Alec. Bracia Slater. Tom 2

Keela czuje się niedoceniania, zwłaszcza przez swoją matkę. Gdy dowiaduje się, że jej kuzynka wychodzi za mąż (kuzynka z którą ciągle rywalizuje) postanawia zrobić wszystko, aby na weselu pojawić się z osobą towarzyszącą. I tak trafia na Aleca. Prosi go aby na ślubie udawał jej chłopaka. Wzamian za to Alec oczekuje zapłaty. Takiej na którą Keela nie chce się zgodzić, ale czy ma wybór?

Kolejna wciągająca książka. Nie można przestać czytać, aż nie dojdzie się do końca. Wiele zaskakujących treści, tajemnice, obawy, rozczarowania, smutek, ale i radość i miłość. To cechuje głównie powieści autorki. I chyba dlatego tak mi się podobają. :) To coś co ja bardzo lubię. Takie klimaty mnie wciągają. :) Tak owszem są akcenty, które nie każdy by zaakceptował, ale mnie niekoniecznie przeszkadzają. Śmiem twierdzić, że bez nich książka by była kompletnie bez wyrazu, a tak jest świetna. Tylko siadać i czytać. 😉

Alec, to jeden z braci Slater, których mieliście okazję poznać przy recenzji pierwszego tomu o Dominicu i jego dopełnieniu, czyli Bronagh. Nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam kontynuacje takich serii, lubię powracać do wydarzeń z życia lubianych bohaterów, a do takich zaliczam braci Slater. Nie jest to może literatura wybitnie ambitna, ale wciąga i mocno interesuje. Drugi tom, L.A. Casey kontynuuje zgodnie z zakończeniem poprzedniego, jednak teraz narratorem jest Keela, dziewczyna, która stara się pogodzić pracę i życie towarzyskie aby móc funkcjonować w miarę normalnie. Nie przyjmuje pomocy materialnej od matki, która ma zbyt wysokie wymagania względem córki, ani też od wujka, który jako jedyny z jej rodziny ma z nią normalne kontakty. Intryguje Was w jaki sposób jej historia łączy się z rodziną Slaterów? Cóż, po tytule łatwo się domyślić, jednak łącznikiem nie jest tylko Alec, facet, który zerwał ze swoją niechlubną przeszłością. Są oni również powiązani przeszłością, której ja osobiście się nie spodziewałam. Autorka sprytnie wplotła wątek kryminalny, który powrócił w drugim tomie. Poza tym nie brakuje tu miłości, która zaskoczyła bohaterów, dlatego, że ona nie chciała wiązać się z nikim po zakończonym bolesnym związku, natomiast jego główną zasadą w życiu jest nie zakochiwanie się. Jedno wesele, nielubianej kuzynki Keeli, zmieni ich życie diametralnie. To co się tam wydarzy, szokuje i mnie osobiście wzburzyło, dlatego też tak trudno mi było odkładać tę książkę. L.A. Casey nie zaskoczyła mnie oryginalnością fabuły, dlatego, że tom drugi był dość podobny do pierwszego, ale całokształt książki, jej odbiór przeze mnie był całkowicie pozytywny. Autorka zaspokoiła mój czytelniczy głód i chęć poznania dalszych losów braci Slater. Pokuszę się o stwierdzenie, że ta część wypada nawet lepiej, dlatego, że nie razi i denerwuje mnie zbytnia infantylność głównych bohaterów, co sprawia, że lektura tej książki jest bardzo przyjemna. Chyba coraz bardziej zakochuję się w tej serii i z niecierpliwością czekam na następne części!

Jeśli jeszcze nie czytaliście przygód braci Slater, to szybko to nadróbcie. Nie zwlekajcie ani chwili dłużej, dlatego, że przed nami kolejne wspaniałe części!

To kolejna część o piekielnie złych i gorących mężczyznach.

Tym razem mamy średniego brata Aleca, którego od początku kocham całym sercem. Dochodzi nam Keela, dziewczyna, której życie nie oszczędziło. Ma na głowie matkę, która jej nie kocha, a ona sama jej nienawidzi. Mieszka sama ze swoim ukochanym psem i jej bliską osobą jest Aideen. Pewnej nocy przez przypadek ma okazję poznać czarnowłosego przystojniaka, który jak się okaże, będzie musiał wyświadczyć jej przysługę. Czy ślub wroga Keeli zbliży do siebie tą dwójkę?

Czy mroczna przeszłość braci powróci?

Jakie sekrety ukrywa ukochany wujek Keeli?

Niebanalne dialogi, pełne humoru i uczuć. Tak zdecydowanie mogę nazwać styl pisania L. A Casey. Uwielbiam humor wszystkich braci, ich miłość do siebie i to, że potrafią to okazać. Na bank nie oderwę się od tej serii, póki nie będę miała na półce wszystkich części!

Dziś zacznę od okładki, bo zdecydowanie wyróżnia się ona na książkowej półce. Moim zdaniem jej wyrazistość to jej jedyny plus. Zielona kolorystyka oraz zilustrowany mężczyzna ani trochę nie wpasował się w mój gust. Ta książka wygląda tanio i zdecydowanie nie robi na mnie dobrego wrażenia.

Jednak nie oceniajmy książki po okładce. Ja oceniam lekturę przez pryzmat fabuły i bohaterów. Co mogę o nich powiedzieć? Dokładnie tak jak w poprzedniej części serii polubiłam męskie postacie. Uwielbiam braci Slater. Ta piątka tworzy cudowną rodzinkę i można się przy nich rozluźnić. Bardzo chętnie spędziłabym z nimi swój wolny czas. Sam Alec, który jest głównym bohaterem drugiego tomu również mi się spodobał. Polubiłam go od samego początku. Kibicowałam mu podczas starań o Keelę. Chyba dlatego byłam na niego taka zła kiedy pod koniec powieści zrobił to co zrobił... Ale cichutko. Nie zdradzę Wam szczegółów, bo zepsuję Wam całą frajdę czytania tej powieści.

Oczywiście to, że nie przekonałam się do damskiej postaci jest już u mnie w standardzie. Nie wiem dlaczego, ale trudno o bohaterkę, która by mi dogodziła swoim zachowaniem. Co mi konkretnie nie pasowało w Kaale? Sama nie wiem. Może jej niepewność i fakt, że próbowała ją zacierać swoim wulgarnym słownictwem? Nie potrafię dać konkretnej odpowiedzi na to pytanie, więc uznam, że Keela to bohaterka neutralna. Ani jej jakoś szczególnie nie polubiłam ani też mi za bardzo nie przeszkadzała. Ona po prostu była.

Jeśli chodzi o ocenę fabuły to również mam mieszane uczucia. Czytałam tę lekturę bardzo długo. Jakoś tak nic się w niej nie działo. Nie było niczego, co by mnie do niej przyciągało i sprawiało, że nie mogę się oderwać. Aż do czasu... Im bliżej końca tym działo się więcej. Normalna kolej rzeczy. Jednak moim zdaniem zaczęło się dziać nieco za późno. Jednak wybaczam autorce, ponieważ dzięki temu końcówka była dla mnie naprawdę emocjonująca.

