Ostatnia mila

Melvin Mars miał dwadzieścia lat i ogromną szansę na zostanie głównym graczem futbolu amerykańskiego, gdy spadła na niego wieść o śmierci rodziców. Bardzo szybko Melvin stał się głównym podejrzanym i wkrótce został skazany na karę śmierci. Spędził w więzieniu ponad dwadzieścia lat a poznajemy go w dniu, kiedy jego życie ma się zakończyć. Pogodzony z losem, przygotowuje się na tą ciężką próbę, jaką jest zakończenie z godnością swojego zmarnowanego życia, gdy kara zostaje odroczona. Okazuje się, że ktoś inny, ktoś, kto również skazany jest na śmierć, przyznał się do zabicia jego rodziców. Tym sposobem Mars zostaje uwolniony.

Amos Decker, który działaniami z poprzedniej części, zasłużył sobie na szacunek i zaufanie agenta FBI, Bogarta, zostaje przydzielony do specjalnego zespołu, w którym wraz z agentami mają współpracować cywile. Ich zadaniem ma być praca nad sprawami nierozwiązanymi, jednak Amos już w drodze do nowej pracy, przez przypadek zainteresował się sprawą Melvina Marsa i nic nie jest w stanie oderwać jego myśli od tego zadania. Przekonawszy cały zespół o konieczności poznania prawdy o morderstwie na państwu Mars, wkrótce wkroczą na ścieżkę, z której nie będzie już odwrotu. Sprawa staje się mocno skomplikowana i nieoczywista a członkowie zespołu znajdą się w niebezpieczeństwie.

David Baldacci nie daje czytelnikowi czasu na nudę. Akcja powieści mknie do przodu w zawrotnym tempie, co i rusz zmieniając swój tor. Autor ma bardzo lekkie pióro i tworzy spójną, choć zawiłą fabułę, wplatając w nią również trochę wątków obyczajowych dotyczących głównych bohaterów. Wszystko wyważone i w odpowiednich proporcjach. Elementy układanki powoli wskakują na miejsce, dając obraz intrygi snutej przez lata.

Amos Decker to typ bohatera, jaki lubię. Na pewno nie jest idealny i potrafi do siebie czasami zrazić. Po wypadku, jakiemu uległ na boisku, jego mózg nie funkcjonuje już normalnie. Amos ma pamięć absolutną, co jest zarówno błogosławieństwem, jak i przekleństwem. Poza tym zatracił swoją wrażliwość, przez co bywa oschły, szczery do bólu i zwyczajnie dziwaczny. Kiedy złapie trop, kiedy jakaś sprawa go zainteresuje, nie ma mowy, żeby odpuścił. Jego genialny mózg przepuszcza wszystkie wiadomości przez sito, wyłapując nowe wskazówki, podsuwając nietypowe tropy. W "Ostatniej mili" Amos stał się bardziej ludzki. Coraz częściej żartuje, stara się nie urazić czyichś uczuć a przede wszystkim zaprzyjaźnia się z Melvinem Marsem i łączy ich naprawdę wiele.

"Ostatnia mila" to typ powieści, które bardzo mi odpowiadają. Dynamiczne tempo, częste zwroty akcji, dopracowana fabuła, dobra narracja i ciekawi bohaterowie. Czyta się z wielką przyjemnością, choć oczywistym jest, że jest to typowo rozrywkowa lektura, czytana głównie dla relaksu. zdecydowanie jest to kawał dobrej książki sensacyjnej, przy której trzeba trochę pogłówkować, bowiem autor często zwodzi czytelnika. Jak dla mnie - rewelacja:)

Trochę potrwało, zanim pojawił się kolejny tom serii pióra Baldacci'ego, a im bliżej było do dnia premiery, tym bardziej nie mogłam się doczekać lektury. Są takie książki, które idealnie trafiają w nasz gust czytelniczy, a seria z detektywem Amosem Deckerem stanowi mój idealny przykład - coś całkowicie niebanalnego w otoczce dobrego kryminału.

