Tajemnica domu w Bielinach. Klub Kwiatu Paproci. Tom 1

Katarzyna Berenika Miszczuk pokazała się swoim czytelnikom z wielu wyjątkowych stron. Mam wrażenie, że to jedna z niewielu polskich autorek, która niczym kameleon potrafi dostosować się do wybranego gatunku czy zaprezentować powieść dedykowaną różnej grupie odbiorców. Jedno jest jednak pewne - niezależnie za co się zabierze, wychodzi jej to lepiej niż dobrze!

"Tajemnica domu w Bielinach" to pierwszy tom serii dla dzieci i to wyczuć można przede wszystkim w wizualnej szacie. Twarda oprawa, duży tekst, grube kartki, piękne ilustracje. Jednak wystarczy wczytać się w fabułę, by szybko pojąć, że to historia dla dużych i małych, dla czytelników w każdym wieku, ponieważ zaglądając do tej wyjątkowej książki każdy znajdzie coś dla siebie.

To lektura na jeden wieczór, którą szybko przeczytacie nie tylko przez wzgląd na dużą czcionkę, ale przede wszystkim dzięki treści, która jest naszpikowana przygodami, zabawnymi dialogami oraz wydarzeniami, które szybko trafiają w gust każdego czytelnika. Mimo młodszej grupy odbiorców historia prezentuje sobą liczne ponadczasowe wartości, które także zjednują sobie sympatię starszego czytelnika i właściwie muszę przyznać, że ja osobiście jestem zachwycona tą lekturą. Autorka postawiła na wiarygodną kreację bohaterów, nie potraktowała wydarzeń po macoszemu przez wzgląd na literaturę dziecięcą i pozwoliła między wierszami odnaleźć się wartością przyjaźni, rodziny oraz codziennych wyzwań, które idealnie łączą się z rozgrywanymi wydarzeniami. Wszystko wydaje się tutaj w pełni dopracowane oraz przemyślane a to składa się na lekturę, która warta jest każdego przeczytanego słowa.

Bogusia, Leszek, Dąbrówka oraz Tosi to rodzeństwo Lipowskich, które zmierzy się z zaskakującą i nieoczekiwaną zmianą. Przeprowadzają się z Warszawy do Bielin i tak rozpoczyna się ich przygoda. Mieszkają w domu intrygującej cioci Mirki, która w młodzieńczych latach uważana była za szeptuchę a dziś wydaje się tracić pamięć. Rodzice rodzeństwa zdecydowali się na rozwód a dzieci w nowym miejscu, z dala od zgiełku miasta poznają moc słowiańskich wierzeń oraz legend. Na początku nie byli do tego wszystkiego przekonani, ale urok Bielan szybko pochłonął ich młodzieńcze dusze.

Co za piękna opowieść! Wyjątkowo dojrzała, bardzo wartościowa oraz piekielnie klimatyczna. Katarzyna Berenika Miszczuk rozpala wyobraźnię naszych młodych czytelników i zabiera starszych w podróż, która może okazać się lekcją z morałem. "Tajemnica domu w Bielinach" bardzo mnie urzekła swoim wydźwiękiem oraz cudowną przygodą, więc w oczekiwaniu na kolejny tom, który mam nadzieję, pojawi się niebawem - ogromnie Wam lekturę polecam i jestem pewna, że każdy znajdzie w niej coś dla siebie.

Niesamowita książka! Jest teoretycznie literaturą dziecięca, ale mi pasuje też na familijną. Dotyka wielu złożonych problemów, dotyczących sytuacji, które często mają miejsce w życiu. Jeśli nie w naszym to u naszych przyjaciół, znajomych. Zazwyczaj dzieciom, jest się ciężko pogodzić z rozwodem rodziców- w tej książce jest ten temat bardzo dobrze ujęty. Niektóre rzeczy z książki nawiązują jeszcze do naszych pradawnych, ojczystych obrzędów co również nadaje wyjątkowości. Książkę czyta się jednym tchem. Myślę, że jest idealna dla dzieci w wieku szkolnym, pobudza wyobraźnię- oczywiście pozytywnie. Grzechem byłoby nie wspomnieć o świetnych ilustracjach w książce, które są idealnym dopełnieniem.

Tajemnica domu w Bielinach to pierwsza część serii książek z klubu Kwiatu Paproci. Przedstawia ona w żartobliwy sposób losy pewnej rodziny, która zmuszona na jest z dnia na dzień do przeprowadzki z centrum miasta na wieś. Bardzo przyjemna historia z dużą ilością rodzimej słowiańskiej mitologii i szczyptą humoru jest w stanie przynieść czytelnika do innego świata. Książkę czyta się łatwo, ponieważ język jest przystępny w odbiorze. Mimo, że jest to powieść młodzieżowa, myślę, że może spodobać się również dorosłym czytelnikom. Delikatna, śmieszna i momentami wzruszająca książka, dlatego z pewnością można po nią sięgnąć. Warto, chociażby po to, aby spędzić chwilę czasu z dzieckiem nad książką, która sprawi frajdę również rodzicowi.

Bardzo zaintrygował mnie opis tej książki. Wyglądało na to, że zapowiada się coś ciekawego. No i plusem okazało się też to, że "Tajemnica domu w Bielinach" to propozycja dla starszych dzieci. Stwierdziłem, że moja pociecha może się tą książką zainteresować. Na szczęście tak właśnie się stało. Jest to też jak dla mnie najlepsza odpowiedź na pytanie, czy warto po nią sięgnąć.

Przyznam również, że z ciekawości sam ją przeczytałem. To doskonała lektura, która oprócz wciągającej fabuły zawiera wiele interesującej wiedzy o Słowianach. Tworzy się przez to klimat, który ma swój niezaprzeczalny urok. Jest to również zasługą wspaniałego stylu pisania autorki i posiadanej wiedzy na tematy, o których pisze. Rewelacyjna książka dla dzieci i dorosłych.

Cholera, dawno nie czytałem tak dobrej książki dla dzieci! Serio. W końcu literatura dziecięca to nie są zwykłe opowiastki o niczym, tylko pełnoprawna historia, którą chłoną i dzieci, i dorośli. Nie wiem, kto się bardziej wciągnął - ja czy moja córka. Rzadko kiedy książki dla dzieci tak wciągają, naprawdę. Jestem pod wrażeniem. Do tego książka jest świetnie wydana, ma duże litery, które są odpowiednie dla dzieci, a obrazki zachwycają. Dobra książka dla troszkę starszych dzieci, takich od 8-9 roku życia. Czekam na dalsze części!

Jak ja kocham nawiedzone bajki!!! Mega książka od której nie mogłam się oderwać. Rodzinka, którą warto zapamiętać na dłużej. Dzieciaczki, które mają ten urok wyjątkowości. Zresztą już na początku książki przeczytacie przedstawienie postaci. Dalej również będzie się ON przewijał, lecz moim zdaniem dostrzegą go tylko uważni.