Podsumowując mogę powiedzieć, że książka podtrzymuje charakter pierwszego tomu serii, ale zdaje mi się być nieco ciekawsza. Jeśli lubicie erotyki to polecam. Powinna Wam się spodobać.

[Adres usunięty]

Zacznę może od tego, że pewnie każdy kto miał okazję przeczytać książki w języku angielskim albo przeczyta je w jezyku polskim, to wybierze swojego ulubionego brata i z każdą książką, będzie zmieniał zdanie milion razy. Moimi ulubieńcami w tym momencie są Alec i Kane, ciężko wybrać między nimi, dlatego obaj mają u mnie pierwsze miejsce (chociaż może to się zmienić po wydaniu książki "Damien", premiera angielskiej wersji już 20 marca).

Poznając Aleca na początku już jedno możemy stwierdzić na pewno: Jest ON bardzo pozytywną postacią. Cały czas żartuje, śmieje się i można powiedzieć, że zaraża wszystkich swoją energią. Można chyba też powiedzieć, że jest trochę takim 'misiaczkiem', nie lubi przemocy, a zamiast tego lubi pogawędki z dziewczynami swoich braci przy herbatce, czy to nie jest urocze? To nie zmienia tego, że wcale nie da sobie 'w kasze dmuchać', bo kiedy trzeba potrafi bronić osoby, które kocha i nie da im zrobić żadnej krzywdy. Natomiast Keela Jest niezależną, silną i waleczną postacią. Potrafi być również słodką rudowłosą, która jak to określa Alec jest małym 'kotkiem', ale kiedy się ją wkurzy potrafi być niezłym kocurem.

"Alec" to kolejna dobra książka autorstwa L.A Casey dla fanek literatury erotycznej. Od autorki dostaliśmy kolejną dawkę świetnego humoru i genialnie stworzonych bohaterów. Mimo, że przez cały czas nie jest tak kolorowo, bo czeka was ciekawy zwrot akcji, który zapewne złamie wam serce. To czy jednak istnieje coś, czego bracia Slater by nie naprawili? I tak nam sam koniec napiszę, że wielu z was pewnie zachęci fakt, że w tym tomie występuje mniej przekleństw (dużo osób zraziły 'bluzgi' w poprzedniej części). Teraz z niecierpliwością czekam na historię Kane'a!

Recenzja Alec

Książka Alec to druga część serii Braci Slater.

Keela Daley to niezależna dziewczyna,która mieszka w małym mieszkaniu ze swoim psem Stormem. Uważa się za czarną owce rodziny,czuję się nawet niedoceniona przez swoją matkę,która za wszystko ją krytykuje. Żyje w cieniu swojej kuzynki Micah,która uważa się za lepszą od niej. Złamane serce, sprawiło że nie potrafi zaufać mężczyznom.

Pewnej nocy odbiera telefon od swojej przyjaciółki Aideen Collins, a w słuchawce słyszy głos nieznajomego mężczyzny,który prosi ją aby odebrała z klubu pijaną przyjaciółkę. Poznaję tam dwóch braci Slater Aleca i Kanego.

Lecz ich przygodna zaczyna się nieco później kiedy Keela dostaję zaproszenie na ślub kuzynki Micah, która wychodzi za mąż za faceta który skrzywdził i złamał serce Keeli.

Alec Slater przystojny,arogancki kobieciarz,który ciągle żartuję i zaraża wszystkich swoją energią.

Nie spodziewa się że do jego drzwi zapuka rudowłosa dziewczyna która poprosi o przysługę.

Kiedy Keela prosi go aby poleciał z nią na ślub kuzynki Micah i udawał jej chłopaka, Alec zgadza się na propozycję lecz podkreśla że nie robi nic za darmo.

Postanowia że uwiedzie dziewczynę, zaciągnie ją do łóżka i zrobi wszystko aby była jego.

Czy Alecowi uda się uwieść dziewczynę ?

Czy przekona ją do siebie ?

Co zrobi zakochana Keela kiedy zobaczy na własne oczy co zrobił Alec ?

Autorka pokazuje że nie wszystko jest proste, kiedy walczy się o swoją miłość. Relacje między bohaterami są różne, od niechęci po zakochanie a później porażkę.

Wydaję się że Keela i Alec wiedzą czego chcą ,lecz nie pozamykane sprawy Aleca wszystko komplikują.

Okazuje się że Alec nie jest takim złym facetem,robi wszystko aby Keela go pokochała.

Czytając książkę emocje są nie do opisania, po śmiech, smutek, zaskoczenie. Bardzo polecam!!!

Jakiś czas temu zapoznałam się z pierwszym tomem nowej erotycznej serii ,,Braci Slater". Mowa o ,,Dominic" oraz tomie 1,5 - ,,Bronagh". Już wtedy nie mogłam doczekać się kolejnych nowości, czyli części o Alecu i Keeli. Czy warto było dać im szansę?

Muszę przyznać, że ostatni czas jest bardzo intensywny. Jeden projekt, kolejne wyzwanie, czas biegnie nieubłaganie i właściwie czasu na lekturę coraz mniej. Korzystając jeszcze jednak z wolniejszego weekendu, postanowiłam ponownie zainteresować się lekturą autorstwa L. A. Casey. Bracia Slater to piątka mężczyzn, z których każdy wykonywał inną pracę, niezależnie od swoich chęci. W ostatnim tomie poznaliśmy historię Dominica, który walczył na ringu i Bronagh. Tym razem druga część została poświęcona Alecowi, ,,męskiej prostytutce". Czy ,,Alec" L. A. Casey mnie zauroczył?

Wszystko zaczyna się od ślubu niezbyt lubianej kuzynki Keely Daley, Micah. Okazuje się, że dziewczyna wychodzi za mąż za byłego Keeli, który niecnie ją wykorzystał, aby wrócić do byłej. Niemożliwością wydaje się być fakt, żeby główna bohaterka nie wzięła udziału w ślubie - zasługa zaborczej mamy. Postanawia więc wynająć partnera. Wybór pada na Aleca, który posiada wszystkie niezbędne walory. Mężczyzna od razu zaznacza - żadnego zakochiwania się, chce jednak, aby traktowali wyjazd na Bahamy jako normalny związek, wtedy będą bardziej autentyczni. Nawet nie przypuszczał, jak może skończyć się ta znajomość...

Okazuje się, że ponownie L. A. Casey oprócz wersji obyczajowo-romantycznej, postanowiła wpleść delikatny wątek kryminalny. Jeśli czytałaś ,,Dominica", wiesz o czym mowa, jeśli nie, nie będę zdradzać przedwcześnie faktów. Wiąże się to z przeszłością wszystkich braci. Okazuje się także, że rodzina Kelli nie jest do końca tak przezroczysta, jak mogłoby się wydawać. Jak potoczą się losy Aleca? Czy niechlubna przeszłość zaważy na jego przeszłości z dziewczyną? Przekonajcie się o tym sami.

