W głębi lasu

Na książki H.Cobena wyczekuję jak gwiazdki z nieba,bo wiem,że to co będę miała w rękach będzie miało wsój styl i charakter.I tak tym razem było.Coben zabrał mnie z "klimatyczną" podróż ,gdzie nie tylko morderstwo gra tu główna rolę ale i antysemityzm i nierówności społeczne mają tu swój oddźwięk .

Podczas letniego obozu, na którym Paul był opiekunem, ginie czwórka nastolatków. Niedługo zostają znalezione dwa ciała zamordowanych nastolatków. Dwójka kolejnych pozostaje zaginiona. Morderca zostaje złapany i skazany, a lasy są zbyt rozległe, żeby przeszukiwać je w nieskończoność. Policja zawiesza śledztwo.

Jednym z nieodnalezionych jest Gil Perez, drugim Camille, siostra Paula.Po dwudziestu latach pojawia się iskierka nadziei dla Paula,że siostra może nadal gdzieś żyć tylko gdzieś się ukrywa.Od tej pory prokurator Paul Copeland zaczyna swoje śledztwo na okoliczność śmierci Gila.

I tu H.Coben pokazuje swój kunszt pisarski w budowaniu napięcia i niesamowitej aury panującej wokół całej sprawy.Sprawia,że czytelnik sam stawia sobie za cel odkryć jako pierwszy co się stało w lesie i kto za tym stoi.Autor doskonale manewruje tu między wątkami a bohaterami,którzy maja swój charakter i dają się lubić.

Książka może nie jest aż tak długa ,ma ponad czterysta stron ale Coben umieścił w niej niesamowitą fabułę ,pełną wartkiej akcji,która pełna jest napięć,niepewności a przede wszystkim tajemnic ,które jak to u Cobena bywa na samym końcu otwierają swe podwoje.

To książka,którą na pewno warto przeczytać,bo nie wierzę by ktoś przy niej się nudził.A co do polskiej ekranizacji "W głębi lasu" to raczej nie warto zawracać sobie głowy,chyba ,że ktoś nie będzie czytał książki.

Pewne tajemnice zmieniają wszystko, dosłownie w chwili kiedy tylko ujrzą światło dzienne. Potem nic i przede wszystkim nikt nie jest taki sam jak sekundę wcześnie, a na tym jeszcze nie koniec, to dopiero początek długiej i poplątanego łańcucha zagadek, pytań, kłamstw i niedopowiedzeń. Teraźniejszość zbudowana jest na tym, co było, jeśli tam jest coś niewyjaśnionego powróci to w najmniej spodziewanym momencie wiele burząc na swej drodze, czasem nawet niszcząc bezpowrotnie. Jednak to, co wydaje się końcem bywa i początkiem.

Przeszłość ma wiele twarzy, ale także i źródeł, niekiedy są one bolesne i wciąż pamiętane, upływ lat nic nie zmienia. Paul Copeland wie o tym najlepiej, kiedyś w paru minut odmienił się jego świat, potem znowu to nastąpiło, chociaż powody były inne, jedno i drugie wciąż odciska na nim swoje piętno. Kiedy jako prokurator okręgowy prowadzi trudną rozprawę dają o sobie znać niewyjaśnione sprawy sprzed lat. Dlaczego właśnie w takiej chwili powraca wydarzenie, które dwadzieścia lat temu wstrząsnęło Paulem i kilkoma innymi osobami? Czterech młodych ludzi zostało zamordowanych, znaleziono dwa ciała, mordercę schwytano, ale czy faktycznie wszyscy zostali ofiarami? To pytanie nie daje spokoju między innymi Copelandowi, bo nigdy nie wierzył, że jego siostra została wtedy pozbawiona życia. Ale minęło tak dużo czasu, więc raczej nieprzypadkowo wraca ta tragedia, chociaż może to jedynie splot okoliczności? Najważniejsze jest skupienie się na bieżącym temacie, niezwykle poruszającym opinię publiczną, lecz czy można odsunąć od siebie to, co tak mocno odbiło się na człowieku i to nie tylko na jednym? Co jest ważniejsze: teraźniejszość czy przeszłość? Powrót do tej drugiej może odpowiedzieć na wiele pytań, zwłaszcza, że ktoś przeżył masakrę, chociaż dowody wskazywały na coś innego. Jednak pozostaje jeszcze ta pierwsza, komplikująca się z dnia na dzień i wymagająca zdecydowanych działań, wiążących się z trudnymi wyborami. Czasem kłamstwo bywa najgorszym i najlepszym rozwiązaniem … Natomiast prawda przynosi oczyszczenie, ale i obciąża sumienia mocniej niż cokolwiek innego …

Morderstwa sprzed dekad, ludzie, którzy wciąż wracają do dawnego dramatu oraz tu i teraz, mogące zadecydować o tym, co dopiero będzie. Harlan Coben łączy dwa horyzonty czasowe oraz bohaterów, którzy stawiają czoła temu, co wydarzyło się w pojedynkę i na własnych warunkach. „W głębi lasu” jest równocześnie thrillerem sądowym jak i rasowym kryminałem oraz po rodzinną tragedię, łączy w sobie starą zagadkę, nie do końca nią będącą w oczach większości oraz teraźniejszy dramat sądowy. Co je łączy? Osoby będące wtedy i obecnie w samym środku zainteresowania, na jakich zbrodnia odcisnęła głębokie piętno. Kiedyś byli jedynie świadkami, a teraz? No właśnie co ma miejsce współcześnie? Jakie tajemnice albo inaczej mówiąc szkielety w szafie skrywają postacie, przecież nic nie dzieje się bez przyczyny, lecz czy na pewno? Może to jedynie zbieg okoliczności i szansa na wyjaśnienie dawnych sekretów? Pisarz podsuwa możliwe scenariusze wypadków, jakie mogły wydarzyć się, ale jak mają się one do zaistniałych faktów? Kto ma rację i czemu służy odgrzebywanie starych spraw? Na te pytanie padają różne odpowiedzi, ale Harlan Coben pokazuje jak są one postrzegane w zależności od perspektyw tego, kto je analizuje. Las chowa wiele tajemnic, niektóre da się przewidzieć, lecz pojawienie się innych stawia pod znakiem zapytania wszystko. Splecenie kilku wątków dało możliwość rozwinięcia fabuły, gdzie niejednoznaczność, wątpliwości oraz wyrzuty sumienia tworzą prawdziwą zagadkową mozaikę, której źródłem jest człowiek i jego mroczniejsza strona, ujawniająca się czasem mniej lub bardziej przypadkowo.

