Gothikana

Corvina słyszy głosy. Nie powinno to Was specjalnie zdziwić, bo została wychowana przez matkę schizofreniczkę. Gdy dostaje list zapraszający do Verenmore - prestiżowego uniwersytetu, decyduje się zmienić swoje życie i choć raz "być tą normalną dziewczyną". Trudno jednak jej to osiągnąć mając fioletowe oczy, a gotycki zamek, który w którym mieści się uniwersytet sprawia, że zdolności Corviny przybierają na sile. Corvina czuje moc przyciągania do mrocznej historii zamku oraz do pewnego profesora, który nie spuszcza z niej wzroku.

Brakowało mi właśnie takiej książki - mrocznej, z gotyckim klimatem, ciemnymi zakamarkami (które sprzyjają romansom), tajemniczymi morderstwami w tle i pikantnym romansem. Wątek romantyczny jest bardziej w narracji dark romance, który idealnie wpasowuje się w motyw dark academii. Połączenie idealne i zabójcze.

Całkowicie przepadłam dla Corviny i Vada (totalnie się tego nie spodziewając bo relacja nauczyciel - uczennica do mnie zazwyczaj w książkach nie przemawia). Tak oni są wyjątkiem, magnetyzując i przyciągając do siebie. Nie wiem tylko, kogo bardziej to zasługa: Vlada czy Corviny. Ich związek może i nie należy do delikatnych ale jest zmysłowy, a bohaterom nie brak w nim fantazji.

Oddam też akapit wątkowi tajemniczych zdarzeń, które mają miejsce na campusie. Uważałam go za miły dodatek, który potęguje niepokój w powieści i dreszczyk grozy. Nie przywiązywałam do niego większej uwagi, aż do momentu gdy nastąpił zwrot akcji. Kompletne się tego nie spodziewałam. Autorka cudnie poprowadziła akcję, w tak dynamiczny sposób, że przysporzyła mi drobnego zawału serca.

Pozycja idealna dla fanów mrocznych klimatów, intensywnej relacji, tarota i parapsychologii.

Książka idealna dla fanów motywu dark academia, który ostatnio jest tak popularny, a dobrych książek tego typu można szukać ze świecą. Główna bohaterka, dzięki swojej specyficzności od razu zdobyła moje serce, podobnie jak kilka innych postaci. Autorka wykonała kawał dobrej roboty, tak jak wydawnictwo, które stworzyło przepiękną okładkę. Gdy tylko ją zobaczyłam, wiedziałam, że książka musi znaleźć się na mojej półce. Okładka oddaje wszystko, co dzieje się w środku książki, co czyni ją taką wyjątkową. Bardzo polecam tę pozycję wszystkim fanom romansów (nie zawiedziecie się). 

💫"Gothikana” wpisuje się w ramy powieści erotycznej z elementami fikcji gotyckiej, i właśnie jeśli podjedziemy do tej pozycji mając z tyłu głowy tę typologię, będziemy zachwyceni!

💫Sama fabuła mnie naprawdę zaintrygowała: gotycki zamek, wysokie wieże, ciemny las, mrok, krwawe tajemnice i... głosy. Akcja nie jest szybka ani zawrotna, natomiast wyjątkowo intensywna. Niekiedy czułam na własnej skórze dreszcze, wywołane chłodnymi murami uniwersytetu i zamkniętymi w nim tajemnicami.

💫Podobała mi się główna bohaterka, ponieważ przez całą książkę nie byłam w stanie się na nią denerwować ani krytykować jej postępowanie - być może dlatego, że po prostu bardzo się z nią utożsamiałam. Corvina jest wyjątkowa!

💫Mamy tu trop “age gap” oraz bardzo dosadne sceny erotyczne, więc warto wziąć to pod uwagę. Spicy sceny z gotycką scenerią to dla mnie najlepsze rozwiązanie. Moje uczucia potęgowała niejasna postać Vlada - naprawdę niekiedy sama sobie nie ufałam i nie byłam w stanie ocenić jego win.

💫Chociaż nie czytam powieści erotycznych, to ta mnie całkowicie kupiła i śmiało mogę mówić o mojej nowej obsesji! 🥵🤍

Spotkałam się niestety z bardzo sprzecznymi komentarzami odnośnie tego tytułu. Tym, co dziwi mnie najbardziej to zarzuty pt. “za dużo scen erotycznych”, “Corvina myśli tylko o jednym” (XD). I mean... sama nazwa gatunkowa wskazuje nam, z czym będziemy mieć do czynienia, więc takie komentarze są nietrafne.

💫Ta historia mnie całkowicie zafascynowała, więc jeśli macie do polecenia podobne tytuły, to przyjmę je z otwartymi ramionami! 🥀

Przyznaję, że czytało się bardzo przyjemnie! Gothikana to mroczne połączenie klimatu powieści wiktoriańskich, z nutą fantastyki i sporą dawką erotyzmu. Pięknie wydana, z przyciągającą oko okładką - mnie zaciekawiła.

Corvina Clemm, główna bohaterka powieści, ma trochę ponad dwadzieścia lat i mieszka samotnie w chatce na uboczu. Wychowana przez matkę schizofreniczkę, z dala od rówieśników, różni się od nich ubiorem i sposobem bycia. Jedno trzeba przyznać jest piękna - ma kruczoczarne włosy i fioletowe oczy. Jest zaskoczona, kiedy pewnego dnia dostaje stypendium i miejsce na Uniwersytecie Verenmore, który znajduje się zamku na szczycie góry, odgrodzonym od pobliskiego miasteczka. To piękne, ale przerażające miejsce, pełne niespodzianek. To tutaj dla Corviny zaczyna się nowy etap w jej życiu. Spotka niesamowitego mężczyznę, ale również będzie świadkiem śmierci młodych ludzi. Kto stoi za tymi zabójstwami? Czyżby legenda o Rzeźnikach naprawdę miała odzwierciedlenie w rzeczywistości? Dziewczyna przekona się o tym sama, a jej umysł znajdzie się na krawędzi. Czy podzieli los rodziców?

Przeczytajcie koniecznie tę fascynującą opowieść!

Sama autorka, ukrywająca się pod pseudonimem RuNyx jest wielką niewiadomą i strzeże pilnie swej prywatności, co dodatkowo dodaje niezwykłej tajemniczości i pikanterii jej powieściom.

Gothikana to niezwykle mroczna, wręcz w swoim klimacie wiktoriańska powieść, pełna niedopowiedzeń, pełna seksu, ale i zbrodni. Wielki zamek i zlokalizowana w nim szkołą po trosze przypomina Harry'ego Pottera, ale podobieństwa szybko się kończą, a powieść porywa czytelnika w swój mroczny świat. Mnie urzekła - a Wam serdecznie polecam!

[Adres usunięty]

Vad Deverell jako siedmiolatek dowiaduje się, że znajdzie fioletowe oczy. Kilka lat później dwudziestojednoletnia Corivina Clemmn o tym kolorze oczu zostaje przyjęta na Uniwersytet Verenmore, który znajduje się w skrywającym pełno tajemnic średniowiecznym zamku, gdzie Vad jest młodym profesorem. Pomiędzy Vadem, a Corviną od pierwszego spotkania wyczuwalnie jest wzajemnie przyciąganie. Verenmore miało być czystą kartą dla Carviny, ale czy pojawienie się w jej życiu wykładowcy wróży coś dobrego?

