Dom na kurzych łapach

1. 

   Początkujący Recenzent

   Ocena: 4/5

   Opinia potwierdzona zakupem

   Dodana przez Anna S. w dniu 2020-03-07

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   2 z 2 osób uznało recenzję za przydatną

   Wydawnictwo Kobiece naprawdę stanęło na wysokości zadania, bo okładka w polskim wydaniu podoba mi się nawet bardziej niż ta zagraniczna. Okładka jak i cała oprawa graficzna zachwyca mnie za każdym razem, kiedy spoglądam na półkę. Dawno nie widziałam tyle magii, baśniowości i folkloru na jednym obrazku.
   
   I nie tylko na obrazku, bo jednak baśniowości w tej opowieści jest całkiem sporo. Główną bohaterką jest dwunastoletnia Marinka, która mieszka wraz ze swoją babcią, prawdziwą Babą Jagą, w niezwykłej chatce - magicznej, tak w gwoli ścisłości, bo chatka ta potrafi samodzielnie się przemieszczać. A to dlatego, że dom, w którym mieszka Marinka i jej babcia tak naprawdę żyje i posiada tytułowe kurze łapki. Baba Jaga nie jest tak do końca straszną wiedźmą, znaną z baśni i dobranocek dla dzieci – jest Strażniczką Bramą i odpowiada za to, by umarli przeszli przez wspomnianą bramę na drugi świat. Można zatem powiedzieć, że jest takim trochę przewodnikiem dusz? W splocie nieoczekiwanych wydarzeń i pewnych decyzji, Baba Jaga znika i wówczas Marinka musi sobie poradzić z dotychczasowymi obowiązkami całkiem sama.
   
   Mała Marinka ma tylko dwanaście lat i pragnie czegoś więcej od życia niż robienie w kółko tego samego i mieszkania z babcią – choćby w różnych miejscach na świecie, za sprawą wędrującego domu. Pragnie kontaktu z ludźmi, żywymi istotami, pragnie przygód i trochę buntu w życiu. I to jest całkowicie zrozumiałe, myślę, że nie tylko ze względu na jej wiek, ale również dlatego, że będąc w jednym miejscu przez całe swoje dotychczasowe życie zwyczajnie pragnie się nowych doznań i przygód, i pewne rzeczy trzeba przeżyć, by móc wyciągnąć z nich odpowiednie wnioski. Trzeba podjąć parę złych decyzji, by się czegoś nauczyć – i myślę, że to jest to, co każdy spokojnie powinien wyciągnąć z tej baśniowej historii.
   
   „Dom na kurzych łapach” to bardzo ładna opowieść ukazująca świat od nieco bardziej tajemniczej, baśniowej strony. Choć jest to książka dla dzieci nie powiedziałabym, że jest w pełni słodko-lukrowa i szczęśliwa. Miewa swoje mroczniejsze momenty, smutniejsze chwile – takie, które potrafią ścisnąć lekko za serce. Można z niej wyciągnąć sporo refleksji dotyczących życia i tego, co może nas czekać po jego zakończeniu, choć ten temat jest poruszany wciąż w taki sposób, że ciężko stwierdzić, co to tak naprawdę może być. Historia ta jednak bardzo ładnie traktuje o pożegnaniach i o pewnym ukojeniu zarówno dla zmarłych w tym przypadku, jak i dla tych, których opuszczają. Ukojenie, które przychodzi dopiero z czasem. Jest tam spory fragment, o pożegnaniu zmarłych i poznaniu ich historii, który żałuję, że nie został jeszcze bardziej pociągnięty z punktu widzenia Marinki.
   
   Mamy sporo pobocznych bohaterów; różnorodnych – takich, których polubimy od pierwszego spotkania i takich, których z miejsca znielubimy. W ramach przeżywanych kolejnych przygód i poznawania bohaterów, możemy dojść niemal do takich samych wniosków, co Marinka – choć pewnie starsi czytelnicy dojdą do nich o wiele, wiele wcześniej. Moim ulubionym pobocznym bohaterem jest Benjamin – może dlatego, że ma otwarty umysł, jest przyjazny i całkowicie świadomy tego, że między nim a Marinką jest sporo podobieństw i to na tyle, by faktycznie móc jej zaufać.
   