Niektóre sytuacje przytłaczają. Pewne zdarzenia, których najczęściej chcąc nie chcąc jesteśmy świadkami, niszczą nasze serca i sprawiają, że mamy ochotę tylko zagrzebać się w bezpiecznym kącie i przetrwać to, co najgorsze. Momenty te wywołują wielkie cierpienie, które nie jest wcale łatwo uleczyć. Mówi się, że czas leczy rany. Tylko, czy to prawda? Kiedy osoba, która skradła nasze serce, okaże się kimś całkowicie innym, niż myśleliśmy, to wtedy wszystkie nasze wspomnienia, czułe momenty idą w zapomnienie. Nie chcemy mieć z nią już nigdy więcej do czynienia. Pragniemy załatać poranione serce i zapomnieć o tym, co było. Zwyczajne przepraszam, nie wystarczy. Nic nie może zmienić tego, co się stało, a podarowanie komuś kolejnej szansy, gdy tak wiele wycierpieliśmy przez tę osobę, może otworzyć, a nawet pogłębić stare rany. Przebaczenie to coś, na co trzeba zapracować. Niekiedy może zdarzyć się tak, że nic, co byśmy zrobili, nie pozwoli pogodzić się z przeszłością i spojrzeć znów z osobą, która nas tak bardzo zraniła w przyszłość.

L. A. Casey to osoba, której zapewne nie muszę większości z was przedstawiać. Autorka najbardziej namiętnych, wciągających romansów, które niszczą serca czytelników i zabierają w intrygującą podróż, której nie sposób zapomnieć. Seria opowiadająca o braciach Slater podbiła dusze tysięcy osób zakochanych w literaturze. Seksowni, poranieni mężczyźni przyciągający niczym magnes oraz piękne, zadziorne kobiety gwarantują niezapomniane noce. Dziś nadszedł czas, aby na moim blogu pojawiła się recenzja powieści, która rozbawiła mnie do łez i poruszyła najczulsze struny duszy. ,,Alec" to trzymająca w napięciu, niezwykle zabawna, pasjonująca pozycja, która potrafi oderwać od rzeczywistości i niczym najsłodsze wino upaja czytelnika swą historią. Zapraszam do zapoznania się z recenzją!

,,Słabi ludzie szukają zemsty, silni wybaczają, a inteligentni ignorują."

Drugi tom gorącej serii erotycznej, o wydanie której prosiły czytelniczki z całej Polski

Uważana za czarną owcę Keela czuje się niedoceniona nawet przez własną matkę. Całe życie rywalizuje z kuzynką Micah, która niedługo bierze ślub i cała uwaga skupia się jak zwykle na niej.

Kiedy Keela poznaje Aleca Slatera prosi go, aby poszedł na wesele i udawał jej chłopaka. To beztroski przystojniak, który kobiety traktuje jak przygody na jedną noc. Mimo że Alec zgadza się zostać partnerem rudowłosej ślicznotki, podkreśla, że nie robi nic za darmo. Przysługa, której oczekuje wykracza poza granice przyzwoitości. Jednak dziewczyna nie ma wyboru.

Alec zatrzymuje to, co posiada.

,,Nie ma czegoś takiego jak dobra dziewczyna, kotek. Dobre dziewczyny są po prostu złymi dziewczynami, które nigdy jeszcze nie zostały złapane."

Keela Daley od zawsze uważana jest za czarną owcę rodziny, ponieważ już jako dziecko była niezwykle samodzielna, a w dniu ukończenia szkoły zrezygnowała z dysponowania pieniędzmi matki. Postanowiła, że poradzi sobie sama i choć niekiedy nie ma czasu się porządnie wyspać, to jeszcze nigdy nie poprosiła o choćby najdrobniejszą pomoc kogoś z rodziny. Keela nie widzi sensu w zatracaniu samej siebie dla korzyści materialnych, więc w rodzinie nikt jej nie rozumie. Niedoceniana przez matkę, ciągle stojąca w cieniu kuzynki Micah dziewczyna nie chce wspominać młodzieńczych lat, gdzie ciągle była porównywana do popularnej krewnej. Dziewczyna nie wie, kim jest jej ojciec, a matka na każdą o nim wzmiankę reaguje gniewem. Keela marzy o tym, aby cała rodzina dała jej w końcu święty spokój, ale nie ma na co liczyć.

Sąsiad dziewczyny wracając z urlopu, znajduje u siebie zaadresowaną do niej kopertę, w której znajduje się zaproszenie na ślub znienawidzonej kuzynki, która postanawia wyjść za mąż za mężczyznę, który wykorzystał Keelę. Nie można wymarzyć sobie lepszego dnia, prawda?

Alec Slater wie, że nikt mu się nie oprze. Uwielbiający zabawiać się z innymi, nieuznający związków mężczyzna nie chce się nigdy ustatkować. Ostatnio w jego życiu, wiele się zmieniło. Cudem wraz z resztą braci zdołał uwolnić się z rąk niebezpiecznego człowieka i teraz, po wielu latach, może w końcu skupić się na sobie.

Gdy pewnego dnia, dzwoni do najlepszej przyjaciółki dziewczyny, która znajduje się pod zbyt wielką ilością alkoholu, aby dotrzeć do domu, nie spodziewa się, że jego życie tak diametralnie się zmieni. Osobą, która stawia się w klubie, jest ognistowłosa, zadziorna kobieta, o której Alec nie może zapomnieć. Mężczyzna nie spodziewa się, że jeszcze ją kiedyś spotka, ale nagle dziewczyna pojawia się na progu jego domu.

Keela nie ma wyboru. Aby utrzeć nosa nachalnej matce i pokazać, że już zapomniała o zdradzie narzeczonego swojej kuzynki, musi pojawić się na weselu z mężczyzną, który sprawi, że szczęki spadną im w dół. Alec Slater to jedyna osoba, która się do tego nadaje. Po początkowej odmowie ten przystojny, zaskakujący mężczyzna zgadza się udawać jej partnera. Niestety, Alec nie robi niczego za darmo. To, czego żąda od Keeli, może sprawić, że jej życie już nigdy nie będzie wyglądało tak samo...

,,- Robię to, co mówią mi głosy w mojej bieliźnie. Czekaj, co?

- Masz na myśli, głosy w twojej głowie?

Alec się uśmiechnął.

- Tak, głosy w mojej.. głowie.

Uniosłam brwi i wpatrywałam się w niego. Dlaczego ON się do mnie uśmiechał? Dezorientował mnie.

Czekajcie.

Głosy w jego bieliźnie.

W jego głowie.

Głowa w jego bieliźnie.

Jęknęłam.

- Ty brudny draniu!"

