Willa, dziewczyna z lasu. Willa. Tom 1

„Willa, dziewczyna z lasu” to przejmująca historia o feirance i jej pobratymcach, którzy dawno zatracili to kim byli. Głowna bohaterka jako jedyna posiada pradawne umiejętności, które mogą ocalić otaczającą ją rzeczywistość. Nie tylko leśne duchy są zagubione. Puszczy zagraża człowiek wycinający coraz większą liczbę drzew, lecz wśród naszej rasy są też tacy, którzy nie zgadzają się na nadchodzące zmiany.

Autor poprzez historię, przeznaczoną w dużej mierze dzieciom, niesie przesłanie o tym jak ważną rolę pełnią w naszym życiu lasy i drzewa, jak wiele dają mieszkań zwierzętom, jak wiele dóbr nam dostarczają. Jest ot też opowieść o ogromnej sile i odwadze, którą czyta się z ogromnym zainteresowaniem. Na uwagę zasługuje także przepiękne wydanie, prezentujące się wyjątkowo także w środku, opatrzone grafiką tworzącą niepowtarzalny klimat. Niby książka dla dzieci, ale niekiedy mroczna i mrożąca krew w żyłach, powinna spodobać się również starszym czytelnikom, którzy będą mogli wzbudzić na nowo, w sobie i w innych, miłość do otaczającej nas przyrody.

Dookoła jest tyle dźwięków, a jednak otacza Cię spokój i wewnętrzna cisza. Łatwo Ci znaleźć siebie i zrozumieć, co w Twoim życiu jest naprawdę ważne. A to wszystko dlatego, że po prostu umiesz słuchać. Więc zamknij oczy i posłuchaj o historii Willii.

Willa jest dziewczynką, która mieszka w lesie. Jest ostatnią osobą w swoim klanie, która posiada specjalne umiejętności wtapiania się i znikania w otoczeniu, niczym kameleon, bowiem tylko w jej linii genetycznej się je dziedziczy. Każdej nocy wyrusza do ludzkich chat i tam zbiera łupy, które następnie przekazuje swojemu władcy. Jednak pewnej nocy zostaje na tym przyłapana i zraniona, a człowiek, który tego dokonał chce jej pomóc, co dla dziewczyny jest ogromnym zaskoczeniem. Przecież od zawsze uczono ją, że ze strony ludzi grozi jej tylko i wyłącznie śmierć. Od tego momentu zaczyna wątpić w słowa władcy i otwiera szerzej oczy i uszy na to, co dzieje się wokół niej. Zostaje zmuszona do opuszczenia swojego domu i poszukania schronienia w innym miejscu. Znajduje je u dobrego człowieka. Czego mogą się oni od siebie nauczyć? Czy Willii uda się przetrwać i jakie tajemnice jeszcze odkryje?

Robert Beatty w swojej książce umieścił niezwykle ważne w życiu wartości. A dokonał tego w tak fenomenalny sposób, że nie ma możliwości, żeby nie zakochać się w jej głównej bohaterce. Mimo, że z założenia jest to pozycja dla dzieci, to każdego, bez względu na wiek wciągnie w ten fantastyczny, pierwotny i magiczny świat.

Rozpoczynając lekturę nie spodziewałam się, że wciągnie mnie tak bardzo, iż nie będę w stanie się od niej oderwać. Już od pierwszej strony całkowicie pochłonął mnie świat Willii i czułam się , jakbym razem z nią przeżywała wszystkie pojawiające się emocje.

Autor stworzył postać, która jest dobra, ma czyste serce, ogromną wrażliwość i niezwykle kocha naturę, która często przychodzi jej z pomocą. Wplecione również zostały w wątek różne ważne wartości, jak: wiara we własne możliwości, zaufanie czy bezinteresowna przyjaźń. Nasza uwaga zostaje również zwrócona na podobieństwa między zwierzętami i ludźmi, na ból i strach, które każdy z nich odczuwa w podobny sposób.

W ostatnim czasie przeczytałam kilka książek z literatury dziecięcej i muszę przyznać, że już dawno żadna nie zrobiła na mnie takiego wrażenia. To była piękna podróż i cudowna przygoda.

Absolutnie nie jest to książka, którą polecałabym tylko dzieciom. Nie jest ona oczywiście pozbawiona drastycznych scen, przemocy i śmierci, jednak jest to dopracowane w taki sposób, że zwraca uwagę na ich konieczność w danych wydarzeniach. Z pewnością każdy wyniesie z tej lektury coś innego, jednak ja zdecydowanie polecam ją każdemu.

Cudowne i nie do końca przewidywalne zakończenie sprawia, że nie mamy ochoty rozstawać się z główną bohaterką oraz jej światem, a także jesteśmy ciekawi jej dalszych przygód.

„Willa dziewczyna z lasu” to pierwszy tom przygód Willii, a już 26 stycznia premiera drugiego tomu „Willa dziewczyna z Mrocznej Jamy”, której oczywiście nie mogę się doczekać!

We współpracy z wydawnictwem Literackim.

Sięgając po książkę „Willa, dziewczyna z lasu” spodziewałam się książki tylko dla dzieci. Teraz, gdy jestem po lekturze stwierdzam, że jest to książka dla starszych dzieci i dla dorosłych. I w mojej opinii ten tytuł zdecydowanie zasługuje na uwagę.

Tytułowa Willa to dwunastoletnia dziewczyna wywodząca się z ludu Feiran. Lud ten przez lata żył w wielkiej przyjaźni z naturą. Zajęciem Willi jest okradanie światłolubów czyli zwykłych ludzi. Pewnej nocy, podczas łowów wydarza się coś, co odmieni życie dziewczyny na zawsze.

„Willa, dziewczyna z lasu” to niezwykła opowieść. Nie skupia się tylko na losie tytułowej bohaterki, ale zwraca ogromną uwagę na to, jak ludzie odwrócili się od natury i jak zaczęli sprzeniewierzać jej dobra. Jak łatwo przywłaszczamy sobie coś, co w ogóle nie jest naszą własnością. Sama przyroda, las, zwierzęta potraktowane są tu w niesamowity sposób. W tej książce czuć wyraźnie, że natura żyje. Przygody Willi do łatwych nie należą, więc książka może nie być odpowiednia dla dzieci młodszych i bardzo wrażliwych. I chociaż akcja nie pędzi, to czytało mi się tę książkę bardzo szybko i z ogromnym zainteresowaniem. A każdy kolejny rozdział przynosił mi nowe emocje, które mocno współodczuwałam z Willą. Autor ma talent do przekazania na stronach książki wielu wartości w bardzo przejmujący sposób.

Jeśli zastanawiacie się nad tym, czy przeczytać tę książkę, to ja, z całą odpowiedzialnością mówię Wam, żebyście zrobili to jak najszybciej. A ja cieszę się, że mogę już zacząć czytać drugą część.

Dzisiaj o książce, którą już na wstępie chciałabym polecić starszym dzieciom. Dzieciom, które chciałyby wyruszyć po niesamowitą przygodę w otoczeniu baśniowej przyrody, pełnej zaskakujących wydarzeń i z przesłaniem, które trafia głęboko do serduszka.

Willa, tytułowa bohaterka to dziewczynka, która wychowywana przez babcię posiada zdolność dostosowywania się do otoczenia. Potrafi przybrać barwę pnia drzewa wraz jego chropowatością czy kolor zielonych liści kiedy znajduje się przy pnączach. Jednak jest w stanie tego dokonać będąc tylko i wyłącznie w lesie. Poza nim jej zdolności są nieaktywne. Obok lasu, który jest domem dla Willi mieszkają osadnicy. Dziewczynka jest częstym gościem w ich domach – pojawia się tam po to by kraść, a pozyskane dobra oddaje swojemu leśnemu przywódcy… Mało tego obwinia owych osadników o śmierć jej rodziców i siostry bliźniaczki. I tutaj następuje punkt przełomowy – Willa zostaje ranna! Jak potoczą się dalej jej losy? Czy spotka kogoś z ludzi – osadników komu będzie mogła zaufać??

Niesamowita historia, gdzie przemiana głównego bohatera właściwie ma miejsce na naszych oczach, gdzie dobro zaczyna walkę ze złem i gdzie postępująca akcja zmusza czytelnika do refleksji.

