November 9

Warto przeczytac ,bardzo fajnie napisana ,uczuciowa .

Colleen Hoover w ostatnim czasie szturmem wdarła się na polski młodzieżowy rynek. Czytelniczki co chwilę wyczekują jej kolejnej powieści. Czy i ,,November 9" zbiera same pozytywne recenzje?

W życiu każdego z nas mają miejsce sytuacje, na które kompletnie nie mamy wpływu. Teoretycznie tak też jest w przypadku spotkania Fallon i Bentona Jamesa Kesslera. Dziewczyna spotyka się z mało lubianym ojcem, który wypomina jej, że z obecnym wyglądem raczej nie ma szansy na karierę sceniczną, gdy przypadkiem dosiada się do nich Ben, jej fałszywy chłopak. Okazuje się jednak, że tych dwoje ma się ku sobie. Postanawiają, że przez cały rok nie będą się ze sobą kontaktować, a ich jedyne spotkania nastąpią 9 listopada. Po 5 latach zdecydują, co z ich wspólną przyszłością. Tymczasem wraz z upływem czasu dowiadują się o swojej przeszłości coraz więcej. Czy w obliczu nowych faktów ich znajomość ma szansę przetrwać?

Nie mam pojęcia, czy to ja miałam problem z wciągnięciem się w fabułę, czy pierwsze 100 stron było mało interesujących. Faktem pozostaje, że pozostałą część powieści przeczytałam z przyjemnością. Poznajemy dalsze losy znajomości Fallon i Bena, ich kolejne spotkania 9. listopada. Wzloty i upadki, które ich czekają, ale czy tak właśnie nie jest w prawdziwym życiu?

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Colleen Hoover. Muszę przyznać, że na tyle zadowalające, że mam ochotę sięgnąć po inne pozycje pisarki, tym bardziej, że ukazują się one w Polsce wyjątkowo często. Czy ,,November 9" ma szansę zostać zaliczoną do kategorii bestsellery? Z tego, co czytałam na innych blogach, akurat ta jest oceniana jako przeciętna.

,,November 9" to moje pierwsze spotkanie z twórczością amerykańskiej autorki, jednak sądzę, że nie ostatnie. To piękna historia przypadkowej znajomości, która ma za sobą burzliwą przeszłość, ale i równie optymistyczną przyszłość.

Colleen Hoover już po raz kolejny udowodniła, że doskonale wie, co robić ze swoimi czytelnikami, by niczym doświadczony dyrygent wygrać na strunach ich duszy dokładnie taką melodię, jaką pragnie usłyszeć, konsekwentnie robiąc z ich serc totalną miazgę.

Coś, co bowiem, na pierwszy rzut oka wydaje się być zwykłym romansem, idealnie wpasowującym się w ramy mocno oklepanego i bijącego rekordy poczytności, nurtu New Adult, gdzie młodzi dorośli stojąc u progu dorosłości, walczą o siebie, rodzące się między nimi uczucie i własną przyszłość, na którą cień zawsze rzuca dramatyczna przeszłość, w ostatecznym rozrachunku okazuje się być czymś zgoła innym. Trzeba jednak zajrzeć pod powierzchnię, zanurzyć się w stronicach tej powieści, by dostrzec ciekawy pomysł, niekonwencjonalne rozwiązania i powiew świeżości, którego łakną miłośnicy NA, tacy jak ja.

November 9 to historia zbudowana na tajemnicy, o istnieniu której nie do końca zdajemy sobie sprawę, odkrywając kolejne karty w tej grze wraz z bohaterami.

Nasuwa się jednak pytanie, czy można zakochać się w kimś spędzając z nim zaledwie kilka godzin, tylko jeden raz w roku i tak na przestrzeni pięciu kolejny lat? Colleen Hoover pokazuje, że to jest możliwe, a do tego robi to niezwykle subtelnie i, trzeba przyznać, mimo wszystko przekonująco.

Cała recenzja na blogu, zapraszam :)

[Adres usunięty]

[Adres usunięty]

9 listopada to data, która zmieniła życie Bena i Fallon. Dzień, w którym przypadkowe spotkanie zaważyło na ich dalszym życiu. Od tej pory postanowili widywać się tylko raz w roku, w tym samym miejscu, o tej samej porze.

Fallon to dziewczyna, która po pewnym wydarzeniu z 9 listopada przestała wierzyć w siebie i swoje zdolności, a Ben to chłopak, którego życie wywróciło się do góry nogami tego samego dnia.

