Mistrz gry. Tom 4

Długo szukałam słów, którymi mogłabym opisać książki fantasy napisane przez panią Joannę, do której mam wielką słabość. Cała seria totalnie skradła me serce i nie daje mi nadal spokoju, chociaż już minęło kilka dni, gdy skończyłam czytać ostatni tom.

Mistrz gry składa się z czterech tomów, których okładka zachwyca i przyciąga uwagę. Zawarta w nich historia jest nieprzewidywalna, ciekawa oraz pełna tajemnic jak i zwrotów akcji. Główna bohaterka to Aline, księżniczka Królestwa Żeglarzy, która nie raz udowodniła, że jest wspaniale wyszkolonym żołnierzem. Mimo tego jest oddaną przyjaciółką oraz świetną przywódczynią surowej Północy. Dla ochrony swego ludu ryzykuje swoim życiem i walczy do upadłego. Niestety jej serce jest podzielone między dwóch charyzmatycznych mężczyzn. Każdy z nich wiele dla niej znaczy. Wybór nie będzie dla niej prosty i zanim któregoś z nich wybierze będzie musiała wiele przejść i wycierpieć.

Czy Aline osiągnie upragnione cele i doprowadzi do pokoju między zwaśnionymi Królestwami? Czy pokona wszystkie przeciwności, intrygi i problemy, które mnożą się bez końca? Kim jest tajemnicza postać, która niczym taktyk, pociąga za sznurki i zmusza wszystkich do udziału w zaplanowanej przez niego grze? Jakie plany względem Aline ma Mistrz gry?

Moi drodzy, nie chcę zbyt dużo zdradzać, by nie zepsuć wam przyjemności z poznawania tej historii. Na pewno musicie przeczytać najpierw pierwsze trzy części, by zrozumieć i dopasować wszystkie elementy układanki, które tutaj nareszcie połączyły się w spójną całość.

Jestem pełna podziwu dla autorki, która oprócz niezwykle intrygującej opowieści, naprawdę mi zaimponowała, gdyż udoskonaliła swój kunszt pisarski. Wyraźnie zauważyłam, że wraz z każdym kolejnym tomem jej styl staje się o wiele lepszy i bardziej przystępny dla odbiorcy.

Pani Lampka nie zasypuje nas zbędnymi, zbyt obszernymi opisami, które by nudziły. Co to, to nie! Mamy tu tylko zwięzłą treść, fabuła jest ciekawa i naprawdę po mistrzowsku poprowadzona, pełna zaskakujących oraz dynamicznych wątków. Dzieje się tu dużo, dzięki temu czytelnik pozwala się pochłonąć lekturze i nie jest w stanie się od niej oderwać.

Podobało mi się bardzo to, że na tle walk i konfliktów politycznych mamy też wątek romantyczny, który jednak nie odwraca uwagi od innych zagadnień poruszonych w książce. Życie uczuciowe bohaterki, Iana i Michaela jest tylko dopełniającym dodatkiem, a świetne i wyważone namiętne oraz pełne ognia sceny erotyczne uprzyjemniają czytaną lekturę.

Polubiłam główne postaci, a moim ulubieńcom bardzo kibicowałam. Na szczęście wszystko potoczyło się po mojej myśli, ale zanim to nastąpiło moje serce kilkakrotnie przeżywało ogromne katusze. Emocje były wszechobecne i niezwykle silne, a niektóre wrażenia naprawdę niezapomniane.

Kreacja postaci zasługuje na brawa. Charakterni, różnorodni bohaterowie doskonale wpasowani byli w swe role, które odgrywali tak, iż wydawali się naturalni i prawdziwi. Świat w jakim żyli, trudy codzienności, walka o władzę, rozgrywki polityczne i problemy sercowe stały się przysłowiową wisienką na torcie.

Jestem pełna uwielbienia dla tej serii i na pewno do niej nie raz powrócę, by móc na nowo przeżywać to co mnie tak zachwyciło. Dlatego ze szczerego serca zachęcam was, abyście sięgnęli po dzieła autorki. Pozwólcie porwać się rewelacyjnej przygodzie, gdzie rozwój technologiczny łączy się z magią i zjawiskami nadprzyrodzonymi. Zapewniam, że oprócz relaksu przeżyjecie coś naprawdę wspaniałego.

Polecam kochani.

