Zamknij drzwi

Ciekawa książka, która była nudna...

Jo ma wszystko, czego potrzebuje do pełni szczęścia - córeczkę i ukochanego faceta. Jednak pewnego dnia traci obie najważniejsze dla siebie osoby, a do akcji wkracza inspektor Tom Douglas.

Zacznijmy od plusów. Pomysł na główną zagadkę książki był ciekawy. Koniec plusów...

Przejdźmy do minusów...

Dawno żadna książka mnie tak nie zmęczyła. Nie zmęczyła, nie wkur**ła i nie znudziła. Tak jak napisałam wyżej. Sam pomysł na główną intrygę nie był zły i byłam naprawdę ciekawa, jak się to wszystko wyjaśni, jednak realizacja tego była tak potwornie nużąca, że musiałam zmuszać się do czytania.

Uważam, że nazwanie tego tytuły thrillerem psychologicznym to błąd. Powiedziałabym, że to po prostu dramat obyczajowy. Nie ma tutaj za grosz gęstej i duszącej atmosfery. Nie ma nutki niepokoju i dyskomfortu, a właśnie tego wymagam od książki, która nazwana jest THRILLEREM. Za to mamy bardzo rozbudowane tło obyczajowe i masę postaci (około 30), w których idzie się pogubić, a połowa z nich nic nie wnosi tylko właśnie robi tło.

"Zamknij drzwi" to kolejna część z serii o inspektorze Tomie Douglasie, więc mamy tutaj kontynuację jego losów. Nie przeszkadzało mi, że to kolejny tom, bo wszystko dało się ogarnąć tylko... Cholera jasna, dlaczego to było takie nudne?! Szczere? W pupie miałam jego historię i życie prywatne. W ogóle w pupie miałam całą jego postać. Najbardziej w serii z inspektorem Tomem Douglasem denerwował mnie właśnie Tom Douglas. Jego rozdziały i wątki były okropnie nudne.

Akcja dzieje się dwutorowo. Z jednej strony mamy rozdziały o tym, jak Jo radzi sobie w całej sytuacji, a z drugiej strony mamy opis działań policji. Rozdziały Jo mogłam znieść i to one były dla mnie ciekawsze, bo wątki policji to był jeden wielki koszmar. Zapychacze stron. Oni nie robili kompletnie nic. Tylko sobie gadali i tyle.

Zakończenie... Nie zaskoczyło, nie zszokowało, nie uratowało książki. Po pierwsze po prostu mi nie podeszło, a po drugie byłam już tak wściekła i znudzona, że było dla mnie zbawieniem. Zobaczyłam ostanie rozdziały i cieszyłam się, że mam tę męczarnię za sobą

Szczęście Jo pęka jak banka mydlana, kiedy cały jej świat niespodziewanie wywraca się do góry nogami. Traci w jednej chwili nie tylko dziecko, które znika bez śladu, ale też męża, do którego coraz szybciej traci zaufanie... Kto jest winien w tym całym zamieszaniu?

*

Rachel Abbott to jedna z autorek, po którą można sięgnąć bez żadnego zawahania. Pisze zwięźle, a zarazem lekko nostalgicznie ale przede wszystkim w duchu dobrego thrillera psycholohicznego. Nie inaczej jest tym razem, kiedy autora kolejny raz rzuca nas wgłąb domu, który na pozór wydaje się idealny, a skrywa cały ogrom ciężkich i gęstych jak mgła problemów. Szczęście Jo zburzyło się jak domek z kart a my z ukrycia obserwujemy jej cierpienie, szaleństwo, nieposkromiony strach. To, co budzi uczucia, to matczyna obawa o los swojej małej córeczki. Ale nie tylko na tym opiera się fabuła "Zamknij drzwi". Jest ozdobiona kilkoma naprawdę ciekawymi zwrotami akcji i śledztwem, które toczy się gdzieś na uboczu, ale delikatnie rysuje krawędzie całości. Nic nie jest tu narzucone, czytelnik może podążać śladem własnej wyobraźni, choć Abbott i tak potrafi zagrać na nosie każdemu, kto próbuje postawić w odgadywaniu końca na jedną kartę. Mnie w pewnym momencie zaskoczył bardzo kierunek, który został obrany i muszę przyznać, że tym bardziej pozytywnie odebrałam książkę dzięki temu właśnie. Tu nic nie jest do końca tak oczywiste, jak mogłoby się nam wydawać z samego początku. Koniec jednego nieszczęścia jest tylko początkiem następnego. To mój kolejny tom z Tomem Douglasem w roli inspektora i kolejny zaliczam do udanych literackich. Może nie będziecie zgrzytać zębami z przerażenia, ale napewno nie będzie wam trudno się wczuć w rolę każdego z bohaterów, jakich wykreowała Abbott.

