Motyl i skrzypce

Akcja książki rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych. W przeszłości w latach 40-tych XX wieku poznajemy młodą skrzypaczkę Adele von Bron. Pochodziła ona z majętnej i inteligentnej rodziny Austriackiej. Matka była pianistką, natomiast ojciec wysoko postawionym oficerem. Młoda dziewczyna grała na skrzypcach w orkiestrze. Tam poznała Vladimira. Para od razu przypadła sobie do gustu, lecz nie podobało się to jej rodzicom, gdyż ON pochodził z rodziny kupieckiej. Adele miała przyjaciół Żydów, którzy musieli uciekać. Ona wraz ze swoim przyjacielem pomagała im w tym. Niestety odkryła to jej rodzina, która wysłała ją do obozu koncentracyjnego Auschwitz. Jej życie odtąd zmienia się nie do poznania. Tam poznaje Omarę i dołącza do orkiestry obozowej. Jak potoczą się dalsze losy Adele? Jak poradzi sobie w obozie? Czy uda jej się przetrwać obóz? Czy zobaczy jeszcze Vladimira?

"(...)wykorzystują dar muzyki dany nam przez Boga. Rozumieją, że sztuka kojarzy się ludziom z wieloma rzeczami, choćby z radością minionego życia. Nie, żeby ich obchodziło to, czy pamiętamy szczęśliwe chwile. Jesteśmy dla nich jak zwierzęta. Zależy im jednak na tym, by więźniowie byli podatni na manipulację"

W teraźniejszości poznajemy Serę James - właścicielkę nowojorskiej galerii sztuki, która jest na tropie obrazu młodej skrzypaczki, który utkwił jej w pamięci z czasów dzieciństwa. Przypadkowo odnajduje kopię tego obrazu u Williama Hanoovera, którego dziadek miał wiele wspólnego z młodą dziewczyną. Przełomowym momentem w poszukiwaniach okazuje się testament dziadka, jak i spotkanie z Sophie w Paryżu. Jak połączą się historie Sery i Adele w całość? Czy Sera odnajdzie obraz? Przeczytajcie koniecznie...

Kristy Cambron przedstawiła obraz obozu koncentracyjnego trochę inaczej aniżeli inni autorzy. Ona skupiła się na artystycznej części tego obozu. Ukazała czytelnikowi, jak wielka była walka w obozie więźniów o siebie. Mimo tak okropnych warunków, jakie tam panowały, potrafili oni grać w orkiestrze obozowej, malować obrazy czy tworzyć wiersze. Nie zatracili siebie i swojej duszy.

"Bóg darowuje ludziom talenty, które w nich dojrzewają i sycą się siłą ducha nawet pośród wszechogarniającego mroku.(...) Sztuka tworzona w Auschwitz to głoszenie chwały Boga"

Książka przesycona jest miłością do Boga i wiarą w drugiego człowieka. Na każdym kroku możemy zobaczyć, jak głęboka była wiara w lepsze jutro. Jak ludzie wierzyli w to, że niedługo ich koszmar się skończy. Autorka ukazuje również, jak ważna w obozie była przyjaźń. Adele poznała bliską przyjaciółkę Omarę, która potem stała się jej bliższa nawet niż matka. Dla przyjaciółki była w stanie zrobić wszystko. Obie się wspierały i walczyły nawzajem o siebie.

"Chodzi o coś więcej niż granie muzyki na rozkaz SS. Nasza więź nie ogranicza się do spania w tym samym baraku i dzielenia się kubłem z wodą do mycia. W ten sposób, dziecko wielbimy imię Pana: żyjąc i grając dla Niego z głębi naszych dusz. Właśnie to nas łączy"

PODSUMOWANIE

"Motyl i skrzypce" to piękna, wzruszająca historia o cierpieniu, bólu, ale także o pięknej miłości. Tę historię czyta się jednym tchem.

Zakończenie jest otwarte więc z chęcią przeczytam dalsze książki autorki.

Moja ocena: 9/10

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

''Motyl i skrzypce'' to niezwykle napisana powieść autorstwa Pani Kristy Cambron, która to przedstawiła w niej przebieg akcji toczący się na przełomie podzielonych dwóch różnych życiowych historii zupełnie wzajemnie sobie obcym: czas II wojny światowej i współczesny świat, który mógł jedynie za pomocą zgromadzonych źródeł odtworzyć wydarzenia to, co wówczas mogło się zdarzyć z uczestniczącymi ludźmi nieświadomymi niczego nawet tego, czy dane będzie im przeżyć i ujrzeć z końcem jej zakończenia światełko w tunelu bądź też nie.