Pozycja porusza wiele ważnych spraw, takich jak tolerancja osób chorych, zrozumienie na czym poleca bycie szeptuchą, reakcje dzieci na rozwód rodziców i radzenie sobie z ukrywającymi emocjami żalu. Również złodziejstwo, jakiego dopuszczał się pewien mężczyzna i kara, jaka go za to spotkała. Dzieci poznały najprawdziwszego demona, który siał wokół nich smutek, bałagan i bezradność. Cudowna książka nie tylko dla dzieci, ale i dorosłych, których ciekawi najprawdziwsza magia. Ukaże więzy miedzy rodzeństwem i tęsknotę za stabilizacją. Z powodu rozwodu dzieci bowiem będą obwiniać nie te osoby, co trzeba. Będą musiały zrozumieć na czym poleca dorosłość i co to jest zrozumienie. Być może jedna z rodzeństwa znajdzie tam kogoś, kto znacznie wpasuje się w jej gusty:-)

Bardzo spodobały mi się obrazki, których nie jest wiele, lecz jednak, kiedy już je ujrzymy, to bardzo nas rozbawią. Oczywiście jak najbardziej musi wyjść jej kontynuacja, gdyż nie wszystkie rzeczy się wyjaśniły. Dawno niewidziane przyjaciółki w końcu przejrzą na oczy i będą się starały sobie nawzajem pomóc. Nawet nie spodziewacie się ile ta pozycja niesie przesłań. Zainteresuje was swoją wyjątkowością i dreszczykiem emocji w momentach, kiedy w jednej chwili pewne rzeczy zaczną się pojawiać, a potem znikać. Rozpoczną się sekrety, które ciężko będzie zdradzić dorosłym, tym bardziej, że oni nie wierzą we wszytko. Czasem wystarczy uważniej słuchać co mówią nasze dzieci, by nie dojść do momentu, kiedy stracimy z nimi kontakt.

Naprawdę przepiękna! Jestem ogromnie ciekawa drugiej części!!! Bardzo dziękuję Wydawnictwu Uroboros za to, że dzięki nim mogłam wkroczyć w tajemniczy świat domu w Bielinach:-)

Moja córka była tak zachwycona tą książką, że sam postanowiłem zajrzeć do środka. Poniekąd przez to, że ciut zaniepokoiłem się, słuchając tego, co ona mi opowiada. Bo trochę strasznych rzeczy mi naopowiadała. I tak faktycznie jest. Ma się tu do czynienia ze strasznymi elementami powieści, ale autorka przedstawiła wszystko w taki sposób, że jest naprawdę fajnie, a i żadne dziecko na pewno nie wyzionie ze strachu ducha. Jeżeli mam powiedzieć to uznaje, że Miszczuk zaliczyła udany debiut, jeżeli chodzi o tworzenie książek dla młodszych odbiorców. Przynajmniej, jeżeli chodzi o moją córkę i jej koleżanki.

Fantastyczna książka w słowiańskim klimacie! Cieszę się, że zdecydowałem się podarować ją mojemu dziecku, które jest zachwycone tą historią. Zresztą ja także, ponieważ postanowiłem ją przeczytać. Śmiało też przyznam, że jestem pod wrażeniem.

"Tajemnica domu w Bielinach" to książka z dreszczykiem dla dzieci. Nie brakuje też zagadek i tajemnic. Jest ciekawie, a sposób pisania autorki sprawił, że całość jest niezwykle fascynująca. No i jeszcze te słowiańskie elementy, które z pewnością wyróżniają tę książkę. Polecam ją dzieciom i dorosłym. Wszyscy mogą zawitać do domu w Bielinach. Tyle że nie zdradzę, czego można tam oczekiwać. Przekonajcie się o tym podczas czytania.

Poszukiwałam ciekawie zredagowanej i wciągającej książki dla mojej dwunastoletniej siostrzenicy. Mój znajomy, który sam jest ojcem trójki dzieci, polecił mi fanatycznie napisaną powieść dla młodzieży "Tajemnica domu w Bielinach. Klub Kwiatu Paproci". Zakupiłam książkę i podarowałam ją córce mojej siostry. Przy naszym następnym spotkaniu, młoda stwierdziła, że ciocia ma fanatyczny gust. Powiedziała, że ten tytuł tak ja wciągnął, że zapomniała nawet o swoim ulubionym serialu. Z ciekawością przejrzałam treść lektury i pomimo trzydziestki na karku, przyznam się szerzę, że przeczytałam ja z dużym zainteresowaniem. Polecam.

Nigdy nie myślałam, że moje dzieci będą czytać jedną z moich ulubionych autorek. Przecież pani Miszczuk jeszcze nigdy nie tworzyła książek dla dzieci, a tu proszę - takie pozytywne zaskoczenie. Fajnie będzie powiedzieć, że moja ulubienica i ich, to jedna i ta sama osoba. Nie czytałam tej książki o Klubie Paproci, ale po minie moich bliźniaków widzę, że są bardzo zadowolone. Opowiedzieli mi też co nieco i chyba sama pokuszę się do tego, aby zajrzeć do środka. Lubię takie tajemnicze książki, które nawet mrożą nieco krew w żyłach. Bliźniaki nie mogą się już doczekać kontynuacji przygód tych bohaterów.

Wraz z żoną co miesiąc kupujemy dwójce naszych dzieci po jednej książce. Jest to taki nasz swoisty rytuał, który sprawia radość obu stornom. Ostatnio starsza córka została obdarowana wspaniałą powieścią dla dzieci "Tajemnica domu w Bielinach. Klub Kwiatu Paproci". Od razu wzięła się za czytanie i stwierdziła, że ten tytuł jest niesamowicie rewelacyjny. Wyjątkowy warsztat literacki autorki Katarzyny Miszczuk, jej talent do tworzenia fabuły odpowiedniej dla dzieci oraz niesamowicie wciągające zwroty akcji, sprawiają, że całość czyta się z zapartym tchem. Zdecydowanie polecam ten tytuł wszystkim rodzicom i ich pociechom.

Jeśli lubujecie się w magicznych historiach pełnych słowiańskich wierzeniach to na pewno nie przeszliście obojętnie obok serii Kwiat Paproci autorstwa Katarzyny Bereniki Miszczuk. Mam takie przekonanie graniczące z pewnością, że kolejna seria związana z Bielinami przypadnie do gustu nie tylko najmłodszym, ale też wszystkim miłośnikom tego magicznego miejsca 🤭 Zacznijmy od początku. Mieszko I nie przyjął chrztu, więc w Krolestwie Polskim nadal wierzymy w bogów słowiańskich i celebrujemy święta zgodnie z tą też wiarą.

Teoretycznie ,,Tajemnica domu w Bilinach" dedykowana jest młodszym czytelnikom, ale dla mnie to też byla wspaniała rozrywka. Zwłaszcza, że oprócz bandy wybitnie sprytnych dzieciaków, w tle pojawia się Baba Jaga i Baba Gosława, ale to nie one są tym razem w epicentrum zdarzeń. Głównymi bohaterami jest czwórka, a właściwie może trójka rodzeństwa, bo najmłodsza z nich narazie stawia swoje pierwsze kroki z Bilinach, więc rzeczywistość dla niej jest nieco mniej drastyczny niz dla pozostałych. A drastyczna z tego powodu, że rodzina wyprowadziła się ze stolicy na rzecz zamieszkania gdzieś w głuszy, gdzie ciągle ludzie wierzą w moc szeptuchy i lokalnego żercy. Gdzieś, gdzie telefon gubi zasieg a dostęp do internetu można zyskać wchodząc niemal na dach domu. Gdzieś, gdzie ciemność niekoniecznie bywa kojąca i uspokajająca, a wręcz mogą się w niej czaić istoty w jakie trudno uwierzyć.  Jakby zmiana otoczenia była niewystarczająca, tata czwórki rezolutnych ancymonów został w Warszawie. Przyznajcie, że głowni bohaterowie, mają prawo nie pałać entuzjazmem. Na domiar wszystkiego, piękny dom okazał się wcale nie być taki piękny i wymarzony. A na pokładzie chora ciocia z zanikami pamięci.