O morderstwie na obozie młodzieżowym nigdy nie zapomniano. Szczególnie mocno wydarzenia tamtej nocy uderzyły w prokuratora Paula Copelanda. Nikt nie wie, co tak naprawdę przydarzyło się jego siostrze. 20 lat później ktoś usiłuje ponownie nagłośnić te wydarzenia…

“W głębi lasu” to wspaniały przykład na to, że Coben po prostu nie zawodzi. Spod jego pióra kolejno wychodzą coraz to lepsze historie, które wciąż zaskakują pomysłem, rozwojem fabuły i zakończeniem. Coben to jeden z moich ulubionych autorów. Wiem, że za każdym razem mogę mu zaufać, a wspólne spotkania zawsze są przyjemne i komfortowe. Nie inaczej było tym razem.

Świeżo wydana powieść prowadzi nas tropem dwóch spraw, które wzajemnie się przeplatają. Pierwsza dotyczy procesu sądowego, wywołuje mnóstwo emocji i przykuwa uwagę za sprawą mrocznego oblicza zaangażowanych w nią postaci. Druga natomiast to sprawa morderstwa sprzed lat, która co jakiś czas wraca niczym bumerang. Tym bardziej szokująca, że nie do końca wyjaśniona i związana z głównym bohaterem książki. Podoba mi się, kiedy autor oprócz głównego wątku realizuje jeszcze poboczny, niemniej interesujący, bardzo doceniam takie rozwiązania.

Siła tej powieści tkwi w dobrze ukrytych sekretach i tajemnicach. Od początku można wyraźnie poczuć, że bohaterzy mają sporo do ukrycia, że tłumią w sobie coś więcej, niż zwyczajne niedopowiedzenia. Kłamstewka i półprawdy, które miały pomóc, z czasem tylko ciągnęły ich w dół niczym przywiązane do szyi kamienie, oferując poczucie winy i konieczność życia z ryzykiem, że prawda pewnego dnia jednak wyjdzie na powierzchnię. Przeszłość znakomicie próbuje zdominować teraźniejszość, a trupy z szafy wysypują się hojnie i często. Taki sposób rozwijania fabuły w thrillerach najbardziej pasuje do moich oczekiwań i nadziei.

„W głębi lasu” to jedna z lepszych książek Cobena. Mocna, mroczna i nieprzewidywalna. Łatwo za nim podążać i zaangażować się w czytaną historię, próbując samemu zrozumieć wszystkie fakty. Autor, nakłaniając nas do myślenia i kombinowania, niechętnie i boleśnie powoli zdradza kolejne fakty, momentami sprawiając, że całość staje się jeszcze bardziej skomplikowana i zaskakująca. Zazwyczaj podczas lektury thrillerów i kryminałów typujemy mordercę i w głowie już widzimy finał, ale tym razem zadanie to jest utrudnione. Ta opowieść okazuje się o wiele głębsza i bardziej niepokojąca, niż można by przypuszczać.

Na sukces tej historii składają się także wyraziste sylwetki bohaterów. Ich autentyczność i ludzkie oblicze zostają dobitnie podkreślone przez błędne decyzje i ukrywane sekrety. Autor nie idealizuje ich i nie usprawiedliwia. Zostawia trochę miejsca na nasze przemyślenia i oceny.

W swoich książkach Coben łączy wspaniałe pomysły i świetny styl, które sprawiają, że podczas lektury każdy z nas chciałby umieć czytać szybciej, byle tylko poznać zakończenie i zrozumieć, co zostało nam przedstawione. To kolejna intrygująca i mroczna opowieść o tym, że najgorsza prawda może być lepsza od kłamstwa.

„Starzejemy się, pewnie, ale pod wieloma względami jesteśmy tacy sami jak kiedyś.”, czyli Harlan Coben w akcji.

Z Harlanem Cobenem już nie raz miałam styczność. Przeczytałam kilka jego książek, więc już mniej więcej wiedziałam czego się spodziewać, tym bardziej że autor ma skłonności do powtarzania motywów.

Myśleli, że znaleźli najbardziej odosobnione miejsce w okolicach młodzieżowego obozu PLUS. Nie mogli się bardziej pomylić.

Dwójka zakochanych przypadkowo stała się świadkami krwawego morderstwa, które popełniono na czworgu nastolatków.

Właśnie, czworgu...? Przecież odnaleziono tylko dwa ciała. Co stało się z pozostałymi? Czy jest szansa, że ofiary jakimś cudem przeżyły?

Jedną z zaginionych osób jest Camille, siostra prokuratora Paula Copelanda, który po dwudziestu latach od tragedii wciąż nie może się z nią pogodzić. Zwłaszcza że to on, wtedy w lesie, był jednym z nastolatków, którzy słyszeli przerażone krzyki dobiegające zza drzew.

I kiedy w Nowym Jorku w zastrzelonym mężczyźnie rozpoznaje drugą z zaginionych ofiar, zadaje sobie pytanie: Czy Camille żyje?

Na podstawie książki powstał kolejny polski serial Netflixa, który zbiera różne recenzje. Ja na razie stanęłam na trzecim odcinku i jakoś nie mogę zmobilizować się, aby oglądać dalej. Chyba oczekiwałam czegoś dużo lepszego i dlatego teraz czuję się rozczarowana. Na pewno dokończę go... wkrótce. Jak na razie dla mnie jest zbyt nudny.

Książkę czyta się szybko, ale brak w niej jakiś większych zaskoczeń. Pełno zagadek i intryg, które czytelnik może rozgryzać. Fani Cobena szybko rozwiążą sprawę, ponieważ autor stosuje chwyty znane z jego innych książek, co trochę może zniechęcać. W głębi lasu to kryminał połączony z thrillerem, a historia trzyma w napięciu od pierwszych stron. Ciekawi bohaterowie i wiele tajemnic sprzed lat, które dotąd były skrzętnie ukrywane. Bardzo podobał mi się wątek rozprawy, gdzie mogliśmy zobaczyć, jak Paul odnajduje się w roli prokuratora. Właściwie wątek, który miał być sednem tej sprawy (morderstwo sprzed lat), schodzi na dalszy plan. Głównie śledzimy sprawę zgwałconej dziewczyny. O śledztwie Paula i Lucy możemy szybko zapomnieć.

Ogólnie książkę czytało mi się przyjemnie i szybko. Teraz została ponownie wydana przy okazji premiery serialu w nowej serialowej okładce, która naprawdę podoba mi się. Harlan Coben nie zaskakuje, ale też nie rozczarowuje. Dla fanów autora pozycja obowiązkowa, a ci, co nie mieli z nim wcześniej stycznością, mogą być zaskoczeni rozwiązaniem wątków.

"W głębi lasu" to powieść Harlana Cobena, o której zrobiło się ponownie głośno, dzięki najnowszej produkcji dla Netflixa o tym samym tytule.

W książce poznajemy Paula Copelanda, wpływowego prokuratora, który samotnie wychowuje córkę. Pewnego dnia wydarzenia sprzed dwudziestu lat dają o sobie znak. Paul zostaje powołany do identyfikacji ciała pewnego mężczyzny, który został zastrzelony. Ta chwila wywraca jego świat do góry nogami. Zamordowanym okazuje się zaginiony dwadzieścia lat temu kolega z letniego obozu, na którym byli wtedy razem.

