Świąteczne marzenie

Śliczna okładka jest jednym z wielu plusów tej pięknej opowieści nie tylko na Święta :) W ten magiczny grudniowy czas lepiej się ją rozumie, bardziej trafia do serca. Wydawałoby się, że historia jakich wiele - młoda samotna kobieta wychowuje kilkuletniego syna i przeżywa życiową tragedię, my jednak poznajemy ją wtedy, gdy już stanęła na nogi dzięki pomocy kuzynek. To one zapewniły jej wsparcie, przyjaźń, opiekę i pracę w jednej z najlepszych cukierni, której nowe lokale otwierają się w coraz to nowych miastach świata. Problemy z cukiernią w Nowym Jorku zmuszają Megan (nazywaną Meg) do podróży właśnie do Stanów Zjednoczonych. Na miejscu poznaje bardzo atrakcyjnego, inteligentnego mężczyznę z poczuciem humoru - nawet naszej głównej bohaterce wydaje się, że jest ON zbyt doskonały ;) Podczas kilku dni, które ze sobą spędzają, przeżywają chwile ogromnego szczęścia. Oboje mają trudne przeżycia, ten romans (który chcieliby przerodzić w stały związek) jest dla nich niespodzianką i oddechem. Zakochują się w sobie, lecz Megan musi wracać do Londynu i żadne z nich nie wie dokładnie, jak teraz będzie wyglądała ich relacja, która przecież dopiero się rozwija... Fabuła dość schematyczna, wiele dziwnych zbiegów okoliczności, lecz... nie są to aż takie minusy, częściowo dodają nawet tej powieści uroku :) Ogólnie jest to naprawdę cudowna opowieść i mimo wszystko naprawdę wiarygodna, a z główną bohaterką jak najbardziej można się utożsamić. Wywołuje w czytelniku cały ogrom emocji i uczuć, daje ciepło, miłość, radość, wiarę i nadzieję. Pozwala na refleksje i potrafi też pewne rzeczy uświadomić. Przekazuje to, czego potrzebujemy w danej chwili, pomaga uporać się z naszymi trudnymi sytuacjami życiowymi. Nie brakuje też jednak rozczarowań, zawodów miłosnych, ukazania naszych słabości i typowych ludzkich zachowań. Najlepiej "smakuje" w okresie świątecznym, zimowym, ale myślę, że inne pory roku również będą jej sprzyjać ;) Bardzo polecam, naprawdę warto!

Zauważyliście zapewne, że ostatnio na moim blogu sporo świątecznych propozycji. Jak mogłoby być inaczej skoro święta za pasem. Czas miłego leniuchowania. Czas na przyjemną lekturę, która nas pocieszy, doda otuchy i nastroju świątecznego.

Jest to w zasadzie kontynuacja powieści, którą miałam przyjemność recenzować Tu.

Meg młoda kobieta po przejściach, która została przygarnięta przez dwie kobiety, kiedy była w ciąży. Nie chce jednak za dużo pisać, bo może któraś z was będzie miała ochotę przeczytać „Szczyptę miłości”, czyli właśnie wcześniejsze przygody Meg.

Meg, która nigdy nie miała prawdziwych świąt, chciałby spędzić je rodzinnie, ciepło i bardzo świątecznie. Chciałby, żeby jej synek Lukas pamiętał, że święta to czas radości, prezentów i miłości. Na kilka dni przez Bożym narodzeniem Meg musi wyjechać do Nowego Jorku, dopilnować otwarcia kolejnej cukierni. Nie bardzo uśmiecha jej się wyjazd do wielkiego miasta, przed samymi świętami, no ale mus, to mus.

Tam pierwszego dnia poznaje chłopaka. Bardzo sympatycznego Eda, przystojnego architekta, który kradnie jej serce. Jednak czy miłość na odległość się sprawdzi? Czy ma sens taki związek? Bohaterowie są przesympatyczni. Ed to miły, wesoły i bardzo sympatyczny człowiek. Ciągle się uśmiecha, zakochuje się w Meg od pierwszego wejrzenia.

Meg na szczęście nie jest infantylną, głupią kokietką. Jest ona kobietą dojrzałą, która w zasadzie wie, czego chce. Ma już kilka miłości za sobą. Czy jednak życie nie spłata jej figla? Romans, zakochanie się w facecie, którego zna zaledwie kilka godzin. Oj, czy to na pewno to, czego się Meg spodziewa? Jest słodko, ale wiecie co ja, myślę, że każda z nas chciałby spacerować po Manhattanie z przystojniakiem, całować się na Empire State Building. To idealna kobieca lektura na świąteczny czas. Żeby się jednak Wam nie wydawało, że jest tylko miło, na naszych bohaterów czyhają pułapki dnia codziennego. Jest po prostu jak w życiu raz dobrze, raz źle. Śmiech przeplata się ze łzami. Książkę czyta się przyjemnie i szybko. Idealny prezent pod choinkę. Polecam.

Z czym najbardziej kojarzy się Wam Boże Narodzenie? Zapewne z ciepłą, rodzinną atmosferą oraz niezapomnianymi, szczęśliwymi chwilami, które spędzamy w gronie swoich najbliższych. Niestety Megan nigdy nie miała możliwości tego zaznać, a świąteczny okres z czasów jej dzieciństwa kojarzy jej się tylko z odrzuceniem, byciem mniej ważną i pomijaną przez innych. Dlatego też jedyne czego pragnie dla swojego ukochanego syna, Lucasa, to stworzyć rodzinny, bożonarodzeniowy nastrój, którego nigdy w życiu nie zapomni. Tuż przed świętami okazuje się jednak, że ze względu na otwarcie nowej filii cukierni Plum Patisserie, w której pracuje, Megan musi wyjechać służbowo do Nowego Jorku. Wylatując za ocean nie wie jeszcze wówczas, że wydawać by się mogło mało znaczący wyjazd sprawi, że jej świat wywróci się do góry nogami. Czy Edd, niezwykły architekt, którego tam pozna sprawi, że kobieta zmieni swoje dotychczasowe zdanie na temat miłości? Jak potoczy się ich dalsza znajomość, gdy rozdzielą ich tysiące kilometrów?

"Utrata ukochanej osoby sprawia, że postrzega się wszystko z innej perspektywy. Rozumie się, co jest ważne, przypomina o tym, żeby nie przejmować się drobiazgami."

Przyznam, że jest to dopiero moje pierwsze spotkania z tą autorką, jednak już teraz wiem, że z chęcią przeczytam pozostałe jej pozycje. W książce tej prowadzona jest narracja trzecioosobowa, szczerze mówiąc trochę szkoda, bo gdybyśmy poznawali historię z perspektywy Meg, zapewne dowiedzielibyśmy się więcej o niej samej. Jednak mimo wszystko jej postać została świetnie wykreowana. Megan to kobieta, która pomimo trudnej przeszłości mającej spory wpływ na jej późniejsze życie, ciężką pracą i poświęceniem osiągnęła bardzo wiele. Momentami może była odrobinę zbyt naiwna, jednak wszystko to wynikało z miłości, w którą tak bardzo znów chciała uwierzyć, z relacji, o których naprawieniu zawsze marzyła. To ciepła, pełna optymizmu kobieta, która chociaż sama nigdy nie zaznała matczynej miłości, przychyliłaby nieba własnemu synowi. Edd z kolei to spełniający się w swoim zawodzie architekt. Inteligentny, zabawny, chwilami może odrobinę zbyt wyidealizowany. Jeżeli chodzi natomiast o postaci drugoplanowe, tak naprawdę zostały one tylko lekko zarysowane i niewiele dowiadujemy się na ich temat. Stanowią one jedynie potrzebne to odpowiedzenia całej historii tło i szczerze mówiąc wcale mi to nie przeszkadzało.

Pozycję tę czytało mi się naprawdę bardzo dobrze. Autorka ma lekki, niezobowiązujący styl, który sprawia, że książka praktycznie czyta się sama i nim zauważyłam, przewracałam już ostatnie strony. A sama fabuła? Przyznam, że historia nie jest zbytnio rozbudowana, tak naprawdę zawiera tylko jeden główny wątek, wokół którego krąży cała akcja. Jeżeli wierzycie w miłość od pierwszego wejrzenia, ta książka z pewnością spełni wasze oczekiwania. Relacja pomiędzy dwójką głównych bohaterów rozwija się w błyskawicznym wręcz tempie. Chwilami jest wzruszająco, chwilami zabawnie, bywa też zbyt cukierkowo, ale czy nie o to chodzi w tego typu pozycjach? Ponadto nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam, gdy akcja dzieje się w Nowym Jorku, szczególnie zimą, gdy całe miasto przyprószone jest białymi płatkami śniegu. Megan wraz z Edem zwiedzają jego najpiękniejsze zakątki, zaczynając od Central Parku, przez Empire State Building i hotel Plaza, na Rockefeller Center i najpiękniejszej w całym Manhattanie choince kończąc. Żeby nie było tak kolorowo, w pewnym momencie następuje dosyć nagły zwrot akcji, i chociaż domyśliłam się samego zakończenia, to i tak z wypiekami na twarzy śledziłam dalsze losy bohaterów.

Podsumowując, jeżeli szukacie lekkiej, zabawnej i pozytywnie nastrajającej historii z świątecznym klimatem w tle, ta pozycja sprawdzi się idealnie. W piękny sposób obrazuje, że jeżeli naprawdę czegoś chcemy, jeżeli o czymś nieustannie marzymy, warto dążyć do wyznaczonych celów, nawet wówczas (a nawet szczególnie wówczas!), gdy tak naprawdę nikt w nas nie wierzy. Szczerze ją Wam polecam!

„Świąteczne marzenie” Amandy Prowse to niby powieść o Bożym Narodzeniu, ale (głównie za sprawą nierozsądnych pomysłów szaleńczo zakochanej Meg) atmosfery świąt w niej nie czuć. Książka nie zalicza się również w pełni do powieści obyczajowych, bo za dużo w niej cukru, a za mało prawdziwego życia. „Świąteczne marzenie” to po prostu lekki romansik, okraszony rozmowami o wyjątkowym świątecznym czasie. Romansik, który – jak podejrzewam – spodoba się tylko fanom gatunku.

Wiele słyszałam o twórczości pani Amandy Prowse, wiele dobrego słyszałam i kiedy wreszcie zaczęłam lekturę najnowszej książki tej autorki miałam nadzieję na więcej. Niestety, z dobrych rzeczy dostałam tylko wyrobione i przyjemne do czytania pióro, a ze złych naciąganą fabułę, nierealnych bohaterów i całe mnóstwo przesadnej słodyczy. Nie wiem czy kiedyś jeszcze skuszę się na inne pozycje pani Prowse (prawdopodobnie nie), ale „Świątecznego marzenia” nie polecam. No chyba, że lubicie historie w takim klimacie – wtedy będziecie zadowoleni.

,,Świąteczna marzenie" to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki, a zarazem kolejna świąteczna powieść, z którą miałam okazję zapoznać się w tym roku.

Londyn i Nowy Jork. Dzieli je wiele tysięcy kilometrów. Czy przypadkowe spotkanie może zaważyć na szczęściu Meg i Edda? Kobieta leci do Nowego Jorku, by pomóc w szybszym uruchomieniu jednej z powstających restauracji. Tak się składa, że jednym z pracowników, odpowiedzialnych za budowę, jest Edd. Choć znają się tylko kilka dni, od samego początku zaczynają darzyć się uczuciem. Czy ich związek ma szansę przetrwać?

W ostatnim czasie zapoznałam się z dość sporą ilością świątecznych publikacji. Od tego typu lektur oczekuję co prawda lekkiej i przyjemnej treści, ale też pragnę, by dana publikacja wniosła coś więcej do mojego życia. Nie chcę, by czytana książka mnie nużyła, bym czuła się nieco zmęczona jej lekturą. Niestety, ale ,,Świąteczne marzenie" niestety należy do ostatniej kategorii..

Być może miałam zbyt duże oczekiwania względem najnowszej powieści Amandy Prowse. Niemniej, biorąc pod uwagę inne świąteczne lektury, ta na ich tle wypada dość mizernie. Po pierwsze, nie wzbudziła we mnie większych emocji, po drugie, mimo wszystko jest dość przewidywalna i tak naprawdę choć bohaterowie mają pewne zawirowania i tak już na początku wiemy, jakie będzie zakończenie.

Amandzie Prowse nie można jednak odmówić bardzo lekkiego pióra. Choć powieść ma ponad 300 stron, zapoznałam się z nią dość szybko, co uważam za zdecydowany plus. Nie ukrywam jednak, że momentami czułam się znużona. Akcja, moim zdaniem, mogłaby być jednak nieco szybsza.

,,Świąteczne marzenie" to kolejna świąteczna publikacja, którą niewątpliwie można zaliczyć do kategorii bestsellery. Jak wspomniałam, może za dużo od niej oczekiwałam. Niemniej, jest to lektura na wolniejszy wieczór, która mi raczej nie zapadnie w pamięć na dłużej.

Nie ma dla mnie nic lepszego, od grudniowej lektury książek Bożonarodzeniowych. Przedświąteczna gonitwa, sprzyja wieczornemu leniuchowaniu w ulubionym fotelu, pod kocem, z kubkiem ciepłej herbaty i świąteczną powieścią w dłoniach. „Świąteczne marzenie” Amandy Prowse, to idealna pozycja na ten okres.

Główna bohaterka Meg, wychowywana była w rodzinach zastępczych. Od dziecka marzyła o świętach pełnych światła i domowej miłości. Niestety te, które sama zapamiętała odbiegały od ideału. Teraz jako samotna matka, po przejściach, robi wszystko, by Boże Narodzenie jej syna Lukasa było najwspanialsze na jakie tylko może sobie pozwolić i by mały wspominał je jako wyjątkowe wydarzenie. Kobieta dodatkowo stara się zapełnić pustkę po ojcu chłopca. Mężczyzna zmarł, gdy Meg była w ciąży. Tuż po jego śmierci okazało się, że nie był jej wierny. Ten podwójny cios, wyryty w sercu Meg, jak również rozstanie z kolejnym partnerem niezbyt pozytywnie nastrajają ją w ten wyjątkowy czas. W dodatku tuż przed świętami Meg musi wyjechać do Nowego Jorku, w sprawach służbowych. Tam poznaje architekta imieniem Edd. Między tym dwojgiem, wybucha silne uczucie. Wszystko byłoby pięknie, gdyby nie przeszkody, które stają im na drodze. Nie bez znaczenia jest fakt, że ich domy dzieli ocean...

Czy mimo przeciwności losu, Meg pójdzie za głosem swojego serca? Czy temu dwojgu uda się pokonać przeszkody, które nie oszukujmy się, nie nalezą do błahych? Tego oczywiście dowiecie się sięgając po tę książkę.

„Świąteczne marzenie”, to powieść, która idealnie wpisuje się w nurt lektur przedświątecznych. Jest, ciepła, poruszająca, pełna nadziei, cudownych splotów wydarzeń i magii, która prowadzi swoich bohaterów, przez różne koleje losu. Dodatkowego smaku tej powieści dodają opisy Nowego Jorku.

Bardzo polubiłam też główną bohaterkę tej historii. Daleko jej do spłoszonych, wiecznie zasmuconych, niezmiernie nieszczęśliwych kobiet, którym brak odwagi na spełnianie marzeń. To zdecydowanie nie jest taka kobieta. I dobrze. Meg, to przykład na to, że mimo kiepskiego początku w życiu i wielu wydarzeń, które ją skrzywdziły, można próbować funkcjonować normalnie i że rozpacz, kiedyś trzeba zakończyć. Meg, to kobieta zaradna, inteligentna ale również niezwykle urocza. Co prawda, niektórych momentach powieści jest trochę zbyt cukierkowo, ale z drugiej strony właśnie tego oczekiwałam po tej książce. Czyta się ją niezwykle przyjemnie i sprawnie. Bardzo serdecznie, Wam polecam jej lekturę.

Powieść Amandy Prowse to idealna propozycja na grudzień i doskonały prezent. Dla bliskiej kobiety, w tym dla samej siebie :).

[Adres usunięty]

Miłość w świątecznym klimacie…

„(…) Nie decyduj się na kogoś tylko dlatego, że wydaje odpowiednie dźwięki i na papierze sprawia wrażenie elokwentnego. Wybierz kogoś, kto rzuca Cię na kolana i sprawia, że kręci ci się w głowie” – te słowa stanowić mogą wskazówkę, kierunkowskaz, pozwalający dokonać właściwego wyboru partnera życiowego. Niestety bardzo często przy dokonywaniu tego wyboru kierujemy się pobudkami racjonalnymi, zapominając o potrzebach serca i duszy. W konsekwencji wchodzimy w mało satysfakcjonujący związek, w którym udajemy kogoś, kim tak naprawdę nie jesteśmy lub który wymusza od nas zmiany. Poddając się presji otoczenia lub też lękowi przed porażką, boimy się zaufać sercu i podążyć za jego wskazaniami.

Opory przed tym, by wreszcie być szczęśliwą, by cieszyć się życiem, ma Megan Hope, zajmująca kierownicze stanowisko w cukierni Plum Patisserie. Ta mieszkanka Londynu, samotna matka wychowująca rezolutnego Lucasa, w przeszłości nie zaznała miłości i ciepła rodzinnego domu, nigdy nie miała też prawdziwych, magicznych świąt. Wychowana przez rodziny zastępcze, czuła się odtrącona i niechciana, szybko musiała też się usamodzielnić. Nie dla niej były zagraniczne wyjazdy czy ekskluzywne szkoły, ona już w wieku szesnastu lat musiała zakończyć naukę i zadbać o swoje utrzymanie. Mężczyzna, z którym się związała, ojciec Lucasa, wydawał się być prezentem od losu, niestety zginął zanim się dziecko narodziło – wraz z jego śmiercią wyszła też na jaw smutna prawda, że Meg nie była jedyną kobietą w jego życiu. Zrozpaczoną i zagubioną kobietą zajęła się rodzina ojca jej dziecka - kuzynki Pru i Milly Plum, które nie tylko dały jej wsparcie psychiczne, ale również zatrudniły i nauczyły wszystkiego, co potrzebne by pracować w cukierni.