Cała historia jest niezwykla a jednocześnie że względu na rodzinne relacje, taka prawdziwa. Przyznam szczerze, że wątek rodziny Lipowskich, tudzież głównie mam na myśli rodziców, był poruszający. Zwłaszcza dla mojej córki. Było sporo pytań dlaczego tak a nie inaczej? I trochę emocji z tym związanych. Uważam, że ten wątek został świetnie poprowadzony, wiele wyjaśnia małemu czytelnikowi, ale też uświadamia, że nie wszystko w życiu może być łatwe i bywają trudne sytuacje, którym trzeba stawić czoła. I wtedy okazuje się, że rodzina to może być wspaniała strukturą. I nawet ta nie do końca pełna, moze być wsparciem w trudnych chwilach.

Niemniej cała lektura, za sprawą głównych postaci, którym nie brakuje interesujących pomysłów, jest niezwykle wciągająca, wiec polecam. A my niezwłocznie zabieramy się za drugą część, którą możecie znaleźć też na Legimi 😉Pierwsza niestety jest tylko w wersji papierowej, aczkolwiek chxe misc w biblioteczce wszystkie trzy w papierze, bo jakoś tak wydaje mi się, że będziemy do nich często wracać 🤭

Maj, słuchawki i tajemnica...

A konkretnie "Tajemnica domu w Bielinach", czyli pierwsza część serii "Klub Kwiatu Paproci" Katarzyny Bereniki Miszczuk, osadzona w znanym nam już świecie - słowiańskiej Polski, w której Mieszko I nigdy nie przyjął chrztu, gdzie obchodzi się Jare Gody, a miłości szuka się w Noc Kupały.

Tym razem jednak towarzyszymy młodszemu pokoleniu: czwórce rodzeństwa, które wraz ze swoją mamą przeprowadza się z Warszawy do małych Bielin, do ciotki, by zacząć życie na nowo. Czemu na nowo? Bo stała się trudna do zaakceptowania przez dzieci rzecz: rodzice się rozwiedli, a tata ma nową rodzinę.

Do tego w nowym domu dzieją się rzeczy co najmniej dziwne: remont nie przynosi skutku, skoszona trawa rośnie przez noc, a kątem oka można dostrzec...

Tego Wam nie powiem, to Tajemnica ;)

"Tajemnica domu w Bielinach" to krótka, ale ciepła opowieść, w której możemy znaleźć tak ważny dla dorosłego kontekst pojmowania problemów przez dzieci: to, co dla nas wydaje się łatwe lub zrozumiałe, dla nich wcale takie nie jest. Autorka przypomina nam, jak ważna jest rozmowa i pomoc dzieciom w zaakceptowaniu, że nie są odpowiedzialne za działania rodziców.

Problemy rodzinne okraszone są tu dodatkowo nutką słowiańskiej mitologii - dzieciaki odkrywają bowiem, co z ich domem jest nie tak, poznają okoliczne szeptuchy i przenoszą nas w znany już świat Kwiatu Paproci.

Katarzyna Berenika Miszczuk bardzo lubi uniwersum jakie stworzyła w Bielniach w cyklu „Kwiat paproci”, w skład którego wchodzą książki [Adres usunięty]. „Jaga”, „Szeptucha”, „Noc kupały”, „Żerca” . To świat, w którym Polska nigdy nie przyjęła chrztu. Z tego też powodu nadal wierzenia w słowiańskich bogów są żywe, kościoły zastępują świątynie, księży wróżowie, a lekarzy, choć nie wszystkich, szeptuchy. Nie ma popularnych świąt jak Boże Narodzenie, Wielkanoc, Wszystkich Świętych czy Walentynki. Jest Noc Kupały, Jare Święto czy Szczodre Gody. Jednak nowoczesność jest taka, jaką widzimy za oknem, tyle, że przeplatają się z nią różne wierzenia i zabobony. Jak to na wsi – powiecie. Nie do końca, ale też tkwi tu ziarnko prawdy. Tym razem zobaczymy ten świat oczyma dzieci w pierwszym tomie cyklu „Klub Kwiatu Paproci” – „Tajemnica domu w Bielinach”.

Czy „Tajemnica domu w Bielinach” to odpowiedź Katarzyny Bereniki Miszczuk na „Stranger things”? Niekoniecznie, gdyż czytelnicy tej autorki dokładnie poznali świat Bielin, powstały dużo wcześniej niż fenomen amerykańskiego serialu o innym wymiarze. Jest to jednak lektura zdecydowanie dla dzieciaków, a szczególnie dla ciekawskich dzieciaków, takich, które lubią przygody z dreszczykiem. Język lektury jest bardzo przystępny, a wierzenia słowiańskie zgrabnie wytłumaczone nie tylko we wstępie autorki, ale także w samej fabule. Nie sposób się nudzić. Polecam każdemu, dorosłemu także, bo ja bawiłam się przy czytaniu całkiem dobrze.

Więcej na: [Adres usunięty]

Pamiętam moje pierwsze zderzenie z piórem pani Katarzyny Bereniki Miszczuk. Było to, gdy pojawiła się Szeptucha, którą wraz z koleżankami w szkole średniej pochłaniałyśmy, czekając z niecierpliwością na kontynuacje przygód Gosi i tajemniczego Mieszka. Była to miła tematycznie odmiana - w końcu mogliśmy poczytać coś, co odnosi się do naszych słowiańskich korzeni, a przy okazji połączyć to z czasami współczesnymi. Tajemnica domu w Bielinach sprawiała wrażenie książki dla młodszych odbiorców i tak rzeczywiście jest, jednak uważam, że sprawdzi się w każdej kategorii wiekowej.

Rodzina Lipowskich tj. mama Kazia, Bogusia, Leszek, Tosia, Dąbrówka i pies Wafel przeprowadzają się z Warszawy do Bielin, gdzie ich chora na Alzheimera ciocia Mirka żyje sama. Dla mamy to okazja do zmiany życia całej rodziny i nowego początku, w zupełnie nowym miejscu. Nie wszyscy są zadowoleni z wyprowadzki, do tego dom nie przypomina zupełnie tego, o czym słyszała wcześniej.

W środku dzieją się dziwne rzeczy, do tego dzieciaki z sąsiedztwa opowiadają o nawiedzonym domu, a ciotka nie sprawia wrażenia zadowolonej z przyjazdu dzieci. Coraz więcej tajemniczych wydarzeń skłania nawet najbardziej racjonalne umysły do tego, żeby zastanowić się, co dzieje się w tym domu.

Autorka po raz kolejny zabiera nas do równoległej rzeczywistości, gdzie Mieszko I, ani żaden inny władca nie przyjął chrztu, także Polska jest krajem pogańskim. Jesteśmy w dwudziestym pierwszym wieku, a szeptuchy i wróżowie to powszechne zawody. Mamy też naturalnie słowiańskie bóstwa i demony.

