Trauma. Komisarz Eryk Deryło. Tom 4

Kolejna część świetnej powieści kryminalnej .Tym razem komisarz Deryłlo po traumatycznych doświadczeniach znowu jest na celowniku psychopatycznego mordercy , który dodatkowo zabawia się w komputerowe gierki zapraszając do tego internautów. Czy tym razem uda się powstrzymać psychopatę i kto się nim okaże ? Przeczytajcie koniecznie.

Zacznę od tego, że o ile trylogię o Cztery Iksie należałoby czytać w kolejności, o tyle "Traumę" zrozumiecie bez poznawania pierwszych części o komisarzu.

"Trauma" jest mniej brutalna ,aczkolwiek nie wcale. Trylogia z Cztery Iksem podobała mi się bardziej. Nie jestem też przekonana do Pani podkomisarz Haler, moze dlatego, że bardzo polubilam aspiranta Brzeskiego i jego relacje z komisarzem Deryło. Strasznie brakowalo mi go w czwartej części Lublina...Kiedy się pojawiał, dosłownie na chwilę, mówiłam do siebie O! JEST BRZESKI! ( Z resztą, ON sam był równie nie zadowolony z nowego "szefa" jak ja ;-) ).

Więc może doczekamy kolejnych części i kurde no, może aspirant wróci!!!

Została "Klątwa", zaraz zaczynam i już się boję. ..

Książkę polecam i oceniam najwyżej (dla Komisarza, mój ulubiony 🖤) nie inaczej....

Kolejny tom z Erykiem Deryło to książka, od której się nie oderwiesz, ale nie czytaj jej przed snem.. Siłą napędową akcji jest przypadek. Zaskakujący ciąg wydarzeń powoduje, że czytelnik zastanawia się, co dalej? Ciekawie poprowadzona narracja powoduje, że ma się wrażenie, że czytający wie więcej niż bohaterowie, ale to tylko złudzenie. Finał będzie bowiem zaskakujący. Książka jest także mrocznym obrazem duszy ludzkiej. Powoduje, że zastanawiamy się, czy warto zagrać w szczęście., czyli o życie, a może mamy pecha, który w okrutnej grze oznacza śmierć w męczarniach.

Komisarz Eryk Deryło należy do moich ulubionych bohaterów literackich. Dlatego niezmiernie mocno ucieszyła mnie informacja, że Max Czornyj w swojej najnowszej książce postanowił powrócić do tej postaci.

Max Czornyj urodził się 6 września 1989 w Lublinie. Polski adwokat i pisarz. Praktykował prawo w Polsce i we Włoszech. Ukończył aplikację adwokacką przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Lublinie.

Do redakcji jednej z lubelskich gazet trafia nietypowy list. Nadawca, nazywający siebie Mistrzem Gry, domaga się jego publikacji. Ogłasza rozpoczęcie ,,Gry w szczęście”, nie podając jednak żadnych reguł. Każdy może dołączyć do makabrycznej rozgrywki. Chętnych nie brakuje. Tymczasem w opuszczonej ruderze odnalezione zostają bestialsko okaleczone zwłoki. Wszystko wskazuje na to, że gdyby nie pechowy zbieg okoliczności, ofiara mogłaby przeżyć… To dopiero początek. Kolejne osoby giną w okrutnych męczarniach. Do gry o najwyższą stawkę włącza się Eryk Deryło i podkomisarz Tamara Haler. Mistrz Gry coraz mocniej wciąga ich w świat własnych, chorych fantazji.

Autor przyzwyczaił już nas do tego, że pisze swoje książki w bardzo charakterystycznym stylu. Krótkie rozdziały urywają się w kluczowych momentach, zmuszając nas do tego żeby czytać dalej. Tak też jest i tym razem, dzięki czemu „Traumę” czyta się błyskawicznie. Jeżeli ktoś z Was nie poznał poprzednich powieści z komisarzem Deryłą w roli głównej, to nie musi się tym przejmować. Max Czornyj bardzo zręcznie wplótł jego historię w fabułę tej lektury, dzięki czemu nie będziemy mieli żadnych problemów ze zrozumieniem jego przygód. Książka rozkręca się z każdą kolejną stroną. Autor nie szczędzi nam brutalnych opisów (scena z wyrywaniem paznokci sprawiła, że miałem ciarki na plecach), trup ściele się gęsto, a krew leje się hektolitrami. Zdecydowanie najmocniejsza stroną tej powieści jest jej zakończenie. Czornyj po raz kolejny udowodnił, że posiada umiejętność wywoływania w czytelniku efektu zaskoczenia. Po pierwsze nie spodziewałem się, że akurat ta osoba jest Mistrzem Gry. Ale to jeszcze nic. Największe wrażenie zrobił na mnie twist, jaki autor zastosował w ostatnim zdaniu tej lektury. Raz jeszcze zbierałem szczękę z podłogi i mogę tylko napisać: chapeau bas Panie Maxymilianie!

