedziałam, dokąd autorka zmierza, obawiałam się, że stracę zainteresowanie książką.

Nic bardziej mylnego, pani Dorota bowiem daje możliwość zagłębić się w jego umysł, by poznać, co nim kierowało.

I powiem Wam, że cała zbrodnia nie wstrząsnęła mną tak, jak umysł mordercy, oraz tym, co miało miejsce później. Zakończenie bowiem mnie totalnie zszokowało.

Dziękuje Wydawnictwu Filia Mroczna Strona za egzemplarz do recenzji.

"Zawsze chciałem zabić człowieka". Takim zdaniem rozpoczyna się najnowszy thriller Doroty Glicy pt. "Hotel na uboczu".

Pierwszoosobowa narracja wszystkich bohaterów, a zwłaszcza psychopaty marzącego, by odebrać komuś życie, robi spore wrażenie. Przesłanie jest oczywiste i brak tutaj wyrafinowania. Jest zamiar, który niebawem zmieni się w czyn. Piękny hotel na Mazurach i zwłoki w jeziorze. Zagadką pozostaje sprawca, który dobrze ukrywa swą mroczną naturę. Czy to ktoś z gości, czy może z obsługi hotelu? Miejscowy czy obcy? Cień podejrzenia pada na każdego, bo o dziwo wielu zgromadzonych tutaj ludzi, ma sporo na sumieniu.

Mimo złowieszczej aury jest dość lekko, fajnie i swojsko, od razu czuć, że mamy do czynienia z polską pisarką. Obszerne tło obyczajowe pozwala nam na lepsze poznanie ważnych dla fabuły wydarzeń i postaci. Autorka powoli, acz konsekwentnie buduje napięcie i gwarantuje nam niejeden dreszczyk emocji. Akcja nabiera tempa, gdy czytelnik odkrywa naczelnego antagonistę, jednakże nie oznacza to wcale końca morderczej rozgrywki, wprost przeciwnie, atmosfera zagęszcza się, a my z zapartym tchem śledzimy dalszy rozwój wydarzeń.

Krótkie rozdziały, ciekawa fabuła i przyjemny styl sprawiają, że lektura upływa niepostrzeżenie.

Jeśli szukasz powieści z dreszczykiem to "Hotel na uboczu" jest właśnie dla Ciebie.

BRUNETTE BOOKS

"Hotel na uboczu" to thriller psychologiczny, którego fabuła wciąga i intryguje od pierwszej strony. Akcja rozgrywa się na Mazurach.

Pewnego dnia mała dziewczynka i babcia przebywające w hotelu znajdują ciało młodej dziewczyny w jeziorze. Okazuje się, że to znana youtuberka.

Kto zamordował dziewczynę?

Czy to obsługa hotelu, a może ktoś przejezdny?

I dlaczego ktoś wyciął jej napis na plecach?

Jakie tajemnice skrywają goście hotelu?

Kim okaże się morderca?

Dowiecie się wszystkiego czytając tę książkę.

Autorka ciekawie wykreowała bohaterów. Mamy okazję poznać tę historię z perspektywy kilku bohaterów. Razem z nimi poszukujemy mordercy i dowiadujemy się, że każdy ma coś do ukrycia.

Autorka potrafi budować napięcie oraz niepokój. Czuć gęstą atmosferę. Szkoda tylko, że tak szybko dowiadujemy się kto jest mordercą, ale nie zrażajcie się. Rozwiązywanie śledztwa zapewni Wam sporo rozrywki. Autorka porusza trudne tematy, które dostarczą Wam mnóstwo emocji.

Podoba mi się pióro autorki więc z przyjemnością sięgnę po jej kolejne książki.

Polecam!

