Podaruj mi szczęście

„Podaruj mi szczęście” jest opowieścią, która zabiera nas na Mazury, prawdziwą zimową porą, na myśl przynosząc bujnie pokryte śniegiem trawy, krzewy i drzewa. Zamarznięte jeziora i pojawiające się coraz liczniej bałwany wykonane przez roześmiane dzieci, bitwy na śnieżki i obfite opady śniegu. Taki obraz pamiętam z dzieciństwa, wiecznie przemoczone rękawiczki i kurtki, zaróżowione od mrozu policzki i radość, do której czasem chciałabym powrócić. Doskonale to znacie prawda?

„Podaruj mi szczęście” jest czwartym tomem cyklu „Matylda i Kosmo”, jednak pomimo braku znajomości poprzednich części bez problemu udało mi się odnaleźć w wykreowanym przez autorów świecie. To powieść bardzo ciepła i rodzinna, która została przedstawiona z różnej perspektywy, dlatego, bo każdy rozdział został wzbogacony o innych bohaterów. Autorzy nie stworzyli takiej typowej powieści obyczajowej, ale taką wartościową, w której jest wiele miłości i jej różnych odcieni. Mamy tutaj dojrzałych bohaterów, których miłość potrafi zainspirować. Nie zaczęła się gwałtownie, ale rozwijała bez pośpiechu z pewnego rodzaju delikatnością i subtelnością. Myślę, że jeśli interesujcie się twórczością autorów to z pewnością powinniście sięgnąć po wcześniejsze publikacje i chronologicznie dotrzeć do tej, a jeśli nie to nic nie stoi na przeszkodzie by po prostu przeczytać tą powieść.

Z całą pewnością jest to wspaniała książka dla fanów cyklu i bohaterów, wyjaśnia pewnie wiele dylematów, problemów z którymi każdy z nas musi się zmierzyć. Córki Kosmy postanowiły wyjechać wraz ze swoim ojcem do miejsca, które tak bardzo ceniła i kochała ich matka. Włochy są bardzo rodzinnym krajem, bardzo serdecznym i ciepłym, pośród mieszkańców przeżywają wspaniałe chwile, a także planują kolejne, które mają być niespodziewanym prezentem dla ich ojca. To wspaniałe, jak córki potrafią dbać o swoich rodziców, tak niewiele potrzeba, żeby pokazać, jak bardzo się kocha i ceni drugiego człowieka.

„Podaruj mi szczęście” jest powieścią, która ma swoje centrum, jest nim jedna kobieta, a mianowicie Matylda. Klimat świąt nie jest tutaj mocno wyczuwalny, bliżej końca powieści staje się intensywniejszy, bardziej nakreślona jest jedność bohaterów i to, że w każdej chwili mogą na siebie liczyć. Trochę szkoda, że mimo wszystko nie zostaliśmy mocniej natchnięci zbliżającymi się świętami, ale jest wiele innych aspektów, które to nam rekompensują.

„Podaruj mi szczęście” z pewnością nie zawiedzie miłośników cyklu i fanów autorów, z pewnością ich ucieszy, że ponownie będą mogli zetknąć się z bohaterami, których pokochali. To wspaniałe wspomnienia zapisane w na stronnicach książki, które nie tylko wywołają łzy, ale i uśmiech, którego tak dziś potrzebujemy, żeby przetrwać.

Rodzina jest bardzo ważna w niej tkwi siła i to pokazują nam bohaterowie, co daje nam nadzieję, że wszystko się ułoży. Każdy problem, zmartwienie z czasem uda się pokonać i sprostać wszelkim trudnościom. Opowieść ta jest spokojna, ukazująca siłę prawdziwej rodzinnej miłości, którą być może na co dzień nie doceniamy.