Czy to, że poznali siebie nawzajem w dniu, który wcześniej nie przywoływał im dobrych wspomnień ma jakieś znaczenie? A może to przeznaczenie? Które bohater chce upamiętnić w książce, tylko co jeśli jej rozdziały przestaną pokrywać się z rzeczywistością?

Colleen Hoover potrafi poruszyć najczulsze struny ludzkich uczuć, jak nikt potrafi połączyć miłość z tragicznymi wydarzeniami z przeszłości. Potrafi pokazać czytelnikowi różne oblicza ludzkich problemów i uczuć. Książka "November 9" to kolejna powieść ukazująca wszystko to co w autorce najlepsze. Nie byłam w stanie jej odłożyć, wciągała mnie z każdą stroną coraz mocniej. Główni bohaterowie Fallon i Ben to młodzi ludzie, którzy spotkali się przypadkiem i tworzą własne historie, czy ich losy się złączą na dobre? Tego Wam nie zdradzę, przeczytajcie koniecznie sami!

November 9 to romans między przypadkowo poznanymi ludźmi w restauracji. Postanawiają, że będą spotykać się każdego 9 listopada o tej samej godzinie w tym samym miejscu, dopóki oboje nie będą mieli 23 lat. Chłopak Ben jest pisarzem, zamierza ich historię zapisać w książce. Fallon to kiedyś znana aktorka, która zakończyła swoją karierę w skutek pożaru, który zostawił na jej lewej stronie ciała straszne blizny po poparzeniach. W książce poznajemy dwie perspektywy - Bena i Fallon. W książce są opisane tylko dni 9 listopada w każdym kolejnym roku. Z początku historia była po prostu ok. Po połowie wydarzyło się coś co zaskoczyło i zdecydowanie było warte wcześniejszego czytania. 7/10

Książka o miłości ,która przetrwała pomimo przeszkód. ,,November 9" to pierwsza książka tej autorki ,którą miałam okazje przeczytać i zakochałam się w niej! Dostarczyła mi bardzo wielu rozmaitych emocji. To właśnie ten 9 listopada na zawsze zmienił życie dwojga ludzi ,którzy mieli jednak ciężkie przeżycia za sobą ,a w chwili poznania się od razu załapali pomiędzy sobą dobry kontakt i mieli pomiędzy sobą wspaniałą nić porozumienia.Według mnie nie jest to książka schematyczna ,bo zaskakiwała na każdym kroku.Od pierwszych stron już wciąga. Bohaterowie są świetnie wykreowani , bardzo przeżyłam ich historie i rozumiałam ich decyzje i byłam za ich związkiem całym serduchem.! Podsumowując Powieść Colleen Hoover uważam za jeden z lepszych romansów jakie przeczytałam ! :)

"Co wydarzyło się 9 listopada?"

Bywa tak, że spotykamy osoby, które są dla nas czymś więcej aniżeli wyłącznie przeznaczeniem. Zdarza się, że padamy ofiarą wypadku po to, by w końcu odnaleźć szczęście. Żyjemy na łasce nieświadomości jutra, a wszystko dlatego, że los lubi robić nam niespodzianki. O tym, jak nieprzewidywalne bywa życie i jak bardzo potrafi ono łączyć rozdzielonych oraz dzielić połączonych pisze Colleen Hoover w książce „November 9”. Szukacie nieschematycznej historii o miłości? Oto ona.

Kiedy Ben, udając chłopaka Fallon ratował ją z opresji nie miał pojęcia, że data 9 listopada stanie się dla niego nowym rozdziałem życia. Nie miała o tym pojęcia także ona, dziewczyna, która ocalała z pożaru wciąż nosząc na ciele widoczne oznaki minionej tragedii. Połączeni paroma spędzonymi razem godzinami muszą się rozstać, jednak obiecują sobie czcić przypadkowe spotkanie raz do roku, poświęcając sobie ten jeden listopadowy dzień.

I tak rodzi się powieść, ta realna i ta przelewana przez Bena na papier. Historia, która wydaje się mieć szczęśliwe, miłosne zakończenie, choć pozory bywają mylące. Kiedy w ręce Fallon trafia maszynopis Bena okazuje się, że to, w co dotąd wierzyła, było jedynie iluzją. Czy przeszłość może zniszczyć szczere uczucie? Czy wszyscy ludzie zasługują na drugą szansę i czy są takie kłamstwa, których nie da się wybaczyć?

