Czarny Staw. Tom 1

Co tu dużo mówić. Pochłonęłam ją w parę godzin, a wody Czarnego stawu nie chciały mnie wypuścić ze swych odmętów. Myślałam, że jestem za stara na historie tego typu, gdzie główni bohaterowie mierzą się z tajemnicami, a każda z nich jest spowita mrokiem i niezbyt emocjonującymi wątkami. Nic bardziej mylnego. Już od pierwszego rozdziału wiedziałam, że ta historia bardzo mi się spodoba. Zaczynając od zbiornika wodnego, którego toń jest czarna i nieprzenikniona, a kończąc na czwórce głównych bohaterów, których polubiłam od pierwszego spotkania. Akita, Niedźwiedź i Długi to naprawdę świetnie wykreowane postaci. Akcja aż rwie się od biegu, a fabuła to jeszcze podsyca. Zakończenie zdecydowanie jest wisienką na torcie, a rozwiązanie całej sprawy to nasz mały happy end i uśmiech w pakiecie. Jednym słowem książka idealna na leniwe popołudnie 🥰

Czarny Staw jest książką młodzieżową, której bohaterami są właśnie młodzi ludzie. Porusza wiele aspektów dotyczących wkraczania w dorosłe życie, ale głównie skupia się na mrocznej historii tytułowego Czarnego Stawu. Na przestrzeni lat utonęło w nim wiele osób. Mieszkańcy miasteczka nie zbliżają się do tego miejsca. Wolą unikać niewygodnych pytań oraz… zachować życie.

Na początku książki poznajemy Karolinę – kobietę niezwykle zafascynowaną tajemniczym akweduktem. Aby zaspokoić ciekawość wyrusza wraz z innymi badaczami na wyprawę. Jednak nie wraca z niej żywa. Policja uznaje to za nieszczęśliwy wypadek – utonięcie. Jednak czy przy utonięciu ludzie tracą kończyny?

Życie nastolatka

Po rozwodzie rodziców Kamil wraz z matką przeprowadzają się do starego domu jego babci. Młody chłopak nie jest zadowolony z takiego obrotu spraw, ale stara się odpowiednio zachowywać pod okiem starszej kobiety. W trakcie opowieści poznajemy trójkę innych nastolatków, którzy posiadają bardzo charakterystyczne przezwiska: Akirę, Niedźwiedzia i Długiego. Od razu łapią oni dobry kontakt z głównym bohaterem. Akcja w książce wrze i z każdym rozdziałem coraz intensywniej się ją śledzi.

Śmiertelna przygoda

Bohaterowie wspólnymi siłami starają się dojść do źródła przerażających opowieści o Czarnym Stawie. Nie są w stanie zostawić w przeszłości niewyjaśnionych okoliczności śmierci wielu ludzi. Postanawiają odkryć, co czai się w zbiorniku wypełnionym czarną smołą.

Pomysł na historię był świetny, tak samo wykonanie. Prosty język trafia do młodzieży, jak i młodszych czytelników. Ale jestem pewna, że wielu dorosłych także byłoby zaciekawionych historią Kamila.

Duży plus

Czarny Staw jest przyjemną opowieścią. Akcja nie stoi w miejscu. Co chwilę odkrywamy nowe wątki historii, a bohaterzy starają się zmagać z niezrozumiałymi dla nich siłami. Książka buduje napięcie i najlepiej czytało mi się ją wieczorami. Nie była przerażająca, ale dreszczyk na plecach od czasu do czasu się pojawiał. Potrafiła mnie zaskoczyć i wprowadzić w stan niepokoju. Duży plus należy się autorowi za wykreowane postacie. Nie są one płytkie. Każdy z bohaterów posiada unikatowy charakter, dzięki czemu wielu z nas może się z nim utożsamiać. Książkę oceniam bardzo pozytywnie. Jest dosyć krótka. Można ją spokojnie przeczytać w kilka dni. Nadaje się idealnie na prezent dla młodych czytelników, których może przyciągnąć rewelacyjny wygląd okładki. Najbliższe mojemu sercu są wartości rodzinne, które doskonale ukazano w tej powieści.

