Beautiful Graves

RECENZJA

🩶"BEAUTIFUL GRAVES"🩶

AUTOR: L.J. Shen

Wydawnictwo Luna

"W obliczu wielkiej tragedii samotność jest nieunikniona. Zawsze cię dopadnie....

Człowiek jest skazany na przeżywanie najważniejszych momentów życia w samotności."

"Beautiful Graves" to historia, która dosłownie tonie w emocjach. Pełna bólu, nieszczęścia, samotności, poczucia winy, smutku, żalu, oczekiwania, ale również autorka daje nam światełko nadziei, radość i prawdziwą przyjaźń namiastki szczęścia. Prawdziwe uczucie, które przetrwa naprawdę wiele przeciwności losu, aby odnaleźć się na nowo.

Gdy wydaje się, że wszystko jest na dobrej drodze, ponownie pojawia się ogromna przeszkoda, która wywołuje kolejną burzę.

Historia miłosna, która musi się zmierzyć z różnymi przeciwnościami losu i ciągle ma pod górkę, to nieustanna gra w kotka i myszkę. Miłość, która zdaje się krwawa i ciernista.

Trauma, tragedia głównej bohaterki, która ją zmienia bezpowrotnie.

Poznajemy dwoje poranionych ludzi, którzy próbują się pozbierać, wiedząc, że ich relacja z góry skazana jest na porażkę.

Pełna zakrętów, zwrotów akcji, które zaskoczą czytelnika niejednokrotnie. Autorka nie oszczędza bohaterów.

Czytałam z zapartym tchem, książka dosłownie pochłania. Chciałam się dowiedzieć, z czym tak naprawdę mierzy się główna bohaterka, jaki jest powód jej tragedii, która ją odmieniła i jak ułoży się jej życie.

Książka zaczyna się od prologu i jest podzielona na dwie części.

Napisana jest z perspektywy głównej bohaterki Everlynne Lawson, dzięki temu poznajemy ją bardzo dokładnie. Zobaczymy jej historię i ucieczkę przed wszystkimi, zamknięciu się w swojej rozpaczy, i tragedii, którą przeżyła. Bohaterka, która cały czas czuła się rozdarta i boi się zrobić krok naprzód. Jest jak lekko zwiędły kwiat, jeszcze nie martwy, ale bez chęci życia. Szkoda było mi jej, ponieważ zamknęła się w swoim bólu i w poczuciu bezradności, nie pozwalając nikomu do siebie dotrzeć.

Bohaterowie ciekawie i bardzo dobrze wykreowani, pełni wad, pokrzywdzeni przez los, mierzący się ze swoim lękami, słabościami.

"Zostawiam za sobą wyimaginowane cegły i bardzo prawdziwe serce."

Everlynne to specyficzna osóbka, która woli spędzać czas w swoim towarzystwie wśród książek muzyką i zwierzakami. Ma przyjaciółkę Pippe i są jak dzień i noc. Pippa wznieca, pożary a ona je gasi. Podczas pobytu w Hiszpanii poznaje miłość swojego życia Joego. Jej szczęście jednak nie trwa długo.

Przychodzi taki dzień, w życiu Everlynne, który zmienia wszystko. Ucieka i zaszywa się w Salem i zaczyna wegetować, ponieważ inaczej tego nie można nazwać. Zatraca się w cierpieniu, budując wokół siebie mur nie do przebicia,

nie daje sobie szans na szczęście. Przestała podążać za marzeniami i zrezygnowała z miłości swojego życia. Gdy poznaje Dominika, pojawia się światełko w tunelu, że może jeszcze być szczęśliwa, to on kruszy mury wokół niej. Przeszłość ponownie wraca i uderza ze zdwojoną siłą.

Jednak los ma, swoje plany i uderzy ponownie ze zdwojoną siłą.

-Czy Everlynne da sobie szansę na szczęście?

-Czy kobieta zapomni o Joem w ramionach Doma?

-Czy Dom jest bezpiecznym wyborem dla Ever?

-Czy Dom jest szczery wobec Everlynne?

-Czy dziewczyna weźmie odpowiedzialność za swoje błędy?

-Czy Everlynne upora się ze swoim bólem, stratą, i będzie miała odwagę żyć?

Polecam 🩶❤️🔥

Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz do recenzji. Współpraca barterowa.

Everlynne po romansie, który zakończył się złamanym sercem oraz stratą bliskiej osoby, postanawia uciec do Salem. Unika kontaktu z bliskimi, nie cieszy się z niczego i żyje z dnia na dzień. Jej życie zmienia się, gdy poznaje Dominica. Niestety, gdy zaczyna sobie układać życie, los kolejny raz rzuca jej kłody pod nogi.

Przyznam szczerze, że gdyby nie okładka to chyba nie skusiłabym się na tę książkę. Strasznie mi się podoba.

