Schronisko, które przestało istnieć

Byliście kiedyś w Karkonoszach? A może mieszkacie w tamtych stronach? Ja jeszcze nie miałam okazji, a po tej lekturze targają mną dwie sprzeczności: chciałabym tam pojechać, bo piękno gór, jakie zostało opisane w książce, bez dwóch zdań zachęca, ale z drugiej strony - nie chciałabym, żeby przytrafiło mi się to, co bohaterom tej książki. A że jestem ciekawska i pytalska, to mogłabym skończyć marnie.

Artur jakiś czas temu kupił nieczynne od dawna schronisko Nad Śnieżnymi Kotłami, któremu chciał przywrócić dawną świetność. Niestety, mężczyzna ginie, spadając w przepaść. Wszystkie tropy sprowadzają się do tego, że nie był to nieszczęśliwy wypadek, a zbrodnia z premedytacją. Okazuje się, że Artur interesował się losami innego karkonoskiego schroniska, które po II wojnie światowej spłonęło w dziwnych i niewyjaśnionych okolicznościach. Mężczyzna był coraz bliżej rozwiązania zagadki, kiedy spotkała go tragiczna śmierć. Maksymilian, bratanek Artura, przyjeżdża do Śnieżnych Kotłów, gdzie zaczyna prowadzić własne śledztwo i tak, jak jego wujek, również jest o krok od poznania prawdy. Ale czy Duch Gór stanie i jemu na przeszkodzie?

Podzieliłabym tę książkę na dwie części. Pierwsza skupiała się w dużej mierze wokół historii II wojny światowej i tego, co działo się na tych terenach po 1945 roku, topografii gór i legend. Druga to rozwinięcie akcji fabularnej, w której czytelnik trzymany jest w napięciu. Ja w tym gatunku lubię, kiedy dużo się dzieje od samego początku. W przypadku tej książki, na tę właściwą akcję trzeba troszkę poczekać. Ale nie jest to czas stracony. Autor ma ogrom wiedzy na temat tego, co pisze. Chylę za to czoła i szacun, bo dobrze czytać kogoś, kto ma wiedzę na tematy, które porusza, a nie tylko jakieś tam pojęcie. W tej książce znajdziecie piękne opisy gór, będziecie mieli wrażenie, że z każdym oddechem łapiecie mroźne powietrze, a jednocześnie duszna atmosfera będzie Wam ten oddech zabierała. Podobno druga część jest w przygotowaniu? To ja poproszę, żeby była równie dobra, a nawet lepsza. Bardzo udany debiut!

Maks wybiera się na urlop.

Potrzebuje ciszy i spokoju by odpocząć od atmosfery w pracy i rodzinnych problemów. Dlatego zamiast przepełnionego turystami hotelu wybiera nieczynne schronisko Nad Śnieżnymi Kotłami, którego właścicielem był jego zmarły niedawno wujek.

Maks nie spodziewa się jednak, że na miejscu czeka na niego tak wiele sekretów i pytań bez odpowiedzi.

By je odkryć, młody stomatolog rozpoczyna własne śledztwo.

Nie zdaje sobie sprawy, że wyjazd ten odmieni jego dotychczasowe życie.

Schronisko, Góry, a także mieszkańcy Karkonoszy skrywają wiele tajemnic.

Kto okaże się przyjacielem, a kto wrogiem?

"Czasami wracanie do starych spraw przynosi więcej szkód niż korzyści".

🔹️ 🔹️ 🔹️

Pieniny zaliczone, Tatry i Bieszczady również, i choć nigdy nie byłam w Karkonoszach, dzięki tej historii mam wrażenie, że są mi one równie bliskie i znane, jak te góry, w których byłam osobiście, a nie tylko w świecie literackim.

Ta książka, ba ten debiut, dla mnie jest fantastyczny. To jak Autor połączył świat fikcji z historią Karkonoszy jest na prawdę na najwyższym poziomie. Dawno nie czytałam książki by w jej trakcie zasięgać opinii z Wujka Google i pochłaniać informacje historyczne opisanych w książce miejsc.

Ale oprócz nadrobionej lekcji historii mamy tu świetnie przedstawioną sensacyjno- kryminalną opowieść z tajemnicami i zagadkami.