,,Alec" potrafi zakręcić w głowie niczym najsłodszy pocałunek. Rozpalająca, zadziwiająca, po prostu wyjątkowa pozycja, która zajmie wasze myśli i sprawi, że zapomnicie o przepływie czasu. L. A. Casey po raz kolejny wprowadza czytelnika do niebezpiecznego świata braci Slater i za cel bierze seksownego, zadziornego Aleca, który rozpala zmysły wszystkich kobiet. Nie wiem, dlaczego zawsze, gdy w moje ręce wpadnie któryś tom tej zachwycającej, poruszającej do rdzenia duszy serii, to wszystko odchodzi na dalszy plan. Sprawy, które miałam załatwić, zostają zapomniane, a najważniejsze jest spotkanie z tymi niepokornymi mężczyznami. ,,Alec" opowiada o sytuacjach, które całkowicie zmieniają człowieka, błędach niszczących drugą osobę, przebaczeniu, które nie zawsze jest możliwe, uczuciu wywołującym motylki w brzuchu oraz raniącym serce. Historia aroganckiego pana Slatera oraz niedocenionej Keeli wywołuje szeroki uśmiech na twarzy, rozpala zmysły oraz sprawia, że nie możemy złapać tchu. L. A. Casey powróciła i za cel stawia sobie zdobycie czułych serc polskich czytelników. Czy pozwolicie uwieść się najzręczniejszemu z braci Slater? A może będziecie próbowali mu się oprzeć? Muszę was uprzedzić, że ,,Alec" nie pozwoli wam się wycofać. On zawsze dostaje to, czego pragnie!

,,- Nie, mówię poważnie. Pingwiny to romantyczne zwierzęta. Założyłam ramiona na piersi i uniosłam brwi.

- Wyjaśnij.

Odchrząknął i powiedział: - Pingwiny zakochują się tylko raz, a kiedy już to zrobią, zostają ze sobą na całe życie. Nie ma zdrad czy rozwodów dla tych zwierząt. Kiedy samiec pingwina zakochuje się w samicy, przeszukuje całą plażę, na której żyją, aby znaleźć idealny kamyk, by jej go zaprezentować. Da jej tylko najlepszy, ponieważ ona zasługuje na najlepsze i ON o tym wie. Jeśli ludzie byliby jak pingwiny, świat byłby zupełnie innym miejscem. Lepszym miejscem."

,,Alec" rozpali wasze zmysły do granic szaleństwa, nie będziecie mogły złapać tchu i ulegniecie tej zachwycającej, niezwykle namiętnej powieści. Relacja pana Slatera i Keeli to istna emocjonalna petarda, które nie pozwoli wam o sobie zapomnieć. L. A. Casey znów serwuje swoim czytelnikom dużą dawkę emocji, które pochłaniają i do dyspozycji w ich ręce oddaje najgorętszą powieść początku tego roku. Czy przygotowałyście się na spotkanie z wywołującym rumieńce na twarzy Alec'iem? Pomoże Keeli odkryć jego tajemnice? Mogę zapewnić was, że nie pożałujecie!

Pierwszy tom mnie zachwycił, jego dopełnienie rozczarowało, więc jak było przy drugim tomie? Czy L.A. Casey znów podbiła moje serce, a może mnie do siebie zniechęciła?

Przyznaję, że bałam się tego co dostanę. Jednak kamień spadł mi z serca, gdyż im bardziej zagłębiałam się w lekturę, tym bardziej byłam zachwycona. Emocji nie brakowało, więc mogę odetchnąć z ulgą.

Tym razem uwagę skupiamy na Aleku i Keeli, bo wszystko toczy się głównie wokół nich. Ale nie martwcie się, przystojni bracia Slater ukazują się również w komplecie. Ja jestem nimi zauroczona, i bez wątpienia skradli moje serce. Chodź potrafią być niezwykle aroganccy i zarozumiali to nie sposób ich nie pokochać

Keela to dziewczyna, która nie da sobie dmuchać w kaszę. Polubiłam ją za ten zadziorny pazurek i zero skrupułów. Czasem może zachowywała się zbyt arogancko, ale to nadawało jej charakteru.

Alec to przystojny mężczyzna, któremu nie oprze się żadna z kobiet. Jest chamski i bezpośredni, a jednak ma w sobie to coś, co przyciąga do niego płeć przeciwną. Uwielbia się droczyć, ale zawsze dba o to, co jest jego.

Oboje poznają się przez przypadek. Keela jeszcze wtedy nawet nie spodziewa się, jak Alec wpłynie na jej dotychczasowe życie, a ON nie zdaje sobie sprawy, co ta dziewczyna z nim zrobi. Mają udawać parę na weselu Micah, której Keela wprost nienawidzi. Jak daleko w stanie jest się posunąć kobieta, kiedy jakiś mężczyzna zajdzie jej za skórę?

L.A. Casey niewątpliwie potrafi sprawić, iż książkę, które ma prawie 600 stron, pochłania się w tak zaskakująco szybkim tempie, że prawdę powiedziawszy musiałam kilkakrotnie sprawdzić, czy faktycznie tych stron tyle było. Język jakim się posługuje jest łatwy w odbiorze, choć może niekoniecznie wszystkim się spodobać. Czasem sama odnosiłam wrażenie, że te niektóre brzydkie wulgaryzmy okazywały się zbędne. Niemniej mi nie przeszkadzały, bo zdążyłam już poznać styl autorki i wiedziałam czego mogę się spodziewać. Muszę przyznać, iż czytając przez większość czasu uśmiech nie znikał mi z twarzy. Było tyle zabawnych momentów, że w pewnych chwilach mąż dziwnie na mnie patrzył, nie rozumiejąc co mnie tak bawi.

Bohaterowie wykreowani przez autorkę są specyficzni i niepodważalni. Chodź czasem (a może przez większość książki) zachowywali się jak małe dzieci, to pasowało to do nich. W końcu w każdym z nas kryje się coś z dziecinności. Jesteśmy tylko ludźmi, a na niektóre sprawy musimy umieć patrzeć z przymrużeniem oka. Dzięki cichym myślom w głowie Keeli, mogłam bez problemu zrozumieć ją w wielu momentach, więc ten zabieg bardzo mi się spodobał. Ciekawa fabuła nie pozwoliła mi nawet na moment spuścić lektury z oczu. Nie zabrakło również dreszczyku emocji, czyli to co dla mnie jest najważniejsze w powieści. Lubię przeżywać wszystko wspólnie z bohaterami i tutaj tak właśnie było.

Niewątpliwie bracia Slater potrafią zawładnąć umysłami kobiet, dlatego też już z niecierpliwością oczekuję kolejnego tomu. W między czasie będę mogła przeczytać jeszcze dopełnienie tego tomu Keela.

"Bracia Slater. Alec" to kolejna porywająca historia o niegrzecznych, nieziemsko przystojnych braciach oraz o hardej dziewczynie, która zaciekle broni tego na czym jej zależy. Nie zabraknie gorących chwil oraz zabawnych momentów. Zachęcam do przeczytania!

Alec z serii Braci Slater.

To kolejna część o piekielnie złych i gorących mężczyznach.