Dodatkowo dostrzeganie piękna przyrody, zachwycanie się nim, szacunek do innych mieszkańców lasu czy wręcz bezinteresowna pomoc potrzebującym istotom ukazują jak można nakierować uwagę najmłodszego czytelnika na dobro, które mieszka w drugim człowieku. Wystarczy w życiu kierować się sercem i zawsze mieć na uwadze drugiego człowieka.

Czytajcie, kupujcie ją dla swoich bliskich, bo ta książka naprawdę jest warta polecenia. A ja wyczekuję już drugiego tomu tej historii, który pojawi się już „na dniach”…

Willa dziewczynka z lasu, która potrafi wtopić się w otoczenie jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.

Willa pochodzi z ludu Feiran i prowadzi podwójne życie. Jako utalentowany jut, Willa jest wykorzystywana przez swoje plemię do okradania światłolubów. Porażka nie wchodzi w grę, bez względu na ryzyko. Nasza główna bohaterka jest również przywiązana do lasu i zamieszkujących go zwierząt. Pełni rolę ich opiekunki i przyjaciółki.

Pewnej nocy Willa trafia do najbardziej osobliwego z domów. To właśnie dzięki tej kradzieży Willa uświadamia sobie otaczającą ją rzeczywistość. Senne kłamstwo wmawiane jej przez wodza rozpływa się niczym paleta akwareli pozostawiona w czasie ulewy.

Jako Feiran, żyjąca wśród liści i korzeni głęboko pod ziemią, nigdy nie kwestionowała rozsądku ani zasad. Żyła według zasady: nie ma żadnego,,ja" jesteśmy ,,my", aby przetrwać trzeba żyć z plemieniem w zgodzie.

Jednak Willa czuła, że jej ludzie nie postępują tak, jak powinni. Popełniają nikczemne czyny i sprzeniewierzają się swojej kulturze i obowiązkom wobec ziemi.

Willa z Lasu to powieść pełna bogatej i magicznej historii, jak również głęboko zakorzenionego związku z naturą. Czyta się ją jak baśń, pełną miłości do ziemi i szacunku dla jej pradawnych mocy.

Książkę czyta się bardzo przyjemnie. Język i sposób pisania jest bardzo piękny. Opisy są niezwykle żywe i wciągające do niesamowitego świata. Stworzone sceny pozwalają czytelnikowi zanurzyć się w świat Willi i przeżywać z nią przygody.

Wejdź do świata Willi i zdobądź przyjaźń wilków, akceptację niedzwiedzi, ujrzyj piękno lśniącego jeziora oraz zakosztuj kruchych grudek.

Szybko przeczytajcie pierwszą część, bo wraz z końcem stycznia 2022 ukaże się drugi tom "Willa, dziewczyna z Mrocznej Jamy".

Worldofbooks_95

Przyznam, że kolejny raz okładki bardzo mnie zaskakują. Ta jest naprawdę piękna, ale historia w niej zawarta, jeszcze piękniejsza. Prawdziwy tajfun emocji, które oplatają człowieka z każdej strony i to w zaskakujących momentach. Już sam początek był niezłą zmyłką, gdyż sądziłam, że tytułowa Willa będzie postacią negatywną. Poznałam ją łamiącą siódme przykazanie z zapewnieniem, że robi tak od bardzo dawna. Dopiero później, kiedy została postrzelona, akcja zaczyna ukazywać coraz więcej barw i dobrego serca. Willa spotka groźne zwierzęta, które w chwili jej wspomnień kiedyś same były w tarapatach. Teraz to one ukazują jej serce i pomoc, która była niezbędna, by przeżyła. Nie chce jej całej opisywać, ale powiem wam, że jej pomocna dłoń wzruszy każdego. Umie się posługiwać pradawnym językiem, który zwierzęta rozumieją. W chwilach niebezpieczeństwa jednoczą się i wspierają wzajemnie. Powiem wam jeszcze tyle, że pewien mężczyzna nie spocznie, póki nie zaspokoi swojej ciekawości względem niej.

,,Ja... nic z tego nie rozumiem- wymamrotał zdezorientowany.- Skąd ty się tu wzięłaś? Kim jesteś?"

Ten moment był niesamowity. W jednej chwili twarz światłoluba, czyli człowieka była wroga, a zaraz potem pojaśniała i złagodniała. Przypatrywał się jej niczym najpiękniejszemu motylowi, który z jego winy został ranny. Spokojnymi ruchami przybliżył się do niej nie potrafiąc uwierzyć w to, co widzi. Kogo widzi. Mimo iż ona się go bała, to aura jaka od niego biła sprawiła, że pozwoliła mu się dotknąć.

I wtedy czar prysł...

Przyznam się wam, że bałam się czytać dalej, by książka nie rozpadła mi się w dłoniach. Ta historia jest taka delikatna, momentami promienna i przepełniona wzruszającymi momentami. W chwilach strasznych ciarki i dreszcze same wychodziły na plecach. Czułam, że bohaterka jest taka maleńka jak okruszek, który bardzo chcielibyśmy poznać. Wywoływała we mnie odczucia opiekuńczości i ulotności chwili. Pokazała, że zwierzęta również mają uczucia i bardzo łatwo jest je zranić.

Lekki styl, ulotna historia, barwni bohaterzy i magia, która chcemy, by nigdy nie przemijała...

Willa, dziewczyna z lasu to kolejna z pozycji na mojej liście, która czekała na swoją kolej. Przyszedł na nią czas kilka dni temu, kiedy książka ta dosłownie wpadła mi w ręce. Uznałam wtedy, że nie mogę dłużej czekać z jej przeczytaniem. Tak oto dzisiaj opowiem o swoich wrażeniach po poznaniu historii Willi. Czy dobrze się bawiłam podczas lektury? Poniżej znajdziecie odpowiedź na to pytanie.

Willa przez całe swoje dotychczasowe życie mieszkała z babcią w norze w plemieniu jutów. Wystarczył jednak jeden błąd, a wszystko, co dziewczynka do tej pory znała, zmieniło się w popiół. Teraz będzie musiała stawić czoła niebezpieczeństwu i skryć się w lesie. Co, jeśli odnajdą ją tam źli ludzie? Zawsze trzeba mieć nadzieję i liczyć na łut szczęścia...

Kiedy zaczynałam lekturę tej pozycji, nie miałam pojęcia, czego mam się po niej spodziewać. Wiedziałam, że jest to powieść kierowana raczej do młodych czytelników, ale poza tym? Nie oczekiwałam od niej żadnych cudów, no może poza jedną rzeczą: chciałam, żeby ta historia mi się podobała. Tak po prostu. No i tak... czasem to, czego sobie życzymy, spełnia się z nawiązką. Willa, dziewczyna z lasu zachwyciła mnie całkowicie i sprawiła, że nie mogę o tej książce zapomnieć.

Główna bohaterka powieści, Willa, wzbudziła moją sympatię już od samego początku. Jej odwaga, liczenie się z konsekwencjami, a jednocześnie taka jeszcze dziecinna wiara w to, że nieprzemyślane decyzje mogą mieć bardzo dobre konsekwencje. Uważam ją za postać świetnie wykreowaną, angażującą czytelnika do śledzenia jej poczynań i po prostu dobrą. Willa to zdecydowanie bohaterka, której jeszcze długo nie zapomnę.

Robert Beatty w swojej powieści zawarł nie tylko odrobinę magii, ale też przedstawił życie plemienia, które w stu procentach ufa tylko i wyłącznie swojemu przywódcy i sobie nawzajem. Choć wydawać by się mogło, że ten wątek niekoniecznie sprawdzi się w literaturze dla młodzieży, to jednak autor udowadnia, że jest to błędne myślenie. Jutowie, którzy po części przyczynili się do ucieczki Willi, są nieodłączną częścią tej historii i stanowią ogromne i silnie zarysowane tło dla historii tej rezolutnej dziewczynki.

Swoją drogą: czy możemy przez chwilę porozmawiać o tym, w jaki sposób autor ukazał życie Willi na łonie natury oraz jak dużą wagę przywiązał do pokazania miłości człowieka do przyrody? Uważam to za ogromny atut tej powieści. Pokazuje najmłodszym, że las, zieleń, zwierzęta trzeba szanować, bo nigdy nie wiemy, kiedy będziemy potrzebować pomocy flory czy fauny. Brzmi to komicznie, ale wiele naturalnych składników nieraz już uratowało pewnie życie starszych pokoleń.