Muszę przyznać, że akcja jest ciekawie poprowadzona, wątek domu wydaje się wzbudzać trochę grozy i nie wiem czy jako dziecko nie bałabym się troszkę. Pojawia się też delikatny wątek miłosny, dzięki czemu historia nie odbiega tak bardzo od książek dla nastolatek. Z tą różnicą, że bohaterami są dzieci, aczkolwiek w ich zachowaniu jest wiele cech, przez które nie za bardzo się to odczuwa.

Nie zawsze jestem przekonana do książek dla dzieci. chociaż tym razem nazwisko autorki zrobiło swoje. Wybrałam ją jako pozycję do czytania w trasie wracając na święta do domu i tak się wciągnęłam, że nie wiem kiedy dotarłam do przystanku końcowego.

Polecam jak najbardziej - dla młodszych, dla starszych - w sumie dla całej rodziny! 😇

Lubicie książki z motywem słowiańskim?

Bardzo rzadko zdarza mi się czytać książki z taką tematyką, ale nie powiem, jak już mam takową w ręce, to jestem nią naprawdę oczarowana. Może działają na mnie jakieś magiczne moce zawarte w danej historii :P

„Tajemnica Domu w Bielinach” to pierwszy tom serii „Klub kwiatu paproci” i ja mam nadzieje, że tych tomów będzie zdecydowanie więcej, a seria szybko się nie skończy. To również moje pierwsze spotkanie z twórczością Katarzyny Bereniki Miszczuk, choć książki autorki nieraz przewinęły mi się przez ręce…Wy jakieś już czytaliście?

Spokojne życie czwórki rodzeństwa Lipowskich, z dnia na dzień zmienia się o 360 stopni. Najpierw powodem tego był rozwód rodziców, a teraz opuszczenie ich rodzimej Warszawy i wyprowadzka do Bielin, do ciotki, która niestety ze względu na swój stan zdrowotny, wymaga zwiększonej opieki. Ciężka sprawa tak z dnia na dzień porzucić miastowe życie i przenieść się na wieś, gdzie nawet nie ma lekarza, prawda? W Bielinach bowiem jest zupełnie inny świat - świat wierzeń, szeptuch, bóstw i demonów, które rodzeństwo Lipowskich już na samym wstępie będzie miało okazję poznać! Ciotka, która ma alzheimera, dom, który jakimś cudem nie daje się wyremontować i tajemnicza postać w oknie - czy dzieciakom uda rozwiązać się zagadkę Tajemniczego Domu w Bielinach?

Bardzo fajna historia. Ciekawa, tajemnicza, a do tego porusza dość ciężki temat jakim jest rozwód rodziców. Mamy też wierzenia słowiańskie, które dla fanów takich smaczków mogą być troszkę „okrojone”. Jednakże jeśli o mnie chodzi, książkę czytało się lekko, a młody czytelnik napewno nie poczuje się znudzony ani przytłoczony ogromem legend słowiańskich. Patrząc przez pryzmat mojego wieku, teraz ta książka jest dla mnie miłą odskocznią od innej tematyki, ale napewno za młodego byłabym nią zachwycona! Uwielbiam takie tajemnicze klimaty, gdzie coś się dzieje, a główni bohaterowie powoli odkrywają rodzinne sekrety! Na plus zasługuje wprowadzenie do książeczki ilustracji, które zdecydowanie wprowadzają bardziej mroczny klimat w określonym momencie. Całość oceniam na plus i oczywiście mam nadzieje, że już wkrótce doczekam się kolejnej części i kolejnych przygód rodzeństwa Lipowskich :)

Pióro Katarzyny Bereniki Miszczuk miałam już przyjemność poznać i oceniam je jako bardzo dobre. Nic więc dziwnego, że gdy moim oczom ukazała się zapowiedź jej powieści, która tym razem została skierowana do młodszych odbiorców - po prostu nie mogłam jej się oprzeć. Tak oto w moje ręce trafiła Tajemnica domu w Bielinach. Czy bawiłam się przy niej równie dobrze, co przy poprzednich książkach autorki?

Pewnego dnia życie Bogusi, Leszka, Tosi i Dąbrówki ulega gwałtownej zmianie. Ich rodzice podjęli decyzję o rozwodzie i to nagle! Rodzeństwo zostaje zmuszone do opuszczenia rodzinnej Warszawy i przeprowadzki do Bielin. Co więcej, ich nowym domem będzie dom starej ciotki Mirki, która za młodu była szeptuchą, a teraz starała się zwyczajną schorowaną staruszką. Na wsi rodzeństwo poznaje zupełnie nowe życie i odkrywa świat wierzeń, szeptuch, bóstw i strasznych demonów. Jednak czy nie są to tylko najzwyklejsze bajki? Przecież wszyscy doskonale wiedzą, że takie rzeczy nie istnieją... Chyba że jednak?

Jakiś czas temu przyszła mi ogromna ochota na czytanie książek z mitologią słowiańską w tle. Kiedy więc sięgnęłam po powieść Katarzyny Bereniki Miszczuk, liczyłam na coś nie tylko przyjemnego, ale i po prostu bardzo dobrego. Oczywiście, już teraz mogę napisać, że to właśnie otrzymałam. Lektura tej książki mnie zrelaksowała, oderwała moje myśli od licznych i stresujących obowiązków, a co więcej - wciągnęła.

Głównymi bohaterami jest czwórka rodzeństwa: Bogusia, Leszek, Tosia i mała Dąbrówka. Pierwsza trójka odgrywała tutaj główne skrzypce i zdecydowanie zaskarbiła sobie moją sympatię - najmłodszej z rodzeństwa niestety nie poznałam już tak dobrze, ale cała nadzieja w kolejnym tomie. Autorka wykreowała te postaci w sposób bardzo dobry i ciekawy. Mogę nawet posunąć się do stwierdzenia, iż młodsi odbiorcy, którzy będą zapoznawać się z tą pozycją, mogą utożsamić się z kimś z rodzeństwa i to bez problemu.

O tym, że autorka ma bardzo dobre i lekkie pióro nie będę pisać po raz kolejny - wspominałam już o tym wiele razy. Cieszę się natomiast, że pojawiły się tutaj tak ważne i trudne tematy, jak rozwód, który wiąże się z wieloma zmianami, z którymi z kolei nie każde dziecko będzie w stanie sobie poradzić oraz choroba – Alzheimer. Autorka za pomocą tej właśnie historii przedstawia te dwa wątki i oswaja z nimi czytelnika. Z tego też powodu nie miałabym żadnych oporów, by podsunąć tę pozycję młodszemu czytelnikowi.

Książka ta pozytywnie mnie zaskoczyła. Przyznaję, że miałam przez chwilę obawy dotyczące tego, czy autorka nie podejdzie do młodszych, jak do totalnych głuptasów, które nic absolutnie nie rozumieją - a umówmy się, często przy literaturze dziecięcej niestety tak się dzieje. Na szczęście Katarzyna Berenika Miszczuk stanęła na wysokości zadania i choć przedstawiała wyżej wymienione tematy, to robiła to w sposób jednocześnie zrozumiały, ale też nietraktujący dzieci jako istoty nierozumne i nieogarniające życia.

