Świat według Kiepskich. Zwariowana historia kultowego serialu Polsatu

Czytając książkę Świat Według Kiepskich straciłam rachubę czasu. Ta książka jest wspaniała , wzrusza do łez. Pokazuje inny obraz niż jest w telewizji mam namyśli że w książce dowiadujemy się jak powstawał serial jakie emocje towarzyszyły aktorom i ludziom którzy brali udział w tworzeniu tak cudownego serialu. Jaka atmosfera panowała na planie i po za planem. Cieszę się że aktorzy nawet po za planem serialu utrzymują kontakt ze sobą. Miło robi się na sercu. Łza poleciała przy zmarłych aktorach. Byli spaniali . Szkoda, że już ich nie ma . Można jednak ich oglądać w telewizji w powtórkach tego wspaniałego serialu. Który cieszy i rozśmiesza.

Jako osoba, która oglądała Świat według kiepskich nie raz, byłam miło zaskoczona faktem, że taka książka powstała. Oczywiście nie wszystkie odcinki przypadły mi do gustu, ale polubiłam serial na tyle, żeby przeczytać książkę. Fajnie było dowiedzieć się tylu ciekawych rzeczy o serialu oraz poznać kilka faktów o realizacji od kuchni. Dodatkowo wspomnienie zmarłych już aktorów było dla mnie interesujące i ujmujące. Myślę, że każdy fan Świata według kiepskich powinien przeczytać tę książkę chociaż raz.

DOBRA KSIĄŻKA O KIEPSKICH SPRAWACH

- Pani Mario, jeszcze jedno pytanie, pod wpływem czego powstał pomysł realizacji tak wspaniałej powieści?

- Tak prawdę powiedziawszy, to pod wpływem alkoholu.

– dialog z odcinka „Romantica”

Przykro jest patrzeć na to, co w ostatnich latach, a szczególnie w emitowanym właśnie sezonie – ostatnim, pożegnalnym, przynajmniej z założenia, bo w praktyce, jakby plującym w twarz wszystkiemu, co dotąd w serialu powstało – „Kiepscy” się staczają. Ale wraz z tym finałowym sezonem pojawiło się coś jeszcze – niniejsza książka. Zbiór wspominek, ciekawostek, sentymentów. I jest to rzecz świetna, coś, co każdy fan poznać powinien.

No i chyba o treści wiadomo już wszystko. Bo to wspomnienia, to historie zza kulis, to rozmowy, to wypowiedzi, to zdradzanie faktów i informacji. W większości fanom już znanych, bo przecież były odcinki specjalne pokazujące nam kulisy kręcenia serialu, było też wiele wywiadów i tekstów, ale nie wszystko z książki dotąd odkryliśmy. Bo materiałów jest tu dużo, zdjęć też i każdy, nawet najbardziej zaznajomiony z informacjami fan, znajdzie tu coś nowego.

A przede wszystkim znajdzie tu coś dla siebie. Całą masę sentymentów. Ja znalazłem. Z „Kiepskimi” jestem od samego początku. Przełom XX i XXI wieku to był czas, gdy oglądałem dużo telewizji, bo do wyboru było albo to, albo skromna oferta wypożyczalni VHS w mieście, więc oglądałem. Polskich seriali komediowych trochę też, „Świat według Kiepskich” siłą rzeczy musiał trafić na moją listę prędzej czy później, trafił wraz z premierą i oglądałem go. W miarę wiernie – jak nie udało się obejrzeć premiery, oglądałem powtórkę – aż po latach sobie odpuściłem. By potem wrócić i nadrobić zaległości. I dziś jestem na bieżąco. Właściwie to niedawno skończyłem odświeżanie sobie wszystkiego – czyli prawie 580 odcinków, pochłoniętych w ponad dwa miesiące – i oglądam ten ostatni koszmarny sezon wraz z premierą kolejnych odcinków. Dużo tu prywaty? Być może, ale są rzeczy, których nie da się oddzielić od życia osobistego, a „Kiepscy” są jedną z nich.

Panie Marianie, przyznam się, że ja żem tego nie czytał i ja nie wiem czy ja w ogóle tego będę czytał, bo ja, szczerze powiedziawszy, nie lubię czytać, a zwłaszcza książek.

– Ferdynand Kiepski w odcinku „Moje kiepskie życie”

Z „Kiepskimi” śmiałem się i dawałem się im zaskoczyć. Bawiłem się z nimi, nudziłem też. Po „Świat według Kiepskich: Zwariowana historia kultowego serialu Polsatu” musiała więc trafić w moje ręce. Zabrali się za nią Jakub Jabłonka i Paweł Łęczuk, czyli goście, którzy dla SQN napisali wcześniej książkę o Skibie (nomen omen członku zespołu, który nagrał tytułową piosenkę do „Kiepskich” i jeszcze występował w serialu nie raz, i nie dwa, z bandem zresztą też). Choć właściwie oni to właściwie nadzorują, bo rzecz złożona jest z wypowiedzi artystów, producentów i twórców serialu. Nieważne jednak kto i za co odpowiada, ważne, że rzecz jest ciekawa, że zawiera wiele informacji, wiele wspomnień i emocji także.