Pióro Roberta Beatty też zasługuje na wszelkie pochwały. Autor pisze w sposób lekki, przyjemny i prosty w odbiorze, dzięki czemu lektura Willi, dziewczyny z lasu to niesamowita przygoda i jednocześnie przyjemność. Nie dość, że nie mogłam oderwać się od tej historii, to jeszcze całkowicie mnie ona uwolniła od męczących myśli. Coś świetnego!

Jestem całkowicie zakochana w tej książce i na pewno będę do niej wracać w przyszłości. Jeżeli lubicie literaturę młodzieżową, w której nie brakuje odwołań do siły przyrody czy po prostu ciekawej akcji – ten tytuł musicie zapamiętać.

Widząc okładkę wiedziałam a raczej podejrzewałam, że musi być coś w tej książce, ponieważ okładka przyciąga. Po pierwszym rozdziale przepadłam w otchłań tej literatury. Nie wiem jak wy, ale raz na jakiś czas trafiają się takie pozycje, które zostają w naszych głowach oraz sercach na długo. Willa to 12 letnia dziewczynka, której cały świat to las i wszystko, co z nim związane. Należy do klanu Ferian, który wspólnie dba o dobro każdego, ponieważ twierdzą, że jednostka nie ma szans na przeżycie tym bardziej w zimę, nie ma „ja”, lecz „my”.

Wszędzie możecie przeczytać opis, co i jak jest w książce, więc nie chcę powielać tego, ale chcę zwrócić uwagę na coś, czego zaczynamy zapominać a mianowicie Miłość i Rodzina. Tak kochani Willa pomimo różnych sytuacji, jakie przeżyła do końca książki uczy się czegoś bardzo ważnego, co było w jej sercu, ale gdzieś głęboko, głęboko. Willa to cudowna dziewczyna, która szuka swojego miejsca w grupie, w życiu i jakże jest jej rozczarowanie, kiedy nawet klan nie akceptuje jej takiej, jakiej jest. Ludzie, przy których wychowała się nie znają, nie szanują nic, w co wierzy, czym się kieruje. Jedyna Babcia dziewczynki uczy ja języka i czarów Feiran oraz bycia leśną czarownicą. Jako jedyne posługują się językiem Ferian gdzie reszta klanu idzie z duchem czasu i uczą się mówić jak człowiek po angielsku zapominając o korzeniach swoich przodków.

Książka idealna dla każdego bez względu na wiek. Książka, która uczy pokory, miłości, szacunku do kultury i tradycji. Bez względu ile minie od premiery ta książka wg. mnie zawsze będzie na czasie. W dzisiejszym świecie spotykamy się z krytyką, hejtem do kogoś, kto wystarczy, że jest większej wagi, ktoś, kto ma inny kolor skóry, bądź ubiera się nie tak jak większość jego rówieśników! Tak jak Willa dała szanse i zaczęła poznawać człowieka i jego domostwo tak człowiek też zaczął uczyć się od dziewczyny jej życia, tradycji oraz prawidłowego funkcjonowania z przyrodą. Kochani zobaczycie, że wystarczy zatrzymać się porozmawiać i być otwartym na coś innego a będą działały się cuda. Trzeba przyznać, że w książce zobaczycie Nas samych, czyli człowiek, który niszczy środowisko do zaspokojenia własnych potrzeb nie patrząc, nie przejmując się tym, że obok w lesie żyją żywe istoty, które mają swoje domy w lasach, drzewach itp. Z całego serca dziękuje Wydawnictwu Literackiemu za egzemplarz do recenzji, bo ta oto pozycja zagościła w moim sercu oraz domu. Odłożyłam książkę na półkę córki z nadzieją, że kiedyś Ona będzie miała tę przyjemność i pozna historię Willi, dziewczyny z lasu.

"Willa, dziewczyna z lasu" Roberta Beatty`ego to książka, o której dziś Wam opowiem. Jest to pozycja dla młodzieży, a ja uwielbiam literaturę dla młodszego czytelnika. Tym bardziej, jeśli mam do czynienia z przepięknymi i mega wartościowymi historiami. Tak też było w przypadku tejże książki od @wydawnictwoliterackie. Tytułowa Willa to młoda członkini leśnego ludu. Nocą, tak jak jej pobratymcy, wykrada łupy ludziom, którzy w oczach ludu są groźni, ponieważ okropnymi maszynami niszczą cenną przyrodę. Willa jest dziewczynką niezwykłą, ponieważ potrafi rozmawiać ze zwierzętami i roślinami, zna także leśną magię. Takich zdolności nie ma już wśród członków ludu prawie nikt, jednak Willa ma z tytułu swoich umiejętności tylko same kłopoty. Pewnego dnia zdarza się coś, co skłania dziewczynkę do zastanowienia się nad tym, dlaczego wszyscy uważają ludzi za złych. Czy przywódca leśnego ludu ma rację, każąc swoim poddanym nienawidzieć człowieka? A może to z nim jest coś nie tak? Książka jest przepiękną, przepełnioną magią baśnią, która pokazuje, jak wielką moc posiada miłość, jak ogromną potęgą jest potęga przyrody oraz jak należy zachować się w przypadku zetknięcia się z jawną niesprawiedliwością. Jest to mega mądra, wciągająca, magiczna opowieść, od której nie można się oderwać. Zdecydowanie polecam!

Baśnie zawsze pobudzają dziecięcą wyobraźnię. Tym właśnie kieruję się, szukając czegoś interesującego do czytania dla dziecka. Znałam już wcześniejsze książki, które napisał Robert Beatty, także ułatwiło mi to decyzję o nabyciu jego powieści "Willa, dziewczyna z lasu". Wybór ten okazał się trafiony!

Książka zawiera piękną historię, która ma wszystko to, co baśń mieć powinna - jest pełen magii świat, niezwykli bohaterowie i niezapomniane wydarzenia. To sprawia, że nie tylko moja pociecha chętnie to przeczytała. W zasadzie to czytaliśmy powieść wspólnie. W tym właśnie tkwi moc baśni. Mogą je czytać dzieci i dorośli, ponieważ wszyscy znajdą w nich mądry przekaz. Szczerze polecam!

Książka prezentuje niesamowitą treść o życiu w harmonii z naturą. Uczy jak zachować balans między wytworami ludzkich rąk, a otaczającą przyrodą. Pokazuje, że wystarczy o jeden krok za dużo, by zniszczyć drugą stronę.

Historia składa się nie tylko z elementów fantastycznych ale także posiada w sobie elementy rzeczywiste. Bardzo dużo można wyciągnąć z tej historii. Morał, który uczy, że nie wszyscy podają się za tego kim naprawdę są. Pokazuje jak ważna jest wiara i zaufanie w drugą osobę, a pochopne ocenianie oraz stereotypy, czasem potrafią być zgubne. Nie wszystko wydaje się takim jakim jest na pierwszy rzut oka. Były chwile napięcia, były chwile grozy, ale także te przy których łza cisnęła

się do oka. Uważam że, element ten tchnął jeszcze więcej życia w książkę oraz potrzebny był do wewnętrznej przemiany bohaterki.

Książka nie jest napisana trudnym, czy skomplikowanym językiem, więc

jest łatwa w odbiorze. Nie znaczy to jednak, że jest zła. Wręcz przeciwnie. Nadaje się również dla czytelniczych weteranów, którzy chcą się oderwać od skomplikowanej literatury.

Stąd moja ocena.

„A przecież nie ma żadnego „ja”, jest tylko „my”. Wyłącznie klan – „my” i „oni”. „Ja” było odosobnieniem i niemożliwością; „ja” usychało w mroku i w końcu umierało.”