„Gothikana” to książka, która wciąga od pierwszych stron za sprawą bardzo intrygującej fabuły. Cały klimat historii jest mroczny, pełen grozy, budzący wiele emocji. Narracja prowadzona jest w 3 osobie i muszę przyznać, że tak jak nie przepadam za nią, tak tu, ani trochę mi nie przeszkadzała i nawet przyjemnie mi się ją czytało. W książce mamy przedstawioną mroczną historię średniowiecznego zamku, o którym krążą krwawe legendy. Na dodatek pojawiają się elementy stylu gotyckiego, które nadają mu majestatyczności. Widać, że kreacja bohaterów została przemyślana. Mamy tu motyw zakazanej relacji, a dokładnie romans pomiędzy uczennicą a wykładowcą. Między Vadem, a Corviną od samego początku iskrzy. Napięcie, które przez większość książki towarzyszy tej dwójce, wznieca chęć czytelnika do dalszego czytania. Scen pikantnych z ich udziałem jest kilka i zdecydowanie pobudzą wszystkie wasze zmysły. Autorka w dużej części skupiła się na uczuciu łączącym głównych bohaterów oraz walki z różnymi przeciwnościami, z którymi muszą się zmierzyć, aby zaznać chociaż chwilę szczęścia. To moja pierwsza styczność z twórczością autorki i zdecydowanie nie ostania. Ta książka wywarła na mnie dużo emocji i jeśli jesteście fanami gatunku dark romance - academia, to sięgajcie po tą pozycję bez zastanowienia!

Najpierw opis fabuły, potem okładka, a następnie sam środek przyciągnął mnie swoją treścią. Czytając dałam się porwać gęstniejącej z każdą stroną atmosferze. Runyx stworzyła historie na pograniczu romansu, fantastyki i horroru. Każdy z tych gatunków został umiejętnie ukazany i nie przesadzony. Autorka od samego początku, do ostatniej strony trzyma czytelnika w napięciu i bardzo powoli odkrywa przed nami liczne tajemnice.

Akcja rozgrywa się na uczelni w wiekowym zamku, znajdującym się na szczycie góry do którego poza uczniami oraz kadrą nauczycielską, nikt się nie zapuszcza. Nie tylko ze względu na panującą tam aurę tajemniczości czy surowe zasady jakimi rządzi się szkoła, ale przede wszystkim z powodu niechlubnych i mrożących krew w żyłach legend, które na temat uniwersytetu krążą wśród mieszkańców. A jak to zwykle się mawia, w każdej legendzie tkwi ziarno prawdy.

Główna bohaterka, to niezwykle eteryczna, delikatna a zarazem odważna dziewczyna, która wychowała się z dala od społeczności. Jej jedyną towarzyszką była chorująca na schizofrenie matka, wiec nikogo nie dziwi fakt, ze dziewczyna także często słyszy głosy. Kiedy jej drogi przecinają się z Vadem, doktorantem na uczelni, uczucie między nimi wybucha, a wokół zaczynają dziać się bardzo niepokojące rzeczy.

Chemia między parą jest bardzo wyczuwalna, a ich relacja niesamowicie intensywna, a wszystko to dzieje się w iście gotyckiej oprawie. Tło całej historii tworzy mroczny, zasnuty mgłą zamek, ciemny las, opuszczone groby, czy czarne jak smoła jezioro. Autorka stworzyła piękny romans w przerażających okolicznościach.

Czytając książkę, siedziałam jak na szpilkach, ponieważ melancholijna, pogrążona w ciemności okolica, której opisy bardzo działały na wyobraźnie, sprawiła że moja podejrzliwość była w ciągłym stanie gotowości i każda wersja zakończenia była dla mnie możliwa. Sam wątek miłosny był wciągający, szczególnie osobowość Deverella była fascynująca i pochłaniająca niczym u demona.

Jeśli macie ochotę na zakazany romans w upiornych realiach, to jest to tytuł po który warto sięgnąć.

🏰"Praw­dzi­we zło do­brze umie się ukryć przed ocza­mi świa­ta. Praw­dzi­we zło jest pod­stęp­ne".

.

.

Mroczna niczym ciemna, zimowa noc, na dodatek ulokowana w majestatycznym zamku otoczonym lasem, nad którym nieustannie unosiła się wywołująca ciarki na całym ciele mgła. Wciągająca, intrygująca, ognista opowieść inna niż wszystkie. Nasączona niezwykłym, gotyckim klimatem; skrywająca niepokojące sekrety wywołujące doskonale odczuwalną atmosferę grozy. Misternie utkana, tajemnicza historia, która z biegiem czasu przemieniła się w naszpikowany żenującymi, niesmacznymi scenami zbliżeń erotyk.

.

