Audiobook Szepty spoza nicości CD

Tu niestety tylko trójeczka. Wszystkie , które do tej pory przeczytałam byly na 5. Tu jednak za dużo Bondy w Mrozie ;) Zbyt dużo opisów intymnych..przez co robi się harlekinowato i tandentnie.

A Mroza cenię za konkrety;)

Jak dla mnie Remigiusz Mróz to już sprawdzona marka i w ciemno kupuję jego powieści. Trzecia odsłona serii o Sewerynie Zaorskim to prawdziwy majstersztyk. Bardzo mi się podobały poprzednie części, także miałem nadzieję, że i "Szepty spoza nicości" okażą się emocjonującą i wciągającą lekturą. Po skończeniu czytania mogę śmiało stwierdzić, że to rewelacyjna powieść. Trzyma wysoki poziom, a jej fabuła jest wciągająca. Po raz kolejny autor udowodnił, że ma talent do pisania, a pomysłów nigdy mu nie brakuje. Jeśli uwielbiacie jego twórczość i tę serię to możecie tę książkę spokojnie brać w ciemno. Na pewno przypadnie wam do gustu.

Seweryn Zaorski powraca. Trzeci tom niesamowitej i niezapomnianej serii. Jeżeli nie czytaliście poprzednich dwóch tomów („Listy zza grobu”, „Głosy z zaświatów”) koniecznie to nadróbcie.

Tym razem Seweryn przyjeżdża do Żeromic w celu sprzedaży domu. Niestety coś poszło nie tak i razem z córką musi spędzić dzień w domu. Stara się być silny dla córki, ale w głębi serca jest połamany. Nie umie się pozbierać po tragicznej śmierci swojej najstarszej córki. Jego na pozór poukładane życie burzy jego stara miłość – Kaja Burzyńska. W lesie znaleziono poćwiartowane ciało mężczyzny. Nie ma w okolicy patomorfologa – poprosiła Zaorskiego o pomoc. Czy jej odmówi? Oczywiście, że nie. Uwielbiam tą parę. Oni są dla siebie stworzeni. Tutaj znajdziecie również wątek nazistowski. Macie co czytać. Jak zwykle życie Zaorskiego i Burzy będzie zagrożone. Co łączy neonazistów i naszych bohaterów? Przeczytajcie „Szepty spoza nicości”.

Mróz stworzył niezapomnianą serię. W każdym tomie ukrywa współczesne problemy. Uwielbiam czytać o Kai I Sewerynie. Mam nadzieję, że wkrótce pojawi się kolejny tom. Jestem za powstaniem czwartego, piątego i kolejnego tomu. Pytanie czy Zaorski I Burza będą razem? Tego to chyba nawet sam autor nie wie. 😉

Uwielbiam, uwielbiam i jeszcze raz uwielbiam serię z Sewerynem Zaorskim, dlatego każdą część pochłaniam w jeden dzień. Wszystkie trzy części są wciągające. Doskonały kryminał. Są zbrodnie i jest śledztwo. Lubicie powieści trzymające w napięciu? To dobrze trafiliście. Remigiusz Mróz wie jak pisać wciągające książki, po które chętnie sięgam.

Niesamowita i wartka akcja. Cudowni bohaterowie – tylko mogliby się zdecydować czy chcą być razem czy nie. Nie ma czasu na nudę. Poćwiartowane zwłoki – to musiał być straszny widok. W skrócie za dużo się dzieje, żeby to wszystko opisać. Zachęcam do przeczytania. Może i wam przypadnie do gustu Zaorski lub Burza.

Z niecierpliwością czekam na tom 4. :)

Skoro Remigiusz Mróz wypuścił na rynek nową książkę, to nie mogłam sobie odmówić przyjemności zakupu tej pozycji. W szczególności, że na znowu mamy do czynienia z doskonale znanym patomorfologiem. Czy jestem zadowolona z zakupu? Tak. Śmiało mogę polecić innym czytelnikom książkę Mroza, który jak zwykle nie zawodzi. Cała opowieść utrzymana jest w wielkim napięciu. Bardzo podoba mi się to, że autor pozwala sobie na pewne wtrącenia historyczne - chociaż nie ma ich tak wiele. Dzięki temu nie wieje tu zbytnią nudą. Ja jestem bardzo zadowolona z tego, że trzeci tom całego cyklu pojawił się w księgarniach.