Jak wspomniałem na początku „Trauma” to powrót komisarza Eryka Deryło. Tym razem w śledztwie wspiera go podkomisarz Tamara Haler. Towarzystwo atrakcyjnej kobiety oraz dramatyczne przeżycia związane ze śmiercią najbliższych sprawiły, że jest ON zdecydowanie mniej sarkastyczny. Z jednej strony jest to dla mnie spory minus, ale z drugiej miałem okazję poznać drugą twarz jednej z moich ulubionych postaci literackich.

Na koniec chciałbym zwrócić uwagę na pewien dialog, który pokazuje ogromny dystans autora do siebie i swojej twórczości. UWAGA SPOILER!!!

„- Coś chyba o tym słyszałam, akurat jak się przenosiłam do Lublina. Złapano sprawcę, prawda?

– Tak, jego kumpla malarza. Zawsze uważałem, że artyści to popieprzone środowisko, ale to była po prostu kretyńska zbrodnia. A na koniec jakiś pisarzyna wszystko opisał w książce . Najszczęśliwsza, rozumiesz ten tytuł? – Komisarz lekceważąco machnął ręką.”

„Trauma” to bardzo dobra lektura. Jak zwykle niezawodny główny bohater, bardzo ciekawy czarny charakter i przede wszystkim świetna końcówka sprawiają, że w mojej ocenie jest to zdecydowanie jedna z lepszych książek w dorobku tego autora. Dlatego dochodzę do wniosku, że Max Czornyj równa się dla mnie komisarz Deryło, bo właśnie powieści, w których występuje ta postać, oceniam najwyżej. „Trauma” na pewno spodoba się wielbicielom twórczości Maxa Czornyja, a także miłośnikom mrocznych thrillerów. Polecam.

Opinia pochodzi z mojego bloga: [Adres usunięty]

Cześć i czołem 😎

Lubicie grać w gry? 🤔

Wolicie planszowe, a może komputerowe?

Czy wolicie główną grę zwaną życiem i na niej się skupiacie? 🤔

Chcecie zagrać w szczęście?

Wystarczy dołączyć do gry, a być może już dziś zapoluje na Ciebie śmierć. Chyba że liczysz, że masz w życiu fart?

Szczęście czy pech?

Życie czy śmierć?

Skusicie się? 🤔 Ja wam powiem, że warto dać szansę sobie, książce i szczęściu zarazem! ❤️

Max Czornyj

"Trauma"

Autor przyzwyczaił mnie do tego, że pisze w bardzo charakterystycznym stylu. Krótkie rozdziały urywają się w kluczowych momentach, przez co czytałam na przysłowiowe jeszcze jeden rozdział 🙈

Każdy kto lubi mocne sceny, szczegółowe opisy zbrodni czy sekcji zwłok będą zachwyceni. Ja byłam i to nawet bardzo.

Był moment, że nie chciałam czytać, ponieważ trafiłam na moją imienniczke 🤫 Jednak ciekawość, chęć poznania dalszych losów Mistrza Gry, Deryło i losy śledztwa było silniejsze o de mnie 💪

Mamy historie o utracie bliskiej osoby, rozpaczy, żalu, złości i bezradności. O tym, że w każdym momencie my potrafimy nałożyć maskę i udawać, że jest okej, kiedy tak naprawdę w środku rozpadamy się na kawałki.

Emocji miałam w tej części wyjątkowo dużo, ponieważ książki Pana Maxa już tak mają, budzą emocje tak różne od siebie, a tak podobne zarazem. Nie będę wam pisać jakie, tutaj każdy będzie miał swoje własne.

A zakończenie tutaj czapki z głów. Znowu musiałam sprzątać szczękę z podłogi i to dosłownie. Wieczorem zabiorę się za kolejną część.

Polecam! Czytajcie ❤️