Zagłębiając się w lekturę “Gothikany” trafiamy do świata dwudziestojednoletniej Corviny Clemm oraz dwudziestoośmioletniego Vada Deverella. Protagonistka mieszkała całe życie w miasteczku, w którym ludzie bali się jej matki schizofreniczki. Niektórzy szeptali, że była czarownicą uprawiającą czarną magię. Inni za to uważali ją za wariatkę, gdyż słyszała głosy, które podpowiadały jej przeróżne rzeczy. Powiedziały jej między innymi, żeby unikała ludzi, żeby zabrała Corvinę ze szkoły i uczyła ją w domu, a także, aby trzymała córkę z daleka od wszystkich. Młoda dziewczyna nie mogła wałęsać się po okolicy ani odzywać się do nikogo. “Jeśli jej matka była wariatką, to może i ona nią była. W końcu czasem też słyszała głosy”. Corvina kilka tygodni wcześniej otrzymała list napisany wiecznym piórem na zbrązowiałym, grubym papierze pachnącym jak stare książki. Zaproponowano jej miejsce na renomowanym uniwersytecie w Verenmore, do którego od ponad stu lat zapraszano młode osoby znajdujące się w trudnych okolicznościach życiowych. Pragnęli również zaoferować jej stypendium pokrywające wszystkie koszty studiów licencjackich. Bohaterka uważała, iż ta wiadomość była naprawdę przedziwna. W końcu “miała dwadzieścia jeden lat, uczyła się w domu i przez całe życie była izolowana od świata przez matkę. Dlaczego jakiś uniwersytet chciałby mieć w gronie studentów osobę w jej wieku, na dodatek kształconą w tak niekonwencjonalny sposób?” Co najważniejsze, panna Clemm nigdy nie słyszała o tej uczelni. “Oczywiście trzeba wziąć poprawkę na to, że nie słyszała o wielu powszechnie znanych rzeczach, do czego przyczynił się sposób, w jaki została wychowana. Wszystko wskazywało jednak na to, że o tej uczelni nie słyszał też nikt inny”. Dwudziestojednolatka próbowała się czegoś dowiedzieć o tym miejscu, ale bezskutecznie. Verenmore istniało wyłącznie na mapie, a i na niej było zaledwie punkcikiem. Aczkolwiek Corvina zdecydowała się zostać studentką tejże akademii, zważywszy na fakt, że zdobycie tytułu licencjata umożliwiłoby jej kontynuowanie edukacji oraz otworzyłoby przed nią wiele drzwi. Życie w niewielkiej chatce, w której się wychowała, robienie biżuterii i świec, a także zarobkowanie czytaniem kart tarota stało się dla niej monotonne, więc list z ofertą podjęcia nauki jawił jej się niczym znak od wszechświata. “Corvina chciała się przekonać, jak to jest uczyć się w prawdziwej szkole, zgłębiać wiedzę w otoczeniu rówieśników i zaprzyjaźnić się z ludźmi, którzy nie znają jej przeszłości. Rozpocząć nowy rozdział, napisać go całkowicie po swojemu”. W głębi serca niczego tak nie pragnęła, jak spotkać kogoś, komu będzie mogła powierzyć wszystkie swoje tajemnice. Chciała być kochana, podziwiana, adorowana niezależnie od bagażu, który za sobą niosła. Podczas pierwszych dni na uniwersytecie protagonistka poznała młodego profesora, o którym krążyły niepokojące plotki. “Vad miał w sobie coś takiego, że mógł budzić lęk. Był nieokrzesanym, nieokiełznanym, pozbawionym zahamowań mężczyzną, który krył się pod maską zimnego, doskonale nad sobą panującego człowieka. Zdecydowanie miał dwa oblicza: jedno dla świata, a drugie ukryte w cieniu”. Nikt nic o nim nie wiedział, ani skąd pochodził, ani nic innego. Nazywano go w Verenmore Srebrnookim Diabłem. Dwudziestoośmiolatek posiadał w sobie mrok, tajemniczość, intensywność, której nie znała, w końcu tak naprawdę nigdy nie miała do czynienia z mężczyznami. Im dłużej obserwowała go, tym bardziej była nim zafascynowana, coś ją do niego przyciągało – jakiś magnetyzm, który czuła po raz pierwszy, i którego nie potrafiła zdefiniować. “Między nimi następowała jakaś reakcja chemiczna, emocjonalna, psychologiczna czy Bóg wie jaka. Byli jak płynna lawa i gorący popiół wyrzucone na zewnątrz przez całkowicie niemożliwą do przewidzenia erupcję”.

.

“Gothikana” łączy w sobie elementy fantastyki, thrillera, ale też gorącego romansu. Od pierwszych stron czułam się zafascynowana tym tytułem: tajemnicze zaginięcia studentów, czarne niczym smoła jezioro w środku lasu oraz zakazana relacja między nauczycielem, a uczennicą zagwarantowały mi rewelacyjną, jednocześnie mrożącą krew w żyłach przygodę literacką. Plotkowano, że ten piękny zamek w Verenmore był nawiedzony. Ludzie podobno tracili tam rozum, popełniali samobójstwa lub ginęli bez śladu, a ja śledziłam te nowinki z zapartym tchem i wprost nie mogłam się doczekać, aż wyjdą na jaw wszystkie sekrety dotyczące tego miejsca. Nie ukrywam, iż najbardziej w tym tekście spodobał mi się unikatowy pomysł na fabułę; wartka akcja; jego gotycki, mroczny klimat, ale również elektryzujące, trudne do wyjaśnienia tajemnice. Natomiast zarówno relacja głównych bohaterów, jak i sceny intymne pomiędzy nimi to dla mnie totalne nieporozumienie. Przede wszystkim wydaję mi się, że to w głównej mierze wina specyficznego tłumaczenia. Myślę, iż niektóre zwroty czy opisy zbliżeń Corviny i Vada w oryginalnej wersji nie brzmią, aż tak tandetnie, mechanicznie, płasko, lecz może się mylę. Zacznijmy od następującego zdania, które profesor wypowiedział do swojej uczennicy przed odebraniem jej dziewictwa: “Na tyle starszy, że zaraz dojdziesz na moim [motyla nóżka] jak petarda”. Podczas śledzenia tej sceny przechodziły mnie dosłownie ciarki żenady. Przyrzekam, że jeszcze nigdy nie czułam się do tego stopnia zniesmaczona współżyciem seksualnym postaci. “Czy nieznajomy wiedziałby dokładnie, jak smakuje twój soczek?”, “Parzyli się w najbardziej prymitywny, podstawowy sposób” – to kolejne przykłady zdań, które skutecznie zniechęcały mnie do dalszej lektury. Nie potrafiłam obdarzyć protagonistów nawet nutką sympatii. Na moje oko oboje zachowywali się dziecinnie, nieadekwatnie do swojego wieku, a ich związek opierał się w głównej mierze na erotycznych momentach. Szkoda, że autorka potraktowała ich zakazaną relację po macoszemu, co za tym idzie nie wyczarowała między nimi elektryzującej chemii czy magnetycznego przyciągania. RuNyx posługuje się niezbyt wyszukanym, przystępnym dla czytelnika językiem. Za to według mnie tworzy denne, wręcz infantylne dialogi pomiędzy postaciami. Chwilami autentycznie przewracałam oczami śledząc rozmowy panny Clemm z jej nauczycielem. Największym minusem tego dzieła dla mnie okazał się jednak zauważalny brak korekty i redakcji. Pojawiły się w treści błędy składniowe, liczne powtórzenia, a niektóre zdania brzmiały nienaturalnie, aż do przesady sztucznie. “Corvina złapała uchwyt nad drzwiami, żeby spaść z siedzenia”, “Corvina podeszła do wschodów”, “A jutro, kiedy znowu opadną cię wątpliwości…” – to tylko zaledwie kilka zanotowanych przeze mnie przykładów nieprawidłowości znalezionych w tym tekście. Nie brakowało tutaj też zdrobnień, które doprowadzały mnie do szału. Przyczepię się także do historii dotyczącej Rzeźników. Pomimo wielokrotnego powrotu do niej, śledzenia jej w pełnym skupieniu nie do końca ją zrozumiałam. Zresztą mam takie same odczucia względem zakończenia. Nie dość, iż jawiło mi się jako zbyt szybkie, banalne, rozczarowujące, to w dodatku ciągle nie dociera do mnie, z jakiego powodu Corvina podjęła w nim taką, a nie inną decyzję.

.

RuNyx stworzyła nietuzinkową, wypełnioną mrokiem, tajemnicami, ale również specyficznym, gotyckim klimatem historię o tym, jak fałszywe plotki mogą wpłynąć na czyjeś życie. Główna bohaterka, dzięki Vadowi odnalazła samoakceptację oraz zrozumiała, że jest inna, ale też warta wszystkiego, co najlepsze. “Gothikana” to powieść z ogromnym potencjałem, który według mnie nie został do końca wykorzystany. Przyjemnie mi się ją czytało, wciągnęła mnie od pierwszych stron, ale pewne elementy, niedociągnięcia popsuły mi finalny odbiór tej lektury. Ta jednotomówka spodoba się z pewnością fanom mrocznych klimatów, a także wielbicielom romansów akademickich oraz tych z różnicą wieku między bohaterami. We mnie niestety “Gothikana” nie wywołała pożądanego efektu WOW, ale może Was ta książka zachwyci? Tego właśnie Wam życzę!