Wykreowana historia nie jest skomplikowana, jest za to schematyczna fabularnie. Coben ma swój określony styl i ta książka doskonale się w niego wpisuje. Jestem tylko zawiedziona tym, że motyw morderstwa sprzed lat nie był bardziej dopracowany i rozwinięty. Podczas lektury poznajemy sprawę zgwałconej dziewczyny oraz śledztwo w sprawie zaginięcia sprzed dwudziestu lat. Obie historie łączy postać Paula. Szczególnie pierwsza połowa książki mocno skupia uwagę na głównym bohaterze i jego prokuratorskim stanowisku. Książkę czytałam przez kilka dni i niekiedy miałam wrażenie jakbym czytała dwie zupełnie różne powieści. Akcja nabiera tempa dopiero pod koniec, zaczynają się łączyć wątki i... nagle mamy rozwiązanie, które niestety nie zaskakuje. Podobała mi się za to kreacja bohaterów. Każde czymś się wyróżnia, ma określoną osobowość, która jest uwarunkowana przeszłością. Nie ma tu rozbudowanych portretów psychologicznych, ale sylwetki są nakreślone wystarczająco. Wyraźnie widać, który bohater jaki ma cel i co jest jego motywacją. Uważam to za duży plus tej powieści.

Podsumowując, jest to kryminał na miarę Cobena z angażującą fabułą, jednak za mało spektakularnym zakończeniem. Wolałabym więcej zwrotów akcji i budowania napięcia. Jestem bardzo ciekawa serialu, tym bardziej, że jest rodzimej produkcji. Chciałam zacząć od lektury książki, bo słyszałam, że pewne wątki się różnią.

Harlan Coben popularny pisarz amerykański, którego chyba nie trzeba szczególnie przedstawiać. Autor nagradzanych bestsellerów. Ma na swoim koncie kilkadziesiąt książek. Z okazji ekranizacji Wydawnictwo Albatros wznowiło jego powieść „W głębi lasu”

Paul Copeland jest wdowcem samotnie wychowującym sześcioletnią córkę. Robi karierę jako prokurator. Na jego życiu kładzie się cieniem przeszłość. Jako nastolatek był opiekunem na letnim obozie podczas, którego zostało zamordowanych czworo nastolatków, w tym jego młodsza siostra Camille. Ciała dwóch osób nigdy nie odnaleziono. Teraz po latach w zastrzelonym mężczyźnie rozpoznaje jedną z zaginionych ofiar.

Czy to znaczy, że jego siostra mogła przeżyć?

Co się tak naprawdę wtedy stało?

Powieść czyta się szybko. Zagadka coraz bardziej wciąga. Wraz z Paulem chcemy poznać rozwiązanie zbrodni sprzed lat, jakie by nie było. Książkę mogę polecić nie tylko wszystkim fanom Cobena, ale i miłośnikom dobrych thrillerów.

K.K.

Szkolny Klub Recenzenta

Mogę napisać tylko jedno. Genialna książka. Serial na Netflix też znakomity.

Ta jedna noc zmienia życie Lucy i Paula na zawsze, zabijając kiełkujące między nimi uczucie. Tej nocy dwójka uczestników letniego obozu zostaje brutalnie zamordowana, a kolejna dwójka znika bez śladu. Jedną z zaginionych jest siostra Paula.

Lucy zmienia nazwisko, adres zamieszkania, nawet kolor włosów. Czy to jednak wystarczy, by uciec przed przeszłością? Gdy w jednym z opowiadań napisanych przez ucznia rozpoznaje swoją historię sprzed lat, historię, która miała na zawsze zostać zapomniana, wracają demony przeszłości.

Paul jest prokuratorem. Wybór tej drogi zawodowej zdeterminowało ta jedna dramatyczna noc. Po latach mężczyzna trafia na ślad, który może wyjaśnić wszystkie wątpliwości tragedii, dać odpowiedzi na pytania dręczące jego rodzinę od lat.

Przeszłość ich dopada, ale czy pozwoli się odkryć, rozwieje przed nimi mgły domysłów i niewiedzy? A może lepiej, by prawda pozostała nieodkryta na zawsze?

U Cobena nic nie jest oczywiste. Akcja zmienia się jak w kalejdoskopie pokazując coraz to nowe fragmenty układanki, które wabią nas i przyciągają, by za chwilę zmienić swą barwę i znaczenie wyprowadzając nas na manowce. Klimat tajemnicy i ekscytujące napięcie sprawia, że z niezmienną ciekawością pochłaniamy stronę za stroną, by jak najszybciej poznać rozwiązanie tej intrygi. Takiego Cobena uwielbiam.

Książkę czytałam przed laty, jednak teraz z nie mniejszą przyjemnością do niej wróciłam. Zastanawiam się, czy skusić się na serial na Netflixie. Premiera pierwszego sezonu już 12 czerwca.

Podczas letniego obozu w głębi lasu doszło do zabójstwa czterech nastolatków – Margot, Douga, Gila i Camille. Ciał dwóch ostatnich ofiar nigdy nie odnaleziono. Uznany za zamordowanego Gil Perez faktycznie zmarł, jednak 20 lat później niż dotychczas zakładano, a jego pierwotny morderca na czas dokonania zbrodni posiada solidne alibi – siedział wówczas w więzieniu. Dlaczego umarli zaczęli wychodzić z grobów? Czy uda się rozwiązać zagadkę morderstw sprzed lat?

Paul (brat zamordowanej Camille i uczestnik feralnego obozu) nie jest człowiekiem krystalicznym; jest bezkompromisowy w swoich działaniach, lubi korzystać, a czasem nawet nadużywać władzy, jaką gwarantuje mu piastowane przez niego stanowisko prokuratora okręgowego. Jednak kilkukrotne powtarzanie o „partycjonowaniu różnych aspektów życia” w końcu zaczęło irytować, podobnie jak całokształt jego osoby. Należy pamiętać, że w tej pozycji każdy bohater ma pewne skazy i poniekąd właśnie to stanowi clou opowiadanej historii. Odczucia względem Paula, jak i pozostałych postaci mogą być zatem dla każdego czytelnika zupełnie inne.

W całej powieści występują duża ilość wątków, mimo tego łatwo jest się w nich odnaleźć, a łączenie ich w spójną całość nie sprawia problemu. Nawiązania historyczne interesowały mnie mniej niż pozostała część fabuły, chociaż były konieczne dla finału książki. Wad w tej pozycji jest wyjątkowo mało i właściwie są to jedynie niuanse.

„W głębi lasu” to nie tylko świetny thriller, ale równie dobra opowieść o ludzkich dramatach i błędach, których konsekwencje bywają dotkliwe, nawet po latach. Harlan Coben wypracował właściwy sobie styl, który potrafi oczarować czytelnika i wciągnąć go w wyjątkowy, mroczny świat. Osobom, które jeszcze nie poznały tej historii – ogromnie polecam ją nadrobić. Z kolei tym, którzy mieli okazję już się z nią zaznajomić jakiś czas temu, nie zaszkodzi sobie jej odświeżyć, choćby dlatego, że już dzisiaj na netflixie pojawiła się polska adaptacja tej powieści.

