Powrót

„Powrót” Kathryn Croft to kolejny thriller, który udało mi się ostatnio przeczytać. I jak bardzo byłam ciekawa co kryje się za tą mroczną okładką, tak po lekturze zastanawiam się czy to właśnie ona nie była tu najciekawsza….

Miałam dwa podejścia do tej książki. Za pierwszym razem przeczytałam 89 stron i postanowiłam ją odłożyć – myślałam wtedy, że po prostu nie mam na nią dnia. Ale, że wylosowałyśmy ją do #wspolneczytaniezmadziaijusta no to nie było innej opcji, trzeba było ją skończyć. Ale miałam nadzieje, że może teraz jest ten czas…. I co się okazało? To nie o czas chodziło, tylko o książkę.

Farrah Conway, kobieta która z dnia na dzień porzuciła męża i swoje półroczne dziecko, nagle wraca i jak gdyby nigdy nic, chce znowu być kochającą matką. Co z tego, że jej eks mąż znalazł sobie już kobietę i z nią tworzy nową rodzinę – ona chce być obecna w życiu dziewczynki, bo w końcu jest matką… i tutaj już miałam ochotę tą kobietę zamordować! Nie wyobrażam sobie takiego czegoś, więc sama ta sytuacja mocno mnie zirytowała. Wiecie, taka mamusia od siedmiu boleści! Wszystko wszystkim, ale porzucenie własnego dziecka? Autorka porusza w książce sporo tematów związanych z rodzicielstwem, porodem i życiem z nowo narodzonym dzieckiem. Historię poznajemy z dwóch perspektyw – przeszłości i teraźniejszości. Powolutku na jaw wychodzą rzeczy, które niejednego czytelnika mogą zachwycić, a nawet i zaskoczyć!

Ja nie odnalazłam w tej książce thrillera. Aż nawet sprawdziłam sobie na Internecie co to jest thriller, bo po ostatnich książkach jakie czytam, pomyślałam, że może definicja się zmieniła. Ale nie, thriller – dreszczowiec, ma wywołać w czytelniku uczucie niepewności i dreszcz emocji! Ja osobiście, miałam wrażenie, że czytam jakiś dramat obyczajowy, ewentualnie dramat psychologiczny – jeśli w ogóle taki rodzaj istnieje. Nic mnie w tej książce nie zachwyciło, a dreszcz emocji niestety, ale się nie pojawił. Nawet zakończenie nie uratowało sytuacji, bo już byłam tak zniechęcona całością, że jedyne o czym myślałam, to żeby ta książka się już skończyła. Nie znam poprzednich książek autorki. Ta niestety nie przypadła mi do gustu, ale po inne jeszcze sięgnę, może akurat inne mnie zachwycą. Bo powiem szczerze, że styl autorki jest bardzo fajny i jej książkę bardzo szybko przeczytałam. No ale… dam jej jeszcze szanse :)

Nie brakuje tutaj zaskakujących zwrotów akcji, które zmieniają jej bieg praktycznie o 180 stopni. To nieprzewidywalna fabuła, nieoczywiste zakończenie, pełne napięcia i emocji takich jak rozpacz i gorycz mieszające się z nadzieją i miłością. Niesamowicie wciągająca i kompleksowa historia, wielowątkowa, bardzo mocna pod względem życiowym. Nigdy też nie mam żadnych zarzutów co do stylu autorki, bowiem jest naprawdę bardzo odpowiedni.

Bookeaterreality

Kathryn Croft jest jedną z moich ulubionych, współczesnych autorek z tematyki kryminalnej. Każda powieść zaskakuje powiewem świeżości, nowymi pomysłami i mnogością emocji. ”Powrót” uczy o tym, że błędy mogą wiele nas kosztować i nie zawsze sprawdza się zasada, że wystarczy przeprosić, a zostanie nam wybaczone. Farrah, główna bohaterka książki, podejmowała w życiu różne decyzje. Ja doskonale rozumiałam jej emocje i uczucia, ale zakończenie i tak mnie zaskoczyło. Polecam na długie, jesienne wieczory przy ciepłej herbacie! Przeczytałam tę powieść w 2 dni i nie żałuję zarwanych nocy i niewyprasowanego prania.