Moja ocena: 6,5/10 🖤

Szczerze to jedna z lepszych książek jakie czytałam i bardzo ją polecam osobą, które lubią takie czarne motywy i zakazaną miłość

Znacie może "najsłynniejszy fanfik świata" aka "My Immortal"? Mam wrażenie, że "Gothikana" to "My Immortal 2.0." tylko z ostrzejszymi i bardziej krindżowymi scenami seksu. Nawet imię i autoopis głównej bohaterki są z tej samej półki, co "Ebony Dark'ness Raven Dementia," etc. Jest to ten rodzaj książki, której absolutnie nie można brać na serio, i jeśli podejdziemy do niej jak do fanfiku na Voldemorta (poważnie myślę, że główny protagonista to młody płaskonosy skrzyżowany ze Sweeny Toddem w wersji Johnny'ego Deppa),a lekturę okrasimy dużą ilością procentów, można mieć z tej książki dziką przyjemność. Gorzej, jeśli poszukując dobrej powieści z gatunku "dark academia" czy nawet mrocznego romansu, natniemy się na to coś i damy nabrać tiktokowym achom i ochom. To absolutnie nie jest dobra fantastyka, ani nawet dobry romans. To zlepek bezsensownych scen, które faktycznie stanowią tylko "klej" dla krindżowych opisów seksu, które bez choćby najmarniejszej fabuły nie miałyby szans zaistnieć w druku. Nie rozumiem i nigdy nie zrozumiem fenomenu "Gothikany." Zawsze powtarzam, że dobry smut nie jest zły, ale.... ALE! Po pierwsze faktycznie ma być dobry. Po drugie, nie lubię jak mi sie wciska porno, reklamując je jako coś więcej niż porno. Nie wiem, może gdybym znowu miała te naście lat i mój ówczesny rozum, umiałabym wczuć się w tę powieść w taki sposób, w jaki autorka chciałaby, żebym się wczuła. No, właśnie, zapomniałam dodać, jak bardzo to wszystko jest infantylne. Czytałam w oryginalne i absolutnie nie zamierzam powtarzać po polsku, ale ze swej strony chciałabym złożyć wyrazy współczucia tłumaczce, która nie tylko poświęciła swoje szare komórki, tłumacząc tę abominację powieści, ale już na zawsze połączyła swoje nazwisko z tęże pozycją. Bo gdybym ja to musiała podpisać swoim nazwiskiem, to zrobiłabym potem zrzutę na "SięPomaga" celem umożliwienia mi trwałej ucieczki z kraju i zmiany tożsamości. Reasumując: 1, bo wystawić nie można. Dla śmiechu, na jeden raz.

Ostatnio ciężko mi znaleźć książkę która mnie zabójczo wciągnie i zaskoczy. Teraz mam wrażenie, że takich ze świecą szukać. Ale po kilku miesiącach w końcu trafiłam na moje 10 na 10. Oto ona. Gothikana. Przeczytana spontanicznie. Nie planowałam jej. Wleciała na legimi to myślę, a co mi spróbuję. I się zakochałam.

„Buduję swój zamek cegła po cegle w samym sercu burzy, cały czas się zastanawiając, czy góra pod moimi stopami się nie rozpadnie.”

Do końca nie wiedziałam, czego mam się spodziewać. Ale tutaj jest wszystko co lubię – nieoczywista fabuła, kryminalna zagadka, to coś między bohaterami i akcja, która się nie ciągnie.

„Potrzebujesz diabła, który pomoże ci walczyć z twoimi demonami, ponieważ nie chcesz walczyć z nimi sama.”

Corvina dostaje propozycje studiowana w szkole o której nikt nie słyszał. Zamek, który jest strzeżony tak samo jak jego tajemnice. Ale także jest on – nauczyciel, który przykuwa jej wzrok, ale też krążą o nim legendy...Czy Corvina zmieni bieg wydarzeń ? Czy nadal będą ginąć osoby ? Czy te zamczysko naprawdę jest nawiedzone i wisi nad nim klątwa ?

Świetna, trzymająca w napięciu historia młodych ludzi, którzy poszukują siebie, ale także chcą rozwiązać zagadkę z przed lat. Dodatkowo potajemne schadzki, płomienny seks i zakazana relacja może to wszystko zniszczyć, ale czy na pewno wszystko jest takim na jakie wygląda ?

Świetna. Spędziłam z nią mega czas. Jest zauroczona. Jedna z książek top tego roku.

"Gothikana" jest przede wszystkim fatalnie napisana i to jest w moim odczuciu największa zbrodnia. Widziałam w swoim życiu fanfiki pisane przez nastolatków, które wypadały o niebo lepiej od tej książki. Losowe strony mogłyby służyć za zeszyt ćwiczeń dla kształcących się przyszłych redaktorów. Nieraz z tekstu aż wylewa się masło maślane, które ktoś najprawdopodobniej mieszał łopatą. "Była jedną z trzech wież, w których mieszkały dziewczyny, chłopcy mieli do dyspozycji o jedną więcej, czyli cztery" - thank you, Captain Obvious. W innym miejscu Corvina podnieciła się inteligentną wypowiedzią Vada, która brzmiała "Moja praca dotyczy wpływu muzyki na literaturę na przestrzeni wieków". Serio, dziewczyno, musisz podnieść poprzeczkę, bo inaczej eksplodujesz na widok słownika, a podobno jesteś na uniwersytecie.

Bohaterowie, chociaż są opisani w konkretny sposób i osadzeni w konkretnym środowisku, w ogóle nie zachowują się tak jak powinni. Nic a nic nie widzę tego napięcia pomiędzy główną parą, dlatego ich zbliżenia totalnie mi do siebie nie pasowały, a z czasem szybko je przewijałam, żeby tylko przejść w fabule (heh) dalej. W ogóle, w jaki dziwny sposób są tutaj używane synonimy... Corvinę i Vada łączyło zwierzęce pożądanie, oczywiście, ale nie, jeszcze, jeszcze coś więcej, co to mogłoby być, hmmm, o tak, przyciąganie! To nie to samo? Tak... nie! Nie, nie. Nie wiem, nic już nie wiem, ale co ślina na język przyniesie, to każdy może pisać, zapełniać strony, a potem to wydać - na to wychodzi.

Wierzę, że autorka naprawdę lubi mroczne klimaty, które opisuje, stąd osadzenie akcji w nawiedzonym zamku, rozsypujące się co rusz karty tarota albo nawiązania do Poego. Tylko że talentu pisarskiego to niestety nie ma za grosz i przeraża mnie, że ten potworek mimo wszystko zbiera pozytywne opinie. Pal licho toksyczną relację, brak logiki, naszpikowanie kiepską erotyką - tego się po prostu na najniższym nawet poziomie nie da na poważnie czytać.

Wiedziałam z góry, że biorę się za książkę złą, ale że aż tak...!