Połączenie przeszłości, legend, wierzeń, wydarzeń tych opartych na faktach z tymi zasłyszanymi przekazywanymi z ust do ust, daje nam intrygującą, pochłaniającą lekturę, która potrafi zaskoczyć, przyśpieszyć puls, wywołać smutek, uśmiech i zaserwować niejeden dreszczyk strachu, mając wrażenie, że otacza nas górska mgła.

Dawno w kryminalnej historii nie dałam porwać się do tego stopnia książce, by darować sobie zabawę w detektywa i na własną rękę poznać winnego całego tego zamieszania.

Wszystko napisane lekkim piórem, wszystkie obcojęzyczne określenia wyjaśnione. Czy na wszystkie pytania znajdziemy odpowiedź? Musicie przekonać się sami.

Duch Gór na Was czeka. Ja polecam i czekam na więcej.

"Duch gór już na cie­bie czeka(...)

jak go zmu­sisz, to po­pły­nie krwi rzeka(...).

Stary bóg Sło­wian in­tru­za stąd wy­ku­rzy,

Kto sieje wiatr, do­cze­ka się burzy(...)

Mon­strum przyj­dzie jak zło­dziej w nocy, nie zdążysz nawet we­zwać po­mo­cy...".

"Schronisko, które przestało istnieć" Sławomir Gortych

Wydawnictwo: Dolnośląskie

Premiera: 27.o7.2o22r.

Maksymilian Rajczakowski to młody, dwudziestosiednioletni stomatolog. Jest inteligentny i uparty.

Przez niezbyt miłą atmosferę w pracy i problematyczną relacje z rodziną Maks postanawia wyjechać na urlop w Karkonosze. Postanowił wyjechać sam, do starego nieczynnego górskiego schroniska, którego właścicielem był zmarły wujek. Okazuje się, że czekają tam na niego tajemnice z przed lat.

Mężczyzna potrzebuje ciszy i spokoju, w górach zamierza odpocząć.

Jednak czy będzie mu to dane? Jakie tajemnice i sekrety czekają na Maksa w nieczynnym schronisku?

"Schronisko,które przestało istnieć" to debiut Sławomira Gortycha. A, że ja bardzo lubię czytać debiuty,jeszcze bardziej lubię czytać książki których historia osadzona została w górach, to nie mogłam przejść obok niej obojętnie.

Przyznam, że pierwsza część nie zachęcała mnie do czytania tej książki. Jednak już początek drugiej części sprawił. Że nie mogłam się od niej oderwać.

W książce tej przeplatają się fakty historyczne z czasami teraźniejszymi. I właśnie ta część historyczna nie dokonać mi się podobała. Czytało mi się ją dość ciężko, i długo. Za to od obecnych losów Maksa nie mogłam się oderwać.

Autor ma przyjemny sposób pisania. Jego książkę czytał się łatwo i dość szybko. Zawiera ona dość dużo opisów. Jednak są one napisane w przyjemny sposób i czytanie ich nie dłużyło mi się (a czasami tak się mi zdarza)

To co mnie zaskoczyło, w przyjemny sposób, to mapka i słowniczek przedwojennych nazw niemieckich i ich polskie odpowiedniki, na początku książki. Nie ukrywam, że ułatwiało to czytanie i zrozumienie historycznych momentów książki.

"Schronisko, które przestało istnieć" to ciekawa fabuła osadzona w Karkonoszach. Wątki owiane są tajemnicami, która wraz z bohaterem próbujemy rozwikłać .

Nie wszystko w tej książce mi się podobało jednak jak na debiut uważam go za dobry.

Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz książki do recenzji.

Przed lekturą tej książki dopadły mnie lekkie obawy, bo wiadomo debiut i do tego autor jest z zawodu stomatologiem. Wydawało mi się, że taka profesja wyklucza możliwość napisania książki i do tego kryminału.

Ten stereotyp sprawił, że podeszłam do lektury książki z ograniczonym zaufaniem, chociaż lubię czytać debiuty, bo zazwyczaj jest to jakiś powiew świeżości w literaturze. Bardzo często udaje mi się natrafić na prawdziwe perełki, ale też niejednokrotnie okazywało się, że napisanie dobrej książki, zwyczajnie autora przerosło. Po lekturze „Schroniska…” mogę stwierdzić z całą odpowiedzialnością, że Sławomir Gortych napisał dość dobry kryminał, może niepozbawiony wad, ale jest to całkiem udany debiut. Młody autor bardzo pozytywnie mnie zaskoczył swoją wiedzą i niesamowitą miłością do Karkonoszy, którą przekazał w książce, co czuć w każdym słowie i w każdym zdaniu.

Charakterystyczne cechy wyglądu zewnętrznego głównego bohatera a przede wszystkim jego zawód, jednoznaczne nasunęły mi skojarzenie, z tym że jego pierwowzorem, jest sam autor. Oczywiście w niczym mi to nie przeszkadzało, bo bardziej skupiłam się na fabule, w której znalazłam mnóstwo historii i trochę fikcji literackiej. Na końcu książki, Sławek Gortych wyjaśnia, co wydarzyło się naprawdę, a co było wytworem jego wyobraźni. Gdyby tego nie zrobił, skłonna byłabym uwierzyć we wszystko, o czym przeczytałam w powieści, tak przekonująco jest to przedstawione.

Autor płynnie przechodzi od przeszłości do teraźniejszości, a wspaniałe i realistyczne opisy gór sprawiły, że zupełnie zapomniałam o otaczającym mnie świecie i oczami wyobraźni przeniosłam się do Karpat, spowitych listopadową mgłą, w której można dostrzec pana tych gór Karkonosza. Młody człowiek zaimponował mi swoją niesamowitą wiedzą historyczną i tym z jak ogromną pasją opowiada o swoich ukochanych górach piękną poprawną polszczyzną, której nie powstydziłby się nie jeden student polonistyki. Jest to taki rodzaj kryminału, który rzadko spotyka się na naszym rynku. Świetna książka, która przede wszystkim zachwyci fanów gór, ale nie tylko, bo jest to powieść także dla wszystkich tych, którzy uwielbiają zagadki kryminalne z historią w tle. Całość dopełniona jest niesamowitą górską scenerią, mnóstwem nawiązań do miejscowych legend, intrygującą historią ukrytego skarbu oraz zagadkowymi śmierciami. Zarówno tymi z przeszłości, które nie znalazły wyjaśnienia i współczesnymi morderstwami mającymi związek z przeszłością. Wszystko razem tworzy niepowtarzalny i jedyny w swoim rodzaju klimat. Na uwagę zasługuje też, bardzo interesująco przedstawiona powojenna historia tych terenów , o których mówi się mało, albo nie wiele. Może powodem tego jest fakt, że nie była ona zbyt chlubna, więc skoro nie ma się czym chwalić, to lepiej tej historii nie wspominać. Dlatego ukłon w stronę autora, że poszerzył moją skromną wiedzę w tym zakresie.

Fabuła kryminału jest świetnie skonstruowana, mnóstwo podejrzanych, wiele motywów, chociaż udało mi się domyślić, komu najbardziej mogło zależeć na tym, by powojenna prawda nie wyszła na jaw. Natomiast finał jest zaskakujący i perfekcyjny, nie takiego się spodziewałam.

Na koniec trochę dziegciu, w tej beczce miodu. Chwilami miałam mały przesyt z powodu wywodów historycznych jednego z bohaterów, które skutecznie spowalniały akcję, chociaż miały one rację bytu i znaczenie dla fabuły. I na koniec jeszcze jeden taki mały szczegół. Pomimo że autor przywiązuje wielką wagę do słów i pięknie pisze, poprawną polszczyzną, nadużywa słowa „ponoć”, które w niektórych momentach znajduje się nawet w co drugim zdaniu, a istnieje przecież tyle jego synonimów. Nie jestem wytrawną znawczynią języka polskiego, więc wspominam o tym tylko dlatego, że podczas czytania mnie to zwyczajnie irytowało. I mały zarzut związany z charakterystyką bohaterów, pomimo że autor bardzo starał się ich wiarygodnie przedstawić, niestety wypadli płasko i papierowo. Nie potrafiłam się z nimi w żaden sposób utożsamić, ani ich polubić.