Ta opowieść to jednak dopiero początek historii opisanej przez Amandę Prowse w uroczej i utrzymanej w przedświątecznym klimacie książce „Świąteczne marzenie”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Kobiecego pozycja, jest nie tylko doskonałym prezentem pod choinkę, jest także formą terapii, daje bowiem nadzieję, iż los może w każdej chwili się odmienić, jeśli tylko zaufamy sobie i … miłości. I choć Meg tej miłości nie planowała, to przedświąteczny wyjazd do Stanów Zjednoczonych, gdzie miała dopilnować prac związanych z otwarciem jednej z filii piekarni, nieoczekiwanie przyniósł jej świąteczny prezent w postaci uczucia. Problem tylko w tym, że architekt modernizujący lokal, Edward Kelly, zagorzały fan drużyny Jankesów i właściciel ekskluzywnego mieszkania w dobrej dzielnicy nie wyobraża sobie przeprowadzki do Londynu. Meg z kolei trudno jest podjąć decyzję o wyrwaniu syna ze znanego mu środowiska i o opuszczeniu kobiet, które dały jej tak wielkie wsparcie. Szczególnie, że ją i Edwarda dzieli potężna przepaść, zarówno społeczna, jak i ekonomiczna…

Jaka decyzję podejmie para, która ma tylko kilkanaście godzin, by ze sobą pobyć? Czy w te kilkanaście godzin można zakochać się tak bardzo, by dla tej miłości porzucić wszystko? Na to pytanie odpowiedzi możemy poszukać w powieści Amandy Prowse, która otula nas niczym ciepły koc, która ogrzewa świąteczną atmosferą i obietnicą miłości. Słodka, lekka opowieść stworzona prze autorkę niesie w sobie wielką siłę, daje bowiem nadzieję na to, że ten wymarzony mężczyzna, który rzuca nas na kolana, gdzieś tam jest i czeka na nas…

Justyna Gul

Qultura słowa

Spójrzcie za okno. Mamy już grudzień – miesiąc nadchodzącej zimy i niezwykle klimatycznych świąt Bożego Narodzenia. Niektórzy z was pewnie widzą teraz na dworze padający śnieg, a inni jak ja zwykłą jesienną pogodę, która w ogóle nie ukazuje, że już niedługo nadejdzie ten niezwykły czas. Mi przypominają o tym tylko lampki wiszące na mojej szafce oraz gdy wyjdę na dwór, ozdobiony rynek Torunia. Inaczej pewnie bym nawet w najmniejszym stopniu nie odczuwała, że niedługo usiądę przy stole wigilijnym. Jednak jakiekolwiek są moje odczucia, to nic nie zmieni tego, że jeszcze trochę i święta uderzą w nas z całą swoją potęgą. Podejrzewam, że większość z was ma z nimi związane niezwykłe wspomnienia, które skwapliwie pielęgnuje. Te wspomnienia to jedna z najlepszych części całego tego rytuału. Ale nie wszyscy dobrze wspominają ten magiczny okres. Dla nich wiąże się to z bólem i cierpieniem, pragnieniem miłości, której nigdy nie otrzymali oraz olbrzymią samotnością. Czy takie osoby mają szansę na przeżycie Bożego Narodzenia z bliskimi tak, jakby tak było zawsze?

Minęły cztery lata, odkąd Meg zawitała w cukierni słynnych kuzynek – Pru i Milly. Od tego czasu tak wiele się zmieniło. Kobieta znalazła prawdziwy dom, gdzie w bezpieczeństwie może wychowywać swojego małego synka. Teraz już wie, że cokolwiek się stanie będzie miała wsparcie w postaci swojej nowej rodziny. Ta myśl sprawia, że Meg czuje się szczęśliwa. Jednak przed świętami postanawia zostawić swojego chłopaka i poszukać prawdziwej miłości. Los sprawia, że cukierniczka trafia do Nowego Jorku, a jak wszyscy wiedzą, w tym mieście może stać się dosłownie wszystko. Czy Meg odnajdzie miłość swojego życia? Czy poradzi sobie z demonami przeszłości, które nie odpuszczają jej? Czy przeżyje prawdziwe święta w gronie najbliższych sobie osób?

Z autorką zapoznałam się, gdy czytałam powieść "Szczypta miłości". Zostałam naprawdę miło zaskoczona i wtedy postanowiłam sobie, że zapoznam się z innymi dziełami pisarki. Niedługo po tym został w Polsce wydany kolejny bestseller Amandy Prowse – "Świąteczne marzenie". Byłam niezwykle podekscytowana tym faktem, bo po prostu uwielbiam święta i wszystko, co z nimi związane. Nastawiłam się bardzo pozytywnie do tej książki i od razu gdy tylko trafiła do moich rąk, zaczęłam ją czytać. Szybko poczułam rozczarowanie. To nie było to, czego się spodziewałam pod żadnej względem.

Przyznam wam się bez bicia, że na początku nie wiedziałam, że ta opowieść jest jakoś powiązana ze "Szczyptą miłości". Jakoś nie połączyłam imienia Meg z Pru. Dopiero kiedy zaczęłam wgłębiać się w historię tej kobiety, przypomniałam sobie, jak ważną rolę tam odgrywała. Bardzo mnie ucieszyło, że to właśnie ona jest główną bohaterką. Jednakże moja radość szybko przekształciła się w nudę, gdyż jej historia nie wyróżnia się niczym nadzwyczajnym. Jest schematyczna i w ogóle nie zaskakuje. Nie trzeba czytać książki, by przewidzieć podobny rozwój wydarzeń. Choć oczywiście do końca liczyłam, że coś mnie w niej oczaruje. Niestety przeliczyłam się bardzo.

Chodzi o to, że pierwsze 200 stron było po prostu straszne i dziwię się, że przez nie przebrnęłam. Początki były przesłodzone do bólu i w żadnym stopniu życiowe. Lubię, jak do powieści są wtapiane wątki romantyczne, co akurat przy tym gatunku jest wręcz konieczne, ale ile można czytać o wielkiej miłości ludzi, którzy ledwie się znają. To miało być chyba po prostu urocze, ale takie nie było. Za to było irytujące. Przez to nie mogłam się wciągnąć w czytanie i "Świąteczne marzenie" czytałam niezwykle długo. Na szczęście czym bliżej końca tym lepiej. Akcja się rozkręciła, a ja już nie czytałam wyłącznie o słodkich słówkach i przytulaniu się. Zaczęło coś się dziać i mogłam obserwować rozwój wydarzeń oraz wyciągać z tego wnioski. Może miałabym inną opinię, gdyby cały ten klimat świąt był bardziej wyczuwalny. To własnie ON mnie zachęcił do tej książki, a tymczasem było go za mało.

Całą sytuację ratuje styl autorki. Nie jest ON jakoś bardzo charakterystyczny, ale do tego rodzaju powieści stanowczo wystarczający. Przyjemny i lekki, czyli idealnie pasujący do całej opowieści. Pojawiło się wiele rozbudowanych dialogów i to mnie cieszyło, bo łatwiej było mi się utożsamić z bohaterami. Opisy nie były za długie, czego w pewnym momencie się obawiałam. Razem stworzyło to przystępną całość.

Do samej Meg mam bardzo ambiwalentne odczucia. Na pewno zyskała moja sympatię, ponieważ jest radosną i dzielną kobietę. Jednak bardzo często okazywała się niespójną postacią. Nie zawsze rozumiałam jej wybory oraz poczynania. Wydawała się inteligentna, ale miałam wrażenie, że sama o tym zapominała, przez co pakowała się w jeszcze większe kłopoty. Prezentowała się o wiele lepiej niż Edd, którego również polubiłam, ale okazał się mętnym i niezaskakującym bohaterem. "Świąteczne marzenie" bardzo ubarwia Guy, który jest po prostu świetnym facetem. Potrafi odnaleźć się w każdej sytuacji, przy czym jest wrażliwy i wyrozumiały, choć ma też swoje pazurki.

Ta historia ukazuje, jak bardzo w życiu człowieka mogą być ważne święta. Są symbolem bezpieczeństwa, miłości i domowego ogniska. Aż strach myśleć, że są osoby, które nie znają tego. Dla mnie Boże Narodzenie było i nadal jest najpiękniejszym czasem w całym roku. Moje święta zawsze były magiczne i pełne miłości, co wspominam z sentymentem i radością. Jak można być wtedy samotnym? O takich osobach powinno się pamiętać, choć nie w każdym przypadku możemy im pomóc. Są ludzie, którym los dokopał i to oni zacięcie muszą walczyć o swoje marzenia. Tymczasem my pamiętajmy o swoich bliskich.

"Świąteczne marzenie" okazało się przeciętną książką. Bardzo się zawiodłam, lecz oczywiście zdaję sobie sprawę, że mogło być o wiele gorzej. Na pewno o wiele większe wrażenie zrobiła na mnie "Szczypta miłości". Jednak jeśli lubicie takie opowieści, to wam polecam tę. Ja tymczasem w najbliższym czasie postaram się zapoznać z pozostałymi dziełami autorki i mam nadzieję, że tym razem okażą się godne uwagi.

Takie zimowe powieści są jak balsam dla mojej duszy. Jestem niepoprawną romantyczką z wrażliwą naturą i głową pełną marzeń. Która z nas nie chciałaby przeżyć gwałtownego romansu z przystojnym amerykanem, który dosłownie padnie nam do stóp, zakocha się w nas od pierwszego wejrzenia oraz zapewni rozrywkę na każdą minutę naszego pobytu w interesach w obcym kraju?

Meg wychowała się w rodzinie zastępczej. Zawsze marzyła o tym, by przeżyć Boże Narodzenie w ciepłej, rodzinnej atmosferze. Mimo tego, że sama przez całe dzieciństwo tego nie doświadczyła, chciałaby zapewnić swemu synowi idealną Gwiazdkę. Na kilka dni przed świętami musi wyjechać do Nowego Jorku, by dopilnować otwarcia nowej cukierni. Tam poznaje Edda – przystojnego architekta, który kradnie jej serce. Czy ich miłość, którą dzieli cały ocean, przetrwa?

Bohaterowie, to para przesympatycznych ludzi. Edd, rozbraja uśmiechem. Ma rude włosy, piegi i niebieskie oczy. Zastanawiam się, czy autorka tworząc jego postać, inspirowała się Edem Sheeranem. W każdym razie, po przeczytaniu jego opisu, w mojej wyobraźni zagościł na stałe właśnie ten artysta. Meg mimo przeciwności losu i wielu złych zdarzeń, stała się inteligentną, zaradną kobietą. Jest urocza i całe szczęście nie należy do grona „zagubionych sarenek” – czyli znienawidzonych przeze mnie bohaterek romansów. Nurtuje mnie tylko, dlaczego zarówno w książkach, jak i w życiu zawsze przystojny oraz fajny facet musi mieć coś za uszami.