Oczywistością jest, że jak upatrzę sobie książkę i to z fantastyki – na bank będzie ona zakończeniem serii! To jest do przewidzenia, niczym to, że jak wstanę do pokopytuję do kuchni, w celu zrobienia sobie porannej kawy! Tak też było i w tym przypadku. Kiedy zobaczyłam w serwisie N[Adres usunięty] dostępność „Mistrza Gry” – nie zastanawiałam się ani chwili, tylko zgłosiłam się po historię z piękną, delikatną okładką. Jednak wydawnictwo zrobiło mi niespodziankę, przewidziało, że pewnie nie znam wcześniejszych tomów i przekazało mi do recenzji również wcześniejsze części!

„Mistrz Gry” to czwarty tom serii o tym samym tytule. Wspaniałe uniwersum, jakie stworzyła pani Joanna, przede wszystkim rozkochuje w świecie, po którym podróżujemy i nie mamy ochoty porównywać go z innymi wybitnymi dziełami. Ten cykl po prostu jest rewelacyjny i zasługuje na to, by to inne tytuły były porównywane do niego. Staram się odnieść do całej historii, ale nie chcę Wam spoilerować, chcę namawiać do czytania, bo warto poznać Aline, przekonać się co zgotował dla niej los, jakie decyzje podjęła, kogo spotkała i jak ostatecznie zakończy swoje działania.

Nie zostaniemy zasypani mnogością i ciężarem opisów. Są one wyważone i doskonale skonstruowane, by nie mieć poczucia znużenia, co od zawsze bardzo mocno sobie chwalę. Postacie są tak wykreowane, że możemy je albo kochać, albo nienawidzić – innej możliwości nie ma! Wątek uczuciowo – romansowy nie zakrywa głównej kwestii fabularnej, za co składam pokłon dla pani Lampki, bo ta granica jest ogromnie łatwa do przekroczenia. Często trafia się, że miłość zaślepia bohaterów i są nierozsądni do granic możliwości, co tylko wkurza nas do potęgi entej. Wojaczka też nie jest agresywna na maksa, nie latają nam flaki na lewo i na prawo, co sprawia, że ta historia nadaje się dla czytelnika młodszego.

Całość – chociaż zaznaczam, że warto znać wcześniejsze perypetie – układa się w płynną całość. Pragnie się więcej i więcej, nie ma mowy o odłożeniu książki na półkę. Zakochałam się w tym świecie, w bohaterach, w lekkości pióra Autorki i jej pomysłowości. Wszystkie intrygi i decyzje składają się w idealną harmonię, a wątki, które wstępnie można było uznać za porzucone, znajdują rozwiązanie właśnie w zakończeniu. Moje serce krwawi, bo to już koniec, chociaż po ciuchu liczę, że pani Joanna zrobi ukłon w naszą stronę i stworzy coś, co sprawi, że nadal poczujemy dreszczyk emocji z postaciami, które dla nas stworzyła.

⚔️🖤⚔️🖤⚔️

„Wiesz, po czym się poznaje Mistrza Gry, Aline? Że nie waha się poświęcić swojej królowej w drodze do zwycięstwa. My, zwykli głupcy, walczymy o swoje królowe do ostatniego pionka. I przegrywamy”.

,,Mistrz Gry” to czwarta i finałowa część serii ,,Mistrz Gry” autorstwa Joanny Lampki.

Ten tom zresztą, jak i cała seria wciągnął mnie niesamowicie. To fantastyka, którą pokochałam całym serduszkiem❤️🤗.

⚔️Od samego początku bardzo przywiązałam się do bohaterów, jak i wykreowanego przez autorkę świata.

🖤Jest to dobrze napisana historia, której nie sposób nie przeżywać całym sobą.

⚔️Naprawdę w tej książce cały czas się coś dzieje. Każdy nowy rozdział wprowadza więcej chaosu i przy tym jeszcze więcej emocji. Czytając, trzeba być gotowym na nieustanne wzloty i upadki bohaterów.

🖤I to jest świetne.

⚔️Dawno nie czytałam tak nieoczywistej i pozbawionej schematu fabuły.

🖤Fabuły, w której ciężko przewidzieć ruchy bohaterów, a tym bardziej nadchodzące wydarzenia.

⚔️Ten, kto czytał, poprzednie części serii ten wie, iż autorka mistrzowsko potrafi jednym rozdziałem doprowadzić do płaczu, a w drugim już dać czytelnikom powody do radości.

🖤To, co w tym tomie najbardziej może was zaskoczyć to prawdziwa tożsamość Mistrza Gry. Więc tak w końcu dostajemy odpowiedź na to nurtujące nas od pierwszej części pytanie. Jednak nie tylko na nie.