„Zamknij drzwi” to kolejna książka Rachel Abbot, którą miałam okazję przeczytać. Uwielbiam jej książki i zawsze czekam z niecierpliwością na kolejne.

Najnowsza książka autorki przedstawia losy Jo Palmer, która razem ze swoim partnerem Ashem wychowuje córkę Millie. Ash bardzo kocha dziewczynkę, mimo tego, że nie jest jej biologicznym ojcem. Pewnego dnia do ich domu puka policja, która oznajmia parze, że Ash jest zatrzymany, a Millie musi pojechać razem z opieką społeczną. I tu zaczyna się dramat, bo Jo nie może skontaktować się z ludźmi, którzy zabrali jej córkę. Co tak naprawdę się wydarzyło? I kim są ludzie, którzy zabrali jej partnera i córkę?

Autorka zafundowała nam ogromną dawkę emocji. Kiedy myślałam, że wiem kto stoi za wszystkimi intrygami okazało się, że byłam w błędzie. I tak było do ostatniej strony, a zakończenia się nie spodziewałam. To przez co przeszła bohaterka nie mieści mi się w głowie, a sam koniec wcale nie będzie łaskawy, jak to zazwyczaj bywa. Nawet sobie nie wyobrażam co musiała czuć Jo.

W książkach Rachel Abbot możecie znaleźć przede wszystkim dużo emocji, mnóstwo pytań i jeszcze więcej niewiadomych.

Ta książka daje nam niesamowitą lekcję życia. Po jej przeczytaniu dwa razy zastanowicie się kogo wpuszczacie do domu i warto sprawdzić czy osoba, która podaje się za kogoś faktycznie tym kimś jest.

Książkę przeczytałam jednym tchem. Dynamiczność akcji sprawiła, że nawet przez chwilę się nie nudziłam podczas lektury. A najlepsze w tym wszystkim jest to, że do końca nie wiemy jak ta cała sytuacja się zakończy i kto jest czarnym charakterem.

Polecam wam bardzo tę książkę jak również inne pozycje autorki, bo naprawdę warto.

Kiedy do naszych drzwi puka zło?

Przeważnie wtedy kiedy nasze życie wydaje się być idealnie ułożone...

Jo Palmer wiodła dotąd spokojne życie.. Pewnego wieczoru tajemnicze pukanie do drzwi pozbawiło ją jakiegokolwiek poczucia bezpieczeństwa ale także zrozumienia sytuacji. Jej mąż zostaje aresztowany, córka zostaje jej odebrana a sama psychika Jo zaczyna płatać jej figle.. Kto za tym stoi?

Mistrzyni thrillerów psychologicznych wróciła z kolejną genialną książką! Kolejny raz zachwycam się nad tym jak misterną intrygę potrafiła wymyślić autorka książki.

Nie jest to moje pierwsze spotkanie z samą autorką, natomiast pierwsze z cyklu z Tomem Douglasem.

Już początkowe sceny upewniły mnie w tym, że nie będzie to zwykła historia.

Tajemnica goniła tajemnicę, intryga goniła intrygę. Tutaj cały czas coś się działo!

Nie zastałam tu biernych wydarzeń, które mogły by mnie nudzić. Akcja toczyła się dość dynamicznie, co rusz wzniecając we mnie odczucie niepewności, oraz napięcia.

Bardzo podobało mi się to jak autorka ukazała główna bohaterkę. Na pierwszy rzut oka, widać jak jej psychika załamuje się pod wpływem nieoczekiwanych wydarzeń ale ja zauważyłam także to że pomimo tego potrafiła racjonalnie myśleć, interpretować fakty...

Stałam się także świadkiem upadku jej dotąd poukładanego świata, co czasem mnie bolało.