Głównymi dwiema bohaterkami w tej powieści są: Adele von Bron, utalentowana skrzypaczka oraz Sera James, właścicielka galerii sztuki na Manhattanie. Obie posiadają za to różne charaktery, ale wiele ich ze sobą łączy.

Polubiłam, obie bohaterki za to, że nigdy się nie poddawały, aby osiągnąć upragniony cel w życiu.

Musieli oni być dzielni, aby móc na nowo mieć w sobie siłę i wolę walki przebywając, w odległych od siebie miejscach mając na uwadze to, że kiedyś ponownie spotkają i wspólnie będą mogli tak, jak kiedyś zadbać o swoje szczęście o ile zniszczy tego los, który układa różne i niespodziewane scenariusze życia.

Powieść tę czytało, mi się dobrze ze względu na zamieszczoną w niej historię opowiadających o tym, jak radzą sobie bohaterowie, gdy w ich życiu pojawia się moment podejmowania trudnych decyzji, walki, uczuć.

Nie ukrywam przy tym, że nie zabraknie momentów wzruszeń, które ukażą prawdziwe oblicze życia w Auschwitz, a historia na zawsze pozostanie w pamięci ludzi walczących o swoją godność, aby móc odzyskać upragnioną wolność.

W tej powieści można z łatwością poznać, jak wielka jest moc siły, która uczy tego, że bohaterowie pomimo wielu przeszkód, przeciwności losu nigdy się nie poddają, a jedyna droga ratunku to wiara, ale czy to wystarczy, aby móc pokonać trudy nieznanych dotąd dni.

Polecam przeczytać tę powieść.

Mamy tu kolejną historię z gatunku wojennego. To prawda, że ostatnimi czasy na rynku jest wiele książek z tego gatunku. Moim skromnym zdaniem jak najbardziej powinniśmy je czytać ale jeżeli wybierać to upewnić się, że książka jest oparta na faktach i naprawdę wywrze na Tobie wiele emocji jak na przykład: "Czerń i Purpura".

Autorka miała naprawdę dobry pomysł na książkę, sama fabuła wciąga i chcesz wiedzieć jak ta opowiastka się skończy - pomimo, że łatwo się domyśleć.

Innymi słowy w skrócie mogę Wam powiedzieć, że akcja toczy się dwubiegunowo: w latach czterdziestych XX wieku oraz w czasach współczesnych. (Gdzieś już o tym słyszałam 🤔)

W latach czterdziestych są opisane wydarzenia z życia Adele von Braun, która była najmłodszą, a zarazem najsławniejszą skrzypaczką w Austrii.

I tu nie chcę też Wam za dużo powiedzieć ponieważ jeśli skusicie się jednak na przeczytanie tej pozycji to zespojlerowałabym Wam tę książkę.

W latach współczesnych natomiast poznajemy Serę James, właścicielkę Nowojorskiej Galerii Sztuki, która za wszelką cenę chce znaleźć obraz, który pochodzi z czasów II Wojny Światowej. Na swojej drodze spotyka bogatego i przystojnego Williama Hanover’a, który też w pewien sposób jest powiązany z obrazem..

Nie jest to jedna z najlepszych książek, które przeczytałam z tego gatunku.

Nie chcę też Wam odradzać tej książki bo wydaje mi się, że sami powinniście wyrobić sobie na jej temat opinię.

Przeglądając ostatnio stronę wydawnictwa Znak przyuważyłam, że autorka będzie miała dla nas kolejną książkę "Wróbel w getcie", której premiera będzie w 2021. Może tym razem będzie to książka, która zwali mnie z nóg? 🤔

Piękna opowieść o miłości, siłę wytrwania, tragedii wojennych losów bohaterów. Rodzice, którzy nie rozumieją córki, ślepo wierni ideologii nazistowskiej gotują jej dramat na początku dorosłego życia. Wspaniała przyjaźń ze wspólwięźniarką. Miłość, która przezwyciężyła zło, okrucieństwo. A przy tym połączenie wątku współcześności z przeszłością stwarza ogromną ciekawość wydarzeń. Wzruszyłam się do łez. Polecam każdemu zwłaszcza w dzisiejszych tak dogodnych dla nas czasach.