Jest cukierkowo, nierealnie i infantylnie, ale do licha! Ja też chcę się przechadzać po Manhattanie, pić wino i całować na najwyższym piętrze Empire State Building! I jeszcze chcę napić się herbaty w Plazie! O! A przy tym wszystkim koniecznie musi mi towarzyszyć śnieg. „Świąteczne marzenie” to idealna kobieca powieść na tę porę roku.

Nie jest jednak tak do końca kolorowo, na naszych bohaterów czekają różnego rodzaje problemy. Jest jak w prawdziwym życiu, raz pod górkę, a raz z górki, nie zabraknie morza łez, wielu uniesień oraz kilku upadków. Książkę czyta się bardzo przyjemnie, napisana została przystępnym językiem i na pewno spodoba się tym, którzy ulegli świątecznej aurze. Polecam.

Meg miała trudne dzieciństwo. Od najmłodszych lat marzyła o idealnym Bożym Narodzeniu. Nie doczekawszy takiego, będąc dorosłą kobietą, robi wszystko, by jej syn doznał tego wszystkiego, czego jej odmówiono. W tym roku jako samotna matka, przygotowuje Lucasowi cudowną Gwiazdkę. Na stole ma pojawić się pieczony indyk, a na kominku ma zawisnąć tradycyjna skarpeta z prezentami. Wie, że sama sobie z tym poradzi. Jednak przypadkowo poznany w Nowym Jorku mężczyzna, wiele zmieni w jej życiu.

Tuż przed świętami, Meg musi wyruszyć na kilka dni do Nowego Jorku, by dopilnować kilku spraw związanych z pracą. Bardzo nie lubi tego robić, bo ten czas pragnie spędzić z synkiem, ale nie ma innego wyjścia. Już pierwszego dnia po przyjeździe poznaje mężczyznę, który, jak się później okaże, będzie towarzyszył jej przez kolejne dni, nie tylko w sprawach służbowych ale także i tych bardziej prywatnych. Intrygujący i przystojny architekt Edd na trwałe zapisuje się w myślach, a chyba także i w sercu, Meg i odmienia ją zupełnie. Boże Narodzenie spędzone wyłącznie z synkiem, bez bliskiego mężczyzny, nie jest już takie kuszące. Niestety, Edd mieszka za oceanem. Co w takiej sytuacji postanowi Meg?

Opis wskazuje, że będzie to książka oprószona płatkami śniegu i słodyczą. Początkowo rzeczywiście tak jest, bo przedstawiona zostaje smutna przeszłość Meg, a następnie cudowna miłość do syna i radość z posiadania dziecka i pięknych planów. Potem jednak autorka wplotła do fabuły nieprzyjemne, a nawet trochę drastyczne wydarzenie, które odebrało mi znaczną część radości z czytania lektury. Spotęgowała to jeszcze smutnymi wspomnieniami z przeszłości. Ale dzięki temu przynajmniej rozpoznałam kim jest Meg. Jakiś czas temu recenzowałam książkę Szczypta Miłości. Meg jest dziewczyną, którą przygarnęła Pru Plum. Ten fakt sprawił, że na nowo przyszła mi ochota na zgłębianie lektury.

Z czasem książka zaczęła wciągać mnie coraz bardziej. Pomimo, że początkowo wypadła trochę blado w porównaniu z inną świąteczną książką autorki, którą czytałam rok temu, Świąteczną Kafejką, w ostatecznym rozrachunku, oczarowała mnie. Dzięki niej na nowo poczułam magię świąt Bożego Narodzenia i siłę uczucia...

Powodem dla którego zwróciłam uwagę na „Świąteczne marzenie” zdecydowanie była okładka. Przywoływała mi na myśl święta, radosny czas „białego szaleństwa” którego niestety od lat ciężko doświadczyć ze względu na niesprzyjające warunki pogodowe. Miałam nadzieję, że rozpali ona we mnie iskierki świątecznego ducha, gdyż w minionym roku w konsekwencji natłoku spraw i obowiązków ciężko było wprowadzić mi się w świąteczny klimat. Wyścig z czasem ciągle trwa, do tej pory trudno uwierzyć, że znów kończy się kolejny rok, gdy przecież dopiero co się zaczynał….

Amanda Prowse przykuła moją uwagę książką „Świąteczna kafejka”, która miała premierę w minione święta. Oczywiście w natłoku zajęć nie udało mi się po nią sięgnąć, dlatego przy „Świątecznym marzeniu” nie chciałam już popełnić tego błędu. Sama postać autorki jest ciekawa i udowadnia, że swoją pasję i powołanie można odkryć czasem nawet po wielu latach kariery w innej dziedzinie. Amanda Prowse przez dziesięć lat pracowała jako konsultantka biznesowa, aż odkryła że jej życiowym powołaniem jest właśnie pisanie.

Bohaterką „Światecznego Marzenia” jest Megan Hope, pracująca mama wychowująca samotnie 4 letniego synka Lucasa. Meg nie miała łatwego życia -jej dzieciństwo to dla niej głównie mieszkanie w rodzinach zastępczych. Jej matka nie potrafiła się nią odpowiednio zająć. Wiele lat później jako już dorosła kobieta myślała, że szczęście się do niej uśmiechnęło. Spotkała wspaniałego mężczyznę z którym się zaręczyła, a wkrótce miało urodzić się ich wspólne dziecko. Niestety - jak się okazało Megan nie była jedyna kobietą w życiu Billa. W wyniku nieszczęśliwego wypadku została sama - w ciąży. Jednak mimo beznadziejnej sytuacji w której się znalazła, los wkońcu uśmiechnął się do niej. W jej życiu pojawiają się kuzynki Plum prowadzące razem cukiernie, które otoczyły opieką Meg jak i później jej synka- Lucasa. Kobieta dostała u nich pracę aby stanąć na nogi. Na początku nie radziła sobie w niej zbyt dobrze z powodu braku jakiegokolwiek doświadczenia z wypiekami. Jednak dzięki uporowi i ciężkiej pracy stawała się coraz lepsza, przez co udało jej się zdobyć stanowisko kierownicze w cukierni Plum Patisserie. Akcja książki rozgrywa się na początku grudnia – nie jest to przypadkowa pora. Meg będąc mała dziewczynką marzyła o tym aby spędzić święta magicznie, niczym z reklamy telewizyjnej. Będąc samotną matką pragnie, aby jej synek przeżył ten czas w wyjątkowy sposób – coś co nie było jej nigdy dane.

Meg pełniąc funkcję kierowniczą często musi udawać się poza Londyn, w którym mieszka. Musi doglądać innych cukierni i nadzorować co się w nich dzieje. Gdy punkt w Nowym Yorku ma opóźnienia z otwarciem, Megan wyrusza w podroż aby nadzorować sprawę z bliska. Wyruszała sądząc, że będzie to krótka służbowa wizyta - jeszcze nie wiedziała jak bardzo się myli. Megan poznaje tam przystojnego architekta Edda. Mimo że ich pierwsze spotkanie jest nieco niefartowne mężczyzna później przekonuje do siebie Meg. Spędzając godziny na atrakcjach miasta poznają również samych siebie, mówią sobie rzeczy, których nie powiedzieli wcześniej nikomu innemu. Kobieta czuje się bardzo szczęśliwa, uważa to za najlepszy czas w życiu. Zaczynają się w niej rodzić uczucia, których nie czuła do nikogo innego. Mimo wszystko jest pełna obawy związanych z tym jak szybko angażuje się w ich związek - jednak Ed uspokaja kobietę, że również czuje się podobnie:

„Masz rację, rzeczywiście patrzy się na wszystko z innej perspektywy. Nie możemy się zamartwiać datami otwarcia, musimy po prostu żyć i cieszyć się z tego co mamy! "

Gdy nadchodzi koniec jej wizyty, kobieta z żalem opuszcza Nowy York i wraca do Londynu. Oboje postanawiają zostać w stałym kontakcie. Czas ucieka i coraz bliżej do upragnionych przez Megan świąt. Sądziła, że jest pewna jak chcę je spędzić - jednak poznanie Eda nieco pokomplikowało jej postanowienia. Za namową przyjaciółki Milly postanawia zrobić coś szalonego i spontanicznego, jednak nie zawsze dobre chęci wystarczają - jej spontaniczny pomysł nie poszedł zgodnie z planem. Nie było to tak jak sobie wymarzyła:

„To zabawne wiesz? Nie czuje już gniewu z powodu tego, jak to się wszystko potoczyło. Już nie. Zycie jest wystarczająco skomplikowane bez duszenia w sobie gniewu albo szukania kogoś, kogo można obarczyć winą.”

Jeśli chcecie się dowiedzieć jak potoczyły się święta Megan, jakie czekaly na nią przeszkody i czy w ostatecznym rozrachunku wszystko dobrze się kończy musicie koniecznie sięgnąć po tę książkę.

Jeżeli chodzi o główną bohaterkę bardzo ją polubiłam, choć bywały momenty w których jawiła mi się jako postać nieco infantylna. Bardzo ją podziwiam za to, że mimo złych doświadczeń życiowych wyrosła na dobrą matkę, silną kobietę, która zachowała w sobie całe pokłady dobroci. Megan posiada nieco dziecięcej naiwności - kieruje się optymizmem i wiarą, że zawsze sobie poradzi. Jest to kobieta, która mimo wyrządzonej krzywdy potrafiła wybaczyć to, co dla innych nie było by do wybaczenia. Kobieta, która na pierwszym miejscu stawiała dziecko mimo braku przykładu ze strony rodzicicielki. Megan marzyła o miłości, o tym ze ktoś pokocha ją za to jaka jest, że nie będzie musiała dopasować się w czyjeś wyobrażenia.

