Alchemik

Santiago, młody pasterz prowadzi swoje owce po andaluzyjskich pastwiskach, aby dotrzeć wraz ze swoim stadem do miasteczka, w którym sprzeda ich runo. W drodze pasterz śni dwukrotnie sen o egipskich piramidach i ukrytym w ich pobliżu skarbie. Stara Cyganka w zamian za dziesiątą cześć skarbu, poleca Santiago udać się w wyśnione miejsce. Niedługo potem Starzec, w zamian za co dziesiątą owcę, daje Santiago nie tylko cenne rady, tłumaczy „jak znaleźć ukryty skarb”, ale również „biały i czarny kamień ze swojego napierśnika. Nazywają się Urim i Turim. Czarny oznacza „tak”, a biały „nie”.” Kamienie mają pomóc młodzieńcowi, gdy sam nie będzie umiał odczytać znaków. Mimo rozterki „Musiał wybrać między czymś, do czego przywykł, i czymś nieznanym, co pragnąłby mieć.” młody pasterz wyrusza w długą drogę dzielącą go od Piramid. W drodze spotyka osoby, od których pobiera drogocenne nauki.

„Alchemik” powieść Paula Coelho wydana w 1988 roku w Rio de Janeiro wciąż budzi zachwyt i przyciąga kolejne pokolenia czytelników.

Powieść toczy się wokół motywu „Własnej Legendy”, czyli tego „co zawsze pragnąłeś robić. Każdy z nas we wczesnej młodości wie dobrze, jaka jest jego Własna Legenda. W tym okresie życia wszystko jest jasne, wszystko jest możliwe, ludzie nie boją się ani pragnień, ani marzeń o tym, co chcieliby w życiu osiągnąć. Jednak w miarę upływu czasu jakaś tajemnicza siła stara się dowieść za wszelką cenę, że spełnienie Własnej Legendy jest niemożliwe.”

W licznych przypowieściach autor ustami spotykanych przez Santiago osób uczy, co jest ważne w życiu, uczy wytrwałości w dążeniu do spełnienia marzeń, choć jak pokazuje przykład Sprzedawcy

Kryształów, często „lękam się jednak utraty złudzeń, więc wolę pozostać w świecie marzeń”, gdyż rzeczywistość może okazać się nie tak piękna, jak ta wyobrażona. Jednak największa nauka jak wynosi Santiago z tej wyprawy to miłość, „miłość bez żądzy posiadania”.

Podróż Santiago to alegoria ludzkiego losu, w którym często szukamy szczęścia daleko, ryzykujemy zdrowie i życie, aby odkryć, że „skarb” był cały czas obok. Ta powieść to niewyczerpana skarbnica mądrości, skłaniająca do refleksji nad swoim życiem, swoimi pragnieniami i marzeniami.

Jest to powieść, do której można wracać wielokrotnie i odkrywać jej kolejne warstwy. Muszę przyznać, że gdy czytałam tę książkę w latach 90-tych nie wyłapałam wszystkich nauk i mniej przemówiła do mnie, niż teraz gdy nabrałam życiowego doświadczenia.

Mam wrażenie, że jest to jedna z tych książek, w której każdy czytelnik odkryje inne znaczenie, przemówią do niego inne fragmenty. Na ten moment cytat, który zostanie ze mną to „I kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały Wszechświat sprzyja potajemnie twojemu pragnieniu”, choć kto wie, czy za kilka miesięcy, lat w mojej duszy nie za rezonuje inny cytat.

Powieść napisana pięknym językiem, zabierająca czytelnika w metafizyczną podróż nie tylko pod legendarne Piramidy, ale w głąb duszy, czyta się sama. Przy tej powieści czas leci niepostrzeżenie, zmieniając czytelnika, tak jak wiatr zmienia wygląd pustynnych wydm, które zmieniają się z każdym jego podmuchem, tak każda przewrócona strona zmienia czytelnika.

Pozwólcie, że tym razem zamiast podsumowania zostawię wam cytat-życzenie

„kimkolwiek jesteś, cokolwiek robisz, jeśli naprawdę w całych sił czegoś pragniesz, znaczy to, że pragnienie owo zrodziło się w Duszy Wszechświata. I spełnienie tego pragnienia to twoja misja na ziemi.”

Serdecznie polecam.

„I kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały Wszechświat sprzyja potajemnie twojemu pragnieniu”

Znasz twórczość Paulo Coelho? 💬

Kiedy po raz pierwszy sięgnęłam po „Alchemika”, wzbudził on we mnie wiele emocji i odebrałam go jako książkę pełną magii oraz inspiracji. Teraz, po latach, trzymam w rękach nowe, piękne wydanie historii Pasterza i muszę przyznać, że wciąż chwyta mnie za serce i pozwala wyruszyć w podróż wgłąb siebie.