Ale nie sądziłam, że ta książka wywoła u mnie tyle emocji. Czytając książkę czułam radość, smutek, rozczarowanie. Gdy już myślałam, że sytuacja Ever się ustatkuje to pojawiała się kolejna burza.

Chociaż nie raz w głowie pojawiała mi się myśl „Ever, ogarnij się dziewczynko”. Wielokrotnie wkurzały mnie jej myśli i postępowanie.

Jestem bardzo zadowolona, że sięgnęłam po tę książkę, bo bym straciła bardzo fajną historie.

Nabrałam ochotę na inne książki autorki, ale trochę okładki mnie zniechęcają. Na szczęście najpierw wpadła mi ta książka w ręce, bo inaczej chyba bym się nie skusiła na książki autorki.

@onaczytanoca

Everlynne wraz z przyjaciółką wyjechała na wakacje, to tam poznaje Joego. Chociaż ta znajomość jest naprawdę krótka, obiecują sobie, że nie skończy się wraz z wyjazdem. Oboje czują, że to, co ich połączyło, nie jest tylko wakacyjnym zauroczeniem. Są młodzi, szczęśliwi, mają plany i marzenia. Niestety rzeczywistość okazuje się zupełnie inna, niż by chcieli, a tragedia, jaka spotkała Everlynne, sprawia, że traci kontakt z chłopakiem.

Mija kilka lat od tamtych zdarzeń. Młoda kobieta zamieszkała w Salem, gdzie żyje samotnie, w wielkim poczuciu winy. Opuściła rodzinę, odsunęła się od wszystkich, porzuciła swoje pasje, a wokół siebie wybudowała wielki mór, przez który nie pozwala przebić się nikomu. Żyje pełna bólu, wspomnień, również tych o miłości, nigdy nie zapomniała o Joe.

Pewnego dnia w jej życiu pojawia się Dominik. Początkowo Everlynne broni się przed tą znajomością i nie zamierza oferować mu nic więcej niż zwykłą przyjaźń. Jednak jemu to nie wystarcza, a ona, po kilku przypadkowych spotkaniach i rozmowie ze współlokatorką, jedyną osobą, którą do siebie dopuściła, postanawia spróbować. Dominik jest zupełnie inny, niż był Joe, a jednak pomału się przed nim otwiera. Teraz miało już być tylko dobrze, jednak los postanawia postawić na jej drodze miłość sprzed lat. Na dodatek okazuje się, że Joe i Dominik mają z sobą wiele wspólnego. Co takiego? Jak doszło do śmierci mamy Everlynne? Dlaczego się o nią obwinia? Czy rodzące się uczucie między Everlynne a Dominikiem ma szansę na szczęśliwy finał? Jak zareaguje kobieta na spotkanie po tylu latach Joego? Czy Everlynne odnajdzie swoje szczęście? Czy pozwoli sobie na nie?

Początkowo myślałam, że będzie to kolejna lekka historia doskonała na leniwy, wakacyjny dzień. Wyjazd przyjaciółek na wspólne wakacje, dobra zabawa, miłość – taki był początek. Później autorka mocno mnie zaskoczyła, kiedy historia przeniosła się o sześć lat do przodu, stała się zupełnie inna. To wszystko, co się działo wywoływało we mnie ogromne emocje, a jednocześnie mocno wciągnęło. Książka ma prawie 400 stron, a ja musiałam ją przeczytać od razu całą, nie byłam w stanie odłożyć na bok, za bardzo byłam ciekawa, jak to wszystko się zakończy.

To nie jest lekka, słodka historia, a wręcz przeciwnie. Znajdziemy w niej tragiczne zdarzenia, śmierć, utratę bliskich i to na różny sposób, ucieczkę. Pełna bólu, samotności, poczucia winy, a jednocześnie miłości (o którą trzeba będzie walczyć). Dla mnie to jedna z tych pozycji, o których nie zapominam szybko, które mocno przeżywam. Akcja sprawnie poprowadzona, ze zwrotami, które potrafiły mnie mocno zaskoczyć.

Główną bohaterką jest Everlynne. Najpierw poznajemy ją jako młodą dziewczynę, szczęśliwą, pełną pasji, marzeń, przeżywającą miłość. Później przenosimy się w czasie o sześć lat, a ona całkowicie się zmienia. Tragedia, którą przeżyła, sprawiła, że stała się wycofana, lękliwa, że żyje w poczuciu winy, wybierając samotność. Niektóre jej zachowania, decyzje mocno podnosiły mi ciśnienie, miałam ochotę nią potrząsnąć. Jednak mimo tego mocno jej kibicowałam i liczyłam, że otworzy oczy, zawalczy o siebie i swoje szczęście.