Książka w ogólnej ocenie podobała mi się, mimo osadzenia w klimacie świąt nie do końca jest to historia typowo świąteczna. Owszem mamy gdzieniegdzie motywy świąteczne jak chociażby przedstawienie magii Nowego Yorku podczas okresu świątecznego (wraz z opisem jak to wygląda, pysznym jedzenie). Głównym motywem są mimo wszystko liczne życiowe rozterki bohaterów, najcięższe chwile ich życia. Oprócz nich opisane są doświadczenia życia codziennego, które może znać większość z nas: bolesne doświadczenia związane z zawodami miłosnymi, utrata ukochanej osoby, kłamstwo czy naiwne pokłady nadziei w osobie która na to nie zasługuje. Żeby nie zabrzmiało to zbyt ponuro obok nich opisanych jest także wiele romantycznych momentów. Same przesłanie książki, że czasem nie trzeba szukać miłości żeby ta nas odnalazła jest bardzo podnoszące na duchu. Jedyne do czego mogłabym się przyczepić to to, że ciężko mi uwierzyć w miłość od pierwszych chwil spotkania. Jest to dla mnie mało realne - aczkolwiek podobno wszystko jest możliwe. Książkę czyta się szybko, raz zaczęta wciąga na dłużej. Na pewno spodoba się fankom romansów, obyczajówek a także miłośniczek świątecznych historii.

Nieszczególnie podczas okresu świątecznego sięgam wyłącznie po książki o takiej tematyce, jednak w tym roku postanowiłam przeczytać przynajmniej jedną. Co prawda mamy dopiero połowę listopada i do samego Bożego Narodzenia został jeszcze ponad miesiąc, ale to dobry czas, aby już trochę wczuć się w zimowo - świąteczny klimat.

'Była zdeterminowana, aby zapewnić synowi całe mnóstwo tradycyjnych, świątecznych wspomnień, które będą mu towarzyszyć w dorosłym życiu.'

Meg samotnie wychowuje kilkuletniego synka. Sama dzieciństwo spędziła w wielu rodzinach zastępczych i nie udało jej się spędzić rodzinnych świąt, więc postawiła sobie za cel, aby jej synek miał każdego roku najpiękniejsze Boże Narodzenie, które będzie pamiętał. Jednak jak to w życiu bywa, nie wszystko jesteśmy w stanie zaplanować i nie wszystko dzieje się zgodnie z planem.

'Utrata ukochanej osoby sprawia, że postrzega się wszystko z innej perspektywy. Rozumie się, co jest ważne, przypomina o tym, żeby nie przejmować się drobiazgami.'

Megan jest kierowniczką kawiarni, która ma kilka swoich siedzib w innych miastach na świecie. Pewnego dnia zostaje wysłana do Nowego Jorku, aby pomóc w otwarciu najnowszej filii. I jak to bywa w tego typu książkach - spotyka mężczyznę, który ma być miłością jej życia. Ale czy na pewno?

'Widzisz, gdyby w brytyjskich szkołach uczono czegoś więcej niż czarów i magii, może byś wiedziała, że na świecie istnieją nie tylko piłka nożna i quidditch.'

Sama historia jest dość szybka i przewidywalna. Mamy atmosferę zimową i bożonarodzeniową, jednak jak dla mnie wszystko działo się za szybko. Czy można zakochać się w ciągu kilku dni? Może nie tyle zakochać, ale wygłaszać życiowe deklaracje? Wszystko z początku ładne i cukierkowe, za kilka stron odwraca się i zmierza w zupełnie innym kierunku. Ale takie historie też są potrzebne, więc nie mam nic przeciwko.

Jak dla mnie za mało w całej tej historii było opowieści o dzieciństwie głównej bohaterki. Otrzymujemy kilka wzmianek w tym temacie, ale nie było konkretnego rozwinięcia. Być może nie to było najważniejsze, jednak jak dla mnie zabrakło kilku stron rozwinięcia tego wątku.

'Dlatego Meg, że poznaje się osobę, którą ma się poznać, a kiedy lont zostaje podpalony, tak naprawdę nie ma się już nad nim kontroli. Mówią, że człowiek nie jest w stanie kontrolować tego, w kim się zakochuje, i myślę, że tkwi w tym ziarno prawdy.'

Jeśli szukacie niewymagającej historii ze świętami w tle to polecam. Książkę czytało mi się szybko, jednak nie zapamiętam jej na długo. Być może dzięki temu będę mogła do niej wrócić przy okazji przyszłorocznych świąt :)

'(...) i uświadomiła sobie, że nic się nie zmieniło, że nadal była Megan zjawiającą się bez zapowiedzi i niechcianą. Nie była nikim wyjątkowym.'

Świetna historia o miłości w świątecznej scenerii. Amanda Prowse ma świetne pióro, to jej kolejna powieść, która mnie nie zawiodła i dostarczyła pięknych emocji.

Książka, w której mieszają się miłość, świąteczne ciepło, problemy rodzinne, cudowne emocje i refleksyjność. Amanda Prowse kolejny raz pokazała, że jest mistrzynią romansów z emocjonalną głębią. "Świąteczne marzenie" okazała się książką bożonarodzeniową, która w sercu zostaje dłużej niż na święta. Polecam, szczególnie samotnym matkom., które myślą, że szczęście i miłość w związku z mężczyzną na pewno już ich nie spotkają, bo mają domowe zobowiązania. Cudowny klimat, lekkie pisarstwo, najlepszy wybór ;) Nie mogę powstrzymać się od ochów i achów. No po prostu cudna książka! :)

Świąteczne marzenie jest to wspaniała, ciepłą historią, którą pochłonęłam w mgnieniu oka. Książka zdecydowanie pozwoliła poczuć ten wyjątkowo świąteczny klimat. Zdecydowanie polecam!

Jestem urzeczona! Meg to taka silna kobieta, która się nie załamała, chociaż życie przygniotło ją nie jeden raz. Zakochałam się też w jej synku, małym promyczku, dla którego jest gotowa zrobić wszystko. Piękna świąteczna historia, która niesie pociechę

Amanda Prowse wie, jak budować prawdziwie bożonarodzeniowy klimat. Gdy czytałam tę powieść, świąteczne dekoracje, zapachy i emocje dosłownie wylewały się z każdej strony. Zastanawiałam się przez chwilę czy nie poszło to w nazbyt skrajna stronę, ale nie. Wszystko to opisane zostało ze smakiem i wyczuciem, na tyle dobrze by czytelnik poczuł magię świąt i na tyle estetycznie, by go nie zmęczyć. Nawet gdy czyta się książkę w środku lata 😉

Napisana zgrabnie i z niezwykłą lekkością sprawiła, że wlazłam do życia bohaterki i siedziałam tam z radością, jakbym faktycznie była częścią wydarzeń i uczestniczyła w nich. Niestety Megan ma swoje wady i to naprawdę dla mnie irytujące. Ona przeprasza dosłownie za to, że żyje. Czuje się szczęśliwa? Oj, przepraszam. Robi coś coś fajnego dla samej siebie? No nie, jak tak może?! I tak przez całą książkę. A co lepsze, ona doskonale zdaje sobie sprawę, że nie powinna tak robić, ale skoro masochistyczne zachowania są wygodniejsze, to po co zmieniać cokolwiek?

Podobało mi się umiejętnie wplecione w dialogi bohaterów przepychanki, który kraj lepszy: USA czy Anglia. Przy okazji autorka zapoznała mnie z typowymi dla tych krajów zwyczajami i potrawami świątecznymi, których w Polsce nie ma.

Ogromny plus dla autorki, że wątek romantyczny rozbiła na części pierwsze i poprowadziła nas po schodkach pojedynczo, nie przeskakując po dwa stopnie (jak to miało miejsce w książce Marcie Steele pt,. “Druga szansa”). Miałam czas, by poznać bohaterów, by obserwować jak się do siebie zbliżają, jak od siebie odskakują. Mogłam poczuć ich emocje, wczuć się w sytuację i docenić piękno tej książki. A jest to opowieść napisana w taki sposób, że po jej przeczytaniu wyraźnie czułam, że miałam na tę książkę wielką ochotę, wciągnęła mnie i dlatego przeczytałam ją w zaledwie kilka godzin.

Jeśli macie ochotę na ciepłą, bardzo klimatyczną w strefie Bożego Narodzenia opowieść o miłości (nie tylko tej damsko-męskiej), przyjaźni i nadziei, zdecydowanie polecam po nią sięgnąć.

W ocenie końcowej odjęłam punkt. Książkę czytałam latem tego roku. Niestety nie byłam w stanie sobie przypomnieć o czym była, ani jak mi się podobała, dopóki nie przeczytałam tej mojej recenzji. Nawet opis z okładki niewiele mi pomógł. Niestety nie zapadła mi w pamięć, a to jednak ma dla mnie znaczenie czy jestem w stanie o tej książce porozmawiać pół roku później czy muszę zarówno rozmówcę, jak i nawet samą siebie odsyłać do swojego bloga, bo nie wiem: podobała mi się czy nie? A jeśli tak, to dlaczego?

Głodni wizualnych doznań? Zapraszam na blog, gdzie znajdziecie moje zimowe aranżacje z tą książką w roli głównej: [Adres usunięty]

Boże Narodzenie minęło, Wielkanoc podobnie jednak mnie wcale ten fakt nie przeszkadza, by zapoznać się z kolejną pozycją Amandy Prowse. Co z tego, że utrzymaną w śnieżnej, świątecznej, grudniowej aurze a za oknem już czuć wiosnę. „Świąteczne marzenie” to lekka, przyjemna historia o miłości, w której nie brakuje też poważniejszych wątków. Poznajcie kontynuację książki „Szczypta miłości”.