Tym razem mamy średniego brata Aleca, którego od początku kocham całym sercem. Dochodzi nam Keela, dziewczyna, której życie nie oszczędziło. Ma na głowie matkę, która jej nie kocha, a ona sama jej nienawidzi. Mieszka sama ze swoim ukochanym psem i jej bliską osobą jest Aideen. Pewnej nocy przez przypadek ma okazję poznać czarnowłosego przystojniaka, który jak się okaże, będzie musiał wyświadczyć jej przysługę. Czy ślub wroga Keeli zbliży do siebie tą dwójkę?

Czy mroczna przeszłość braci powróci?

Jakie sekrety ukrywa ukochany wujek Keeli?

Niebanalne dialogi, pełne humoru i uczuć. Tak zdecydowanie mogę nazwać styl pisania L. A Casey. Uwielbiam humor wszystkich braci, ich miłość do siebie i to, że potrafią to okazać. Na bank nie oderwę się od tej serii, póki nie będę miała na półce wszystkich części!

Alec i Keela poznają się, kiedy dziewczyna odbiera z klubu swoją pijaną przyjaciółkę Aideen. Jednak tak naprawdę ich przygoda rozpoczyna się trochę później...

Keela nie miała łatwego życia. Własna matka jej nie doceniała, a dziewczyna żyła w cieniu swojej kuzynki Micah. Do tego złamane niegdyś serce, sprawia, że nie potrafi zaufać mężczyznom. Na domiar złego zostaje zaproszona na ślub swojej kuzynki, która wychodzi za mąż za faceta, który ją upokorzył i złamał. Keela nie ma ochoty brać udział w tej uroczystości, ale zdaje sobie sprawę, że matka nie da jej żyć, jeśli się nie pojawi. Dlatego prosi Aleca o przysługę. Chce aby ten udawał jej chłopaka. Alec zgadza się i para wspólnie wyjeżdża na Bahamy, gdzie ma odbyć się ślub. Chłopak obiera sobie za cel uwieść dziewczynę i zaciągnąć ją do łóżka. Jednak Keela jest twardym przeciwnikiem. Czy mu to się uda? Czy z tej relacji wyniknie coś więcej ?

Autorka tym razem przedstawia nam historię dojrzalszych postaci niż to było w poprzedniej historii. Wulgaryzmy nadal tu występują, ale nie w takim nasileniu jak to było w poprzednich częściach. Są również mniej ordynarne, jednak trzeba mieć na uwadze to, że nadal one tu są. Więc jeśli nie lubisz takiego słownictwa w książkach to nie sięgaj po nią.

Obie postacie są tak sympatyczne, pokręcone i zwariowane, że nie da się ich nie lubić. Było tu wiele zabawnych momentów, ale też wzruszających i smutnych. Nie zabrakło również słownych potyczek, ale niekiedy miałam wrażenie, że były przeciągane na siłę. Alec to kolejna świetna postać. Co prawda patrząc na jego poprzednią profesję można by pomyśleć, że w książce będzie duża ilość pieprzyku, ale przyznam, że aż tak nie jest. Alec jest łobuzerski, żartobliwy, ale również troskliwy. Stanie przed wieloma trudnymi wyborami, bo przeszłość nie da o sobie zapomnieć. Keela z kolei to łagodna osóbka, ale oczywiście potrafi dogadać, kiedy trzeba. Moim zdanie ta część jest nieco słabsza od poprzednich, czegoś mi w niej zabrakło, ale świetnie się przy niej bawiłam. Nie mogłam się od niej oderwać, bo czytanie o braciach Slater jest mega absorbujące.

Polecam tę książkę osobom, którym nie przeszkadza ostre słownictwo, lubią czytać o przystojnych i łobuzerskich facetach oraz o twardych bohaterkach. Nie zabraknie tu również zaskakujących zwrotów akcji i zapewniam Was - jeszcze nie raz zaśmiejecie się pod nosem.

23-letnia Keela Daley nigdy nie miała dobrych stosunków z matką, dlatego zawsze starała się robić wszystko, by tylko nie uległy pogorszeniu. Gdy dostaje zaproszenie na ślub swojej kuzynki Micah, z którą nigdy się nie dogadywała i chłopaka, który złamał jej serce i perfidnie wykorzystał, wie że musi się na nim pojawić, jeśli nie chce mieć konfliktów ze swoją matką. Nie jest jednak w stanie sama stawić czoła Jasonowi, który rozkochał ją w sobie tylko po to, by zemścić się na swojej dziewczynie, dlatego postanawia odłożyć dumę na bok i poprosić o pomoc jednego z braci Slater – niepoprawnego i aroganckiego flirciarza Aleca, który jeszcze do niedawna był mężczyzną do towarzystwa. Ich pierwsze spotkanie nie było udane, jednak zabójczo przystojny i uwodzicielski Alec wydaje się być idealnym kandydatem na jej udawanego chłopaka, zwłaszcza że Jason nienawidzi jego brata, Dominica. Alec, wyraźnie urzeczony piękną i zadziorną Keelą, postanawia wyświadczyć jej przysługę, jednak sam oczekuje czegoś w zamian…

„Alec” to drugi tom bestsellerowej serii irlandzkiej pisarki L.A. Casey, która opowiada o niegrzecznych i seksownych braciach Slater i ich miłosnych perypetiach. Pierwsza część, czyli „Dominic”, pomimo kilku mankamentów i dosyć soczystego języka, okazała się całkiem przyjemną lekturą, która dostarczyła mi wiele rozrywki, dlatego byłam bardzo ciekawa kontynuacji. Ten tom liczy sobie całkiem sporo stron, bo aż 568, jednak muszę przyznać, że nie było momentu, w którym bym się nudziła, dlatego pochłonęłam treść w szybkim tempie. „Alec” jest pełen zabawnych dialogów, podtekstów seksualnych i przepychanek słownych między głównymi bohaterami, a ich interakcje śledzi się z prawdziwą przyjemnością. Język wciąż jest ostry i nieco wulgarny, ale nie przeszkadzało mi to tak bardzo, jak w „Dominicu”, zwłaszcza że tutaj nie pojawia się aż tak wiele wyzwisk między główną parą, choć to nie znaczy że jest mniej nieprzyzwoicie i wybuchowo. Nie podobało mi się to, co Alec zrobił pod koniec książki, zwłaszcza, że ten zwrot akcji okazał się być zupełnie niepotrzebny i łatwo można było tego uniknąć. Fakt, że bohaterowie bardzo szybko przeszli nad tym do porządku dziennego nieco zepsuł mi lekturę i byłam dosyć niezadowolona z takiego obrotu spraw. Nie jestem fanką takich „plot-twistów”, bo tylko dodają niepotrzebnego dramatyzmu i psują odbiór postaci, zwłaszcza że „Alec” przez większą część był utrzymany w lekkim i zabawnym tonie. Mimo tych minusów, dzieło L.A. Casey przypadło mi do gustu i świetnie się bawiłam przy jej lekturze, dlatego gdy tylko nadarzy się okazja, z pewnością sięgnę po kolejne części. Jeżeli lubicie motyw „od nienawiści do miłości”, cięte i iskrzące humorem dialogi, zadziorne i pyskate bohaterki oraz bezwstydnych i seksownych bohaterów, to koniecznie sięgnijcie po „Aleca”. Przy tej książce nie można się nudzić! Dla fanów poprzedniego tomu pozycja obowiązkowa ;)