Tajemnica domu w Bielinach to ciekawa książka, która stanowi świetną rozrywkę i odskocznię od codziennego życia. Z ciekawością wyczekuję kolejnego tomu i mam nadzieję, że będzie ON równie dobry. Jeśli poszukujecie czegoś lekkiego do czytania dla siebie lub kogoś ze swoich bliskich – na przykład właśnie dla kogoś młodszego, to zdecydowanie polecam Wam ten tytuł.

Katarzyna Berenika Miszczuk w swojej najnowszej książce zabiera Czytelnika z Warszawy do małej, podkieleckiej wsi Bieliny. W życiu rodzeństwa Lipowskich - Leszka, Bogusi, Tosi i Dąbrówki zachodzą duże zmiany. Po rozwodzie z tatą, mama zabiera dzieci i psa do domu ciotki Mirki do Bielin, gdzie wciaż jest żywa wiara w słowiańskie bóstwa i potężną wiedzę szeptuch. Mają tam wspólnie zamieszkać i rozpocząć całkiem nowe życie, z dala od zgiełku wielkiego miasta. Otrzymując dom zobowiązali się jednocześnie pomóc ciotce, która w młodości była szaptuchą, a obecnie ma zaawansowanego Alzheimera. Na miejscu zastają nie do końca to, czego się spodziewali. Dom wcale, ale to wcale nie odpowiada temu, z opisów adwokata. Rodzina Lipowskich stara się jak może doprowadzić dom do stanu używalności, ale pomimo wysiłków, średnio im się to udaje. Dzieci starają się mierzyć, jak potrafią tylko najlepiej, z niespodziewanymi dla nich wydarzeniami. Przed bohaterami jednak nie lada wyzwanie, bo w domu dzieją się dziwne rzeczy.

"Tajemnica domu w Bielinach" to bardzo wciągająca historia, dzięki której dowiadujemy się sporo na temat słowiańskiej mitologii. Autorka w książce porusza sporo problemów, z którymi w zasadzie na co dzień spotyka się wielu odbiorców książki, chociażby rozwód rodziców czy pomoc chorym osobom.

Książkę czyta się bardzo szybko, chłonąc z niezwykłą ciekawością każdą przygodę rodzeństwa za sprawą plastycznych opisów, kreatywnego pomysłu na fabułę, fajnych przygód, a czasem śmiesznych dialogów. Dodatkowo duży plus za stronę wizualną książki. Wielkie brawa za piękną oprawę oraz niezwykle urzekające czarno-białe ilustracje.

Zachęcam do przeczytania, można ją czytać wspólnie, jak my :)

Aaaale to była pzyjemność wrócić do Bielin!

Z niecierpliwością przewracałam kartki, żeby się dowiedzieć czy pojawią się Mieszko, Jaga i Gosia. SĄ. I to jak! :D

Ale nie zdradzam więcej, czytajcie sami! Powiem tylko, że akcja trzyma w napięciu, dialogi są lekkie i zabawne (podobnie jak postacie) i narracja mi tym razem zupełnie odpowiada (miałam trochę zgrzytów przy czytaniu cyklu Kwiat paproci).

Oczywiście mojemu prawie 7latkowi też się podobało. W końcu jest tajemnica, są dziwne wydarzenia (duchy?), jest detektywistyczne poszukiwanie wskazówek i wielki finał.

Jeśli nie w ten sposób można zainteresować dziecko słowiańskością i historią Polski to ja już nie wiem jak :P

Polecam poszukiwaczom dobrej, lekkiej lektury z dreszczykiem :) I czekam na obiecany kolejny tom!

A gdybyście musieli sprzedać mieszkanie i wyprowadzić się na wieś? Dorośli pewnie byliby zachwyceni wizją świeżego powietrza, przestrzeni i wolności, natomiast dzieci…z dziećmi nie poszłoby tak łatwo. Oderwani od komputerów, przyjaciół, miliona pozaszkolnych zajęć w domu na odludziu czułyby się samotne i oderwane od rzeczywistości. Tym bardziej, kiedy dorośli podejmują tak ważne decyzje bez wysłuchania ich argumentów. Takie i inne dylematy staną przed bohaterami książki, która chcemy dzisiaj zaprezentować. Czwórka rodzeństwa – Bogusia, Leszek, Tosia i malutka Dąbrówka po rozwodzie rodziców są niejako zmuszeni do sprzedaży warszawskiego mieszkania i wyprowadzki na wieś, do domu przyszywanej cioci ich mamy. Wieś jest nie byle jaka, ponieważ to (dla dorosłych znających serię „Szeptucha” będzie prawdziwa podróż sentymentalna, bo i baba Gosława i żerca Mieszko i nawet Gerd się pojawi. Gerda nie znacie?) Bieliny znajdujące się w Królestwie Polskim, miejscu, w którym wciąż żyje wiara w słowiańskie bóstwa i potężną wiedzę szeptuch. Szeptuchą jest także ciocia Mirka, z którą mają zamieszkać w jej świeżo wyremontowanym domu i którą mają się opiekować. Jakież jest ich zdziwienie, kiedy na miejscu widzą posesję w całkowitej ruinie, której nijak nie da się ogarnąć, zapuszczony ogród i trawę rosnącą jak szalona. Także ciocia Mirka podejrzanie się zachowuje. Cała rodzina Lipowskich dwoi się i troi, aby doprowadzić dom do stanu nadającego się do zamieszkania, jednak ich wysiłki dziwnym trafem z góry skazane są na niepowodzenie. I dlatego dzieci postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce i z pomocą przyjaciół odkryć powód takiej sytuacji i jednocześnie zidentyfikować pojawiającą się niekiedy w domu tajemniczą postać. Nic nie jest tym, na co wygląda, więc przed naszymi bohaterami nie lada wyzwanie. Nawiedzony dom przeraża ich, ale także intryguje. Jest jedną wielką tajemnicą, a powszechnie wiadomo, że dziecko plus tajemnica równa się przygoda. Zatem czy naszym bohaterom uda się przywrócić domowi spokój?

Książkę czyta się wyśmienicie. Jest niesamowita pod wieloma względami: wiedza o korzeniach słowiańskich, o których tak często zapominamy w zmyślny sposób połączona została z zagadką i współczesnością. Dziejące się rzeczy, których nie da się racjonalnie wytłumaczyć, istnienie demonów i fantastycznych stworów zaczerpniętych ze słowiańskiej mitologii, mieszkańcy wsi – bliscy naszym czasom, a jednak zawieszeni w przeszłości oraz nasi bohaterowie, dzieci borykające się ze skutkami rozwodu rodziców i przeżywające ten rozwód na swój sposób – wszystko to sprawia, że powieść staje się ponadczasowa i każdy znajdzie w niej coś dla siebie – jednych zachwycą wierzenia, innych przygoda, a jeszcze inni uznają tę lekturę jako prawdziwą pomoc w ogarnięciu rzeczywistości po rozwodzie rodziców. Mam wrażenie, że poruszony i bardzo, bardzo dobrze omówiony temat rozwodu stawia tę opowieść wysoko ponad innymi. Bo wierzcie mi, w książce tej znajdziecie mnóstwo mądrych, dyskretnie przekazanych wiadomości na ten temat, widzianych i odbieranych inaczej przez dzieci, a inaczej przez dorosłych. Bunt, obwinianie się, przejęcie roli mężczyzny i opiekuna rodziny…znajdziecie tam wytłumaczenie wszystkiego!