   Mamy też tytułowy dom na kurzych łapach, który jest… osobnym bohaterem. Nadanie cech ludzkich domkowi, nadanie mu tożsamości a nawet… płci to bardzo ciekawy zabieg i z czasem zapomina się, że to tylko magiczny dom. Dom jest kluczowym bohaterem powieści (tytułowym w końcu), jest przedstawiony w najbardziej ciekawy sposób, a nadanie mu emocji – faktycznych ludzkich emocji takich jak rozczarowanie, gniew, smutek, radość, sprawia, że faktycznie jesteśmy w stanie zrozumieć tego bohatera i poczuć z nim więź, pomimo, iż przecież nie jest w stanie wypowiedzieć ani słowa przez całą książkę.
   
   Polecam każdemu. Koniecznie dzieciakom, ale i dorosłym, bo jest to książka, która sprawia, że czytelnik się uśmiechnie, i która potrafi złapać za serce w odpowiednim momencie. Zachwyca magicznym światem, płynie swoim tempie, ale za to bardzo płynnie i wciąga w tajemniczy, baśniowy świat.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzentus NotPospolitus

   Ocena: 5/5

   Opinia potwierdzona zakupem

   Dodana przez Agnieszka P. w dniu 2022-01-08

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Piękna, ciepła, mądra, wielowarstwowa opowieść. Niby realna, a baśń. Niby baśń, a taka realna :)
   
   Dawno nie widziałam zakładki/wstążki przy książce :), bardzo ładne wydanie :)

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Początkujący Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia potwierdzona zakupem

   Dodana przez Marlena J. w dniu 2022-01-20

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Wciągająca , poruszająca i pełna magii piękna opowieść. Mogę tylko tyle powiedzieć, że warto po nią sięgnąć.
   
   Marinka - dziewczynka pragnąca czegoś więcej od życia niż przeprowadzanie zmarłych przez Bramę. Ignoruję przestrogi babci o zbytnim oddalaniu się od domu i chęci nawiązania stałych przyjaźni. Zaczyna potajemnie poznawać nowe dzieci. Niestety jedna z dziewczynka, którą poznaje okazuje się duszyczką. Samotna Marinka robi wszystko aby dziewczynka z nią została ale niestety ona zaczyna znikać.Przestraszona dziewczynka prosi DOM aby zabrał ich w pewne miejsce. Kiedy w końcu docierają na miejsce okazje się, że ciało Marinki też robi się przeźroczyste. Wystraszona biegnie do domu po pomoc u swojej Baby. Tam dowiaduje się wielu nowych rzeczy o sobie i swoim życiu. Smutek i poczucie winy który w sobie nosiła wiedząc,że odwleka czas przeprowadzenia dziewczynki przez Bramę tylko dlatego,że bardzo pragnęła mieć przyjaciela na dłużej doprowadza do tragedii. Zła na Babę ,że trzymała to wszystko w tajemnicy przed nią tyle czasu i na siłę chciała z niej zrobić Strażniczkę Bramy. Nie zauważa ,kiedy babcia się z nią żegna i mówi , że duszyczka jest za słaba aby sama przejść długą i żmudną drogę. I tym momencie główna bohaterka została sama z Domem, jagniątkiem i Kubą.
   
   Kolejne strony powieści pokazują jak traktowała Dom po zniknięciu Baby. Czego dowiaduję się u Starej Jagi , którą poznała na targu. Kogo poznała i co potem się wydarzyło. Czego się nauczyła i do jakich wniosków sama doszła.
   
   Przeczytałam ją w dwa dni. W tym czasie dużo się działo i każdy rozdział był inny. Mogę powiedzieć , że KSIĄŻKA MNIE PORWAŁA OD PIERWSZEJ DO OSTATNIEJ STRONY. Warto czasami sięgnąć po coś innego niż literatura dla dorosłych. Oby było więcej takich książek.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Aleksandra S. w dniu 2020-02-28

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   „Moje marzenia są więc równie próżne, jak czaszki tkwiące na kamiennym ogrodzeniu”, czyli urocza baśń, która podejmuje ważne tematy.
   
   Dom na kurzych łapach przyciągnął mnie do siebie elementami folkloru. Nie mogłam także obojętnie przejść obok tak niesamowitej okładki. Autorka podbiła serca brytyjskich czytelników. Zdobyła [Adres usunięty]. The British Book Awards 2019, a Dom na kurzych łapach został bestsellerem The Guardian.
   
   Fantastyczna baśń o przeznaczeniu i sile przyjaźni oraz rodzinnych więzów.
   
   Dwunastoletnia Marinka mieszka z babcią w niewielkiej chatce. Co może być w tym niezwykłego? Cóż, nie każdy mieszka z prawdziwą Babą Jagą w domu na kurzych łapach, który co chwilę wędruje w inne miejsce. Może ukrywać się w ciemnym lesie lub przycupnąć pod szczytem wysokiej góry, gdzie nikt go nie znajdzie. Nikt z żywych.
   
   Babcia jest Strażniczką Bramy pomiędzy światami i wskazuje drogę umarłym. Marinka czuje się przez to bardzo samotna. Jak ma znaleźć przyjaciela, mieszkając w domu, który wciąż ucieka od ludzi pełnych życia?
   
   Kiedy poznaje dziewczynkę ze świata umarłych postanawia pielęgnować tę przyjaźń wbrew wszystkim zasadom. Przez jej decyzję Baba Jaga znika w tajemniczych okolicznościach. Marinka musi wykazać się teraz odwagą i odnaleźć ukochaną babcię po drugiej stronie Bramy. Dom na kurzych łapach ma jednak zupełnie inne plany.
   
   Czy można połączyć Babę Jagę z Anią z Zielonego Wzgórza? Jak widać, można i to w dobrym stylu. Fantastycznie napisana, pełna przygód historia sprawia, że czytelnik nie spocznie, póki nie jej nie skończy. Autorka ma lekkie pióro, dzięki czemu książkę czyta się błyskawicznie. Jest to lektura przeznaczona dla młodzieży, ale myślę, że wielu dorosłym także się spodoba. Dom na kurzych łapach ma niesamowity klimat magicznej baśni. Pełna folkloru i legend. Wszystko ze sobą współgra, tworząc ciekawą historię.
   
   Sophie Anderson w swojej książce porusza także ważne tematy takie jak godzenie się ze śmiercią, poszukiwanie siebie, pogodzenie się ze stratą czy też niespełnione marzenia. Nie brak tutaj także samotności i smutku, ale jest rówież miejsce na nadzieję i wiele innych pozytywnych emocji. To wszystko otoczone jest niezwykłymi przygodami Marinki, która odkrywa, jak okrutny jest świat. Powieść wywołuje wiele emocji, a dobrze napisani bohaterowie sprawiają, że każdą kolejną kartkę przewraca się z zaciekawieniem.
   
   Dom na kurzych łapach to tajemnicza i magiczna historia przeplatana folklorem, a zarazem podejmująca ważne tematy. Ta pięknie opowiedziana historia jest debiutem autorki i już nie mogę się doczekać jej kolejnych książek.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Natalia C. w dniu 2020-02-04

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   2 z 3 osób uznało recenzję za przydatną

   "I chciałabym mieć też normalną rodzinę. Ale nasza chata ma kurze łapy, a moją babcią jest Baba Jaga, Strażniczka Bramy pomiędzy światami. Moje marzenia są równie próżne jak czaszki tkwiące na kamiennym ogrodzeniu".
   
   To bardzo lekka i fajna młodzieżówka, która wydaje się być połączeniem dwóch bardzo dobrze znanych nam bajek, a mianowicie Baby Jagi i Ani z Zielonego Wzgórza. Niby taki miszmasz, ale jakże przyjemnie się go czytało :)) Na barkach młodej bohaterki leży odpowiedzialność za zmarłych. Ma ona przejąć "pracę" swojej babki, kiedy ta odejdzie z tego świata. Marianka nie jest do końca przekonana, czy chce to robić, ale wydaje się, że nie ma wyboru.
   
   Jej postać jest bardzo realistycznie i zabawnie przedstawiona. Jak każdy młody padawan ma marzenia, które zupełnie odbiegają od tego co spoczywa na jej barkach. Jest postacią, która popełnia multum błędów i wyciąga z nich wiele wniosków. Chwilami jest irytującym, typowym dzieckiem, a czasami zachowuje się jak dorosła zmuszając czytelnika do wielu refleksji.
   
   To bardzo mądra pozycja idealna dla młodszych czytelników. „Baba zwykła mówić, że nie liczy się to, jak długie jest życie, tylko jak dobre; chyba to samo stosuje się do przyjaźni”. Powieść, która pokazuje nam jak wiele w życiu nas mija i jak wiele podejmujemy błędnych decyzji. Czasami warto się zatrzymać, zwolnić i rozejrzeć wokół, poznać nowych ludzi, albo po prostu powierzyć im swoje sekrety.
   
   Poza tym książka jest przepięknie wydana! Wykonanie okładki jest po prostu genialne i każda okładkowa sroka będzie nią zachwycona, zauroczona i po prostu się w niej zakocha :P
   
   Polecam sięgnąć po "Domek na kurzych łapach", a odbędziecie niezapomnianą przygodę wgłąb tej historii.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 6 recenzji

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję