Tylko pozory. Niezłomne. Tom 1

"Tylko pozory" jest to książka, która otwiera nam oczy na plotki, które ciągną się za człowiekiem. Czasami nie warto w nie wierzyć, bo prawda może okazać się zupełnie inna. Ta książka jest jak krówka z ciągnącym się nadzieniem. Rozdzielając ją, sprawimy, że środek zacznie się ciągnąć, jak plotki za May. To od nas zależy, w którym momencie to przerwiemy.

Autorka w tej książce postawiła na romans mafijny jednak nie taki, jaki znamy wszyscy. To historia z aranżowanym małżeństwem. W tej książce czuć lekkość i świeżość. Przez fabułę się płynie. Ukrywane tajemnice, przeszłość bohaterów i codzienne sprawy sprawiają, że nasza ciekawość nigdy nie zostaje zaspokojona. Tutaj cały czas coś się dzieje. Zaczynając ją czytać, musicie liczyć się z tym, że nie będziecie w stanie się od niej oderwać.

Ta książka jest debiutem, ale ja w ogóle tego nie odczułam. Autorka pisze, jakby na swoim koncie miała już kilkadziesiąt wydanych książkę. I z czystym sercem mogę powiedzieć, że właśnie ta książka stała się kolejnym debiutem, który zasługuje na wyróżnienie. Właśnie takich autorów nam brakuje, którzy wprowadzą do literatury mafię, ale w zupełnie nowym wydaniu. Od razu zapragnęłam kolejnych powieści spod pióra autorki i już nie mogę doczekać się kolejnego tomu tej serii.

Dziękuję @joanna_chwistek_autorka za napisanie książki, która otworzyła mi oczy na pewne sprawy. Czasami ludzie w jakimś celu chcą, aby uważano je za osoby, którymi nie są. Nie robią tego, bo chcą, ale dlatego, że muszą. Jest to jej jedyna możliwość, aby się bronić. I ja rozumiem zachowanie bohaterki. Nie potrafiła postąpić inaczej, więc krzywdząc siebie, jednocześnie się ratowała. Czasami nie mamy wyjścia z sytuacji, która zadowoli wszystkich. Jej życie było pasmem ciągłych cierpieć, ale w końcu na jej burzowym niebie pojawiło się słońce, które dopiero z czasem zrozumie, jak wielki skarb ma w swoim posiadaniu. Bo nie liczy się to, jacy jesteśmy na zewnątrz, ale to, co posiadamy w środku. I dzięki tobie dobitnie to zrozumiałam.❤️❤️

"Czło­wiek z taką prze­szło­ścią jak moja łak­nął ak­cep­ta­cji, mi­ło­ści i za­in­te­re­so­wa­nia i zro­bił­by wszyst­ko, żeby je otrzy­mać".

"Prze­szło­ści nie mo­głem zmie­nić, ale przy­szłość była w moich rę­kach".

May Castellano skrywa wiele tajemnic. Opinia publiczna jaką sobie wyrobiła pozostawia wiele do życzenia jednak sprawiła, że nie ma nawet jednego chętnego mężczyzny, który chciałby ją poślubić mimo iż kiedyś ustawiały się do niej długie kolejki a co za tym idzie chroni ją przed tym co było dla niej zaplanowane. Do czasu... Kiedy pewnej nocy zostaje niespodziewanie wyrwana z łóżka dowiadując się, że zostanie żoną Cesare Accardo, postanawia zrobić to, co robiła przez całe swoje życie – przetrwać. Mężczyzna nie chce mieć z nią nic wspólnego przez co wywozi ją na swoje ranczo gdzie pozostawia na długi rok. Do jakiego nieszczęścia musi dojść aby mężczyzna przypomniał sobie o istnieniu żony? Czy mimo pewnego zdarzenia, które mogło być tragiczne w skutkach dojdą do porozumienia?

"W na­szym świe­cie ko­bie­ty były tylko ozdo­bą, i to je­dy­nie do czasu, kiedy męż­czy­zna tego chciał. Nie byłam w sta­nie zli­czyć przy­pad­ków, kiedy wia­ro­łom­ny mąż po­zby­wał się żony na rzecz dwa razy młod­szej i ład­niej­szej ko­chan­ki. Czy ktoś coś z tym robił? Nie, nikt się nie wtrą­cał".

Musicie wiedzieć, że w naszym odczuciu dziewczyna jest typem takiej trochę szalonej nastolatki 😎 Bawi się na całego imprezując i korzystając z rozmaitych używek. May nie boi się niczego ani nikogo, jest uparta i zawzięta lecz mimo iż jej rude włosy idealnie odwozorwują posiadany charakter 🔥😈🔥 tak naprawdę w środku jest krucha, bardzo wrażliwa i spragniona troski, bliskości i miłości. Może i czasami zachowywała się dziecinnie robiąc innym na złość jednak z drugiej strony czy każdy z nas zawsze myśli racjonalnie nie ulegając chwili? Dziewczyna przeszła piekło przez co rozumiemy próbę zagłuszenia jej wewnętrznych demonów masą rozrywek jakie sobie serwuje zwłaszcza jeżeli chodzi o narkotyki i alkohol. Cesare Accardo mia­ł po­zy­cję, wła­dzę i pie­nią­dze. Był bez­względ­nym męż­czy­zną. Za­bi­jał bez mru­gnię­cia okiem, han­dlo­wał bro­nią i nar­ko­ty­ka­mi i można było po­wie­dzieć, że rzą­dził całym wschod­nim wy­brze­żem. Miał roz­le­głe kon­tak­ty, trzy­mał w sza­chu wielu po­li­ty­ków, współ­pra­co­wał z ro­syj­ską mafią, a dla przy­kryw­ki sta­wiał ho­te­le i ku­po­wał zie­mie. Krzywda ludzka nie była mu obca. Jednak przychodzi moment, że pod wpływem pewnych zdarzeń mięknie i pokazuje, że nawet największy potwór potrafi wyciągnąć wnioski z własnych czynów i mieć serce...czy jednak to wystarczy?

To tak dla odmiany Kochani powiemy Wam, że... jest to kolejny zdecydowanie udany debiut jaki miałyśmy przyjemność czytać! 😃 autorka mimo motywu mafijnego napisała bardzo fajną, spokojną historię skupiającą się na relacji pomiędzy głównymi bohaterami. Pokazuje, że jeżeli człowiek bardzo czegoś pragnie to jest w stanie to osiągnąć jeżeli tylko się postara a także to, że "do tanga trzeba dwojga" i aby związek dwojga ludzi mógł wypalić każde z nich musi tego chcieć i nad tym pracować. Zarówno May jak i Cesare mają swoje za uszami i nie są niewiniątkami. Wielokrotnie droczą się ze sobą, przekomarzają a ich słowne przepychanki przysparzają nam dobrej zabawy. Niestety w tej historii zabrakło nam trochę samej mafii a Cesare nieco pazura. Zdajemy sobie sprawę, że w pewnym momencie musiał być opanowany jednak fajnie byłoby gdyby czasami pokazał tą bardziej stanowczą stronę 😉 Mimo to uważamy, że historia jest warta aby się z nią zapoznać bo naprawdę wciąga już od pierwszych stron i ciężko się od niej oderwać 🙂 dodatkowo przyjemny styl pisania autorki powoduje, że książkę czyta się z prawdziwą lekkością! 🙂 My ją Wam jak najbardziej polecamy! 😊😊😊

Romans mafijny "Tylko pozory"od debiutującej autorki @joanna_chwistek_autorka z @wydawnictwoniezwykle to wciągająca od początku do końca historia May i Cesare. On członek mafii, ona owiana złą sławą córka jego największego wroga. Ostatnią rzeczą jaka przyszłaby mężczyźnie do głowy jest małżeństwo z kobietą o której krążą niepochlebne plotki. May to kobieta,która za obliczem wyrachowanej, zimnej i wyzwolonej, żeby nie powiedzieć wyuzdanej zmagać się musi z chorobą i nękającymi ją koszmarami. Świeżo upieczony małżonek nie zamierza dla niej rezygnować ze swojego dotychczasowego stylu życia więc odsyła żonę na swoje ranczo. Tam May znajduje swoje powołanie ratując konie przed niechybną śmiercią. Jak lubię motyw mafijny tak w tej książce to właśnie sceny z rancza z końmi były tymi które bardziej do mnie trafiły. Nie żeby tym mafijnym czegoś brakowało. Bo postać Siergieja okazała się dla mnie miłym zaskoczeniem.

Czy relacje May i Cesare można nazwać Hate to love? Myślę,że tak. W końcu oboje zostali zmuszeni do czegoś czego nie chcieli. Oboje nie pałali do siebie gorącymi uczuciami. Ich małżeństwo było tylko na papierze. Jeden moment, jedna rozmowa, jedno wypowiedziane w strachu zdanie zmieniło wszystko.

Autorka jak na debiutantkę według mnie świetnie sobie poradziła przechodząc całkiem płynnie od poczucia zamknięcia w złotej klatce do wolności jaką czuła May na końskim grzbiecie. Poruszony też został bardzo ważny temat uzależnienia od narkotyków i alkoholu czy przemocy seksualnej. Były to trudne dla mnie tematy podczas lektury, na samą myśl co musiała przejść May,do oczu cisnęły mi się łzy, które zaraz zastępował uśmiech (Cesare w stajni) ta scena wryje mi się w pamięć na długo. Kto czytał ten wie o czym mówię. A kto nie czytał niech jak najszybciej nadrabia lekturę.

Przyznam szczerze, że ta książka okazała się moim "wybawieniem". Od kilku dni tkwiłam w zawieszeniu, nie mogłam dłużej skupić się na żadnej lekturze. W momencie, gdy w ręce wzięłam "Tylko pozory" i przeczytałam kilka stron, stwierdziłam, że może to być całkiem przyjemna historia.

Na naszym rynku wydawniczym jest od groma książek z wątkiem mafijnym. Część idzie utartym szlakiem, część dodaje "coś swojego", coś świeżego. Tym są właśnie " Tylko pozory".

Autorka stworzyła książkę, która w pewnym sensie jest takim lekkim powiewem świeżości. Owszem mamy tu mafię, mamy tu ślub, ale mamy też całkiem przyjemną, inną fabułę z wyrazistymi bohaterami, których nie sposób nie lubić. Mamy też dobrą dawkę emocji i akcji.