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, a za mną tak naprawdę już wszystkie powieści pisarki. Dwie poprzednie bardzo mi się podobały, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok książki "Hotel na uboczu", która przyciąga uwagę swoją klimatyczną i mroczną okładką. Autorka ma bardzo lekki i przyjemny styl, co sprawiło, że książce przeczytałam w niespełna dwie godziny, już od pierwszych stron ogromnie wciągnęła mnie ta historia i byłam szalenie ciekawa kto i dlaczego zabił youtuberkę. Fabuła książki została w bardzo ciekawy sposób nakreślona, przemyślana i równie dobrze poprowadzona i chociaż jest przewidywalna, to nie odebrało mi to radości z czytania! Bohaterowie tutaj przedstawieni zostali bardzo dobrze wykreowani, to niezwykle realne postaci, które z powodzeniem moglibyśmy spotkać tuż za rogiem oraz takie z którymi śmiało możemy utożsamić się w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Historia przedstawiona jest z perspektywy kilkorga bohaterów - gości hotelowych, pracowników hotelu, właściciela hotelu i jego dorosłego syna, policjanta prowadzącego śledztwo - co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają oraz mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Myślę, że w tym przypadku był to świetny zabieg, ponieważ tym sposobem każda z postaci odegrała tutaj istotną rolę, dostarczając tym samym wielu emocji. Na każdej czytanej stronie czuć taki mroczny, tajemniczy i cięższy klimat panujący w hotelu i jego okolicy. Autorka w umiejętny sposób buduje napięcie, co prawda szybko domyśliłam się kto stoi za morderstwem Patrycji, jednak mimo to byłam szalenie ciekawa jakie były motywy tej osoby. Dorota świetnie rysuje portrety psychologiczne postaci, nie bojąc się poruszać trudnych, ważnych, życiowych i ponadczasowych problemów dzisiejszego społeczeństwa - przemoc fizyczna i psychiczna, zdrada, traumatyczne wydarzenia z przeszłości, prostytucja, socjopatia, problemy wychowawcze, skłaniając tym samym Czytelnika do głębszych przemyśleń. Autorka na przykładzie swoich bohaterów pokazuje jak brak zainteresowania, bliskości, rozmowy, podążanie za rzeczami materialnymi może znacząco wpłynąć na życie człowiek - jakimi wartościami zaczyna się kierować i jakie konsekwencje przynosi takie zachowanie dla niego samego i otaczającego go świata. To naprawdę przerażające do czego są w stanie posunąć się niektórzy ludzie by tylko poczuć kontrolę i satysfakcję. Poraz kolejny świetnie spędziłam czas z książką Autorki i czekam już na kolejne! Polecam!

Hotel o nazwie „Listopada odnowa” znajduje się w spokojnej i cichej miejscowości na Mazurach. To tutaj przyjeżdża babcia z Lenką. Podczas ich spaceru nad jeziorem dziewczynka odkrywa pływające ciało kobiety. Okazuje się, że to znana youtuberka, prowadząca popularny program o podróżach. Zaproszono ją do hotelu w celach promocji tego miejsca. Jak widać, źle się to dla niej skończyło. Została ugodzona w serce, a na plecach napisano jej „pierwsze koty za płoty”. Czy to oznacza, że będzie więcej trupów?

W hotelu są również inni lokatorzy. Małżeństwo, które przechodzi kryzys, pisarz, który szuka tematu na swoją nową powieść, prostytutka, dziewczyny urządzające wieczór panieński oraz sam menager hotelu. Obok posiadłości mieszka również właściciel hotelu. Jakie tajemnice skrywają goście hotelu? Czy wśród nich jest morderca? Przekonacie się sami.

Książka wciąga od pierwszych stron. Dostarcza wielu emocji tj. strach, grozę i niepokój tak jak książki popularnego pisarza Stephena Kinga. Trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony i nie pozwala odłożyć się nawet na chwilę. Zaczęłam czytać wieczorem tę książkę i to był mój błąd, bo nie mogłam iść spać póki nie poznałam odpowiedzi na moje pytania. Kto i jaki miał powód by pozbawić młodą kobietę życia? Czy było więcej trupów? Kim byli i co ukrywali pozostali goście hotelu? A gdy poznałam prawdę, w moje głowie pojawiły się kolejne pytania.

W książce znajduje się wiele, różnych postaci. Niektórzy mogą powiedzieć, że za dużo, ale według mnie jest to świetny sposób by zaprosić czytelnika do hotelu i wraz z detektywem szukać mordercy. Autorka bardzo dobrze wykreowała gości hotelu, dzięki czemu poczuło się klimat panujący w trakcie śledztwa. Polecam!

[współpraca reklamowa] @wydawnictwofilia @filiamrocznastrona

HOTEL NA UBOCZU to soft kryminał z akcja dziejąca się w hotelu na Mazurach, a ja bardzo lubię gdy fabuła umiejscawiona jest w hotelach czy pensjonatach (takie zboczenie zawodowe 😂).