I mnie to kupiło. Urzekło. Czytało się lepiej, niż czyta niejedną powieść, a to czytanie ożywiało wspomnienia, dawne uczucia. Śmieszyło, bawiło, wzruszyć też potrafiło. Kochacie serial? Bierzcie w ciemno, kupi Was na całego. Cenicie serial, ale ostatni sezon zawiódł Was tak koszmarnie, jak mnie? Też bierzcie. Bez obaw. Sezon chętnie zapomnę, za to książki nie. Bo to ona jest prawdziwym – i godnym – zwieńczeniem „Świata według Kiepskich”. I na tym, tak po prostu, zakończmy.

- Przepraszam bardzo, ja bardzo proszę jeszcze tylko ten rozdział. Kucnę sobie gdzieś w kąciku, przecież nie będę czytał w bramie, jak jakiś degenerat.

- No a swojego domu to nie ma?

- Kiedyś miał, ale książki kosztują…

– dialog z odcinka „Magister jego mać”

Tak naprawdę nie znam osoby, która nie słyszałaby tytułu Świat według Kiepskich chociaż raz w swoim życiu. Mam wrażenie, że serial ten stał się na tyle kultowy, że nasza polska popkultura dość mocno się o niego opiera. Osobiście nie jestem wielką fanką tego sitcomu, jednak nie mogłam sobie odmówić lektury książki Jakuba Jabłonki i Pawła Łęczuka. Czy pozycja ta mnie zaskoczyła? Odpowiedź na to pytanie znajdziecie poniżej.

Celowo nie przybliżę tutaj opisu czy też zarysu tego, o czym jest ta książka. W zasadzie mogę śmiało stwierdzić, iż książka ta jest swego rodzaju wywiadem rzeką (w wersji bardzo okrojonej), choć w rzeczywistości głos należy tylko do twórców serialu czy odtwórców serialowych ról. Dzięki temu odniosłam wrażenie, jakbym siedziała tuż przed nimi wszystkimi i słuchała ich historii. Dla prawdziwego fana tego sitcomu może być to więc okazja nie do przegapienia.

Bardzo cieszę się z tego, że autorzy książki postanowili oddać głos ludziom odpowiedzialnym za powstanie i rozwój tej ikony popkultury i piszę to nie tylko z perspektywy zwykłego czytelnika, ale i osoby kształcącej się na kierunku dziennikarstwa, która zdaje sobie sprawę z tego, jak trudne czasami bywają podobne rozmowy. Mogę więc powiedzieć, że pozycja ta dostarczyła mi pewnej satysfakcji, a o to również w książkach chodzi, prawda?

Pozycja ta podzielona jest na rozdziały, gdzie każdy po kolei opowiada o tym, jak powstawał pomysł na serial, jak dobierano aktorów oraz jak wyglądały pierwsze miesiące pracy na planie. Aktorzy opowiadali o swoich wrażeniach i podczas lektury odniosłam wrażenie, że autorom udało się przelać na papier nie tylko słowa aktorów, ale również ich charaktery. Przykładowo, zawsze uważałam panią Marzenę Kipiel-Sztukę za osobę dość poważną i taką, która do wielu spraw podchodzi na chłodno, a tutaj poznałam kobietę, która jest nie tylko sympatyczna, ale i pełna ciepła. Może to tylko moje spostrzeżenia, jednak takie właśnie wrażenie odniosłam podczas czytania tej pozycji.

W książce nie zabrakło smaczków z planu, o których jako widzowie nie zdawaliśmy sobie sprawy. Nie będę tutaj ich zdradzać, ponieważ myślę, że są one na tyle ciekawe i na swój sposób zaskakujące, że warto je poznać samemu. Osobiście uważam, że teraz, gdy serial mignie mi gdzieś na ekranie, spojrzę na niego zupełnie inaczej i będę doszukiwać się wspomnianych tutaj smaczków. Czy brzmię jak serialomaniak? Być może, nic jednak nie poradzę na to, że uwielbiam takie rzeczy.

Świat według Kiepskich. Zwariowana historia kultowego serialu Polsatu to pozycja, którą pochłania się w ekspresowym tempie i z dużym zainteresowaniem – chyba że oczekujecie czegoś naprawdę mięsistego, co być może na zawsze odmieni Wasze postrzeganie tego serialu. Wówczas możecie się troszeczkę rozczarować, ponieważ pozycja ta ma za zadanie głównie opowiedzieć historię powstania tego sitcomu, nie pokazywać smaczki z życia samych aktorów. Wspominam o tym, ponieważ rzuciło mi się w oczy już kilka opinii, że tego im właśnie tutaj zabrakło, a to nie tędy droga. 😉

Oceniam ten tytuł bardzo pozytywnie. Nie jest to typowa biografia ani taki pełny wywiad rzeka, jednak jako książka uzupełniająca gdzieś tę wiedzę na temat kultowych Kiepskich sprawdza się idealnie. Jeśli akurat poszukujecie czegoś, co możecie podarować prawdziwemu fanowi tego serialu lub sami nimi jesteście, to tę pozycję Wam polecam.