DC Black Label Hill House Comics. Kosz pełen głów

Joe Hill dokłada wszelkich starań, by wyjść z cienia swojego ojca, czyli Stephena Kinga. I robi to wyśmienicie.

Po lekturze "NOS4A2" i zbioru opowiadań "Gaz do dechy" wiedziałem już czego mniej więcej spodziewać się po komiksie "Kosz pełen głów" - mieszanki horroru, fantastyki i... pomysłów rodem z filmów klasy B! "Tandetę" Hill stosuje w sposób bardzo świadomy, a przede wszystkim smaczny. Trudno się oderwać od czytania.

Oczywiści sam scenariusz to nie wszystko, historia bowiem bardzo dobrze koresponduje z ilustracjami autorstwa Leomacsa. Nie są one jakimś dziełem sztuki, ale stoją na wysokim poziomie. Nie odciągają uwagi od fabuły, są proste (albo raczej subtelne) i przyjemne dla oka.

HAUNTED HILL

Joe Hill, syn Stephena Kinga, to zdecydowanie jeden z największych współczesnych psiarzy horrorów, co potwierdza każdą kolejną swoją książką. I nie tylko. W odróżnieniu od ojca, mocno wniknął też w świat komiksów. Jego najnowszy projekt na polu opowieści graficznych to autorska seria zamkniętych opowieści pisanych przez niego lub innych, cenionych autorów, „Joe Hill House Comics”. A „Kosz pełen głów”, otwierająca tę linię wydawniczą publikacja, to kawał świetnej opowieści grozy, która spodoba się zarówno miłośnikom autora, prozy jego ojca, jak i wszystkim ceniącym dobre horrory.

Główną bohaterką komiksu jest studentka, która zakochana jest w młodym policjancie. Czyżby od teraz czekało ich życie pod szyldem „i żyli długo i szczęśliwie”? Może tak się wydawać, tym bardziej gdy na scenie pojawia się nadmorski kurort, ale szybko okazuje się, że w tym świecie wszystko może być prawdziwym koszmarem, w którym trzeba będzie walczyć o życie. Mrok czai się tuż za rogiem i jest bardzo spragniony…

Stephen King to autor, który kiedy tylko mógł, wyrywał się z własnych granic, badając nowe grunty i przecierając szlaki. To, że szybko podbił kino to jedno, to, że jego opowiadania, jako jednego z nielicznych, zaczęły sprzedawać się równie dobrze, co książki, to drugie. Ale jednocześnie był prekursorem na rynku e-booków, współtworzył albumy ze zdjęciami, reżyserował i pisał filmy i seriale itd. itd. Do świata komiksu też zawędrował, czego wynikiem były dzieła „Opowieści makabryczne” i pierwszy album „Amerykańskiego wampira”, ale nigdy nie wniknął za bardzo w to medium. Nie to, co jego syn, który dał niezły popis serią „Locke & Key”, a teraz powraca z własnym projektem.

„Joe Hill House Comics” to wspólna inicjatywa Hilla i wydawnictwa DC Comics. W efekcie powstało pięć zamkniętych opowieści, z których dwie napisał sam Joe Hill. Reszta, jak wydany jednocześnie z „Koszem pełnym głów” album „Rodzina z domku dla lalek”, stworzona została przez innych twórców. Nie ma co jednak ukrywać, że i tak największą atrakcją pozostają komiksy, które napisał syn Stephena Kinga. A „Kosz” to kawał dobrej lektury, gwarantującej świetną rozrywkę wszystkim miłośnikom opowieści z dreszczykiem.

Tak, jak jego ojciec w „Opowieściach makabrycznych” mocno czerpał z komiksów wydawnictwa EC Comics, specjalizującego się w tanich, brutalnych horrorach, tak Hill – choć też niewolny od ich wpływów – mocno czerpie z grozy typowej dla lat 80., podlanej współczesnymi motywami. W konsekwencji mamy tu opowieści, gdzie konkretna akcja łączy się ze świetnym klimatem, a także nutą widowiskowych scen. Jest tu napięcie, jest udany nastrój… Czy „Kosz pełen głów” straszy? Nie, ale mnie nie wystraszył nigdy żaden komiks (choć najbliższe tego były „Domu”, „Gyo” i „Uzumaki”). Za to dzieło Hilla dostarczyło mi naprawdę dobrej, dobrze, mimo prostoty narysowanej rozrywki, którą polecam każdemu miłośnikowi horrorów i opowieści w stylu Stephena Kinga.

Joe Hill, czyli syn sławnego Stephena Kinga, obrał podobną drogę pisarską jak ojciec. I dobrze się stało, ponieważ dał się poznać jako uzdolniony autor bardzo dobrych powieści. Uwielbiam też jego komiksy, także nie oparłem się pokusie sięgnięcia po "Kosz pełen głów". Rewelacyjna i mroczna historia zajęła całkowicie mój umysł podczas czytania. Wspomnę też o świetnych rysunkach, które zasługują na uwagę. Oczywiście duże znaczenie ma również fabuła. Współpraca Hill, Leomacs, Stewart wyszła komiksowi na dobre. Jeśli lubicie opowieści z dreszczykiem i nasączone mrokiem to ten zeszyt możecie śmiało brać w ciemno.