Tak ogólnie to bardzo dobry debiut i czuć ogromne predyspozycje Sławka Gortycha do pisania. Chętnie sięgnę po kontynuację, którą sugeruje nie tylko niedokończony wątek, ale także informacja o drugim tomie, znajdująca się na okładce.

W "Schronisku, które przestało istnieć" od pierwszych stron przede wszystkim zachwycił mnie kunszt pisarski autora!

Wszystko tu jest spójne, logiczne i stylistycznie super - taka lektura to prawdziwa przyjemność ❤️. Do tego dochodzi świetna fabuła.

Maksymilian jest młodym stomatologiem, żyjącym w rodzinie, w której ciężko o ciepłe emocje. Kiedy jego wujek- jedyna bliska mu osoba - umiera w niedawno kupionym schronisku w Karkonoszach Maksymilian postanawia pojechać na miejsce osobiście. Po pożegnaniu ojcem na dworcu zyskuje jeszcze cel rozwikłania rodzinnej tajemnicy. Na miejscu znajduje więcej pytań, niż odpowiedzi, ale też więcej zagrożeń.

Mamy tu trzy płaszczyzny czasowe: współczesną, opis końcówki życia wujka sprzed kilku miesięcy i końcówkę II Wojny Światowej gdy Niemcy byli wypierani z naszego kraju, a okolice Jeleniej Góry były nazywane "dzikim zachodem" gdyż sprowadzający się tam ludzie mogli robić co chcieli, działali szabrownicy i niemieckie podziemie. Na przestrzeni czasu przewija się historia o tajemniczym skarbie, dla którego ktoś mógłby zabić, a ktoś inny poświęcić życie, jednak to nie jedyna motywacja do zadawania śmierci w tej historii. Tu kolejny ukłon w stronę autora, że mimo przeskoków czasowych nie było możliwości się pogubić i czytało się tak dobrze! Autor w bardzo zgrabny sposób przeplata postaci i miejsca historyczne z tymi fikcyjnymi. Widać też ogromną miłość Sławka Gortycha do Karkonoszy i dbałość w opisach ich wyglądu i historii.

Na szczęście to pierwszy tom trylogii kryminalnej. Już nie mogę się doczekać kolejnych!

Mam to szczęście, że mam egzemplarz z autografem i pozdrowienimi, od Ducha Gór, które ten przekazał mi przez Autora! Po lekturze mogę stwierdzić, że te pozdrowienia cieszą podwójnie i da zaszczytem. Czemu? Przeczytaj książkę...😉

Lubicie gdy akcja książki umiejscowiona jest w górskim klimacie?

Maksymilian Rajczakowski rozpoczyna wyczekiwany urlop. Na miejsce wypoczynku wybiera Karkonosze, konkretnie nieczynne schronisko Nad Śnieżnymi Kotłami, które było własnością jego wuja, zmarłego niedawno w tragicznym wypadku. Ta podróż jest w pewnym rodzaju pożegnaniem z bliskim krewnym. Na miejscu odkrywa, że wuj interesował się historią spalonego po wojnie schroniska im. Księcia Henryka. To nie jedyna zagadka na którą natrafia chłopak. Starając się kontynuować poszukiwania nieświadomie naraża się na niebezpieczeństwo.

Ktoś jednak stara się niedopuścić, by mroczne tajemnice z przeszłości wyszły na jaw.

Wielkie ukłony za niezwykłą podróż górskimi szlakami, po których autor oprowadza nas jak rasowy przewodnik.

Surowy krajobraz Karkonoszy stanowi idealne tło dla wydarzeń.

Zauroczył mnie klimat książki, można się było wsłuchać w odgłosy wiekowego schroniska, skrzypienie drewnianych schodów, wiatr zacinający w okna, a wszystko to w otoczeniu sporej ilości śniegu i gęstej mgły.

Podobało mi się nawiązanie do legend, wręcz czułam, że Duch Gór towarzyszył mi podczas lektury.

Ciężko uwierzyć, że to debiut. Panie Sławku ależ wysoko postawił Pan sobie poprzeczkę.