@viksa_books

„Całowali się i całowali, i całowali, wirując w kalejdoskopie wrażeń. Całowała zagadki na jego wargach, tajemnice na jego ustach, sekrety na jego języku.”

Książka przedstawia Corvine Clemm mieszkającą w miasteczku, w którym każdy myśli, że jej matka jest czarownicą dla tego, że trzymały się na uboczu i mieszkały w domku w lesie. Prawda jest, że matka Corviny jest schizofreniczką. Dziewczyna nigdy się nie przyznała, że też słyszy głosy w głowie. Gdy w wieku 21 lat dostaje list od Uniwersytetu Verenmore wykorzystuje tą szanse, aby uciec od dawnego życia i zacząć żyć inaczej nie tak jak matka jej pokazywała. Corvina była introwertyczką być może przez wychowanie.

Powiem tyle kocham i jeszcze raz kocham ten majestatyczny gotycki zamek i tą jego mroczną aurę. Uniwersytet Verenmore to niezwykłe miejsce. Gdy tylko o nim czytałam, od razu wiedziałam, że za jego murami kryje się wiele niebezpiecznych historii.

“Będzie trwać do dnia, gdy korzenie róż na moim grobie opuszczą korzenie róż na twoim grobie”

Naszą drugą główną postacią jest Vlad Dervell profesor, o którym każdy plotkuje nie ma osoby w szkole kto by o nim nie gadała. Vlad jego zapach, zapach płonącego drewna i mocnej brandy, oraz jego głos głęboki zachrypnięty. Srebrnych oczu, które sprawiały, że traciłeś oddech. Do tego siwe pasemko w jego włosach. Ten opis mówi jedno seksowny pan profesor. Vlad miał w sobie dwa oblicza jedno dla świata, a drugie ukryte w cieniu.

Corvinę wszyscy ostrzegali przed panem profesorem. No ale kto oprze się takiemu pożądaniu, elektryzującemu przyciąganiu, które może sprawdź, że będzie w niebezpieczeństwie.

“– Widzisz mnie. – Usta jej zadrżały na myśl, że ten mężczyzna zobaczył ją, naprawdę ją zobaczył i nadal patrzył na nią tym spojrzeniem, które sprawiało, że jej serce topniało.

– Widzę cię. – Przeszyło ją spojrzenie jego srebrnych oczu. – Zawsze cię widziałem.”

Autorka postanowiła dodać do tej książki wątek z kartami tarota i krukami.

Książka jest szybka, intensywna i mroczna. Każdy następny rozdział dawał ekscytacje i coś nowego. Nigdy wcześniej nie spotkałam się z książką, która byłaby w jakikolwiek sposób podobna do Gothikany. Jestem zachwycona zarówno fabułą jak i głównymi bohaterami. Myśląc o Corvinie, od razu widzę te jej piękne fioletowe ocz.

“– Jesteś górą, na której buduję swój zamek, cegła po cegle – wyszeptała do niego z oczami pełnymi łez. – Ty stoisz, ja wzrastam. Ty się chwiejesz, ja się rozpadam”

To co tej historii nadaje wyjątkowego i unikalnego klimatu jest oczywiście mrok. Mrok i tajemnice, które znajdziecie na każdej stronie „Gothikany”. Głównym sprawcą tego niesamowitego klimatu jest oczywiście gotyckie zamczysko, w którym mieści się uniwersytet i różne niewyjaśnione wydarzenia, które miały w nim miejsce. Legendy, historie, które ludzie latami sobie przekazują. Bardzo przypadło mi do gustu pióro autorki.

Gwarantuję, że pokochasz tą książkę. Tak jak ja.

Szczerze to mamy problem z tą historią.

Przeczytałyśmy ją jednym tchem, bo intryga i tajemnice w tej historii to główny i najlepszy wątek. Podobała nam się fabuła i ten mroczny klimat, który wywołał zamek i jego okolica.

I to by było na tyle. Im dalej w las tym dla nas było gorzej ze względu na postacie i ich relację. Naszym zdaniem ten romans popsuł naprawdę świetną, mroczną historię.

Dawno, dawno temu siedmioletni Vad Deverell, mieszkający w sierocińcu wysłuchał przepowiedni, że w jego życiu pojawią się fioletowe oczy.

Po bardzo długich latach na uniwersytet w którym pracuje Vad jako wykładowca zostaje przyjęta Corvina Clemmn. Jak się okazuje posiadaczka fioletowych oczu.

Tych dwoje od samego początku coś do siebie przyciąga. Jednak na zamku gdzie mieści się uniwersytet zasada jest jasna, że wszelkie relacje między uczennicą a wykładowca są zabronione. Ich związek jest zakazany.

Oboje są tego świadomi, jednak ich pożądanie z dnia na dzień przybiera na sile.

Dla Corviny taka relacja to nowość, bo nigdy nie utrzymywała żadnych kontaktów z mężczyznami ani z nikim innym. Matka trzymała ją z dala od świata zewnętrznego.

Dziewczyna zaczynając swoją naukę i studia rozpoczęła też naukę samej siebie.

Jak zakończy się relacja uczennicy z wykładowcą?

W zamku również dzieją się dziwne rzeczy.

Studenci skaczą z dachów, popełniając samobójstwa.

Co 5 lat ktoś znika podczas tzw Czarnego balu. Corvina widzi cienie, słyszy głosy. Czy choroba jej matki dosięgnęła również i ją?

Mamy problem z tą książką. Bo fabuła nas wkręciła i historia czytała się sama, bo byłyśmy bardzo ciekawe jak to się wszystko zakończy.

Niestety mamy sporo zastrzeżeń co do wątku romantycznego o ile to można tu tak nazwać, bo romantyzmu nie było tu żadnego.

Relacja Vada i Carviny polega tylko na fizycznym zaspokojeniu potrzeb. Nawet nie zauważyłyśmy momentu, gdzie ich uczucie wybuchło. Trochę tak jakby ktoś wyrwał tu kilka stron i historia jest niepełna.

Dialogi między nimi były krótkie i bez wyrazu, miejscami wręcz obleśne i odpychające. Vad był mistrzem tych tekstów.

Na początku jego postać nas zaintrygowała. Zwany przez Corvine srebrnookim diabłem mocno nas zainteresował. Jednak jego wulgarność nas odepchnęła od niego.

Sceny erotyczne nie były tu delikatne i romantyczne. Bardziej można rzec że parzenie i pieprzenie przejęło tu pałeczkę.

Przez całą historię pojawiały się tu tajemnice, niewyjaśnione śmierci i zaginięcia.

Trzymała w napięciu i czekałyśmy aż w końcu dojdziemy to prawdy. Zakończenie jednak nie było dla nas satysfakcjonujące wręcz roczarowujące.

Nie potrafimy Wam tej historii szczerze polecić, bo same skusiłyśmy się okładką, tą tajemniczością i intrygującym opisem. Bardzo napaliłysmy się na nią, a trochę się zawiodłyśmy.

I gdyby nie fabuła, to ta książka byłaby nie do przejścia.

Tu przeszkadzał nam jedynie wątek romantyczny Vada i Corviny, który był za bardzo spłaszczony i prymitywny.