Jakoś umknęła mi uwaga o tym, że Mróz będzie chciał powrócić z nowymi przygodami Zaorskiego. Jak tylko zauważyłem okładkę w sklepie, to coś mnie od razu tknęło, że będzie to trzeci tom jego przygód. Te okładki są takie charakterystyczne, jak dla mnie zbyt przewidywalne. Ale pomijając już to - książka jako całość bardzo mi się podoba. Cieszę się, że po raz kolejny ten bohater zagościł w moich rękach. Wszystko jest tak, jak być powinno. Jest bardzo dużo napięcia, zagadkowa sprawa do wyjaśnienia i pojawiają się tu nawet wątki psychologiczne, które mocno mieszają w głowie. Daje tej książce bardzo dobrą ocenę.

Na książkę Szepty spoza nicości autorstwa Remigiusza Mroza czekałem z wielkim zniecierpliwieniem. Pierwszy i drugi tom mroźnej serii bardzo mi się podobał. Interesują mnie książki kryminalne, a Remigiusz Mróz jest jednym z moich ulubionych autorów. Liczyłem, że książka zainteresuje mnie tak samo, jak wcześniejsze tomy i muszę powiedzieć, że moje oczekiwania zostały spełnione. Uczynienie jednego z głównych bohaterów podejrzanym uważam za świetny zabieg, który sprawił, że powieść stała się jeszcze bardziej interesująca i trzymająca w napięciu.

Zachęcam każdego, kto lubi powieści kryminalne do przeczytania książki, a jeśli nie czytaliście poprzednich tomów, to również warto po nie sięgnąć.

Na wstępie chciałem powiedzieć, że opinie na temat książki „Szepty spoza nicości” kieruję głównie do osób, których fascynuje kryminalistyka. Jest to trzeci tom mroźnej serii, której autorem jest Remigiusz Mróz. „Listy zza grobu” i „Głosy z zaświatów” czytałem z zapartym tchem. Nie inaczej było w przypadku „Szeptów spoza nicości”. Autor spełnił moje bardzo wygórowane oczekiwania i jak zawsze pozytywnie mnie zaskoczył.

Poćwiartowane ciało znalezione przez policję w lesie, a głowa w piwnicy domu jednego z głównych bohaterów książki. Te wydarzenia sprawiły, że książkę przeczytałem w ciągu zaledwie dwóch dni. Im bliżej było końca powieści, tym bardziej robiło się interesująco.

Polecam Wam przeczytać zarówno Szepty spoza nicości, jak i poprzednie tomy mroźnej serii.

Remigiusz Mróz napisał już kilkadziesiąt książek, jednak za każdym razem udaje mu się mnie zaskoczyć nietuzinkową fabułą.

Seweryn Zaorski miał wrócić tylko na chwilę by dokończyć finalizację sprzedaży domu. Po tym co stało się w poprzedniej części udało mu się jako tako dojść do siebie, w końcu minął już rok. Po przyjeździe okazało się jednak, że jego pobyt może się przedłużyć, a ON sam zostanie wplątany w kolejną kryminalną sprawę.

Mimo tego, że książka jest obszerna udało mi się z nią zapoznać bardzo sprawnie. Aż sama byłam zaskoczona, gdy po kilku godzinach czytałam już ostatnie zdania. Fabuła okazała się także nietuzinkowa i związana z wydarzeniami, które miały miejsce dawno temu.

,,Szepty spoza nicości" to trzeci tom serii, który warto czytać po zapoznaniu się z poprzednimi częściami. Moc wrażeń gwarantowana.

Książki Remigiusza Mroza od zawsze są mi bardzo bliskie. Świetnie czyta mi się jego kryminały, bo zawsze są mocno dopracowane. Kilka dni temu sięgnąłem po jego powieść "Szepty spoza nicości" i muszę przyznać, że jestem naprawdę zachwycony. Dawno już nie czytałem tak dobrej i tak wciągającej lektury. Autor ma wyjątkowy dar tworzenia klimatu niepokoju i tajemnicy w swoich książkach, co ja osobiście bardzo cenię w thrillerach. Bohaterowie jak zwykle wykreowani są bardzo dokładnie, a fabuła przemyślana i spójna. Czego chcieć więcej? Jeśli lubicie mocne kryminały to jest to pozycja właśnie dla Was. Naprawdę warto przeczytać.

Gorąco polecam. Książka jest kontynuacją serii. Od pierwszej strony trzyma w napięciu, wszystko owiane jest tajemnicą, a cała historia mrozi krew w żyłach. Czytałem z wypiekami na twarzy i nie mogłem się oderwać. Uwielbiam takie powieści. Znałem już losy bohaterów z poprzednich części i byłem bardzo ciekawy jak ich historia miłosna potoczy się dalej. Jestem bardzo zadowolony z zakupu i wszystkich będę zachęcać do czytania tej lektury. Okładka fajnie zaprojektowana. Całość napisana ciekawym językiem, finał jest super zaskakujący, a o to przecież chodzi w kryminałach. Jeśli szukacie czegoś na długi zimowy wieczór, to "Szepty spoza nicości" będą strzałem w dziesiątkę.

Znam i uwielbiam wszystkie powieści kryminalne Remigiusza Mroza. Nie mogłam się doczekać tej trzeciej części i zarezerwowałam ją od razu jak tylko pojawiła się w zapowiedziach. Nie zawiodłam się i jestem przeszczęśliwa, że po raz kolejny mogłam zatopić się w lekturze. Losy Seweryna bardzo mnie interesowały, a autor i tym razem wysoko postawił poprzeczkę. Od kryminałów wymagam trzymania w napięciu praktycznie do ostatniej strony. W tym przypadku tak właśnie jest. Czytając powieść zarwałam całą noc, ale nie żałuję. Emocje jakie we mnie wywołała ta książka będą mi jeszcze długo towarzyszyć. Gorąco zachęcam do lektury.

Miałam okazję przeczytać już kilkanaście książek Remigiusza Mroza i zawsze byłam pozytywnie zaskoczona tym, co autor przygotował dla swoich czytelników. Kilka dni temu wzięłam się za czytanie jego nowszej powieści i muszę przyznać, iż jestem rozczarowana tym, co dostałam. Książka "Szepty spoza nicości" to dość słaba powieść, którą czytało mi się naprawdę trudno i dość długo, jak na taką objętość. Niektóre wątki, szczególnie te o nazistach, były niedopracowane i zwyczajnie niepotrzebne. Można by je pominąć i nic by fabuła nie straciła. Mimo kilku wad, jest to nadal książka, którą warto przeczytać.

Od dawna jestem fanem kryminałów. Jeśli do tego pojawia się jeszcze jakaś historia miłosna w tle, to jestem w pełni zadowolony. Książki Mroza czytam od dawna. "Szepty spoza nicości" to już kolejna część, której nie mogłem się doczekać. Niestety muszę przyznać, że lekko się rozczarowałem. Niby powieść ma dobre zakończenie, a cała historia trzyma w napięciu, to moim zdaniem całość jest trochę oderwana od rzeczywistości. Historia wygląda mi na wymyśloną, jest wręcz nierealna i chyba dlatego nie polubiłem się z tą lekturą. Jedno jest pewne, po raz kolejny nie wrócę do tej książki. Jeśli jednak ktoś lubi kryminały, to zachęcam do przeczytania i wyrobienia własnego zdania.

Dobra pozycja na zimową handrę - typowo dla Mroza poprowadzona historia, ale to in plus. Połknęłam w dwa wieczory pod kocem.

Skusiłam się na tę książkę przzez namowy koleżanki, ale jednak mocno mnie zawidła. Kolejna, bardzo podobna historia z rozwiązaniem, które miłośnicy Mroza doskonale rozszyfrują. Bez polotu.

Trzecie spotkanie z Sewerynem Zaorskim, tak jak dwa wcześniejsze, nie pozwoli nam odpocząć ani na chwile. To, co przeżywać będziemy wraz z bohaterem „Szeptów spoza nicości” zagotuje naszą krew.

Remigiusz Mróz przygotował Zaorskiemu istną karuzelę wydarzeń, a nam ponownie emocjonującą lekturę. Szybkie tempo i mocne zwroty akcji, to znak rozpoznawczy tej serii. Zresztą autor przyzwyczaił nas do tego w swej całej twórczości.

W najnowszej książce porusza kwestię „żydowskiego mordu rytualnego” ukazując prawdę tamtych czasów. Remigiusz Mróz inspirację do napisania tej części znalazł w prawdziwych wydarzeniach. A my znajdziemy tu wiele symboliki oraz odniesień do ideologii III Rzeszy. To jeszcze bardziej potęguje chęć zagłębienia się w tę historię.

Patomorfolog Seweryn Krajewski pragnie pozostawić za sobą swoją przeszłość. Wraca do Żeromic by sprzedać dom, zamykając tym samy rozdział swojego życia związany z miasteczkiem. Jednak gdy policja otrzymuje anonimową wiadomość o poćwiartowanych zwłokach mężczyzny, nie tak prędko będzie mu dane odciąć się od mieszkańców i ich problemów. Na prośbę Kai Burzyńskiej postanawia pomóc jej w rozwikłaniu zagadki tajemniczej śmierci. Tym samym będzie musiał zmierzyć się z szeptami dochodzącymi z nicości. Szeptami tych, którzy mieli prawo przemówić. Pytanie tylko, jaką tajemnicę skrywają? I jak bardzo wpłynie ona na życie Seweryna Zaorskiego?

Duet, który poznaliśmy już w „Listach zza grobu” i „Głosach z zaświatów” ponownie będzie musiał zmierzyć się ze sprawą, która nie pozwoli im na chwilę wytchnienia. Również i my towarzysząc im w śledztwie, co chwile przecierać będziemy oczy ze zdumienia. Nieoczekiwane zwroty akcji oraz tajemnicze morderstwo rozpisane przez Remigiusza Mroza nie pozwolą oderwać się od lektury, dopóki nie poznamy prawdy o wydarzeniach, które w historii Żeromic odcisnęły widoczne piętno. A piętno w naszej głowie wywrzeć może zakończenie, które nasuwa jedno pytanie – kiedy pojawi się czwarta część z Sewerynem Zaorskim w roli głównej?

Oczywiście pisarz nie potwierdza i nie zaprzecza o kontynuacji. Jednak śmiem twierdzić, że pojawienie się jej to tylko kwestia czasu. Ciekawość zżera mnie na myśl, co dalej wydarzy się w relacji Zaorski-Burzyńska. Zatem Panie Remigiuszu proszę nie zamykać klamrą tej historii, lecz otworzyć swój twórczy umysł na kontynuację losów duetu, który skradł moje serce. I myślę, że nie tylko moje!

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu FILIA, FILIA Mroczna Strona [Adres usunięty]

[Adres usunięty]

"Szepty spoza nicości" to trzecia część cyklu i Sewerynie Zaorskim. Jak już zapewne zauważyliście książki @remigiuszmroz biorę w ciemno. Chociaż nie wszystkie mnie zachwyciły.

Jak było tym razem?

Seweryn z córką wraca do Żeromic, aby dopiąć formalności związane ze sprzedażą domu. Te jednak niespodziewanie się przedłużają, co zmusza go do pozostania w mieście.

Tego samego dnia policja znajduje poćwiartowane zwłoki mężczyzny. Kiedy Burza prosi Zaorskiego o pomoc, ten nie potrafi odmówić. Wspólnie próbują odkryć kim była ofiara i jej morderca.

Jak zwykle mamy tu do czynienia z wciągająca zagadką kryminalną. Tym razem doszła do tego zagadka z przeszłości. Jeżeli interesuje Was historia II wojny światowej, tajemnicze stowarzyszenia i okultyzm, to z pewnością ta książka przypadnie Wam do gustu.

Oczywiście nie brakuje wątku obyczajowego. Uczucia między Sewerynem i Burzą ponownie odżywają. Czuć chemię między nimi. I chyba tylko mąż Kai tego nie widzi. Dokąd ich to zaprowadzi?

Cudowna w tej książce jest relacja tata - córka. Ich rozmowy są genialne i ciężko się uśmiechnąć. Lidka wie jak rozładować atmosferę i jak uprzykrzyć tacie życie ciągłymi pytaniami. Do tego tatełożarty. Jestem ich fanką. Nie wiem czy autor sam je wymyśla czy może istnieje jakaś tajemnicza księga z tymi sucharami. Ale chcę więcej.

I jak to w książkach Mroza bywa na sam koniec spada bomba i trzeba czekać na kolejny tom.

Podsumowując, uważam że to bardzo dobra kontynuacja. Autor zapewne nieźle się napracował przeprowadzając research do tej historii. Jednak moje serce skradł drugi tom, czyli "Głosy z zaświatów", który poprzeczkę postawił bardzo wysoko. Ciężko go będzie go pobić. Ale może zrobi to kolejna część cyklu?

Z Remigiuszem Mrozem mam podobnie jak Alkiem Rogozińskim – albo się kochamy, albo... niekoniecznie. Gdy zobaczyłam w zapowiedziach Wydawnictwa Filia trzecią część przygód o Sewerynie Zaorskim, miałam bardzo mieszane uczucia. Pierwsza część była super, druga to było dla mnie "too much", myślałam – co będzie w trzeciej? Tymczasem Szepty spoza nicości przywróciły mi wiarę w "starego i dobrego" Mroza.