Sposób w jaki autorka odsłania fakty przed czytelnikiem bardzo przypadł mi do gustu. Nie robiła tego od razu. Podawała czytelnikowi pewne sugestie którymi mógłby się pokierować aby całkowicie zrozumieć istotę fabuły. Sam moment wprowadzenia w fabułę detektywa Toma, idealnie dopełnił historię, nadając jej jeszcze większego dynamizmu. Styl pisania autorki, jak zwykle niezmienny skradł moje serce! Czasem delikatny, czasem bardzo dosadny. Powieść czytało mi się bardzo dobrze i szybko. Wyniosłam z niej coś dla siebie!

To co mamy możemy bardzo szybko stracić...

Gdzie jesteś córeczko?

"Zamknij drzwi" to już dziewiąta część kryminalnej serii z Tomem Douglasem od

Rachel Abbott. Jedno jest pewne, intrygi które nam oferuje, wciąż pozostają na niezwykle wysokim poziomie.

Jo wiedzie z pozoru udane życie, dopóki przez przypadek nie odkrywa, że jej partner ma konto na portalu randkowym. Nie zdąży sobie tego z nim wyjaśnić, bowiem zostaje ON aresztowany, a jej córeczka, Millie, zabrana przez pomoc społeczną.

Jo szukając informacji, dowiaduje się, że policja nic nie wie o tym zatrzymaniu. Co się dzieje?

Tę zagadkę pomogą rozwiązać niezawodni detektywi Becky Robinson i Tom Douglas.

Jo nie może ufać nikomu, przyjaciele, rodzina i bliscy kłamią a może to ona traci zdrowe zmysły? Kto niszczy wszystko, co Jo kocha najbardziej i dlaczego?

"Czy na tym polega bycie szczęśliwą? Bycie tobą? Nie chcę być tobą. Zasługuję na coś dużo lepszego. Ale masz coś, czego chcę.

I zamierzam ci to odebrać."

Podoba mi się ta niezwykle prosta i czytelna konstrukcja, gdzie na tapecie mamy śledztwo o dużym stopniu skomplikowania i co rusz, niczym "diabeł z pudełka", wyskakują nowe fakty. Jest tylko jeden wątek poboczny dotyczący brata Toma, ale nie jest ON tak całkiem z przypadku. Nic nie zakłóca nam obrazu, nie ma zbędnych dygresji, nadmiernych opisów czy rozważań psychologicznych a mimo to dostajemy niezwykle prostą i niebywale wciągającą historię. Autorka świetnie potrafi budować napięcie, dzięki czemu utrzymuje naszą uwagę w ciągłej gotowości. Już na początku spuszcza na nas "bombę" a my obserwujemy powstałe wokół spustoszenie.

Tego typu thrillery kryminalne lubię najbardziej: mocne śledztwo stanowiące oś, wokół której wszystko się kręci; ulybieni seryjni bohaterowie, z którymi zdążyłam się zżyć i zatęsknić, niczym za dawno niewidzianymi przyjaciółmi; wprowadzenie nowych, kluczowych dla sprawy postaci, które również wywołują nasze emocje, budząc sympatię lub wprost przeciwnie; mnóstwo niewiadomych i ciągła akcja, aż do samego, niezwykle zaskakującego zakończenia!

Inspektor Tom Douglas powrócił. I to w wielkim stylu. A Rachel Abbott ponownie przygotowała dla swych czytelników genialną historię. Thriller psychologiczny to bez wątpienia gatunek literacki, w którym autorka doskonale ukazuje swój pisarski kunszt. Mroczna atmosfera, zawiła intryga i charakterystyczne postacie, to znak rozpoznawczy książek brytyjskiej pisarki. Zapewniam, że wciągniecie się w nurt tej historii i popłyniecie jej biegiem przez wszystkie strony tej książki.

Poznajemy historię Jo Palmer. Kobieta wiedzie szczęśliwe życie. Wręcz uśmiech nie znika z jej twarzy, a na każdym kroku otacza się przyjaciółmi. Dla Jo świat jest „całkowicie wolny od trosk”. Do czasu, gdy pewnego dnia rozlega się pukanie do drzwi, które zwiastuje kres szczęścia w życiu kobiety. Ash, jej ukochany mężczyzna zostaje aresztowany przez policję. To jednak nie koniec, gdyż córeczka Millie została jej odebrana przez opiekę społeczną. Jednak jak niebawem się okazuje Ash nie został aresztowany, a jej córeczka została porwana. Przyznacie sami, że taki obrót wydarzeń może zaskoczyć nawet najbardziej przewidującego fabułę czytelnika.