Kathryn Croft to brytyjska pisarka, autorka wielu thrillerów znajdujących się na listach bestsellerów. Możecie kojarzyć ją z takich tytułów jak np. "Córeczka", "Nie ufaj nikomu" czy "Nie pozwól mu odejść". Znając nazwisko i połączone z nim pozytywne opinie, nawet chwili nie wahałam się przed sięgnięciem po nowość na rynku. Zwłaszcza że jesienna aura za oknem sprzyja czytaniu dreszczowców.

"Powrót" jest historią wciągającą, emocjonującą oraz poruszającą niezwykle ważny temat. Poznajemy Farrah, kobietę z przeszłością, którą każdy normalny człowiek nazwałby wyrodną matką. W końcu kto po urodzeniu ukochanej córeczki, po wielu poronieniach i lękach, po dostaniu szansy od życia decyduje się porzucić urocze maleństwo? Farrah dokonuje wyboru i po paru pierwszych miesiącach po urodzeniu Kayli ucieka od córeczki i męża, Aidena - ślad po kobiecie ginie.

Jakiś czas później Aiden pozbierał się już z pierwszego szoku, kiedy opuściła go ukochana żona, zostawiając zupełnie samego z noworodkiem. Udało mu się nawet ułożyć życie z nową wybranką, Nicole, z którą razem wychowują Kaylę. Rodzinna idylla zostaje nagle przerwana, gdy po dwóch latach Farrah postanawia odzyskać córkę. Prosi najpierw o spotkanie swoją dawną przyjaciółkę, a potem wplątuje się w wiele akcji, momentami nieciekawych i niebezpiecznych.

Aiden podchodzi septycznie do próby odnowienia kontaktu Farrah z córką, lecz Nicole wyjątkowo sprytnie i miłosiernie pomaga kobiecie. Problem w tym, że Farrah jeszcze nie wie, co ją czeka i że karma to nieznośna przyjaciółka niedająca o sobie łatwo zapomnieć. Wraca w najmniej spodziewanym momencie, przez co na jaw wychodzą demony z przeszłości, a na pozór spokojni oraz opanowani ludzie zmieniają się w prawdziwe bomby zegarowe - tylko czekać aż wybuchną.

Pytanie brzmi: ile człowiek jest w stanie przeżyć i poświęcić, kiedy w grę wchodzi dziecko?

"Powrót" to zaskakująca oraz trzymająca w napięciu lektura. Autorka bardzo zwinnie prowadzi narracje, a wydarzenia przedstawiono logicznie, dzięki czemu historia summa summarum okazuje się spójna. W książce nic nie dzieje się bez przyczyny, co z jednej strony jest realistyczne, a z drugiej nieco naciągane. Wszak w życiu nie każde wyzwanie, przygoda czy zdarzenie jest w stanie odnaleźć konkretne wytłumaczenie.

Muszę przyznać, że bohaterów wykreowano nad wyraz zmyślnie. Podobało mi się, że żadnemu nie przypisano albo dobrej, albo złej etykiety. Czytelnik nigdy nie był pewny, czego się spodziewać. Tym bardziej że każdy (Farrah, Aiden, Nicole czy nawet mała Kayla) otrzymał indywidualny charakter i własną historię.

Wartym wspomnienia jest również zaskakująca akcja i mnóstwo twistów fabularnych. Końcówka wypadła świetnie, ponadto zwieńczenia niektórych wątków kompletnie się nie spodziewałam, a to istotnie spory plus.

