Molier

Molier to jeden z największych komediopisarzy wszech czasów. Jego sztuki, takie jak "Skąpiec", "Świętoszek" czy "Mieszczanin szlachcicem", grywane są już prawie 400 lat na całym świecie.

Moli?re, a tak naprawdę - Jean Baptiste Poquelin, był francuskim komediopisarzem epoki baroku. Polska pisownia jego pseudonimu to "Molier" i takiej też formy używać będziemy dalej. Sztuki Moliera, mające formę obyczajowych komedii, charakteryzują się w istocie niezwykle bogatą warstwą psychologiczną. Ich czytelnik zauważy od razu, jak wnikliwym obserwatorem ludzi był ich autor. Dzięki temu mają wymiar uniwersalny i mimo upływu wieków, nadal chętnie grywane są w teatrach całego świata. "Skąpiec" i "Świętoszek" trafiły do kanonu polskich lektur szkolnych, a po "Szkołę żon", "Szkołę mężów" czy "Mieszczanina szlachcicem" nadal chętnie sięgają reżyserzy i filmowcy z kolejnych pokoleń.

Molier przyszedł na świat w Paryżu, w roku 1622. Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Ukończył studia prawnicze, ale pracy w zawodzie nigdy nie podjął. Wybrał dla siebie inną drogę - jak się później okazało, słusznie. W roku 1643 wraz z Madeleine Béjart założył wędrowną trupę teatralną o nazwie Illustre Théâtre. Po pewnym czasie zespół jednak zbankrutował, a Molier za niespłacone długi trafił do więzienia. Kiedy odzyskał wolność, powrócił do pracy wędrownego aktora.

W 1659 roku wystawiona przezeń w Paryżu sztuka "Pocieszne wykwintnisie" odniosła ogromny sukces. Był to moment przełomowy w karierze Moliera, gdyż komedia wzbudziła również zachwyt samego króla, Ludwika XIV. Kolejne przedstawienia i kolejne dramaty pióra Moliera wzbudzały ogromne zainteresowanie publiczności, mimo że dotkliwie piętnował w nich przywary ówczesnego społeczeństwa. Molier poślubił córkę Madeleine Béjart, Armandę. Umarł tak ja żył - na scenie. Wydarzyło się to podczas wystawiania sztuki "Chory z urojenia". Po odegraniu sceny sfingowanej śmierci Argana dostał zapaści i wkrótce potem zmarł. Miał wówczas zaledwie 51 lat.

Twórczość Moliera naznaczona jest głębokim humanizmem. Zawarł w niej krytykę ówczesnego społeczeństwa francuskiego. W "Szkole mężów" i "Szkole żon" skupił się na niezrozumieniu idei życia rodzinnego. "Don Juan" wyśmiewał natomiast wielkopańską pozę arystokratów. W komediach Moliera mamy też galerię wiecznie żywych typów ludzkich: prymitywnego, pełnego pychy pana Jourdain ("Mieszczanin szlachcicem"), Harpagona, który stał się synonimem skąpstwa (oczywiście "Skąpiec"), hipokrytę Tartuffe'a, który bez wahania wykorzystuje dewocję ofiar swoich poczynań ("Świętoszek").