Na domiar złego przyjaciele odwracają się od kobiety. Jej zdrowie psychiczne podupada. Komu mogło zależeć na zrujnowaniu życia Jo Palmer? Czy jest to zemsta psychopaty? Czym kobieta mogła się narazić? A może jej szczęśliwe życie, to tylko iluzja? Pytań jest wiele, a z każdą stroną coraz bardziej zastanawiamy się w jakim kierunku potoczy się ta historia?

Do akcji wkracza inspektor Tom Douglas, przeczuwając, że coś złowrogiego kryje się za tymi wydarzeniami. Jego doświadczenie oraz zaangażowanie w pracę, będzie wielkim atutem w dochodzeniu do prawdy.

Rachel Abbott zgotowała nam prawdziwy rollercoaster oraz fabularną zagadkę, której rozwiązanie nie tak prędko będzie możliwe. A jeśli macie możliwość zagospodarować kilka wolnych godzin, to koniecznie sięgnijcie po ten thriller psychologiczny. „Zamknij drzwi” to kolejny dowód na to, że czytelnicy tak chętnie sięgają po książki brytyjskiej autorki i nie odkładają ich dopóty, dopóki nie poznają finału wciągającej historii.

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu FILIA, FILIA Mroczna Strona [Adres usunięty]

[Adres usunięty]

Lubicie czytać thrillery psychologiczne? Jaki jest Wasz ulubiony?

⭐RECENZJA PRZEDPREMIEROWA⭐

"Pamiętaj, że odwaga nie polega na nieodczuwaniu strachu, ale na umiejętności działania mimo niego"

Życie lubi robić nam "psikusy". Niby jest dobrze, jesteśmy szczęśliwi, wiedziemy spokojne życie, a tu nagle szok!... Wszystko się wali. Niespodziewanie zostajemy sami, bo ktoś postanowił odebrać nam najbliższych. To właśnie doświadczyła Jo Palmer. Czy kobieta sprosta przeciwnościom losu i je pokona? Czy odzyska najbliższe jej osoby? Przekonajcie się sami, czytając tę powieść 😈😈😈

🚪

Tak! Tak! Tak! To jest to! Mając pierwszy raz do czynienia z pisarką @rachelabbottwriter nie miałam zbyt dużych oczekiwań. Nie chciałam nastawiać się na "wow", żeby się nie rozczarować. Dzięki temu jestem ogromnie zaskoczona i pozytywnie nakręcona na sięgnięcie po poprzednie książki, jak i po kolejne.

Historia w powieści jest bardzo interesująca, ale również poruszająca. Pokazane jest, że w jednej chwili można stracić wszystko, szczególnie ukochane osoby. Dla mnie jest niepojęte, że dziecko może być kartą przetargową w rozgrywkach między dorosłymi. Ale nie chodzi tutaj o małżeństwo, czy związek, który się rozpada, lecz o to, że ktoś obcy porywa to dziecko, żeby odegrać się na jednym z członków rodziny. Osobiście boli mnie to, nie godzę się z tym. Tak nie powinno być. Skoro są jakieś potyczki, to załatwmy to między sobą jak dorośli. To daje dużo do myślenia i ukazuje przewrotność losu. Autorka w niebywały sposób porusza też temat przyjaźni i zaufania. Przedstawiła, co może zrobić zazdrość z człowiekiem i do jakich czynów może go doprowadzić.

Rachel Abbott zachwyciła mnie swoim piórem i lekkością lektury. To, jak trzymała mnie w napięciu od pierwszych stron do ostatnich pokazuje, że jest naprawdę dobrą pisarką. Stworzyła niesamowicie ciekawe i barwne postacie, które się lubi i chce się o nich wiedzieć jak najwięcej. Fabuła przedstawia kłamstwa, intrygi, brak zaufania, a także miłość oraz przyjaźń - to wszystko łączy się w całość i daje fantastyczną książkę. Końcówka niezmierne zaskakuje. Do teraz zbieram szczękę z podłogi 😅 nie spodziewałam się takiego zakończenia. Także, Kochani, polecam Wam tę powieść z czystym sumieniem. Nie zawiedziecie się!

🚪

Książka ma swoją premierę we środę - 16.09.2020 😁😁😁 Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @wydawnictwofilia @filiamrocznastrona