Cudownie, że Croft wplotła w książkę niezwykle trudny temat dotyczący depresji poporodowej. Dokładnie przedstawiła emocje dopadające świeżo upieczoną matkę, a wiele dziwnych, wręcz nienaturalnych, zachowań trafnie wyjaśniła. Wątek depresji był moim zdaniem strzałem w dziesiątkę, bo nie dość, że urozmaicił historię, to jeszcze nauczył wielu interesujących kwestii. Jako przyszła matka chciałabym wiedzieć, co może mnie czekać lub czego się spodziewać, a także jak skutecznie prosić o pomoc. Zdradzę, że w "Powrocie" znajdujemy jeden z najcięższych scenariuszy, którego przytoczenie skutecznie otwiera oczy - trzeba pamiętać, aby o problemie rozmawiać, a nie zamiatać go pod dywan.

Podsumowując, "Powrót" to książka niezwykła, ponieważ oprócz wciągającej fabuły i realistycznych bohaterów z sercem i rozumiem, wysnuwa konstruktywne wnioski o depresji poporodowej. "Powrót" jest lekturą wartościową, obok której nie wolno przejść obojętnie. Kiedy więc nadarzy się okazja, sięgnijcie. Zdecydowanie polecam, bo na tych zaledwie trzystu pięćdziesięciu stronach otrzymacie coś o wiele więcej niż opowieść o stracie, miłości rodzica, porzuceniu oraz o walce, jaką skłonny stroczyć jest rodzic, by odzyskać dziecko. Otrzymacie przede wszystkim wiedzę - a to wartość fundamentalna.

Kathryn Croft to brytyjska pisarka kryminałów i thrillerów. Z wykształcenia jest nauczycielką języka angielskiego oraz coachem zawodowym. Jej najsłynniejszymi powieściami są „Córeczka”, „Tylko jedno kłamstwo”, „Nie ufaj nikomu”, „Nigdy nie zapomnisz”, w których mistrzowsko stopniuje napięcie i zwodzi czytelników. Obecnie mieszka w Guildford w południowej Anglii z mężem i dwiema kotkami.

„Powrót” to książka która, już po samym opisie, umieszczonym na tylnej okładce, wydała mi się ciekawa. Fabuła zawarta jest w dwóch liniach czasowych – wydarzenia teraźniejsze oraz te, określone mianem „wcześniej”. Przedstawiona została historia młodej kobiety – nauczycielki angielskiego, która podobnie jak autorka zamieszkuje Anglię. Farahh wraz z mężem Aidenem od długiego czasu starają się o dziecko, lecz po momencie budzącym nadzieje, czyli pozytywnym wyniku testu ciążowego, przychodził i okres smutku. Żadnej z ciąż nie udało się utrzymać, przez co parę dotknęły cztery poronienia. Młode małżeństwo postanawia zaadoptować dziecko, jednak w trakcie procesu główna bohaterka zachodzi w kolejną ciążę. Kobieta rodzi zdrową córkę i zaczyna poznawać urody macierzyństwa (niestety w złym tego słowa znaczeniu). Popada w depresję poporodową i po kilku miesiącach ucieka z domu, pozostawiając męża z maleńkim dzieckiem. Jak można domyślić się po tytule – Farrah wraca do rodziny i próbuje żyć wcześniejszym życiem.

Pod względem językowym uważam, że książka została napisana bardzo dobrze. W wielu momentach autorka wykorzystuje mowę potoczną, która nadaje realistycznego wydźwięku opisywanym wydarzeniom. Ciekawym aspektem wydały mi się dwie linie czasowe, jednak na samym początku powodują lekki problem z obeznaniem się w sytuacji. Interesujące są wątki opisane w historii jak np. depresja poporodowa, demencja, choroby psychiczne. Niestety nie mogę stwierdzić, że jest to dobry thriller, gdyż mało kiedy wydał mi się straszny. Pożądane ciarki na ciele pojawiły się u mnie tylko raz. Zabrakło mi większej ilości scen strasznych, mrożących krew w żyłach. Nie zmienia to faktu, iż ta pozycja jest naprawdę ciekawa i przyciągająca do takiego stopnia, że myślałam o książce w momencie, kiedy jej nie czytałam.