Urzekająca historia. Nic nie jest w stanie bardziej wzruszyć czytelnika niż historia miłości trudnej i niemożliwej, z góry skazanej na niepowodzenie. A gdy jeszcze dodamy, że dzieje się w czasie wojny i realiów obozowych to serce się smuci już na wstępie. Przy tej książce łzy same się napraszają, delikatnie spływają po rozpromienionym policzku …

Historia opisana przez Kristy Cambron dzieje się na dwóch płaszczyznach dziejowych. Poznajemy utalentowaną austriacką skrzypaczkę, Adele. Jej losy, skazanie na zesłanie do obozu koncentracyjnego przez ojca, wydają się trudne do wyobrażenia. A jednak. Niewłaściwie ulokowane uczucia były początkiem jej tragicznej drogi życiowe, drogi, która nie miała szans doprowadzić jej do spokojnej przyszłości. Tak się zapowiadała, a jak było naprawdę, warto przekonać się samemu. Akcja również przenosi się do czasów nam współczesnych, gdzie właścicielka galerii sztuki Sera poszukuje obrazu, na którym jest właśnie postać … Adele. W poszukiwaniu zaginionego obrazu przebędzie daleką drogę, pozna ciekawe osoby i – co najważniejsze – odnajdzie miłość. Czy jednak będzie to prawdziwe uczucie, czy tylko wspólne interesy? Zastanawiające i intrygujące …

Motyl i skrzypce to bardzo smutna i wrażliwa historia, wprawia w zadumę i nostalgię, zresztą jak każda lektura, która opisuje życie obozowe. Historia raczej z tych nierealnych i trudnych do wyobrażenia, z dzisiejszej perspektywy. A jednak warto uzmysłowić sobie, że ludzie żyli w takich warunkach, w ciągłych strachu i obawie, czy będzie im dane dotrwać do rana. Widokiem codziennym była śmierć i cierpienie, a brak jedzenia, posłania i choroby to normalność. Żyli i pracowali w ciężkich warunkach, zabawiali niemieckich żołnierzy, organizowali dla nich koncerty, a obok, w wielkich piecach ginęli ludzie. Nawet nie mogę o tym pisać, ogarnia mnie wzruszenie, które jest nie do opisania.

„Nie musisz rezygnować z wszystkiego w teraźniejszości, by żyć przeszłością. Możesz stworzyć dla siebie nową przyszłość”.

Autorka opisuje nam historię trudnej miłości, która zakwitła w czasie wojny. Nie miała szans na przetrwanie. Ale wiara w Najwyższego napełniała serca bohaterów ufnością i nadzieją, że Pan ich nie opuści w tych trudnych chwilach i pozwoli przetrwać. Codzienne modlitwy dodawały im otuchy i jeszcze bardziej przybliżały do Boga. Przecież On nie akceptuje zła i przemocy, dlaczego więc pozwolił na takie bestialstwo?

Ta wzruszająca i zapierająca dech w piersiach opowieść pokazuje, że do końca trzeba mieć wiarę i nadzieję, nie można się poddawać, należy walczyć do końca. Historia o sile tkwiącej w kobietach, o codziennej walce o nowy, lepszy dzień. Ta powieść zmienia nasze patrzenie na świat i ludzi. Warto po tej lekturze zadać sobie pytanie, czym są nasze dzisiejsze codzienne problemy z nieustająca walką o kolejny dzień? Można śmiało stwierdzić, że żyjemy w czasach luksusu i już samo narzekanie jest grzechem. Jesteśmy niecierpliwi i roszczeniowi. A jacy byli więźniowie obozu? Pokorni i cierpliwi, mieli w sercu Boga i pokładali w nim nadzieję.

„-Wydaje nam się, że wiemy, czego chcemy, prawda? Zawsze myślimy, że wiemy więcej niż Bóg. W szczegółach planujemy całą naszą życiową podróż. Czasem jednak jest tak, że spakowaliśmy już walizki i kupiliśmy bilet, a Bóg raptem ma dla nas inne plany. A Jego mądrość jest nieskończona”.

Motyl i skrzypce to poruszająca wewnętrznie, znakomicie przedstawiona historia. Gorąco polecam, lekcja pokory dla każdego. Wzruszy wrażliwe serce i nauczy, jak warto doceniać i szanować to co mamy i dziękować Panu za wszystko.

„Motyl i Skrzypce” należy do literatury pięknej bo i wartość estetyczna jest na wysokim poziomie. Tu czytelnik przeżywa niesamowitą „przygodę”,czytając wyobraźnia działa na najwyższych obrotach a odczucia i przemyślenia po jej przeczytaniu pozostają jeszcze na długo.

Bardzo dziękuję wydawnictwu Znak i [Adres usunięty] za możliwość recenzji powieści „Motyl i Skrzypce” jeszcze przed premierą,książka ta mnie zachwyciła ale i pozostawiła nutkę niedosytu. Autorka doskonale buduje napięcie,pomimo,że to nie jest kryminał to nie mogłam się doczekać kiedy otrzymam odpowiedź na nurtujące mnie pytania.