„- Tylko że obrona będzie twierdzić, że zmyśliła pani to wszystko, żeby wyłudzić pieniądze. Powiedzą, że żądania odszkodowania dowodzi, iż interesują panią pieniądze.

- Interesują mnie pieniądze – odparła Chamique. – Czy powiedziałam kiedyś, że nie?

Czekałem.

- A pana nie interesują pieniądze, panie Copeland?

- Owszem – odparłem.

- I co?

- To, że obrona będzie twierdzić, że to motyw, by kłamać.

- Nic na to nie poradzę. Widzi pan, gdybym powiedziała, że nie dbam o pieniądze, to byłoby kłamstwo. – Spojrzała na ławę przysięgłych. – Gdybym siedziała tu i mówiła, że pieniądze nic dla mnie nie znaczą, uwierzylibyście? Oczywiście, że nie. Tak samo jak ja, gdybyście wy mi to powiedzieli. Interesowały mnie pieniądze, zanim mnie zgwałcili. I interesują nadal. Nie kłamię. Zgwałcili mnie. Chcę, żeby poszli za to do więzienia. A jeśli mogę otrzymać od nich również odszkodowanie, to czemu nie? Przyda mi się.

Odszedłem od barierki. Szczerość – prawdziwa szczerość – pachnie jak nic innego.

- Nie mam więcej pytań – odpowiedziałem.”

Przed dwudziestoma laty, podczas obozu w lesie ginie czwórka nastolatków. Dwa ciała zostają odnalezione. Świadkami morderstw jest para zakochanych, Paul i Lucy, którzy udali się do lasu na schadzkę. Słyszeli przerażające krzyki dobiegające zza drzew. Jedną z zaginionych osób, jest siostra Paula – Camille. Po dwudziestu latach od pamiętnego obozu, Paul który jest teraz prokuratorem, ciągle nie może się pogodzić z zaginięciem siostry. Również jego ojciec, imigrant ze byłego Związku Radzieckiego, poszukiwał jej w tych lasach przez całe lata. Kiedy w Nowym Jorku w zastrzelonym mężczyźnie rozpoznaje drugą z zaginionych osób – ponownie wraca pytanie: co z ciałem Camille? Czy jest możliwe aby kobieta przeżyła?

Ciąg zdarzeń z przeszłości przenika teraźniejszość. Zaczynają wychodzić trupy z szafy. Czy błyskotliwy prokurator Paul Copeland ma coś do ukrycia? Przeczytajcie W głębi lasu – warto.

A 12 czerwca na Netflix jest premiera serialu na podstawie tego thrillera. Jestem bardzo ciekawa, czy serial mi się spodoba, czy będzie taki mroczny, tajemniczy i zagmatwany. Ja będę zerkać. Zwłaszcza, że gra w nim jeden z moich ulubioncych polskich aktorów. Który? To moja słodka tajemnica. Podpowiem, że był świetny w teatrze telewizji jako młody Dulski. Już pewnie wiecie o kim mówię 😊

Za książkę do recenzji oraz egzemplarz konkursowy dziękuję Wydawnictwu Albatros. Zdecydowanie polecam i zapraszam na stronę Wydawnictwa Albatros: [Adres usunięty]

Książka jest interesująca. @harlancoben niezmiennie opowiada swoje historie tak, że pochłaniają czytelnika całkowicie. Uwielbiam zwroty akcji w jego powieściach, wodzenie czytelnika za nos. Mimo punktów wspólnych z innymi dziełami, które wyszły spod jego pióra, a które mnie urzekły, do tej książki moje serce nie zabiło szybciej. Napiszę więcej - serial bardziej mnie zaintrygował i lepiej oddał klimat mrocznego lasu, pełnego tajemnic sprzed lat. Nie mogę jednak powiedzieć, bym przy książce się nudziła 🙂. Jeśli jednak nie oglądaliście jeszcze ekranizacji to sięgnijcie najpierw po książkę. Może wtedy zrobi na Was większe wrażenie 😌.

Obozy, kolonie, letniska... Wielu z nas w dzieciństwie, to właśnie tak spędzało wakacje. Wypoczynek, wieczorne ogniska, pierwsze przyjaźnie, pierwsze miłości. Chciałoby się powiedzieć idealne rozwiązanie dla dzieci i młodzieży, którzy chcą przeżyć przygodę. A co jeśli obozowiczom zagraża seryjny morderca?

W głębi lasu zostaje zorganizowany obóz młodzieżowy. Początkowo czas płynie zwyczajnie normalnie, aż do pewnego wieczoru, gdy do lasu wchodzi czworo nastolatków. Zostają zamordowani, a zabójcę schwytano, ale policja odnajduje tylko dwa ciała... Czy jest możliwość, że dwójka z nich wyszła cało z rąk mordercy? Po blisko 20 latach okazuje się, że istnieje taka możliwość. Kiedy Paul Copeland zostaje poproszony o zidentyfikowanie zwłok zamordowanego mężczyzny, z przerażeniem odkrywa, że ciało należy do jednego z dwójki zaginionych obozowiczów. Wydarzenie to zmusza Paula do zadania najbardziej nurtującego pytania : czy jego siostra również wyszła z lasu żywa? Przychodzi czas żeby wrócić do znajomych z przeszłości i poznać nowe fakty w sprawie. Kto tak naprawdę był wszystkiemu winny?

Bardzo lubię twórczość Vobena. Wiadomo jedne tytuły mniej lub więcej przypadły mi do gustu, co nie zmienia faktu że jest jednym z moich ulubionych autorów. Jednak co do "W głębi lasu" mam malutkie "ale". Całość powieści jest bardzo dobrze przemyślana, jednak akcja rusza na całego dopiero koło 200 - setnej strony. Wtedy to autor całkowicie skupia się na wyjaśnieniu zagadki. Od początku książki akcja nieco się wlecze, a Coben wprowadza opis sprawy, która tak naprawdę nie ma nic wspólnego z tym co stało się w głębi lasu. Ale kiedy już wreszcie fabuła rusza z miejsca, nie zwalnia do ostatniej strony i dostajemy rekompensatę za pierwsze 200 stron wolniejszego tempa. Bohaterowie z pozoru wykreowani pozytywnie i negatywnie na początku powieści, w pewnym momencie zostają zrównani tak, że do samego końca zastanawiamy się to okaże się tym dobrym, a kto złym.

Coben ma to coś.

Nie chodzi jedynie o sam (genialny!) styl, dzięki któremu mogę rozłożyć się na fotelu, przy kaloryferze - kominka, niestety, nie posiadam - z zieloną herbatką w dłoni i chłonąć opowiadaną przez Harlana historię.

Poruszył mnie wątek taty, który musi udźwignąć ciężar samotnego wychowania dziecka. Nie jest łatwo - Dora sama się nie obejrzy, piosenka 'plecak plecak' gości w domu na okrągło, a przecież trzeba jeszcze pracować. Zawód prokuratora nie jest wcale taki lekki i przyjemny.

I tu przychodzę z cytatem, który skłonił mnie do refleksji:

"W naszym inspirowanym przez Disneya świecie stosunki między córką a jej owdowiałym ojcem zawsze układają się cudownie. Obejrzyjcie jakikolwiek film dla dzieci -

Małą syrenkę,

Piękną i bestię,

Małą księżniczkę

lub Aladyna

- a sami zobaczycie. Na filmach brak matki wydaje się jedynie drobiazgiem, co, jeśli się nad tym zastanowić, jest naprawdę perwersyjne. W prawdziwym życiu brak matki to największe nieszczęście, jakie może spotkać małą dziewczynkę."

Bardzo autentycznie została przedstawiona pustka, nostalgia po stracie bliskiej osoby. Aż sama czułam, że tęsknię za tym kimś. Liczne aluzje, wspomnienia, momenty zawieszenia.

"Większość ludzi uważa, że najgorsza jest śmierć. Nic podobnego. Po pewnym czasie nadzieja jest o wiele okrutniejszą panią."

Wciągająca fabuła, dobrze skonstruowani bohaterowie, kilka zwrotów akcji, a także świetnie przemyślana intryga, której końca się nie spodziewałam 😮🤯 To moje trzecie spotkanie z Cobenem i uwierzcie - za każdym razem jestem w pełni usatysfakcjonowana z lektury ;)

Książkę zwróciłam już do biblioteki, więc fizycznie nie mam jej już przed sobą, ale pierwsze zdanie brzmiało mniej więcej:

"Widzę mojego ojca z łopatą w lesie."

I już wtedy wiedziałam, że to będzie dobre.

Nie myliłam się.

Polecam!

Książki Harlana Cobena albo się kocha, albo się nienawidzi – tak przynajmniej słyszałam. „W głębi lasu” to dopiero moja druga książka autora, którą czytałam. Dalej nie wiem do której grupy należę, tym bardziej, że najpierw obejrzałam serial w tv, a potem przeczytałam książkę…

Na obozie młodzieżowym dochodzi do krwawego morderstwa. Ginie czterech nastolatków, z czego znalezione zostają tylko dwa ciała. Pozostałej dwójki nie udaje się odnaleźć, więc sprawa po czasie zostaje uznana za zamkniętą. Po dwudziestu latach do policyjnej kostnicy trafia mężczyzna, który okazuję się jedną z zaginionych osób. W sprawę zostaje wmieszany prokurator Paul Copeland, który był wtedy opiekunem na tym obozie, a czwartą zaginioną ofiarą była jego siostra… czy to, że jedna z osób się odnalazła, znaczy, że siostra prokuratora też żyje?

Zawsze wychodziłam z założenia, że najpierw książka, potem ekranizacja! Nie wiem jak to się stało, że w tym przypadku zrobiłam na odwrót – pewnie przez to, że prawie cały instagram ociekał informacjami o ekranizacji książki Cobena i oczywiście były to w większości zachwyty. Jeśli o mnie chodzi, to jak to w polskich produkcjach bywa, chcieli dobrze, a wyszło jak zwykle. Ale wracając do książki. Fabuła jak zwykle dopracowana w każdym szczególe. Świetnie wykreowana postać prokuratora Paula Copelanda, który nie dość, że zawzięty i pewny siebie, to po trupach dąży do celu, nie zważając na jakiekolwiek niebezpieczeństwa. Bardzo podobały mi się jego podejście do sprawy gwałtu i jego zawziętość w dążeniu do prawdy i to, że nawet pomimo gróźb robił swoje!

W książce mamy więcej spraw doczesnych. Jeśli chodzi o obóz i wydarzenia z tamtego okresu, to jest tego o wiele mniej, niż w serialu. Dlatego też, dla mnie było to idealne uzupełnienie całej historii – książka uzupełniła mi serial ;) Niektóre momenty były dla mnie sporym zaskoczeniem, ale też zdarzało się, że książka mi się dłużyła. Ale najprawdopodobniej przez to, że wiedziałam poniekąd co się wydarzy w poszczególnych momentach – nie we wszystkich, ale w większości ;) jeśli lubicie twórczość autora to myślę, że książka na pewno przypadnie Wam do gustu :)

Cobena czytam zawsze i wszędzie. Polecam. Lepszy niż serial

Recenzując książki od niemal dziesięciu lat, czytając je jeszcze dłuższy czas ze wstydem muszę przyznać, że do tej pory nie miałam okazji przeczytać żadnej książki Harlana Cobena, choć słyszałam o nich naprawdę wiele dobrego. Zupełnie nie wiem dlaczego- kryminały i książki sensacyjne bardzo sobie cenię i często po nie sięgam. A! Gdzieś z tyłu głowy kołacze się myśl, że może kiedyś, w czasach gimnazjalnych zdarzyło mi się przeczytać jakąś książkę Cobena, jednak było to tak dawno, że ledwo ten fakt pamiętam.

Dzięki uprzejmości księgarni Tania Książka miałam okazję spotkać się ze wznowieniem książki "W głębi lasu". Książka znajduje się na początku list bestsellerów, należy do nowości ponieważ powstał serial o tym samym tytule. Do rąk czytelników trafiło więc, jak już wspomniałam, wznowienie, w ciekawej, przyciągającej wzrok okładce.

Cieszę się, że mogłam przeczytać tę pozycję. Po pierwsze- naprawiłam swój błąd i zapoznałam się z twórczością autora. Po drugie- przyjemnie spędziłam czas bowiem akcja okazała się wartka i interesująca.

Głównym bohaterem jest Paul, samotny ojciec, prokurator. Jego życie nie było usłane różami, spotkało go wiele smutków. Jako nastolatek stracił siostrę- na obozie młodzieżowym, którego był uczestnikiem popełniono serię morderstw. Zabito jego przyjaciół oraz siostrę, jednak ciała tej ostatniej wciąż nie odnaleziono. Czy to się jednak zmieni? Czy Paul po raz kolejny będzie zmuszony rozgrzebywać rany z przeszłości.

Powieść, jak już wspomniałam, jest niesamowicie wciągająca. Pokazuje, że czasem jedna chwila może zaważyć na całym życiu. Paul zastanawiał się czy gdyby nie oddalił się od obozu ze swoją dziewczyną morderstwa nie zostały by dokonane. Myślę, że ON czuł się trochę winny. Wydarzenia opisane w książce pokazują jak łatwo manipulować drugim człowiekiem, sprawić by postępował według planów.

A czy Wy czytaliście jakąś książkę autorstwa Harlana Cobena?

Ze swojej strony powiem jedno: może to pierwsza pozycja po ogromnie długim czasie, lecz na pewno nie ostatnia. Serdecznie polecam.

