Zimowy ogień

⭐RECENZJA⭐

Rok 1987 - w pewnej sali wybucha pożar, w którym ginie młoda dziewczyna. Każdy zwala winę na każdego. Winny na szczęście zostaje złapany.

Teraźniejszość - po trzydziestu latach do wioski wraca Laura, która mimo upływu lat, nadal przeżywa ten pożar. Coś się jej jednak nie podoba, zaczyna drążyć temat i odkrywa tajemnice, które szokują. Czy kobieta dojdzie do prawdy i dowie się, jak to naprawdę było?

❔❓

Oj ta powieść czekała długooo na swoją kolej, ale w końcu się doczekała i powiem Wam, że było to dobre pierwsze spotkanie. Kryminał z wątkiem obyczajowym – brzmi świetnie, prawda? I tak było! Powieść porwała mnie i pochłonęła bez końca. Dzięki wspaniałemu językowi autora poznałam niesamowite postacie, fabułę oraz całą jej otoczkę. Lecz nic nie jest takie na jakie wygląda. Ta historia nie jest wcale taka, jak nam się może wydawać, wręcz zaskakuje i może spowodować reakcję „wow”. Oczywiście biorąc tę książkę do czytania, musiałam zerknąć, czy to jest pierwszy tom, czy jak (jakbym nie mogła zrobić tego wcześniej przed podjęciem decyzji, czy czytać tę lekturę), no i jak pewnie się domyślacie okazało się, że to jest 3 tom (tak, cała ja), jednak nie odczułam tego kompletnie. Była to powieść niezależna od poprzednich tomów i bardzo się cieszę z tego powodu. Pisarz wplątuje nam w tej książce wydarzenia z roku 1987 oraz teraźniejszość. Nasza bohaterka mierzy się z trudną przeszłością, próbuje dowiedzieć się prawdy, co stało się w przeszłości i teraz. Autor w niesamowity sposób intryguje i powoduje, że od razu chce się wiedzieć, co się wydarzy. Jest zagadka, tajemnica, która może szokować, tragedia. To wszystko powoduje, że chce się czytać tę lekturę nie przerywając ani na moment. Ta powieść trzymała mnie w napięciu do końca. A zakończenie? Zaskoczyło mnie, tego kompletnie się nie spodziewałam. Polecam! Nie mam nić więcej do dodania.

❓❔

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @wydawnictwoczarnaowca 🖤

❔❓

Autor zdecydowanie zmusza czytelnika do analizowania każdego elementu swojej historii. Wprowadza go też w taki wyjątkowy nastrój, nieco mroczny i ponury, który doskonale dopasowuje się do rozgrywających się tutaj wydarzeń, zarówno teraźniejszych, jak i tych, które opisywane są w formie retrospekcji z przeszłości. Operuje barwnym i rozwiniętym językiem, a siłą napędową zdecydowanie są tutaj piętrzące się pytania i tajemnice. Ciekawi nas to, co odkryje Laura i jak zakończy się owa opowieść. Trzeba przyznać, że w tym wszystkim jest coś wyjątkowo urzekającego.

Bookeaterreality

Od początku do mniej więcej połowy tej historii pałałam do niej dość sporą niechęcia, głównie przez bardzo powolne budowanie napięcia. Gdy sięgam po książkę liczę na zbudowanie klimatu, ogólnego zarysu i akcji bo nie sięgam po nie po to przez sporą część czasu czytać o problemie bohaterki „sprzedać/nie sprzedać”.

Bardzo drażniło mnie zachowanie bohaterów w stosunku do Laury, przyjeżdża do nich, widzi, że coś jest nie tak, więc pyta co się dzieje, a oni zwyczajnie ją zbywają bądź milczą. Natomiast gdy główna bohaterka jest zdenerwowana i właściwie się z nimi kłóci to rzucają tekstem „bo ty nie rozumiesz”, wciąż nic nie wyjaśniając. Laura jak na żeńską postać zwykle przystało oczywiście starała się nam udowodnić, że z policją nie ma co współpracować bo ona sobie poradzi sama, ale jak coś się dzieje to od razu do nich leci. Jedna kwestia w całej historii jest dla mnie trochę niejasna i niedopracowana, ale na to można było nie zwrócić uwagi.

*

Muszę przyznać, że finalnie nie uznaje książki za złą czy dobrą, moje podejście zostanie dość neutralne, chociażby za zakończenie, które udało mi się odgadnąć tylko połowicznie i tym samym mnie zaskoczyło.

Wiecie, że "Zimowy ogień" to już trzeci tom kwartetu sezonowego? Do tej pory poprzednie dwa były świetne. Jak myślicie, trzeci też taki jest?