Wciąż czekacie na list z Hogwartu?

Po przeczytaniu "Gothikany" będziecie wypatrywać listu z Verenmore!

Ogromne gotyckie zamczysko otoczone mrocznym lasem - taką scenerię zastaje Corvina Clemm, kiedy przybywa na uniwersytet Verenmore. Zaproszenie na uczelnię dla dla młodych ludzi, którzy nie mieli w życiu lekko, bardzo ją zaskoczyło, ale uznała, że to jej szansa na nowy start. W Verenmore nikt nie pyta o przeszłość bo wszyscy mają swoje sekrety. Najwięcej tajemnic skrywa jednak sam zamek, w którym mieści się uczelnia. Czy to możliwe, że jest nawiedzony? A może to Corvina zaczyna tracić rozum?

Oczekiwałam, że ta historia będzie dosyć mroczna, ale nie podejrzewałam, że autorce uda się stworzyć tak porury, gotycki klimat. Zamek i znajdujący się w pobliżu las, do którego wszycy boją się chodzić, przywodzi na myśl Hogwart z kolei historia miłosna inspirowana jest Drakulą, ale autorka potrafiła z tych znanych elementów, stworzyć coś swojego, innego i absolutnie oryginalnego. Po prostu wow!

Ogromnym plusem są bardzo drobiazgowe opisy postaci. Zazwyczaj autorzy je pomijają, przez co ciężko jest sobie wyobrazić głównych bohaterów. Tu opisy są dokładne, a same postaci bardzo oryginalne, zarówno jeśli chodzi o wygląd jak i charakter.

W "Gothikanie" ważnym wątkiem jest zakazany romans, między Corviną a młodym nauczycielem, Vadem. Nie jest to słodkie uczucie, dużo w nim mroku, tajemniczości i erotycznego napięcia. Romans idealnie dopasowany jest do gotyckiej scenerii, ale na szczęście nie dominuje całkowicie treści. Wręcz przeciwnie, w pewnym stopniu łączy się z tajemniczymi wydarzeniami do których dochodzi w zamku dzięki czemu wywołuje jeszcze więcej emocji.

"Gothikana", to książka stworzona dla wielbicieli gotyckich historii i mrocznych romansów. Podobało mi się tu wszystko - sceneria ponurego zamczyska, budzące grozę wydarzenia, zakazane uczucie, ale też strona psychologiczna. Jestem zachwycona historią Małej Kruczycy i Srebrnookiego Demona. Choć zakończenie jest poniekąd zamknięte, a większość wątków zostało wyjaśnione, mam nadzieję, że autorka skorzysta z furtki jaką zostawiła sobie dla kontynuacji. Z przyjemnością powrócę do mrocznego Verenmore 🖤

Nie ma problemu z zapoznawaniem się z historiami, w których erotyka wysunięta jest na pierwszy plan. Nie każdy jednak ma ochotę na poznawanie wyłącznie takich pozycji. Dla tej konkretnej grupy odbiorców gustującej dodatkowo w fantastycznej i mrocznej tematyce powstała ,,Gothicana" RuNyx, którą warto jest mieć na uwadze w przypadku chęci poznania naprawdę niesztampowej historii. Jest to wydanie, w którym nie brakuje także seksualnych zbliżeń, jednak są one ukazane na dalszym planie. W związku z tym na pewno nie zaszkodzi zainteresować się tym wydaniem, które swoją premierę niedawno miało w Polsce.

Corvina Clemm wychowywała się tylko z matką, gdyż jej ojciec nigdy nie był obecny w jej życiu. Dziewczynka już od narodzin słyszała głos tajemniczego Mo. Jej matka też słyszała różne głosy, a obecnie Corvina już od kilku lat była sama. W chwili, gdy otrzymała list z zaproszeniem do uczestniczenia w nauce w tajemniczej szkole, o której nikt wcześniej nie słyszał, kobieta postanowiła zaryzykować. Miała już 21 lat i nie spodziewała się tego, co zastanie na miejscu. Okazało się, że w szczególne dni znikają pewne osoby i tak dzieje się od wieków. Z czym było to związane? To się miało dopiero okazać, jednak ze względu na to, iż w tej książce nie brakuje magii sprawa nie musiała być aż tak oczywista.

Z naprawdę ciekawą treścią tego wydania zapoznawałam się z niesłabnącym zainteresowaniem. W związku z tym należy zwrócić uwagę na to, że należy zarezerwować sobie na jej przeczytanie odpowiednią ilość wolnego czasu. Powieść jest skonstruowana w taki sposób, że gdy już wydaje się, że wszystko zostało ujawnione co jakiś czas ma miejsce taki fabularny twist. Dzięki temu jest się czym zainteresować, jeśli chodzi o to niebanalne wydanie. Na prowadzenie wysnuwa się tutaj przede wszystkim tajemnicza szkoła i związane z nią wydarzenia. Nie brakuje jednak także miłości i scen seksu. Są one jednak napisane ze smakiem i nie odgrywają głównej roli właśnie w pisaniu tej książki.

Mroczna książka, Zakazana miłość, tajemnicze zaginięcia oraz śmierć.

Corvina dziewczyna o fioletowych oczach. Słyszy głosy w swojej głowie. Gdy wyjeżdża na Uniwersytet Verenmare postanawia otworzyć się na życie.

Ale gdy przekracza bramy uczelni, nie wyobrażała sobie takiego zamku. A wszyscy do okola powtarzają legendy o jego nawiedzeniu i znikaniu uczniów.

Vad uczył się na uczelni, teraz sam jest profesorem. Przystojny, ale również plotki mowia, że jest niebezpieczny.

Tę dwójkę od pierwszego spotkania ciągnie do siebie, a to, że zostali kiedyś sobie przepisani, uważają za głupotę.

Książka wciąga od pierwszych stron. Czuć bardzo mroczny klimat i tajemnice od pierwszych stron sprawiają, że z wielką ciekawością się czyta dalej. Karty tarota i głosy w głowie bohaterki nie wróżą nic dobrego. Mamy również chemię, którą czuć bardzo mocno, ale relacje pomiędzy dwójką są zakazane. Mamy temat uczennica i nauczyciel, chociaż nie ma różnicy wiekowej. Legendy o zaginięciach, które sięgają do kilkunastu lat wstecz plus nawet i mała fantastyka. Ja ogólnie takich książek nie czytam, ale ta mnie zaintrygowała od pierwszych zapowiedziach i cieszę się, że miałam okazję ją przeczytać. Ciarki podczas czytania pojawiły się nie raz, przerażenie oraz podniecenie. Super przedstawiona historia jak i zarys bohaterów. Opisy, które opisywały wiele plus na pierwszych stronach mapka obrazowa gdzie i co się znajdowało. Sprawiła, że w głowie ma się większy obraz do fabuły. Również jest wiele scen erotycznych, które są ze smakiem napisane. Spodziewałam się wiele po tej książce, dostałam jeszcze więcej, niż chciałam i miło byłam zaskoczona przy czytaniu ze aż tak się wciągnęłam w lekturę.