"W głębi lasu", to moje drugie już podejście do książek @harlancoben i znów udane. Ja nie wiem, gdzie ja byłam do tej pory, że nie trafiałam na jego książki.

Jaką tajemnicę skrywa milczący las?

20 lat temu podczas obozu ginie czworo uczestników. Znaleziono tylko dwa ciała. Co stało się z pozostałymi?

Jedną z zaginionych jest siostra prokuratora Paula Copelanda, Camille. On wciąż nie może się pogodzić z jej zniknięciem, mimo, iż minęło już 20 lat. Ma wyrzuty, bo ON wtedy był w tym lesie, gdy doszło do tragedii,słyszał kciuki. Co ON tam wtedy robił? Czy był sam?

Zostają znalezione zwłoki tajemniczego mężczyzny. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, iż posługiwał się fałszywą tożsamością a do tego Paul rozpoznaje w nim jedną z zaginionych ofiar z pamiętnego obozu. Przeszłość wraca i pojawiają się pytania: Co z Camille? Czy ona żyje? Co się wtedy stało w tym lesie?

"W głębi lasu", to rewelacyjna książka. Wciągnęła mnie maksymalnie. Chciałam ją zresztą szybko przeczytać by móc obejrzeć serial. W końcu wyszło na to, że czytałam i oglądałam niemal jednocześnie.

Coben stworzył niesamowitą historię. Wymyślił świetną intrygę i trzymał nas w napięciu do samego końca. Świetny thriller, który nie pozwala na choćby chwilę przerwy. Chcemy jak najszybciej rozwiązać zagadkę, a jednocześnie dalej delektować się historią. Polecam.

Dziękuję @wydawnictwoalbatros za egzemplarz ❤️

"Granica między dobrem a złem czasem staje się tak niewyraźna. Niewyraźna w jasnym blasku realnego świata."

Napięcie najwyższych lotów, nie sposób oderwać się od stron książki zanim nie dojdzie się do ostatniej. Z przyjemnością poddajemy się niecierpliwemu wyczekiwaniu, spragnieni poznania, co Harlan Coben przygotował w kolejnych rozdziałach. Intryga mocno zapętlona, solidnie osadzona, perfekcyjnie umotywowana. Śledzimy mega wciągające zdarzenia z perspektywy teraźniejszości, fantastycznie zaplecionej sensacji, ale również cofamy się do tragedii sprzed niemal dwudziestu lat, poprzez rewelacyjnie skonstruowaną zagadkę kryminalną. Na obu osiach czasu zaskakują nietuzinkowe incydenty, frapujące postaci, osobliwe zbiegi okoliczności. Stopniowo kompletujemy ciąg przyczyn i skutków, podchwytujemy niełatwe wskazówki i tropy, prowadzimy emocjonującą grę w snucie przypuszczeń i domysłów. Nic nie jest pewne, a przez to wszystko atrakcyjnie wybrzmiewa. Po takie opowieści mogłabym sięgać codziennie.

Tajemnica morderstw czwórki młodych uczestników obozu letniego nie została w pełni odkryta. Pomimo zaangażowania śledczych, zainteresowania mediów i opinii publicznej, wiele wyjaśnień nadal pogrzebanych jest w głębi lasu, a cisza panująca wśród drzew wybrzmiewa tylko pozornym spokojem. Przeszłość wraca niczym bumerang, bezlitośnie podąża za zimnymi sekretami, martwi wychodzą z grobów, mroczne sekrety budzą się do życia, domagają się należnej uwagi, mieszają w życiu kluczowych postaci. Prokurator Paul Copeland zmuszony jest do konfrontacji z cieniami wczesnej młodości, jedną z ofiar mordercy jest jego siostra, której ciała nigdy nie odnaleziono. Mężczyzna obwinia się za to, co się stało na obozie, wciąż nie oczyścił się z wyrzutów sumienia. Pewnego dnia, niespodziewanie na scenę wkracza ktoś, kto dawno uznany został za zmarłego.

Autor wykreował ciekawe portrety bohaterów poddanych presji wydobycia prawdy o przeszłości na światło dzienne. Wyraziście zamocowane osobowości, barwnie wyprofilowane, zmagające się z demonami przeszłości, ale nie w naiwny i infantylny sposób. Równomiernie rozłożono nacisk na charaktery i wzorce zachowań. Prokurator, psycholog, detektyw, więzień, wszyscy wrzuceni do jednego worka wypełnionego kłamstwami, zatuszowaniami, manipulacjami. Wstrząśnięci silnie rozchodzącymi się falami echa tego, co kiedyś się wydarzyło. Wkręcamy się w ich przeżycia, dostosowujemy do odczuć, wgryzamy w różne aspekty prywatnego śledztwa. Nie brakuje nagłych zwrotów akcji, zaskakujących incydentów, wybuchowych informacji, burzliwych konfrontacji z własnym ja. Zakończenie satysfakcjonujące, spina wątki w zgrabną całość, dostarcza więcej niż kilku niespodzianek.

B[Adres usunięty]

Od zawsze uwielbiałem wycieczki do lasu. Kilkugodzinne spacery po lesie dawały natchnienie i pozwalały obcować bliżej z naturą. Od dziś wybierając się w takie wycieczki, będę częściej spoglądał się za siebie. Zapytacie dlaczego? Koniecznie przeczytajcie recenzję „W głębi lasu” czyli pierwszej książki Harlana Cobena po którą sięgnąłem. I przyznaje, że był to świetny wybór. Autor zabrał mnie w głąb mrocznej historii, która zapewniła doznania gotujące krew w żyłach. Misternie zaplanowana historia, spowodowała, że każdy jej element wywołał we mnie ciarki na całym ciele. Mroczna tajemnica makabrycznych zbrodni ściele się szeroko, tak by czytelnik nie poczuł znudzenia, lecz by towarzyszyła mu ciągła chęć rozwikłania tej zagadki. Harlan Coben umiejętnie prowadzi nas, powodując, że z każdą stroną uczucie ekscytacji nabiera na sile. Czyni to w sposób mistrzowski. Nie da się ukryć, iż tą książką zaskarbił sobie moją czytelniczą sympatię. Co takiego sprawiło, że książka „W głębi lasu” wywołała we mnie takie emocje? Na pewno pomysł na fabułę oraz sposób przelania jej na papier. Na ponad czterystu dwudziestu stronach poznajemy historię Paula Copelanda, prokuratora, którego siostra Camille jest jedną z ofiar seryjnego mordercy. Pytanie, czy jest ofiarą, gdyż od dwudziestu lat od tragedii nie odnaleziono jej ciała. Dziewczyna wraz z trójką przyjaciół oddaliła się od młodzieżowego obozu. Dwójka z nich została brutalnie zamordowana. Ciała Camile i Gila Pereza nie odnaleziono. Jednak po latach Paul zabrany zostaje na sekcję zwłok, w których rozpoznaje zaginionego mężczyznę. Perez w kieszeniach spodni miał pierścionek zaginionej przyjaciółki oraz materiały, które łączą go z prokuratorem. Zatem sen z powiek Copelanda spędza pytanie, czy Camile żyje, czy jednak została zakopana w głębi lasu? To pytanie również i Wam będzie kotłować się do ostatnich stron tej książki. Nie sposób wpaść na błyskawiczne rozwiązanie tej zawiłej historii. Harlan Coben mieszając szyki, zadbał o to, byśmy główkowali nad tym, co stało się tamtej nocy. W tej historii ważną rolę odegrała również Lucy, dziewczyna, która w noc tych wydarzeń była w lesie. Chcąc odciąć się od ciągłych wyrzutów sumienia, postanawia przeprowadzić się oraz zmienić swoje nazwisko. Jednak nie potrafi zapomnieć, tego czego była świadkiem. Postanawia skontaktować się z Copelandem. Zawiła intryga, mroczna atmosfera oraz towarzyszące nam uczucie tajemniczości, to znak rozpoznawczy tej książki. I tą właśnie książką Harlan Coben sprawił, że już niebawem sięgnę po jego najnowszy kryminał „O krok za daleko” który 15 stycznia nakładem Wydawnictwa Albatros trafi do księgarń.