Gdzieś wyczytałam, że autorka debiutuje z tą pozycją. Więc z mojej strony wielkie brawa, ponieważ jako debiut — ta książka wypadła genialnie. Widać, że autorka włożyła w nią ogrom pracy i serca. Dopracowała wszystko i zamknęła na ostatni guzik. Z wielką przyjemnością sięgnę po kolejne książki spod pióra autorki.

To jest zdecydowanie jedna z tych książek, która zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. A myślałam, że będzie taka zwykła.

To była świetna historia, w której lekkość pióra autorki połączona z wciągającą historią stanowiły duet idealny. W przeciwieństwie do relacji naszych bohaterów. Z początku zdecydowanie idealnym duetem nazwać ich nie można było. Ale dzięki temu było tylko ciekawiej!

Tytuł idealnie odnosi się do całej historii. Bo wszystko, to tylko pozory, za którymi kryje się każdy z nas. A kryjemy się za nimi z bardzo różnych powodów. Tak było również w przypadku May. Tej która niejednym potrafi zaskoczyć, ale też skrywa wiele tajemnic. A pamiętać należy również o tym, że wcale nie jest tak łatwo odróżnić, to co faktycznie jest od tego, co chcemy żeby inni widzieli.

Podobała mi się jej relacja z Cesare, która na przestrzeni całej książki obierała różne kierunki i poziomy. Dzięki temu zdecydowanie nie można było się nudzić.

Podczas jej czytania bawiłam się bardzo dobrze. Szczerze wyciągnęłam się w tę historię, w jej tajemnice, humor i zwroty akcji. Idealna książka na rozluźnienie i spędzenie miło czasu. Ja przeczytałam ją w tempie błyskawicznym.

I dostałam też to, co bardzo lubię w książkach. Jakieś przesłanie. Bo zawsze należy pamiętać, że to co widzimy, to mogą być tylko pozory.

Z niecierpliwością czekam na kolejny tom

„Coś we mnie pękło, zostawiając niewielką szczelinę dla uczuć, o których nigdy wcześniej nie miałam pojęcia. Miałam zamiar przekonać się i zaryzykować, dokąd nas to wszystko zaprowadzi”.

Sięgając po „Tylko pozory” nie miałam w głowie żadnych oczekiwań. Ciągle wydaje mi się, że autorzy już niczym mnie nie zaskoczą, a jednak trafiam na książki, które robią na mnie pozytywne wrażenie. I właśnie tak było w tym przypadku… Bardzo dobrze czytało mi się tę książkę. Była napisana z lekkością i jednocześnie miała też cięższy klimat ze względu na wydarzenia umieszczone w powieści. Już na samym początku Joanna Chwistek postawiła sobie wysoko poprzeczkę, wzbudzając we mnie skrajne emocje. Z jednej strony bohaterowie są rzuceni od razu na głęboko wodę – w sumie, razem z emocjami czytelnika – by za chwilę poczuć chwilę uwolnienia razem z May z dala od codzienności. Ta kobieta ma różne oblicza – jedne lubi się bardziej, drugie mniej, ale muszę przyznać, że jej kreacja wyszła naprawdę imponująco. Chociaż początkowo wydawało mi się, że May ma zbyt wyszczekane podejście, to równie szybko zobaczyłam, że skrywa za nim swoje tajemnice. Chwilami zastanawiałam się, co nią kieruje, by za chwilę przejrzeć ją na wylot i taka sinusoida sprawdziła się przy tej powieści świetnie. Chwile grozy i niepoczytalności ustępują, gdy bohaterowie przyznają sami przed sobą, czego chcą naprawdę. Mimo wszystko były momenty, w których czułam przesyt „słodkości” i owszem, rozumiem motywy takiego zachowania, jednak co za dużo to niezdrowo i zdecydowanie bardziej wolałam ich słowne przepychanki. W fabule pojawiło się kilka motywów, które świetnie wpływały na fabułę a samo zakończenie sprawiło, że urosło mi serduszko. Bardzo dobra książka, polecam!😉

„Skrzywdziłem ją w sposób, w który najbardziej można skrzywdzić kobietę.”

May Castellano zawsze była bardzo źle traktowana przez ojca. Bita, poniżana, zastraszana bardzo chciała chronić swoją młodsza siostrę. W mafijnym świecie nie ma nic do powiedzenia, o wszystkim decyduje ojciec. Robi wszystko, aby zniechęcić do siebie potencjalnego przyszłego męża, nadużywa alkoholu, narkotyków, ubiera się bardzo wyzywająco, ma opinię łatwej. Cesare Accardo to potężny, bezwzględny członek mafii, od bardzo dawna jest w nią zainteresowany, jednak jej reputacja skutecznie go od niej odrzuca. Zbieg okoliczności sprawia, że Cesare zostaje postawiony w sytuacji bez wyjścia albo poślubi May, albo jego brat zginie. Decyzja zapadła, May zostaje wyciągnięta w środku nocy z łóżka i musi powiedzieć tak. Cesare chcąc się pozbyć niechcianej żony wysyła ją daleko od siebie na ranczo w Teksasie. Dla May to miejsce staje się azylem, jednak demony z przeszłości nie pozwalają o sobie zapomnieć. Namiastkę rzeczywistości, którą udało się jej zbudować, burzy niespodziewane pojawienie się męża.