[Adres usunięty]

Swoją przygodę z Braćmi Slater zaczęłam trochę na opak, ponieważ dopiero od lektury drugiego tomu. Zazwyczaj staram się unikać czytania książek nie po kolei, jednak w przypadku „Aleca” nie miałam na to szans. Z tego też powodu nie do końca wiedziałam czego się mogę spodziewać po tej książce i obawiałam się, że nie znając historii „Dominica” będę się czuła trochę zagubiona. Szybko się jednak okazało, że niepotrzebnie się martwiłam, bo L.A. Casey skupiła się głównie na perypetiach Keeli oraz Aleca i bardzo rzadko nawiązywała do wcześniejszych wydarzeń, co bez wątpienia jest sporym plusem dla każdego kto nie czytał pierwszego tomu.

„Słabi ludzie szukają zemsty, silni wybaczają, a inteligentni ignorują.”

Muszę przyznać, że historia Aleca i Keeli jest bardzo wyjątkowa. Chemia, która od pierwszych stron wytarza się między głównymi bohaterami dzięki swojej naturalności sprawia, że lektura „Alec” całkowicie pochłania czytelnika i nie puszcza aż do ostatniej strony. Gdyby tego było mało to pełno tutaj naprawdę zaskakujących wydarzeń oraz świetnego, przezabawnego humoru, który wraz z głównymi bohaterami podbija serce czytelnika i sprawia, że historia ta wciąga jeszcze bardziej. Przede wszystkim jednak najbardziej spodobało mi się to, że L.A. Casey do tego dość nietypowego romansu wplotła elementy kryminału. Te wszystkie tajemnice, intrygi oraz mafijne porachunki dodały całej historii niebywałego pazura.

Jedyną rzeczą jaką mogłabym zarzucić „Alecowi” to brak realizmu. Historia ta pomimo całej swojej fantastyczności wydała mi się trochę nieprawdopodobna, a momentami wręcz odrobinę sztuczna. Autorka moim zdaniem stanowczo za bardzo dała ponieść się fantazji, przez co czytelnikowi trudniej jest znaleźć nić łączącą go z bohaterami i rzeczywistością.

„Jeśli nie chcesz sarkastycznej odpowiedzi, to nie zadawaj głupich pytań.”

Drugi tom Braci Slater to obowiązkowa lektura dla każdego fana tej serii i nie tylko. Gwarantuje Wam, że historia Aleca i Keeli nie raz rozbawi Was do łez i sprawi, że na chwilę całkowicie zapomnicie o otaczającym Was świecie. Gorąco polecam!

Aleksandra

Wszystkie cytaty pochodzą z książki „Alec” autorstwa L. A. Casey.

Szukaj mnie na:

[Adres usunięty]

[Adres usunięty]

Keela od zawsze nie była doceniana przez rodzinę. Robiła to, czego oczekiwała i chciała jej matka, a mimo to pozostawała w cieniu innych - wiecznie rywalizowała ze znienawidzoną kuzynką. Teraz Micah bierze ślub i oczywiście skupia na sobie całą uwagę... Keela musi więc znaleźć partnera na wesele kuzynki. Pomagając swojej najlepszej przyjaciółce, Aideen, przypadkowo poznaje Aleca - beztroskiego, aroganckiego przystojniaka. Dziewczyna decyduje się poprosić go, aby udał się z nią na wesele i udawał jej chłopaka. Slater zgadza się jej pomóc, ale nie ma nic za darmo. To typ faceta, dla którego kobiety są obiektem na jedną noc. Zgodnie ze swoimi upodobaniami wymyśla nieprzyzwoity sposób, aby Keela mogła się odwdzięczyć. Oboje dobrze wiedzą, że nie ma innego wyjścia...

"Alec" w moim odczuciu stanowi o wiele lepszą lekturę, niż dwie poprzednie części serii o Slaterach. Zwłaszcza, że język jest mniej wulgarny. Owszem, nadal padają przekleństwa, ale nie jest aż tak "ostro", jak wcześniej. Język jest lekki w odbiorze, ale nie każdemu może przypaść do gustu. Zauważyłam też, że autorka zafundowała czytelnikom większą dawkę humoru. Fabuła jest interesująca, choć w pewnych chwilach łatwo przewidzieć, co może się wydarzyć - mam tu na myśli znajomość Keeli i Aleca, niby bez zobowiązań, a koniec końców między głównymi bohaterami zrodziło się uczucie. Kreacja bohaterów jest specyficzna - mamy tutaj do czynienia z niestereotypowymi, nieszablonowymi, charakternymi osobowościami. Ich postępowanie zaskakuje, czasem ciężko je zrozumieć, a niektórzy mogą czuć się nawet zdegustowani. Dlatego też uważam, że ta książka, a właściwie cały cykl, nie nadaje się dla czytelniczek szukających urokliwego romansu. To dość mocna lektura, raczej nie zafunduje Wam kojących serce scen uczuciowych. Keela to wbrew pozorom zadziorna dziewczyna, a Alec... To przecież Slater. Bezwzględny, bezpośredni, mówi to, co myśli.

Niegasnące słowa uznania wobec kobiecej literatury L.A. Casey skłoniły mnie do zmierzenia się z powieściami autorki i spojrzenia krytycznym okiem na drugi tom serii o braciach Slater. Obawiałam się trochę rozpoczynania kolejnego cyklu w połowie, ale jak się okazało - niepotrzebnie.

Autorka postawiła na rozwiązanie znane nam nie od dziś: każdy kolejny tom to opowieść o innym bracie, dzięki czemu bez żadnych zastrzeżeń można czytać książki bez utrzymania kolejności chronologicznej. Jedynym ustępem są dopełnienia zarówno do pierwszego jak i powyższego tomu (tutaj: "Keela"), w którym krótkie historie oddają sedno wydarzeń z wybranego tomu. Przyznaję, że takie rozwiązanie jest miłym ukłonem w stronę fanów, bo jeśli lubimy daną serię wszelkie dodatki zawsze pozwalają na powrót do ulubionych bohaterów.