Czekam z ciekawością na zapowiedzianą kontynuację.

"Duch gór już na ciebie czeka (...) jak go zmusisz, to popłynie krwi rzeka. (...) Stary bóg Słowian intruza stąd wykurzy, Kto sieje wiatr, doczeka się burzy..."

Maksymilian Rajczakowski wyjeżdża do nieczynnego schroniska Nad Śnieżnymi Kotłami. Właścicielem do niedawna był jego wuj, który zginął w nieszczęśliwym wypadku. Z czasem Rajczakowski nabiera podejrzeń, co do śmierci krewnego. Na jaw wychodzi coraz więcej niewygodnych faktów, a mężczyzna na własnej skórze przekona się jak niebezpieczne może być dążenie do prawdy.

W swojej powieści Autor zaprasza nas w Karkonosze. Ukazuje ich kluczowe elementy, a jednocześnie pozwala nasycić się pięknem górskiej przyrody. W opisach i wydarzeniach fabularnych nawiązuje również do lokalnych legend, ale także prawdziwej historii regionu. Wszystko to robi w taki sposób, że czytelnik czuje się niemal jak uczestnik wycieczki oprowadzany przez przewodnika. Chłonie wiedzę i wciąż chce więcej.

Fabuła osnuta jest na rodzinnych tajemnicach i minionych tragediach, które niczym drzazga nadal tkwią w ranie nie pozwalając się jej zabliźnić, a nienawiść i zazdrość pielęgnowane są latami.

"Historie konkretnych ludzi najlepiej pokazywały, że tragedia wojny nie skończyła się razem z nią, ale jeszcze przez wiele kolejnych lat rzucała na rzeczywistość długi, ponury cień."

Ten kryminał intryguje od samego początku. Większość akcji rozgrywa się w 2004 roku jednak retrospekcje sięgają schyłku II wojny światowej. W fabule przeplatają się postaci historyczne z fikcyjnymi, a także prawdziwe wydarzenia z tymi, które są wytworem wyobraźni Autora. Stwarza to niezwykle realistyczny obraz, który pochłania bez reszty. W trakcie czytania wciąż zastanawiałam się czy dana sytuacja miała miejsce w rzeczywistości. Zakładałam, że po lekturze muszę zgłębić temat. Na szczęście posłowie rozwiało mojej wszelkie wątpliwości. Nie zmienia to jednak faktu, że z chęcią odwiedzę bloga prowadzonego przez Pana Sławka gdyż czytając tę powieść czułam zaangażowanie, oddanie i dużą wiedzę Autora.

Będąc totalnie na bakier z historią zupełnie nie byłam świadoma tego jakie zmiany terytorialno-społeczne zachodziły na tym terenie po wojnie. Dzięki tak ciekawie i szczegółowo poprowadzonej fabule mogłam zgłębić choć cząstkę tej historii. zapragnęłam wręcz wziąć książkę i wyruszyć szlakiem przedstawionych w niej miejsc i na własnej skórze poczuć ich klimat.

Kryminalna intryga jest bardzo skrupulatnie uknuta. Bohater ma nie lada zagadkę do rozwiązania, a po odpowiedź musi sięgnąć daleko w przeszłość. Również czytelnik w trakcie lektury musi wykazać się dużym skupieniem i zaangażowaniem. Tajemnica goni tajemnicę i tylko właściwe poukładanie rozsypanych przez lata puzzli doprowadzi do sedana sprawy i pozwoli wypuścić wstrzymywane, od pierwszego słowa, powietrze.

Kochani, co to była za książka! Ta powieść to uczta zarówno dla czytelników lubujących się w kryminałach, a także dla miłośników gór. Ogromne brawa za tak wspaniałą, niezwykle klimatyczną i przemyślaną powieść. Zdecydowanie polecam i zaznaczam, że to dopiero początek górskiej trylogii.