Czy tych dwoje ma szansę na zbudowanie związku? Narracja toczy się z perspektywy May i Cesare mamy wgląd w ich myśli, widzimy z czym muszą się zmagać, znamy ich wewnętrzne rozterki, porywy serca. Uch… ta para jest niesamowita! Polubiłam oboje, bardzo, jednak moje serce całkowicie skradła May, silna, szczera, pełna wewnętrznego ciepła, wrażliwości, naznaczona przez przeszłość dziewczyna. On jest arogancki, uparty, pewny siebie, bywa gwałtowny nie przebiera w słowach i czynach. Umiejętne stwarzanie pozorów, plotki, niedopowiedzenia, stają się skuteczną bronią przed niechcianym małżeństwem.

Piękne miejsce, zwierzęta i znaczna odległość od rodzinnego domu pozwalają May stopniowo dojść do siebie. Jednak bolesne wspomnienia powracają niespodziewanie, burzą spokój dziewczyny, ucieczką stają się alkohol i narkotyki. Nagłe pojawienie się męża, który wyraźnie nią pogardza i nie przebiera w słowach powodują, że trudno jej trzymać się z daleka od używek. Relacja naszej pary jest bardzo złożona, początkowo wszystko jest na siłę i wbrew nim samym. On wyrządził jej krzywdę, przychodzi opamiętanie próbuje ją naprawić. Poznaje prawdę i wtedy coś w nim pęka, postanawia zrobić wszystko, aby May mu wybaczyła i zaufała. Między nimi delikatnie rodzi się nić sympatii, szczere rozmowy wiele wyjaśniają.

Poruszająca, chwytająca za serce, pikantna historia pewnej miłości. Czyta się szybko i bardzo przyjemnie. Ukazuje jak trudno czasami otworzyć się na drugiego człowieka, zaufać, a stwarzanie pozorów okazuje się skuteczną ochroną. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Bardzo polecam całą serię, Tatiasza i jej książki :)

Cesare zostaje postawiony pod murem, aby, uratować brata musi poślubić May, kobietę, którą miał chyba każdy, która jest ordynarna, pije i ćpa. Nadaje się na kochankę, a nie na żonę. Jednak życie brata jest na tyle ważne, że zamierza to zrobić, tylko na własnych warunkach. Ślub odbywa się od razu, a chwilę po nim jego żona zostaje wywieziona na ranczo i tam pozostawiona z ochroniarzami. Nie zamierza spędzać z nią ani chwili, będzie jego żoną tylko na papierze.

May ma swoje powody, aby zachowywać się, jak się zachowuje. Kiedy wyrwana w środku nocy dowiaduje się, że ma zostać żoną Cesara, wie, że nie ma nic do powiedzenia. Zamierza zrobić to, co robi od lat – udawać i przetrwać.

Mija pewien czas, a życie May jest zupełnie inne, niż kiedy mieszkała z ojcem. Ranczo okazało się jej miejscem na ziemi, jest tu szczęśliwa. Chociaż demony całkowicie nie znikły, jednak odzywają się rzadziej niż dawniej, a wtedy wystarczy coś zażyć, napić się alkoholu i zaczyna być dobrze. To tu zaczeła być bezpieczna, nie musi udawać kogoś, kim nie jest, czuje się ważna (co prawda tylko dla pracowników, jednak to i tak dla niej wiele). Męża nie widziałam od dnia ślubu. Niestety do czasu, a jego przyjazd wszystko zmienia. Co takiego się stanie? Czy Cesare pozna prawdę o May? Czy ich małżeństwo zacznie coś znaczyć? Czy May będzie miała szansę na szczęście?

Ciekawa, wciągająca, niebanalna, zaskakująca – tak w czterech słowach opisałabym tę książkę. Mnie „kupiła”, zdecydowanie mi się podobała, a podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji. To historia o kobiecie, która przez większość życia udaje i nie liczy, że kędyś to się zmieni. To opowieść o tym, jak pozory mogą wprowadzać w błąd. Akcja toczy się dość szybko, jest pełna ciekawych zwrotów.

Bohaterowie dobrze wykreowani.

May przeżyła w życiu bardzo dużo. To jak się zachowuje, jak chce być postrzegana przez innych to jej forma ochrony. To kobieta pełna ciepła i dobroci, ratująca konie z rzeźni. Bardzo ją polubiłam i mocno jej kibicowałam.

Cesare to mężczyzna bezwzględny, bezkompromisowy, niebawiący się w związki za to lubiący zabawę i dobry seks. Do czasu, aż nie poznaje prawdy o May, wtedy poznajemy jego zupełnie inną twarz. To bohater, która ma wady i zalety, jednak te drugie przeważają.

„Tylko pozory” to książka, która bardzo mi się podobała i z wielką przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

‘Tylko pozory’ jest to romans mafijny będący jednocześnie debiutem literackim Joanny Chwistek. Jak wiecie bardzo lubię debiuty literackie, gdyż dają one nadzieję, że znany temat może być ukazany w nowym świetle. Tak właśnie jest w tym przypadku, autorka całkowicie inaczej podeszła do tematyki czym nawet mnie zaskoczyła.

Zacznijmy od tego, że mimo iż historia należy do gatunku romansu mafijnego, to sam ten wątek jest tylko otoczką głównego przekazu. Oczywiście mamy do czynienia z aranżowanym małżeństwem, dbaniem o dobre imię, torturami, sekretem z przeszłości czy dążeniem do zemsty, w końcu co nowego można w tej materii wymyślić. Tutaj to wszystko jest jedynie naznaczone i fajnie ukazane, ale stanowi tylko dodatek. Autorka skupiła się na uczuciach, emocjach, relacjach między bohaterkami oraz wewnętrznej walce z demonami, jak i dawaniem drugiej szansy.