Julia, lat 16

źródło: [Adres usunięty]

„Wszyscy popełniamy błędy. Robimy rzeczy, których nie da się cofnąć, niezależnie od tego, jak bardzo chcielibyśmy wrócić po własnych śladach, zatrzymać się na moment i rozważyć konsekwencje naszych działań.”

Nie znam innych książek tej autorki, chociaż okładki są mi znane. Kiedyś prawie trafiła w moje ręce książka „Córeczka”, ostatecznie jednak nie zdecydowałam się na nią. Teraz tego żałuję, ponieważ książka „Powrót” zrobiła na mnie duże wrażenie i podoba mi się styl autorki. Czuję, że powieści Kathryn Croft powiększą moją biblioteczkę.

Historia przedstawiona w „Powrocie” bardzo przykuła moją uwagę. Lubię, gdy książka mnie wciąga, gdy chcę więcej i gdybym mogła, przeczytałabym całą na raz. Myślę tylko, że ten tytuł zaliczyłabym bardziej do dramatu niż do thrillera. Były momenty, na które nie potrafię i nie chcę pozostawać obojętna, więc czytałam ze łzami w oczach. Autorka wciągnęła mnie w świat skomplikowanych emocji. I właśnie to jest w książkach piękne, że potrafią nas dogłębnie poruszyć. Pojawiła się też kwestia aborcji, która w obecnej sytuacji zyskała mocny wydźwięk. Akcja przedstawiona jest z dwóch perspektyw czasowych: „wcześniej” i „teraz”, co lubię, bo pozwala to na dogłębniejsze poznanie okoliczności. Przez cały czas moje myśli krążyły wokół pewnego rozwiązania, jednak autorka totalnie mnie zaskoczyła na koniec.

I patrząc na książkę całościowo mogę tylko powiedzieć, że chcę więcej.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Burda Książki.

W książce poznajemy Farrah Conway , nauczycielkę angielskiego. Razem z mężem Aidenem bardzo pragną być pełną rodziną, starają się o dziecko. Wszelkie próby kończą się poronieniem, para zaczyna nawet myśleć o adopcji. W końcu się udaje się Farrah donosić ciążę, jednak po urodzeniu córeczki z kobietą jest bardzo źle. Jest zmęczona, obciążona opieką nad dzieckiem na dodatek z jej mamą nie dzieje się dobrze. Choć ma wspaniałego męża, który ją kocha to jednak coś jest nie tak. Kobieta podejmuje bardzo drastyczny krok, postanawia zostawić trzymiesięczną córkę i męża, choć to dla niej ciężkie. Gwóźdź do trumny wbija sms, którego dostaje i w tym momencie wie, że nie ma odwrotu.

Po dwóch latach wraca i chce walczyć o kontakty z córką, chce uczestniczyć w jej życiu. Kiedy kontaktuje się z Aidenem,co nie jest łatwe i przyjemne, mężczyzna nawet nie chce o tym słyszeć. Ma do niej ogromny żal. Jednak jego partnerka Nicole stoi po stronie Farrah, w końcu to ona jest jej matką. Gdy wszystko powoli zaczyna się układać, Kayla wraz z Nicole znika. Niby kobieta była po stronie Farrah, ale czy na pewno? Czy może bała się o swój związek z Aidenem? Czy to wydarzenie połączy parę? Jaką cenę przyjdzie jej zapłacić za to, że kiedyś porzuciła rodzinę?

Książka bardzo mnie poruszyła, na początku nie byłam za Farrah, w końcu zostawiła dziecko. Jednak, kiedy czytałam jak czuła się po porodzie, jakim wyzwaniem było pójście do łazienki żeby wziąć prysznic lub zjeść cokolwiek. Kiedy zakładała maskę a tak naprawdę była zmęczona, dodatkowo zmagała się z depresją poporodową, o której nikt nie ma pojęcia. Przypominałam swoje początki macierzyństwa i to jak ja się czułam, chwilami miałam wrażenie, jaki pisała o mnie. Czytając dalej książka mnie zaskoczyła, pamiętajmy, że każdy kij ma dwa końce. Aby kogoś zrozumieć trzeba założyć jego buty i przejść tą samą drogę co dana osoba.

"Wszyscy popełniamy błędy. Robimy rzeczy, których nie da się cofnąć. Ale to nie był błąd".

Kto czytał książkę "Powrót"? Jestem bardzo ciekawa waszych opinii. Ja jestem wielką fanką książek Kathryn Croft. Autorka potrafi pobudzić wyobraźnię czytelnika i zagrać na jego uczuciach.

Farrah Conway znika z dnia na dzień. Jest to bardzo dziwne, ponieważ dopiero co urodziła córkę, a starali się o nią z mężem bardzo długo. Farrah kilka razy poroniła i kiedy postanowili z mężem, że adaptują dziecko wydarzył się cud. Kiedy jej mąż Aiden ułożył sobie życie na nowo i związał się z inną kobietą, Farrah nagle wraca i chce odzyskać swoją córkę. Nie będzie to łatwe, ponieważ wszyscy ją potępiają. A może Farrah zniknęła, bo miała swoje powody.

Jak dla mnie to jedna z lepszych książek autorki. Tu nic nie jest pewne do samego końca. Im bardziej zagłębiałam się w historię bohaterów tym bardziej miałam wątpliwości kto jest wrogiem, a kto przyjacielem. Tu każda postać wnosi coś do powieści, każda z nich jest barwna. Świetna fabuła i fenomenalna kreacja bohaterów sprawia, że książkę po prostu się chłonie. Brawo dla autorki i polecam książkę każdemu kto lubi thrillery trzymające w napięciu do końca.

Lubicie pióro Kathryn Croft? To moje drugie spotkanie z autorką i tym razem udane. Fabuła nie jest oryginalna, ale czyta się szybko i z zaciekawieniem.

Farahh opuszcza swojego męża i półroczną córkę. Znika z dnia na dzień, by po dwóch latach ponownie stanąć oko w oko z Aidenem. Farahh chce ponownie uczestniczyć w życiu Kayli, ale czy można wybaczyć jej tak karygodny błąd? Czy kobieta, która porzuca dziecka, nadal jest jego matką?

Bardzo fajnie skonstruowany thriller, który pozostawił mi pole manewru. Mogłam snuć własne domysły, ale i tak nie udało mi się przewidzieć zakończenia. Mamy dwie perspektywy czasowe, czyli czas przeszły i teraźniejszy, które spójnie się przeplatają. Dla mnie, jako dla mamy, cała historia była bardzo wciągająca. Stawiałam się na miejscu Farahh i jej walki o miejsce w życiu córki, ale także na miejscu Aidena, który po tak długim czasie nie chciał żeby miała coś wspólnego z Kayli. Autorka porusza tu wiele ważnych tematów związanych z rodzicielstwem i nie tylko. Niestety żadnego nie mogę wam zdradzić, bo wtedy z pewnością książka stanie się dla was mocno przewidywalna. Ze swojej strony polecam wam "Powrót". Czyta się lekko i szybko mimo dość trudnej tematyki. No i co najważniejsze, zmieniałam zdanie na temat pióra autorki. Ta historia jest bardziej autentyczna, nie wymuszona, spójniejsza niż Nie pozwól mu odejść.

Depresja poporodowa czy tajemnica sprzed lat?

Z czym tym razem zmierzyła mnie Kathryn Croft?

Dwa lata temu, Farrah porzuciła swoją malutką córeczkę oraz męża. Po latach wraca do rodzinnego domu aby odzyskać swoje dziecko. Lecz to co zastaje, wzbudza jej obawy, ale także spędza sen z jej powiek... Co takiego mogło spotkać wyrodną matkę?

Uwielbiam twórczość Kathryn Croft, dlatego też kiedy zobaczyłam jej najnowszą książkę, to wiedziałam że muszę ją mieć!

Także tym razem mnie nie zawiodła.