„Beautiful Graves” to książka, która wywołała we mnie wiele emocji, z historią pełną bólu, samotności, poczucia winy. Moim zdaniem zdecydowanie warto po nią sięgnąć i z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Są takie książki, które zaczynasz czytać i od pierwszej strony masz ciarki na całym ciele. Dosłownie jedna kartka sprawia, że twoje serce zamiera z bólu i już wiesz, że to będzie niesamowicie emocjonująca książka, i pochłonie Cię żywcem. Pierwszy rozdział. Śmierć, pogrzeb i złamane serce. Ale nie wiemy jeszcze kto i co się stało. Wiem jedynie, że autorka tak perfekcyjnie zaczęła tą historię, że na wstępie nie mogłam się oderwać a moje serce dosłownie rozsadzał palący ból. To nie jest książka o słodkiej miłości. To historia trzech osób, kochanków, którzy spotykali się w złym miejscu o złym czasie.

Pióra autorki nie znałam, było to dla mnie pierwsze spotkanie z twórczością L.J. Shen

"Graves" to książka, którą czyta się na wdechu, bez przerwy i chłonąc całym sobą, żeby jak najszybciej dobrnąć do zakończenia i ukoić serce.

Krótki intensywny romans, który aż pochłania. Sprawia, że zapominamy o oddychaniu a ważna staje się tylko chwila z tą osobą. Pierwsza miłość, która niby jest ulotna a pozostaje w pamięci lata i nijak da się o niej zapomnieć. Miłość, która z biegiem czasu nie traci na intensywności, a jej obraz tylko lekko się rozmywa-ale trwa. Nagle przychodzi kolejna szansa na miłość. Ale już nie wybuchowa, już nie tak intensywna i gorliwa. Teraz jest spokój, ukojenie i szczęście. Tylko czy to też można nazwać miłością a może "bezpieczną opcją"?

Przecież można kochać dwie osoby jednocześnie tak?

Główna bohaterka Everlynne- oj ja Ty mnie momentami denerwowałaś! Swoją zmiennością nastrojów, pochopnych decyzji i tego, że sama momentami nie wiedziałaś czego chcesz od życia! Mimo, iż momentami miałam ochotę dosłownie nią potrząsnąć ta historia zawładnęła moim sercem. Polały się łzy wzruszenia (kocham, kiedy autor potrafi tak pięknie grać na emocjach czytelnika). Jeśli miałabym w jednym słowie określić tą historię to były by to: EMOCJE! Ich tutaj z pewnością nie brakowało.

Złamane serce.

Śmierć towarzysząca duszy na każdym kroku.

Miłość do dwojga mężczyzn.

Uwielbiam dramaty. Im więcej, tym lepiej. Uwielbiam zatracić się w książce i czuć, że coś faktycznie czuję i że historia wzbudza we mnie skrajne emocje. W „Beautiful graves” właśnie to znalazłam.

Lęk, obawa, oczekiwanie, nieszczęście.

Lekturze towarzyszyła mi ciągła niepewność. Historia zaczyna się niespodziewanie od pogrzebu. Kogo? Dlaczego umarł? Nie wiemy. I właśnie to mnie urzekło. Zostałam zaintrygowana już na wstępie i nie zaprzeczę, że wraz z rozwojem akcji byłam coraz bardziej zaskakiwana.

Najbardziej cenię to, że mogę w jakiś sposób utożsamić się z bohaterami, uniwersalne wartości sprawiają, że każdy znajdzie w tej książce coś dla siebie. Czytamy o miłości, która zakończyła się tragedią. Czytamy o kobiecie, która jest tak skrzywdzona, że nie chce wykonać kroku naprzód. Czytamy o Dominicu, który otwiera rozdarte rany.

Bohaterowie byli naprawdę dobrze wykreowani, „Beautiful graves” to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, więc nie mam porównania, aczkolwiek są po prostu ludzcy, nie są marionetkami ani zwykłymi literkami. Biją od nich wady i zalety. Stylistka również bardzo przypadła mi do gustu, nie było skomplikowanie, ale nie było też za prosto.

Ta historia bardzo mnie zaangażowała, śledziłam ją z zapartym tchem wyczekując kolejnych zdarzeń. Jest oryginalna, to na pewno coś nowego, innego.

W gronie autorek powieści romantycznych L.J. Shen ma na mojej półce honorowe miejsce. To ona pokazała mi jak barwne potrafią być to opowieści, jak ekspresyjne i pełne wdzięku. Wszystko co wyszło spod jej pióra dostarczyło mi mnóstwa niezapomnianych wrażeń a "Beautiful Graves" tylko udowadnia siłę przekazu oraz niepodważalny talent Shen.