Pięknie wydana dzięki Wydawnictwu Wilga. Mnóstwo tekstu, większa czcionka, tajemnicza okładka od razu zapowiadają przygodę. Do tego kilka czarno-białych, przyciągających wzrok ilustracji i już nie można się oderwać. Bardzo mądra, a jednocześnie intrygująca lektura. Polecamy ogromnie dzieciom 9+.

I rodzicom!

CzytaMy8+

Zmiany najczęściej przychodzą, gdy nie jesteśmy na nie gotowi. Przewracają nasze życie do góry nogami i sprawiają, że trzeba zacząć wszystko od nowa. W zupełnie innym miejscu i z wydarzeniami mogącymi zmienić nasze poglądy i wiarę w pewne rzeczy.

Zarys fabuły

Uporządkowany świat Tosi, Bogusi, Dąbrówki oraz Leszka legł właśnie w gruzach. Ich rodzina się rozpadła, tata odszedł do kogoś innego, a oni wraz mama i psem Waflem muszą przeprowadzić się do Bielin, gdzie mieszka daleka krewna Mirka, potrzebująca ich pomocy. Po dotarciu na miejsce okazuje się, że nic nie jest takie, jak myśleli. Dom okazuje się zaniedbany, a każda próba sprzątania kończy się tym, że na drugi dzień wszystko wygląda tak samo. W dodatku choroba Miry jest jakaś dziwna. Czy dzieci uwierzą w to, co ich spotyka oraz w istnienie magicznych rzeczy?

Kiedy tylko zobaczyłam zapowiedź nowej książki Katarzyny Bereniki Miszczuk, zatarłam ręce i czekałam, aż do mnie dotrze. Szczególnie że jest ona powiązana z serią Kwiat paproci, którą bardzo lubię. Tajemnica domu w Bielinach jest co prawda skierowana do młodszego czytelnika (9+), ale w niczym mi to nie przeszkadzało.

Moje wrażenia

Tajemnica domu w Bielinach to pierwsza książka autorki z zakresu literatury dziecięcej. Trzeba jednak przyznać, że wyszła jej rewelacyjnie. Powieściopisarka z miejsca wciąga czytelnika w fabułę i sprawia, że łatwo zżyć się z bohaterami. Widać, że miała pomysł na książkę i go wykorzystała. Pozwala młodszemu czytelnikowi poznać słowiańskie bóstwa, na jakich zasadach działa Wróż czy Szeptucha. Ukazuje przy tym Polskę, która nie przyjęła chrztu, ale nie ustrzegła się uwspółcześnienia. Wszystko jest tak jak w naszej rzeczywistości, tylko z inną linią historyczną. Dodatkowymi wątkami są choroba oraz rozwód rodziców. Katarzyna Berenika Miszczuk w sposób przystępny dla dziecka, ale bez upiększania pokazuje, jak mogą te dwie sprawy wpłynąć na psychikę najmłodszych członków społeczeństwa, ale i dorosłego oraz jak różnie mogą reagować inne osoby. Wszystko jest fajnie ze sobą połączone i tworzy spójną całość z częścią przygodową. Pomimo niedużej objętości sporo się tutaj dzieje i nie można narzekać na brak nudy.

Słów kilka o bohaterach

Trzecioosobowa narracja jest w przypadku tej historii rewelacyjnym zabiegiem. Dzięki niej poznajemy myśli i uczucia wszystkich kluczowych postaci. Co jest niezwykle istotne, by zrozumieć zachowanie dzieci i by młodzi czytelnicy zauważyli, że nie są sami. I wiedzieli, że mają prawo czuć złość, żal, niepewność. Że mogą jednocześnie tęsknić i nie chcieć się widzieć z jednym z rodziców. Co ważniejsze, na ich przykładzie dowiadujemy się, że najważniejsze jest, by z kimś porozmawiać o tym, co w nas siedzi. Co mnie jeszcze ujęło, to relacja między rodzeństwem. Mogą się na siebie złościć, kłócić ze sobą, a i tak jeden za drugim stoi murem.

Na zakończenie

Zawsze w literaturze dziecięcej zwracam uwagę na to, jak autor traktuje docelowego odbiorcę. Katarzyna Berenika Miszczuk plusuje u mnie tym, że pokazuje, iż dzieci mogą być naprawdę mądre, zgrane i pomysłowe. Szybko się uczą i nie trzeba im wiecznie powtarzać tego samego. W tej historii poznajemy sporo informacji o słowiańskich wierzeniach i emocjach w trudnych sytuacjach, a autorka niczego nie upraszcza. Tajemnica domu w Bielinach mnie pochłonęła, nie mogłam oderwać się od czytania i wraz z bohaterami dociekam tajemnicy domu. Ba! Były momenty, gdy wraz z nimi miałam dreszcze niepokoju. Już nie mogę doczekać się kontynuacji tej serii.

Jeśli tylko lubicie serię Kwiat Paproci, to i ta zyska waszą sympatię, nawet jeśli to literatura dziecięca. Moja jedyna uwaga, to zacznijcie czytać Klub Kwiatu Paproci po zapoznaniu się z całym wyżej wspomnianym cyklem, bo możecie trafić na spoilery. Poza tym nie mam żadnych uwag. Jestem zachwycona, oczarowana i aż chce wrócić do Szeptuchy i moich ulubieńców.

„Tajemnica domu w Bielinach” to najnowsza książka Katarzyny Bereniki Miszczuk, która kierowana jest do młodszego czytelnika. Opowiada historię czwórki rodzeństwa, które po rozwodzie rodziców, wraz z mamą wyjeżdżają z Warszawy, aby zamieszkać w Bielinach u ciotki Mirki.

Spodziewają się ładnego i zadbanego domu pod lasem, ale gdy docierają na miejsce, nic nie jest takie, jak miało być. W dodatku w domu dzieją się dziwne rzeczy, a rodzeństwo będzie musiało rozwikłać jego tajemnicę.

Zacznę od tego, że wbrew kategorii wiekowej, ta książka jest zdecydowanie dla czytelnika w każdym wieku. I od razu dodam, że jest to pierwszy tom nowej serii „Klub Kwiatu Paproci”, bo prócz całkowicie nowych postaci, w opowieści pojawiają się bohaterowie serii Kwiat Paproci, co dla mnie było ogromnie pozytywnym zaskoczeniem.

Książkę czyta się mega szybko, nie jest jakoś objętościowo spora, a akcja jest tak wciągająca, że nie można jej odłożyć, zanim się nie dotrze do finału.

Opowieść, którą przedstawia nam autorka, to mądra historia, pięknie napisana, z poczuciem humoru, ale i lekkim dreszczykiem grozy i tajemnicą, a to wszystko okraszone słowiańską mitologią i jej demonami i bóstwami.

Jeśli jednak się zastanawiacie, czy ta opowieść nada się dla dzieci, to uprzedzam – oczywiście, że tak. Jest tu fajny klimat, ale nie uważam, aby dzieci miały się bać opowieści.

Autorka tak sprytnie wplata dawne wierzenia do świata dzieci wychowanych w wielkim mieście, dla których szeptuchy, demony i dawne wierzenia, to tylko zabobony, że z niekłamaną przyjemnością obserwowałam, jak na własnej skórze przekonują się, że zdecydowanie tak nie jest i muszą sobie poradzić z tajemnicą domu ciotki Mirki.