⚔️W tej części rozwiązuje się wiele spraw i tajemnic.

🖤Wątek miłosny wciąż jest bardzo burzliwy i rozdzierający serce.

⚔️Bohaterka dostaje nieźle w kość, przez co jest zmuszona do podjęcia kolejnych ważnych i trudnych decyzji.

🖤Naprawdę jest czego wyczekiwać.

⚔️Cała seria na pewno zostanie ze mną na dłużej. Nie raz płakałam jak głupia przy niektórych scenach, a przy innych się złościłam. I to właśnie takie pozycje pełne sprzeczności najlepiej zapadają w pamięć.

🖤Kochani całym sercem polecam wam ten tom, jak i poprzednie tomy z serii ,,Mistrz Gry”. Jestem pewna, że się nie zawiedziecie🤗❤️.

✔️Współpraca reklamowa z autorką @[Adres usunięty]iblu ❤️

📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚

"Czasami w życiu trzeba odpuścić, a rozwiązanie pojawi się samo."

📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚

"Mistrz gry" to finałową część serii o tym samym tytule. Wreszcie dostajemy wszystkie odpowiedzi na dręczące nas pytania. Kto jest tajemniczym Mistrzem Gry??? Kto pociąga za wszystkie sznurki??? Gwarantuje wam, że zakończenie tej serii was zaskoczy i to jak. Ja nie zgadłam, kto za to wszystko odpowiadał. Intryga sięga daleko w przeszłość, nawet nie spodziewałam się, że tak daleko. Wszystko teraz ładnie się łączy. Nawet mało znaczące wydarzenia, na które byśmy za wielkiej uwagi nie zwrócili, wychodzą w mistrzowsko utkaną intrygę. Szok i wielkie gratulacje. Brawo dla autorki, jak ona sobie to wszystko genialnie wymyśliła. Jeżeli chodzi o bohaterów. Aline będzie czekała ciężka decyzja. Co wybrać i kogo?? Czym się będzie kierowała w wyborze, to już musicie przekonać się sami. Do samego końca nie wiadomo, w którą stronę pójdzie. Ian czy Michael???? Ian, który spalił by cały świat, by ją odzyskać albo zniszczyć. Michael, tajemniczy i zamknięty, ale też darzący ją uczuciem. Kogo wybierze? Zakończenie w pełni mnie usatysfakcjonowało. Jest takie na jakie w skrytości ducha liczyłam. Tak jak, z poprzednimi częściami od lektury nie da się oderwać. Muszę przyznać, że autorka stworzyła fantastyczną serię. Świat wykreowany jest pełen konfliktów, nawet o nich nie wiedzieliśmy. Idealnie utkana intryga, a uczucie jest tylko miłym dodatkiem do całości. Aline, może nie jest idealna, popełnia błędy, za które musi płacić, ale przez to jest bardziej ludzka i rzeczywista. Nie da się jej nie polubić. Wręcz przeciwnie na każdym kroku trzeba jej kibicować, bo ona jest najlepszym co może czekać ten świat. Czytajcie, to przekonacie się, że mam rację😊. Nie zostaje mi nic innego, jak pogratulować autorce świetnej serii👏

Joanna Lampka już od pierwszej książki skradła moje czytelnicze serce. Czwarta, tytułowa część cyklu „Mistrz Gry” to kolejny dowód na to, że autorka ma fantastyczne wyczucie, do tworzenia wciągających światów, kreowania wyjątkowych postaci. A wszystko to połączone mistrzowskim stylem. Pani Joanno – dziękuję za emocje, za wyjątkowe chwile podczas czytania. Mam również apel, prośbę – niech ta przygoda nadal trwa.

Dzięki Joannie Lampce odbywamy podróż do Zachodniego Kontynentu. Tutaj pomimo ustania walk, nadal jest niespokojnie. Partyzanci Czarnej Róży nie pozwalają o sobie zapomnieć. Zamachy budzą strach wśród mieszkańców. Dodatkowo niepokojem napawa relacja Królestwa z Kościołem Jednego Boga. Pytanie, komu zależy na budowaniu napięć, strachu? Kto ma w tym największy interes? Jaki cel?

