Perfekcyjna żona

1. 

   Początkujący Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia potwierdzona zakupem

   Dodana przez Danuta G. w dniu 2020-01-01

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Polecam, zaskakująca, nie można się oderwać od czytania dopóki się nie skończy

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Bookendorfina I. w dniu 2020-01-27

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   "Nie można zmienić przyszłości, nie zmieniając zasad."
   
   Moja znajomość z twórczością JP Delaneya przebiega w różnych barwach. Pierwsza książka zatytułowana "Lokatorka" okazała się fascynującą rozrywką, jej następczyni "W żywe oczy" nie wciągnęła mnie już tak mocno, zabrakło wyczekiwanego napięcia. Natomiast "Perfekcyjna żona" dostarczyła mnóstwo intrygujących przeżyć i podsunęła bogaty materiał do frapujących przemyśleń. Jako ludzkość zbliżamy się do przełomowego momentu uczynienia sztucznej inteligencji ogólnodostępnym projektem. Coś, co kiedyś zajmowało jedynie naukowców, dziś coraz chętniej wkracza do świata popkultury. Trzydzieści lat temu, studiując informatykę zajmowałam się sieciami neuronowymi, zainteresowaniom towarzyszył aspekt nowości i filozoficznego podejścia. Obecnie takie struktury matematyczne są w powszechnym użytkowaniu. Ale perspektywa stworzenia sztucznej inteligencji na wzór człowieka, a konkretnie cyfrowo wygenerowanej kopii nas samych, a nawet lepszej wersji, bo wyidealizowanej i bez wad, bazującej na sferze emocjonalnej, budzi poruszenie i fascynację. Natychmiast zastanawiamy się, czy kiedy maszyny przetworzą, przyswoją i rozwiną uczuciowe aspekty człowieczeństwa, gatunek ludzki nie będzie stał przed zagrożeniem przejęcia i eliminacji. Wyborna tematyka dla twórców filmów science fiction, entuzjastów fantastyki i thrillerów.
   
   W "Perfekcyjnej żonie" zwłaszcza psychologiczną nić atrakcyjnie wpleciono w scenariusz zdarzeń, a czytelnicy z dużym pokładem empatii mają nie lada gratkę do nieskrępowanego poszybowania emocji. Przyjemnie dajemy się ponieść wyobraźni, dotykamy pierwotnych lęków, wstrzymujemy oddech w kulminacyjnych momentach, co ciekawe, bardziej kibicujemy sztucznemu tworowi z rozwijającą się jaźnią niż w pełni biologicznemu organizmowi. Fabuła przekonuje, pomaga dynamiczna akcja i dwie perspektywy narracji. Stopniowo odkrywamy teraźniejszość i doprowadzającą do niej przeszłość. Niczego nie jesteśmy pewni, nic nie okazuje się tylko czarno i białe, żadnego bohatera nie obdarzamy w pełni zaufaniem. Obserwujemy jak akcja szybuje w zaskakującym kierunku, jak zapętlają się poszczególne elementy, odwraca się perspektywa postrzegania, i choć w części spodziewamy się zaproponowanego zakończenia, to jednak potrafi dać do myślenia. Od początku coś złowrogiego przyczaja się w naszej intuicji, ale nie spodziewamy się, że obrót spraw może się aż tak diametralnie zmienić. I to zaliczam na plus powieści, jednocześnie odnotowuję, że momentami powstawało wrażenie przekombinowania, choć niewątpliwie dla wielu osób może to mieć urok, zwłaszcza dla miłośników tego gatunku. Dokąd zmierzamy jako ludzkość, która już tak biegle posługuje się nową technologią, ma skłonność do ucieczek od moralnych dylematów i gorące pragnienie nieśmiertelności?
   
   [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Halina W. w dniu 2019-12-07

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Miłość czy zauroczenie ?
   