Historia, która została opisana w tej książce to dalsze losy Kosmy i jego najbliższych. Nie miałam okazji czytać wcześniejszych tomów, jednak myślę, że nie wpływa to na odbiór lektury. Wiadomo super znać losy bohaterów od początku, jeśli jednak tak jak ja, nie mieliście okazji się z nimi zapoznać, to lektura nie straci nie wartości. Książka została podzielona na rozdziały, które są dedykowane danej postaci. Jest to świetny zabieg, gdyż możemy wtedy dobrze poznać daną osobę oraz prześledzić jej losy od jakiegoś momentu życia. Dużym atutem tej książki jest obsadzenie historii w mazurskich klimacie. Te krajobrazy, długie spacery, życzliwi ludzie, to tylko część tego co spotkamy w tej książce. "Podaruj mi szczęście" to ciepła, przejmująca opowieść o rodzinie, przyjaźni, tęsknocie, stracie, ale przede wszystkich ludziach, którzy mimo wielu przeciwności są gdy ich potrzeba i potrafią sprawić, że nawet w najgorszy dzień uśmiech zagości na twarzy. Boże Narodzenie w tej książce jest zwieńczeniem przygód bohaterów. Jest ono tłem tej wspaniałej historii, która w głównej mierze opiera się na relacjach między najbliższymi osobami z otoczenia Kosmy. Książkę czytałam z przyjemnością. Miło spędziłam przy niej czas i myślę, że w przyszłości postaram się sięgnąć po wcześniejsze tomy z serii, gdyż zaciekawiła mnie ta zwariowana rodzinka.

"Dostali swój kapitał wielkich i małych szczęść. Muszą tylko zrównoważyć nimi kilka klęsk."

"Podaruj mi szczęście" jest czwartym tomem cyklu o Matyldzie Kosmie. Przyznaję, że nie miałam okazji poznać wcześniejszych części, ale dość niespodziewanie i udanie wskoczyłam w tę historię. Nie jest to typowa książka świąteczna, bowiem ten element pojawia się dopiero pod jej koniec.

Lidia Liszewska i Robert Kornacki niewątpliwie posiadają dar opisywania trudnych przeżyć, uczuć związanych z chorobą i stratą. Przekonują nas, że w miłości i rodzinie tkwi siła. To ona łączy, a magia świąt może tylko dopomóc byśmy zrozumieli, co w życiu liczy się najbardziej.

"Jesteśmy trochę jak stare drzewa z tego powiedzenia… Ale my mamy jeszcze na dodatek wspólne korzenie i jedną wielką koronę."

Każdy rozdział poświęcono innej postaci, dzięki czemu wszystko ma tu swoje ręce i nogi. Autorzy pozwolili czytelnikom sprawdzić, co słychać u bohaterów (tym, co ich znają), co się u nich wydarzyło, jak poradzili sobie z problemami i co planują dalej. Osobiście nie odnosiłam wrażenia, że czegoś nie wiem, czy nie rozumiem. I być może kiedyś nadrobię pozostałe tomy serii.

Ciekawym pomysłem było zamieszczenie przed każdym rozdziałem opisów ptaków z terenów mazurskich, które idealnie dobrane zostały pod konkretnego bohatera.

To książka przypominająca, że nie wszystko jest na sprzedaż. Prawdziwych uczuć, miłości i szczęścia nie kupimy nawet za największe pieniądze świata. Ale aby skosztować tego szczęścia trzeba się na nie otworzyć, a czasem zawalczyć. Nic w naszym życiu nie dzieje się bez powodu. We wszystkim można dostrzec pozytywy i nadzieję na lepsze jutro.

"W życiu lubiło powiać z różnych stron. Ale wystarczyło mieć dobrego sternika na pokładzie, żeby z każdego przechyłu wyjść suchą stopą."

To, co trochę mi nie pasowało to to, iż autorzy miejscami wkładali w usta swoich bohaterów zbyt wyszukane słownictwo. Ale zdaję sobie sprawę, że każdy z nas jest inny i ma swój sposób wyrażania się. Opisy jak dla mnie również obfitowały w zbytnią "kwiecistość".

"Podaruj mi szczęście" to ciepła, poruszająca, refleksyjna powieść o więzach rodzinnych, nauce życia na nowo, dojrzałej miłości. A wszystko osnute w zachwycającym zimowym mazurskim krajobrazie. Lektura dla lubiących oddawać się wspomnieniom.

Podaruj mi szczęście to czwarty tom serii Matylda i Kosma polskiego duetu pisarzy Lidii Liszewskiej i Roberta Kornackiego. Nie lubię zaczynać od końca, zwłaszcza w przypadku powieści obyczajowych, ale dla tej książki musiałam zrobić wyjątek. Jak najszybciej musiałam poznać losy bohaterów i nie ukrywam zobaczyć jak poradzili sobie autorzy związani z moim miastem – Bełchatowem.