Seweryn Zaorski po tragedii, która rozegrała się w jego domu, opuścił dawne miejsce zamieszkania i wraz z córką przeniósł się do Krakowa. Oboju zmiana otoczenia wyszła na dobre. Wraca do Żeromic po raz ostatni, by szybko sprzedać dom i tym samym, pozbyć się ostatniego elementu łączącego go z przeszłością. Nic jednak nie idzie tak, jak powinno… Formalności trwają dłużej niż powinny, a to tylko początek serii niefortunnych zdarzeń. W Żeromicach zostaje znaleziony tors mężczyzny, a następnie w piwnicy domu Zaorskiego ktoś zostawia… odciętą głowę. Wszystko wskazuje na to, że komuś szybki wyjazd Zaorskiego jest wybitnie nie na rękę… Zaorski zostaje wplątany w mroczną intrygę, która pomaga mu rozwiązać nie kto jak inny jak sama Kaja Burzyńska. Między tą dwójką nadal mocno iskrzy. To zwiastuje jedno – kłopoty.

Szepty spoza nicości przekazują odwieczne prawdy – lepiej bać się żywych niż umarłych i umarli mają głos. Nie da się nikogo uciszyć „na wieki”. W tej części przygód Burzy i Zaorskiego nie brakuje odniesień do historii oraz do fugi dysocjacyjnej, która dotyczy Burzyńskiej i komplikuje jej, i tak już pogmatwane, życie. Nie brak tutaj również odniesień do wcześniejszych części cyklu, dlatego też zdecydowanie warto czytać tę serię po kolei.

Remigiusz Mróz w tym utworze przypomniał mi, co cenię w jego twórczości – poczucie humoru. Nie brakuje tutaj ciętych dialogów, specyficznego poczucia humoru, tajemnic, namiętności i wszechobecnego widma śmierci, która wydaje się czekać tuż za rogiem. Wartka akcja sprawia, że przez książkę się płynie podczas czytania i nie wiadomo kiedy docieramy do… niezwykle emocjonującego zakończenia. Zakończenia, które jest o niebo lepsze niż to z drugiej części. Jeśli, podobnie jak ja, poczuliście się mocno zniechęceni Głosami zza grobu i macie wątpliwości, czy warto sięgać po Szepty spoza nicości powiem Wam jedno – zdecydowanie warto! Tej książki nie można nie przeczytać. Czekam na ekranizację, chętnie zobaczę losy Burzy i Zaorskiego na małym (lub dużym) ekranie.

[Adres usunięty]

Wydana 27 stycznia bieżącego roku przez Seweryna Zaorskiego książka wzbudziła moje zainteresowanie. Jest to najnowsza, trzecia część z cyklu w której główne role grają Seweryn Zaorski i Kaja Burzyńska. Cała seria według mnie miała świetny start, jednak z wydaniem najnowszej części czegoś jakby zabrakło.

Dla przykładu, w pierwszej odsłonie autor wplótł wiele ciekawych informacji związanych z działalnością i specjalizacją formacji SS. Niektóre motywy rodziły klimat rodem z filmów przygodowych. Sprawiało to, że książke czytało się z ogromną ciekawością, chęcią poznania tego co będzie dalej. Druga część nieco bardziej przypomina kryminał, doszedł nowy wątek - pedofilia. Dla rodziny głównego bohatera skończył się ON tragicznie. Była to najlepsza według mnie książka z całego tego cyklu, która na prawdę mroziła krew w żyłach. Trzecia, obecna część w mojej opinii jest najmniej barwną częścią ze wszystkich. Nie dlatego, że sama w sobie nie jest ciekawa, tylko dlatego że pewne wątki nie zostały według mnie dokończone. Odnoszę wrażenie że fabuła została zawężona tylko do jednej materii, relacji między głównymi bohaterami, a cała reszta została potraktowana bardzo skrótowo. Oczywiście ich relacja budowana jest na przestrzeni wszystkich wydań, nie tylko w tej konkretnej pozycji. Niemniej tematyka tego wątku jest dość kontrowersyjna, i zaprzeczająca mojemu "kodeksowi". Miłość miłością, ale jednak obydwoje pozostawali w formalnych związkach, co prawdę mówiąc troszeczkę mnie bolało, ponieważ sam nie jestem w stanie czegoś takiego zaakceptować.

Podsumowując - mimo tych zaniedbanych, ciekawszych dla mnie wątków, warto było przeczytać, chociażby dla tej jednej historii. Nie jest to kontynuacja marzeń, ale z pewnością zaskarbi sobie czyjąś sympatie.