Książka napisana jest w sposób lekki, łatwy do przeczytania przez młodego czytelnika, ale jednocześnie w znanym już z inny powieści autorki stylu. Opowieść jest dopracowana, autorka dba o szczegóły i wprowadzenie czytelnika do wykreowanego przez siebie świata w taki sposób, aby się w nim nie pogubił. Uważam to za wielką zaletę, zwłaszcza jeśli dorośli czytelnicy nie znają jej wcześniejszych książek z tego świata, a młodsi siłą rzeczy ich nie czytelni, bo to jeszcze oczywiście nie opowieść dla nich.

Wszystko tu się ładnie ze sobą łączy, splata i nie ma szans, żeby się pogubić.

A pojawienie się postaci z poprzednich książek „dla dorosłych” tej autorki, jest płynne i nie wprowadza zamieszanie czy niejasności.

„Tajemnica domu w Bielinach” to książka mądra, bo prócz tajemnicy domu ciotki i słowiańskich wierzeniach, mówi też o rzeczach ważnych, jak rozwód rodziców i jak to wpływa na dzieci. O tym, jak ciężko jest zacząć w tej sytuacji nie tylko dorosłym, ale i dzieciom. Uważam, że ta książka jest niezwykle mądra i potrzebna, a do tego stanowi fajną rozrywkę i wciągającą historię, dzięki której młodszy czytelnik może zacząć swoją przygodę z czytaniem.

Jeśli jeszcze nie znacie tej powieści, gorąco zachęcam do sięgnięcia i czytanie, samemu, czy z młodszym czytelnikiem. Jestem pewna, że każdy, niezależnie od wieku, będzie się przy lekturze dobrze bawił.

Polecam.

Cześć książkoholicy 🎶❣️

Parę dni temu wraz z dziećmi skończyliśmy czytać książkę "Tajemnica domu w Bielinach" i niestety, ta książka nie przypadła mi do gustu. Nie był to mój klimat. Córce się podobała, ale też bez szału. Klimat książki mnie nie porwała. Nie czułam niestety tego co czytam, ale też nie była to całkowicie słaba książka. Co to to nie!!! Moim zdaniem był to średniak, mocny średniak 😊 nie czytałam chyba innych książek autorki, ale chyba będę musiała kiedyś sięgnąć i zobaczyć czy przy innej historii się polubimy.

Niemniej polecam abyście sami się przekonali czy Wam się spodoba ta historia.

Teraz wszystkie mamy, które nałogowo pochłaniały serię "Kwiat Paproci"  Katarzyny Bereniki Miszczuk, kupują swoim pociechom "Tajemnicę domu w Bielinach", która tworzy nowy cykl, jakim  jest "Klub Kwiatu Paproci", pięknie wydaną przez Wydawnictwo WILGA (szacun za twardą oprawę) :)

Bohaterami tej opowieści jest czwórka dzieciaków, Dąbrówka, Tosia, Leszek i Bogusia, ich mama Kasia, tata Sławek, pies Wafel i ciocia Mirka. Niestety w życiu nie wszystko układa się jak w bajkach. Rodzice rozstają się i cała ferajna, oprócz taty, wyjeżdża na wieś. W Bielinach mieszka stara ciotka, cierpiąca na pewną przypadłość. Ma duży dom, w którym zamieszkuje ktoś jeszcze... Autorka już na samym wstępie zaznacza, że jej współczesność jest nieco inna niż za oknem. Polska to nie Polska, a mieszkańcy kraju wciąż wierzą w starosłowiańskich bogów, co za tym idzie, wierzą też we wszystkie stworzenia, które dzieci znajdują później w tajemniczej księdze, zwanej Bestiariuszem. Jedno z tych magicznych stworów będzie srogo mieszało w życiu całej rodziny.

Autorka przemyca w treści dwa trudne tematy, trwałe rozstanie rodziców oraz chorobę Alzheimera, z którą muszą zmierzyć się mieszkańcy domu. Cierpliwość i zrozumienie staje się kluczowe w obu przypadkach. "Tajemnica domu w Bielinach" to świetnie napisana książka, którą młodszym dzieciom można czytać na głos a starszym podrzucić jako prezent. Wydawca zapowiedział już tom drugi :)

Głównymi bohaterami powieści jest trójka rodzeństwa Bogusia, Leszek, Tosia, których beztroskie dzieciństwo zostało zaburzone przez rodzinne problemy. Dzieci zostały zmuszone do zaakceptowania wielkich zmian w swoim życiu. Począwszy od rozwodu rodziców, kończąc na niechcianej przeprowadzce z wielkiej Warszawy do malutkich Bielin. Ich nowym miejscem do życia staje się wielki dom ciotki Mirki. Kiedyś poważanej lokalnej uzdrowicielki, teraz schorowanej staruszki potrzebującej opieki. Nowe warunki niezbyt odpowiadają dzieciom przywykłym do życia w mieście. Każdy kolejny dzień spędzony na wsi, mocno jednak zmienia ich nastawienie. Stary dom i okolica skrywają bowiem swoje ekscytujące tajemnice. Miejsce to łączy świat współczesny ze starymi wierzeniami, magią, słowiańskimi legendami i przerażającymi demonami.

Autorka zabiera tutaj czytelnika w świat pełen emocji, dramatów i tajemnic. W naprawdę niezły sposób łączy ona fantazyjną stronę swojej książki z ukazaniem problemów młodych bohaterów, którzy muszą sobie jakoś radzić z rozstaniem rodziców. Fantazyjna przygoda, której będą uczestnikami, staje się dla nich doskonałą odskocznią od codzienności. Fabuła książki zarówno mocno fascynuje, jak i momentami potrafi przerazić. Nie jest to jednak element nadmiernie przesadzony, a odrobina „strachu” ma nadać scenariuszowi jeszcze większej klimatyczności. Całość została skrojona w taki sposób, aby była przyjemna i przystępna w odbiorze zarówno dla młodego czytelnika, jak i kogoś starszego.

Bardzo ważnym elementem dzieła są również dobrze wykreowane przez autorkę postacie. Na pierwszy plan najmocniej oczywiście wysuwa się trójka rodzeństwa. Dzieci epatują typową ciekawością, często się kłócą lub wzajemnie sobie dokuczają, kiedy jednak sytuacja tego wymaga, potrafią się mocno wspierać. Swoje pięć minut ma tutaj również ciotka Mirka, która okazuje się być przemiłą osobą, która nie tylko potrafi słuchać, ale również gotowa jest podzielić się dobrymi radami z innymi.

To była moja druga przygoda z twórczością autorki i cieszę się, że dzięki uprzejmości Wydawnictwa Wilga miałam możliwość zrecenzować książkę „Tajemnica Domu w Bielinach”

Od razu napiszę, że jak skończyłam to byłam zła, że nie poznałam co jest powodem…. Nie, nie napiszę, bo zdradzę wam dużo, ale uwieźcie, że postać za oknem skrywa coś czego nie domyśli się nikt z was.

Gratuluje autorce i z ogromną niecierpliwością wyczekuje kolejną część. Mam swojego ulubieńca w postaci uroczego, a jakże upartego i wrednego kozła-Pimpusia, który tylko czeka, żeby kogoś skubnąć w pośladki albo urozmaicić troszkę koszulki jakie wisiały na dworze do wyschnięcia.