To, co sprawiło, że nie mogłem oderwać się od lektury, to doskonale poprowadzona intryga, ciekawie zarysowana tajemnica, oraz zwroty akcji, które nie pozwalały oderwać się od lektury. Każdy jej element wprowadzała mnie w nastrój niepewności i zaciekawienia. Zaciekawienia tak wielkiego, że wszystko inne nie miało znaczenia, dopóki nie dotarłem do finału tej historii. Finału, który jeszcze długo pojawiał się w obrazach mojej pamięci. Jeszcze długo analizowałem to, co wydarzyło się na kartach tej książki. To, co działo się w całej serii stworzonej przez Joannę Lampkę. Dlatego pragnę polecić Waszej czytelniczej uwadze trzy wcześniejsze książki z tej serii – „Gwiazda Północy, Gwiazda Południa”, „Pan Kamienia Wschodu”, „Królowa Dzikusów”.

Nie ukrywam, że świat stworzony przez Joannę Lampkę wciąga swoją fantastycznością, wyjątkowością. To świat, w którym jeszcze nie byliście. A jeśli już się w nim znajdziecie, nie będziecie chcieli opuszczać go po zakończeniu lektury. Często będziecie wracać do niego we wspomnieniach.

Co nowego u Aline? Jak potoczyła się jej historia w finałowej rozgrywce? Kim jest Mistrz Gry? Warto się tego dowiedzieć i sięgnąć po czwartą, tytułową i finałową część serii „Mistrz Gry”. Prawdziwa karuzela i paleta emocji gwarantowana. To fantastyczna przygoda, przy której będziecie się doskonale bawić, ale też uronicie niejedną łzę. Zdecydowanie polecam.

Książka „Mistrz Gry” ukazała się nakładem Wydawnictwa BookEdit

Książki z misternie utkaną tajemnicą są dla was, czy może wolicie coś lekkiego i przyjemnego, nad czym nie trzeba się za dużo zastanawiać? Cykl Mistrz gry Joanny Lampki łączy w sobie wszystko, co najlepsze w książkach. Pierwszy tom był ciekawym wprowadzeniem do historii młodej Aline, agentki wywiadu Sagesii, kraju, który stara się zachować neutralność w konflikcie Królestwa Żeglarzy z Cesarstwem Słońca. Kolejne tomy ukazały nam skrawek po skrawku pewną tajemnicę i dały nam do myślenia, kim jest tytułowy Mistrz gry, który wydaje się pociągać za sznurki w całej tej intrydze. Cały ten cykl opiera się na tej misternie utkanej intrydze, lecz nie tylko na niej. Od samego początku mamy dylemat, z kim powinna być główna bohaterka, więc jeśli lubicie trójkąty miłosne, to jest to historia dla was. Od samego początku bardzo spodobała mi się historia, wydawała mi się lekka i przyjemna, lecz z każdym przeczytanym tomem wiedziałam, że nie tylko fabuła się zagęszcza, lecz również nie będzie już tak miło i kolorowo. Samo zakończenie było dla mnie idealne. Wszystko zostało dopięte na ostatni guzik i wydaje mi się, że nie pozostawiło niedomówień, więc każdy wątek został dokończony i wszystko zostało wyjaśnione i myślę, że większość powinna być zadowolona.

Dramatyczne zakończenie “Królowej Dzikusów” doprowadziło nas do ostatniego tomu tego cyklu: “Mistrza gry”. Największa tajemnica Aline, została ujawniona, a ona sama znajduje się w bardzo trudnej sytuacji. Czyny, jakie popełniła i to, co wydarzyło się w jej życiu wydają się być dyktowane przez jakąś siłę wyższą. Aline jest marionetką w czyichś rękach, lecz nie wydaje się, by zdawała sobie w pełni sprawę z tego faktu. Sytuacja, w jakiej się znalazła wydaje się być patowa, a rozwiązanie, jakie zostało dla niej przygotowane, było tak niespodziewane, że nie tylko czytelnik był zaskoczony. Nasza bohaterka powoli odkrywa karty, dowiaduje się coraz więcej szczegółów i faktów, które doprowadziły ją do tego co ją czeka a czeka ją wiele, nie tylko pracy. Wiele wyborów stoi przed nią i każdy z nich prowadzi ją do prawdy, która jest bardzo ciężka do przełknięcia.

Uchylam kapelusza autorce, to co stworzyła, jest po prostu genialne. Nie spodziewałam się takiego rozwiązania całej intrygi, jedynie co udało mi się odgadnąć to sam Mistrz gry, lecz nie ma co się cieszyć, ponieważ cele, jakie przyświecały Mistrzowi, były całkiem inne, niż podejrzewałam. To, co wymyśliła autorka, jest taką koronkową robotą, że nie wiem, jak ona sama się nie pogubiła w tym. Osobiście musiałam niekiedy odłożyć na chwilę książkę, by zastanowić się, czy to, co przeczytałam, ma sens i za każdym razem stwierdzałam, że jak najbardziej i to jest dosłownie geniusz, by połączyć to wszystko razem, by było spójne.

Emocje w tej książce sięgały zenitu i były takie skrajne, że domownicy się zastanawiali, co mi jest. Szeroki uśmiech przez łzy, wyklinanie bohaterów było na początku dziennym, wściekałam się, nawet na autorkę, ale ostatecznie wszystko wybaczam, ponieważ historia była wspaniała. Mimo tego, że zakończenie bardzo mi się spodobało, to przyznaję, że jakby było inne, nie obraziłabym się, ponieważ nie było jakiegoś spektakularnego Happy Endu, a właśnie takie słodko-gorzkie, takie jak lubię.

Droga, jaką przeszła Aline była bardzo ciężka i bardzo spodobała mi się jej przemiana. Nie dziwię się jej, że brała wszystko na swoje barki, a najbardziej ciążyło jej poczucie winy. Od samego początku główna bohaterka wydawała mi się silną niezależną kobietą, która poradzi sobie z wszystkimi trudnościami, lecz jakkolwiek by nie była silna, to co ją czekało było nadzwyczaj ciężkie i rozumiem, że miała niekiedy chwilę zwątpienia. Cała intryga była tak misternie zaplanowana, że nie mogę się dziwić temu, że czuła się bezsilna i poddawała się swojemu losowi, lecz te chwile były krótkie i potrafiła się pozbierać. Za to ją uwielbiam.

Pióro autorki bardzo przypadło mi do gustu, przez każdą książkę dosłownie się płynęło. Płomienny romans ze scenami łóżkowymi nie był dla mnie chwilami zażenowania, czy czymś, co chciałam pominąć, wręcz przeciwnie były napisane ze smakiem, nie odbierając nic takim scenom. W tym tomie poznaliśmy dużo nowych nazw, nie zdradzając szczegółów, mimo tego, że były skomplikowane, tak jak ich pochodzenie czy używanie niektórych przedmiotów, nie były czymś wepchanym na siłę. Niekiedy zdarza się, że autor chce zabłysnąć czymś, co ostatecznie okazuje się zapchajdziurą, lecz w przypadku “Mistrza gry”, wszystko jest przemyślane i jakby nie było skomplikowane i wydawałoby się bezsensowne, w ogólnym rozrachunku jest czymś genialnym, bez czego nie wyobrażam sobie tej historii.

Podsumowując “Mistrz gry” Joanny Lampki trafia na moją topkę tego roku. Osobiście wam ją polecam całym sercem i mam nadzieję, że historia Aline zyska rozgłos, na jaki zasługuje. Autorce chce podziękować za możliwość poznania tej historii, za jej geniusz i za wspaniałą przygodę, którą odbyłam, towarzysząc tej silnej kobiecie, która mimo tego, że była marionetką w czyichś rękach, to potrafiła znaleźć swoje miejsce na ziemi.

Krwawa wojna zabrała wiele żyć. Świat Aline już nigdy nie będzie taki sam.

Trudno mi pisać o tej książce, bo cokolwiek nie napiszę, będzie za mało. To było tak dobre!

Ja nie wiem jak Joanna Lampka to zrobiła, że utkała tak wspaniałą, skomplikowaną historię na cztery tomy i ani razu się w tym nie pogubiła. Przecież to jest jakieś mistrzostwo świata. Widać, że bohaterowie „Mistrza gry” są dla autorki ważni, bo są tak dopracowani, że miałam wrażenie, że ja tych ludzi znam z prawdziwego życia. Kłaniam się w pas!

Fabularnie to było jedno z najlepszych zamknięć, z jakimi miałam styczność. Ryczałam jak bóbr i cieszyłam się jak nie wiem co, że wszystko poszło takim, a nie innym torem. Jakim? Nie mogę powiedzieć, bo nie chcę Wam odbierać radości z czytania. A radość jest ogromna, gdyż to jest powieść przy której „o kurła” wyskakuje z ust co kilka stron.

Jeśli ktokolwiek jeszcze nie czytał tego, a na fantastykę patrzy przychylnym okiem, to niech bierze i czyta! Nie pożałujecie ani jednej sekundy poświęconej tej lekturze. Ja coś czuję, że u mnie za jakiś czas będzie reread 😊