„Alchemik” to historia pasterza imieniem Santiago, który, mogłoby się wydawać, prowadzi poukładane i szczęśliwe życie. Jednak czy aby na pewno? Podróż Santiago ku odnalezieniu swego osobistego skarbu szybko okazuje się być także podróżą czytelnika ku marzeniom, własnemu przeznaczeniu i przede wszystkim ku wszystkiemu, co podpowiada nam serce.

Czytając tę krótką historię pasterza, nie sposób się z nim nie utożsamiać. Kiedy czytałam ją kilka lat temu, odkrywałam w niej coś zupełnie innego niż teraz, i to chyba jest w tej powieści najpiękniejsze. Bo nie ważne, ile czasu upłynie ani jak twoje życie się zmieni, zawsze wyniesiesz z tej książki coś, co odmieni twoje życie.

Historia Santiago jest niezwykle prosta, ale zawiera ogrom mądrości i skłania nas do zwrócenia uwagi na to, jakimi jesteśmy ludźmi. Zmusza nas do refleksji nad własnym życiem i zastanowienia się, czego tak naprawdę w nim pragniemy.

Jeżeli jeszcze nie miałeś/-aś okazji czytać tej książki, to serdecznie Ci ją polecam, zwłaszcza w tym nowym, pięknie zdobionym wydaniu.

Cały wszechświat potajemnie Ci sprzyja.

Pasterz podąża własną drogą, lecz powracające sny o piramidach i skarbie wywołują w jego sercu niepokój. Mężczyzna ma proste marzenia, choć stado owiec i pragnienie miłości okazują się dla niego zwyczajne. Gdy Santiago spotyka na swojej ścieżce pewne ważne osoby, postanawia wyruszyć w nieznane i spełnić swoje nowe marzenie. Wyzwania, niespodziewane wydarzenia, niesprawiedliwość - to wszystko przybliża go i oddala od obranego celu. Jak rozwinie się historia młodego pasterza?

Paulo Coelho powraca na polski rynek wydawniczy! Wznowienia jego największych utworów doczekały się przepięknych wydań, dlatego nie potrafiłam przejść obok nich obojętnie. Postanowiłam sięgnąć po jego największe dzieło - Alchemika. Ta niepozornie wyglądająca historia podzieliła czytelników z całego świata. Czy warto sięgnąć po ten utwór?

Alchemik to magiczna opowieść o marzeniach, człowieczeństwie i życiowych lekcjach. Paulo Coelho z niezwykłą prostotą zdołał zaprezentować najważniejsze refleksje związane z podejmowanymi decyzjami i nieoczekiwanymi podróżami. Czytelnicy poszukujący nietuzinkowej i wzruszającej opowieści powinni śmiało sięgnąć po nowe wydania utworów Paulo Coelho. Losy Santiago mogą okazać się miłym przypomnieniem lub kluczową wskazówką, aby dążyć do spełnienia marzeń i odkrywania świata...

Pełna recenzja na stronie: [Adres usunięty] | @paradisewithbooks

Pisarstwo, uprawiane przez Paulo Coehlo zwykło się powszechnie uważać za synonim literackiego banału i naiwnego moralizatorstwa. W istocie, obcując z twórczością Brazylijczyka, można odnieść wrażenie, że przystąpiliśmy do lektury nie powieści, ale poradnika psychologicznego. A jednak nie mogę wykluczyć, że wielu Czytelniczkom i Czytelnikom taki właśnie rodzaj wrażliwości trafi do przekonania, wywołując szczere wzruszenia, a nawet pewien rodzaj głębszej refleksji.

Jeśli zamierzamy dać Coehlo szansę na trafienie w nasz gust, to "Alchemik" jest bodaj najbardziej reprezentatywną dla jego stylu lekturą. Skrojona wedle baśniowego wzorca opowieść o wędrówce, podjętej przez młodego pasterza w celu odszukania przezeń skarbu, niesie w sobie wyraźny - może nawet nazbyt jaskrawy - potencjał alegoryczny. Jest więc to dzieło z gatunku tych, które podejmują raczej zagadnienia uniwersalne niż konkretne; może to wzbudzić zawód u co bardziej wyszukanych czytelników, niemniej ważnym argumentem za lekturą "Alchemika" będzie fakt, że każdy odbiorca, całkiem niezależnie od personalnych uwarunkowań, znajdzie w niej cząstkę ze swojego własnego życiorysu. Czy powieściową puentę uzna za wartościową w kontekście swojej życiowej kondycji, pozostaje już sprawą indywidualną.