📚 Gothikana 📚

Od @authorrunyx 🥰

✨dziękuje @niegrzeczneksiazki za egzemplarz do recenzji ✨

„-Jesteś górą, na której buduje swój zamek, cegła po cegle… - Ty stoisz, ja wzrastam. Ty się chwiejesz, ja się rozpadam.”

Corvina Clemm jest córką kobiety chorej na schizofrenię. Przyzwyczajona do bycia wyrzutkiem dziewczyna nigdy nie przyznała się nikomu, że również słyszy głosy. Gdy w wieku dwudziestu jeden lat zostaje przyjęta na Uniwersytet Verenmore, wykorzystuje szansę i rozpoczyna życie na nowo. Uczelnia mieści się w majestatycznym gotyckim zamku otoczonym lasem. Trafiają tu studenci pozbawieni bliskich, bez wsparcia finansowego. Ale zachwycające miejsce skrywa mrożące krew w żyłach sekrety. Vad Deverell to młody profesor, o którym krążą niepokojące plotki. Wszyscy ostrzegają przed nim Corvinę, jednak już od pierwszego spotkania między uczennicą a wykładowcą pojawia się elektryzujące przyciąganie, które może sprowadzić na nią wielkie niebezpieczeństwo. Od niespełna wieku w zamku dochodzi do niewyjaśnionych zaginięć i śmierci. Wydaje się, że Vad jest jedyną osobą znająca jego mroczne tajemnice…

*opis pochodzi od wydawcy*

🌸 Zacznijmy od tego, że jestem mocno zakochana w całej książce. Okładka jest świetna - mroczna, tajemnicza. Środek książki? Piękne płonące róże skradły moje serce. Mapka, która działa na naszą wyobraźnie jest cudownym dodatkiem. A co do tekstu? No to zaczynamy! Czytając Gothikane przenosisz się do innego świata, pochłania Cię w całości. Historia jest pełna tajemnic, dreszczyku, przyciągania głównych bohaterów i niegrzecznych scen. Klimat w książce sprawi, że z fascynacji - przepadniesz. „Demon” Vad Deverell jest wykładowcą. Intrygujący, mroczny, stanowczy i tajemniczy mężczyzna. Czy plotki na temat Vada, okażą się prawdziwe? „Mała kruczyca” Corvina Clemm jest cudowną postacią, niewinna, pełna energii. Introwertyczka, która wkracza w świat pełny zagadek. Czy będzie w stanie je rozwiązać?

Gothikana wspięła się na sam szczyt przeczytanych książek w tym roku. Jestem nią oczarowana. Zaspokoiła moje potrzeby czytelnicze więc na pewno do niej wrócę. Jak i myślami, tak i ponownym przeczytaniem. Z całego serducha, polecam wam po sięgniecie tej wspaniałej historii! 🌸

📚5/5

🌶 4/5

Uwielbiam gotyckie mroczne powieści. A ta okładka aż krzyczała do mnie, bym książkę przeczytałam. Co jak co, ale mroczny klimat w książkach wcale mnie nie przeraża, ale ta od pierwszej strony zapowiadała jazdę bez trzymanki. Co prawda zastanawiałam się czemu powieść została wydana przez Niegrzeczne Książki, ale teraz gdy jestem już po lekturze już wszystko wiem. Dobrego seksu i namiętności tu nie brakuje, ale nie jest to motyw przewodni. A jest nim tajemnica. Zarówno główny bohater jak i bohaterka mają swoje mroczne tajemnice. Jak się później okazuje, nie tylko oni, a to tylko podkręca mroczny klimat tej książki.

Gorąco polecam. Dla mnie to jedna z najlepszych książek roku 2022, które do tej pory przeczytałam. Brawo dla autorki!

Corvina Clemm miała trudne życie, zawsze na uboczu, wytykana palcami, wychowywana przez matkę schizofreniczkę. W wieku 21 lat otrzymuje zaproszenie na studia na Uniwersytecie Verenmore. Miejsce okryte złą sławą, skrywa wiele tajemnic. Vad Deverell to jeden z profesorów, młody i przystojny a jednocześnie wszyscy ostrzegają, że może być niebezpieczny. Jednak od pierwszego spotkania między nim a Corvina iskrzy. Pojawia się silne przyciąganie i pożądanie. Vad jest tajemniczy i wydaje się znać wszystkie mroczne sekrety zamku.

Początkowy brak wgryzienia się w tę historię dość szybko został zastąpiony ekscytacją. Klimat, który stworzyła autorka fascynuje i sprawia, że z każdą kolejną stroną ma się ochotę na więcej. Stworzyć dwójkę tak charyzmatycznych bohaterów to sztuka. W Corvinie znalazłam każdą z jej rozterek. Słyszałam jej głosy. Autorka bardzo plastycznie buduje opisy, wręcz malując przed czytelnikiem obraz. Dodatkowo postać Vada. Mężczyzna pełen sprzeczności, silny i bardzo męski. Do samego końca nie potrafiłam w pełni mu zaufać.

Silna nić pożądania, która splotła naszych bohaterów była niezwykle gorąca. Czułam na języku smak ich żądzy. Ich zbliżenia były pełne pasji i chęci odkrywania.

Gothikana to miks gatunków, wiele nieodkrytych tajemnic, zjawiska, które są trudne do wyjaśnienia i zakazany romans. Ciężko znaleźć na rynku tak osobliwą książkę. Historia Corviny i Vad’a skradła moje serce i liczę, że pojawi się kolejny tom. Zakończenie z pewnością zostawia otwartą furtkę.

Ps. Jeden minus o którym muszę wspomnieć, to niektóre zdrobnienia. Wydaje mi się, że korekta nie do końca zgłębiła historię, albo w ten sposób było w oryginale😉

Długo zastanawiałam się, jak ubrać w słowa to, jakie wrażenie zrobiła na mnie „Gothikana”. Ta książka jest genialna i jestem pewna, że każdy miłośnik romansu i motywu dark akademia będzie nią zachwycony.

„... Niektórzy szeptali, że jest czarownicą uprawiającą czarną magię. Inni uważali ją za wariatkę.

Mała Corvina słyszała te wszystkie pogłoski, ale wiedziała, że są wyssane z palca. Mama nie była ani czarownicą, ani wariatką. Była po prostu...jej mamą. Tyle że nie lubiła ludzi”.

Corvina przyzwyczaiła się do bycia wyrzutkiem. Choroba matki przyczyniła się do tego, że nikt nie chciał mieć z nią nic wspólnego.

Dziewczyna odkąd pamięta, słyszy głosy, jednak, by nie pogarszać swojej i tak nieciekawej sytuacji nie mówi o tym nikomu poza swoim terapeutą.

Pewnego dnia Corvina dostaje list z gratulacjami i zaproszeniem na Uniwersytet Verenmore. Radość dziewczyny miesza się z ogromnym zaskoczeniem, jednak ma teraz szansę zacząć nowe życie i zamierza z niej skorzystać.

Majestatyczny zamek na szczycie góry, w którym mieści się uczelnia, zapiera dziewczynie dech w piersi, ale budzi również mieszaninę fascynacji i niepokoju, szczególnie że zdążyła już poznać mroczne legendy związane z tym miejscem.