Meg nie ma pozytywnych wspomnień z okresu dzieciństwa. Przerzucana pomiędzy kolejnymi rodzinami zastępczymi, nie zaznała miłości. Kiedy wreszcie zdołała zaufać mężczyźnie, los zadrwił z niej po raz kolejny. Meg została sama z rosnącym pod sercem nowym życiem. Jednak gdyby tego było mało, po śmierci ojca tej małej istoty, okazuje się, że prowadził ON podwójne życie. Przejście do porządku dziennego po takich wydarzeniach nie było łatwe... Teraz ponad wszystko pragnie stworzyć swojemu dziecku magiczną świąteczną atmosferę, w której ona nie miała możliwości się pławić. Dziewczyna wciąż mieszka u Pru Plum oraz jej kuzynki, wraz z nimi prowadzi cukiernię. Jest to piękny, zadbany lokal a z niego wydobywają się cudowne zapachy i wychodzą zapierające dech w piersiach smakołyki. Właścicielki wykazują się odwagą i postanawiają otworzyć punkty cukierni także w innych miejscach w kraju ale także poza jego granicami. Aby wszystko mogło pójść sprawnie, Meg przybywa do Londynu, aby służyć pomocą przed otwarciem słodkiej siedziby. Gdy poznaje Edda, wyjazd nabiera całkiem innego smaku. Wyjątkowe chwile, jakie przyjdzie im przeżyć, zaostrzają apetyt na więcej. Wszystko byłoby idealnie, gdyby nie fakt, iż tych dwoje dzieli ocean... Czy miłość okaże się na tyle silna, że przezwycięży piętrzące się przeszkody?

Prowse po raz kolejny staje na wysokości zadania i oddaje w nasze ręce piękną, bogatą historię. Przyjemna, na jeden, dwa wieczory, wywołująca uśmiech na twarzy. Taka właśnie jest ta pozycja. Trudno było wyjść z magicznego świata, jaki z zapałem tworzy pisarka. Ona bez wątpienia wyróżnia się na tle innych autorek. Stawia na scenie prawdziwe, nie idealne postacie i maluje im wyjątkową rzeczywistość, w jaką i my chętnie przenieślibyśmy się. Przez te opisy pięknego Londynu zasypanego białym puchem... miałam ochotę tam zawitać. W ogóle wszystko na kartach tej książki jest takie bajkowe.. lubimy takie powieści. Lubimy oderwać się od żmudnego kolejnego dnia i polecieć tam gdzie w słońcu skrzy się śnieg, gdzie miłość nie liczy kilometrów, gdzie dobro zawsze zwycięża.

Ta opowieść porusza od pierwszych stron, gdzie opisane jest dzieciństwo małej Meg. Serce się kraja z myślą, że na Świecie są dzieci, które nigdy nie zaznają miłości, bezpieczeństwa, czułości, nie poczują atmosfery świątecznej. Jednak autorka sprawia, że trzeba wierzyć i nie poddawać się. Nie można skreślać kogoś czy nawet samego siebie poprzez życiowe doświadczenia. Większość rodziców chce aby dzieciństwo własnych dzieci było lepsze niż ich.

Trzeba mieć nadzieję, bo ona czyni cuda. Nigdy nie wiadomo co nas czeka tuż za rogiem.

Życie rodzinne to nieustanne kompromisy.

[Adres usunięty]

Święta, święta i po światach, a u mnie ta magiczna aura wciąż trwa! Jak to robię? Niezmiennie od lat – książek o tematyce świątecznej nie czytam przed świętami ani w trakcie, ale właśnie wtedy, gdy ludzie powoli garną się do rozbierania choinek i powrotu do codziennych spraw. Właśnie wtedy sięgam po utwory pachnące świątecznymi wypiekami i rodzinną atmosferą. W tym roku padło na „Świąteczne marzenie” Amandy Prowse, czyli autorki już mi dobrze znanej.

Megan nie miała szczęśliwego dzieciństwa, bo też trudno tak nazwać nieustanne tułanie się po rodzinach zastępczych. Pamięta, że święta zawsze były dla niej źródłem stresu i smutku – chciała ten czas spędzać z własną matką, ale jednocześnie miała świadomość tego, że w domu rodzinnym nie zazna rodzinnego ciepła, nie poczuje zapachu przygotowywanych na tę okazję potraw, a pod choinką nie będzie prezentów. Marne szanse, że będzie chociaż choinka. Dlatego, kiedy sama zostaje matką, stara się, by jej synek czuł, że święta to wyjątkowy czas. Żeby doświadczał tego, o czym ona skrycie marzyła.

Traumatyczne przeżycia z dzieciństwa i zły przykład wyniesiony z domu zwykle przynoszą jeden z dwóch skrajnie różnych rezultatów – albo powielasz zachowania rodziców, albo pomny tego, co sam przeżyłeś, robisz dokładnie na odwrót, chcąc się odciąć od smutnych wspomnień. Megan się udało, wybrała drugą opcję i w tym wyborze wytrwała. Chociaż niejednokrotnie musiała wykonywać gest, który ujął mnie swoją prostotą i emocjonalnością zarazem, tj. przykładanie ręki do serca i szeptanie „ćśśś”.

Pamiętajmy jednak, że nasza bohaterka to nie tylko matka, to także kobieta. I jak to bywa w literaturze obyczajowej, na jej drodze musi pojawić się ON – prawie idealny, choć zbyt mało szczery, aby można mu było zaufać. Nie zdradzę jednak więcej, żeby nie psuć Wam zabawy.

„Świąteczne marzenie” to ciepła, wzruszająca, choć momentami smutna opowieść o kobiecie, której udało się wyjść na prostą mimo ciężkiego startu w życiu i braku wsparcia. Przekonajcie się, czy los będzie dla niej łaskawy także w sprawach osobistych. Jestem bardzo na tak dla książek tego typu w mojej biblioteczce.

Ulubione cytaty:

„Prawdziwy świat kryje się za zamkniętymi drzwiami, a wszystko, co znajduje się po drugiej stronie, nie jest wcale ważne”.

[Adres usunięty]

"(…) i uświadomiła sobie, że nic się nie zmieniło, że nadal była Megan zjawiającą się bez zapowiedzi i niechcianą. Nie była nikim wyjątkowym."

Powieść na samym początku zaczyna się dość nostalgicznie. Poznajemy Meg jako kilkuletnią dziewczynkę, która spędza święta Bożego Narodzenia w rodzinie zastępczej. Dziewczynka w ten jeden wyjątkowy dzień w roku, jedzie do swej prawdziwej matki. Tam dostrzega, że jej matka alkoholiczka nic się nie zmieniła. Kiedy Meg dorasta pragnie dla swego syna świąt, o jakich ona dawniej marzyła. Tak też zaczyna się jej historia.

Autorka w swojej powieści skupiła się na bardzo kontrowersyjnych tematach. Przede wszystkich poruszyła relacje pomiędzy dzieckiem, a jego patologiczną rodziną. Pomimo dorosłego życia, Meg nadal kocha i ufa swojej matce, która nie jest warta jej miłości. Kobieta wierzy z całych sił w przemianę swojej rodzicielki zwłaszcza w tak magicznych chwilach jakimi są święta. Los bywa jednak okrutny.

Przyznam się szczere, że nie do końca oczarowała mnie ta lektura. Dość opornie szło mi jej czytanie. Historia jest dość normalna, w żaden sposób nie zaskakuje. Miałam nadzieję, że książka będzie czarować swoim klimatem, ale coś mi w niej nie zagrało. Fabuła jest dość przewidywalna, mało wyszukana. Owszem, autorka porusza bardzo ciekawą oraz trudną tematykę, ale czegoś mi w tym zabrakło. Sam wątek miłości pomiędzy Meg a Eddem nie zaciekawił ani nie ogrzał akcji...

"Bez względu na przeszłość jak każda dziewczyna pragnęła matczynej aprobaty, pragnęła pochwalić się swoim największym osiągnięciem."

Jeśli chodzi o całość książki, to są w niej minusy ale i plusy. Do atutów zalicza się zakończenie powieści, styl autorki oraz niezbyt długie i rozległe opisy. Książka się nieco dłuży, ale nie jest to powód aby pozostawić ją niedoczytaną. Powiem na zakończenie, że osobiście powieść uważam jako lekturę przeciętną. Moja mama, czytają ją w okresie świątecznym, powiedziała, że jak dla niej powieść jest piękna i ciepła. Być może tę historię docenią nieco bardziej dojrzałe czytelniczki?

Podsumowując, książkę polecam choć nie wszystkim. Należny liczyć się z ciężką fabułą. Nie jest to książka, którą czyta się od deski do deski. Należy posiedzieć na nią nieco więcej czasu. Myślę, że raczej nie zaskoczy Was jej akcja. Dla mnie jest ona nieco zbyt przewidywalna. Jeśli lubicie twardą akcję i oklepane schematy, to powieść jest dla was.

"Świąteczne marzenie" autorstwa Amandy Prowse to przyjemna, ciepła świąteczna opowieść o młodej, zranionej kobiecie, mocy miłości i przyjaźni, pragnieniu posiadania rodziny, oraz o tym, jak łatwo stracić zaufanie ważnych dla nas osób.