Już na wstępnie mogę powiedzieć, że konstrukcja powieści bardzo mnie zaskoczyła, bowiem opowiedziana jest z perspektywy kilku bohaterów, do tego w narracji pierwszoosobowej. Tak więc, co rozdział poznajemy nowe postacie i ich punkt widzenia. Co jeszcze wprawiło mnie w osłupienie? To, że morderstwo wyjaśnia się w ciągu 48 godzin, a mniej więcej w połowie książki sprawca zostaje podany nam na talerzu 😅.

Zatem nie zdziwicie się wcale jak porównam tę historię do zjeżdżalni wodnej: wspinaczka na szczyt zjeżdżalni (morderstwo), nabieranie prędkości podczas zjazdu (poznanie bohaterów, ich motywy i rozpoczęcie śledztwa), kilka wywijasów (ciekawe zwroty akcji) i wyhamowanie poprzez wpadniecie do basenu z wodą (rozwiązanie zagadki), koniec frajdy.

Chociaż miło spędziłam czas przy tej lekturze, to nie wbiła mnie w fotel. Fajnie, że został poruszony wątek o przemocy domowej oraz relacja porzuconego dziecka, dodało to smaczku, ale nie uratowało całości. Zapewne na długo nie zostanie ona w mojej pamięci. Może jakby była dłuższa to bardziej bym się wczuła w nią?

Odkryciem ubiegłego roku w świecie thrillera była dla mnie Dorota Glica. W tym roku autorka nie zwalnia tempa i już w drugim jego miesiącu serwuje nam ostrą jazdę bez trzymanki. „Hotel na uboczu” to mocny thriller, który w pełni czerpie z definicji gatunku. A Pani Dorota doskonale komponuje historie, która mocnym uderzeniem wdziera się do naszej psychiki, pozostawiając trwały ślad już na zawsze. Zawsze, gdy zerkam na trzy książki w dorobku autorki, wiem, że posiada ona niebywały talent do tworzenia historii, które jeżą włos na głowie. Jeśli nie macie włosów na głowie, to przyprawi Was o gęsią skórę. A tę ma każdy z nas. Na pewno każdy wytrawny thrilleromaniak.

„Znajdę cię, córeczko” – WOW. „Nie idź tam” – WOW, WOW. „Hotel na uboczy” – WOW, WOW, WOW. To pokazuje, że z każdą kolejną książką Dorota Glica wysoko podnosi poprzeczkę. Nie oznacza to jednak, że wcześniejsze były złe – nie, nie. Wcześniejsze były fenomenalne, doskonałe, a ta najnowsza jest fenomenalnie doskonała – doskonale fenomenalna. Chyba rozumiecie siłę tego przekazu. Jeśli nie, to koniecznie sięgnijcie po „Hotel na uboczu”, a poczujecie to, co Czyt-NIK czuł!

W najnowszym thrillerze Dorota Glica zaprasza nas na Mazury. Tutaj w jeziorze, przy hotelu, odnalezione zostają zwłoki młodej dziewczyny. Jak się okazuje do hotelu przyjechała, aby jako popularna youtuberka nagrać film reklamowy owego hotelu. No, taki obrót sprawy, rozsławi to miejsce. Niestety, chyba nie w takim świetle, o jakim myśleli właściciele. Chociaż z drugiej strony może to być zachętą dla poszukiwaczy mocnych wrażeń. A tych w „Hotelu na uboczu” nie zabraknie.

Co wydarzyło się w noc zabójstwa? Kto zabił dziewczynę? Dlaczego? Czy mordercą jest mieszkaniec Mazur? A może turysta? Dlaczego pozostawił napis na plecach zamordowanej? Jaki miał przekaz? Pytania mnożą się, a odpowiedzi zna Dorota Glica. Również Wy możecie je poznać. Wystarczy tylko sięgnąć po najnowszą książkę autorki. Na właściwy trop nie prędko traficie, ponieważ Dorota Glica umiejętnie miesza elementy tej układanki, tak, aby obraz finalny nie był banalny! Historię poznajemy z różnych perspektyw, w zależności jak widzą ją jej bohaterzy. A w jaki sposób Ty się jej przyjrzysz? Co w niej zobaczysz?

