Dzieci z Bullerbyn. Bullerbyn. Tomy 1-3

O matusiu jak mnie ta książka w dzieciństwie... nudziła. Ale wiecie co? Teraz gdy czyta ją mój synek okazuje się, że jest całkiem zabawna. W pierwszym momencie pomyślałam, że dla 3cio klasisty będzie to "grubas" nie do pokonania. Zwłaszcza jeśli dziecko nie odziedziczyło miłości do książek po rodzicach. Okazuje się jednak, że czytanie idzie całkiem sprawie. Czcionka jest idealnie dopasowana, a ilustracje nie odwracają uwagi od czytanego tekstu. Kupując to wydanie sugerowałam się komentarzem o kolorowych obrazkach - myślałam, że będą ciekawym urozmaiceniem dla mojego dziecka. Niestety zawiodłam się, ponieważ rysunki - choć ciekawe - nie mają ani krzty koloru (nie licząc okładki).

To moja jedna z wielu ulubionych książek z dzieciństwa. chętnie do niej wróciłam czytając córce. dodatkowo uroku dodaje jej atrakcyjne wydanie. polecam.

co tu dużo pisać- książka obowiązkowa dla dzieciaka- jestem "starym koniem" ale na takich się wychowałem- zabawa i przygoda w jednym! czy to do czytania małemu dziecku czy samodzielnie przez malucha! uczy i bawi!

Miło wrócić wspomnieniami do czasów szkoły podstawowej, czytamy z córką, bardzo jej się podoba.

Piękne wydanie mojej ukochanej książki z dzieciństwa, którą powinno przeczytać każde dziecko. Mimo, iż uwielbiałam starszą, kieszonkową wersję z czarno-białymi rysunkami, większy format, twarda okładka , duże litery i kolorowe ilustracje skłoniły mnie do zakupu nowego wydania i okazało się być wspaniałym prezentem dla mojej 7-latki. Mała jest zachwycona książką i od razu ją pokochała. Polecam z całego serca.

Cudowna, ponadczasowa. Świetna do

" babciowego" czytania.

Jedna z piękniejszych książek dla dzieci. Czytam moim dzieciom już 3 raz tak bardzo ją uwielbiają. Do tego wszystkiego cudowne wydanie i ilustracje. Jak nie chcecie jej kupić sobie, kupcie komuś na prezent :) 10/10

piękne wydanie fantastyczne ilustracje

dokładnie wydanie jakiego szukalam

Wspaniałe, piękne wydanie. Dla dzieci idealna. Ja czytałam tylko takie szare, bibliotekarskie wersje a tu książka nie tylko ma piękną okładkę ale jest pełna ilustracji dookoła tekstu jak i tych samodzielnych. Nie spodziewałam się i jestem pozytywnie zaskoczona :)

Książka idealna do czytania przez dzieci jak i rodziców:)

Kiedy doszły mnie słuchy, że Nasza Księgarnia planuje wydać Dzieci z Bullerbyn w zupełnie nowej szacie graficznej wyciągnęłam swoją starą, podniszczoną, żółtą książeczkę. Powąchałam, przejrzałam ilustracje, przeczytałam ulubione fragmenty i pomyślałam: Nie ma szans, to się nie uda! Ale, kiedy tak myślałam i myślałam doszłam do wniosku, że dorosłym owszem, może trudno będzie polubić inne ilustracje niż te, które stworzyła Hanna Czajkowska. Dlaczego? Bo to nasze dzieciństwo, nasze marzenia o swoim Bullerbyn widziane oczami wyobraźni, ale i oszczędną kreską H. Czajkowskiej. Trudno będzie komukolwiek z tym konkurować. Z drugiej strony, to książka wydana dla naszych dzieci. One mogę odnaleźć siebie w nowych ilustracjach, tak jak my kiedyś. Zastanawiałam się jak będzie z Tymkiem, bo ON jednak też już trochę przyzwyczaił się do ilustracji z „mojego” wydania. Takie oto rozterki towarzyszyły mi aż do momentu rozszarpania (z emocji) koperty. Wzięłam do ręki tę grubaśną księgę, jakże inną od mojej, ale… jest piękna! Naprawdę piękna!

Otwieram pierwszy rozdział i co widzę? Zagrody w Bullerbyn. W kolorze. Mocno nasycone barwami, ale ciepłe i… wcale nie takie nowoczesne. Widać, że Magda Kozieł-Nowak nie chciała wchodzić z butami w piękną przeszłość. Zrobiła zatem delikatny ukłon w stronę dzieci, dodała mnóstwo kolorów, ale klimat książki jest ciągle ten sam. Ilustracje bardzo mocno kojarzą mi się z filmem Lassego Hallströma. Może autorka tak jak ja z Tymkiem oglądała go dziesięć razy? Dla mnie najważniejsze w jej ilustracjach jest to, że mój obraz Bullerbyn się nie zmienił. To jest ten sam czas, klimat, sielanka beztroskiego dzieciństwa. Patrzę na nie i czuję smak ślazowych cukierków dziadziusia i zapach pieczonych w ognisku ziemniaków…