To naprawdę przepiękna i poruszająca baśń, pełna magii i przyrody, pokazująca ciężką drogę do poznania własnego „ja”. Przez całe swoje życie mieszkam niedaleko lasu. Ta książka skradła moje serce, podczas czytania stałyśmy się jednością, aż w końcu zżyłyśmy się. Oprócz świetnej fabuły i magicznego klimatu przedstawia bardzo ważne problemy i wartości dzisiejszego świata. Nie muszę wspominać, że cała historia wywołała we mnie naprawdę skrajne emocje. Chyba najbardziej wzruszyła mnie postać babci Willi – bardzo ciepłej, mądrej i kochanej kobiety. Samą Willę lubię ale czasami podejmowane przez nią decyzje były troszkę dziecinne. Natomiast jeśli chodzi o sprawy związane stricte z czytaniem to powiem tyle: wciąga, szybko się czyta, styl jest lekki i przystępny. Myślę, że to świetna propozycja zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Warto poznać ten leśny świat i jego mieszkańców. PS. Kto właśnie ma kaca czytelniczego? No ja.

“Podążaj za krwią”

Lubicie bajki? Ja bardzo i ostatnio coraz częściej po nie sięgam. Okazuje się, że to nie są tylko lektury dla dzieci, dorosła osoba też znajdzie w nich coś dla siebie. Po “Wille dziewczynę z lasu” sięgnęłam skuszona wieloma, pozytywnymi opiniami i nie zawiodłam się.

Książka opowiada historię tytułowej Willi, która przyszła na świat w Głuchej Jamie. Jej rodzice i siostra zginęli, i wychowała ją babka, leśna czarownica. Willa stała się jedną z jutów, małoletnich złodziei. W nocy okradała legowiska białych osadników, których nazywali światłolubami, musiała to robić, żeby zapewnić byt reszcie klanu. Światłoluby wtargnęły w jej życie uzbrojeni w piły i bum-pałki, zaczęli niszczyć jej świat. Pewnego razu podczas kradzieży została postrzelona przez jednego z osadników, mężczyzna był w szoku, kiedy zobaczył, że postrzelony przez niego złodziej to jeszcze dziecko.

“Willa dziewczyna z lasu” to najładniejsza bajka, którą ostatnio czytałam. Willa kocha przyrodę i zwierzęta, potrafi się z nimi porozumiewać i pomaga im, kiedy są w potrzebie.Dziewczyna nie godzi się na to w jaki sposób człowiek niszczy przyrodę - wycina lasy i poluje na zwierzęta. Fabuła mówi o miłości, przyjaźni, poświęceniu i tym skąd pochodzimy.

Oprócz pięknej historii Willa jest też świetnie wydana, już sama okładka robi robotę.

Bardzo Wam polecam “Wille dziewczynę z lasu”, jej lektura to świetna okazja, żeby obudzić swoje wewnętrzne dziecko.

Willa bardzo długo stała u mnie na półce i czekała na swoją kolej. Wiedziałam, że będzie to bardzo dobra książka, ale nie mogłam się jakoś za nią zabrać. W końcu powiedziałam sobie dość i sięgnęłam po Willę. Dziewczynę z lasu. Spodziewałam się, że będzie to pozycja dla młodszych i faktycznie jest napisana bardzo lekkim tonem, ale treść... treść łamie serce.

Zacznijmy od tego, że tę historię czyta się ekspresowo. Całość zajęła mi mniej niż dwie godziny, ale emocji wywołała tyle, że do tej pory przeżywam. Jest to naprawdę bolesna pozycja. Sporo tu śmierci, krzywdy, samotności. Willa jest około dwunastoletnią dziewczynką, która nie ma rodziców, zmuszana jest do okradania ludzi, ma tylko babcię. Gdy poznaliśmy babunię miałam ochotę paść na kolana i dziękować jej, że wychowała wnuczkę w poszanowaniu dla duchów przeszłości i dla tradycji. Jest to bardzo ważna kwestia i odejście Feiran i Padarana od tego było czymś strasznym.

"Jak góry i lasy miałyby się skończyć? Gdyby się skończyły, to świat przestałby być światem."

Rozumiem, że świat idzie do przodu i ciężko już żyć bez wszystkich tych dobrodziejstw. Drzewa są wycinane masowo, zwierzęta mordowane i trzymane w okropnych warunkach. Ciężko mi było wczuć się w postać Willi. Czułam jej cierpienie, strach. Autor doskonale odwzorował przerażenie małej dziewczynki w sytuacji, gdy zostaje całkiem sama. Równocześnie wykazuje się tutaj tak ogromną odwagą i miłością do zwierząt... Uwielbiam Willę. Bałam się o nią, ściskałam kurczowo Dziewczynę z lasu i płakałam i nie mogłam przestać.

"Żyję w takim świecie, jaki zastałam. Nie zmieniam go."

Oprócz bólu jest tutaj też wielka nadzieja. Gdy skończyłam odetchnęłam z ulgą. To było bardzo dobre zakończenie. Robert Beatty nie traktuje swoich bohaterów ulgowo. Willa jest dzieckiem, ale cierpi. Nie tylko psychicznie, ale też fizycznie. To, jak Padaran ją traktował, co rozkazywał... Mam ciarki na samą myśl. Wiem, że Feiranie to całkiem inna rasa ludzi, inaczej żyją, inaczej myślą, ale to nie jest żadne usprawiedliwienie dla takiego zachowania w stosunku do kogokolwiek.

Cieszyłam się, gdy pojawił się Nathaniel. Tak bardzo pokochałam tego człowieka. Jego dobroć, nadzieja. Czytając o nim łzy mi ciekły po policzkach. Zdecydowanie często płakałam podczas czytania Willi. Dziewczyny z lasu. Ta pozycja powinna być bardzo popularna, wszyscy powinni o niej usłyszeć.

Przepiękna i wzruszająca historia o miłości do natury, przyjaźni oraz porównaniu różnych perspektyw🌙

Książka ma niezwykły klimat oraz została ślicznie napisana, natomiast niektóre momenty moim zdaniem były nudne i nie jest to na pewno książka, która stoi akcją.

Świat w utworze jest bardzo dobrze wykreowany, a przyroda jest w nim przepięknie przedstawiona🌻

Bardzo zżyłam się z główną bohaterką - Willą, ponieważ jej historia od początku mnie urzekła.

Wydaje mi się, że jest to książka warta przeczytania przez czytelnika w każdym wieku i bardzo Wam ją polecam!🤍

"Tak, była stworzeniem lasu, noszącym w sobie wiedzę i ducha swojej babki. Mówiła zarówno w starym jak i nowym języku. Wyczuwała ruch wody, słyszała szepty drzew."

10 lutego swoją premierę miała Willa dziewczyna z lasu. Książka niemal natychmiastowo zdobyła rzesze fanów i na próżno szukać czytelnika, którego ta opowieść nie zauroczyła. Autor Robert Beaty zasłynął już wcześniej serią książek przygodowych o Serafinie.

Tym razem autor przenosi nas do Appalachów na teren Wielkich Gór Mglistych, akcja dzieje się w 1900r. Willa to leśna czarownica, splataczka i złodziejka, pochodząca z plemienia Jutów. Posiadająca niezwykłe zdolności dziewczynka wyróżnia się na tle innych buntowniczym sercem, zadziornością i sprytem. Nauczona szacunku dla lasu, sprzeciwia się rządom nowego Padarana (władcy plemienia), który zerwał więzi z naturą, a cały klan ciągnął w przepaść. Willa - potomkini leśnych wiedźm nauczona szacunku dla lasu i wszystkich istot żywych, opuszcza swoje plemię i postanawia żyć na własną rękę. Dziewczynka będzie zmuszona zmierzyć się z własnymi lękami oraz okrutną prawdą, że tuż obok biali ludzie wycinają i dewastują jej dom. Tak pokrótce kształtuje się zarys fabularny powieści, ale nie na treści chciałabym się skupić, tylko na przesłaniu jakie niesie za sobą. Otóż "Willa dziewczyna z lasu" to mądra książka utrzymana w klimacie baśniowym z elementami fantasy. To opowieść o przyspieszonym dorastaniu, determinacji i odwadze. Niepozbawiona mroku historia opowiada o smutku i tęsknocie za najbliższymi, o ranach, które być może kiedyś się zabliźnią. Ta słodko-gorzka bajka daje też nadzieję i skłoni niejednego czytelnika do przemyśleń.