Co do bochaterów to zostali oni dobrze wykreowani, May została przedstawieniowa jako twarda, zimna kobieta, a z czasem odkrywamy jej prawdziwą, poranioną i delikatną osobowość. Tutaj pięknie autorka pokazała jak bohaterka z plotek o sobie stworzyła broń do poradzenia sobie w świecie, w jakim musiała żyć. Wyjaśnienie tego dlaczego zachowuje się tak jak się zachowuje sprawiło, że nabrałam do niej sympatii. Z postacią Cesera, a właściwie z jego przemianą mam mały problem. Z jednej strony bardzo podobało mi się jak starał się zrehabilitować po tym co próbował zrobić, oraz jak zaczął walczyć o małżeństwo którego nie chciał. Z drugiej strony mam wrażenie, że za bardzo pozwolił May wejść sobie na głowę. To mi trochę kolidowało z jego obrazem jako twardego bossa mafii, choć nie powiem były momenty, że niezłe się uśmiałam z jego sytuacji.

Coś, co bardzo mi się w tej książce podobało to sposób w jaki autorka ukazała zaczepne złośliwości między bohaterami, przy których czuło się nie tylko rodzącą się między nimi sympatię, ale też delikatny, całkiem przyjemny humor. Kolejnym plusem tej pozycji jest fakt, iż nie mamy tu do czynienia z nagłym wybuchem uczuć między bohaterami. W tej materii ich relacja rozwijała się powoli, poprzez wzajemne zdobywanie zaufania. Jak to przy romansach bywa i tutaj mamy do czynienia ze scenami intymnymi. Jak mogę je ocenić, są dość delikatne i spokojne. Nie ma ich dużo, przez co nie powinniście poczuć się przez nie przytłoczeni. Można śmiało powiedzieć, że stanowią mały, nieznaczny dodatek do budowanej relacji między postaciami.

Mamy tu do czynienia z bardzo przyjemnym, lekkim stylem, przez co bardzo szybko się ją czyta. W moim odczuciu ma przesłodzone zakończenie, nie mniej jednak jestem ciekawa kolejnej części, po którą na pewno sięgnę. Zachęcam Was do zapoznania się z tym debiutem, gdyż jest ON bardzo udany.

“Tylko pozory“

Nie da się nie zauważyć, że na rynku książkowym rządzą teraz romanse mafijne. Jest ich wiele i autorki mają wyzwanie - napisać coś się wyróżnia wśród innych , zaintrygować, przyciągnąć uwagę. Debiut Joanny Chwistek zaciekawił mnie przed premierą. Cytaty udostępniane wśród patronów i recenzentów , kusiły, zapowiadały coś rewelacyjnego . Ale co powiecie na romans mafijny prawie , że bez mafii ? Bez krwi, niebezpieczeństwa, strzelanin ? Skupiony na relacji mafijnego bossa i wzbudzającej pogardę żony?

Powiedzieć, że w środowisku mafijnym , May Castellano ma złą opinie, to wręcz niedopowiedzenie . Uznana za puszczalską, pijaczkę i ćpunkę nie godną szacunku , którą miał prawie każdy . Nikt takiej kobiety nie chce na żonę. Ale Cesare Accardo nie ma wyboru . Gdy ojciec May stawia warunek - życie brata Cesarego za ślub z jego córką, nie ma miejsca na negocjacje . Jednak mafioso nie chce mieć nic wspólnego ze swoją żoną, wysyła ją do Teksasu i przez rok praktycznie nie mają ze sobą kontaktu . Dopiero gdy May trafia do szpitala , mąż pojawia się ponownie w jej życiu.

May nie jest jednak taka jaka się wydaje. Na ranczo w Teksasie odnalazła swoje miejsce na ziemi . Wśród koni, które od razu pokochała i ludzi, którzy widzą to , że jej opinia nie musi być prawdziwa , czuje się swobodnie i wreszcie odzyskuje spokój. Lecz wspomnienia, trauma jaką trzyma głęboko w tajemnicy, nie daje jej być w pełni szczęśliwą. Pocieszenia szuka w najgorszym z możliwych sposobów - w narkotykach. Jednak gdy pojawia się jej mąż wszystko zaczyna się komplikować.

Jeden wyjazd do Chicago, chwila zabawy w prawdziwe małżeństwo tzn na pokaz i dochodzi do tego, że Cesare wierząc we wszystko co słyszał o swojej żonie, niemalże dopuszcza się gwałtu . Czy May mu to wybaczy ? Nie będzie łatwo ale Cesare nie zamierza odpuścić.

May podobała mu się od dawna , jednak był przekonany, że miał ją każdy prócz niego, że tylko jego wystawiła. Poczuł się poniżony, potraktowany jak gorszy od innych, niegodny . Była kobietą jakiej pragnął , jednak straciła na wartości , zaczął nią gardzić przez plotki. Co zrobi gdy zrozumie jak mało było w nich prawdy ?