   "(…) zauroczenie pozornie przypomina prawdziwą miłość. Jest z nim tak jak z solą : odpowiednia ilość dodaje mięsu smaku , a jej nadmiar może je zepsuć. Podobnie z miłością i zauroczeniem „
   
   JP Denaley wzbudza w czytelnikach skrajne emocje, opinie na temat jego książek są mocno podzielone. Od zachwytów, aż po bardzo słone słowa krytyki, ale jest w nich coś, co powoduje, że mimo wszystko czytelnicy nieodmiennie sięgają po jego kolejne książki.
   
   Przyznam szczerze, że do książek Denaleya podchodzę z rezerwą, ale mimo tej rezerwy,jednak mnie do nich ciągnie. „ Lokatorka” podobała mi się średnio, „ W żywe oczy „ pokonało mnie nadmiarem absurdu, natomiast w przypadku „ Perfekcyjnej żony”, udało się autorowi mnie zaskoczyć. Lakoniczny opis wydawcy pozwalał mi sądzić, że to kolejny thriller, jakich w tej chwili na rynku setki i autorom coraz trudniej wymyślić coś nowatorskiego, co będzie miało powiew świeżości, a Denaleowi się to udało. Przede wszystkim co zdobyło moje uznanie, to dobry pomysł na fabułę. Początkowo wydawało mi się, że powieść nie przypadnie mi go gustu i przyznaję, że nie od razu wciągnęłam się w historię, ale w ogólnym rozrachunku wywarła na mnie pozytywne wrażenie. Zapewne stało się tak za przyczyną nietypowego pomysłu autora, który do thrillera psychologicznego wprowadził wątek scine-fiction, który okazał się świetnym zagraniem nadającym książce oryginalności.
   
   Może nie każdemu przypadnie ON do gustu, ale mnie akurat taki wątek bardzo się podobał. Abbie budzi się w szpitalu nie wie, kim jest, a siedzący obok mężczyzna twierdzi, że jest jej mężem. Tajemnice się mnożą, bo prawdziwa Abbie zaginęła pięć lat temu i nigdy jej nie odnaleziono, kim zatem jest kobieta, która przebywa w szpitalu? Nie chcę zdradzać zbyt wielu szczegółów, bo prawdziwą historię Abbie każdy czytelnik musi odkryć sam wraz z bohaterką w miarę jak wraca jej pamięć i okazuje się, że nie jest człowiekiem. Rodzi się wiele pytań, że chwilami trudno nadążyć, a historię Abbie poznawałam z perspektywy kogoś trzeciego, który cały czas przygląda się jej poczynaniom, ale do samego końca nie wiedziałam, kto to jest.
   
   „ Perfekcyjną żonę „ należy czytać uważnie, bo historia jest nieźle zagmatwana i niejednokrotnie potrafi namieszać w głowie. Nie brakuje tutaj tajemnic, dziwnych zbiegów okoliczności, zwrotów akcji, czyli jednym słowem wszystkiego, co cechuje dobry thriller psychologiczny. Ogólnie akcja ma niezłe tempo, chociaż chwilami bardzo mocno zwalnia, żeby w następnym momencie gwałtownie przyspieszyć.
   
   Fabuła powieści jest mocno rozbudowana, bo oprócz motywu sztucznej inteligencji, autor dodatkowo wplótł wątki chorującego na autyzm synka głównych bohaterów, Abebie i Tima. Fakt ten tym bardziej mnie poruszył, gdy okazało się, że autor czerpał informacje z własnych doświadczeń. W posłowiu wspomina, że jego syn choruje na autyzm.
   
   „ Perfekcyjna żona „ może nie jest doskonałą książką, ale zwraca uwagę i skłania do przemyśleń. Wizja autora przeraża i pokazuje jak cienka jest granica moralności. Czy wolno stworzyć robota na wzór człowieka, który myśli i czuje, by zastąpił nam kogoś bliskiego?
   