Megan, główną bohaterkę, miałam okazję poznać przy okazji lektury książki "Szczypta miłości". Tutaj jednak jest ona narratorką i z jej perspektywy poznajemy jej przeszłość, to co sprawiło, że jest zlękniona i ma ogromne obawy przed obdarzeniem zaufaniem kogokolwiek. Megan wraz z synkiem Lucasem mieszka nadal w pokoju wynajmowanym u Pru, właścicielki cukierni Mayfair, jednak teraz zaprzyjaźniła się z wcześniej nielubianą Milly. Wszystko układa się tak jak powinno, cukiernia odnosi kolejne sukcesy, a życie naszej bohaterki płynie w dostatku i pełni wspomnień. Poznajemy smutne fakty z jej przeszłości, jak spędzała święta w dzieciństwie, kiedy walczyła sama ze sobą aby nie cieszyć się tymi z pozoru szczęśliwymi dniami, gdy z rodziny zastępczej zostawała odwożona aby kilka godzin spędzić z biologiczną matką. Widzimy ogromną zmianę i smutek małej, pragnącej miłości dziewczynki. I chyba na tym interesujące fakty w tej książce się kończą. Reszta, to tylko dodatek, który ciągnie się przez całą długość tej książki. Pojawia się mężczyzna, który początkowo nie jest taki, jaki miał być, powieść jest przewidywalna, nie ma w niej tego czegoś co można było spotkać w poprzedniej części. Świąteczna sceneria sprawia, że pozycja ta, pomimo wad, jest przyjemną chwilą zapomnienia. Czas spędzony z tymi bohaterami nie jest zmarnowany, ale szczerze mówiąc oczekiwałam czegoś bardziej wyjątkowego. Mamy świąteczną obyczajówkę z obsadą, którą już poznaliśmy. Może książka nie porywa, ale to przyjemna opcja na zakończenie roku, kiedy natłok obowiązków nie pozwala na ambitniejszą lekturę.

Myślę, że "Świąteczne marzenie" znajdzie swoich zwolenników i przeciwników. Nie każdemu przypadnie do gustu taki obrót wydarzeń w książce. Brakuje jej wiele, odnoszę wrażenie, że została stworzona na szybko i bez większego planu. To nie zmienia faktu, że na święta, ta książka to dobry pomysł.

Wielu ludzi marzy o miłości i spotkaniu kogoś wyjątkowego, z kim życie będzie upływać bezpiecznie, pewnie, pomimo dotykających problemów i zmartwień. Amanda Prowse oferuje nam, książkę o nagłym uczuciu, rodzącym się pomiędzy ludźmi, których dzieli ocean. Mowa o "Świątecznym marzeniu", kolejnej historii wydanej w klimacie świątecznym przez Wydawnictwo Kobiece.

Meg dźwiga bagaż nieszczęśliwego dzieciństwa, spędzonego poza domem rodzinnym, w rodzinie zastępczej. Obiecuje sobie, że jej dzieci, będą czuły, że są kochane i ważne. Jednak los nadal nie ma ochoty rozpieszczać Meg i na jej drodze życiowej pojawiają się kolejne kłody. Mężczyzna z którym jest w ciąży i pragnie spędzić życie, zdradza ją i ma zostać tatą, także dla dziecka innej kobiety. Do tego nagle ginie w wypadku samochodowym. Meg nie wie co ma robić i gdzie szukać pomocy. Tutaj pomocną dłoń wyciąga rodzina, byłego narzeczonego, która staje się jej rodziną. Życie staje się bardziej ustabilizowane, Lucas rośnie jak na drożdżach i tylko miłości brak.

Niepodziewanie pojawia się ona podczas wyjazdu służbowego do Nowego Jorku w osobie architekta Eda. Meg i Ed spędzają razem bardzo miłe chwile, które niestety szybko mijają. Czy takie nagłe uczucie ma szansę przetrwać, chociażby z powodu ogromnej odległości, która dzieli kochanków? Dla Meg nadal najważniejszy jest Lucas i pragnie, aby jego dzieciństwo i święta były wyjątkowe. Jednak ciągnie ją do Eda, bo może to ten właściwy? Na horyzoncie pojawia się matka, za którą Meg bardzo tęskniła i być może, mają teraz szansę na odbudowanie relacji? Znów dużo problemów, dylematów i decyzji, które trzeba podjąć. Co z tego wszystkiego wyniknie, dowiedzą się ci, którzy przeczytają :-)

Książka ta, to typowa miłosna opowieść świąteczna. Prosta, momentami naiwna i przewidywalna. Nawet po takich opowieściach, spodziewam się jakiś emocji czy wzruszeń, których tym razem nie doświadczyłam. Co prawda przeczytałam ją w jeden wieczór, ale nie będę o niej długo pamiętać.

[Adres usunięty]

Wydawnictwo Kobiece na okres świąteczny przygotowało dla nas bardzo lekką i przyjemną powieść, której akcja toczy się w okresie Świąt Bożego Narodzenia. Jest to bardzo przewidywalna historia, momentami wręcz nieprawdopodobna, ale idealna na zimowe wieczory. Napisana lekkim i przystępnym językiem, co sprawia, że z pewnością pochłoniecie ją w jeden wieczór.

"Świąteczne marzenie" opowiada losy Meg, młodej matki samotnie wychowującej czteroletniego synka. Kobieta chce przygotować dla swojego dziecka idealne święta, których sama nie miała okazji doświadczyć jako dziecko, gdyż ciągle przebywała w innej rodzinie zastępczej i nigdy nie miała okazji poczuć magii Świąt. Na co dzień pracuje w bardzo znanej sieci cukierni i zajmuje się prowadzeniem dokumentacji oraz księgowości. W dodatku praktycznie mieszka z samymi właścicielami, gdyż to oni kilka lat temu przygarnęli ją pod swój dach, gdy była w potrzebie i tak nareszcie znalazła prawdziwą rodzinę. Wiedzie przyjemne, dostatnie życie i stara się być najlepszym rodzicem jakiego można sobie tylko wymarzyć.

Niestety postać Meg wywołała u mnie wiele sprzecznych emocji, gdyż jest ona bardzo pozytywnie nastawioną do świata młodą kobietą, uśmiechniętą i pracowitą, ale jednocześnie bardzo naiwną. Miałam wrażenie, że dziewczyna przez to co przeszła w dzieciństwie, teraz w dorosłym życiu była aż za bardzo pozytywnie nastawiona do wielu aspektów, co sprawiało, że stawała się łatwowierna, gdyż za wszelką cenę chciała aby wszystko teraz było idealne.

Takie podejście sprawiło, że Meg zamiast być nieco ostrożniejszą z uwagi na swe złe doświadczenia, ślepo wierzyła nawet tym, którzy ją skrzywdzili w przeszłości. Niestety takiego zachowania nie pochwalam i w tych momentach Meg jak dla mnie zachowywała się jak małe dziecko, irytowała mnie i rozczarowywała. 

Kiedy przed Świętami Meg wyrusza w podróż służbową do Nowego Yorku, nie wie, że jej życie ulegnie diametralnej zmianie. Emocjonująca podróż, nowe miasto, nowi ludzie i nowe znajomości, sprawiły, że kobieta była rozdarta pomiędzy powrotem do swojego domu w Anglii gdzie czekał na nią syn, a pozostaniem w USA, gdzie zaczęła rozkwitać niespodziewana znajomość z pewnym architektem o imieniu Edd. 

Tę dwójkę połączyło niesamowite uczucie zaledwie po kilku godzinach znajomości i w tym przypadku autorka zdecydowanie postawiła na miłość od pierwszego wejrzenia, bo cała ta sytuacja okazuje się być niezwykle bajkową i nieprawdopodobną, by móc tak szalenie zakochać się zaledwie po paru godzinach. 

Jedno jest pewne, autorka potrafi snuć piękne, bajeczne a zarazem banalne historie przepełnione miłością. 

Jak myślicie, czy znajomość Meg i Edda przetrwa pomimo tak wielkiej odległości jaka ich łączy? Czy szczerość w ich związku będzie miała duże znaczenie?

Meg będzie musiała poradzić sobie w nowej sytuacji, zrozumieć pewne sprawy, aby móc ruszyć dalej do przodu i nie zamartwiać się na zapasa, ale czy zranione serce można tak łatwo wyleczyć?

Sekrety, magia Świąt, zimowa sceneria i gorące uczucie. 

Jak myślicie, czy te Święta będą idealne? Czy Edd okaże się tym, co najlepszego mogło spotkać Meg?

"Świąteczne marzenie" to bardzo ciepła i zabawna historia o tym, że najważniejsze jest to, aby mieć kogoś bliskiego i to nie tylko w Święta. Historia o zaufaniu, szczerości i wybaczaniu. Historia, która swą bajkowością sprawi, że z przyjemnością będziecie przewracać kolejne strony powieści. 

@camilleshade

camilleshade-[Adres usunięty]

MIŁOŚĆ NA ŚWIĘTA?

Niezwykła cukiernia, opisy słodkości wzbudzające chęć sięgnięcia po jakieś ciasteczko i nieprawdopodobna historia miłosna. Meg wyrusza do Nowego Jorku by koordynować prace nad otwarciem nowej cukierni i tam poznaje Edda - charyzmatycznego architekta. Między dwójką od razu pojawia się chemia i chcą jak najlepiej wykorzystać czas, jaki pozostał do powrotu Meg do Londynu, gdzie czeka jej synek. Wszystko jest jak w bajce, jednak czy aby na pewno? Czy nic nie zmąci tej sielanki? I czy Meg uda się stworzyć prawdziwie rodzinne święta dla Lucasa?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i trzeba przyznać, że mam mieszane odczucia. Dlaczego? Wszystko przez główną bohaterkę. Meg miała trudne dzieciństwo i odcisnęło to spore piętno na jej teraźniejszości. Nie widać jednak, by uczyła się na błędach. Przykro stwierdzać, ale była niezwykle denerwująca i naiwna, a jej zachowanie niestety pozostawiało wiele do życzenia. Zwłaszcza, jeśli chodziło o jej syna, jednak nie będę nic zdradzała, by nie robić spoilerów. Polubiłam za to pozostałych bohaterów, zwłaszcza Milly, która była prawdziwym Aniołem Stróżem dla naszej bohaterki.