Kolejny imponujący debiut. Autorka skupiła się na relacji głównej pary , która do łatwych nie należy . Postawiła przed nimi niemałe wyzwanie - w ciągu 8 miesięcy mają się przekonać czy ten związek ma szanse na przetrwanie, czy mogą coś do siebie poczuć. Efekt chyba zaskoczył ich oboje. Asia wykreowała nowy typ mafiosa - łagodnego , czułego i cierpliwego męża , który nie chodzi wiecznie umazany krwią, nie patrzy kogo by tu zabić , tylko jak odzyskać szacunek i zaufanie własnej żony . Są przezabawne momenty, oboje mają wyjątkowo ciekawe podejście do kochanki i kochanka tego drugiego. Cięty język May też nadaje wyrazu całości .

To była bez wątpienia dobra książka. Wręcz bardzo dobra. Nie ma co tu doszukiwać się brutalności czy niebezpieczeństwa ale i bez tego jest ciekawie. Autorka wprowadza interesujące wątki, wyjaśnia z biegiem czasu przyczyny traumy May, rzuca inne światło na powody popadania w nałogi w tym przypadku nadużywanie narkotyków przez bohaterkę. W pewnym momencie też okazuje się, że rodzina May skrywała tajemnicę, która wyjdzie na światło dzienne i odmieni jej życie w pewnym stopniu. No po prostu nie ma nudy. Jest za to świeże podejście do mafijnych książek i mi się ono podoba. Mam nadzieję, że i Was nie rozczaruje. Dziękuję Wydawnictwu NieZwykłe za egzemplarz do recenzji.

„Tylko pozory” to genialny debiut, w którym znajdziecie ciekawą fabułę, emocje i fantastycznych bohaterów. May i Cesare są członkami rodzin mafijnych, ale mafia nie dominuje tej historii. Powiedziałabym, że jest zaledwie jej tłem, co dla mnie wcale nie jest wadą, bo książka ta porusza bardzo ciekawy wątek, a jej tytuł idealnie odzwierciedla treść.

Historia, która została przedstawiona w tej książce, wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Naprawdę nie mogłam się od niej oderwać! Początkowo podchodziłam do tej książki z rezerwą i bez oczekiwań, bo romanse mafijne nie cieszą mnie już tak jak kiedyś i naprawdę muszą być dobre, żeby mnie zainteresowały. Dlatego byłam pozytywnie zaskoczona, gdy okazało się, że głównym wątkiem tej historii wcale nie jest mafia i władza, a emocje, uczucia i relacja głównych bohaterów. A skoro mowa o bohaterach... jestem totalnie zauroczona Cesare! Uwielbiam tego faceta. Sposób w jaki został wykreowany, jak się zachowywał, jak potrafił przyznać się do błędu i zawalczyć o wybaczenie. Mnie to kupiło. Oczywiście nie można nie wspomnieć o May, która jest twardo stąpającą po ziemi dziewczyną i wie czego chce, a jednocześnie jest zagubiona i potrzebuje kogoś, kto ją wysłucha i pozna. Ale tak naprawdę. Razem z Cesare stworzyli niesamowity duet, których losy koniecznie musicie poznać.

„Tylko pozory” to dla mnie emocjonalna, wzruszająca i pełna uczuć historia, o tworzonych pozorach i udawaniu, a jednocześnie o budowaniu relacji, walce o wybaczenie i umiejętności przyznania się do błędu. Jestem nią oczarowana. To naprawdę cudowny debiut. Gorąco zachęcam do jego przeczytania ❤️

"Tylko Pozory"

Głównym bohaterem książki jest Cesare Accardo właściciel hotelarskiego imperium i groźny mafioso. Przez splot niefortunnych zdarzeń będzie musiał ratować swojego brata. Jednak cena jest wysoka. W zamian za życie brata będzie musiał poślubić May’ę Castellano. To piękna i młoda kobieta, w której Cesare podkochiwał się w młodości. Jednak teraz kobieta ma łatkę puszczalskiej, dlatego mężczyzna nie chce mieć z nią nic wspólnego. Decyduje się na ślub, aby ochronić brata, jednak z żoną nie chce mieć nic wspólnego. Odsyła ją na ranczo w Teksasie i zostawia na rok. Nie wie, że dla kobiety jest to wybawienie. Prawda jest taka, że nic o niej nie wie, a ocenił ją z góry tak jak wszyscy. Dziwka. Ćpunka. Nie warta uwagi. Tak właśnie o swojej żonie myślał Cesare. Jedna noc zmieni jego życie na zawsze. To co się wydarzyło wstrząsnęło nie tylko Mayą ale również Cesarem. Kobieta nie chcę mieć z nim nic wspólnego. Mężczyzna potraktował ją okrutnie i będzie musiał odpokutować swoje winy. Jednak nie tak łatwo wybaczyć taką ranę.. Czy wystarczy na to osiem miesięcy?

„Skrzywdziłem ją w sposób, w który najbardziej można skrzywdzić kobietę. Złamałem ją, przeze mnie płakała.”

Muszę przyznać, że jestem naprawdę mile zaskoczona tą książką. Nie będę ukrywać, aranżowane małżeństwo to dość częsty temat w książkach tego typu. Można powiedzieć, że w tym temacie ciężko mnie zadowolić, jednak autorce jak najbardziej się to udało. A to wszystko za sprawą postaci Cesara.