Kiedy pojawiła się ta książka w zapowiedziach i propozycjach od Wydawnictwa Czarna Owca, to wiedziałam, że muszę ją mieć!Później przyszło pytanie czy może by uzupełnić biblioteczkę o dwa poprzednie? Czytałam je w ebooku więcby wypadało bo będą się ładnie razem prezentować. I tak doszłam do wniosku, że razem z czwartym tomem zakupię dwa pierwsze aby mieć komplet :)

Poza tym, Kochani, będzie niedługo u mnie wywiad z autorem. Nawet nie wiecie jak się cieszę, że się zgodził odpowiedzieć na kilka pytań! Także... wypatrujcie!

A teraz do rzeczy. O czym właściwie jest "Zimowy ogień"? Jest Szwecja, jest trup, jest śledztwo. Czego chcieć więcej od kryminału? No nie wiem, nie wiem, czy to aby wystarczy?

Zobaczcie opis Wydawcy:

"Rok 1987, noc świętej Łucji. W sali tanecznej w małej wiosce w południowej Szwecji wybucha pożar, podczas którego ginie młoda kobieta. W trakcie śledztwa, każdy jest przeciwko każdemu, rodziny, sąsiedzi, przyjaciele – wszyscy są skłóceni. W końcu do zbrodni przyznaje się młody mężczyzna.

Trzydzieści lat później do wioski, w której u swojej ciotki spędziła dzieciństwo, powraca Laura. Do momentu pożaru była to jej bezpieczna przestrzeń. Okazuj się, że pomimo upływu lat społeczność nadal przeżywa tragedię, a powrót dziewczyny budzi stłumione emocje. Laura odkrywa tajemnice, które rzucają nowe światło na tragedię sprzed lat i na wspomnienia dziewczyny o tej przerażającej nocy.

Zimowy ogień to mrożąca krew w żyłach powieść o nierozerwalnych więzach krwi, zdradzie i bliznach, które nigdy nie znikną."

I nie chcę Wam spojlerować, więc zostawię Was z takimi informacjami, a opowiem Wam o moich wrażeniach z lektury.

Po pierwsze: narracja. Uwielbiam motyw cofania się w czasie i pokazywania co się dzieje później, jakie są konsekwencje pewnych decyzji i zachowań. W tym przypadku tak właśnie jest. Najpierw cofamy się do roku 1987, dostajemy morderstwo i śledztwo, a później (dużo później, bo aż trzydzieści lat) wracamy znów do tej samej wioski by przekonać się, że czas wcale nie leczy ran, a wspomnienia mogą być okropnie bolesne.

Po drugie: tajemnice. To według mnie jeden z ważniejszych elementów powieści kryminalnych, które skupiają się w znacznej części na maleńkich miasteczkach i ich społecznościach. Niby wszyscy wszystko wiedzą, wszyscy się znają, ale czy na pewno? Każdy jest zszokowany zbrodnią, bo przecież jakim cudem mogło się to zdarzyć w ich miejscowości. I zaczynają się pytania, nieprzyjemne, a co za tym idzie,, zaczynają wychodzić na jaw różne dziwne rzeczy.

Zapytacie: to podobało się czy nie? Dobra ta książka czy nie? Bardzo dobra, tyle powiem. Cała seria jest godna uwagi. To taki nieoczywisty kryminał ale absolutnie genialny. Także zanim sięgniecie po tę, to nadrabiajcie koniecznie poprzednie choć kolejność nie musi być zachowana. Polecam!

A Wydawnictwu Czarna Owca serdecznie dziękuję za egzemplarz, to była uczta czytelnicza!

Noc Świętej Łucji, rok 1987. W sali tanecznej w małej wiosce w południowej Szwecji wybucha pożar, w którym ginie młoda kobieta. W trakcie śledztwa każdy jest przeciwko każdemu.

W końcu do zbrodni przyznaje się młody mężczyzna. Trzydzieści lat później do wioski, w której

spędziła

dzieciństwo, powraca Laura. Do momentu pożaru była to jej bezpieczna przystań. Okazuje się, że pomimo upływu lat

społeczność nadal przeżywa tragedię, a powrót dziewczyny budzi stłumione emocje. Laura odkrywa tajemnice, które rzucają nowe światło na wydarzenia przed laty. Jak wpłynie to na jej życie?

Jestem pozytywnie zaskoczona lekturą. Nie spodziewałam się takiego rozwiązania sytuacji i fabuły. Autor pozwala nam poczuć się na pierwszym miejscu, by zacząć samemu odkrywać tajemnice, jednak prawda okazuje się inna niż każdy myślał. Czytało mi się ją bardzo przyjemnie. Musiałam ją odłożyć, by ochłonąć, bo zostało zawarte tak dużo emocji. Bardzo mi się spodobała i zostanie ze mną na dłużej.

Ocena 10/10.