Fabuła książki, jest bardzo ciekawa a zarazem zaskakująca. Autorka idealnie podzieliła swoją powieść ma dwie kilka stref czasowych, w których poznajemy tok wydarzeń z przed porzucenia rodziny przez Farrah, jej powrót, oraz wydarzenia które stają się następstwem jej powrotu.

Napięcie budowane w powieści idealnie współgra z formą jaka przedstawia nam autorka. Są momenty, w których czytelnik odpoczywa i przeżywa książkę dość spokojnie, natomiast napięcie w powieści wiedzie prym. To co urzekło mnie w książce najbardziej to temat depresji poporodowej. Zachowanie bohaterki, wykazywały wszelkie powiązania z stanem depresyjnym, lecz czy napewno to było to?

Autorka wiele razy zabawiła się że mną w zgadywanki. Kiedy już byłam czegoś pewna, nagle dochodziło do niezapowiedzianego zwrotu, który całkowicie burzył mi mój punkt widzenia. Szczególnie odczułam to w momencie kiedy fabuła przedstawiła mi następstwa powrotu wyrodnej matki. W tych momentach książka staje się całkowicie nieprzewidywalna. Tytułowy Powrót, to powieść która silnie oddziałuje na psychikę kobiet, szczególnie tych, które posiadają małe dziecko. Dlaczego? Ponieważ zawiera w sobie coś, z czym może borykać się niejedna kobieta po porodzie. Z depresją!

Przeczytana przeze mnie fabuła, pokazała mi w wyobraźni wiele ciekawych obrazów dzięki czemu powieść zrozumiałam idealnie.

Styl i warsztat pisarski autorki od lat bardzo mi się podoba, a jej powieści mimo że są thrillerami, zawierają w sobie pewien morał. Kocham takie powieści, które pomimo fantazji autora, zawierają także coś cennego co można wynieść z lektury.

Niebezpieczeństwo, nostalgia i nienawiść- właśnie z tym spotkacie się w powieści Powrót!

Całokształt książki bardzo mi się podobał tym bardziej że odczuwałam, mroczny a zarazem ciężki klimat w jakim pisana była powieść. To bardzo wpłynęło na moje uczucia, ale także na sam odbiór powieści. Polecam przeczytać książkę, gdyż jest nieco inna nic poprzednie powieści autorki. A na czym polega na inność? Musicie przekonać się sami!

Lubię książki Kathryn Croft. Czytałam większość i właściwie wszystkie bardziej lub mniej mi się podobały. Każda z nich ma w sobie to coś. Czy w przypadku tego tytułu było podobnie?

'Nie chcę być nigdzie indziej, tylko z moją córeczką. I chociaż nie mam prawa tak myśleć, nie chcę, by Kayla przebywała w obecności kobiety, której nie znam.'

Farrah wraca po ponad dwóch latach do rodzinnej miejscowości. Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, że postanawia odzyskać córeczkę, którą porzuciła, gdy mała miała trzy miesiące. Czy uda jej się dotrzeć do dziewczynki? Czy poukłada na nowo relacje z ojcem dziecka, a swoim mężem? I przede wszystkim, czy wyjaśni dlaczego porzuciła tak maleńkie dziecko?

Historia wydaje się niewiarygodna i nierealna, jednak tego typu rzeczy dzieją się w rzeczywistości. Kobiety często nie potrafią sobie poradzić, gdy w ich życiu nagle pojawia się maleńkie dziecko. Wydawać by się mogło, że to naturalna kolej rzeczy, jednak nie dla wszystkich tak jest. Farrah jest właśnie tą kobietą, której ciężko jest się odnaleźć. Pozorne wsparcie męża, rodziny i przyjaciół wcale jej nie pomaga. Bo czy nie jest tak, że każdy pyta jak maleństwo, ale nikt nie interesuje się kobietą i jej potrzebami? Ponadto, Farrah skrywa mroczną tajemnicę, która niszczy ją od środka. Czy uda jej się odzyskać dawne życie i przede wszystkim, córeczkę?