Wywołujące dreszcze plotki słyszała również o jednym z profesorów i choć wszyscy ją przed nim ostrzegają, ona czuje do niego dziwne przyciąganie...

Czy plotki o Demonie z Verenmore są prawdziwe? Jakie sekrety skrywa Vad Deverell i czy dziewczyna jest bezpieczna w murach Uniwersytetu?

Niewątpliwie największymi zaletami tej książki są oryginalna fabuła i ciężki, gotycki klimat utrzymujący się przez całą powieść. To właśnie za ten klimat lubię „Gothikanę” najbardziej, nie myślcie jednak, że to koniec moich zachwytów. 🥰

Tempo akcji w tej książce przypomina sinusoidę. Czułam się jak na największej kolejce górskiej świata, która zwalnia, wtaczając się na najwyższy punkt, po czym pędzi w dół z taką prędkością, że odbiera człowiekowi oddech. Emocje towarzyszące tej przejażdżce ciężko opisać słowami.

Jestem pod ogromnym wrażeniem kreacji głównych bohaterów. Zarówno Corvina, jak i Vad są postaciami niezwykle intrygującymi i tak wyrazistymi, że jak tylko pomyślę o „Gothikanie” i zamknę oczy, widzę pod powiekami obrazy ich sylwetek.

Corvina, mała Kruczyca jak nazywał ją Vad, czarnowłosa dwudziestojednolatka o hipnotyzującym fioletowym spojrzeniu i kolczykiem w nosie. Ubiera się w długie spódnice, a jej nadgarstki zdobi liczna biżuteria. Uwielbia czytać z kart i rozmawiać z krukami. Na co dzień skromna, nieśmiała i nieco wycofana, ale gdy spojrzenia wszystkich odwrócone są w drugą stronę, budzą się w niej zupełnie inne cechy. Jest wtedy niezwykle ciekawska i szalenie odważna.

Vad natomiast jest całkowicie inny, ale nie od dziś wiadomo, że przeciwieństwa się przyciągają. Nazywany Diabłem z Verenmore. Postawny mężczyzna o oczach koloru płynnego srebra i z charakterystycznym siwym pasmem włosów na głowie. Nieokiełznany, ale kiedy chce, potrafi być niezwykle opanowany. Otacza go aura tajemniczości, a każde wypowiedzianego przez niego słowo wywołuje ciarki na ciele.

„-Jestem w twojej głowie, w twojej krwi, w twoich żyłach. Posiadłem cię, zanim świat zdążył się o ciebie upomnieć. Twoje ciało, twoje serce, twój umysł, twoja pieprzona dusza, to wszystko jest moje. To ja będę zaspakajał twoje pożądanie i to ja będę poskramiał twoje szaleństwo. Czujesz to?”

Kochani, tę książkę trzeba przeczytać samemu, ponieważ żadne słowa w pełni nie opiszą emocji, jakie ona wywołuje. Musicie zanurzyć się w świecie wykreowanym przez autorkę i poczuć je na własnej skórze.

Polecam gorąco ❤️🔥

Mroczny uniwersytet na szczycie góry kryje wiele tajemnic. Krążą o nim wstrząsające legendy i plotki, czy na pewno są tylko ludzkimi wymysłami? Corvina nieco inaczej patrzy na to miejsce, podobnie jak jej wykładowca Vad. Mężczyzna też zupełnie inaczej patrzy na nią, niż na pozostałe swoje studentki. Oboje wiedzą, że relacje pomiędzy studentami i kadrą nauczycielską są surowo zakazane, jednak przyciąganie zdaje się być tak silne, że niemożliwe do przeciwstawienia się mu. Tylko czy młoda Corvina może zaufać tajemniczemu Vadowi?

Uniwersytet Verenmore otaczają lasy, skaliste zbocza i aura tajemniczości podsycana plotkami i legendami. Faktem natomiast jest to, że na balu organizowanym co 5 lat ginie studentka. Najbliższa impreza wypada w tym roku...

Nie tylko sama uczelnia otoczona jest mrokiem. Nazywany srebrnookim diabłem Vad Deverell jest wykładowcą. Ma w sobie to coś, co z jednej strony przyciąga i hipnotyzuje, ale z drugiej mówi, żeby trzymać się od niego z daleka. Taki plan ma Corvina...

Vad sam ostrzega przed samym sobą dziewczynę… a potem sam łamie te zakazy. Tą dwójkę coś do siebie przyciąga, ale ona nie jest pewna kim tak naprawdę on jest. Czy to on może mieć związek ze zniknięciami studentek?

Gothikana emanuje ciekawą aurą. Nieco ponury klimat krąży od pierwszych zdań niczym kruk, coraz śmielej rozkładając skrzydła i rzucając coraz większy cień na fabułę. Mrok i tajemnice nie opuszczają nas praktycznie do samego końca. Ciężko się zorientować co tu jest jedynie wymysłem plotek, a co się dzieje na prawdę. Trudno też uwierzyć, że w takich okolicznościach może narodzić się namiętność i uczucie. Czy bohaterom figle płata umysł, czy mają do czynienia z magią. A może za tymi wszystkimi zdarzeniami stoi człowiek?

Jeśli nie boicie się ciemnych lasów, szeptów i przerażających legend, to jest to powieść dla was. Ja dałam się jej oczarować i ponieść ponad wierzchołkami starych wież i drzew.

RuNyx zaprasza nad do wykreowanego przez siebie świata, gdzie na oddalonym wzgórzu, górującym nad oddalonymi zabudowaniami podobno mieści się uczelnia… Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie. Wszechwiedzący internet jak się okazuje nie ma za dużo o tym miejscu do powiedzenia, a miejscowi raczej są oszczędni w rozmowach. Do tego miejsca została zaproszona pewnego dnia Corvina Clemm. Do tej pory młoda kobieta mieszkała na obrzeżach swojej miejscowości, była wychowywana przez mamę schizofreniczkę, co czyniło je wyrzutkami. Jakie było zdziwienie Corviny kiedy dotarł do niej list z zaproszeniem na tą tajemniczą uczelnię. Okazuje się, że trafiają tam tylko młodzi ludzie pozbawieni bliskich i wsparcia finansowego. Dość to tajemnicze?! A wykładowcą się Vad Deverell, o którym krążą mrożące w żyłam plotki. Bo niby co mogło czekać na tych wszystkich przybyłych na gotycki zamek młodych ludzi, po których później wszelki słuch i ślad zaginął?

Powieść czyta się ekspresowo. Zdecydowanie jest inna niż sztampowe romanse. Wielki plus za miejsce rozgrywania akcji, dodaje mroku, tajemniczości i pozostawia miejsce na wiele nadprzyrodzonych możliwości. Bohaterowie są przyciągający, bardzo ich polubiłam choć są delikatnie mówiąc niesztampowi 🙂 Jeśli szukacie czegoś innego, świeżego, wartego poznania to zapraszam do lektury. Mam nadzieję, że kiedyś jeszcze będę miała okazję przeczytać coś jeszcze tej autorki!