   Każda kolejna książka JP Denaleya intryguje mnie coraz bardziej, więc jeżeli napisze coś nowego na pewno, to przeczytam.
   
   Polecam nie tylko fanom fantastyki.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Daria Ł. w dniu 2019-10-31

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Czytałam wcześniejsze powieści autora i nie ukrywam, że nie jestem ich wielką fanką. Niemniej "Perfekcyjna żona" wybija się nieco na ich tle, gdyż jest pierwszą spośród powieści JP, która zdołała mnie aż tak zaciekawić swoją fabułą. Nie oznacza to jednak, że jednakowo zdołała utrzymać moje zainteresowanie podczas czytania. Niestety, mniej więcej w połowie powieści mój czytelniczy entuzjazm osłabł i dokończyłam lekturę już bez większych emocji.
   
   "Perfekcyjna żona" miała być z założenia thrillerem psychologicznym z "niezwykłym elementem spekulatywnym" - o czym możemy przeczytać w podziękowaniach. Jednak w moim odczuciu mało w niej samego thrillera i choć autor poskąpił nam technologicznego żargonu, to przecież tematyka sztucznej inteligencji - zwłaszcza takiej, która jest zdolna do odczuwania emocji - jest przecież niczym innym jak rasowym komponentem si-fi. A dlaczego mało w niej thrillera? Może dlatego, że brakuje w niej większego elementu zaskoczenia. Tim niemalże od pierwszych rozdziałów kreowany był na głównego antagonistę i było tylko kwestią czasu, by fasada zbudowana z jego uładzonych kłamstw runęła z hukiem. Nie wiedzieliśmy tylko do jakiego stopnia będzie w stanie posunąć się nasz wizjoner z Doliny Krzemowej, aby nagiąć rzeczywistość do swoich absurdalnych - wręcz niezdrowych - oczekiwań. Bo to zły mężczyzna był - że tak sparafrazuję - a człowiek jeszcze gorszy.
   
   Niewątpliwym atutem "Perfekcyjnej żony" jest dość nietypowy sposób prowadzenia narracji toczącej się dwutorowo. Ciekawie było również obserwować postępującą przemianę Abbie. Nasz cud nauki przeszedł długą drogę od cobota zakochanego w Timie i wierzącego w każde jego słowo po Abbie, która zaczęła ukrywać przed nim pewne fakty, a wreszcie Abbie snującą plany na własną rękę. Zaś najciekawsze było to, jak Abbie postrzegała samą siebie oraz, że wierzyła w to, iż ma duszę. Myślę też, że niejedno czytelnicze serce skruszy jej stosunek do autystycznego Danny'ego. A tematyka wykorzystania osobowości oraz wspomnień osoby, która jeszcze stosunkowo niedawno żyła, z pewnością może sprowokować refleksje natury czysto etycznej.
   
   Podsumowując: "Perfekcyjna żona" nie jest powieścią idealną. Przynajmniej dla mnie. W moim osobistym rankingu powieści autorstwa JP plasuje się mniej więcej na poziomie "Lokatorki" (no, może ciut wyżej), za to zdecydowanie bije na głowę przekombinowaną "W żywe oczy".

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Magdalena S. w dniu 2019-09-29

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Delaney po raz kolejny namieszał mi w głowie, ale ogromnie mnie to cieszy. Lubię książki, które tak mocno mnie angażują, które dają mi możliwość analizowania każdego aspektu opowiadanych w nich historii. Świetna fabuła, genialne dopracowanie wszystkich wątków, ładne igranie z czytelnikiem. Wydaje mi się nawet, że moja opinia jest nieco chaotyczna, ale to dlatego, że ta książka naprawdę mocno do mnie trafiła, niejednokrotnie czułam się zbita z pantałyku – co samo w sobie świadczy o tym, że naprawdę można się mocno wczuć w twórczość Delaneya.
   
   Cała recenzja: [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 3 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję