Smok odrodzony. Koło Czasu. Tom 3

Nie wiem jak u was, ale w moim życiu zdarzają się pozycje, które na długo potrafią zapadać w pamięć. Bywają również i takie o których nawet nie chcemy pamiętać, bo nie wzbudziły naszego zainteresowania, lub co gorsze, bardzo się przy nich wynudziliśmy. Jeśli więc chcecie poznać moją opinię o tej książce, to powiem wam, że zdecydowanie należy ona do tej pierwszej grupy. Wciąż nie mogę się nadziwić, jak udało się autorowi tak dobrze i precyzyjnie wykreować świat i bohaterów. Do tego każdy z nich zawsze coś ukrywa, bądź gra na dwa fronty. Chwilami śmiać mi się chciało, kiedy w zabawny sposób tłumaczyli się przyłapani na gorącym uczynku:

,,- Podsłuchiwał Wielki Lordzie? W życiu bym czegoś takiego nie zrobił, ja po prostu właśnie przyszedłem i niechcący usłyszałem twoje ostatnie słowo. Nic więcej".

Zawsze się znalazł jakiś przypadek, który sprawiał, że ktoś się o czymś dowiedział. Przecież nikt nigdy nie podsłuchuje, prawda?

Bohaterzy naprawdę dobrze knują swoje intrygi. Najpierw weźmiecie ich za godnych zaufania, a potem się okaże, że całe wypowiedzi mieli zaplanowane. Są jednak i tacy, którzy z podstępnych typków nagle staną się dobrzy. Czy jednak warto więc zaufać im na starcie?

Tu nie chodzi tylko o zdobycie ogromnej mocy. Najtrudniejszą rzeczą jest tutaj umiejętne jej wykorzystywanie i przede wszystkim, posługiwanie się nią. Trzeba umieć ją kontrolować, a wokół nie ma nikogo, kto by zachciał pomóc. Będzie zatem trzeba stanąć twarzą w twarz, oko w oko i spryt w spryt z kimś, kto nie rzuca słów na wiatr. I nie będzie to wcale takie proste...

Nie wiem dlaczego, ale odniosłam wrażenie, że zmienił się tutaj nieco klimat. Powieść nie jest tak lekka jak ostatnie tomy, a powiedziałabym nawet, że bardziej sztywna i momentami trudna do ogarnięcia. Pojawia się wiele nowych wątków, które pokazały nowy obraz sytuacji. Wcześniej nie przypuszczałam, że fantastyka może mnie tak pochłonąć. Jedyne, co mnie w niej irytuje, to trudne do wymówienie imiona postaci. Nie pozostało mi nic innego, jak czytać je po swojemu;-)

Doczekałam się trzeciego tomu wspaniałej sagi Pana Jordana Koło czasu. Całość porównywana do Śródziemia Tolkiena, sprawiła, że zaczęłam czytać i przyznam, że czekam na więcej. Tym razem Autor dokonuje analizy jednego z głównych bohaterów, jednocześnie zabierając nas w większy świat mroku niż do tej pory, ponieważ psychologia w tomie III jest naprawdę obfita.

Smok odrodzony to jak do tej pory najlepszy tom, jaki miałam w ręku, zręcznie omawiający postać samego Randa. Wbrew pozorom nie jesteśmy zasypani mnóstwem nieistotnych ciągnących się jak flaki z olejem opisów samego bohatera, jego natury oraz przemyśleń. Pisarz skupia się na roli głównej postaci w całym dziele i to sprawia, że czeka się na kolejne części. Co ciekawe, nie tylko postać Randa (choć on odgrywa główne skrzypce) jest szczegółowo opisana w Smoku odrodzonym. Możemy tutaj zapoznać się bliżej także z innymi bohaterami, którzy nadają ton całej fabule i przekonują odbiorcę, że każdy z nich jest tak samo ważny. Pan Jordan i tym razem nie zapomina o zwrotach akcji, niebezpiecznych przygodach, szczypcie magii i wielkiej przyjaźni. Tym razem, jednak są to dodatki do głębokiej psychologii, którą uskutecznia Autor.

Przyznam szczerze, że mimo mojej wielkiej miłości do powieści Tolkiena, Robert Jordan śmiało może stawać z nim w jednym szeregu. Wydaje mi się, że Autor Koła czasu, skupia się bardziej na opisach, co świetnie wprowadza czytelnika w świat publikacji i naprawdę rozwija wyobraźnię. Może się wydawać, że tom III jest troszkę monotonny i powolny, ale uważam, że bliższe zapoznanie odbiorcy z bohaterami było potrzebne. Cała seria to osiem tomów obszernej lektury, co pozwala na delektowanie się przygodami Randa i jego przyjaciół oraz wrogów przez długie godziny. Objętość może niepokoić, ale uważam, że te kilka tysięcy stron świetnie przedstawia pomysł Pana Jordana nie tylko na fabułę książki, ale i na przyciągnięcie prawdziwych miłośników długiego fantasy. Należy tutaj wspomnieć także o wydaniu pozycji. Nic tak nie cieszy fana książki jak piękna oprawa, która wspaniale prezentuje się na półce i nie ulega szybkiemu zniszczeniu. Twarda oprawa, jaką zachęca nas Wydawca to strzał w dziesiątkę. Z całą pewnością jest ona doceniona przez moli książkowych.