Fabuła opiera się na wartościach nawiązujących do współczesnego świata oraz opowiada o problemach z którymi bez problemu potrafimy się utożsamić. Nie otrzymujemy więc pustej treści w której liczy się pociąg pomiędzy bohaterami a czytamy o tym co ich otacza, boli i przeszkadza w rozwoju osobistym, a jest tego naprawdę sporo. Otrzymujemy obraz ludzkich postaci mierzących się z własnymi słabościami, których los nie oszczędzał a które mimo wszystko próbują znaleźć oparcie w miłości, by poczuć potrzebny komfort oraz bezpieczeństwo.

Czytamy o losach Everlynne Lawson, która z miłością ma trudne doświadczenia. Jej pierwsze zakochanie skończyło się tragedią a dalej było tylko gorzej. Wydawało się, że śmierć znalazła oparcie w dramatycznych losach dziewczyny. Everlynne ucieka od rodziny, snutych marzeń a także od przyjaciela, aby zaszyć się w Salem i tam otoczyć psychologicznym murem. Nie chciała do siebie nikogo dopuszczać, uciekała od pozytywnych emocji i sięgała po kojący mrok. Jednak w pewnym momencie poznała Dominica, który odwrócił bieg wydarzeń a także otworzył drzwi do przeszłości, które nie chciały się zamknąć.

To nie jest łatwa opowieść. Dużo w niej smutku, pretensji, goryczy i żalu. Jednocześnie przebija się przez to wszystko nadzieja na lepsze jutro za sprawą bardzo plastycznego i otwartego na czytelnika stylu autorki. Wiele emocji, często trudnych i przytłaczających, pokazuje jak łatwo zamykamy się na to co nas otacza i zapominamy, że wszelkie tragedie sprawiają, że stajemy się silniejsi. Główna bohaterka popadła w bardzo destrukcyjny stan, zamknęła się na całe otoczenie i pogrążyła w prywatnej żałobie a my musieliśmy podjąć próbę postawienia się w jej sytuacji, zrozumienia a także przerzucenie jej ciężaru na własne barki. Było warto, bo dzięki temu smak nadchodzące miłości był jeszcze przyjemniejszy, ponieważ wyzwalający.

"Beautiful Graves" to niezwykle angażująca lektura, w której każdy krok bohaterów ma podwójne znaczenie. Śledzimy wydarzenia z zapartym tchem, ponieważ są wiarygodne i w pełni zrozumiałe a towarzyszące nam emocje wydają się nie mieć końca. Wszystko w tej książce miało swoje uzasadnienie, wydarzenia były logiczne, fabularne twisty zaskakujące a romans, który pojawiał się na drugim planie pięknie uzupełniał prozę życia. L.J. Shen po raz kolejny udowodniła, że nie ma sobie równych.

Nawet nie przypuszczałam, że przeczytam ją z tak wielkim zainteresowaniem i tak szybko. Z całą mocą mogę przyznać, że historia dzieje się szybko. Nie ma tu miejsca na przystanki, tylko wciąż pędzimy do przodu i im bliżej końca, tym emocje w nas wrzą, gdyż nie wychodzi na to, że będzie szczęśliwie. Wydaje mi się, że każdy jest tutaj niby inny, ale posiada ten temperament, który nakazuje mówić mu to, co nie zdąży przemyśleć, robić coś, co może mieć swoje konsekwencje i czuć jeszcze zanim pojawi się jakiekolwiek uczucie. I właśnie każda z tych rzeczy sprawiała, że pozycja była nieprzewidywalna. Etap pierwszego zauroczenia bardzo mi się podobał. Było wyczekująco, romantycznie i później erotycznie, lecz w nieśmiałym wydaniu, choć wiedzieli co i kiedy się na to pisali. Następnie, kiedy wydaje nam się, że na następnej stronie ujrzymy ich dalsze losy, mamy klops, gdyż widnieje czas sześciu lat później. Tam już nie jest tak wesoło. Wiemy kogo straciła i jak bardzo jest jej ciężko. Następnie robi to, co potrafi, zwyczajnie ucieka przed tym co było. I tutaj bardzo dobre jest stwierdzenie tego, że by mogło wyjść z nas coś dobrego, musi się wpierw zdarzyć coś złego, a nawet mocno bolesnego. Na karty powieści wchodzi bowiem postać męska, która jest jakby przeciwieństwem jej straconej miłości. On wie, czego pragnie, potrafi się ze wszystkiego cieszyć i zarażać dobrym humorem. I ponownie, jeśli już czujemy, że to ten moment, kiedy zakończy się szczęśliwie, przeszłość bije jej w plecy niczym dzwon kościelny, uruchamiając nie tylko wspomnienia. Czy zatem jest możliwe, by ta opowieść skończyła się szczęśliwie?