'Jak można ufać komukolwiek, gdy człowiek nie wie nawet, czy może ufać samemu sobie.'

Historia jest bardziej powieścią obyczajową z tajemnicą w tle, niż thrillerem psychologicznym. Niczego to jednak nie ujmuje, ponieważ całość wciąga i czyta się niesamowicie szybko. I choć poniekąd spodziewałam się zakończenia, nie udało mi się przewidzieć wszystkiego, co autorka zaserwowała czytelnikom. Zdecydowanie polecam!

'Ale wszystko się zmieniło, prawda? Ludzie, którzy kiedyś byli mi bliscy, stali się obcy. A ja jestem obca dla nich.'

Farrah Conway porzuca swoją 3-miesięczną córeczkę Kayle i męża Aidena. Po dwóch latach wraca i próbuje zbliżyć się do swojej córki, ale czy nie jest już na to za późno? Jakie konsekwencje przyniesie powrót Farrah?

Kathryn Croft jest jedną z moich ulubionych autorek i jej książki biorę w ciemno, bez czytania opisów i przy tej pozycji również się nie zawiodłam, chociaż różniła się ona od pozostałych książek autorki.

Autorka podzieliła książkę na dwie części. W pierwszej było pokazane co było wcześniej, przed porzuceniem małej Kayle oraz już po powrocie głównej bohaterki i bardziej tu był gatunek dramatu rodzinnego.

W drugiej części również mamy opisane to co się działo wcześniej, ale już po powrocie mamy thriller spowodowany konsekwencjami powrotu Farrah. Nie chcę za dużo zdradzać, więc jedynie powiem, że mała Kayle jest w niebezpieczeństwie, ale co się dokładnie stało i kto za tym stoi? No właśnie, musicie się dowiedzieć tego sami. Ja do teraz jestem w ogromnym szoku jak Kathryn to wszystko rozegrała, w głowie mi się to nie mieści.

Autorka ma lekki styl pisania, fakty, które mogą na ogół wydawać się oczywiste, wcale takie nie są. Książka wciągnęła mnie od samego początku tak, że całą przeczytałam w ciągu pare godzin jednego dnia i żałuję tylko, że już mam ją za sobą. W "Powrocie" autorka poruszyła ciężki temat tabu jakim jest depresja poporodowa i skutki tego jakie ze sobą niesie.

„Powrót” to kolejne udane spotkanie z prozą Kathryn Croft. Powieść intryguje, a jej lektura sprawia niekłamaną przyjemność. Warto jednak zdać sobie sprawę, że nie jest to thriller, którego akcja pędzi na łeb na szyję. Croft stawia na psychologię, skupiając się na pokazaniu wewnętrznych rozterek matki, która przed laty podjęła decyzję o porzuceniu męża i córeczki. Dziś jednak bardzo by chciała ją odzyskać. „Powrót” nie jest najlepszym thrillerem w dorobku Croft, nie stawia jej także w gronie najwybitniejszych autorek dreszczowców. Mimo wszystko uważam, że jest to powieść godna polecenia, [Adres usunięty]. dlatego, że porusza ważny temat depresji poporodowej, który często jest spychany na margines. Skłania do refleksji i pokazuje, że każda historia ma drugie dno. Polecam!

Nie zawsze powroty są tak przyjmowane, jak sobie wyobrażamy. Myślimy, że jak wrócimy po latach nieobecności to będziemy przyjmowani z otwartymi ramionami. Nic bardziej mylnego. Wszystko zależy od tego, w jakich okolicznościach rozstawaliśmy się z bliskimi. Czyli nie ma jednej recepty na pomyślny powrót …