Autorka ponownie stanęła na wysokości zadania, serwując miłośnikom thrillerów mocną dawkę ekstremalnych emocji, o których jeszcze długo będziecie rozpamiętywać. I o to właśnie chodzi w rasowym thrillerze. Pani Doroto – dziękuję i talentu gratuluję. Aha i kolejnej książki wyczekuję. Nie jestem sam! Jest nas wielu!

Książka „Hotel na uboczu” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia, Filia Mroczna Strona

To już moje trzecie spotkanie z twórczością autorki i za każdym razem mam dylemat – czytać jak najdłużej, czy dawkować sobie tę przyjemność? No cóż, nie mogłam się powstrzymać i książkę przerobiłam na dwa razy. Wczujcie się w klimat pięknego, luksusowego i położonego w pięknej okolicy lasu i jeziora hotelu. Miło prawda? Cisza, spokój i zwłoki! Już pierwszy rozdział wywołuje dreszczyk ekscytacji i pytanie „co będzie dalej?”, a z upływem stron jest coraz lepiej. Stopniowo odkrywamy kolejne karty i obraz historii klaruje się coraz lepiej. A co z zakończeniem? Ciekawe! Nieoczywiste! I na swój sposób przerażające. Już wyczekuję kolejnej książki autorki.

"Hotel na Uboczu" to dzisiejsza premiera Doroty Glicy pod szyldem Wydawnictwa Filia z serii Mroczna Strona.

Książka otrzymana za darmo od wydawcy - niemniej opinia należy do mnie.

Na mazurach przy czterogwiazdkowym hotelu w jeziorze zostaje znalezione ciało młodej youtubowej influenserki, którą zaproszono by nagrała film promocyjny. Trzeba się teraz dowiedzieć, jak, dlaczego, czy to przypadek? Zaplanowane zabójstwo? Kto ją ścigał aż na Mazury? A może to ktoś miejscowy? Ale skąd wiedział że będzie w tym hotelu?

Uwielbiam thrillery mimo że nie czytam ich jakoś specjalnie dużo, ale zapewniają mi szereg różnorodnych emocji, których próżno mi szukać w innych gatunkach. Tak też było w przypadku Hotelu na Uboczu, który uraczył mnie niesamowitym mrocznym klimatem osamotnienia, niepokoju, zaszczucia. Atmosfera budziła mi skojarzenia z jakimś mocno bagiennym krajobrazem Luizjany niedaleko Nowego Orleanu w USA. Czemu? Nie wiem! Ale muszę przyznać, że naprawdę się wciągnąłem w przedstawiony świat.

Znacie to uczucie, kiedy nagle zauważacie ile ludzi jest wokół Was - i każdy z nich ma równie złożone życie co Wasze? Czytając najnowszą powieść Pani Doroty właśnie to uczucie we mnie rozbrzmiewało. Historia prowadzona jest z kilku perspektyw różnych gości hotelowych z czego każdy jest inny, każdy ma swoją historię i łączy ich tylko jedna rzecz - znaleźli się w tym samym miejscu i czasie. Mimo mojej dużej niechęci do prowadzenia narracji od wielu bohaterów tutaj kompletnie nie odczuwałem tego jako wadę. Perspektywy mi się nie mieszały, a narracja była spójna, rzetelna i niezmiernie wciągająca.

Hotel na Uboczu naprawdę mi się podobał. Początkowe skojarzenia z Lśnienia były uzasadnione - z tym wyjątkiem że Lśnienie mi osobiście nie podeszło, a nowość Pani Glicy mogę z czystym sumieniem polecić.

Kontrowersyjne było dla mnie zakończenie, sam nie wiem czy mi się podobało czy nie podobało ale jestem pewny jednego - długo go nie zapomnę!

"Hotel na uboczu" to moje pierwsze spotkanie z piórem Doroty Galicy, więc sięgając po książkę nie miałam więc pojęcia, czego mogę się po niej spodziewać.

To, na co zwróciłam uwagę od pierwszej chwili, to konstrukcja powieści. Historię w niej przedstawioną poznamy z perspektywy kilku bohaterów – pracowników hotelu oraz jego gości, którzy w żaden sposób nie są ze sobą powiązani. W ten sposób Dorota Galica buduje powoli krąg podejrzanych o morderstwo, pozwala poznać perspektywę winnego, a także historie (często dramatyczne) każdego z bohaterów.

Same wydarzenia rozgrywają się w przeciągu kilkudziesięciu godzin, więc akcja jest dynamiczna, Autorka nie pozwala czytelnikowi na nudę. Dynamizm został też osiągnięty dzięki krótkim rozdziałom i wielu dialogom.

Mogłoby się wydawać, że liczba bohaterów wprowadzi zamęt, jednak Dorota Galica każdego z nich skonstruowała indywidualnie, więc czytelnik nie będzie miał żadnego problemu z rozróżnieniem ich.

Czytelnicy mogą być zaskoczeni, że rozwiązanie zagadki thrillera Hotel na ubocz poznają tak szybko. Ja sama byłam przez moment tym rozczarowana, jednak okazało się, że to jeszcze nie koniec tej historii. Dorota Galica rozwinęła ją w ciekawy sposób podejmując takie wątki jak zemsta czy miłość rodzica, a sam finał i epilog zrekompensowały chwilową konsternację.

"Hotel na uboczu" to thriller z gatunku tych lekkich, w którym z pewnością odnajdą się czytelnicy rozpoczynający przygodę z tym gatunkiem. Książka ma wszystko, czego ten gatunek wymaga, ale jednocześnie jest napisana w lekkim stylu i czyta się ją wyjątkowo szybko.

Autor: Dorota Glica

„Zawsze chciałem zabić człowieka.”

Mała dziewczynka będąc na spacerze z babcią znajduje w jeziorze ciało młodej kobiety. Okazuje się, że jest to popularna youtuberka. Zostaje zamordowana w brutalny sposób, a na dodatek na jej plecach zostaje wyryte pewne zdanie. Kto chciałby śmierci tej dziewczyny? Czy to obsługa hotelu, a może któryś z gości? Czy miał to zaplanowane, czy działał pod wpływem emocji?

Nie wiem dlaczego autorka w połowie książki potwierdziła nam kto zabił. Po tym zabiegu ta historia straciła dla mnie jakikolwiek sens. Liczyłam na coś zupełnie innego.

Kryminał ma niecałe 340 stron. Na około 155 stronie mamy dobitnie pokazane kto zabił, a na 200 stronie mamy to tylko potwierdzone. Dalszych stron nawet mi się nie chciało czytać, bo i po co jak wszystko zostało już ujawnione. Doczytałam jednak do końca i stwierdzam, że nic nie wniosło to do tej historii.

Było kilka wątków, które nie zostały ani dobrze rozwinięte, ani dokończone. Punkt widzenia tej historii poznajemy dzięki kilku osobom. Jest to kolejny bezsensowny zabieg, bo wielu ludzi nic nam nie wnosi.

Książka jest napisana bez polotu, a szkoda, ponieważ kryminał miał potencjał. Jedynym plusem jest tylko to, że rozdziały są krótkie, a to sprawia, że szybko się je czyta. Szczerze nie polecam tej książki, ale jeśli ktoś chce się przekonać czy to co napisałam jest prawdą to niech sam sięgnie po to dzieło.

8 lutego premierę będzie miała najnowsza książka Doroty Glicy “Hotel na uboczu”.

Detektyw Adam Biernat prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa znanej youtuberki Patrycji Mrozek. Martwą dziewczynę znajduje mała dziewczynka, która przebywa w hotelu razem z babcią. Czy dziewczynę zamordował ktoś z gości hotelowych? W hotelu przebywa dużo osób, między innymi Aleksander Mikulski, znany pisarz, który stracił wenę twórczą, małżeństwo Anna i Bartłomiej, gdzie mąż ma ogromny wpływ na swoją żonę oraz znęca się nad nią, młode dziewczyny, które bawią się na wieczorze panieńskim oraz Sandra, która zajmuje się prostytucją.

Pomimo tego, że zagadka szybko się rozwiązuje i mniej więcej w połowie wiemy kto zabił to książka wzbudza wiele emocji i czyta się z wypiekami na twarzy.

Uwielbiam książki tego typu gatunku, a okładka sprawiła, że nie mogłam przejść obok niej obojętnie.

Historia wciągnęła mnie od samego początku i przeczytałam ja jednym tchem.

Polecam.