Tak myślę, że wielbiciele Tolkiena powinni bez dwóch zdań zapoznać się z Kołem czasu, bezsprzecznie jest to pozycja i dla starszych i dla młodszych, którzy szukają ucieczki w świecie dobrej powieści fantasy. Część trzecia to tak jak dotychczas wspaniałe dialogi, barwne postacie i kilometry czytania. Do tego zdrada, miłość, nienawiści i wielka przygoda, która bez dwóch zdań pozostaje z czytelnikiem na długo. Po przeczytaniu pierwszych trzech tomów jestem oczarowana i mimo tego, że nie przepadam, za książkami z tego gatunku ta urzekła mnie do tego stopnia, że czekam na kolejną część.

Akcja Smoka odrodzonego rozkręca się powoli aż do emocjonującej końcówki książki. Fabuła koncentruje się w dużej mierze na nadchodzącym starciu Smoka odrodzonego z Czarnym. Na świecie można bowiem zaobserwować coraz więcej dziwnych i niewytłumaczalnych zjawisk, które jasno wskazują, że pieczęcie, wiążące Ba'alzamona i trzynaścioro Przeklętych, słabną. Są to z pozoru subtelne znaki, ale stanowią dowód, że Czarny niedługo się uwolni. W Smoku odrodzonym Robert Jordan przedstawia również kolejne elementy świata przedstawionego, który jest starannie zaplanowany, a jego ogrom robi wrażenie. Wraz z bohaterami zwiedzimy nowe zakątki krainy, jak również zawędrujemy do krainy snów i dowiemy się, jak wielkie ma ona znaczenie, czy też poznamy nieznane dotąd istoty na usługach Czarnego.

Smok odrodzony jest w dużej mierze poświęcony zmianom, jakie zachodzą w bohaterach. Stają się coraz bardziej dojrzali, dorastają do przeznaczonych im ról i mierzą się ze swoim przeznaczeniem. Nie jest to łatwe, ani proste. Szczególnie jest to widoczne w przypadku Randa, u którego wydaje się, jakby postępowało szaleństwo i utrata zmysłów, co wynika z zatrucia męskiej połowy Prawdziwego Źródła. Co ciekawe, autor nie skupia fabuły trzeciego tomu na nim, ale na Macie, Perrinie, Egwene, Morraine i kilkoro innych postaciach. Może to dziwić, ponieważ po samym tytule można się domyślać, że to będzie historia głównie o Randzie. Nie do końca, choć wiele wydarzeń jest z nim związanych. Powoduje to wiele domysłów i zastanawiania się, co dokładnie dzieje się z tym bohaterem. Nie jest to przypadkowy, ale jak najbardziej celowy zabieg autora, co bardzo mi się spodobało.

Smok odrodzony jest bardzo dobrym trzecim tomem cyklu fantasy Koło Czasu Roberta Jordana. Świetnie się bawiłem czytając tę książkę i czekam na kolejne historie o Randzie i jego przyjaciołach. Polecam!

ZBAWCA CZY NISZCZYCIEL

Chyba każdy miłośnik Tolkiena na hasło „fantastyka Tolkienowska” reaguje w równym stopniu zaciekawieniem, co niechęcią. Bo prawda jest taka, że to po prostu dobre hasło reklamowe, które ma sprzedać dany tytuł. Ale Robertowi Jordanowi udała się rzecz niemal niesłychana – kopiując motywy, wątki i schematy „Władcy pierścieni”, stworzył bodajże najlepsze wtórne fantasy na rynku. I jednocześnie porywające swoją epickością. A trzeci tom jego serii to kawał doskonałej rozrywki, oferującej wszystko to, co za co kochamy gatunek.

Wyobraźcie sobie przywódcę, który ma ocalić świat… i jednocześnie go zniszczyć. W takiej sytuacji znajduje się Rand al'Thor, Smok Odrodzony, o którym mówią legendy. Jak ma radzić sobie ktoś, kto w przyszłości oszaleje, co doprowadzi go do zamordowania wszystkich bliskich mu osób? Teraz Rand wkracza na ścieżkę prowadzącą go ku stania się tym, kim ma się stać. Co jednak na niej odkryje? Co go czeka? I jakie będą tego konsekwencje? Jedno jest pewne: będzie działo się dużo, niezwykle i w bardzo epickim stylu.