⭐RECENZJA PRZEDPREMIEROWA⭐

Sławek Gortych @zagubionywkarkonoszach to początkujący pisarz, który bardzo pozytywnie zaskoczył mnie swoją powieścią. Jakbym nie wiedziała, że to debiut, to uwierzcie mi, moi Mili, że nie uwierzyłabym w to, jakby mi to ktoś powiedział. Autor ma bardzo dojrzały język oraz styl, które są lekkie, przyjemne i dzięki nim przez lekturę się "płynie" jak na morzu 😊 Kompletnie nie czuć uciekających stron. Uważam, że jego pióro już teraz jest niepowtarzalne, nietuzinkowe i wybitne. Klimat, jaki stworzył Sławek w tej książce, jest magiczny, a opisy tych zjawisk przyrody w górach oddają taką rzeczywistość, że czułam się tak, jakbym tam była razem z głównym bohaterem. W ogóle cała historia od samego początku okraszona jest jakąś taką magią, tajemnicą, niepewnością i momentami lękiem 😈 A przeplatanie przeszłości z teraźniejszością to jest to, co bardzo lubię! Wtedy mam taki jasny obraz różnych sytuacji, zachowań bohaterów i w ogóle. Dzięki temu tu i teraz jest lepiej "odczytywalne" 💪🏻😁 Mapa, która jest na samym początku w powieści, pomaga nam jeszcze bardziej to wszystko sobie wyobrazić. Motyw Ducha Gór podobał mi się i wprowadzał taką nutkę grozy 😈 Głównego bohatera bardzo polubiłam i momentami utożsamiałam się z nim. Jego kreacja była na wysokim poziomie, emocje były wyczuwalne oraz to, z czym się mierzy. Chodzi mi tutaj o jego determinację, żeby dowiedzieć się, co stało się z jego członkiem rodziny, czy przeszłość miała wpływ na różne sytuacje z teraźniejszości. Zakończenie kompletnie zbiło mnie z tropu i czytając je, siedziałam jak na szpilkach 🤭 Byłam w szoku, że fabuła poszła w tym kierunku, a nie innym, chociaż gdzieś w głębi czułam, że tak może być, jednak stwierdziłam, że to zbyt oczywiste 😜😝🤪 Ale czytając tyle książek tak naprawdę ciężko jest mnie czymś zaskoczyć, a tu proszę, udało się! 😁💪🏻

POLECAM, POLECAM, POLECAM! JA NIE MOGŁAM SIĘ OD NIEJ ODERWAĆ I GWARANTUJĘ WAM, ŻE Z WAMI BĘDZIE TAK SAMO! 😁💪🏻🤭

Pe. eS. @czytelnia_magdaleny dziękuję za wspólne czytanie 😘 Fajnie było na bieżąco rozmawiać o ów lekturze i dzielić się swoimi wrażeniami 🥰

😱

Powieść ma swoją premierę już za dwa dni, czyli 27 lipca! 😁💪🏻

Także nie musicie na nią długo czekać! 💪🏻😁

Współpraca z @wydawnictwo_dolnoslaskie 💚

😱

„Schronisko, które przestało istnieć” Sławka Gortycha to debiut i pierwszy tom serii o Karkonoszach. I już na wstępie przyznam, że naprawdę rzadko trafia się takie powieści. Jest to kryminał, bo mamy intrygę kryminalną, bardzo sprawnie poprowadzoną, zajmującą i ciekawą, która ładnie spina całą książkę w całość – to taki jej kręgosłup. Ale mamy też wiele, wiele więcej! Przede wszystkim niesamowicie zgrabne połączenie fikcji z prawdą historyczną – poprzez tę powieść poznajemy losy póżnowojenne i powojenne tych terenów, tego z jakimi problemami borykali się karkonoscy mieszkańcy. Poznajemy historię i funkcjonowanie schronisk górskich, oglądamy trasy i szlaki górskie, a i zachwycamy się pięknymi widokami. Pojawiają się też postacie historyczne, a i tradycyjne potrawy, których faktycznie możemy spróbować w wymienianych schroniskach. I to wszystko wplecione jest w tę kryminalną historię tak, że ciężko odróżnić, co jest oparte na prawdzie, a co jest po prostu wymysłem wyobraźni. Całość napisana jest z taką wprawą, taką dojrzałością, że naprawdę dalej nie mogę uwierzyć, że to debiut tak młodego autora. Niesamowita książka, niesamowity debiut, autor z potencjałem jakiego dawno nie widziałam! Czekam na jego kolejne książki i prorokuję, że za kilka lat jego nazwisko będzie znane wszystkim polskim (a może nie tylko? 😉) czytelnikom!