Naprawdę bardzo mi się ta książka podobała. Postacie dużo ze sobą rozmawiają, więc jest sporo dialogów. Czytając ją idziemy z prądem splotu przypadku i przeznaczenia, które musi się wypełnić. Jednak zanim do tego dojdzie, dla wrażliwszych polecam paczkę chusteczek i gorącą czekoladę, bo podobno ona najszybciej spija nasze smutki. Zatracicie się w niej totalnie, gdyż nic nas nie rozprasza, nie ma zbędnych opisów ani pobocznych wątków. Serdecznie ją polecam!

"Podobno wraz z pierwszą miłością kończy się okres niewinności. " Everlynne Lawson dobitnie przekonała się o tym na własnej skórze. Dziewczyna żyje w przeświadczeniu, iż ta pierwsza miłość ściągnęła na nią i bliskiej jej osoby same nieszczęścia, a ona nie zasługuje już na to, aby w życiu spotkało ją coś dobrego. Po traumatycznych wydarzeniach pragnie zniknąć. Zaszywa się w Salem, a z rodziną ma sporadyczny kontakt. Zrządzeniem losu poznaje Dominica, który wydawać by się mogło czerpie z życia pełnymi garściami. Jednak to wszystko było by zbyt piękne by być prawdziwe. Przeszłość wraca, a stare rany się otwierają. Wszechświat kolejny raz postanawia dać dziewczynie pstryczka w nos.

.

Znacie to uczucie kiedy czytając książkę chcecie jak najszybciej dobrnąć do końca, żeby sprawdzić jakie zakończenie zaserwuje nam autor. A z drugiej chcecie czytać ją jak najdłużej bo zżyliście się z bohaterami, a ich historia wciągnęła was na 110%. Tak właśnie było ze mną i "Beautiful Graves".

.

Słodko-gorzka opowieść o pragnieniach, pogoni za marzeniami, stracie, cierpieniu, odkrywaniu siebie... Autorka sprawiła, że moje serduszko pękło, aż w końcu polał się łzy (wielkie brawa dla L.J.Shen - rzadko płacze podczas czytania książki 🙈). Nie oszczędzała głównej bohaterki, której bardzo kibicowałam, chociaż miałam kilka momentów, w których w nią zwątpiłam. "Beautiful Graves "to totalny uczuciowy armageddon, przepełniony całą paletą emocji. Jeśli wsiądziecie do tej kolejki, lepiej zapnijcie pasy bo hamulcy brak, a będzie rzucać na zakrętach. Śmierć, choroba, nieszczęśliwa miłość, trauma... Zwroty akcji wręcz zachwieją równowagę. Z pozoru klarowna już sytuacja w ułamku sekundy wywróci wszystko do góry nogami. Shen wprost bombarduje czytelnika. Co więcej robi to w sposób przemyślany i wyważony. Wszystko tu do siebie pasuje jak w układance. Bardzo, ale to bardzo polecam wam w "Beautiful Graves".

„Beautiful Graves”. Co za historia! Usiadłam do niej w przerwie między wszystkimi obowiązkami. Przeczytałam prolog i przepadłam! Koniec. Nie liczy się nic oprócz niej! Dawno nie miałam takiego tempa pracy przy wszystkim jak przy tej książce. Byle odbębnić, zrobić i usiąść dalej czytać.

To historia przy której kompetnie się zatraciłam, co tu w ogóle się działo! Uwierzcie mi, że szybkość bicia serca równała się mocnej przejażdżce na rollercoasterze. Emocje, ogrom emocji. Stracone szanse, nowe nadzieje, smierć, miłość a to wszystko połączone tak intensywnie, że naprawdę ciężko myśleć, ze tyle rzeczy w jednej historii będzie tak się ze sobą łączyć. Niesamowite momenty wzruszenia, uśmiechu i zaskoczenia. Wciska w fotel, nie zwalnia tempa, doprowadza do szału! Czasem chciałam ją przytulić żeby za chwile odpędzać myśli o rzuceniu jej o ścianę!

Uwielbiam ją, po prostu uwielbiam. Mam słabość do ciężkich relacji między bohaterami więc tu po prostu autorka mną zawładnęła. Oczywiście zdarzyły się momenty w których miałam ochotę zrobić awanturę bohaterom i dać upust emocjom ale umówmy się! Nie ma ludzi doskonałych i każdy mierzy się ze swoimi demonami na swój szczególny sposób.

Ta historia pokazuje, że prawdziwa i jedyna miłość jest w stanie pokonać każdą przeciwność i zawsze się odnajdzie. Bez względu na wszystko inne. Jestem absolutnie kupiona i chciałabym częściej trafiać na takie właśnie książki, które sprawiają, że świat dookoła przestaje istnieć bo całym duchem jestem w opowieści razem z bohaterami!

„Beautiful Graves” to książka, która jest bardzo emocjonująca. A wszystko za sprawką dwójki, a właściwe trójki młodych ludzi. Każda z tych osób jest zagubiona i szuka szczęścia. Każda z nich chce kochać i być kochaną. Chce czuć się bezpiecznie i nie bać się o jutro.

