Wigilijna przystań

Przepiękna opowieść, pełna ciepła i świątecznego nastroju.

W tej książce możemy poczuć klimat Świąt Bożego Narodzenia i tego co tak naprawdę w tym czasie jest najważniejsze. Miłości, ciepła i bliskich dookoła.

Zdecydowanie polecam.

"Niektórzy ludzie czekają na Święta przez cały rok. Mówią, że na Boże Narodzenie dzieją się cuda, że dobro wlewa się do serc i z tych się wylewa".

W powieści poznajemy kilku bohaterów. Każdy z nich posiada inne zajęcie, jest w innym wieku, łączy ich miłość prawdziwa lub zakazana, wspólna przeszłość oraz Niechorze - przepiękne nadmorskie miasteczko.

Każdy z przedstawionych bohaterów przeżywa swoje problemy w bardzo różny sposób, a ogrom tłumiących się tam emocji udziela się czytelnikowi. Autorka świetnie wykreowała postacie i ich charakter.

Czy Boże Narodzenie to idealny moment na pojednanie się?

To bardzo dobre pytanie, w życiu codziennym większość odpowiedziałaby "tak". A jak tym razem będzie to z bohaterami powieści? Mamy tam dwie rodziny, które od lat są skłócone.

Czy uda im się zawrzeć nić porozumienia?

Tragiczne i chwytające wydarzenia w powieści wzruszą was do łez.

Bardzo dziękuję wydawnictwu za możliwość recenzji książki. Jest to powieść, której większość akcji dzieje się w czasie przedświątecznych zawirowań. Skłócone rodziny, zakazana miłość, dążenie do celu oraz wielka, prawdziwa, ale głęboko ukryta miłość to główne tematy powieści, oczywiście z cało książkowym Bożonarodzeniowym wątkiem. Jest to pozycja, którą czyta się lekko, idealna do kocyka i gorącej czekolady, która sprawi, że zastanowisz się nad własnym życiem i postępowaniem.

Jest to powieść pełna zawirowań, niedowierzań i zaskakujących wydarzeń, która być może wzbudzi w tobie uczucia, których dawno w sobie nie czułaś.

Czy magia świąt istnieje?

Czy wierzysz w bożonarodzeniowy cud?

Czy jest to czas pojednań i wybaczenia?

Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w "Wigilijnej przystani"..

Chciałam jeszcze dodać, że wydawnictwo zrobiło naprawdę świetną robotę, Książka jest pięknie wydana, a bardzo świąteczna, klimatyczna okładka zapiera dech w piersi..

Polecam!

Mieszkańcy Niechorza powoli zaczynają przygotowywać się do Świąt, jedni mniej inni bardziej. W książce mamy kilkoro bohaterów i każdy z nich ma inne priorytety. Maja marzy o tym by zostać dziennikarką i bierze udział w konkursie, który umożliwi jej studiowanie wybranego kierunku. Klaudia ma już dosyć ukrywania swojej miłości do Bartka. Malwina skrywa pewną tajemnice, ale też pomaga kobietom, które tego potrzebują. Mamy też dwie rodziny, które są ze sobą skłócone. I są też inni bohaterowie. Jednak najbardziej zaciekawił mnie pan Hilary, który pracuje, jako latarnik.

Każdy ma jakiś cel, każdy o czymś marzy. Czy Święta okażą się na tyle magicznym czasem i spełnią się wszystkie marzenia? Czy tajemnice z przeszłości ujrzą światło dzienne? Czy to możliwe żeby uczucie po tak wielu latach jeszcze nie wygasło?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Trochę na początku przytłoczyła mnie ta ilość bohaterów. Nie mogłam się połapać, kto, z kim i dlaczego ma takie a nie inne powiązania. Jednak im dalej czytałam tym coraz bardziej już się odnajdywałam w tym wszystkim, aczkolwiek początek książki szedł mi przez to bardzo opornie a nawet miałam myśli by zwyczajnie zmienić tę książkę na inną.

Najbardziej do gustu przypadła mi postać Hilarego. Wszystkim wydawał się takim mrukiem, który żyje sam w czterech ścianach i nie ma za dużo do powiedzenia. Jednak latarnik potrafi też zaskoczyć i pięknie pisać o swoich uczuciach.

Podobało mi się też to, że książka została podzielona na części miesiąc do świąt, trzy tygodnie do świat i tak dalej. A każda taka część zaczynała się kawałkiem tekstu piosenki zimowo świątecznej. To pozwoliło mi poczuć, że naprawdę już coraz bliżej święta (czytałam tę książkę przed świętami).

Autorka trochę mnie zaskoczyła zakończeniem książki, może nie było takiego mega efektu WOW, jednak końcówka była całkiem niezła.

Ta historia pokazuje nam, że czasem naprawdę stara miłość nie rdzewieje i w każdym wieku, każdy zasługuje na to prawdziwe uczucie.

Książkę czytało mi się dosyć szybko i przyjemnie. Lekkie pióro autorki zdecydowanie sprawiło, iż nie męczyłam się przy tej książce.

Jedyny minus w tej historii to jak już wspominałam bardzo duża ilość postaci. Na początku naprawdę męczyłam się przy czytaniu i zupełnie nie potrafiłam się zrelaksować, jednak im bardziej się zagłębiałam w tę powieść tym czytało mi się coraz lepiej.

Czy polecam tę książkę? Jak najbardziej, ja uwielbiam te zimowo świąteczne klimaty w książkach, wiec czytanie tej historii sprawiło mi ogromną przyjemność.

A czy wam się spodoba to musicie przekonać się sami.

Okres przedświąteczny, niewielka nadmorska miejscowość i garstka ludzi, których łączy miejsce zamieszkania oraz wspólna historia. Mamy tu latarnika, który stroni od ludzi, małżeństwo prowadzące dobrze prosperujący hotel, ambitną nastolatkę, która chcę zostać dziennikarką oraz parę innych osób, z tajemnicami, problemami oraz marzeniami. Kiedy wszystko zaczyna wychodzić na jaw w najmniej odpowiednim momencie, dochodzi do kilku zaskakujących zdarzeń. Czy w Boże Narodzenie wszyscy zaznają spokoju i z radością usiądą przy wigilijnym stole?

„Wigilijna przystań”, to kolejna ciekawa, ciepła, zimowa propozycja od Czwartej Strony. Najpiękniejsze w tej pozycji jest to, że jest bardzo życiowa. Los pisze różne scenariusze i nigdy nie wiadomo, jak potoczy się czyjeś życie. Szczerze powiedziawszy, chciałabym mieszkać wśród bohaterów tej historii, ponieważ pomimo wielu zawirowań, zawsze mogą liczyć na sąsiedzką pomoc. Nie wiadomo, czy gdzieś na świecie żyją ludzie podobni do tych wykreowanych przez Sylwię Trojanowską, ale chcę wierzyć, że tak.

Będąc przy temacie postaci, muszę zauważyć, że wielki plus należy się za różnorodność charakterów. W książce znajdziemy prawdziwą mieszankę wybuchową, począwszy na wesołej, pełnej życia nauczycielce, przez barmankę, która martwi się o swojego męża przebywającego na misji w Libanie, aż po księdza, który jest dobrym duchem wszystkich mieszkańców. Nie mogę, zdecydować się kogo polubiłam najbardziej, ponieważ wszyscy przypadli mi do gustu, nawet zimna, powściągliwa właścicielka hotelu oraz ekscentryczny latarnik.

W książce poruszonych zostaje wiele poważnych problemów: mnóstwo tęsknoty, zwaśnione rodziny, zakazana miłość, ambicja i walka o lepszą przyszłość, pomoc potrzebującym kobietom, które nie mają dokąd pójść, strach o ukochanego, który jest żołnierzem. Każdy z bohaterów zmaga się z jakimś problemem i każdy ma jakieś tajemnice, a wszystko to stworzone zostało lekkim, przystępnym językiem oraz ciekawym stylem pisania, który sprawia, że mam ochotę sięgnąć również po inne książki autorki.

„Wigilijna przystań” niesie za sobą przesłanie, jest bogata w wiele wartości, prócz całej plejady różnorodnych emocji, zachwyca również zimowym klimatem oraz nadmorskim krajobrazem, szumem morza rozbijającego się o skały, latarnią morską, która mimo rozwijającej się technologii wciąż obsługiwana jest przez latarnika oraz grudniowej aury, która niesie za sobą wiele cudów. Polecam!

Mogłabym napisać, że miałam wspaniały początek roku z powieścią Sylwii Trojanowskiej. Niestety nie zrobię tego ponieważ... nie była to moja pierwsza książka z 2020 roku. Po prostu- z nią postanowiłam spędzić święta, jednak plany troszkę się rozmyły, zmieniły i zaczynając lekturę drugiego dnia świąt trafiłam bardziej w czas okołoświąteczny, także została przeczytana w jeszcze w 2019 r. Trochę szkoda bo miałabym naprawdę piękny początek nowego roku. Jeśli chcecie wiedzieć jaki tytuł nosiła pierwsza przeczytana powieść w 2020 roku- zapraszam do śledzenia bloga.

Do "Wigilijnej przystani" miałam dwa podejścia. Po prostu- za pierwszym razem po kilku stronach zrobiłam małą przerwę i wracając do powieści wolałam powtórnie przeczytać te kilkanaście stron. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że będę polecać tę książkę każdemu.

W obecnym czasie powstaje wiele pozycji, w których jest kilku bohaterów i których przeżycia uzupełniają się, a oni sami mają ze sobą jakiś związek, znają się. Istnieją powiązania rodzinne, ale nie należy również zapominać, że naszych bohaterów łączy również miejsce zamieszkania- mieszkają w Niechorzu.

Tym razem jesteśmy świadkami tego, co przeżywa Klaudia, Maja, Malwina, Hilary i Marcin, Iwona. Każde z nich swoje przeżyło. W powieści przeczytamy o zwaśnionych rodzinach, o niespełnionej miłości w każdym wieku, o problemach związanych z alkoholizmem oraz tych rodzinnych. Przyznaję, na początku trudno połapać się kto, z kim, co i dlaczego, ale zapewniam, że da się to zrobić i oczywiście warto bo książka niesamowicie wciągająca. Dodatkowo pokazuje się nam, że zawsze warto mieć nadzieję na zmiany w życiu, lecz czasem warto wziąć sprawy w swoje ręce. Każdy z bohaterów przeżywał trudne chwile, każdy miał kłopoty, lecz czy uda im się poradzić z nimi i święta oraz nowy rok przywitać w dobrym humorze? Zapraszam do lektury- naprawdę warto.

Okładka również wpasowuje się w świąteczny tryb. Delikatna, w kolorach zieleni i ciepłej szarości (o ile można tak powiedzieć), nieprzekombinowana spokojna- zachęca do sięgnięcia po tę pozycję.

[Adres usunięty]