Farrah Conway porzuciła męża i małą córeczkę. Po dwóch latach nieobecności postanowiła do nich powrócić. Chce zakłócić ich ułożone życie, życie bez niej. Bardzo ich skrzywdziła, czy mąż wybaczy jej ten występek? Przecież ona odrzuciła własne dziecko, o które starali się wiele lat. Pewnych krzywd nie jest w stanie się wybaczyć, zbyt dużą traumę po sobie pozostawiają. Jej były mąż nie dopuszcza do siebie myśli, że ona znowu może wkroczyć w ich spokojne życie. Ale coś Farrah nie daje spokoju. Ciągnie się za nią wielka tajemnica, o której inni nie mają pojęcia. A może jej się tylko wydaje, że nikt nic nie podejrzewa. Kto poniesie konsekwencje jej nieodpowiedzialnego zachowania? Ona, dziecko, a może mąż? Zazwyczaj najbardziej cierpią dzieci, czy w tym przypadku również tak będzie? Zastanówcie się, sięgnijcie po tę powieść, a na pewno wszelkie nurtujące was wątpliwości zostaną rozwiane …

Jestem wielkim fanem twórczości Kathryn Croft. To już kolejne spotkanie z jej dziełem i muszę przyznać, że jestem usatysfakcjonowana, jak za pierwszym razem. Jej powieści mają w sobie to coś, ten niepowtarzalny i tajemniczy klimat, tę mroczną atmosferę, która nie daje chwili wytchnienia. W każdym momencie lektury odczuwałam niepokój i strach, nie wiedziałam, co mnie za chwilę spotka. A biorąc pod uwagę mistrzowskie pióro autorki i skłonności do zaskakiwania czytelnika, moja wyobraźnia odmawiała posłuszeństwa. Nie byłam w stanie przewidzieć kolejnych kroków bohaterów, gdyż nieustanne zwroty akcji wytrącały mnie z rytmu.

Powrót to niezwykły thriller o samotności, porzuconych nadziejach i trudnym macierzyństwie. Nie zawsze przyjście długo oczekiwanego dziecka na świat powoduje, że wszystko widzimy w tęczowych barwach. Czasami nie wszystkie kobiety potrafią sobie poradzić z tą wielką zmianą w swoim życiu i ją zaakceptować. Trauma porodu w niektórych przypadkach zmusza kobiety do podejmowania złych i nieprzemyślanych decyzji, od których nie ma już odwrotu. To również historia o odrzuceniu i niezrozumieniu drugiej osoby, ale też o klęsce macierzyństwa. Autorka uczula nas, że nie warto żyć w kłamstwie, bo ono wcześniej czy później ujrzy światło dzienne. Zazwyczaj wcześniej niż się tego spodziewamy.

Od tej lektury nie można się oderwać. Niecodzienny klimat, wyraziści i tajemniczy bohaterowie, wartka akcja, unosząca się między bohaterami tajemnica stanowią o wielkiej wartości tej powieści. Czy mogę ją polecić? Powiem przewrotnie, nie mogłabym jej nie polecić! Nie zastanawiajcie się dłużej, obok ciekawej historii dostaniecie niespotykaną dawkę wzruszeń i emocji. Ona zmusi was do refleksji i postawi przed wami trudne egzystencjalne pytania. A na koniec odpowiedzcie sobie na pytanie, czy jesteście w stanie zrozumieć zachowanie Farrah i jej wybaczyć?

,,Powrót" Kathryn Croft to najnowszy thriller autorki, z którym miałam okazję zapoznać się w ostatnim czasie.

Farrah Conway dwa lata temu zrobiła coś, co z pewnością mogło zaważyć na całym jej życiu. Teraz starała się naprawić swoją przeszłość, jednak nie było to wcale tak łatwe, jak mogłoby się wydawać.

Zapoznałam się z wszystkimi książkami autorki, które ukazały się w Polsce i ta plasuje się gdzieś po środku. Owszem, autorka na końcu nieco zaskakuje czytelnika, jednak w ogólnym odczuciu cała powieść nie wywarła na mnie większych emocji.

,,Powrót" Kathryn Croft to thriller, który porusza bardzo ważny temat i z tego powodu warto się z nim zapoznać. Nie czuję, by był to stracony czas, jednak zachwycona też nie jestem.