Sama okładka książki jest dość tajemnicza. Młoda kobieta wpatrzona gdzieś za siebie ,gdzie w oddali widać męską postać ,a tuż na dole zdjęcie niemieckiego obozu. Wiadomo już ,że nie będzie to łatwa książka,bowiem tematyka wojenna nie jest łatwa do „przetrawienia”. Książka została tu podzielona na dwie historie:te z okresu drugiej wojny światowej oraz z lat współczesnych. Autorka w doskonały sposób łączy wątek z 1944 roku oraz współczesny. Dwa różne światy ,dwie historie ale mają wspólny punkt zaczepienia.

Rok 1944 to historia utalentowanej skrzypaczki Adele,która poświęca sporo,a wręcz wszystko by ratować wiedeńskich Żydów. Austriaczka Adele von Bron ,córka dygnitarza Trzeciej Rzeszy jest ulubienicą salonów i utalentowana skrzypaczką,którą miała czekać świetlana przyszłość a uwikłała się w potajemny wywóz Żydów z miasta. W całym tym procederze pomaga jej ukochany Vladimir,który jest wiolonczelista w tej samej filharmonii co Adele. Niestety podczas próby wywozu rodziny Haurbechów,wszyscy zostają rozstrzelani przez Niemców a Adele rani się w dłonie .Dziewczyna wie,że jeśli Niemcy dowiedzą się,że brała w tym udział czeka ją wyrok śmierci. Niestety, nie spodziewała się tego,że jej ojciec Friedrich wkrótce ją i Vladimira wyda w ręce niemieckich żołnierzy i zostanie wywieziona do obozu w Auschwitz .Tym samym jej cały świat legnie w gruzach.

Lata współczesne to historia Sery James ,która jest właścicielką galerii sztuki na Manhatanie. Razem z przyjaciółką angażuje się w poszukiwaniu portretu młodej skrzypaczki,który po raz pierwszy ujrzała,będąc jeszcze dzieckiem. Kiedy jako ośmiolatka ujrzała portret nieziemskiej urody kobiety,nie mogła o nim zapomnieć...”kobiety o nieskazitelnej,promiennej cerze i świdrujących,niemal zwierzęcych,błękitnych oczach. Miękkość jej warg,smutek jej rysów..surowy chłód ogolonej głowy,ukazujący młodą piękność pozbawioną korony i splendoru...wytatuowane cyfry,krzyczące z lewego przedramienia tulącego skrzypce.”

Na drodze poszukiwań staje przystojny Wiliam Hanover,którego dziadek ma sporo wspólnego z portretem pięknej skrzypaczki i jest kluczem do rozwiązania zagadki portretu.

W tej części historii natkniemy się na również na testament,który będzie „kolcem” w całej sprawie o portret,jest Paryż a jak i to miasto, będzie i miłość,spotkamy tajemniczą Sophy,która sporo wniesie w rozwikłaniu tajemnicy portretu. Jest i wiara w Boga,która zarówno w życiu Sery jak i Adele będzie odgrywać ogromna rolę.

Nie będę zdradzać co dalej i o czym jest dokładnie książka ,bo to nie ma sensu a i odebrałabym frajdę z czytania ale ogromnie polecam ta pozycję. Zachęcam abyście dali tej książce szansę i chwile nad nią pomyśleli, bo naprawdę warta jest uwagi. Autorka stworzyła niesamowitą fabułę,gdzie akcja tu może nie gna na łeb na szyję,bardziej tu bowiem autorka skupiła się na wewnętrznych doznaniach czytelniczych .Odkrywa z każdą strona sekrety i ukryte tajemnice ,które dają książce niesamowity klimat. To powieść ,w której sporo cierpienia,jest muzyka,która jest wyznacznikiem życia i śmierci,jest i motyw odkrywania piękna w najstraszniejszych miejscach jakim jest Auschwitz i zakamarkach złamanych serc .To opowieść o holokauście i walce o ludzką godność w miejscu ,gdzie ta godność była poniewierana .

Książka ta jest może prosta w formie ale bardzo dobitna w przekazie. Kristy Cambron nie używa bowiem tu skomplikowanych metafor ale opisuje tu niesamowite emocje czekające na odpowiedni moment aby dać o sobie znać i wybuchnąć.

„Modliła się ,aby następne pokolenia nigdy nie zapomniały o tych,którzy zginęli. By zawsze nosiły w sobie pamięć o chłodnych świtach w Auschwitz”

Powieść „Motyl i Skrzypce”jest niesamowita,wciąga i niesamowicie ciekawi, a wątek główny, potrafi nie raz nawet wzruszyć. Styl K.Cambron jest na wysokim poziomie, dlatego tę historię czyta się z zapartym tchem i jeśli ktoś się jeszcze waha czy warto wziąć w ręce ,ja zdecydowanie jestem na tak.Polecam.