Everlynn Lawson to dość skomplikowanym postać. Uważa, że ciąży nad nią klątwa i dlatego boi się kochać Joe. Do tego śmierć nie opusza je na krok. Najpierw straciła ukochaną mamę, a później inną bliską osobę. Traci zainteresowanie wszystkim co ja do tej pory otacza. Postanawia wiec zostawić tatę i brata i wyrusza do Salem, gdzie buduje w około siebie mur i żyje z dnia na dzień. Pewnego dnia spotyka Dominica, który jest jej przeciwieństwem, ale oboje coraz bardziej czują się ze sobą dobrze. I kiedy zamierza odmienić swój los i dać szansę nowej miłości, stare rany otwierają się. Czy może być coś gorszego niż miłość do dwóch mężczyzn? Przed jakimi wyborami będzie musiała stanąć Everlynn? Czy uda się jej porzucić poczucie, że przez nią umierają ludzie, których kocha? Przekonacie się sami.

Książkę czyta się bardzo szybko pomimo, że nie jest cienka. Dostarcza ona również wielu emocji. Miałam ochotę nie jeden raz krzyknąć na Everlynn by tego nie robiła po raz kolejny. Bardzo ją jednak polubiłam. Pomimo poczucia, że przez nią zginęła mama jest silną osobą, która na swój sposób przeżyła 6 ciężkich dla niej lat. Ciężko jest napisać jakich emocji konkretnie dostarcza ta obwieść by za bardzo nie zdradzić akcji. Na pewno znajdą się tutaj zaskakujące zwroty akcji, na których musiałam się zatrzymać i pomyśleć co właściwie się wydarzyło.

Jeśli szukacie wzruszających i po części łamiących serce powieści to „Beautiful Graves” idealnie wpasowuje się w te kryteria. Bardzo polecam!

„Człowiek jest skazany na przeżywanie najważniejszych momentów życia w samotności”.

Druzgocąco piękna i bolesna do granic możliwości. Nawet i do tego stopnia, że chcesz potrząsnąć - sobą za odczuwanie tych wszystkich emocji, ale i bohaterami za wszystkie ich decyzje. DOSŁOWNIE WSZYSTKIE.

„Beautiful Graves” to dla mnie najlepsza książka L. J. Shen. Kocham tę autorkę, ale to, co zrobiła z tą powieścią to jakiś majstersztyk!

Czuję, że nie mogę się pozbierać. Czuję, że myślami wciąż jestem przy tej historii. Czuję ból, smutek, rozpacz, żal, szczęście, nadzieję i piękno. Nie wiem, wszystko na raz.

„Jako że nadzieja to prosty przepis na cierpienie, staram się przyjrzeć jej ze wszystkich stron”.

Powieść L. J. Shen ma w sobie odrobinę groteskowy klimat, bo z jednej strony dostrzega się cierpienie i koniec pewnych etapów w życiu bohaterów, a z drugiej, w tej całej sytuacji widzi się coś dobrego, coś co daje szczęście.

Bardzo wiele łączy bohaterów tej powieści. Czasem są to tylko pozory, a czasem też coś dogłębnie prawdziwego. Wodziłam wzrokiem za decyzjami, które doprowadziły bohaterów do tej części ich życia, gdzie wszystko jest zagmatwane, trudne i bolesne. Chciałam wziąć na swoje barki ich ból i traumy, ale w całym tym procesie dostrzegałam również piękno nietypowych pasji, które odzwierciedlały ich dusze.

Everlynne jest trudną bohaterką. Momentami, ciężko zrozumieć jej decyzje i trudno jej kibicować, ale mur, którym otoczyła się przed laty, nie pęka tak szybko i w jednej chwili. Ona potrzebuje zrozumieć siebie i swoje emocje, aby przepracować to, że sama zasługuje na szczęście.

„Beautiful Graves” to powieść zawiła i wielowątkowa, która sprawia, że zatrzymuje się czas, a wszystkie emocje zasypują niczym tornado. Ta książka nie da mi o sobie zapomnieć. Polecam.♥

"Nadzieja pozwoliła mi zrozumieć coś ważnego. Człowiek staje się bogaty nie z powodu pieniędzy, talentów czy znajomości. Ale dzięki nadziei. Tam gdzie jest nadzieja jest również życie. A gdzie jest życie wszystko jest możliwe".

Everlynne w słonecznej Hiszpanii poznaje Joe. Zawiązuje się między nimi więź, postanawiają, że pewnego dnia będą razem. Jednak ten dzień nie nadszedł, dziewczyna czekała aż sześć lat. W obecnej chwili jest przewodnikiem w Salem. Pewnego dnia poznaje Dominica, przystojnego pielęgniarza, któremu daje szansę i tworzą udany związek. Wszystko układa się w najlepszym porządku do czasu aż przeszłość daje o sobie znać.