A jak wyglądało pierwsze spotkanie Tymka z książką? Zobaczył, porwał w ręce i pobiegł do swojego pokoju. Nie wychodził dobre pół godziny. Ciągle coś mruczał pod nosem. A potem przybiegł i zapytał czy ma mi pokazać, która to Lisa, Anna, Britta, a który to Olle, Lasse i Bosse? Znalazł wszystko na pierwszej stronie, przeczytał i zakodował. Oczywiście, że zaraz potem zaczęliśmy czytać. Niby to samo, bo przecież teks znajomy, a jednak inaczej. Pochylamy się wszak nad każdą ilustracją, których w książce bez liku. I znów wzruszamy się nad Svippem uratowanym przez Ollego, czytamy dziadziusiowi gazetkę, drżymy w oczekiwaniu na Wodnika, chodzimy w kółko do sklepu wujka Emila z zapominalskimi dziewczynami, żeby w końcu kupić kawałek kiełbasy dobrze obsuszonej, łowimy raki, przedzieramy się z dziećmi przez śniegi do szkoły, czasem nawet w towarzystwie Pontusa itp. Teraz dodatkowo śmiejemy się z obrazów stworzonych przez Magdę Kozieł-Nowak, porównujemy z filmem i starszym wydaniem. Przeczytaliśmy od deski do deski. Trwało to bardzo długo, ponieważ choroba moich oczu nie pozwalała mi jeszcze wtedy na długie posiedzenia z książką. Potem nastąpiła krótka przerwa i Tymek stwierdził, że czytamy jeszcze raz. Oj ma ostatnio kręćka na punkcie książek A. Lindgren. A Dzieci z Bullerbyn pokochał chyba szczególnie. To taka ciepła, sielska opowieść o beztroskim dzieciństwie, którą najlepiej czyta się właśnie teraz, kiedy zbliża się jesień, a wieczory stają się coraz chłodniejsze. Wystarczy wskoczyć szybko pod koc razem z mamą lub tatą, pstryknąć palcami i przenieść się oczami wyobraźni do zagrody Środkowej, Północnej i Południowej…

Cudowna książka!!!!!!!!!!!!!!!!!! Moja ulubiona lektura ze szkoły.

Moja ulubiona lektura z czasów dzieciństwa.Lubię bardzo do niej wracać i czytałam chyba ze 100 razy :) Każda lektura powinna być taka lekka w czytaniu.

Uwielbiam tą książkę mogę ją czytać wiele razy ale i tak mi się nie znudzi .Myśle że każdy czytając tę książkę wraca myślami do czasów gdy był mały i sam bawił się z przyjaciółmi na dworze.

ksiązka super wciąga a po za tym długo można czytać polecam na Zimę 2020 POLECAM

Mój dom rodzinny był pełen książek. Dodatkowo karta biblioteczna zapełniona po brzegi i co rusz wydawana nowa, bo brakowało w niej rubryczek. Byłam dzieckiem, któremu czytano i które jak tylko nauczyło się to względnie płynnie robić, czytało samo. Duuużo czytało 😉

Na mnóstwo książek, które kojarzą mi się z dzieciństwem, na kilkanaście, które uwielbiałam i pamiętam do dzisiaj, Dzieci z Bullerbyn były tą ukochaną. Moja książka „zaginęła w akcji” – czytaj – pewnie do tej pory leży gdzieś na strychu u mojego kuzynostwa 😉 Ale mam nową! Oficjalnie moje dziecko, ale tak naprawdę najbardziej JA 😉 I to nie byle jaką! Nowe, pięknie ilustrowane na kolorowo wydanie, w twardej oprawie, z grubym papierem, szyte.

I tak sobie czytam z moim synem po kawałeczku co wieczór i zapisuje w pamięci chwile, jednocześnie przywołując te ze swojego dzieciństwa. Piękny czas.

Dzieci z Bullerbyn to książka ponadczasowa i uniwersalna. O sielskim i beztroskim dzieciństwie, rodzinie, przyjaźni. Jak dla mnie pozycja obowiązkowa w biblioteczce każdego dziecka. A to wydanie jest naprawdę PRZEPIĘKNE!

Powrót do dzieciństwa. Czytałam ja, moje dzieci a teraz wnuczki. Ciepła lektura. Z sentymentem wspominam i polecam serdecznie. Książka zarówno dla dziewczynek jak i chłopców. Pełna super pomysłów do wykorzystania dla dobrej, wesołej zabawy.

Któż z nas nie czytał w dzieciństwie (a przynajmniej nie słyszał) jednej z najbardziej kultowych lektur autorstwa Astrid Lindgren? Co prawda nie jest to moja ulubiona książka z dzieciństwa, ale zawsze lubiłam wywoływać u siebie uczucie nostalgii, a ta książka pomogła mi to uczynić. Książka przeznaczona raczej dla młodszych odbiorców, ale i starsi czytelnicy nie powinni przysnąć z nudów :) Warto zaopatrzyć się w tę lekturę i przy najbliższej okazji przedstawić ją swoim dzieciom aby i one mogły poczuć klimat starszych czasów

''Dzieci z Bullerbyn'' to jedna z ulubionych książek mojego dzieciństwa :) Postanowiłam kupić nowe wydanie książki żeby ''odświeżyć" dawne czasy. No i cóż, bawiłam się świetnie, jakaś cząstka dziecka zawsze pozostaje w człowieku, Autorka napisała utwór w swoim wyjątkowym stylu, który czyta się bardzo przyjemnie. Przedstawiona historia przekazuje wiele cennych wartości, niektóre mogą umknąć uwadze młodszych czytelników, jednak te najważniejsze jak przyjaźń, wiara czy miłość są zauważalne dla każdego i uczą jak postępować w życiu. Historia niesamowitej więzi, którą czytelnik pochłania bardzo szybko. Polecam każdemu.

Zakupiłam ja mojemu 8 latkwi. Jest zachwycony.Nawet gdy czyta po ciuchu wszystko jestem z Niego dumna ze mimo grubości wziął książkę w swoje ręce.

Polecam ja,naprawdę przejrzyście napisana plus ładne ilustracje.