[Adres usunięty]

Od zawsze uwielbiałem wycieczki do lasu. Kilkugodzinne spacery po lesie dawały natchnienie i pozwalały obcować bliżej z naturą. Od dziś wybierając się w takie wycieczki, będę częściej spoglądał się za siebie. Zapytacie dlaczego? Koniecznie przeczytajcie recenzję „W głębi lasu” czyli pierwszej książki Harlana Cobena po którą sięgnąłem. I przyznaje, że był to świetny wybór. Autor zabrał mnie w głąb mrocznej historii, która zapewniła doznania gotujące krew w żyłach. Misternie zaplanowana historia, spowodowała, że każdy jej element wywołał we mnie ciarki na całym ciele. Mroczna tajemnica makabrycznych zbrodni ściele się szeroko, tak by czytelnik nie poczuł znudzenia, lecz by towarzyszyła mu ciągła chęć rozwikłania tej zagadki. Harlan Coben umiejętnie prowadzi nas, powodując, że z każdą stroną uczucie ekscytacji nabiera na sile. Czyni to w sposób mistrzowski. Nie da się ukryć, iż tą książką zaskarbił sobie moją czytelniczą sympatię. Co takiego sprawiło, że książka „W głębi lasu” wywołała we mnie takie emocje? Na pewno pomysł na fabułę oraz sposób przelania jej na papier. Na ponad czterystu dwudziestu stronach poznajemy historię Paula Copelanda, prokuratora, którego siostra Camille jest jedną z ofiar seryjnego mordercy. Pytanie, czy jest ofiarą, gdyż od dwudziestu lat od tragedii nie odnaleziono jej ciała. Dziewczyna wraz z trójką przyjaciół oddaliła się od młodzieżowego obozu. Dwójka z nich została brutalnie zamordowana. Ciała Camile i Gila Pereza nie odnaleziono. Jednak po latach Paul zabrany zostaje na sekcję zwłok, w których rozpoznaje zaginionego mężczyznę. Perez w kieszeniach spodni miał pierścionek zaginionej przyjaciółki oraz materiały, które łączą go z prokuratorem. Zatem sen z powiek Copelanda spędza pytanie, czy Camile żyje, czy jednak została zakopana w głębi lasu? To pytanie również i Wam będzie kotłować się do ostatnich stron tej książki. Nie sposób wpaść na błyskawiczne rozwiązanie tej zawiłej historii. Harlan Coben mieszając szyki, zadbał o to, byśmy główkowali nad tym, co stało się tamtej nocy. W tej historii ważną rolę odegrała również Lucy, dziewczyna, która w noc tych wydarzeń była w lesie. Chcąc odciąć się od ciągłych wyrzutów sumienia, postanawia przeprowadzić się oraz zmienić swoje nazwisko. Jednak nie potrafi zapomnieć, tego czego była świadkiem. Postanawia skontaktować się z Copelandem. Zawiła intryga, mroczna atmosfera oraz towarzyszące nam uczucie tajemniczości, to znak rozpoznawczy tej książki. I tą właśnie książką Harlan Coben sprawił, że już niebawem sięgnę po jego najnowszy kryminał „O krok za daleko” który 15 stycznia nakładem Wydawnictwa Albatros trafi do księgarń.

[Adres usunięty]

Dużo lepiej czytało mi się książkę Już mnie nie oszukasz. Ale ta tez całkiem dobra.

Letni wakacyjny odpoczynek na obozie młodzieżowym, część znajomych zabawia się we własnym wąskim gronie, część szuka ciekawych przygód. Dla niektórych kończy się tragicznie. Zaginęło czworo znajomych, jednak znaleziono ciała tylko dwóch osób. Czy to oznacza, że pozostali żyją? Jednak ślad po nich ginie na lata ...

Gdy dwadzieścia lat później zostają odnaleziono zwłoki jednego z uczestników obozu, pojawiają się pytania, czy pozostali zaginieni uczestnicy obozu żyją? Paul Copeland, robiący błyskotliwą karierę prokurator również był uczestnikiem tego obozu. Jego siostra, Camille, najprawdopodobniej zginęła, jej ciała nie odnaleziono pomimo upływu dwudziestu lat. Postanawia ON na własną rękę prowadzić śledztwo. Sam siebie obwinia za tę sytuację, i nie spocznie, dopóki nie doprowadzi sprawy do wyjaśnienia. Wkrótce nawiązuje z nim kontakt jego była dziewczyna, z którą to spędzał miłe chwile na wspomnianym obozie. Ona też wspomaga go w rozwiązaniu zagadki śmierci uczestników obozu. Pojawi się ciekawy trop, który dla wielu będzie zaskoczeniem. A jednak, każdy ma jakieś tajemnice, z których wcześniej czy później potrzebuje się wyzwolić. Tak też będzie w przypadku tajemnicy sprzed dwudziestu lat. Dokąd zaprowadzi nas prokurator i jego intuicja? Jak to możliwe, że panowała aż taka zmowa milczenia i udało się utrzymać w tajemnicy przez dwadzieścia lat sprawcę zbrodni?

Za dużo nie mogę wam zdradzić, ale powiem tylko, że to wierzchołek góry lodowej, dalej będzie już tylko bardziej stromo i – oczywiście – niebezpiecznie. Tak więc głęboki oddech, i uwaga, wkraczamy w głąb lasu, tajemniczego, spowitego mgłą i ziejącego klimatem grozy …

Harlan Coben przyzwyczaił nas do szybkiej i dynamicznej akcji, bez zbędnych czy rozwiązłych opisów. Ma pomysł na fabułę i jak najszybciej chce nam go przekazać. Z jego lekturą nie można się nudzić, nie ma na to po prostu czasu. Autor serwuje nam takie zagwozdki i zagadki, że skupienie jest na maksimum. A jeszcze biorąc pod uwagę fakt, że musimy się cofnąć w czasie do tyłu, aby poznać motywy zbrodni i okoliczności, to już całkowicie jesteśmy oddani tej sprawie.