Wystarczyło tylko jedno spojrzenie na okładkę i czułam, że muszę poznać tę historię. Jak tylko dostałam ją w swoje ręce, to długo nie zwlekałam. Byłam ogromnie zaintrygowana, tym bardziej że uwielbiam książki, których akcja dzieje się w górach. Spodziewałam się zwykłego kryminału a tak naprawdę dostałam dużo więcej. Po przeczytaniu kilku stron, już wiedziałam, że jestem kupiona. Ta powieść tak mocno mnie zaintrygowała, że nie mogłam się oderwać od czytania. To kawał niesamowitej historii. Autor stworzył tu świetny klimat i aurę tajemniczości. Do tego ta powieść jest napisana w taki sposób, że miałam wrażenie, iż jestem tam na miejscu, stoję obok i przyglądam się wszystkiemu co się dzieje. Emocje i napięcie wzrastają coraz bardziej z każdą przeczytaną stroną. Autor przemycił bardzo dużo ważnych informacji dotyczących bezpieczeństwa w górach, a także różnych informacji dotyczących opisywanych miejsc i to dodaje tej powieści dodatkowego smaczku.

„Schronisko, które przestało istnieć” to pierwszy tom serii, ja już nie mogę się doczekać, kiedy będę mogła przeczytać kolejny!

Gratuluję debiutanckiej powieści. Dzięki tej książce przeżyłam niesamowitą przygodę. Nieczęsto się zdarza, że po przeczytaniu kilkudziesięciu stron mam ochotę wsiąść w auto i pojechać w miejsce, w którym się dzieje akcja powieści, a tym razem właśnie tak było. Jeśli ktoś chce przeżyć niesamowitą przygodę w Karkonoszach to zapraszam 😉Zamawiajcie tę książkę i czytajcie! Takie debiuty czyta się z ogromną przyjemnością!

Schronisko, które przestało istnieć przyciągnęło moją uwagę swoją zapowiedzią. Lubię górskie kryminały, gdyż zwykle są zupełnie nieoczywiste, bowiem same góry sprawdzają się znakomicie jako bohater drugoplanowy, po którym nie wiadomo, czego się spodziewać. I tutaj było nie inaczej! Sławomir Gortych zaplanował bowiem intrygę, która wciąga czytelnika niczym rollercoaster i porywa do wewnątrz opowieści. Powieść jest zaskakująca i naprawdę świetnie napisana, patrząc że to debiut pisarski Autora.

Głównym bohaterem powieści jest młody stomatolog, Maksymilian Rajczakowski, który wyrusza na urlop w Karkonosze, aby oderwać się od codziennych spraw i problemów, i trafia do opuszczonego schroniska Nad śnieżnymi kotłami. Budynek należy do niedawno zmarłego krewnego stomatologa, który zginął w wypadku. Artur Rajczykowski, wuj Maksymiliana, zaszył się w schronisku i mocno interesował się innym schroniskiem, które spłonęło tuż po II wojnie z niewyjaśnionych przyczyn. Maksymilian z czasem nabiera coraz większych podejrzeń, że śmierć wuja nie była przypadkowa i rozpoczyna iść jego śladami i badać sytuację. Jego śledztwo zwraca uwagę i wyraźnie komuś przeszkadza, dostaje bowiem pogróżki, które tylko upewniają go o słuszności podjętej decyzji. Teraz on znajduje się w śmiertelnym niebezpieczeństwie.. Czy uda mu się rozwikłać zagadkę schroniska, czy też podzieli los wuja? Przekonajcie się sami!

Schronisko, które przestało istnieć to pełna emocji i pełna niewiadomych opowieść, która wbija czytelnika w fotel i odcina od rzeczywistości. Świetnie skonstruowana i przemyślana, zupełnie nieoczywista i intrygująca - wszystko to sprawia, że czyta się ją z dużą przyjemnością i zaciekawieniem! Polecam gorąco!

[Adres usunięty]