To co mi się najbardziej spodobało jeśli chodzi o tą postać, to jego przemiana. Z bezwzględnego typka do mężczyzny, który chce odzyskać swoją ukochaną. Był gotów na wszystko, byle ta mu wybaczyła (sprzątał nawet krowie łajno i dał się nagrać). Czy to nie jest miłość? No a tak na poważnie, był idiotą, który miał klapki na oczach i cieszę się, że autorka nie przedłużała faktu i względnie szybko ukazała mu, że się myli.

Maya była natomiast bohaterką do której miałam lekki dystans, oczywiście rozumiem jej sytuację i rany z przeszłości jednak dla mnie była lekko duchem. Mam wrażenie, że nie do końca zdawała sobie sprawy z tego co robi, jej nałóg narkotykowy i sprawa Jud’em nie do końca mi się podoba. Jednak to nie znaczy, że nie lubiłam tej postaci, po prostu czasami miała swoje odpały, które nie do końca pasowały mi do jej charakteru.

Jeżeli miałabym podsumować całą książkę to muszę przyznać, że nie czuć, że jest to debiut autorki. Po pierwsze autorka ma świetny styl pisania, który przypadł mi do gustu od pierwszych stron. Po drugie lekkie pióro, nawet nie wiem kiedy się spostrzegłam a czytałam epilog. Po trzecie naprawdę interesujący bohaterowie, których nie da się nie lubić. Po czwarte duża dawka humoru i ciętego języka. I mogłabym tak jeszcze dużo wymieniać, jednak nie chcę wam psuć możliwości odkrywania tej historii. Oczywiście w książce nie brakuje akcji, ciągle coś się dzieje. Nie ma miejsca na nudę.

Największe wrażenie wywarł na mnie epilog, kurcze nie sądziłam, że można mieć swój ulubiony, a ja chyba właśnie go znalazłam. Da się? Oczywiście, że da.

Bardzo gorąco dziękuję wydawnictwu i autorce za możliwość przeczytania tej historii. Gorąco polecam Wam historię Cesara i May, nie zawiedziecie się podczas czytania!

„Tylko pozory” to pierwszy tom z cyklu „Niezłomne” autorstwa Joanny Chwistek. May Caste llano to córka szefa mafii, gdy człowiek jej ojca budzi ją w środku nocy, dziewczyna nie ma pojęcia, co się dzieje, nie przypuszcza, że własny ojciec chce wydać ją za mąż za swojego wroga. Cesare Accardo to właściciel imperium hotelarskiego oraz mafijny boss, nie uśmiecha mu się ślub z May, ale robi, to by ratować brata. Dziewczyna w mafijnym świecie ma wątpliwą reputację imprezowiczki, ćpunki, a nawet puszczalskiej zdziry, ale czy to wszystko jest prawdą? Mężczyzna zaraz po ślubie zsyła swoją „żonę” na ranczo, by była jak najdalej niego… robi to z powodu jej reputacji, czy pod tym kryje się coś więcej? Czy Cesare odkryje, jaka May jest naprawdę? Czy między tą dwójką zaiskrzy?

Uwielbiam romanse typu hate-love, gdzie bohaterowie powoli przechodzą od nienawiści, niechęci, do zauroczenia, a ich relacja i zaufanie wobec siebie jest budowane z rozdziału na rozdział. Tak jest i w tym przypadku, relacja pomiędzy May i Cesare, wcale nie jest łatwa, ogrom uprzedzeń, nienawiść, wrogowie, zdrady, kłamstwa, traumy to wszystko skutecznie utrudnia nawiązanie nici porozumienia między tą dwójką. Jednak podoba mi się przesłanie płynące z tej historii, bowiem nie powinniśmy nikogo oceniać przez pryzmat plotek, nigdy nie wiemy, czy ten człowiek taki jest naprawdę, czy może to świetnie dobrana maska skrywająca prawdziwe wnętrze? Czytałam tę książkę, jak zaczarowana, dosłownie pochłonęłam ją w jeden wieczór, to za sprawą świetnego stylu pisarskiego autorki, świetnie wykreowanych, głębokich postaci, ogromu emocji, które towarzyszyły lekturze. Książka potrafi zaskoczyć, aż opada szczęka, momentami wzruszyć, ale i rozbawić, kiedy trzeba, a sceny namiętności są opisane w taki sposób, by podgrzać atmosferę. Tym, co najbardziej spodobało mi się w powieści była przemiana Cesare oraz wsparcie, jakie uzyskała May, nieczęsto poznajemy ludzi, którzy troszczą się o nas bezinteresownie. Cesare zrozumiał wiele spraw, pokazał inna twarz, że nie jest tylko bezwzględnym, bezdusznym szefem mafii. Moim zdaniem jest to świetna historia, nie tylko zwykły romans mafijny z wątkiem hate-love, ale także powieść o zrozumieniu, trosce oraz walce z wewnętrznymi demonami i przezwyciężaniu traum.

Gdy May w środku nocy zostaje wyciągnięta z łóżka i postawiona przed faktem, że za chwilę zostanie żona Cesare nie wie jeszcze, że przyszły mąż zamierza szybko pozbyć się jej z oczu. Mężczyzna pragnie żony spokojnej jak przystało na szefa włoskiej mafii a tymczasem dostaje towar wybrakowany. May jest ladacznica, imprezowiczką i narkomanką. Gdy świeżo poślubiony mąż wysyła ją na ranczo w Teksasie dziewczyna oddycha z ulgą. Plotki na jej temat były bardzo przesadzone i miały ją chronić przed życiem jakie chciał zgotować jej ojciec. Wśród koni i ciszy May odzyskuje pozorny spokój, choć dręczące ją koszmary nie dają za wygraną. Gdy po roku mąż zaszczyca ją swoją obecnością nie zamierza dawać mu cienia szansy. Cesare jakkolwiek zniesmaczony jej reputacją pragnie ją mieć dla siebie. Zawrą krótki układ? Czy 8 miesięcy wystarczy żeby obydwoje odkryli czego chcą?