W książce poznasz rodzinkę Lipowskich, czyli mama i czwórka rodzeństwa zaczniemy od najstarszej Bogusi-12 lat, Leszek-10, Tosia-8, i mała Dąbrówka roczek. Czekają ich zmiany i to dosłownie, bo jak wytłumaczyć, kiedy nagle okazuje się, że z miasta trzeba przeprowadzić się na wieś do domu, który żyje swoim życiem i nic co wydawało się logiczne takie nie jest?!

Uuuu kochani będziecie mieli sporo przygód, ale i tajemnice, które wybudzają taką ciekawość, że nie ma się dość. Kolejną ciekawą postacią jest Ciotka Mirka, która w młodości była znaną szeptuchą teraz cierpi na Alzheimera, ale coś mi się zdaje, że w tej całej chorobie coś się skrywa, lecz to tylko moje spostrzeżenia, które mogą być błędne.

W książce znajdziecie mnóstwo magii, wierzeń słowiańskich, magii, historii i empatii i nie tylko. Kochani niedługo Mikołajki, Święta więc jeżeli macie w rodzinie przyszłych molików to ta książka jest jedną z tych które powodują uśmiech, ale i wzbudzają ciekawość do okrywania różnych tajemnic.

Z całego serca polecam.

Katarzyny Bereniki Miszczuk nikomu nie trzeba przedstawiać! Wszyscy doskonale wiemy, że mamy do czynienia z autorką, która już nie jeden raz zauroczyła nas swoją twórczością. Co prawda, ja jestem #teamjadiablica niż #teamszeptucha, co nie zmienia faktu, że wątki mitologii słowiańskiej w literaturze niezmiennie mnie fascynują. Tym razem sięgnęłam po książkę adresowaną do dzieci. O czym opowiada "Tajemnica domu w Bielinach"?

Najnowsza książka Katarzyny Bereniki Miszczuk to dziecięcy dreszczowiec. Rodzeństwo - Bogusia, Leszek, Tosia i malutka Dąbrówka - przeprowadzają się razem ze swoją mamą do Bielin. Do tej pory mieszkali w tłumnej Warszawie, dlatego do nowego miejsca jadą pełni obaw. Faktem jest, że obiecywano im wyremontowany, piękny dom, tymczasem rzeczywistość okazuje się zupełnie inna! Trafiają do starego domu cierpiącej na Alzheimera ciotki Mirki. Wszechobecny kurz i brud praktycznie uniemożliwia normalne życie, a wszelkie próby sprzątania są jak walka z wiatrakami. Wraz z upływem czasu okazuje się, że Bieliny kryją w sobie o wiele więcej niewyjaśnionych zjawisk i tajemnic...

"Tajemnica domu w Bielinach" to wspaniała przygoda dla każdego! Ja nie mogłam się oderwać, mimo moich dwudziestu kilku lat na karku. Kiedy byłam mała uwielbiałam wszelkie literackie sekrety, podejrzane widziadła, tajemnicze miejsca, niewyjaśnione sprawy z przeszłości... To zdecydowanie moje klimaty! Warto jednak zaznaczyć, że oprócz rozrywkowej warstwy, książka oferuje dzieciom dużo więcej. Za sprawą jednego z bohaterów, mojego ulubieńca, Leszka, dzieci mogą dowiedzieć się wielu ciekawostek na przeróżne tematy, np. co to jest Alzheimer czy jak wyglądają fale dźwiękowe. Ponadto rodzina Lipowskich ma swoje kłopoty, natury przyziemnej. Rodzice głównych bohaterów są po rozwodzie, w związku z tym życie całej rodziny przewróciło się do góry nogami. Autorka subtelnie porusza trudne dla dziecka tematy i podsuwa rozwiązania pewnych problemów. Biorąc pod uwagę ten dydaktyczny aspekt książki, myślę, że może ona działać jak remedium dla dzieci, borykający się z podobnymi dylematami jak jedna z głównych bohaterek "Tajemnicy domu w Bielinach".

Książkę zdecydowanie polecam! A komu? Wszystkim! Tym małym i tym nieco większym. :)

Tajemnica domu w Bielinach to pierwszy z tom cyklu Klub Kwiatu Paproci. To również debiut Katarzyny Bereniki Miszczuk jako pisarki… książek dla dzieci, oczywiście. Autorka ma już na swoim koncie wiele uwielbianych przez dorosłych czytelników tytułów. Czy uda się jej podbić serca najmłodszych czytelników? Zapraszam do przeczytania przedpremierowej recenzji.

Tajemnica domu w Bielinach

Rodzeństwo Lipowskich żyło spokojnym życiem w Warszawie. Do czasu rozwodu rodziców. Krótko po nim ich mama otrzymała list od starej ciotki z Bielin, z którego wynikało, ze staruszka nie radzi sobie sama w dużym domu i potrzebuje pomocy. Tym oto sposobem z samego środka cywilizacji Lipowscy trafili na głęboką prowincję, na której wiara w bogów wciąż jest żywa. Dawny władca Królestwa Polskiego, Mieszko I nie przyjął chrześcijaństwa, jak sąsiednie państwa, dlatego też w Królestwie Polskim czci się różne bóstwa, obchodzi Jare Święto i Szczodre Gody, a zamiast do lekarza lepiej udać się do lokalnej szeptuchy, która pomoże na złamane serce i inne dolegliwości.

Po przyjeździe szybko wychodzi na jaw, że ze staruszką i całym domem dzieje się coś niedobrego. Ciotka Mirka coraz częściej trafi kontakt z rzeczywistością, dom, mimo usilnego sprzątania i naprawiania wciąż wygląda jak zapuszczona ruina, a na dodatek rodzeństwo ma wrażenie, że w nim… straszy. Młodzi i nieustraszeni bohaterowie próbują na własną rękę rozwiązać tajemnicę domu ciotki Mirki. W trakcie prywatnego śledztwa poznają lokalnych mieszkańców, a także słowiańską mitologię. Ich postrzeganie świata bardzo się zmieni, nawiążą przyjaźnie, zacieśnią więzi między sobą i… uwierzą.

Literatura dziecięca na wysokim poziomie

Tajemnica domu w Bielinach to bardzo udany debiut Autorki w kategorii literatury dziecięcej. Widać wyraźnie, że Katarzyna Berenika Miszczuk, mimo iż trafia do nowego czytelnika, pozostaje sobą i oferuje mu to, co w swojej twórczości ma najlepszego – liczne nawiązania do słowiańskich mitów, legend i bóstw. Bieliny, które doskonale znają starsi sympatycy jej twórczości, adaptuje na potrzeby młodego pokolenia czytelników, znakomicie rozbudzając ich wyobraźnię i pielęgnując w nich ducha małego odkrywcy. Piękne ilustracje oraz okładka, które idealnie uzupełniają treść, to dzieło Marcina Minora – jednego z najbardziej utalentowanych polskich ilustratorów.

Tajemnica domu w Bielinach to pełna magii, humoru i wartości historia, która oczaruje dzieci i sprawi, że nie będą chciały oderwać się od książki. A jeśli wy, dorośli, jesteście fanami serii „Kwiat Paproci”, to również możecie sięgnąć po ten tytuł i uzupełnić sobie wcześniejszą lekturę.

Premiera książki – 24 listopada

[Adres usunięty]