Czytałem wiele serii opartych na tolkienowskich motywach i niewiele z nich było w stanie mnie kupić. „Kroniki Shannary”, „Fionavarski gobelin” itd., itd. „Koło czasu” jest inne. Przede wszystkim, choć startowało z pozycji kopii „Władcy pierścieni”, zmieniło się w autorską wizję, może nie tak rewelacyjnie napisana, ale jeszcze bardziej epicka i podana z jeszcze większym – choćby i pod względem ilości stron – rozmachem. Już samo to należałoby docenić. Najważniejsze jednak jest to, że mamy tu do czynienia z naprawdę dobre dzieło.

Co jest jego siłą poza epickim rozmachem? Przede wszystkim jakość wykonania, bo jak wiadomo o oryginalności nie mogło być tu mowy – w końcu w gatunku fantasy trudno jest wymyślić coś świeżego, bez uciekania się do miksu gatunkowego czy wręcz w metafikcję. Jordan, doskonale zdając sobie z tego sprawę, postanowił przede wszystkim dobrze się bawić, a że miał do tego spory talent i świetnie władał piórem, wyszło mu to wyśmienicie. Oczywiście nie bez znaczenia jest fakt, że seria powstawała od 1990 r. Gdyby napisana została w XXI wieku, czasach nastawionych na maksymalną lekkość i prostotę, byłaby to porażka.

Na szczęście „Koło czasu” to świetna seria. I na szczęście możemy cieszyć się rewelacyjnym edytorsko wznowieniem. Jeśli jesteście miłośnikami fantasy, koniecznie powinniście poznać ten cykl.

„Smok odrodzony” to trzecia część cyklu Roberta Jordana „Koło czasu”. Po raz kolejny mamy okazję śledzić przygody bohaterów, których udało nam się poznać w poprzednich częściach. Z pewnością to klasyczne, fantasy na dobre rozbudzając apetyt czytelniczy o czym mogliśmy się przekonać już wcześniej, widząc taką smakowitą zapowiedź, nie mogłam ją odpuścić. Poprzednie tomy tego cyklu przeczytałam i wypatrywałam kolejnego mając nadzieję na to, że nie będziemy musieli długo czekać. Tak i oto jest, śliczne i w moim przypadku cyfrowe smoczysko, które chce się odrodzić. Czego możemy się po nim spodziewać?

Rand al`Thor przebył długą drogę od chłopca z farmy, którego poznaliśmy, uzyskał moc, której boi się użyć, ponieważ nie chce niebezpiecznie zbliżyć się do granicy obłędu. W „Oku świata” oraz „Wielkim polowaniu” zdołał się już przekonać, że życie potrafi zaskoczyć. Nie jest jednostajne, a wszystko się zmienia. Mat wraz z Perrinem są tego światkami i wspólnie z Randem muszą stawić czoła niebezpieczeństwu. Według legendy istnieje jednak nadzieja, dzielny wojownik, którego nazywają Smokiem Odrodzonym. Ma ON uratować świat, co z pewnością nie będzie proste. Dawniej był nim Lews Therin, ten który uwięził Czarnego i niestety popadł w szaleństwo, a potem przypłacił to wszystko własnym życiem. Czy nowy Smok Odrodzony podejmie takie wyzwanie? Kim będzie? Czy świat upadnie? Czy dla bohaterów jest jakaś nadzieja?

W „Smoku odrodzonym” autor zdecydował się na ciekawy zabieg, a mianowicie usunięcie głównego bohatera w cień, Rand al`Thor jest nadzieją na to, że jednak mrok i destrukcja nie spowije świata. Zawsze jest nadzieja od początku do końca trzeba w niej trwać. Cała nadzieja w kimś, kto niekoniecznie jest gotowy na takie poświecenie dla sprawy. Jest jeden, jedyny, nie ma wsparcia, czasu, ani kogoś kto przeprowadziłby go przez cały trudny cykl. Jak się nauczyć w pojedynkę władać taką mocą? Czy jest szansa, że wyjdzie cało z potyczki z Czarnym?

„Smok odrodzony” jest dziełem Roberta Jordana, jednego z najznakomitszych twórców fantastyki, człowieka z pomysłem, iskrą i mobilizacją ku temu, aby oczarować czytelnika swoją wyobraźnią. Autor zadbał o to, abyśmy w tej części mogli poznać losy pozostałych bohaterów rozwijając je, a zarazem ukazując kim naprawdę są. Wcześniej nie miałam styczności z lekturą, ale jestem zadowolona z tego, że udało mi się poznać historię Randa al’Thora, wędrować po tak wspaniałym świecie. Nie mogę się doczekać kontynuacji i kolejnych tomów odświeżonych i wydanych w tak atrakcyjnej odsłonie.