Głównym walorem powieści jest jej uniwersalny przekaz, Willa uczy nas szacunku dla przyrody i pokazuje na czym powinna polegać prawdziwa miłość do otaczającego świata. Pełno tu pierwotnej magii. Książka przypomina mi nieco połączenie Pocahontas, Avatara i Księgi Dżungli. Ale tak naprawdę historia o Willi to nic innego, jak brutalna opowieść o osadnictwie i walce z rdzenną ludnością Ameryki. A wszystko przeniesiono na karty powieści młodzieżowej i ubrano w fantastyczno-baśniowy klimat.

Willa dziewczyna z lasu to bardzo dobry przykład mądrej literatury dziecięco-młodzieżowej, która uczy i skłania do refleksji. Czy poleciłabym ją również starszym odbiorcom - pewnie tak, jednak niektórym może przeszkadzać zbyt prosty język.

[Adres usunięty]

„Poruszaj się bez dźwięku. Kradnij i nie zostawiaj śladów”, słyszała od kiedy skończyła pięć lat. I jeszcze: „Nie ma żadnego «j a». Jest tylko «m y»”.

Przyszła na świat w Głuchej Jamie, która od zarania była domem Feiran. Dziś już tylko nieliczni członkowie jej klanu umieli rozmawiać z roślinami oraz zwierzętami i wykorzystywać magiczne moce przyrody. Willa potrafiła to dzięki naukom babki, leśnej czarownicy.

Była jednym z jutów, małoletnich złodziei. Pod osłoną nocy okradała legowiska białych osadników zwanych światłolubami, żeby zapewnić byt reszcie klanu. Powinna ich nienawidzić! Brutalnie wtargnęli w jej świat. Uzbrojeni w piły i w bum-pałki uśmiercali drzewa i leśnych ludzi, podobno także rodziców Willi oraz jej siostrę bliźniaczkę. Dziewczynka słabo to pamiętała, ale nie mogła zapomnieć pełnego czułości wyrazu twarzy światłoluba, kiedy odkrył, że postrzelony przez niego złodziej, to jeszcze dziecko…

Czy osadnicy rzeczywiście są źli do szpiku kości i niewyobrażalnie bogaci? Czy powinna ich okradać? I dlaczego w zapomnianych, trawionych zgnilizną rejonach Głuchej Jamy padaran więzi ich dzieci?

Zawsze mam problem z napisaniem opinii książki, która bardzo mi się podobała. Nie wiem na ile mogę sobie pozwolić, by z jednej strony nie powiedzieć Wam zbyt wiele, ale z drugiej strony zachęcić Was do sięgnięcia po daną pozycję. Musicie mi chyba uwierzyć na słowo, że „Willa dziewczyna z lasu” jest po prostu REWELACYJNA i zdecydowanie powinniście ją poznać.

Długo myślałam nad tym, czy jest coś, co mi się w tej książce nie spodobało i ostatecznie udało mi się znaleźć jedną rzecz, a mianowicie – niewłaściwie określone grono odbiorców tej historii. Zdecydowanie nie jest to literatura 9 - 12+. Jestem przekonana, że po tą książkę sięgnąć może nie tylko młodzież, ale i osoby dorosłe. Każdy wyniesie z niej coś dla siebie.

Zakochałam się piórze autora. Całkowicie porwała mnie ta historia i nie raz miałam ochotę zarwać dla niej nockę, co zdarza mi się dość rzadko. Pochłaniałam każdy, nawet najkrótszy opis przyrody (choć nigdy nie byłam ich zwolenniczką) a gdy zobaczyłam napis „koniec” w mojej głowie była tylko myśl: „chcę więcej”.

Willa to postać której nie sposób nie pokochać. Choć to tak naprawdę dziecko, to drzemała w niej ogromna odwaga i empatia. Od tej postaci biło ciepło, które sprawiło, że byłam autentycznie przejęta jej losami, tak jak gdyby wydarzyły się one naprawdę.

Historia ta niesie ze sobą wiele wartościowych treści, [Adres usunięty].: o szanowaniu przyrody i zwierząt, docenieniu tego co mamy wokół, ale także i o więzach rodzinnych, miłości czy potrzebie przynależności do grup, w których możemy być w pełni akceptowani.

Samo wydanie tej historii jest jak wisienka na torcie. Wydawnictwo Literackie – przeszliście samych siebie. Nie dość, że książka ta posiada niezwykle piękne wnętrze, to ma również zachwycającą oprawę, dzięki której jej lektura to czysta przyjemność.

Nie pozostaje mi nic innego jak tylko zachęcić Was do przeczytania tej wspaniałej historii. Jestem pewna, że się nie zawiedziecie.

Moja ocena: 10/10

"Kiedy w konarach drzew zaszumiał wiatr, Willa zrobiła krok w tył, splotła się z lasem i zniknęła."

*

Willa pochodzi ze starego leśnego ludy Feiran, którzy żyją w zgodzi z lasem, a przynajmniej kiedyś żyli. Wychowana przez babkę według tradycji przodków dziewczyna nie pochwala tych zmian. Zdając sobie jednak sprawę, że bez swojego klanu nie przetrwa ,dostosowuje się do brutalnych reguł i stara się przypodobać wodzowi. Jednak jedna noc i wyprawa do domu światłolubów zmienia życie Willi i zmusza do podjęcia wielu trudnych decyzji. Czy kochana przez las i jego mieszkańców dziewczyna pozna skrywaną od lat prawdę o śmierci swoich bliskich i odnajdzie swoje miejsce na ziemi ?

*

"Willa dziewczyna z lasu" to druga seria autorstwa Roberta Beatty, którą przyszło mi czytać i muszę przyznać, że nie zawiodłam się.

*

Książka ta opowiada o pełnej, magii i tajemnic przygodzie, która skrywa więcej mroku, niż można by przypuszczać po niewinnym opisie. Zgrabnie splata ona, to co cudowne ze swego rodzaju brutalnością zapewniając czytelnikom niezapomniane przeżycia.

*

Historia Willi wciągnęła mnie od pierwszych stron do tego stopnia, że książkę odłożyłam dopiero po ujrzeniu słowa KONIEC, a i po tym nie miałam wcale dosyć.

*

Pomimo kilku "brutalnych" scen, które utrudniają określenie przedziału wiekowego odbiorców - jednak są one częścią stylu autora - nie mam do zarzucenia tej książce właściwie nic.

*

Dostajemy tu chyba wszystko, czego potrzeba do zatracenia się w historii:

-Akcję, która nie pozwala na chwilę nudy.

-Bohaterkę, którą można jedynie pokochać.

-Magiczne i ujmujące opisy.

-Tajemnice i ukryte w treści wskazówki do ich rozwiązania.

-Ujmującą opowieść o inności, magii i miłości oraz próbach ich zrozumienia

*

Książkę właściwie polecam każdemu, kto jest gotowy poznać tajemnice lasu i jego niezwykłej mieszkanki. I pamiętajcie "Ziemie nie jest ani płaska, ani okrągła. Jest ona górami"

Hej dziś premierę ma nowa książka, którą wydaje Wydawnictwo Literackie Roberta Beatty o tytule Willa, dziewczyna z lasu, postanowiłam wam w niecodzienny sposób przedstawić te niezwykłą książki i zamiast klasycznej recenzji powiedzieć wam o jej zaletach w formie 10 powodów, dla których warto ją przeczytać. [Adres usunięty]

Willa wywodzi się z rodu Feiran, który zamieszkuje lasy, a dokładniej mówiąc, żyją w miejscu zwanym Głuchą Jamą. Od lat sprzymierzeni z naturą, żywią się darami lasu, a zwierzęta traktują jak własną rodzinę. W owym klanie nie liczy się „ja”, lecz „my”, a wszystkie poczynania są dla dobra całego rodu, na czele którego stoi majestatyczny przywódca, padaran. Dawno temu Feiranie posiadali magiczne zdolności, które pomagały im żyć dzięki otaczającej naturze. Teraz już o nich nie pamiętają. Jedynie Willa, od lat uczona przez babkę, leśną czarownicę, potrafi stopić się z otoczeniem oraz ożywić przedmioty. Obecnie jej rola w klanie sprowadza się do okradania światłolubów, czyli ludzi. Im większy łup przyniosła, tym większy zyskała szacunek wodza. Nigdy się nie sprzeciwiała i zawsze próbowała pokazać, że potrafi dobrze kraść. Pewnego razu podczas jednej z takich wypraw natknęła się na coś, co sprawiło, iż dziewczyna zaczęła się zastanawiać, czy wszystko co dotąd jej wpajano, jest prawdą…

Od razu polubiłam się z Willą, która jest bardzo odważną, mądrą i empatyczną dziewczyną. Przyszła na świat w klanie Feiran, tak więc żyła pod dyktando padarana, który piastował władzę. Próbowała się dopasować i nie zawieść. Gdy jednak coś zasiało w jej głowie ziarno niepokoju, zdecydowała się wyrazić sprzeciw i wiele zaryzykować, by odkryć prawdę na własną rękę. Dziewczyna ma niesamowity kontakt z przyrodą i lasem, w którym żyje, bardzo związana jest ze wszystkimi dzikimi zwierzętami. Nie zawaha się pomóc im w potrzebie, nawet ryzykując utratę własnego zdrowia. W powieści występują także inni bohaterowie, jedni wzbudzają podziw i sympatię, inni wręcz przeciwnie.