Jakie mam odczucia względem fabuły? Hmm było tak...

...JAK TO ZE ŚWIĄTECZNYMI KSIĄŻKAMI BYWA

Do książek o tematyce typowo świątecznej podchodzę inaczej niż do codziennych lektur. A wszystko za sprawą tego, że jestem świadoma, iż takim książkom wiele należy wybaczyć. Nie szukam tutaj zwrotów akcji i przewidywalność, którą zdecydowanie tutaj mamy, zupełnie mi nie przeszkadzała. Wybaczę też pewną naiwność fabuły, bo wszystko to miało na celu wprowadzenie czytelnika w świąteczny klimat, a to z pewnością się udało. Krzątanie się po domu, szybkie przygotowania, choinka, słodkości, miłość, przebaczenie, nadzieja i świąteczne cuda - zupełnie tak, jak to w święta być powinno.

Świąteczne marzenie jak najbardziej spełniło swoje zadanie i wprowadziło mnie w świąteczny klimat, nawet jeśli miało jakieś swoje mankamenty.

STRUKTURA

Książka podzielona jest na numerowane rozdziały całkiem sporej długości. Opowiadanie historii powierzono zaś trzecioosobowemu narratorowi, który cały czas towarzyszył naszej głównej bohaterce. Przechodząc zaś do stylu pisania pani Prowse, to był bardzo przyjemny w odbiorze i książkę czytało się szybko i lekko. Pomijając więc wszelkie zastrzeżenia, jakie mam wobec głównej bohaterki, lektura minęła mi bez zgrzytów.

PODSUMOWUJĄC

Świąteczne marzenie to książka o świętach i zdecydowanie utrzymana w takim klimacie. Pachnąca cudownymi ciasteczkami i choinką oraz pełna ciepła i nadziei na świąteczny cud. Nawet, jeśli początki bywają rozczarowujące. Opowieść miała swoje wady i zalety, jednak czytało się ją całkiem przyjemnie i jak najbardziej nadaje się ona na czas około świąteczny, czy to by nastroić się na święta, czy też przedłużyć ich magię po grudniowych dniach.

Ja święta spędziłam ze Świątecznym marzeniem, a Wy? Może również dacie szansę tej książce? ;-)

Tekst pochodzi z bloga: [Adres usunięty]

Meg spędziła dzieciństwo w rodzinie zastępczej, a jednym z jej największych marzeń było rodzinne Boże Narodzenie. Teraz jako matka chce takie święta wyprawić swojemu synkowi. Z żalem więc go opuszcza, kiedy musi jechać w sprawach służbowych do Nowego Jorku na krótko przed świętami. Tam poznaje Edda, w którym szybko się zakochuje. Nie wie jednak jak pogodzić swoje poukładane życie z niespodziewaną miłością oraz dzielącą ich odległością.

Amanda Prowse wykreowała bohaterkę z trudnym dzieciństwem, która jako dziecko czuła się niechciana i odtrącana. Jej marzenie o idealnych świętach było dowodem na to, jak bardzo pragnęła mieć kochającą rodzinę, a będąc matką starała się, by takie święta miał jej syn. Chociaż życie jej nie rozpieszczało, poznała w końcu ludzi, którzy otoczyli ją opieką i miłością, a stając się kierowniczką cukierni mogła pozwolić sobie na godne życie. Autorka miała ciekawy pomysł, by uzmysłowić odbiorcom to, że niespełnione pragnienia z dzieciństwa ciągną się za nami latami. Ukazanie fragmentów wspomnień z przeszłości Meg pozwala nam poznać jej sytuację, jednak jak dla mnie było ich trochę za mało. Przez to skupiamy się na teraźniejszości, nieco zapominając o tym, co było kiedyś. Z tego względu ja nie zawsze rozumiałam decyzje bohaterki.

Jakkolwiek starałam się zrozumieć i polubić Meg, nie do końca mi się to udało. Nie była to zła bohaterka, ale niesamowicie denerwowała mnie jej naiwność i łatwowierność. Z jednej strony wiem, że wynikało to z jej pragnienia, by wszystko w końcu się ułożyło, ale równocześnie uważam, że osoba w taką przeszłością powinna wiedzieć, iż to wszystko układało się zbyt łatwo.

Niestety również fabuła była momentami zbyt naiwna, jednak dla niektórych może to być plus. Sama sięgają po świąteczną książkę, liczę na nieskomplikowaną akcję, lekkość i przyjemność podczas lektury, aczkolwiek pewnie kwestie i tak niezbyt mnie przekonały. Nie chcę tu teraz rozwodzić się nad tym, czy zapewnianie się o wzajemnej miłości przez dorosłych ludzi po dwóch dniach znajomości jest czymś realnym, ale to idealnie obrazuje szybkie tempo tej powieści. Tu właśnie wszystko dzieje się ekspresowo, akcja cały czas biegnie do przodu, co pewnie spodoba się czytelnikom lubiącym książki, w których cały czas się coś dzieje, lecz miłośnicy zachowania realizmu mogą czuć pewien przesyt.

Tym, co bardzo mi się podobała, to zwiedzenia Nowego Jorku razem z Meg. Nie brakowało opisów miejsce, które odwiedzała podczas swojej pierwszej wizyty za oceanem, stąd poczucie, że jest się tam razem z nią. Również podobało mi się osadzenie części akcji w realiach cukierniczych, czytanie o pysznych wypiekach było świetnym doświadczeniem.

„Świąteczne marzenie” to jedna z tych książek, która nie spodoba się każdemu. Jeśli komuś nie przeszkadza szybkie tempo, nieco cukierkowate rozwiązania to może śmiało sięgnąć po powieść Amandy Prowse, lecz jeśli ktoś liczy na coś więcej, niż otulona świąteczną atmosferą powieść to może nieco się rozczarować.

Jestem zakochana w tej książce! A ta magiczna okładka... idealnie oddaje klimat!

Wyobraźcie sobie przepiękny, biały śnieg za oknem. Zanućcie w głowie kolędy, które wprawiają w wyjątkowy, świąteczny nastrój. Przed oczami niech pojawi się obraz starannie przystrojonej choinki. Gdzieś w tle poczujcie ciepło ognia palącego się w kominku... Czy to recepta na w pełni udane Boże Narodzenie?

Meg wychowywała się w rodzinie zastępczej. Już od dziecka marzyła, aby grudniowe święta spędzić w baśniowym klimacie. Boże Narodzenie miało być wyjątkowe, perfekcyjne. Teraz była samotną matką i chciała przygotować idealną Gwiazdkę swojemu synkowi, Lucasowi. Taką, o jakiej zawsze sama marzyła. Stół okraszony pysznymi daniami, rozbrzmiewające w domu kolędy, tańczący w kominku ogień, a obok tradycyjna, wisząca skarpeta. Co prawda nie wspierał jej żaden kochający mężczyzna, ale dla niej nie stanowiło to żadnego problemu. Ona i Lucas poradzą sobie sami!

Niedługo przed Bożym Narodzeniem Meg wyjeżdża służbowo do Nowego Jorku. Przypadkowo poznaje tam intrygującego i oczywiście przystojnego architekta. Nie da się nie zauważyć, że Edd zdecydowanie wpada jej w oko, jego rozbrajający uśmiech również. Wypijają razem wino i szczerze rozmawiają, co w efekcie sprawia, że wizja świąt spędzonych tylko z synkiem już nie jest taka magiczna. Niestety, jest mały problem - ukochany Meg mieszka aż za oceanem. Co wyniknie z tej znajomości? Jak potoczą się losy bohaterów, których dzieli ogromna odległość? No i co z Gwiazdką?!

"Świąteczne marzenie" to książka, którą pokochają kobiety, zwłaszcza te, które mają duszę niepoprawnej romantyczki! Jest słodko, nawet bardzo. Niektóre fragmenty mogą się wydawać wręcz nierealne, niczym z bajki. Są to jednak motywy, o których marzyła przynajmniej raz w życiu każda przedstawicielka płci pięknej! Poza tym, żeby nie było zbyt łatwo, na drodze bohaterów pojawiają się pewne komplikacje. Urokliwa historia zaprezentowana w książce przypadła mi do gustu, nie ma ku temu żadnych wątpliwości. "Świąteczne marzenie" wzrusza, bawi, pozwala się rozmarzyć.

Sięgając po najnowszą powieść Amandy Prowse nie sądziłam, że będę aż tak nią urzeczona. Pokochałam przesympatycznych bohaterów, z którymi dzieliłam każdą chwilę równie mocno, jakbym sama uczestniczyła w wydarzeniach. "Świąteczne marzenie" to lekka, niewymagająca propozycja na leniwe popołudnie lub wieczór. Czyta się ją szybko, nawet nie zauważyłam, kiedy znalazłam się na ostatniej stronie... Żal mi było pożegnać się z bohaterami!

Pewnie będę mało oryginalna, ale muszę to zrobić - pora, aby zachwycić się okładką książki. Kiedy tylko zobaczyłam ten cudowny obrazek, rozpłynęłam się. Odcienie granatu połączone z bielą, kolorowe lampeczki (tak, światełka działają na mnie jak magnes), prószący śnieg i czerwony akcent w postaci płaszcza kobiety i tytułu... To jedna z najlepszych okładek świątecznych, jakie widziałam w swojej czytelniczej karierze!