Kristy L.Cambron interesuje się od wielu lat czasami  drugiej wojny światowej i sztuką ocalałą z Holocaustu. W czasie studiów  była zafascynowana potrzebą ludzi osadzonych w obozie do tworzenia. Jej powieść "Motyl i skrzypce"  potrafi poruszyć niejedno serce, gdy czytamy o więźniach, którzy w przerażających warunkach pobytu w Auschwitz potrafili znaleźć w sobie siłę wiary i nadziei, mimo upodlenia oraz ciągłego strachu o swoje życie  i życie innych współwięźniów. 

Autorka  w swojej książce opisuje historię utalentowanej wiedeńskiej skrzypaczki Adele von Bron, która na początku 1943 roku, jako 20-letnia dziewczyna,  trafia do obozu Auschwitz-Birkenau. Wychowywana w luksusowych warunkach, w rodzinie generała Trzeciej Rzeszy, nagle /wskutek doniesienia własnego ojca/ musi się odnaleźć w sytuacji, której nie mogła się spodziewać w najgorszych snach. Jednocześnie prowadzony wątek współczesny  dotyczy poszukiwań zaginionego obrazu, przedstawiającego więźniarkę Adele ze skrzypcami. Właścicielka  galerii sztuki w Nowym Jorku - Sera James - natrafia na ślad kopii tego obrazu, który tak bardzo utkwił w jej pamięci, gdy jako ośmioletnia dziewczynka zobaczyła oryginał podczas podróży z ojcem do Paryża. Jedzie na spotkanie z  właścicielem kopii - przystojnym Williamem Hanoverem do Kalifornii. I tutaj zaczyna się ciekawa historia, która dotyczy poszukiwań pierwowzoru obrazu, poznania tożsamości właściciela portretu i  zarazem prawowitego spadkobiercy Hannoverów. Sara pragnie poznać historię losów dwojga muzyków - Adele i Vladimira Nicolai. Stare fotografie z dawnych lat,  testament Edwarda Hanovera przekazujący ogromny majątek w ręce kogoś zupełnie nieznajomego... Jakie tajemnice związane są z nieżyjącym dziadkiem Williama? Powieść trzyma w napięciu od początku. Poznajemy życie Adele od początku wojny, jej zaangażowanie w pomoc przy ucieczce Żydów z okupowanego Wiednia,  miłość do Vladimira i trwanie do końca. Adele, która przeszło 3 lata grała w orkiestrze obozowej, jakże często miała wątpliwości, jaki sens ma jej życie.  Grając, wyobrażała sobie matki idące z dziećmi do komór gazowych i wszystkich, którzy już odeszli. Autorka pięknie opisuje przyjaźń skrzypaczki z Żydówką Omarą, ich rozmowy o nadziei, o Bogu i pięknie aktu tworzenia.  Więźniowie przecież nawet w obliczu śmierci malowali w ukryciu obrazy, pisali wiersze, grali w orkiestrze... I wtedy nawet zima w Auschwitz wydawała się cieplejsza. A w sercach ludzi budziły się nadzieje na nowy początek.

Ta powieść jest pełna uczuć, pasji, rodzących się wątpliwości oraz nadziei, wiary w sprawiedliwość i opatrzność boską.

Tytuł "Motyl i skrzypce" jest całkowicie uzasadniony. Skąd taka nazwa "motyl" , a może "motylek"?  Czy miłość pokona trudności?  Czy pierwowzór portretu będzie odnaleziony? Jaką tajemnicę zabrał do grobu Edward Hanover?  Książka daje odpowiedzi na te  nurtujące pytania.

Z całego serca polecam jej przeczytanie. Nie znajdziecie tutaj drastycznych scen, choć wszystkie przesycone są bólem i rozpaczą, miłością i przyjaźnią, wiarą w lepsze jutro i zwycięstwo dobrego nad złem.I ten wątek współczesny - losy znajomości Sery i Williama - pięknie poprowadzony. Tajemnice zostaną wyjaśnione, a historia opisana przez autorkę wzbudzi zamyślenie nad kruchością losu ludzkiego, jednak na pewno nie odbierze nadziei...

I na koniec zacytuję słowa autorki : ""Historie tamtych utraconych istnień ludzkich muszą nosić w pamięci wszystkie następne pokolenia. W spuściźnie, jaką po sobie pozostawimy, miłość do Jezusa Chrystusa będzie kwitła nawet pośród upadłego świata".