Okładka przyciąga wzrok i czaruje piękną szatą graficzną. Książkę czyta się bardzo szybko i lekko.

Bohaterka utknęła pomiędzy miłością do mężczyzny, który znikną na sześć długich lat, nie potrafiła zapomnieć, a przyszłością, która objawiała się jej w ciemnych kolorach. Kobieta była zagubiona, sama do końca nie wiedziała czego chce, jak ma postąpić. Była pogrążona w żalu po jednej stracie, potem po drugiej. Te traumy powstrzymywały ją w podejmowaniu racjonalnych decyzji, wolała uciekać, niż stawić temu czoła. Współczułam głównej bohaterce, lecz czasami byłam sfrustrowana jej decyzjami. Cały czas za wszystko czuła się winna. Lecz nastał również taki czas gdy byłam z niej dumna gdy pogodziła się z losem, przejrzała na oczy i podjęła słuszne decyzje.

Książka opowiada o stracie i pogodzeniu się z nią oraz o poszukiwaniu tej właściwej drogi i miłości, która jest ci pisana. Historia dostarcza czytelnikowi sporo emocji, tych dobrych, jak i złych. Jest piękna i smutna jednocześnie, daje nadzieję oraz wybacza błędy. Gorąco polecam.

Instagram: @[Adres usunięty]

🌙✨🌙✨🌙

[𝚆𝚜𝚙ół𝚙𝚛𝚊𝚌𝚊 𝚋𝚊𝚛𝚝𝚎𝚛𝚘𝚠𝚊 @wydawnictwoluna]

🌙✨🌙✨🌙

🖤 „Beautiful Graves” to bardzo wciągająca książka z gatunku new adult.

❤To powieść o odnajdywaniu samego siebie, wychodzeniu ze strefy komfortu, ułożenia sobie jakoś życia po stracie i cierpieniu. A przede wszystkim o miłości, która zawsze przychodzi nieoczekiwana w momencie, gdy najmniej się jej spodziewamy. Miłości, która jest w stanie wyciągąć nas z najciemniejszych miejsc naszej duszy i rozgrzać gdy jesteśmy martwi w środku. Bo takie właśnie staje się życie Ever, gdy wydaje jej się, że straciła wszystko. Jedno wydarzenie sprawia, że postanawia odciąć się od dawnego życia. Przeprowadza się i unika kontaktów z rodziną. Tylko uczucie do pewnego mężczyzny może wyrwać ją z miejsca, w którym się znalazła.

🖤Wiele razy jest tu podkreślone, że gorące uczycie do właściwej osoby może uleczyć poranioną duszę.

I choć spodziewałam się zakończenia, było tu dużo cudownych momentów, które wywołały dużo emocji.

[Momentami książka dawała mi trochę vibe „Zanim się pojawiłeś” i „Gwiazd naszych wina”].

❤Podobała mi się chemia między głównymi bohaterami, intensywne sceny oraz rozmowy Joe i Ever.

🖤Styl pisania autorki jest lekki i przyjemnie prowadzi całą opowieść - są zarówno momenty wzruszające, jak i zabawne, co nadaje dobrą równowagę.

❤W pewnym momencie akcja zwalnia i niektóre wątki zaczynają się powtarzać, ale i tak jest to dobra historia (idealna do przeczytania na wakacjach lub podczas jesiennych wieczorów). Piękne zakończenie stanowi idealną klamrę w stosunku do tego, co dzieje się na początku.

🖤Koniecznie po nią sięgnijcie, jeśli macie ochotę na emocjonujący romans.

✨motywy:

- enemies to lovers

- złamane serce

- good guy / bad guy

- strata

- trójkąt miłosny

Przyznam szczerze, że do tej historii przyciągnęła mnie niesamowicie klimatyczna okładka oraz opis fabuły.

Codzienność Everlynne Lawson jest niemal idealna. Przywodzi na myśl amerykańskie filmy.

Dziewczyna dorastała w kochającej się, zżytej rodzinie, jej najlepsza przyjaciółka Piper dbała natomiast o to by Ever nie narzekała na nudę.

Pewnego dnia dziewczyny postanowiły wyruszyć na wymarzone wakacje.

Ich wybór padł na hiszpańską Barcelonę.

Ta wycieczka diametralnie odmieniła losy młodej kobiety.

Przeznaczenie sprawiło, że na drodze Ever stanął chłopak będący jej bratnią duszą.

Joe ceni tę samą muzykę, ma posiane poglądy, a co więcej jest nią wyraźnie zainteresowany .

Czy przelotna wakacyjna znajomość ma szansę przerodzić się w coś poważnego?

Życie jednak jest nieprzewidywalne..

Po sześciu latach od tamtego spotkania panna Lawson jest ledwie cieniem samej siebie.