W tej części rolę głównego bohatera miał przejąć Alec, jednak to Keela Daley przyjęła na siebie wagę narratorki. Podejście słuszne, bo dobrze odnalazła się w tym miejscu i prowadziła mnie poprzez opowieść w sposób angażujący emocje. Dlaczego? Przede wszystkim za sprawą własnego charakteru, ponieważ Keela jest jedną z tych sympatycznie wykreowanych bohaterek, których losy chętnie się śledzi i kibicuje jej w drodze którą wybrała. Dziewczyna nie wahała się ujawniać głęboko skrywanych emocji i pragnień, otworzyła się na czytelnika i pozwoliła mu zrozumieć motywy jakie nią kierowały. Tym bardziej, że jej życie nie było łatwe, bo już od najmłodszych lat była niedoceniana nawet przez własną matkę. Wciąż musiała rywalizować z kuzynką o względy i uznanie, chociaż tak naprawdę nie zależało jej na niczym poza przekonaniem, że nie jest czarną owcą. Łatwo przez to zrozumieć los głównej bohaterki, ponieważ utożsamienie się z jej sytuacją przychodzi zaskakująco łatwo.

Po drugiej stronie barykady stanął wyżej wspomniany Alec. Kobieciarz z krwi i kości szuka rozrywki w miejscach, do których zaglądają najpiękniejsze dziewczyny. Szuka zabawy i spełnienia, ale wyłącznie dla siebie samego, bo nieszczególnie przejmuje się innymi. Przyznaję, że to problem w pełnym zaakceptowaniu jego postaci, bo na pierwszy rzut oka wydał mi się powierzchownych playboyem od którego należy trzymać się z daleka. Jak się okazało moje przekonanie jednak nie było słuszne, bo gra pozorów w jaką bawił się Alec zaczęła znikać w momencie pojawienia się w drzwiach chłopaka Keely. Pojawiła się nietypowa prośba, która miała podbudować ego chłopaka i pozwolić mu otrzymać to co pragnie. Nie spodziewał się jednak, że oboje trafili na trudnych przeciwników i walka emocji pomiędzy nimi zaogniła się także w emocjach odczuwanych przez czytelnika.

Autorka pisze lekko i przyjemnie. Nie dziwię się, że zjednała sobie tyle czytelniczek, bo jej powieści wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Co raz częściej sięgam po typową literaturę kobiecą a to za sprawą właśnie takich książek - zupełnie niezobowiązujących a jednak wartych przeczytania. Polubiłam głównych bohaterów i z dużym zaciekawieniem śledziłam rozwój wypadków jednak to umiejętność autorki do przekazywania żywych emocji ostatecznie przekonała mnie do serii. Polecam tym, którzy szukają historii o skomplikowanym uczuciu, w którym bohaterowie boją się nazwać miłość po imieniu.

"- Śmiej się lalusiu a podrapię tę twoją buźkę! – ostrzegłam. Alec podszedł do przodu, uśmiech rozciągnął jego usta.

- Teraz bardzo mnie do ciebie ciągnie. Chcesz ze mną iść do domu, skoro jesteś już ubrana do łóżka?"

Po tym, jak poznałam przygodę Nica oraz postanowiłam przeczytać historię Aleca. Na początku miałam do jego postaci mieszane odczucia. Z poprzedniej części serii o rodzeństwie Slater, Alec był wspomniany jedynie wzmiankowo. Głównie autorka przedstawiła jego zawód, który mnie nie przypadł do gustu. Nie zraziłam się tym aż nadto, tym samym pozwalając sobie na poznanie bliżej tego chłopaka. Uwierzcie mi, jest kogo podziwiać. Przede wszystkim Alec gości na kartach powieści jako mężczyzna o wielkim poczuciu humoru, dystansu do samego siebie. Autorka ucharakteryzowała go na casanowę, ale to czyni jego charakter jeszcze bardziej twardy. Niewątpliwie Alec, przypadł mi do gustu.

Kolejny raz autorka popisała się świetnym pomysłem na fabułę książki. Do świata braci Slater wniosła świeżą postać, jaką jest Keela. To jej oczami dostrzegamy cały przebieg zdarzeń. Widzimy jej emocje oraz uczucia względem Aleca. Najlepszym jest to, że ja to kupuję! Od początku do końca byłam mocno wciągnięta w akcję. Ten tom ma ponad 500 stron, których ja nie odczułam. Czytanie poszło mi płynnie. Lektura niewątpliwie zaliczam do grona ulubionych.

"Żadnego pocałunku na pożegnanie? Kto teraz jest niegrzeczny? – zawołał za nami Alec, a Aideen rechotała. Mruknęłam. - Pieprz się! – krzyknęłam nie odwracając się. - Podaj czas i miejsce, kotek – zawołał Alec"

W akcji podoba mi się jej tempo oraz energetyczni bohaterowie. Chyba dzięki tym dwóm rzeczom lekturę będę zawsze miło wspominać. Autorka świetnie miesza w akcji, stopniując wątki w sposób naturalny, nienatarczywy. Jestem pod ogromnym wrażeniem tego, jak w subtelny sposób stworzyła książkę z pogranicza erotyki, wplatając w nią nutkę pikanterii jaką jest kryminał. Otóż to! Kłopoty dla naszych bohaterów ponownie dają o sobie znać.

Ciekawi? Ja osobiście właśnie wczytuje się w dopełnienie tej serii. Już niebawem bliżej o nim opowiem. Tymczasem zostawiam Was z powieścią Alec, która mam nadzieję, przypadnie szczerze waszym sercom. Jest to naprawdę zabawna historia. Gorąco polecam.

[Adres usunięty]

Po rewelacyjnej, pierwszej części serii „Bracia Slater”, odliczałam miesiące, tygodnie, dni i godziny, aż w moje ręce trafił upragniony egzemplarz, w którym to miałam okazję poznać bliżej Aleca. Jak tym razem wypadła ta historia? Czy jestem nią równie zachwycona, co poprzednią?

 

 

 

Uważana za czarną owcę Keela czuje się niedoceniona nawet przez własną matkę. Całe życie rywalizuje z kuzynką Micah, która niedługo bierze ślub i cała uwaga skupia się jak zwykle na niej.

 

Kiedy Keela poznaje Aleca Slatera prosi go, aby poszedł na wesele i udawał jej chłopaka. To beztroski przystojniak, który kobiety traktuje jak przygody na jedną noc. Mimo że Alec zgadza się zostać partnerem rudowłosej ślicznotki, podkreśla, że nie robi nic za darmo. Przysługa, której oczekuje wykracza poza granice przyzwoitości. Jednak dziewczyna nie ma wyboru.

Alec zatrzymuje to, co posiada.

 

 

 

 

Początkowo miałam pewne obawy, że autorka nie pokaże w kolejnej części niczego nowego i dostanie mi się „odgrzewany kotlet”. Jak się jednak później okazało, mój strach był zupełnie bezcelowy, gdyż pani Casey po raz kolejny odwaliła kawał dobrej roboty.

 

 

Może i sam język tej historii nie jest jakiś wyrafinowany, a niektóre sceny mogą wydawać się prostackie i mało wyszukane, ale przecież to nie o to w tym wszystkim chodzi. Książka odnosi największy sukces, gdy czytelnik dobrze się przy niej bawi. A ja bawiłam się wybornie.

 

 

To, co najbardziej pokochałam w tej serii, to momentami wulgarne, czasem nieco zbereźne poczucie humoru autorki, które świetnie przelała na swoich bohaterów. Nie było rozdziału, przy którym nie wybuchałam śmiechem. Te wszystkie potyczki słowne bohaterów, ich ciągłe docinki to był po prostu majstersztyk.