Uwielbiam thrillery, w który czas mknie jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, gdzie osobiste tajemnice często stanowią krok do rozwiązania zagadek brutalnych morderstw. Nie obawiajcie się, książka nie ocieka krwią i brutalnością, tutaj prym wiedzie niesamowite napięcie i klimat, trudny do zdefiniowania, ale budzący grozę i mroczność. W powietrzu czuć oddech śmierci, nasze ciało przenika paniczny strach i przerażenie. W miarę rozwoju akcji czujemy, jakbyśmy się zagłębiali w ciemną toń ziejącego złem lasu, z którego wydobywają się odgłosy przeklętej zbrodni …

Na pewno u tego autora nie doszukamy się zgłębiania tajnik umysłów bohaterów, wnikania głęboko w ich psychikę, dywagowania na pobudkami ich postępowania, zastanawiania się, dlaczego postąpili tak, a nie inaczej. To autor sobie odpuszcza. Ale za to mamy efektowną i szybką akcję, celowo komplikowaną pojawiającymi się co chwilę nowymi informacjami czy zagadkami z przeszłości. Tak naprawdę, rozwiązanie fabuły korzeniami sięga głęboko w przeszłość, skrzętnie skrywaną i celowo utajnianą. Im dalej jesteśmy w postępie śledztwa, tym mniej wiemy, i prawidłowo. Gdy zbliżamy się do finału, to jakbyśmy wyczuwali na kilometr zbliżającą się erupcję uśpionego od lat wulkanu. Czuć w powietrzu, że zaraz zaszczyci nas swoją nagłą i nieprzewidywalną wylewnością.

Ta powieść ma to do siebie, że ją się chce przeczytać za jednym razem do końca, nie ma się ochoty na odkładanie na później, na za chwilę. Tu i teraz. Mord, akcja, powrót do przeszłości, rozwiązanie zagadki. Cierpliwość i determinacja wystawione na próbę, pytanie, kto z niej wyjdzie zwycięsko, my, czy autor.

Jeżeli lubicie szybkie i wciągające thrillery, gdzie wszystko się dzieje błyskawicznie i nie traci się czasu na zbędne sytuacje, gdzie każdy z bohaterów ma w zanadrzu jakąś tajemnicę, gdzie w miarę przebiegu akcji wie się coraz mniej, to jest to właśnie ta lektura, na którą długo czekaliście. Zdecydowanie polecam na ciepłe i burzowe dni, atmosfera sprzyja takiej nieprzewidywalnej przygodzie.

BACKWOOD THRILLER

Twórczość Cobena jaka jest, chyba wie każdy. Wystarczy przeczytać jedną z jego powieści i już jakby czytało się wszystkie. Czasem, nieczęsto ale się zdarza, autor zmienia nieco schemat i taką odmianą jest „W głębi lasu”, powieścią wydaną pierwotnie ponad dekadę temu, a teraz odświeżoną dzięki serialowej adaptacji przygotowanej dla Netflixa. I to – warto ten fakt nadmienić – adaptacji dokonanej przez Polaków i z polskimi aktorami.

Las. Obóz. Młodzież. Śmierć.

Każdy zna ten schemat. Oto na letnim obozie w środku lasu dochodzi do tragedii. Czwórka nastolatków wymyka się nocą w odludne miejsce, gdy para wychowawców jest bardziej zajęta jest sobą, niż pilnowaniem innych. To, co odkryją młodzi ludzie będzie kosztowało ich życie. Wkrótce jednak okazuje się, że sprawa jest o wiele bardziej skomplikowana. Zamiast czterech ciał, znalezione zostają tylko dwa. Pozostała dwójka – w tym siostra jednego z wychowawców, Paula – znika bez śladu.

Mijają dwie dekady. Paul, który całe życie obwiniał się o tragedię, teraz pracuje jako prokurator. Walka o prawdę i sprawiedliwość staje się powrotem do tego, co wydarzyło się przed laty, kiedy jeden z zaginionych odnajduje się martwy. Czy jest szansa, by jego siostra też gdzieś jeszcze żyła? Dawne nadzieje odżywają z nową siłą, ale przecież zagrożenie sprzed lat wcale nie zniknęło…

Zaczyna się niczym rasowy slasher, a raczej backwoodslasher. Młodzież, obóz, środek lasu i zbrodnia, która burzy spokój, zmieniając na zawsze świat bohaterów. Potem powieść zmienia się w typowy dla Cobena thriller, gdzie tajemnice przeszłości wychodzą na jaw, znów stając się groźne, a ktoś kto powinien nie żyć, okazuje się najprawdopodobniej żywy. Stały zestaw zagrywek pisarza na pewno zadowoli tych, którzy właśnie na nie liczą. Tych, którzy tego typu zagrywek nie znoszą, nie przekona. Ale za to „W głębi lasu” oferuje całkiem sporo elementów, które spodobają się miłośnikom horrorów spod szyldu slashera, chociaż te niestety w pewnym momencie znikają ze stron powieści (a dla mnie, miłośnika tego typu rzeczy stanowiły one największą jej siłę), ale i tak książkę czyta się dobrze.

Coben nie jest może autorem, który w swoich dziełach oferuje szczególną odkrywczość i oryginalność, ale na pewno jest autorem który pisze dobrze. Nie wybitnie, bo nie bawi się słowami, nie rozsmakowuje się w epickich, dopieszczonych opisach, nie szuka wielkiej głębi, nie skupia się na stworzeniu rozbudowanych, złożonych psychologicznie i charakterologicznie postaci. Zamiast tego stawia na szybką akcję, lekkość stylu, prostotę opisu… Jego książki mają nie nudzić, mają pędzić na złamanie karku i być łatwe w odbiorze, ale nie przesadnie. I takie właśnie są. „W głębi lasu” czyta się szybko i przyjemnie, klimat jest całkiem niezły, a fabuła, choć typowo dla autora poprowadzona, prezentuje się dobrze. Byłaby to lepsza powieść, gdyby Coben zmienił ją w slasher, gdzie zawarłby analizę lęków zarówno tych pierwotnych, jak i społecznych, ale i tak jest nieźle.

Reasumując: „W głębi lasu” to niezły thriller dla miłośników prozy autora i tych, którzy szukają lekkiej literatury z dreszczykiem. Lepszy od większości podobnych dzieł współcześnie ukazujących się na rynku, całkiem dobrze nadający się w sam raz na wakacyjne wieczory z książką w ręku. Niewymagającą, ale sympatyczną.

Świetna książka naprawdę warto ją przeczytać, wzbudza wiele pozytywnych emocji. Czytając ją bardzo chce się poznać mordercę, podczas tego wychodzi wiele nowych informacji.

Polecam gorąco tą książkę miłośnikom

kryminałów.