Seria ma to do siebie, że można czytać ją śmiało bez znajomości wcześniejszych tomów. To rzecz, którą bardzo cenie, bo nie zawsze mam możliwość rozpoczęcia przygody z danym cyklem od pierwszego tomu. W tym przypadku jednak mi się poszczęściło i cieszę się ogromnie, że podążam pokręconą drogą przygód Amosa dosłownie od pierwszej strony. To jedna z tych serii, po którą będę sięgać w ciemno, kiedy tylko pojawi się wizja kolejnych tomów, bo po prostu nie będę mogła tego przegapić - za nic nie ominę kolejnej dobrej przygody.

Amos Decker trochę przypomina mi Sherlocka Holmsa. Nie jest to kluczowe porównanie, więc nie przywiązujcie do niego wagi. To tylko luźna wizja, która pojawiła się w mojej głowie przy pierwszej części cyklu ("W pułapce umysłu"). Główny bohater, detektyw, to postać o tyle niebanalna, że niemal niemożliwa do zaakceptowania - niemal, bo igra sobie z cienką granicą rzeczywistości, jednak ja w pełni kupuję jego postać. Na skutek urazu z przeszłości dziś nie ma rzeczy o której by zapomniał, myśli krążą w jego umyśle nie mając granic i zagrzewają czytelnika do pobudzenia szarych komórek. To doskonała zabawa - gra warta świeczki, w której na równi prowadzimy własne śledztwo razem z Amosem i opierając się na przebłyskach jego pamięci próbujemy ustalić własny przebieg wydarzeń. Główny bohater jest fantastyczną postacią, zbliża się do czytelnika jak tylko to możliwe i choć nie jest łatwo się z nim utożsamić, bo przecież i charakter i talent ma znacznie powyżej przeciętnej, to nie drwi sobie z pobocznego obserwatora a pomaga mu aktywnie uczestniczyć w śledztwie. Uwielbiam go w całego jego osobie - kreacji, charyzmie, otyłej formie sprawiającej, że wydaje się bardziej ludzki.

Postać detektywa przekonała mnie do siebie już w pierwszym tomie, ale to nie jedyne atuty, którymi posługuje się autor. Potrafi rewelacyjnie kreślić sylwetki swoich bohaterów i pomijając samego Amosa warto na moment zatrzymać się przy głównym podejrzanym, oskarżonym o morderstwo swoich rodziców - Melvinie Marsie. To postać z charakterkiem, która dodaje koloru całej fabule swoją nieufnością i grubiaństwem. Można by pomyśleć, że nikt nie ma ochoty zadawać się z podejrzanym o niesamowicie opornym sposobie bycia, ale prawda jest taka, że zaintrygował mnie swoją postacią. Razem z Amosem zbudowali fantastyczną relację, trochę gruboskórną i do dopracowania pomiędzy nimi, ale przez to bardziej wiarygodną.

Przyznaję, że mocno skupiłam się na postaciach, bo to one najbardziej mnie zaintrygowały. Ale nie chcę przy tym umniejszać fabule, która zasługuje na uwagę w równym stopniu co bohaterowie. Rewelacyjnie zaplanowane śledztwo wprowadza czytelnika w wir ślepych zaułków, pościgów i dynamizmu, bez którego całość nie mogłaby zaistnieć. "Ostatnia mila" ma w sobie wszystko to co powinien zawierać doskonały kryminał wymieszany z nutą sensacji - nieoczekiwane zwroty akcji, intrygującą fabułę i całą masę emocji, od których po prostu nie da się oderwać. Jak dla mnie - to powieść jeszcze lepsza od pierwszego tomu. Polecam!

Tradycyjnie rzec by można zacznę od krótkiej bibliografii autora i najważniejszych faktów z jego życia. David Baldacci, to pisarz, którego poznałem zagłębiając się w lekturę takich powieści jak "Klub wielbłądów", czy "Kolekcjonerzy tajemnic". Pisarz ten ma słabość, że tak to ujmę do różnego rodzaju teorii spiskowych a jego opowieści są całkiem ciekawe.