@joannachwistek gratuluję świetnego debiutu. Nie spodziewałam się, że ta historia mnie porwie, tym bardziej, że aby przeczytać ją jednym tchem zarwałam nockę. Z pozoru jest to książka jakich wiele na nasz rynku. O mafii pisze się dużo, tym bardziej o aranżowanych małżeństwach i trudno sprawić by czytelnik czytał z wypiekami na twarzy, a tak się stało w przypadku tej pozycji. Wciąż trudno mi jest uwierzyć, że ta książka na tyle sposobów ukazała ludzkie emocje, krzywdę, strach i przerażający ból. May to bohaterka jakich mało. Po tak trudnym i piekielnym dzieciństwie dziewczyna wciąż walczy o przetrwanie. Gonią ją demony, które zagłuszają narkotyki. Otoczka, którą pokazywała była tylko bardzo dobrą grą aktorską, walką, w tym przypadku dość skuteczną. Cesare, czuł się przez May odrzucony, mimo, że pragnął jej jak szaleniec co doprowadziło do katastrofy. Rozbiło kruchy świat dziewczyny. A potem przyszedł czas na cierpliwość i powolne budowanie zaufania. Poznawanie się i miłość, która pojawiła się naturalnie i w idealnym momencie.

Nie jestem zbyt wielką fanką romantycznych i ckliwych historii, a jednak ta przepełniła mnie smutkiem i dała nadzieję. Czytać taki debiut to sama przyjemność ♥️ i cieszę się, że takie pozytywne historie zostają wydane. Wszystkim niedowiarkom i nie mogącym się zdecydować polecam serdecznie. „Tylko pozory” to przepis na dobrze spędzony czas w towarzystwie rewelacyjnych bohaterów

Porwanie, ślub bez miłości i niebezpieczeństw czyhające na każdym kroku. Ponownie wchodzimy więc do mafijnego świata, który jak się okazuje, nie powiedział jeszcze ostatniego słowa i wraz z Joanną Chwistek odkrywamy nowe historie.

Nie trzeba daleko szukać podobnych motywów, ponieważ mafia opanowała literaturę kobiecą i od dłuższego czasu króluje pośród najczęściej wybieranych książek. Nic w tym dziwnego, bo przecież każda romantyczka marzy o wielkich namiętnościach i szczypcie związanej z romansem adrenaliny. Pytanie tylko jak wytypować te najlepsze historie w morzu podobnych do siebie lektur? Łatwo nie jest, ale pośród najlepiej radzących sobie w temacie autorek Joanna Chwistek również powinna się znaleźć.

Książka jest dość krótka, ale dynamiczna, pomysłowa i dobrze napisana. Główna bohaterka zaskakuje racjonalnością, ponieważ dość często zdarza się, że jednak panie na jej miejscu tracą rozum, ale tutaj czeka na nas jednak miła niespodzianka. Sam motyw mafijny również został poprowadzony z fantazją oraz towarzyszącymi mu emocjami dzięki czemu opowieść trzyma tempo, nieustannie ciekawi a także trzyma czytelnika w napięciu wobec nachodzących wydarzeń. Największą zaletą są jednak sami bohaterowie - dobrze wykreowani, szczerzy, popełniający błędy. Zamknięci sami ze sobą, zdani na swoją łaskę rozbrajają czytelnika kąśliwymi dialogami i pokrzepiają serce kiełkującym uczuciem na odizolowanej od świata farmie.

Historia jest prosta, opowiada i dziewczynie oraz chłopaku, których wspólna przyszłość rozpoczęła się burzliwie. May Castellano została wybudzona ze spokojnego snu, porwana i postawiona przed ołtarzem. Cesare Accardo nie chciał wychodzić za mąż, a już na pewno nie za kobietę o tak wątpliwej reputacji, ale musiał zrobić wszystko, by ocalić życie swojego brata. Nie wiedział, że May skrywa sekret, który wszystko zmieni. Nie wiedział, że wywożąc ją na farmę zapoczątkuje swój koniec jako bezwzględnego członka mafii.

Opowieść o miłości, która zrodziła się po czasie. O skrajnych uczuciach, o wyzwaniach oraz ambicjach. Walka ze złem, wszechobecne niebezpieczeństwo, porachunki oraz mafia, która nie zapomina oraz nie wybacza. Tak w skrócie można opisać historię zamkniętą w "To tylko pozory", która może pochwalić się wielowątkową fabułą, dobrze wykreowanymi bohaterami a także konkretnym przesłaniem, ponieważ Joanna Chwistek składa na nasze ręce nie tylko powieść o miłości, ale także o tytułowych pozorach, które odegrają w tym wszystkim kluczową rolę. Przyznaję, że jestem bardzo miło zaskoczona lekturą i chętnie przeczytam coś jeszcze spod pióra autorki.