Była sobie dziewczyna, której nieszczęśliwy przypadek przekreślił wszystkie marzenia. Oszpecona, charakterna, na wskutek przeszłości gubiąca pewność siebie. Był chłopak, który przyciągał spojrzenia. Człowiek, który pod maską fizycznego i duchowego piękna skrywał tajemnice. Kiedy się spotkali, nie wybuchły fajerwerki i nie zatrzęsła się ziemia. Stało się jednak coś innego, zrodziła się pewna więź, która każdego roku ewoluowała. I chociaż właśnie tak w skrócie można by było streścić tę książkę, jest to zaledwie jej wstęp. Pamiętajmy, że mamy do czynienia z twórczością Colleen Hoover, która nie bez przyczyny zyskała na całym świecie tak ogromne rzesze fanów.

Bohaterowie tej powieści, wyraziści, jakże wiarygodni, przekonujący i zapadający w pamięć to postaci, pod których rękawem autorka schowała niejednego asa. Sielankowy początek książki, który na jakiś czas usypia czujność czytelnika, okazuje się wyłącznie pozorem, ciszą przed burzą. Fallon, która nie rozpamiętuje swoich krzywd, a spotkało ją coś naprawdę okropnego, być może nie powalałaby swoją postawą gdyby nie narracja pierwszoosobowa. Torująca wgląd do jej myśli pozwala zrozumieć jej postępowanie i pobudki, którymi się kieruje. Zaś ten, który wydaje się być otwartą księgą, żartobliwy, obnażający swoje emocje i bez dwóch zdań czarujący Ben, skrywa na kartach własnej powieści coś tak zaskakującego, że nie w sposób tego przewidzieć.

To nie jest zwykła powieść o miłości. Wyzbyta schematów, inna już od samego początku, potrafi wstrząsnąć, rozpalić, wprawić w stan euforii czy autentycznego smutku. Śmiałam się i cierpiałam razem z bohaterami, chociaż tym razem autorce nie udało się doprowadzić mnie do łez. Nie oznacza to jednak, że książce czegoś brakuje. Jest świetna w każdym calu. Mistrzostwo gatunku, popis wyobraźni, uczta dla zmysłów i pokarm dla wygłodniałej wrażeń duszy. Colleen zaserwowała całą gamę emocji, a wplatając w treść książki motyw powieści uczyniła ją jeszcze bardziej wyjątkową i niepowtarzalną.

Tuż obok nieprzesłodzonej, nieprzejaskrawionej historii rozwijającej się relacji miłosnej, pojawia się tematyka związana z rodzinnymi problemami mającymi ogromny wpływ na życie dzieci. Zostaje też wpleciony wątek przekreślonych marzeń, które na wskutek nieprzewidywalności losu pękły jak mydlana bańka. Colleen Hoover pokazuje jednak, że w każdym, nawet najmroczniejszym tunelu może pojawić się światło. A wszystko to w odpowiednich, zrównoważonych dawkach tak, by nie było zbyt dramatycznie i zbyt słodko. By było w sam raz.

„November 9” to niezaprzeczalnie jedna z lepszych książek tej autorki, ba, jedna z wartościowych historii o miłości, jaką miałam okazję poznać. Ewoluująca, jak samo uczucie, zbiera żniwo czytelniczej uwagi częstując obfitymi plonami satysfakcji. Absolutnie polecam wielbicielkom niebanalnych powieści nurtu New Adults, kobietom oczekującym od literatury młodzieżowej wielkiego „wow”. Popłynęłam i odpłynęłam. Czas wracać, choć nie będzie łatwo, bo po takiej podróży pełnej wrażeń trudno się otrząsnąć.

[Adres usunięty]

Recenzja zamieszczona na: [Adres usunięty]

Autorkę Colleen Hoover zdążyłam już bardzo dobrze poznać. Każda jej powieść bardzo mi się podoba i są ciekawe. „November 9” to książka, która jest urocza i delikatna jak „Maybe someday”. Prawdziwa i chwytająca za serce jak „Ugly Love”. A do tego pełna uczuć i tajemnicza jak „Hopeless”. Jestem oczarowana i zadowolona. Bardzo, ale to bardzo mi się podobało!

Data 9 listopada dla dwójki naszych bohaterów kojarzy się z czymś innym, ale to co ich łączy to ból i utrata tego, co było dla nich ważne w życiu. Fallon O’ Neil będąc nastolatką była wschodzącą gwiazdą aktorstwa, ale pożar, w którym została oszpecona zaprzepaścił wszystkie marzenia i plany związane z aktorstwem. Z kolei Benton Kessler... stracił matkę, która popełniła samobójstwo. Kilkanaście lat później 9 listopada Fallon i Ben poznają się w bardzo zabawnych okolicznościach, kiedy to dziewczyna jest na obiedzie ze swoim ojcem Donovanem O’ Neilem - bardzo lubianym i znanym aktorem. Niestety w swojej prywatnej roli jako ojciec się nie odnalazł i po prostu to dupek nieliczącym się z uczuciami własnego dziecka. Nieczuły i bezwzględny, widzący czubek własnego nosa. Gdy Fallon mówi mu, że wyjeżdża do Nowego Jorku by spróbować sił jako aktorka, ojciec ją wyśmiewa. Wtedy właśnie pojawia się Ben jak rycerz na białym koniu przedstawia się jako chłopak dziewczyny. Chłopak na niby? Coś w tym stylu, a co najzabawniejsze, cała fascynacja i udawanie nabiera tempa. Co obiecają sobie bohaterowie mimo wyjazdu dziewczyny? Czy data 9 listopada już zawsze będzie im się kojarzyć z najgorszym?

Autor: Colleen Hoover

Tytuł: November 9

Cykl: -

Wydawnictwo: Otwarte

Strony: 330

Już od pierwszych rozdziałów Colleen Hoover wprowadziła emocje i pewne tajemnicze zachowania u bohaterów. Obietnica, którą sobie złożyli wydaje się być nieszkodliwym dotrzymaniem słowa. Chciałabym wam zdradzić o co w tym wszystkim chodzi, ale nie chce mówić niczego, ponieważ to w tej powieści jest najlepsze. Bardzo mi się podoba, jak w lekki i prosty sposób autorka opisała osobowości i charakter Bena i Fallon. Jak splotła ze sobą ich życia i utkała sieć wydarzeń, która w końcu musi nastąpić. Polubiłam ich oboje tak samo. Kibicowałam mocno, mimo że im dalej brnęłam w fabułę przeczuwałam co się może wydawać i że data 9 listopada może okazać się druzgocąca.

Jestem bezbarwną wodą

Płynącą bez celu.

Ona jest kotwicą zanurzoną we mnie.

„November 9” to powieść wciągająca od pierwszej strony. Tajemnicza urocza i prawdziwa. Jednak dla mnie jest to najlepsza propozycja książkowa od tej właśnie autorki. Dawno się tak nie śmiałam i wzruszałam. Książkę czyta się szybko, lekko i uwierzcie mi na słowo, sami nie zdacie sobie sprawy jak szybko ją przeczytaliście. Obowiązkowa lektura dla wszystkich fanów Colleen Hoover. Mnie się bardzo podobało i czekam na kolejne powieści tej autorki. Przy niej czytelnik nie powinien się zawieść, choć wiadomo gusta są różne. Oczywiście polecam z całego serca!

Już jakiś czas temu miałam przyjemność wykonać "Colleen Hoover Book Tag". Wtedy musiałam się przyznać, że nie przeczytałam jeszcze żadnej książki jej autorstwa. Teraz mam za sobą "November 9". Przekonajcie się jak oceniam pierwsze spotkanie z twórczością Colleen Hoover.

Fallon O'Neil nie jest szczęśliwą osiemnastolatką. Dwa lata temu, właśnie 9 listopada uległa poważnemu wypadkowi. W domu jej ojca wybuchł pożar. Od tego czasu lewa strona jej ciała pokryta jest bliznami. To koniec jej marzeń o karierze aktorskiej. Nie tylko ze względu na wygląd, ale również rany emocjonalne.

Ben Kessler to początkujący pisarz. Nie jedno przeżył w swoim życiu, ale woli to zachować dla siebie. Mimo wszystko jest pozytywnie nastawiony do życia.

Spotykają się w nietypowej sytuacji. W restauracji. Kiedy Fallon chce zmienić swoje życie, wyjechać na drugi koniec kraju, spróbować sił na Broadway'u. Ale jej ojciec to kawał porządnego drania i zamiast wspierać córkę postanawia jej przypomnieć o jej szpetności. Ben przychodzi jej wtedy z pomocą. Udaje jej chłopaka, by pokazać, że jest piękna. Piękna dla niego i bez wątpienia zasługuje na to, co najlepsze.

9 listopada to data negatywna w życiu bohaterów, ale teraz ma się to zmienić. Bo, jak nie trudno się dziwić Fallon i Ben zakochują się w sobie. Łatwo jednak nie będzie. Dziewczyna święcie wierzy, że najlepszy czas na miłość to 23 lata. Fallon wyjeżdża, nie wymieniając się z Benem nawet numerem telefonu. Jedynym postanowieniem są kolejne spotkania przez pięć lat, tylko i wyłącznie 9 listopada w tym samym miejscu i o tej samej godzinie, o której się poznali. Nie stawiają sobie granic, pozwalają sobie na randki z innymi, ale kiedy mówią sobie wzajemnie o swoich podbojach miłosnych, to jednak boli ta świadomość.

Jak już wspominała jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Colleen Hoover, dlatego też nie porównam Wam "November 9" z innymi jej dziełami. Język bardzo mi tutaj odpowiadał. Był bardzo plastyczny, trafiający do czytelnika. W powieści nie obyło się bez przekleństw, pewnych zdrożności, więc już teraz ostrzegam.

Bohaterowie podobają mi się. Jedną z wad, które widzimy od początku, to to, że Fallon i Ben zakochują się w sobie po jakiś 7 godzinach znajomości. Oczywiście to bardzo romantyczne, ale trochę za bardzo oderwane od rzeczywistości. Narracja jest zmieniana. Raz widzimy świat z perspektywy dziewczyny, a raz naszego pisarza. Całość jest po prostu urocza. Jak obiecuje autorka wydarzenia mają miejsce na przestrzeni pięciu lat, a ich spotkania są szczegółowo opisane.

Na końcu znajdziemy bardzo ciekawy twist fabularny. Coś co zaskoczyło mnie bardzo. Oczywiście wcześniej znajdujemy jakieś znaki, niedopowiedzenia, ale nie jest to aż tak oczywiste. Muszę powiedzieć, że cała historia zyskała dzięki temu. Powieść ma dwie płaszczyzny fabularne. Z jednej strony widzimy uczucie Fallon i Bena, ale z drugiej strony jest to wspaniała opowieść o akceptacji swoich wad, mankamentów i nauce pokazywania ich.

Na książkę polowałam od dawna. W internecie pojawiło się wiele pozytywnych recenzji, nie tylko polskich, ale i zagranicznych. Mogę z czystym sercem przyznać, że nie bez powodu tak jest. Autorka jest niesamowitą obserwatorką. Pokazuje nam ludzi prawdziwych, podobnych do nas i odnajduje w nich prawdziwe tajemnice. Niby jedna, błaha data. 9 listopada. Ja będę ją jeszcze długo pamiętać.

Zdecydowania to od teraz jedna z moich najbardziej ulubionych powieści. Już teraz obiecuję Wam, że nie poprzestanę na jednej książce Hoover. Całą książkę bardzo chciałabym zobaczyć w wersji filmowej, bo idealnie się do tego nadaje. "November 9" niesamowicie mnie zauroczyło. Zauroczy również ciebie!

Doskonale wiecie, że do czytania książek nie trzeba mnie namawiać! Dlatego, gdy wszyscy wokół mówili, przeczytaj „November 9”! To świetna książka! Nie będziesz mogła oderwać się od lektury, a zakończenie wyrwie cię z butów! Najlepszy romans napisany przez Colleen Hoover! Nie mogłam przejść obok niej obojętnie. Jednakże z racji tego, iż 9 listopada wypadał w tym roku w sobotę, postanowiłam skusić się na jej przeczytanie dopiero tego dnia. Czy po jej zakończeniu podzielam zdanie tych wszystkich, którzy namawiali mnie do lektury? Już spieszę z wyjaśnieniem.

Fallon i Ben pierwszy raz spotkali się 9 listopada. Tego dnia zdecydowali, że nie będą utrzymywać ze sobą codziennego kontaktu, a będą spotykać się jedynie raz w roku właśnie 9 listopada. Brzmi ciekawie? Przyznam, że nawet bardzo zważywszy na to, że Ben jest początkującym pisarzem i decyduje się napisać książkę o sobie i Fallon. Która historia okaże się lepsza, ta fikcyjna czy realna? Tego dowiecie się, sięgając po „November 9” autorstwa Colleen Hoover.

Chociaż wszyscy zachwycali się tą publikacją, mnie ona niespecjalnie przypadła do gustu. Pierwsze 146 stron straszliwie mi się ciągnęło i tak naprawdę, w ciągu tych kilku godzin poświęconych na czytanie, więcej patrzyłam w telefon, niż faktycznie czytałam. Zazwyczaj, kiedy zatapiam się w lekturze, mój smartfon znajduje się na stojaku i nie mam potrzeby, aby po niego sięgać, jednak w przypadku tej książki było zupełnie inaczej.

Po pierwsze powieść Hoover za bardzo kojarzyła mi się z filmem „Jeden dzień”, który miałam okazję oglądać kilka lat wstecz. Chociaż tamci bohaterowie doskonale się znają i ogólnie mają kontakt ze sobą przez cały czas, a jedynie spotykają się jednego dnia w roku, gdzieś z tyłu głowy miałam wrażenie, że wiem, jak to wszystko się skończy. I może zakończenie okazało się zgoła inne, to z przykrością muszę stwierdzić, że domyśliłam się wszystkiego w momencie, gdy Ben pokłócił się ze swoim bratem, gdy Falon pojawiła się w ich domu.

Wydaje mi się również, że autorka za wszelką cenę chciała uprzykrzyć życie bohaterom. Ilość traumatycznych przeżyć, jakie wydarzyły się w ich życiu była wręcz powalająca i jak dla mnie było to trochę za dużo, dla tak młodych ludzi.

Niemniej jednak końcówka książki była całkiem, całkiem nawet pomimo tego, że ją przewidziałam niemal 1 do 1. I nawet Ben zyskał w moich oczach, chociaż przez całą książkę miała ochotę walnąć go czymś ciężkim.

„November 9” było dopiero moją drugą książką autorki, ale po jej lekturze dwa razy zastanowię się, zanim sięgnę po kolejną powieść jej autorstwa.

Książka zupełnie inna niż te które zazwyczaj czytam. Historia Bena i Fallon, już chyba zawsze będzie częścią mojego życia. Szybko mi się ją czytało ( jak w sumie każdą książkę Colleen ). Była przyjemna, ale też bolesna. Książka należy do tej, które posiadają duży zwrot akcji. Wielbie tą książkę całym sercem i polecam ją każdemu.

"BO KIEDY KOGOŚ KOCHASZ, TO MUSISZ POMÓC MU BYĆ NAJLEPSZĄ WERSJĄ SIEBIE, JAKA MOŻE BYĆ." - NOVEMBER 9 - COLLEEN HOOVER || RECENZJA + KONKURS

Colleen Hoover chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. Zwyczajowo jest ona nazywana królową powieści romantycznych, zwłaszcza tych młodzieżowych. "November 9" jest czwartą książką po jaką sięgnęłam. Moja relacja z autorką jest dość burzliwa, raz kocham jej książki, a inny razem zupełnie mi się one nie podobają.

Jeżeli więc zastanawiacie się, czy warto przeczytać "November 9" to zachęcam do dalszego czytania recenzji, zwłaszcza, że będziecie mieli okazję zgarnąć egzemplarz tej powieści dla was.

[Adres usunięty]

Co to była za historia! Odkąd przeczytałem pierwszą książkę tej autorki nie mogę oderwać się od Jej twórczości. "November 9" to historia opowiadająca o Fallon i Benie, oboje są młodzi, ale każde z nich mierzy się z innymi demonami z przeszłości. Ich losy niespodziewanie się łączą i sprawiają, że historia zaczyna być zagmatwana. Fallon jest zagubiona między fikcja, a rzeczywistością którą próbuje wykreować w swojej powieści. Jak zakończy się ta historia? Tego życzę Wam, żebyście sami doznali. Końcówka wciska w fotel!

Przepiękna książka o miłości dwojga nastolatków. Wciąga, wzrusza i czasami doprowadza do lekkiej łezki. Z każdą strona czeka się na rozwój sytuacji, której nie da się przewidzieć. Pragnę polecić to każdemu. Jest wspaniała.

Czyta się jednym tchem.

Historia wygląda znajomo - przynajmniej z pozoru.

Ona ma swoją przeszłość, ON pomaga jej przełamać swoje lęki i cieszyć się życiem. Gdy ona staje na nogach, pomaga jemu zmierzyć się z aktualnymi problemami. Już, już wydaje się, że miłość zatriumfuje, gdy ON odkrywa przed nią swoją przeszłość, i znów uczuciowa burza. Serce pęka, by za moment znów się scalić.

Autorka ma wielki talent do opisywania uczuć.

Ja lubię takie historie, więc bardzo spodobała mi się twórczość Pani Hoover. Na pewno sięgnę po inne jej tytuły.

Nareszcie udało mi się przeczytać "November 9" na czas! 😉 Książka już długo czekała na półce, a ja kilkukrotnie przegapiłam tę datę. 🤦‍♀️😅 Jeśli jednak nie jesteście takimi freakami jak ja, czytajcie ją kiedy tylko Was najdzie ochota. 😊 Uwierzcie mi, jest tego warta! ❤

•

Historia wielkiej miłości, która niespiesznie rodzi się między młodym pisarzem a jego muzą. 🥰

Fallon i Ben poznają się 9 listopada, oboje mają z tym dniem przykre wspomnienia z przeszłości, ale postanawiają to zmienić. Od teraz ta data będzie dla nich ważna z innego powodu. Będą niecierpliwie wyczekiwali tego wyjątkowego dnia przez okrągły rok, bo tylko 9 listopada, przez pięć najbliższych lat, będą mogli się spotkać i porozmawiać. Chcą sprawadzić, czy uczucie jest na tyle silne, że zdoła pokonać czas i odległość. Przy okazji Ben planuje napisać książkę inspirowaną ich historią, a Fallon spełnić marzenia o Broadwayu. Wyzwanie, jakiego się podjęli nie należy do najłatwiejszych, a los ma dla nich mnóstwo niespodzianek, niekoniecznie tych dobrych.

•

Przepiękna opowieść, myślę, że fanki Colleen Hoover to potwierdzą. 😍 Ja jestem zauroczona! ❤ Zarwałam dla niej nockę, bo wprost nie mogłam się oderwać od tej historii. 🤩 A zarazem było mi szkoda, gdy przewracałam ostatnie strony. 😢 Polecam z całego serca! 🥰

Tytułowy 9 listopada jest dla dwójki nastolatków dniem, którego oboje woleliby nigdy nie pamiętać - zarówno dla Fallon, jak i dla Bena jest to rocznica osobistych tragedii. Jest to również dzień, w którym ich drogi oficjalnie się krzyżują, stając się początkiem wielkiej miłości. Z pozoru przypadkowe spotkanie kończy się planowaną wcześniej przeprowadzką Fallon z Los Angeles do Nowego Jorku. Młodzi jednak nie dają ledwie tlącej się iskierce miłości zgasnąć ot tak sobie i postanawiają, że przez najbliższe pięć lat spotykać się będą co roku w umówionym miejscu, a w międzyczasie nie będą utrzymywać ze sobą żadnego kontaktu. W czasie tej rocznej rozłąki Ben jako początkujący pisarz ma za zadanie napisać książkę o tym dziwnym romansie...

"November 9" jest powieścią pisaną w narracji pierwszoosobowej; na przemian - raz oczami Fallon, raz oczami Bena - przyglądamy się ich corocznym spotkaniom. Co widzimy? Nie jest fanem romansów, nie jestem fanem "ochów" i "achów", dlatego pierwsze 125 stron nie zaciekawiło mnie prawie w ogóle. Romantyczne scenki, wzdychania, nijakie dialogi - e..., to nie dla mnie. Nutka zainteresowania zabrzmiała jednak dosłownie stronę dalej, kiedy to autorka mgliście daje do zrozumienia, że miłość Fallon i Bena ma ukryte drugie dno. Na przełom w powieści i odkrycie szokującej tajemnicy musiałem jednak czekać kolejne ponad sto dłużących się stron (czy przeciętny czytelnik będzie równie cierpliwy jak ja?). Dopiero wtedy książka wkracza na grunt zdecydowanie ciekawszy, wciągający i (no wreszcie!) emocjonujący.

Oczywiście nie zdradzę tu szczegółów fabuły, ale powiem, że ostatecznie warto było nad tą książką posiedzieć do samego końca. Dosłownie ze strony na stronę historia Fallon i Bena staje się całkiem inną powieścią. Płytki romans przemienia się w niezwykle życiową, szokującą, poruszającą serce historię; tragedia sprzed lat przyjmuje całkiem inne oblicze, stając się nie tylko piętnem odbitym na ciałach i duszach dwojga zakochanych, ale elementem scalającym ich teoretycznie kilkuletni, ale w praktyce trwający zaledwie nieco ponad dobę związek. Nasi bohaterowie dojrzeli z dnia na dzień, jałowa fabuła dojrzała wraz z nimi, a moje podejście do tej książki zmieniło się o sto osiemdziesiąt stopni. Szkoda, że tylko jedna trzecia powieści zasługuje na ocenę bardzo dobrą; reszta jest niestety przeciętna, zbyt leniwa fabularnie i naciągana. Ale paniom być może się spodoba, zwłaszcza tym młodym. I tym, które uwielbiają szczęśliwe zakończenia skąpane w potoku łez :)

Pierwsze spotkanie Fallon i Bena jest pełne zaskoczeń i zmienia ich życie na zawsze.  Są sobą zauroczeni tak bardzo, że nawet przeciwności losu nie są im straszne. Raz w roku, dokładnie 9 listopada, spotykają się, by spędzić razem czas, porozmawiać i po prostu cieszyć życiem. On piszę książkę o nich samych, lecz czy jeden dzień w roku wystarczy, by poznać drugiego człowieka?

Colleen Hoover doskonale zna swoje czytelniczki i stworzyła bohatera niemal doskonałego. Piękny, zabawny, z odpowiednią dawką smutku w oczach, który znika, kiedy tylko jest blisko ukochanej. Jednak najważniejszy jest fakt, iż chłopak piszę. Oj tak, pisarz Ben to prawdziwy zdobywca serc. Fallon również łatwo obdarzyć sympatią. Przeżyła tragedię i teraz jest niepewną, zakompleksiona, młodą kobietą. Oboje świetnie się rozumieją i razem dopełniają.

Fabuła nie jest zaskakująca, lecz w wykonaniu Hoover wypadła naprawdę dobrze. Narracja jest pierwszoosobowa, co bardzo przypadło mi do gustu. Jeśli chodzi o romanse, uwielbiam poznawać myśli nie tylko jednego bohatera, a dwójki. Każda sytuacja ma dwie strony, a w tym przypadku, biorąc pod uwagę, że Fallon i Bena łączy dziwna relacja, to ich skryte przemyślenia są bardzo wartościowe.

Akcja jest zawrotna. Bohaterowie spotykają się tylko i wyłącznie tego szczególnego dnia, co czyni książę naładowaną spontanicznymi decyzjami i ciekawymi zdarzeniami. Nieustannie coś się dzieję i tak naprawdę, chciałabym poznać Fallon i Bena lepiej, bo czuję, że mogliby zafundować czytelnikowi jeszcze niejedną porywającą historię.

W dużej mierze jest to przyjemny romans, który czytałam z uśmiechem na ustach, co zawdzięczam głównie Benowi. Prawdziwy relaks dla duszy i ciała. Rozpływałam się i wzdychałam zauroczona. Wyczekiwałam podenerwowana, każdego ich nowego spotkania. Jednak pod tą otoczką szczęścia wyczułam szokujący sekret, który w istocie mnie zdumiał i powalił na kolana. Zaskakujący zwrot akcji, był niczym cios w policzek i wycisnął kilka łez. Pomysł genialny, lecz kumulujące się zbiegi okoliczności, czynią go również wątpliwym.

Najbardziej podoba mi się wątek samoakceptacji. Fallon nie może uporać się z przeszłością oraz konsekwencjami, które na zawsze odbiły ślad na jej ciele. Jej obawy i zachowanie jest w pełni zrozumiałe i wypadło realistycznie. Niejednego czytelnika poruszy jej los oraz hart ducha, który zachwyca od pierwszej strony. Ben w tej sytuacji odnalazł się zadziwiająco łatwo i zawszę mówi to, co powinien. Jego rady są po prostu mądre.  

Historia tej dwójki potrafi wzbudzić emocje, o których już dawno się zapomniało. Piękna i rozczulająca miłość, która mimo niepewności, jest ucieleśnieniem marzeń. Niektóre sytuację przyjęłam z przymrużeniem oko, ba jak dla mnie zbyt dużo spraw idzie po myśli bohaterów, ale wprowadzenie małego zamętu, z pewności jest wielkim plusem. Pomimo kliku małych niedociągnięć, które dla innych mogą okazać całkowicie nieistotne, książę odebrałam bardzo pozytywnie. Lubię lekkie pióro Colleen Hoover i to jedna z jej najlepszych książek, jakie czytałam.

Jak tę książkę się czyta? Jak marzenie! Od pierwszej do ostatniej strony w pełnym skupieniu, spijając słowa bohaterów, chłonąc emocje oraz podziwiając życie. Często jest ono okrutne, jednak pomimo trudności warto walczyć o szczęści. Niektórzy obawiają się ryzyka i tym samym tracą okazję na „petardę” swojego życia! Fallon i Ben się nie bali, oni zaryzykowali, ruszyli ku sobie z zamkniętymi oczami i wyszło to pięknie.

Polecam 5/6