Zbudowała wokół siebie mur i nie dopuszcza do siebie innych osób..

Przeprowadziła się do miasteczka Salem , ma pracę, której nie lubi ,wynajmuje niewielkie mieszkanie..

Nieoczekiwanie dla samej siebie poznaje Dominica.

I choć wciąż nie zapomniała o Joem - swojej wakacyjnej miłości, decyduje się dać szansę tej relacji.

W jej odczuciu Dom jest synonimem stabilizacji i bezpieczeństwa, którego w tamtej chwili rozpaczliwie potrzebowała.

Ten wybór pociągnąl za sobą lawinę zdarzeń, których konsekwencji żadne z nich nie przewidywało.

Ta książka absolutnie mnie porwała. Czytałam ją z zapartym tchem.

Zwroty akcji zafundowane przez autorkę w kolejnych rozdziałach po prostu zwaliły mnie z nóg.

Emocjonalna karuzela gwarantowana. Przygotujcie sobie zapas chusteczek na czas spędzony z tą niezwykłą lekturą.

I chociaż główna bohaterka niejednokrotnie niesamowicie mnie irytowała kibicowałam jej na wyboistej drodze do szczęścia.

To powieść od której nie sposób się oderwać❤️

Gorąco polecam ❤️

Ever była spokojną, nieco mroczną nastolatką. Lubiła swoje towarzystwo, zwierzęta i dobrą muzykę. Nie dla niej były szalone noce pełne imprez i poznawania świata oraz płci przeciwnej. Jedna wycieczka do Europy zmieniła całą jej przyszłość, a przynajmniej tak się jej wydawało. Bo tak naprawdę wszystko zmieniło się wkrótce potem. I kilka lat później w niczym nie przypomina dawnej siebie, a jej życie jest tylko marną egzystencją.

Joe to nałogowy palacz i typowy bad boy, przed którym przestrzegają rodzice. Choć nie powala urodą to ma w sobie to coś, co przyciąga kobiety. Marzy o wydaniu książki, ma intrygujący gust muzyczny i wie, czego chce. Choć jego dzieciństwo nie było łatwe, wydaje się, że go to zahartowało i niewiele jest w stanie go zranić. Lecz nie sądził, że na swojej drodze spotka Ever – na nią nie mógł jakkolwiek się przygotować.

„Beautiful graves” to jedna z tych książek, do której usiadłam i… przepadłam. Nie byłam w stanie jej odłożyć, wyłączyła mnie z życia na niemal cały dzień i cóż… w ogóle nie żałuję. Pisarstwo Shen cenię niezmiernie i jakiegokolwiek tematu, by się nie podjęła wychodzi jej znakomicie – a ta książka jest tego najlepszym przykładem. Nie jest to typowy romans, bo ta Autorka jest zbyt zdolna, by trącić sztampą. To trudna, przesiąknięta tragedią historia dziewczyny, która straciła nadzieję – na to, że może ją spotkać cokolwiek dobrego, na to, że zasługuje na miłość, ale też porzuciła wiarę w samą siebie. To opowieść o tym, jak przypadkowe zdarzenia, mogą wpłynąć na życie ludzi, ich wybory i całe jestestwo, jak potrafią złamać, dogłębnie zagościć w ich duszach, systematycznie je zatruwając i odebrać cały sens. To także powieść o sile rodziny i przyjaźni, która nie zna upływu czasu, wybacza błędy i nigdy nie ustaje. I w końcu to także historia miłosna, w różnych zabarwieniach – zarówno tym dość łatwym, przyjemnym i bezpiecznym, jak i skomplikowanym, bolesnym, łamiącym serce. A jednak niezależnie od jej wymiaru niezmiernie angażująca. Kocham tę książkę, kocham niezadowolonego z życia kota, kocham niebanalne hobby Ever i kocham niepokorność Joego. Ale tak naprawdę to kocham każde słowo, które zostało tu nadrukowane, bo powstało przemyślanie i jest wyrazem niepohamowanego talentu. Ogromnie polecam tę pozycję.

Po zakończeniu historii pierwsze co przyszło mi do głowy, to porównanie jej do mordercy w tym wypadku mordercy czytelników i ich serc. Jest to książka, która do pewnego czasu niewinnie trzyma sobie nóż, jest niegroźna i spokojna, nie wykazuje żadnych niepokojących oznak, dodatkowo zachęca, by podejść bliżej. Gdy już skusimy się do niej zbliżyć i przekonać, iż jest naprawdę niegroźna, zaczyna zadawać ciosy, raz za razem wbija trzymany wcześniej nóż. Wyczekuje chwili, gdy historia dobiegnie końca, zadając coraz szybsze i boleśniejsze ciosy, bo wie, że gdy tylko zakończenie będzie bliższe, ciosy przestaną mieć znaczenie…

Całość recenzji [Adres usunięty]