"Ostatnia mila" opowiada historię pewnego człowieka, który oczekuje na egzekucję, za zabójstwo własnych rodziców. Melvin Mars utrzymuje że jest niewinny i ze wszystkich sił stara się doprowadzić do kasacji wyroku, jednak na próżno. Nieoczekiwanie, odnajduje się winny, który przyznaje się do tych morderstw a Mars wychodzi na wolność.Amos Decker, który pracując dla FBI nieraz miał do czynienia z podobnymi sprawami, uważa że komuś zależało na uwolnieniu Marsa. Kiedy więc znika jedna z asystentek, które zajmowały się sprawą, upewnia się w swoim zdaniu i rozpoczyna drobiazgowe śledztwo. Jednak to co odkryje, będzie miało wpływ nie tylko na niego, ale i na większość osób. Zachęcam do lektury.

Zajmująca lektura na zimowe wieczory. Jednak przyznam się, że i w tej powieści to co miało być zaskoczeniem odkryłem niemalże na początku lektury. Albo pisarz się nie postarał, albo zbyt wiele książek o podobnej tematyce przeczytałem-nie wiem. Mimo to publikacja godna polecenia i nic nie stoi na przeszkodzie, aby przeczytać i tę książkę.

"Ślady zbrodni" to zdecydowanie jedna z lepszych serii na rynku wydawniczym. Tym razem, również się na niej nie zawiodłam, a przedstawiana poniżej książka okazała się strzałem w dziesiątkę.

"Ostatnia mila" to drugi tom cyklu o Amosie Decterze. Niestety nie czytałam pierwszego, choć mam nadzieję to nadrobić. Powieść zaczyna się w Teksańskim Stanowym Zakładzie Karnym w Huntsville. Tam poznajemy więźnia o numerze 7-4-7, który czeka na wykonanie wyroku śmierci. Melvin Mars, bo tak nazywa się osadzony, to czarnoskóry, były sportowiec, który spędził za kratkami 20 lat, za zamordowanie swoich rodziców. Ma 42 lata i właśnie odrzucono jego ostatnią apelację. Jest 7342 dzień jego pozbawienia wolności, ostatni jaki mu został na tym świecie, bo władze więzienia właśnie dziś, mają wykonać wyrok pozbawiający go życia. Tak się jednak nie dzieje. W ostatniej chwili, inny skazaniec przyznał się do popełnienia zbrodni, za którą wcześniej osądzono Marsa. To dopiero początek kłopotów, cudem ocalałego skazańca. Na jego szczęście, do pomocy zgłasza się Amos Decker, znany z "W pułapce pamięci" detektyw, przydzielony do grupy wsparcia FBI, mającej na celu rozwikłanie spraw niewyjaśnionych. Detektyw przez przypadek słyszy w radio o niesamowitym zwrocie akcji dotyczącym byłego futbolisty. Sprawa bardzo przypomina mu historię, jaką sam przeżył po śmierci swojej żony i córki. Postanawia więc, zrobić wszystko by dojść do prawdy. Czy mu się uda? O tym dowiecie się czytając tę książkę.

Co jeszcze ciekawego można powiedzieć o powieści?

Autor ma niezwykły dar kreowania swoich bohaterów. Zarówno detektyw - przygruby, cierpiący na synestezję (widzenie np cyfr w kolorze), a także hipermnezje (dokonała pamięć), jak i były podejrzany (gburowaty, nieufny) wzbudzają wielką sympatię. Na uwagę zasługuje również, ciekawa relacja, jaka się między nimi rodzi. Byli swoimi rywalami na boisku, a teraz widać jak między nimi budzi się szacunek i twarda, trudna, męska przyjaźń.

"Ostatnia mila" to bardzo dynamiczna, emocjonująca, zwrotna powieść. Idealna na dłuższe wieczory, bo naprawdę trudno się od niej oderwać. Gorąco polecam.

/[Adres usunięty]