Willa, dziewczyna z lasu to powieść, w której można dosłownie dotknąć natury. Wykreowany przez Autora świat jest piękny i baśniowy, lecz jednocześnie bardzo niebezpieczny. To ponadczasowa opowieść o dojrzewaniu, odwadze, poszukiwaniu własnego szczęścia, jedności z naturą oraz miłości. Otwórzcie swe serca na historię Willi i dajcie się ponieść jej leśnym przygodom!

Zielony las zdawał się być dziki i wolny od zbędnego okrucieństwa. Zwierzęta zostawały zabijane przez inne dla pożywienia, drzewa mogły ugiąć się jedynie pod potęgą żywiołu, a w gęstwinie żyły istoty, które rozumiały język życia. Dla nich drzewa były przyjaciółmi, a zwierzęta sąsiadami. Brały z lasu tylko tyle, ile potrzebowały i zdawały się wspierać ten wspaniały porządek.

A potem pojawił się człowiek.

Ludzie nie rozumieli lasu, do którego wyprawiali się w poszukiwaniu jedzenia czy surowców. Nie wiedzieli, co chce przekazać wyjący wilk, nie szanowali drzew i nie mieli oporów przed zabiciem tego, co wymykało się ich logice. W strachu przed nimi lud Feiran zaczął się zmieniać. Pojawił się wspaniały padaran, który został przywódcą i wprowadził zmiany. Zmiany, które sprawiły, że istoty, które wcześniej żyły w harmonii z lasem, zaczęły stopniowo upodabniać się do człowieka. Zapominały pradawnego języka, przestały chronić się nawzajem i dla swojego boga musiały wykradać majątek ludzi, by napełnić jego sakiewki. Toksyna trawiła ich serca, ale wciąż były jednostki, które nie pogodziły się z tą zmianą.

„Przysłuchując się sprzeczce dwóch światłolubów, czy świat jest płaski, czy okrągły, Willa kręciła głową. Obaj się mylili — świat nie był ani płaski, ani okrągły. Świat to były góry."

Willa posiadała moc pradawnych czarownic, które dawniej dbały o żywe ściany legowiska. Potrafiła rozmawiać z drzewami, umiała mówić do zwierząt i bez problemu wtapiała się w otoczenie. Nigdy nie wyrządziła nikomu krzywdy, a jednak uważana była za wroga. Rówieśnicy odbierali jej łupy i zachowywali się w stosunku do niej okrutnie. Wszyscy spoglądali na nią jak na niechciany relikt czasów, jakie już odeszły i o których nie powinno się pamiętać.

Co zmieni się w życiu dziewczynki, gdy odkryje, że okrutni ludzie potrafią mieć w sobie więcej dobroci niż jej własny klan? I jak poważne będą tego skutki?

„Czy dzień kiedykolwiek zrozumie noc? Czy ciemność jest w stanie poznać światło?"

Samotność. Tęsknota. Wyrzuty sumienia. Poczucie niemocy. Przyjaźń. Nadzieja. Bunt. Manipulacja ludem.

Właśnie tym jest ta opowieść.

Robert Beatty stworzył historię, która potrafi oczarować czytelnika w każdym wieku. Jego styl narracji jest lekki, przez co przekaz opowieści jest zrozumiały nawet dla młodszych, ale styl ten nie jest zbyt prosty czy pozbawiony uroku, więc i bardziej doświadczeni mogą go docenić. W zdaniach zatrzymał piękno mgły otaczającej jezioro, zieleni koron drzew, chropowatości kory czy dostojności ruchów pumy. Uchwycił dobroć w oczach, ból ciosów i dźwięk śmiechu. Ukazał wielobarwność działań każdej jednostki oraz wielobarwność całego świata, który ją otacza. Przyniósł piękno i nadzieję. Nadzieję na to, że po każdej burzy możemy znaleźć słońce. Że koniec jest początkiem czegoś nowego.

W swojej opowieści Autor nigdzie się nie spieszy. Powoli przeprowadza nas przez swoją historię pełną krzyku drzew, płaczu dzieci i piękna natury. Na kartach książki wiele się dzieje, ale nic nie biegnie zbyt szybko, a delikatne spowolnienia akcji ani trochę nie męczą. Całość zdaje się być fantastycznie wyważona. Dzięki powolnemu prowadzeniu nas przez opowieść pełną ech przeszłości, książka ta ma moje serce.

Dużym plusem jest również szczegółowe stworzenie zupełnie innego świata. Świata, gdzie dziwnie wyglądająca dziewczynka potrafi niespodziewanie znikać w objęciach paproci, a na strzelbę mówi „bum-pałka". Świata pełnego uczuć — zarówno tych rozrywających serce jak i tych kojących je. W dodatku bohaterowie nie są płascy i trudno ich nie lubić. Nawet ci uważani za wrogów mogą podbić serce czytelnika.

„Czasami brak słów to dokładnie tyle słów, ile trzeba."

Jestem absolutnie oczarowana tą baśnią i pragnę już kolejnych części, by poznać dalsze losy świata, który tak mocno pokochałam. A Autor zdecydowanie zaciekawił mnie swoją twórczością i zdecydowanie potrzebuje więcej jego prac w moim życiu.

„Nie ma żadnego «j a». Jest tylko «m y»."

Willa pochodziła z ludu Feiran, który przez lata żył w zgodzie z naturą, żywiąc się darami lasu, dbając o leśne stworzenia i o siebie nawzajem. Jednak przyjście nowego padarana zmieniło wszystko. Leśne czarownice niemalże wymarły, prawie nikt nie pamiętał feirańskiego języka, by zaś przeżyć mieszkańcu Głuchej Jamy musieli okradać domy osadników. Willa, podobnie jak inni jutowie, każdej nocy wyruszała z legowiska, by zdobywać łupy dla padarana. Tego wieczoru zdarzyło się jednak coś, co na zawsze odmieniło losy dziewczyny. Willa została postrzelona przez światłoluba, który przyłapał ją na kradzieży. Spodziewała się z jego rąk wyłącznie okrucieństwa i śmierci, jednak gdy mężczyzna spostrzegł, że zranił młodą kobietę, w jego oczach widać było wyłącznie troskę i współczucie. Jak to możliwe? Przecież osadnicy byli wcieleniem zła i potrafili tylko mordować drzewa, zwierzęta i leśnych ludzi!

Zachowanie światłoluba nie było jedynym dziwnym wydarzeniem w tym czasie. Lud Feiran zmienił się nie do poznania. Willa czuła się w legowisku coraz bardziej obca. Inny jutowie nieustannie ją bili i okradali z łupów. Padaran stawał się coraz bardziej bezwzględny i robił wszystko, by zerwać ze starofeirańskimi tradycjami. Jednak to, co tego dnia ujrzała Willa było dla niej zupełnie niezrozumiałe. W opuszczonych zakamarkach legowiska znalazła bowiem… ludzkie dzieci! Uwięzione, głodne i wystraszone błagały ją o pomoc. Gdy kolejne wydarzenia zmusiły młodą Feirankę do ucieczki ze swego domu, postanowiła odnaleźć osadnika, który okazał jej litość. Być może obserwując go, będzie w stanie znaleźć odpowiedzi na dręczące ją pytania. Czy ludzie naprawdę są wyłącznie okrutni i źli? Co się stało z jej ludem? I dlaczego padaran więzi dzieci światłolubów? Sięgnijcie po „Willę, dziewczynę z lasu” i sprawdźcie sami!

„Willa, dziewczyna z lasu” to przepiękna opowieść, która kryje w sobie wiele refleksji. Z jednej strony mamy Willę, dziewczynę, która kierując się sercem, poddaje w wątpliwość nowe zasady, wprowadzone przez władcę jej ludu. Nie ulega nakazom, groźbom, nie daje się zastraszyć. Woli odejść, niż porzucić wpajane jej przez babkę tradycje i przykazy moralne. Z drugiej zaś strony mamy osadników, którzy wypierają miejscową ludność, niszczą przyrodę i dbają wyłącznie o siebie. Jednak czy na pewno wszyscy? Nathaniel, którego poznamy w tej opowieści wydaje się przeczyć temu, co o światłolubach mówią Feiranie. Jak jest naprawdę?

Obserwując przygody Willi i jej refleksje nad zmieniającym się światem, można odnieść wrażenie, że przenosimy się w krainę baśni i magii, gdzie leśne czarownice rozmawiają ze zwierzętami, a drzewa mają duszę. Jednak tak naprawdę ta historia jest bardziej prawdziwa, niż można by się spodziewać. Ile razy człowiek odkrywając kolejne plamy na mapie świata, niszczył naturę, którą zastał na dziewiczych wręcz ziemiach? Ile indiańskich plemion i tubylczych ludów wypędził, by zbudować sobie własny dom? A jednak autor pokazał, że kierując się sercem i porzucając chciwość, można współżyć z innymi, mimo dzielących nas różnic, nawet jeśli dotyczą one fundamentalnych wartości. Czyż nie jest to przesłanie bardzo aktualne?!

Robert Beatty stworzył naprawdę fenomenalną opowieść. Postać Willi jest absolutnie cudowna, budzi ogromną sympatię, mimo że nie jest pozbawiona wad. Bywa lekkomyślna, kieruje się w swoich decyzjach emocjami, co często wpędza ją w tarapaty. A jednak jej ogromny kręgosłup moralny, poszanowanie dla otaczającej jej przyrody i niezwykła zdolność obserwacji świata oraz adaptacji do nowej rzeczywistości budzą wielki podziw. Wspaniałe jest także to, jak autor ukształtował świat w tej opowieści. Mimo braku ilustracji, czytając opisy przyrody widzimy przed oczami feerię barw i soczystość kolorów. W czasie lektury można poczuć się tak, jakbyśmy wraz z Willą wędrowali przez Góry Mgliste i porastające je pierwotne lasy. Niezwykłe doświadczenie!

Gorąco polecam książkę „Willa, dziewczyna z lasu” młodzieży od 12. roku życia oraz dorosłym. Jest to przepiękna opowieść o miłości do świata, nadziei i szacunku. Każdy powinien ją przeczytać.

Czytelnicze Podwórko

"Willa, dziewczyna z lasu" to książka młodzieżowa, po którą mogą sięgnąć także dorośli :) Opowiada historię dwunastolatki należącej do Feiran - klanu leśnych ludzi, których Cherokee nazywają starymi, a biali osadnicy nocnymi złodziejami lub nocnymi duchami.

Lud Willi niegdyś żył w harmonii ze zwierzętami i drzewami, a ich czarownice potrafiły formować zielone, żywe ściany ich domostwa, a nawet wtapiać się w tło niczym kameleony. Niestety wszystko zmieniło się długo przed narodzinami dziewczyny. Przywódca Feiran - padaran - zakazał praktykowania magii i tradycji, a stary język zastąpił angielskim. Jednocześnie zaczął wysyłać młodych członków klanu, by kradli rzeczy należące do osadników, chcąc zrozumieć ich działanie i widząc w tym klucz do przetrwania w zmieniającym się świecie. Nikt nie podważa jego wyborów, gdyż jak powszechnie wiadomo: "Nie ma żadnego JA, jest tylko MY" - klan musi trzymać się razem, w przeciwnym razie wszystkich czeka zagłada.

Willa, w tajemnicy uczona przez swą babcię starych tradycji i języka, ukrywa swą wiedzę i jednocześnie stara się przypodobać padaranowi. Decyduje się na samotną wyprawę do chaty człowieka, by ukraść jego kosztowności. Nie wie jeszcze jak bardzo zmieni się jej życie i ona sama w wyniku tej jednej decyzji.

.

Historia opowiedziana jest z perspektywy głównej bohaterki, co było doskonałym pomysłem, gdyż dzięki temu możemy doświadczyć wszystkich jej obaw i uczuć. Towarzyszymy jej przez cały ten czas, widząc jaka przemiana w niej zachodzi, jak znajduje w sobie odwagę, by podążać za głosem serca i sumienia. Dzięki temu rozumiemy jak wiele ją to kosztuje i co musiała poświęcić, by osiągnąć swój cel.

.

Zakochałam się w tej powieści!!! Jest cudownie baśniowa, magiczna i wzruszająca 😍Ogromnie spodobał mi się system magii lasu - porozumiewanie się ze zwierzętami i roślinami, niesamowite "splatanie się" i wtapianie. Uwielbiam tego typu historie i wiem, że do tej będę wracać jeszcze wielokrotnie.

Powieść podejmuje też bardzo ważny temat szacunku do przyrody i dbania o nią, nie jest to jednak nachalnie przedstawione, tylko delikatnie wplecione w całość.

Poleciłabym ją wszystkim powyżej 10/11 roku życia, a to dlatego, że dla młodszych i/lub bardziej wrażliwych czytelników niektóre sceny mogłyby być zbyt mocne, (oczywiście wszystko zależy od samego dziecka).

Z niecierpliwością będę oczekiwać na kolejny tom przygód Willi :)

Opinia pochodzi z mojego IG:

[Adres usunięty]

Autor: Robert Beatty

Tytuł: Willa, dziewczyna z lasu

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Premiera: 2021-02-10

Willa przyszła na świat w Głuchej Jamie, która była jej domem. Potrafi rozmawiać ze zwierzętami, roślinami, drzewami, niestety teraz nieliczni członkowie jej klanu to potrafią. Dziewczynka została nauczona przez swoją babcię wszystkich zaklęć i zachowań. Należała do jutów, małych złodziei, którzy w nocy zakradali się do światłolubnych i okradali ich. Ci ludzie wtargnęli w jej życie bardzo brutalnie, ponieważ zabijają jej dom, jej rodzinę. Dziewczynka słabo pamiętała śmierć rodziców, ale jest przekonana, że to oni. Willa zapamiętała wyraz twarzy światłolubnego, który ją postrzelił, a ON zdziwił się, że to było dziecko… Czy powinna ich okradać?

Poruszająca, pełna pierwotnej magii i szacunku dla przyrody baśń o dojrzewaniu i zmianie, trudnym wyborze między dobrem i złem. Piękna i mądra opowieść o odkrywaniu własnego „ja”. Książka zapowiadała się na taką historię o jednej przygodzie, jednak zawiera w sobie kilka historii z życia dziewczynki. Jestem zaskoczona tą lekturą, ponieważ lubię czytać tego typu tematykę, więc było to dla mnie super uczucie. Zrobiło mi się przykro Willi przez to co ją spotkało. Uważam, że nie zasługiwała na takie traktowanie. Jako że jest ona czarownicą i jak się okazało ostatnią, musi postarać się przeżyć. Jest to genialna książka dla młodszych, jak i starszych odbiorców. Czytając nie jeden raz byłam zdziwiona tym, co przeczytałam. Fabuła stworzona jest w taki sposób, że nawet jak ktoś się nudzi, to za chwile jest postawiony nowy fakt lub sytuacja, która wciąga nas do siebie ponownie. Uważam, że lektura pokazuje nam również to, by mieć szacunek dla naszej przyrody, czy życia, dlatego jest ona wartościowa. Jeżeli chcecie poznać dalsze losy Willi to zapraszam do czytania, bo mówię, że w środku spotkamy się nie z jedną, ale z kilkoma przygodami. Ocena 8/10

Las jest czymś więcej niż tylko drzewami i trawą. Las jest tajemniczym schronieniem Feiran, którzy chowają się przed światłolubami.

Sięgnąłem po tę książkę z powodu okładki i opisu, spodobały mi się bardzo i chciałem je zrecenzować. Historia opowiada o Willi - leśnej dziewczynce, która należy do klanu Feiran. Pewnego dnia Willa rusza na swoje łowy do światłolubów, aby ich okraść, co może pójść nie tak? Tego wam już nie powiem, ponieważ nie chcę zbytnio spoilerować, ponieważ książka jest godna przeczytania. Gdyby takie lektury dawali w szkole, to bym je chętnie czytał. Pięknie wykreowany tajemniczy las i główna bohaterka, której rodzice zmarli. Została sama z Babcią. Dręczyli ją inni Jutowie, gdy przychodziła ze swoim łupem. Powiem szczerze, książka wydaję się napisana spokojnym, lekkim piórem, lecz przekaz jest zupełnie inny, jest w niej dużo akcji, których doświadcza główna bohaterka. Strony czyta się z lekkością, dzięki czemu można się wciągnąć w świat Willi. W tej pozycji nie miałem problemu nad oceną. Jest to coś, co wciągnęło mnie bardzo i nawet gdy skończyłem ją czytać, długo o niej myślałem. Wszyscy wiemy, jaką wystawię ocenę, oceniam ją 10/10.

Kocham tę książkę i mam nadzieję, że autorka napiszę coś podobnego.

Dziękuje również wydawnictwu Literackiemu za egzemplarz przedpremierowy.

Willa jako jedna z nielicznych swojego klanu potrafi rozmawiać z roślinami i zwierzętami oraz wykonywać magiczne moce przyrody. Nauczyła ją tego babka, która była czarownicą.

Dziewczyna była złodziejką. Okradała legowiska białych osadników, aby móc zapewnić bycie reszcie klanu, który zniszczył cały dotychczasowy świat dziewczyny.

Czy osadnicy rzeczywiście są tacy źli?

Książka z gatunku literatury młodzieżowej, która mnie zauroczyła i ostatecznie skradła moje serce.

Willa jest postacią, która zrobi wszystko aby zadbać o dobro swoje i swojego klanu. Jest mądra, waleczna i silna.

"Willa, dziewczyna z lasu" to historia pełna magii przypominająca baśń. Autor w bardzo ciekawy i przejmujący sposób pokazuje młodemu czytelnikowi jak działa państwo totalitarne, w którym to władza ma zdecydowanie zbyt duży wpływ na swoich obywateli. Pokazuje, jak człowiek oddziałuje na przyrodę i jak krok po kroku doprowadza do jej wyniszczenia. Dzięki temu czytelnikowi łatwo jest pogrupować ludzi na tych, którzy żyją w zgodzie z naturą, i na tych, którzy doprowadzają do jej degradacji tylko po to, aby móc się dzieki temu wzbogacić.

Jak wspomniałam wyżej, ta książka to nie tylko niesamowita przygoda, ale również skarbnica wiedzy, dzięki której młody człowiek będzie mógł się określić, wynieść z tej historii ogrom wiedzy i mam nadzieję, słusznie ją wykorzystać w przyszłości.

Zdecydowanie polecam.

"Willa, dziewczyna z lasu" Robert Beatty

Willa nie wraca w porę z nocnych łowów do legowiska leśnego plemienia Feiran, którym rządzi bezwzględny padaran. Nad ranem dziewczyna niepostrzeżenie przemyka korytarzami do swojego mieszkania i ukochanej babci. Jednak splotem przypadków trafia ona do więziennych cel, w których są przetrzymywane ludzkie dzieci. Sytuacja w legowisku zaczyna się zagęszczać.

"Willa, dziewczyna z lasu" to opowieść pełna baśniowości, leśnej magii oraz walki z niesprawiedliwością, która sączy się z Głuchej Jamy. Robert Beatty ukazuje w przystępny dla młodszych czytelników sposób jak funkcjonuje państwo totalitarne, jak władza ma znaczący wpływ na życie obywateli, jak stopniowo są wprowadzane różne nakazy i zakazy utrudniające życie. Autor w swojej powieści bezbłędnie nakreśla oddziaływanie ludzi na środowisko naturalne, jego stopniową degradację w celu pozyskania korzyści majątkowej. Wycinanie drzew, zabijanie zwierząt i bezduszni deweloperzy, ale też prawdziwie naturalny człowiek w obliczu tragedii jaka spotkała jego rodzinę. Po lekturze możemy wywnioskować, że istnieją dwa antagonistyczne obozy ludzi: sprzymierzeńcy natury i jej niszczyciele. Człowiek i natura to jedność, tylko, że jego parcie na pieniądze wszystko niszczy. Nie mogę również nie wspomnieć o tym, że z tej książki dowiemy się jak wielka jest siła natury, ale też siła współpracy między Feiranami. Książka ta nada się zarówno dla młodszej młodzieży, ale ma szansę urzec też dorosłego. Jeśli lubicie "Trylogię Zimowej Nocy" polubicie też Willę i jej świat. Polecam.

⭐7/10

Premiera już 10 lutego 🥰

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Literackim, któremu bardzo dziękuję za przedpremierowy egzemplarz.

KIM JEST TYTUŁOWA WILLA?

Jest jak kameleon. W przeciwieństwie do braci jej klanu, unika błyszczących ubrań. Wtapia się w las, niezauważona, zwinna i kochająca otaczającą ją przyrodę. Willa, młoda złodziejka, wychowywana przez babkę czarownicę zna język roślin i zwierząt, wykorzystując magię, którą posiadają już tylko nieliczni. Ponoć jej rodzice i siostra zginęli z rąk białych osadników. Ponoć, bo zdaje się, że dziewczyna słabo to pamięta. Pozbawiona własnego „ja”, ze wpajaną nauką życia tylko dla społeczności wpada na trop zawoalowanych tajemnic. Kiedy przyjdzie jej odkryć własną historię, wszystko zaczyna się zmieniać. A Willa, wbrew temu, w co wierzyła, wchodzi w pewną relację z wrogiem.

DWIE GRUPY

Wyjątkowa i jakże oryginalna historia upleciona w środowisku zieleni, drzew i zwierząt. Akcentująca istotę przyrody, fakt, że matka natura zasługuje na szacunek. Wszak wszystko, co posiadamy, bierze swój zalążek właśnie z jej darów. Robert Beatty ściera ze sobą dwa zupełnie różne światy. Pierwszym z nich jest klan leśnych ludzi Feiran, w którym rządzą sztywne zasady. Konieczność zostania jutem (młodocianym złodziejem) wszystkich dzieci plemienia, jest jedną z nich. To właśnie ów klan dał Willi schronienie, wziął ją pod swoje skrzydła. To jednak także on, w więzieniu, do którego Willa się wybiera, przetrzymuje niewinne dzieci. Dziewczyna nie chce mieć z tym nic wspólnego, wszak zdawało się jej, że w życiu nie chodzi o okrucieństwo. Czy jednak to, w co dotąd wierzyła, faktycznie takie jest? Gdzie zaciera się granica pomiędzy tym, co dobre, a tym, co złe? Po drugiej stronie barykady stoją biali osadnicy. Z piłami, którymi wycinają drzewa i bum-pałkami, którymi podobno mordują. Okradani przez Feiran ze zlecenia padarana, przywódcy i boga społeczności. Willa powinna ich nienawidzić. Co jednak kiedy odkryje, że nie wszystkie informacje na ich temat są prawdziwe?

PODSUMOWANIE

Magiczna, a jednak wiarygodna historia. Przekazana w bardzo przystępny sposób, a jednak mająca w sobie pewien podniosły akcent. Książka, która zdecydowanie czegoś uczy. O przyjaźni, o przekraczaniu pewnych granic, o tym, że warto się rozejrzeć i odkryć, kim tak naprawdę jesteśmy i dokąd zmierza nasze życie. O pomocy, nadziei, o zaślepieniu i podążaniu ściśle wytyczonymi ścieżkami – w niezgodzie z własnym sumieniem. O tym, że warto posłuchać szeptów serca, z tajemnicami i czystą przyjemnością ich odkrywania. Baśń dla wielu pokoleń, uniwersalna, magiczna, wiarygodna. Takie książki chce się czytać, delektując się oryginalnym klimatem i wywołując z głębin umysłu dziecko, którym kiedyś byliśmy. Jestem na TAK! Polecam.