Kamil wraz z mamą przeprowadza się domu babci, który znajduje się w małym miasteczku. Chłopakowi wydaje się, że nuda stanie się jego drugim imieniem. Nic bardziej mylnego. Mieścina o nazwie Czarny Staw skrywa w sobie mroczne tajemnice. Wszystko sprowadza się do jeziora, w którym woda jest czarna jak smoła, otoczonego gęstym,ciemnym lasem. Mieszkańcy doskonale zdają sobie sprawę, że najlepiej trzymać się od niego z daleka, gdyż to właśnie z nim wiążą niewyjaśnione zaginięcia i utonięcia ludzi. Tak zaczyna się nasza przygoda. Ze stawu zostają wyłowione zwłoki młodej kobiety, która chciała prowadzić badania tego obiektu. Nikt nie wie jak do tego doszło. Autor posługuje się retrospekcją, zasadniczo akcja toczy się w 2018 roku. Kamil z nowo poznanymi przyjaciółmi postanawia rozwikłać całą zagadkę. Nie jest łatwo. Babcia traktuje wnuka dość szorstko, nie chce mówić o historii miasta, o swojej przeszłości i o tym, dlaczego dziadek chłopaka zniknął wiele lat temu bez żadnych wyjaśnień. Dodatkowo śnią mu się koszmary, w których tonie w stawie. Czy mu się powiedzie?

Sięgając po książkę młodzieżową miałam lekkie opory, ale zupełnie bezpodstawnie. Bawiłam się znakomicie. Wspaniale było cofnąć się w czasie, znowu poczuć jak nastolatka i rozwiązywać mroczną zagadkę. Pokazane zostały tutaj problemy młodych ludzi: pierwsze zauroczenia, rozwód rodziców, czy potyczki z innymi grupami rówieśników. Czarny Staw to pierwsza części serii oparta na legendach, które autor lekko modyfikuje i opowiada w sposób ciekawy dla dzisiejszej młodzieży. Książkę czyta się błyskawicznie. Na cały tok zdarzeń patrzymy oczami Kamila. Autor wprowadza wiele dialogów, lekki styl i nie stosuje wielowątkowości, przez co lektura staje się jeszcze bardziej dostępna dla czytelników. Momenty grozy, ale również dobrego humoru ubarwiają całość.

Jeśli macie ochotę oderwać się od wszystkiego i przeczytać książkę z uśmiechem na twarzy bardzo Wam ją polecam. Tylko uważajcie, nie czytajcie w nocy, zwłaszcza w godzinie diabła :)

Robert Ziębiński zaskoczył mnie już fenomenalną biografią Stephena Kinga, wyjątkową i mocną "Furią", ale nie spodziewałam się, że tak dobrze odnajdzie się w powieści grozy. I to powieści grozy dla młodzieży. Czyżby inspiracja Królem?

Czternastoletni Kamil wraz z matką, po życiowych perturbacjach, przeprowadzają się do babci do niewielkiej miejscowości noszącej nazwę Czarny Staw. Nietrudno się domyślić, że nazwa pochodzi od miejscowego zbiornika wodnego, którego toń z niewiadomego powodu jest ciemna niczym noc. Nasz bohater poznaje tu kilkoro rówieśników, ale i niepokojące opowieści o tragediach zdarzających się regularnie w Czarnym Stawie. Czy w dawnych legendach tkwi ziarno prawdy i to tu czai się pradawne zło, z którym nikt dotychczas nie wygrał? Dlaczego jednak nie można znaleźć na ten temat żadnych wzmianek w mediach?

Chłopaka nurtuje pytanie dlaczego dorośli dotychczas nic nie zrobili z Czarnym Stawem? Czy dlatego, że nawet gdy czują podskórnie, że za tragedie odpowiada niezrozumiała siła starają się wytłumaczyć wszystko racjonalnie? Dzieciom łatwiej jest przyjąć najprostszą, choćby nawet nieprawdopodobną prawdę. Tylko czy to wystarczy, by pokonać tak potężną istotę? Kamil wraz z przyjaciółmi zmierzy się nie tylko z pierwotnym złem, ale odkryje tajemnice skrzętnie skrywane latami przez jego rodzinę.

Budowanie atmosfery napięcia i strachu wydaje się w tej powieści dużo ważniejsze niż samo zakończenie, dość typowe dla opowieści młodzieżowych i jednocześnie dające przedsmak kolejnych, mrożących krew w żyłach przygód Kamila i jego kolegów. Choć i za nie, jak i za lekki, przyjemny styl autorowi należy się duży plus. Myślę, że książka okaże się dobrą rozrywką dla młodzieży, również tej 40+. Ja bawiłam się przy niej doskonale.