Nomadzi. Życie w drodze

Zastanawialiście się kiedyś jak wygląda wasze życie? Czy to gdzie teraz jesteście i co robicie jest waszym zdaniem idealne? Chcecie aby jutro wyglądało tak jak dziś?

Żyjemy w ciągłym biegu, często w pogoni za pieniędzmi, karierą, zapominając że to wcale nie jest wszystkim.

Książka ,,Nomadzi, życie w drodze" opisuje historię ludzi, którzy nie bali się powiedzieć STOP i podjęli ryzyko aby walczyć o marzenia.

Zawiera ona wywiady z nomadami dla których podróże stają się stylem życia, którzy ciągle poszukują swojego miejsca na Ziemi, żyją chwilą.

,,- A co będzie potem?

  - Kolejne marzenia."

Moim zdanie przez tą książkę poprostu się ,,płynie", zawiera piękne zdjęcia z podróży oraz wartościowe cytaty. Jest nie zwykle inspirująca, znajdziemy w niej porady jak zacząć swoją własną życiową podróż.

Pamiętajmy że każdy z nas może podjąć ryzyko.

Książka, przedstawia prawdziwe historie całych rodzin lub osób podróżujących solo. Więc jeśli oni mogli, to ty nie dasz rady?

Liczy się tylko nastawienie i odwaga.

A może by tak rzucić to wszystko?

„Nomadzi. Życie w drodze” to kilka historii o życiu w drodze, spisanych przez eksnomadkę Zuzannę Bukłaha. To opowieści o namadach na wskroś współczesnych, nie stroniących od internetu – ba – dzięki niemu w zasadzie funkcjonują. Łączą pracę z podróżami, a co najważniejsze – dogłębnym, niepowierzchownym zwiedzaniem świata. To historie ludzi, którzy żyją na własnych warunkach, pracują zdalnie, nie dają się wkręcić w trybiki rozmaitych systemów współczesnego świata, korporacji itd. Życie nomady to nie jest wieczna przygoda i nieustająca przyjemność, to także często rozwiązywanie problemów obcych przeciętnemu człowiekowi wiodącemu osiadły tryb życia.

To bardzo inspirujące opowieści, fajnie, szybko się je czyta. Skłaniają do zastanowienia, czy aby na pewno warto tak pędzić. Inspirujące!

Niemal każdy w swoim życiu odbył jakaś, choćby małą podróż czy wycieczkę. Są jednak i tacy, którzy całe życie spędzają w drodze. Nie tylko romantyczni wędrowni Cyganie, nie tylko bogacze na emeryturze, a zwyczajni choć niezwykli ludzie z pasją. To o nich jest ta książka.

Autorka przedstawia nam osiem historii, różnych, współczesnych nomadów. Już samo spotkanie z nimi na wywiad to nie lada wyzwanie. Z częścią więc rozmawia przez Skype’a, z częścią telefonicznie, z garstką udaje się zobaczyć twarzą w twarz, gdy akurat są w Polsce lub Europie na tyle niedaleko, że można podjechać pociągiem.

Różne są także destynacje, które wybierają. Zazwyczaj szukają egzotyki: w Azji, Ameryce Południowej, słonecznej Hiszpanii. Nie są jednak nastawieni na leżenie nad hotelowym basenem, czy al inclusive. Kieruje nimi chęć poznania innej kultury, poszerzenia swojej wiedzy. Dlatego noclegu szukają u lokalsów, za środek transportu wybierają autostop i zatrudniają się w lokalnych zajęciach, cześć pracuje zdalnie, więc konieczny jest laptop i smartphone.

Te dwa urządzenia to podstawa, reszta bagażu zależy od nomady i podstawowe pytanie: w ile osób przyjdzie im podróżować. W książce bowiem mamy w tej kwestii przekrój. Od radosnych singli, przez zakochane pary i samotne matki z dziećmi, aż po siedmioosobową rodzinę. Czytając, aż otwieramy oczy ze zdziwienia, gdy napotykamy aktywistkę podróżująca po Mołdawii z dwójka maluchów poniżej sześciu lat. Niemożliwe? Zwykły wyjazd nad Bałtyk to już wyzwanie... Poznacie dzięki lekturze więcej takich podróżniczych freaków.

Nieprzystosowani, ciekawi świata, rządni przygód, wypaleni - nomadowie są różni. Ich cechą wspólną jest tęsknota. Za nowymi, dalekimi wyprawami jeśli są „w domu”, za rodziną i przyjaciółmi będąc w trasie. Wiedzą jednak, że nie można w życiu mieć wszystkiego i zawsze jest coś kosztem czegoś. Dlatego wielu, widząc biedę w ubogich krajach, doświadczając na własnej skórze zmian klimatycznych, decyduje się na troskę o nasza planetę. Zostają weganami, ubierają się w second handach, nie marnują jedzenia.

Książka została pięknie wydana. Ma bajeczną szatę graficzną i znajdziemy w miej mnóstwo naprawdę udanych zdjęć z wojaży naszych bohaterów. Potrawy, widoki, portrety.

Każda z historii została przez autorkę opisana ciekawie, wnikliwie i z humorem. Po danym rozdziale znajduje się dodatkowo kącik „Porady nomady”, czyli mini felieton ze wskazówkami, jak wybrać się w drogę, czego sie spodziewać i jak się przygotować.

„Nomadzi” to jednak nie tyle poradnik czy książka podróżnicza. To bardziej socjologiczny zapis ludzkich marzeń, hołd odwagi w ich realizacji i przegląd intrygujących charakterów. To zbiór prawdziwych pasjonatów, którzy rezygnują z wygody, aby przezywać przygody! Na pewno nie każdy się na nomadę nadaje. Ale Ci, których zebrała w swojej książce Zuzanna Bukłaha pokazują swój styl życia, różnorodność i zapał. Oni są rozkochani w poznawaniu, eksploracji świata, odważni. Pasja i miłość przebijają z ich słów, a takich ludzi zawsze dobrze się słucha... i czyta!