Córki Kosmy planują zrobić ojcu w tym roku wielką niespodziankę. Plany rozpoczynają się już latem i wieczór wigilijny ma być czasem bez żadnych niespodzianek, gdzie wszystko zostanie dopięte na ostatni guzik, a uczestnicy wieczerzy mają pamiętać go do końca życia. Z pewnością tak się stanie, chociaż przy zwariowanej, patchworkowej rodzinie wiele może się zdarzyć.

Czwarty tom serii Matylda i Kosma to powrót do bohaterów, których mnóstwo osób zdążyło już polubić, gorąco im kibicować lub przeklinać ich chybione wybory. Minęło już kilka lat od wydarzeń z poprzedniego tomu, a więc obawiałam się czy zdołam się wczytać w tę historię, zapoznać wszystkich bohaterów. Wszystkie obawy były na szczęście bezpodstawne, ponieważ autorzy dokładnie malują losy każdego z bohaterów, tkają sieć wzajemnych powiązań i zależności, które cechują się naprawdę dużą zawiłością. Wszystko zrozumiałam, tylko podczas lektury cały czas towarzyszyło mi rozczarowanie, że poprzednie tomy jeszcze nie stoją na mojej półce i nie będę mogła w najbliższych dniach się za nie zabrać. Nie sposób nie polubić rodziny Kosmy, jego córek, nawet byłej żony i tych wszystkich powiązanych z nimi osób, ponieważ są oni po prostu ludzcy, nie papierowi. Właściwie każdy z nich mógłby być nami, członkami naszej rodziny czy przyjaciółmi. To ogromnie mi się spodobało.

Podaruj mi szczęście to historia gdzie bożonarodzeniowego klimatu odnajdziemy mało, ponieważ święta są tylko pretekstem do zorganizowania niezapomnianego wieczoru wigilijnego, który poprzedza kilka miesięcy przygotowań. Ten magiczny czas pojawia się tylko na kilkudziesięciu ostatnich stronach. Zupełnie mi to nie przeszkadzało, ponieważ odnalazłam tutaj samo życie, prawdziwość. To bardzo dojrzała opowieść, o tym, że życie potrafi czasami z nas zadrwić i rzucać nam trudne do przeskoczenia kłody pod nogi. Niejednokrotnie tracimy bliskie nam osoby i koniecznością jest podnieść się i otworzyć na nowe doświadczenia, jednocześnie pielęgnując pamięć o najbliższych. Nie ma tutaj banału, infantylności czy bajkowości, raczej słodko-gorzka historia o ludziach, którzy muszą radzić sobie z przeciwnościami losu. Też o tym, że rodzina jest siłą, której nie do się porównać do niczego innego. Przyznam, że podczas czytania byłam nawet dumna z tego, że autorzy z mojego miasta stworzyli tak dojrzałą i co trzeba jeszcze napisać – dobrze napisaną książkę. Historię, której lektura sprawiła mi prawdziwą przyjemność.

Czy polecam? Jeśli nie boicie się rozpocząć od czwartej części serii to jak najbardziej. Innych zachęcam do nadrobienia razem ze mną poprzednich tomów i oczekiwania na zapowiedzianą przez autorów kolejną serię.

Poszukujesz zimowej powieści, która otuli cię swoim ciepłem i sprawi, że przeniesiesz się w niezapomniany widok mazurskiej okolicy otulonej śniegiem?

"Podaruj mi szczęście" to powieść, która spełnia powyższe kryterium. Kolejny tom serii "Matylda i Kosma", która zauroczy was grudniową opowieścią. Nie znając poprzednich bardzo łatwo odnajdziesz się w świecie bohaterów, których autorzy przedstawili w bardzo charakterystyczny, lecz odmienny sposób. Święta dla wszystkich są pewnego rodzaju ukojeniem. Znikają wtedy wszelakie troski i jesteśmy teraz tylko my. Główni bohaterowie mają za sobą ciężkie chwile, jednak czy magia grudniowej nocy sprawi, że zostanie ON "wyleczony"?

Najbardziej podoba mi się w tej historii to, że każdy rozdział oddany jest innemu bohaterowi. Opowiada o jego troskach, zmartwieniach, przemyśleniach. Dzięki temu mamy świetny obraz panujących tam relacji.

"Podaruj mi szczęście, to niezwykle ciepła powieść, dzięki której robi się przyjemnie na sercu. Opowiada o rodzinie i sile, jaką darzy każdego z członków. Miłośnicy serii z pewnością ucieszą się, że mogą poznać zimową, świąteczną odsłonę życia ukochanych bohaterów, których życie toczy się zupełnie zwyczajnie jak nasze..