 

 

Pomimo tego, że książka liczy sobie prawie sześćset stron, to uwierzcie mi na słowo, nie jest to męczące. Wręcz przeciwnie. Przy ostatnich stronach będziecie chcieli więcej. Cała historia jest napisana niezwykle lekko, bez zbędnych przedłużeń i jakiejkolwiek monotonii.

 

 

Historia ta jest dobrze przemyślana, a fabuła wciągająca. W przypadku „Aleca” nie odczuwałam nawet minimalnego znudzenia, (tak jak to było w przypadku „Dominica”), gdyż autorka swoją pomysłowością od samego początku wciągnęła mnie w wir tej historii, i trzymała mnie w nim, dopóki nie ujrzałam ostatniej strony.

 

 

W drugim tomie, autorka jednocześnie przybliża nam postacie z poprzedniego tomu, ale też wprowadza całkowicie nowe. Tak jak to było w przypadku „Dominica”, w tej części również polubiłam wszystkich tych bohaterów. Razem tworzą oni niespotykaną, ciekawą i zabawną „zgraję”, która na długo pozostaje w sercach czytelników.

 

 

Po głębszym rozpatrzeniu, nie potrafię stwierdzić, który z poznanych facetów, skradł moje serce w większym stopniu. Zachwycił mnie zarówno Dominic jak i Alec. Być może Wam uda się wybrać.

 

 

Ogromne brawa dla Wydawnictwa Kobiecego, które w tak krótkim czasie przygotowało dla nas kolejną część o braciach Slater. (I to na dodatek z tak świetną okładką :D )

 

 

Jeśli jeszcze nie mieliście okazji poznać braci Slater, to najwyższa pora to zmienić. Może ta książka Waszego życia nie zmieni, i być może czytaliście już wiele książek tego pokroju, ale gwarantuję Wam, że będziecie się przy niej dobrze bawić. A o to przecież w czytaniu chodzi, prawda?

 

Moja ocena: 8/10

Keela jest uważana za czarną owcę w rodzinie. Jest niedoceniana przez matkę, która od zawsze faworyzuje córkę brata, Micah. Dziewczyny od zawsze ze sobą rywalizują. Teraz znienawidzona kuzynka bierze ślub. Na dodatek z Jasonem, który oszukał Keelę i potwornie ją zranił. Aby mieć spokój, decyduje się uczestniczyć w ślubie, potrzebuje jednak wsparcia. Musi znaleźć faceta, który jest uosobieniem seksu i męskości, by towarzyszył jej na tym przeklętym weselu udając jej chłopka, by w końcu mogła pokazać rodzinie na co ją stać.

Alec jest kobieciarzem. Uwielbia zadowalać siebie samego i nie dba o innych. Tak jak wszyscy bracia, ma za sobą trudną przeszłość i tak jak każdy radzi sobie z nią na własny sposób. Alec uwielbia seks. Zarówno z kobietami jak i z mężczyznami. Kiedy w progu jego domu stanie ognistowłosa piękność, będzie myślał tylko o jednym. Nie jest to jednak dziewczyna, która pragnie przygody na jedną noc i skutecznie opiera się wdziękowi Aleca. Keela jest dumną dziewczyną jednak potrzebuje pomocy, której jedynie Alec będzie mógł jej udzielić. Chociaż arogancki chłopak zgadza się jej pomóc, podkreśla, że nie robi tego za darmo. To czego oczekuje w zamian, może sprawić, że to ona będzie w centrum uwagi.

Seria o Braciach Slater już od pierwszego tomu zawojowała moje serce. Pamiętacie jak byłam zachwycona pierwszym tomem? Alec bije Dominica na głowę. Po prostu zakochałam się w tej książce. Gdzie w Dominicu czasami coś mnie irytowało, tutaj nie było niczego takiego. Tutaj wszystko jest dopasowane, a fabuła niezwykle wciągająca. Akcja pędzi niczym błyskawica, nie brak zarówno dramatycznych momentów jak i niezwykle zabawnych scen. W bohaterach wprost się zakochałam. Jeszcze bardziej niż w Dominicu i Bronagh. Keela i Alec są takimi wspaniałymi osobami. Autorka przelała wiele emocji na strony powieści, które aż mi samej się udzielały i przeżywałam wszystko wraz z bohaterami. Już nie mogę się doczekać kolejnych powieści o braciach Slater.

BOHATEROWIE I OSTRE JĘZYKI

Główni bohaterowie powieści, Keela i Alec, to dorośli, ale na swój sposób zwariowani ludzie. Mają nieco niestandardowy sposób bycia, nie stronią od szalonych pomysłów, ale choć na pozór sprawiają wrażenie awanturników, hołdują tym najcenniejszym wartościom zaczynając dostrzegać rodzące się pomiędzy nimi uczucie. Autorka najwyraźniej ma parcie na tworzenie bohaterów, którzy na pierwszy rzut oka z romantyczną powieścią nie mają wspólnego zupełnie nic. I tym razem nie obyło się bez gnoja, suk i [motyla nóżka], uwaga – i to ze strony Keeli (Alec jest przy niej amatorem). Ale muszę uczciwie przyznać, że pod tym względem druga część jest znacznie łagodniejsza od swojej poprzedniczki i z czasem treść nabiera ogłady, przez co czyta się całkiem przyjemnie.

DRUGIEJ TAKIEJ NIE ZNAJDZIECIE

Książka nie stroni od zabawnego tonu. Podobało mi się to, że u boku niestereotypowych postaci mogłam doświadczyć kilku intrygujących sytuacji. Niektóre z nich, owszem, były naciągane. I nie mogę powiedzieć, że przez cały czas wybornie się bawiłam. Pojawiały się nieprowadzące do niczego rozmowy, tak zwane wypełniacze stron, a jednak zawsze potem rodziło się coś, co potrafiło mnie obudzić. Na pewno muszę stwierdzić, że ta historia to gratka dla tych, którzy poszukują niesztampowych powieści mając już dosyć oklepanych scenariuszy.

Rodzinne niesnaski, namiętności, ring, małe kłamstewka i nieznośny ex. Szczere wyznania, zabawne docinki i… podlegająca głębszej dyskusji sytuacja z rekinem. Fabuła może zaskoczyć.

A JEDNAK LEPSZA

Tak - Alec oczarował mnie bardziej, niż Dominic, jako bohater i jako książka. I tak – dam szansę kolejnym częściom, bo pomimo nie do końca przemawiającego do mnie wykonania, autorka ma do przedstawienia coś świeżego. Nie polecam typowym romantyczkom szukającym bohaterów ułożonych i romantycznych, sugeruję odważnym i gotowym na wyzwania czytelniczkom, które nie zrażą się kontrowersyjnymi dialogami postaci. To tacy ludzie, których albo się pokocha, albo znienawidzi.

[Adres usunięty]